รักร้ายของนายสองคน

Melted
Chocolate

BEW BELOVE

Melted Chocolate
จัดทำ 9 เมษายน 2565
จำนวน 121 หน้า
ผู้เขียน Bew belove

ภาพปก Wattpad
ภาพประกอบ Pngtree
พิสูจน์อักษร ตาอ้วนกับถั่วเขียว

ห้ามทำการคัดลอก เลียนแบบ หรือดัดแปลงเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่ง
ของงานนี้ รวมทั้งการจัดเก็บ ถ่ายทอด สแกน บันทึก ถ่ายภาพ ไม่ว่าในรูป
แบบหรือวิธีการใด ๆ ในกระบวนการอิเล็กทรอนิกส์ เว้นแต่ได้รับอนุญาต
จากเจ้าของงานเขียนเท่านั้น

§ คำนำนักเขียน §

นิยายเรื่องนี้สร้างจากจินตนาการของผู้เขียน เหมาะ
สำหรับผู้อ่านที่มีอายุ 18 ปีขึ้นไป ตัวละคร พฤติกรรม และ
เหตุการณ์ในเรื่องเป็นเหตุการณ์สมมติ มิได้มีเจตนาส่งเสริม
การกระทำใด ๆ ทั้งในเรื่องเพศ การใช้กำลัง รวมถึงการใช้
วาจาที่ไม่เหมาะสม

โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

เรือ่ งราวของสองหนุ่มที่ต่างฝ่ายต่างมีหญิงสาว
คนรักกันอยู่แล้ว แต่ทำไมทั้งคู่ถึงเปลี่ยน
ใจมารักกันเอง มีอะไรที่ทำให้พวกเขาตกหลุม
รักกัน ติดตามเรือ่ งราวของเขาได้ในเนื้อเรือ่ ง

1

1

ที ชายหนุ่มรูปงามที่ค่อนข้างหน้าหวานมากกว่าที่จะ
มองเห็นเป็นชายสมรูปร่าง เขามีคนรักที่คบหาดูใจกันมา
นาน แต่ความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งนั้นกลับไม่เคยเกินขึ้น ด้วย
ความเป็นสุภาพบุรุษของเขา ซึ่งนี่ก็เป็นแค่เรื่องเดียวที่แฟน
สาวไม่เคยได้รับจากเขา นอกจากเรื่องนั้นเขาคือแฟนหนุ่มที่
แสนดีคนหนึ่งเลยก็ว่าได้

“ที วันนี้มาห้องแอมนะ แอมจะเลี้ยงวันเกิดให้เบลล์
ทีมาสังสรรค์ด้วยกันนะ”

รักร้ายของนายสองคน

2

แอมชักชวนคนปลายสายด้วยเสียงออดอ้อน
เพราะหากไม่มีข้ออ้างหรือเหตุผลอื่น ทีเองก็ไม่เคยมา
อยู่ในตามลำพังกับเธอในที่ส่วนตัวของทั้งคู่เลย

“ครับ แต่ทีตามไปค่ำ ๆ หน่อยนะ”
“โอเคค่ะ”

ที่ห้องแอม
“แก ฉันลงไปซื้อของกินเพิ่มก่อนนะ เดี่ยวทีจะ

ตามมา”
แอมบอกกับเบลล์ก่อนที่จะออกจากห้องเพื่อที่

เพื่อนจะได้มีเวลาอยู่ตามลำพังกับคนรักก่อนที่งานเลี้ยง
วันเกิดจะเริ่มขึ้น

“ให้ธันไปช่วยถือของให้มั้ย”
“ไม่ต้องหรอก อยู่กับเจ้าของวันเกิดไปเถอะ
ตามสบายเลยนะ แอมไปแป๊บเดียวเดี๋ยวกลับมา”
แอมได้ออกจากห้อง เพื่อไปซื้อของตามที่ได้
บอกทั้งสองคน ซึ่งก็คือเบลล์เพื่อนสนิทของเธอและธัน
แฟนหนุ่มของเบลล์
“เบลล์ไม่เห็นธันถือของขวัญมาด้วยเลย”
“ธันขอโทษค่ะ”
“ลืมวันเกิดเบลล์ใช่มั้ย”

BEW BELOVE

3

“ไม่ได้ลืมวันเกิดแค่ลืมซื้อของขวัญ”

“ไม่รู้แหละยังไงเบลล์ก็งอน”

“ทำไงถึงจะหายงอนละคะ”

“ทำแบบไหนดีน๊า”

เบลล์คล้องคอธัน ทั้งสองสบตาพร้อมด้วยรอย

ยิ้มยั่วยวน

ธันจึงก้มลงจูบเธอเป็นการง้อ ทั้งคู่จูบกันดูดดื่ม

ผลัดกันแลกลิ้นดูดเม้มปากอีกคนจนเกิดเสียงดังไปทั้ง

ห้อง ธันก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอและต่ำลงไปเรื่อย ๆ

พร้อมกับมือที่ซุกซนจนทำให้กระดุมเสื้อเบลล์เปิดออก

มาให้เห็นเนินอกขาวได้อย่างถนัดตา เขาพร่ำจูบเม้มเนิน

อกนั่นจนเป็นรอยแดงจ้ำ เบลล์ซี้ดปากพร้อมกับเชิด

หน้าให้ง่ายต่อการซุกไซร้ดูดเลียยอดอกของธัน มือธัน

เองก็เพิ่มความซุกซนด้วยการล้วงไปในกระโปรงของ

เบลล์ เมื่อนิ้วเริ่มลูบไล้ไปที่กลีบกลางเบลล์ก็ดึง

รักร้ายของนายสองคน

4

“ไม่ได้ลืมวันเกิดแค่ลืมซื้อของขวัญ”
“ไม่รู้แหละยังไงเบลล์ก็งอน”
“ทำไงถึงจะหายงอนละคะ”
“ทำแบบไหนดีน๊า”
เบลล์คล้องคอธัน ทั้งสองสบตาพร้อมด้วยรอย
ยิ้มยั่วยวน
ธันจึงก้มลงจูบเธอเป็นการง้อ ทั้งคู่จูบกันดูดดื่ม
ผลัดกันแลกลิ้นดูดเม้มปากอีกคนจนเกิดเสียงดังไปทั้ง
ห้อง ธันก้มลงไปซุกไซร้ซอกคอและต่ำลงไปเรื่อย ๆ
พร้อมกับมือที่ซุกซนจนทำให้กระดุมเสื้อเบลล์เปิดออก
มาให้เห็นเนินอกขาวได้อย่างถนัดตา เขาพร่ำจูบเม้มเนิน
อกนั่นจนเป็นรอยแดงจ้ำ เบลล์ซี้ดปากพร้อมกับเชิด
หน้าให้ง่ายต่อการซุกไซร้ดูดเลียยอดอกของธัน มือธัน
เองก็เพิ่มความซุกซนด้วยการล้วงไปในกระโปรงของ
เบลล์ เมื่อนิ้วเริ่มลูบไล้ไปที่กลีบกลางเบลล์ก็ดึงรั้งกลุ่ม
ผมของธันเพื่อระบายความเสียวซ่าน
ทั้งคู่นัวเนียกันอยู่สักพัก ในขณะที่ทีที่มีคีย์การ์ด
สำรองก็เปิดประตูเข้ามา
ทีที่เห็นเพียงแค่หลังธันที่คร่อมตัวเบลล์อยู่ แม้
จะไม่ได้เห็นการกระทำแต่เสียงที่เล็ดลอดออกมาก็พอจะ
ทำให้เขาเดาได้ว่าคนที่อยู่บนโซฟานั้นมีกิจกรรมอะไรกัน
จึงตั้งใจปิดประตูแรง ๆ เพื่อเป็นสัญญาณบอกคนทั้งคู่
ว่ายังมีเขาเป็นบุคคลที่สาม

BEW BELOVE

5

ส่วนธันเองเมื่อได้ยินเสียงปิดประตูจึงหยุดการก
ระทำแต่ยังไม่ได้เงยหน้าขึ้นมาเพราะเบลล์ได้รั้งตัวธันไว้
เพื่อสานต่อ

“ต่อเถอะค่ะ แอมไม่ว่าหรอก”
“แต่ทีว่ารอกลับไปต่อที่ห้องเหอะเบลล์”
“อ้าว ทีเหรอ”
เบลล์เป็นฝ่ายผงกหัวขึ้นมาดู ก่อนจะจัดเสื้อผ้า
ตัวเองให้เข้าที่
“แอมลงไปซื้อของอ่ะ”
“ทีรู้แล้วล่ะ แอมบอกให้ทีมารอที่ห้อง”
“เอ่อที นี่ธัน ธันนี่ทีแฟนแอม”
เบลล์แนะนำให้ชายหนุ่มทั้งสองรู้จักกันเพื่อกลบ
เกลื่ อนความละอายที่ทีมาเห็นเหตุการณ์ก่อนหน้า
ทั้งธันและทีไม่ได้ทักทายหรือแม้แต่มองหน้ากัน
ธันรีบลุกไปเข้าห้องน้ำ ทีเองไม่ได้โกรธที่เหตุการณ์เมื่อ
สักครูเกิดขึ้นในห้องของแฟนสาว แต่แค่อายที่มาเจอ
ภาพสดแบบนั้น จนนั่งเงียบทำตัวไม่ถูกเช่นกัน
จนกระทั่งแอมกลับมา
“ที รอนานมั้ย”
แอมถามขึ้นเมื่อเห็นบรรยากาศในห้องเงียบผิด
สังเกตแต่เธอก็ไม่ได้ซักถาม ทำเพียงจัดจานอาหารให้ที
โดยมีทีเดินเข้ามาช่วยอีกแรง

รักร้ายของนายสองคน

6




“ไม่เลยครับ ทีเพิ่งเข้ามา แล้วนี่แอมซื้ออะไรมา
เยอะแยะ”

“ซื้อของกินให้ทีนั่นแหละ เด็กน้อยของแอมไม่
ดื่มแอลกอฮอล์ เลยต้องหาของกินกับเครื่องดื่มอย่าง
อื่ นมาให้”

“แอมเองถึงจะชอบดื่มก็อย่าดื่มเยอะล่ะ”
“เป็นห่วงรึไง”

แอมเดินเข้าคล้องแขนทีก่อนส่งสายตาหวานไป

ถาม
“จะหวานกันอีกนานมั้ยเนี่ย ลืมวันเกิดเบลล์แล้ว

มั้ง”
“ไม่ลืมครับ นี่ของขวัญของทีกับแอม สุขสันต์

วันเกิดนะเบลล์”
“ขอบคุณนะที ขอบใจนะแอมเพื่อนรัก”
“ไป ไปเริ่มปาร์ตี้กันดีกว่า”
“ดูแอมมีความสุขกว่าเจ้าของวันเกิดอีกนะ”
“ก็นาน ๆ แอมจะได้ดื่ม แถมวันนี้ยังมีทีอยู่เป็น

เพื่อนดื่มด้วยอีก”
“ใครบอกว่าทีจะดื่ม”
“แอมจะคอยดูละกัน”

ทั้งหมดสังสรรค์พูดคุยกันเรื่อย ๆ จนยิ่งดึกยิ่ง
เมา

BEW BELOVE

7

“นายยังไม่ดื่มสักแก้วเลยนะ”

ธันหันไปถามทีเพราะอยากเพิ่มความสนิทสนม

เพราะแฟนสาวของทั้งคู่สนิทกัน พวกเขาคงต้องเจอกัน

อีกบ่อยแน่ แม้การได้รู้จักกันครั้งแรกของเขาจะไม่น่า

ประทับใจสักเท่าไหร่

“ไม่ล่ะ เดี๋ยวต้องขับรถอีก”

“นอนกับแอมไปดิ จะกลับทำไม”

เบลล์เอ่ยถามที
“จะกลับก็ได้นะ แต่ดื่มนิดนึงก่อน”

แอมตื้อให้ทีดื่มเพราะอยากให้ทีเมา เผื่อจะได้สาน

ความสัมพันธ์กับเธอ

“ทีไม่อยากดื่มอ่ะ”

“นิดนึงนะคะ เดี๋ยวแอมป้อน”

แอมเอาแก้วเหล้าจ่อปากที แต่ทีไม่ยอมเปิดปาก

แถมยังผลักแก้วเหล้าให้ห่างตัว แอมจึงยกแก้วเหล้าเข้า

ปากตัวเองแต่ไม่กลืนลงไปก่อนจะจับหน้าทีแล้วประกบ

ปากป้อนเหล้าเข้าไป

ทีดื่มเหล้าจากปากแอมแล้วทำหน้าขมก่อนจะ

สำลักเล็กน้อย

“ที่ทีสำลักเนี่ย สำลักเหล้าหรือสำลักแอม”

“ไม่บอกก่อนละว่าจะทำไร ทีตกใจหมด”

“ถ้าบอกที ทีจะให้แอมจูบมั้ยล่ะ”
“แอมเมาแล้วเนี่ย ไปนอนมั้ยเดี๋ยวทีพาไปส่งที่

รักร้ายของนายสองคน

8

ห้องนอน”
ทีต้องการเปลี่ยนเรื่อง
“ทีนอนกับแอมได้มั้ย”
แอมคล้องคอออดอ้อนที
“โอ้ยอิจฉา ธันเราจะยอมแพ้เค้าเหรอ”
แอมแซวออกไปพร้อมกับหันหน้ามาออดอ้อนธัน

บ้าง
ธันหันมองหน้าเบลล์แล้วโน้มตัวไปจูบ




BEW BELOVE

9

2

คู่ของธันกับเบลล์นัวเนียอยู่แบบนั้นต่อหน้าที
และแอม แอมเห็นทีก้มหน้าก้มตาเขินคู่เบลล์ แอมเลย
ลุกมาดึงเบลล์ให้เดินเข้าไปในห้องนอน

“เข้าไปในห้องเลย ฉันยกห้องให้”
พอแอมออกมาก็เห็นทีเริ่มเก็บโต๊ะ
“ไม่ต้องหรอกเดี๋ยวพรุ่งนี้เช้าแอมค่อยทำเอง”
“แล้วนี่แอมจะนอนไหน”
“นอนโซฟานี่แหละเพราะทีคงไม่พาแอมกลับห้อง
แน่”
“แอมจะนอนยังไง”
“นอนตรงนี้แหละ แต่ทีอยู่เป็นเพื่อนแอมก่อน
นะ” รักร้ายของนายสองคน

10

“ดูหนังกันมั้ย ทียังไม่ง่วงแอมดูไหวมั้ย”
ทีชวนแอมดูหนังเพราะเขาคิดจะหาอะไรทำรอ

เวลาให้แอมหลับ
“เอาดิ แอมดูได้เพราะแอมอยากอยู่กับที อยาก

อยู่กับทีทั้งคืน”
“แอมนอนดูไปละกัน เผื่อเผลอหลับไป”

ทีจัดการห่มผ้าให้แอมนอนให้ถึงที่ก่อนที่จะเริ่ม
กดปุ่มเล่นหนัง

ขณะที่นอกห้องกำลังเพลิดเพลินกับการดูหนัง

ในห้องสงครามสวาทเริ่มต้นทันทีที่แอมปิดประตู เบลล์
กับธันกอดรัดฟัดเหวี่ยงกัน ผลัดกันถอดเสื้อผ้าของกัน

และกัน ขว้างทิ้งออกไปจากตัวจนกระจัดกระจายไปทั่ว
ห้อง เสียงจูบดังสลับกับเสียงสูดปากที่ทั้งคู่ผลัดกันจูบ
ผลัดกันดูดเลียร่างกายของกันและกัน จนตอนนี้เนื้อตัว

สีขาวของทั้งคู่เปลี่ยนเป็นแดงจ้ำทั่วร่างกายเท่าที่ปาก
ของอีกฝ่ายสามารถเข้าถึงได้ ก่อนที่ธันจะเปลี่ยนจุด

สนใจมาดูดเลียส่วนโหนกนูนกลางตัวของเบลล์แทน ยิ่ง
ลิ้นร้อนของธันสะกิดโดนติ่งเนื้อตรงกลางถี่เท่าไหร่
เสียงกระเส่าของเบลล์ก็จะเพิ่มขึ้นเท่านั้น เบลล์แอ่น
สะโพกขึ้นตามจังหวะการดูดเม้มติ่งของธัน ธันยิ่งเห็น
อย่างนั้นก็ยิ่งรัวลิ้นสลับกับกัดจนร่างเบลล์บิดเร้าร้อง
เสียงหลง ธันเลื่อนหน้ามาดูดเม้มยอดอกอิ่มอีกครั้ง
พร้อมกับตำแหน่งมือที่เลื่ อนลงไปแหย่เข้ารูสวาทที่

เปียกแฉะจากฝีมือเขา

BEW BELOVE

11

เบลล์ไม่ปล่อยให้มือตัวเองว่างเปล่าเธอจึงจับ

แก่นกายของธันไว้เหมือนกัน ธันรัวนิ้วใส่เธอจังหวะไหน

เธอก็ตอบโต้ด้วยการชักรูดแกนกายธันด้วยจังหวะ

เดียวกัน ธันพลิกตัวเบลล์ให้เปลี่ยนท่า ตอนนี้เบลล์นอน

คว่ำหน้าอยู่บนตัวธันโดยมีแกนกลางธันชี้หน้าเบลล์อยู่

เบลล์จึงครอบครองแก่นกายนั้นด้วยปากเรียวของเธอ

เบลล์ใช้ลิ้นหยอกเล่นกับส่วนหัวนั้น พร้อมทั้งรัวลิ้นตวัด

ไปมาเพื่อให้ธันเสียวเล่นก่อนจะครอบครองไปทั้งลำ ใช้

ปากรูดขึ้นรูดลงแต่ด้วยความใหญ่และยาวของธัน

เบลล์จึงต้องใช้มือกำรอบแกนนั้นเพื่อช่วยอีกทีนึง ธัน

เองแม้จะเสียวเพียงใดเขาก็ไม่มีโอกาสได้เปิดปากร้อง

ออกมาเพราะปากของเขาก็หยอกล้อกับติ่งกลางตัวของ

เบลล์เช่นกัน ทั้งคู่ช่วยกันปลุกเร้าอารมณ์อยู่พักใหญ่จน

เบลล์เป็นฝ่ายเอ่ยปาก

“ธัน เบลล์ไม่ไหวแล้ว”
“ได้เลยค่ะ”

ธันพลิกเบลล์มาอยู่ใต้ร่างแล้วกลับตัวมาทาง

เดียวกับเบลล์ ธันจับมือเบลล์มาจับแกนกายตัวเอง

เบลล์ซึ่งรู้งานจึงจับแกนกายนั้นจ่อเข้ากับรูสวาทของ

เธอเอง ธันทำหน้าที่กดมันลงไปทีเดียวจนมิดลำ

“อ่าส์”

ธันครางออกมาเมื่อแก่นกายของเขาไปอยู่ใน

การครอบครองของเบลล์

“สุดยอดเลยอ่ะ อ่าส์สสส” รักร้ายของนายสองคน

12

เบลล์บอกออกมาพร้อมซี้ดปาก
“เบลล์อยากได้แบบไหนคะ”
“จัดมาทุกแบบเลยได้มั้ย”
“ได้ค่ะที่รัก”

ธันเริ่มขยับสะโพกเข้าออกรูสวาทนั้นแบบช้า ๆ
แต่เน้น ๆ จนเบลล์ต้องครางออกมาทุกครั้งที่ธันกด
เข้าไป แล้วธันก็เปลี่ยนจังหวะโยกไปเรื่อย ๆ สักพักก็จับ

เบลล์มาอุ้มเข้ากลางเอวตัวเองแล้วโยกในท่ายืน สักพัก

ก็อุ้มเบลล์มานั่งตรงเก้าอี้หน้าโต๊ะเครื่องแป้งก่อนจะโยก
สะโพกอีกครั้ง แล้วก็เปลี่ยนท่าให้เบลล์ยืนหันหลังให้
แล้วกดหัวเบลล์ให้ก้มลงไปธันก็โยกสะโพกรัว ๆ อีก ซึ่ง

ท่านี่เล่นเอาเบลล์เสียวจนต้องรั้งแขนธัน
“เปลี่ยนท่าก่อน เบลล์เสียวมากยืนไม่ไหวแล้ว”
“อยากได้ท่าไหนอีกคะ”
“เบลล์ขอทำให้ธันบ้างนะ”

ธันจึงอุ้มเบลล์มาที่เตียงอีกครั้ง คราวนี้เขานอน
ลงให้เบลล์คร่อมตัวไว้ เบลล์เลื่อนรูสวาทมาจ่อหน้าธัน

ธันจึงลงลิ้นให้เบลล์อีกรอบ พร้อมทั้งมือที่บีบขย้ำก้น
งอน ธันเลียไปสักครู่เบลล์จึงเลื่อนตัวลง ใช้มือจับแกน

กายมาจ่อรูสวาทแล้วกดสะโพกลงไป เบลล์โยกสะโพก

ควงเอวจนธันต้องครางออกมา
“เมียธันเก่งที่สุดเลยค่ะ”

เบลล์ไม่ได้ตอบกลับ เธอเชิดหน้าซี๊ดปากพร้อม

ทั้งบีบขย้ำสลับกับจิกไปบนแผ่นอกธัน

BEW BELOVE

13

ธันเห็นเบลล์ทำหน้าเสียวแล้วหมั่นเขี้ยวเลยเด้ง

เอวสวนขึ้นไป

“อ่ะ อ่าส์”

ธันกอดเบลล์ไว้แน่นก่อนจะรัวสะโพกสักพักใหญ่

จนหลั่งน้ำคาวรักออกมา
“อ่าส์ เก่งมากเลยค่ะที่รัก”

“เบลล์ไม่ไหวแล้วนะ นอนละนะ”

ในขณะที่ในห้องเกิดสงครามสวาทอันดุเดือด

นอกห้องทีและแอมดูหนังด้วยกันด้วยความเงียบ

ทั้งคู่ดูหนังไปด้วยกันโดยที่ทีนั่งอยู่บนพื้นพิง

โซฟาที่แอมนอนอยู่ แอมก็นอนดูโดยใช้มือข้างหนึ่งพาด

วางไว้บนไหล่กว้าง ไม่มีการพูดคุยกันมีเพียงเสียงจาก

ในหนังที่เปิดให้แค่พอได้ยิน แต่เหมือนจะมีเพียงทีที่

ตั้งใจดูหนัง ส่วนแอมนั้นนอนมองหน้าทีสลับกับหันมอง

จอเป็นระยะ ๆ จนเรื่องราวในหนังถึงฉากเลิฟซีน
“ที”

ทีหันไปมองตามเสียงเรียกของแอม

แอมรั้งท้ายทอยโน้มหน้าทีมาจูบอีกครั้ง คราวนี้

ทีจูบตอบด้วยความนุ่มนวล เพียงชั่วครู่ก็ผละออก
“นอนเถอะดึกมากแล้ว”

ทีนั่งสบตาและลูบแก้มแอมอย่างแผ่วเบาจนแอ

มหลับไปโดยทีแอมจับมือข้างนึงของทีไว้ ทีจึงปล่อยให้

แอมจับมืออยู่แบบนั้นและนอนฟุบไปบนต้นขาของแอม

จนเช้า รักร้ายของนายสองคน

14

3



ตอนสายของอีกวัน
ธันตื่นก่อนทุกคน เขาเดินออกจากห้องมาเข้า

ห้องน้ำ เห็นทีนั่งหลับพิงโซฟา
“ปั๊ บปี้ เลิฟหรือไงวะ ไร้สาระ”
ธันแซวแค่นั้นและเดินเข้าห้องไป
ทีตื่นขึ้นมาก็เจอธันที่เพิ่งออกมาจากห้องน้ำ
“กู…เอ่อเราจะกลับแล้วนะ ฝากบอกเบลล์ด้วย”
“อืม”
ทีตอบแค่นั้นแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
“คนอะไรไม่มีมนุษย์สัมพันธ์เลย”
ธันบ่นพึมพำขณะเดินไปที่รถเพื่อเดินทางกลับ

คอนโดของตัวเอง

BEW BELOVE

15

หลังจากวันนั้นทั้งสองคู่ก็นัดเจอกันบ่อยขึ้น และ
ทุกครั้งที่จะอำลาแอมจะร้องขอจูบจากทีเสมอ ทีเองก็ทำ
ตามคำร้องขอนั้นทุกครั้ง เขารู้ว่าแอมต้องการมากกว่า
นั้นเพราะแอมคงเห็นเป็นเรื่องปกติธรรมดาเนื่องจาก
แอมคงเห็นจากเบลล์มาบ่อยครั้ง แต่ทีเองก็อยากให้
เกียรติแอมให้มากที่สุดเท่าผู้หญิงควรจะได้รับ

และการเจอกันของพวกเขาเองทำให้ทีกับธันได้
พูดคุยกันมากขึ้น สนิทกันมากขึ้นและธันยังเป็นฝ่าย
ชอบแหย่ชอบแขวะในเรื่องบนเตียงของที

“ถามจริง มึงไม่มีความอยากเรื่องอย่างว่าบ้าง
เลยเหรอวะ”

“กูจำเป็นต้องบอกมึงมั้ย”
“กูเห็นมึงไม่หยอกล้อนัวเนียกับเมียมึงเลย หรือ
อายพวกกู”
“กูไม่ได้หื่นจนต้องทำอะไรโชว์แบบมึงหรอกนะ”
“ไม่โชว์เพราะเอาไม่เป็นรึป่าว กูสอนให้ได้นะ”
“มึงเลิกพูดเรื่องบ้านี้ได้แล้ว”
“หนุ่ม ๆ คุยไรกัน”
“ธันสอนงานทีอ่ะ”
“สอนไร”
“หุบปากมึงไปเลย”
“แหนะ ทีมีความลับอะไรกันอ่ะ”

รักร้ายของนายสองคน

16

“ป่าว ไอ้นี่มันบ้าแอมไม่รู้เหรอ เราไปกินข้าว
เถอะ”

“กูค่อยสอนให้ทีหลังนะ”
ธันตะโกนออกจากครัวก่อนจะเดินตามมานั่งกิน
ข้าวกันหน้าทีวี
“ทำไมวันนี้เบลล์มาช้า”
“ธันโทรไปก็ไม่รับ”
ธันพูดพร้อมขมวดคิ้วเล็กน้อย
“รออีกแปบ เดี๋ยวแอมค่อยโทรไปให้”
พวกเขาก็นั่งกินข้าว ดูหนังและพูดคุยกันจนสอง
ทุ่มครึ่ง
“ธันว่าธันรบกวนแอมมาทั้งวันแล้ว งั้นธันขอตัว
กลับก่อนดีกว่า”
ธันพูดจบจึงลุกขึ้นเตรียมตัวออกจากห้องแอม
“ทีล่ะ จะดูหนังต่อมั้ย”
“ทีก็กลับเลยดีกว่า”
“ธันไปนะ”
ธันตั้งใจจะรีบออกไปจากห้องเพื่อให้คู่ของทีได้มี
โอกาสแสดงความรักต่อกัน
ธันหันหลังกำลังจะเดินออกไป แอมเลยคว้าคอที
มาจูบลา แต่ทีเห็นธันแอบหันหน้ากลับมาอีกครั้ง ทีจึง
ผละจูบออก

BEW BELOVE

17

“ทีกลับล่ะนะ ฝันดีนะครับ”

ธันและทีเดินมาถึงรถ

“อะไรว่ะ ว่าจะแอบดูจะได้รู้พื้นฐานมึงจะได้สอน

ได้ตรงจุด นี่ไรจุ๊บกันเป็นเด็กอนุบาล”
“มึงยังไม่เลิกสนใจเรื่องกูอีกเหรอวะ”

“กูไม่เคยเห็นใครอดทนต่อความอยากได้เท่ามึง

เลย”

พูดจบธันเอาหน้าไปใกล้ทีจนปากเกือบจะชนกัน

“จุ๊บ ๆ กลับก่อนนะน้องที”

“ไอ้บ้า”

ผ่านไปอีกไม่กี่วัน เบลล์กับธันเริ่มมีปัญหากัน

เนื่องจากธันจับได้ว่าเบลล์นอกใจ จนทั้งคู่เลิกกัน

แอมรู้เรื่องที่ธันกับเบลล์เลิกกันเพราะเบลล์บอกเธอ

“แอม แกช่วยมาลากธันออกจากหน้าคอนโดฉัน

หน่อยสิ ตามตื้อฉันไม่เลิกว่ะแก”

“ฉันจะไปลากยังไงเล่า”
“แกชวนแฟนแกมาช่วยดิ”

“แล้วทำไมพวกแกไม่คุยไม่เคลียร์กันดี ๆ”

“คุยแล้ว แต่ธันคงยังทำใจไม่ได้”

“ใครจะใจง่ายเหมือนแกล่ะ”

“ฉันไม่ได้ใจง่ายนะเว้ย คนเราก็ต้องหาความสุข

เข้าตัวสิว่ะ คบกันแล้วไม่มีความสุขจะทนคบต่อไปทำไม”

“เขาก็ดูรักแกดีหนิ”

รักร้ายของนายสองคน

18

“รักนั้นแหละแต่ฉันเบื่อแล้ว อยากลองคุยกับคน
อื่ นบ้าง”

“แกนี่นะ แบบนี้ตลอดเมื่อไหร่จะเจอรักแท้ล่ะ
เนี่ย”

“เอาหน่า ช่วยฉันหน่อย”

คอนโดแอม

ทีมารับแอมที่ห้องตามที่ทั้งสองคนได้นัดกันไว้
“ที วันนี้แอมขอชวนธันไปด้วยนะ ได้ใช่มั้ย”
“อืม แฟนเบลล์นี่ ก็เหมือนเป็นเพื่อนแอมด้วย ที
จะห้ามทำไม”
“ใช่ แต่ตอนนี้เขาเลิกกันแล้วอ่ะ”
“เลิกกันแล้ว แล้วธันจะยอมไปกับเราเหรอ”
“เดี๋ยวไปเจอธัน ทีก็จะรู้เอง”

มาถึงหน้าคอนโดเบลล์ ทีกับแอมเห็นธันนั่งอยู่
ด้านหน้า

“เนี่ยโดนยัยเบลล์บอกเลิก ธันเลยมานั่งเฝ้าหน้า
คอนโดอยู่อย่างนี้อ่ะ”

“แล้วทีต้องทำไง”
“เราเปลี่ยนร้านกันมั้ย พาธันไปปลดปล่อย
หน่อย”
“ได้ครับ แต่แอมคงไม่ต้องปลดปล่อยหรอกมั้ง”
“นาน ๆ ทีอ่ะ ขอหน่อยละกัน”
“อืม ก็ได้ครับ”

BEW BELOVE

19

ทีลูบผมแอมอย่างอ่อนโยนก่อนที่ทั้งคู่จะลงจาก
รถไปหาธัน

“อ้าวแอม มาหาเบลล์เหรอ”
“เบลล์ให้แอมมาหาธันอ่ะ”
“ธันอยากคุยกับเค้า แต่เค้าไม่ยอมเจอธันเลย”
“งั้นวันนี้ธันไปคุยกับแอมก่อน ไปหาเครื่องดื่ม
เย็น ๆ กินกัน”
ธันไม่ได้ตอบ แต่หันมามองที
“ทีอนุญาตแล้ว แอมดื่มได้”
“นี่แฟนหรือผู้ปกครอง”
ธันถามแอมโดยชายตาไปมองที
“ไปเหอะแอม เดี๋ยวดึก”
“ไปขึ้นรถกัน”
แอมหันมาเรียกธัน
ทั้งสามมาถึงร้าน ธันก็กระดกดื่มกินทันทีจนเมา
แอมเองก็ดื่มไปเยอะแต่ไม่เมาเท่าธัน เมื่อถึงเวลาต้อง
กลับ ทีเลยประคองแอมไปนอนรอในรถก่อนจะมาลาก
ธันตามไป

รักร้ายของนายสองคน

20

4

“ไหวมั้ยวะ”
ธันถามทีทั้งที่ตัวเขายังยกหัวตัวเองแทบจะไม่
ไหว
“กูไหว ถามตัวมึงเองเหอะ”
“กูไหว ให้กูช่วยขับมั้ย”
“กูยังไม่อยากตาย เดี๋ยวกูขับรถเอง”
“เออ”
ทีประคองธันขึ้นมาบนรถ
“เดี๋ยวทีไปส่งแอมที่ห้องก่อนละกัน”
แต่ก่อนถึงห้องแอม ธันกลับอ้วกใส่รถ
“ทีพาไปห้องแอมก่อนมั้ย ให้ธันได้ล้างหน้าล้าง
ตาหน่อย”

BEW BELOVE

21

“คงต้องเป็นงั้นแล้วแหละ ไม่งั้นทีขับไปดมกลิ่น
อ้วกไป คงได้อ้วกตามแน่ ๆ อีกอย่างถ้ามันไม่สร่างทีก็
ไม่รู้จะไปส่งมันที่ไหน”

เมื่อถึงคอนโดของแอม ทีจึงทำหน้าที่ประ
คองธันเดินขึ้นมาที่ห้องแอมอีกครั้ง

“ตัวหนักชิบหาย”
ทีบ่นขณะที่เขาก็ทิ้งตัวธันให้นอนลงไปบนโซฟา
“ทีแอมช่วยไม่ไหวแล้วอ่ะ แอมไปนอนละนะ ถ้าที
ไม่ไหว ทีก็นอนที่นี้ละกัน เลือกเอาเองว่าจะนอนตรงไหน
นอนกับแอมก็ได้นะ แอมไม่ถือ”
แอมพูดด้วยน้ำเสียงออดอ้อน ก่อนจะส่งสายตา
ยั่วยวนด้วยความเมา
“แอมไปนอนเหอะ เดินเองไหวใช่มั้ย ทีขอจัดการ
ไอธันก่อนแล้วค่อยเลือกว่าจะนอนไหน”
“ค่ะ งั้นฝันดีนะคะ”
และแอมก็หอมแก้มทีก่อนที่จะเดินเข้าห้องนอน
ไป ตอนนี้จึงเหลือแค่ธันกับที
“ไอธัน มึงไปล้างหน้าล้างตาก่อนเหม็นอ้วกจะแย่
แล้วเนี่ย”
ทีลากธันเข้าห้องน้ำ
“ถอดเสื้อให้กูหน่อย กูอึดอัด”

รักร้ายของนายสองคน

22

“ถอดเองเลยมึงอ่ะ เดี๋ยวมันเลอะกู กูรังเกียจ กู
ออกไปรอข้างนอกนะ”

“ถอดให้กูก่อน กูไม่มีแรงแล้วเนี่ย”
“ก็ได้ว่ะ”
ทีถอดเสื้อธันออกทำให้อ้วกที่เลอะเสื้อโดนที่แขน
เสื้อของทีด้วย
ทีจึงถอดเสื้อมาล้างรอยอ้วกตรงอ่างล้างหน้า
ปล่อยให้ธันล้างตัวที่ฝักบัวซึ่งเป็นห้องอาบน้ำที่มีกระจก
กั้นอยู่ แต่อยู่ ๆ ธันก็ออกมาด้วยตัวเปลือยเปล่า
“เห้ย มึง ทำบ้าไรเนี่ย”
“ก็ชุดกูเลอะ”
“แต่นี่ไม่ใช่ห้องมึงที่มึงจะแก้ผ้าตอนไหนก็ได้”
“กูก็มีทุกอย่างเหมือนมึง มึงจะโวยวายทำไม”
“นี่ห้องแอม เกิดแอมตื่นขึ้นมาเห็นมึงสภาพนี้ทำ
ไง”
“อ้าว ก็เสื้อผ้ากูเลอะให้กูทำไง”
“มึงแค่ล้างผ่าน ๆ แล้วเอามาใส่ใหม่ได้มั้ย เดี๋ยว
กูก็ไปส่งมึงกลับบ้านแล้ว มึงไม่ทันเป็นปอดบวมหรอก”
“ว่าแต่ทำไมมึงต้องหน้าแดงวะ”
“กูอายแทนมึงไง”
“มึงหน้าแดงแบบนี้ก็ดูน่ารักดีเนอะ”
“มึงเมาหนักแล้วนะเนี่ย”

BEW BELOVE

23

“เมาแบบนี้ก็ดี สายตากูจะได้เห็นอะไรน่ารัก ๆ
แบบนี้”

“มึงไม่ใช่แค่เมาแล้ว กูว่ามึงบ้าแล้วแหละ”

ทีจะออกจากห้องน้ำ แต่ธันก็คว้าข้อมือของทีไว้
“เดี๋ยวดิ แล้วกูอ่ะ มึงจะให้กูโป๊เปลือยออกไป
แบบนี้เหรอ”
“มึงก็นอนในห้องน้ำไปเลย”

ทีพูดพร้อมกับสะบัดมือให้หลุดจากมือธัน

ธันจึงดึงแขนทีไว้อีกครั้ง
“กูหนาว เสื้อผ้ามึงให้กูยืมก่อน”
“ให้มึงแล้วกูใส่ไร”
“กูหมายถึงเสื้อผ้าตัวอื่น นี่ห้องแฟนมึงจะไม่มี
เสื้อผ้ามึงเลยเหรอ”
“ไม่มี กูไม่เคยต้องมานอนนี่ กูเลยไม่ต้องมี
เสื้อผ้าเก็บไว้ที่นี่”
“ที กูหนาว”

ธันดึงตัวทีมากอด
“มึงทำบ้าไรเนี่ย”

ทีพยายามผลักตัวธันออก แต่ธันล็อกมือทีเข้า

กับผนังห้องแล้วเริ่มเปลี่ยนมาไซร้ซอกคอที จนสักพักที
อ่อนแรงลง ธันเปลี่ยนมาประกบจูบ ทีจึงกัดลิ้นธันจน
ธันต้องยอมผละจูบออก

“กูเจ็บนะ”

รักร้ายของนายสองคน

24

“สมน้ำหน้า”
ทีรีบออกมาจากห้องน้ำ
ธันหยิบบ๊อกเซอร์มาใส่พร้อมกับเสื้อทีที่ถอดลืม
ไว้ในห้องน้ำ แล้วเดินออกจากห้องน้ำตามทีมา
“คืนนี้กูต้องนอนไหน”
“จะกลับบ้านมั้ยเดี๋ยวกูไปส่ง”
“กูอยากไปห้องมึง”
“งั้นมึงนอนโซฟาที่นี่ละกัน”
“แล้วเสื้อมึงล่ะ”
“มึงนอนไปเหอะ กูจัดการตัวเองได้”
ธันทิ้งตัวลงนอนที่โซฟา ส่วนทีเดินหายเข้าไปใน
ห้อง
“กูเป็นคนปลุกอารมณ์มึงแท้ ๆ หนีไปเอากับเมีย
เฉย ปล่อยกูค้าง”
ธันบ่นหลังจากมองไปที่ประตูสักพักแต่ยังไม่เห็น
ทีออกมาจากห้องนอนแอม
“นี่กูเมาหรือกูบ้าว่ะ อยู่ ๆ กูก็เห็นมึงน่ารักขึ้นมา
นอนเหอะไอธัน”
ธันยังคงพูดพึมพำกับตัวเอง ก่อนจะปิดตาลง

BEW BELOVE

25

5

แต่ธันเพียงแค่เพิ่งปิดตาลง ยังไม่ทันได้เคลิ้ม
หลับ ทีก็
กลับออกมาพร้อมผ้าห่ม ทีเอาผ้านวมมาปูนอนสำหรับ
ตัวเอง และเอาผ้าห่มมาห่มให้ธัน

“หลับไปซะทีนะไอ้บ้าเอ้ย”
ทีบ่นใส่ธันขณะที่เอาผ้าห่มมาห่มให้ธันแต่ทันทีที่
ทีหันหลังธันก็ดึงแขนจนทีล้มทับตัวธัน
“เห้ย”
“จุ๊ จุ๊ อย่าเสียงดัง รบกวนคนอื่น”
“มึงทำบ้าอะไร”
“กูหนาวไง กูเลยหาความอบอุ่น”
“ก็นี่ไง กูก็เอาผ้าห่มมาให้อยู่นี่ไง”

รักร้ายของนายสองคน

26

ธันไม่พูดไรต่อ ได้แต่กอดทีไว้แล้วหลับตานอน

นิ่ง ๆ ไป
ทีเองเห็นธันนิ่งก็ไม่ขัดขืนอะไร เขาปล่อยให้ธัน

กอดสักพัก ก่อนจะค่อย ๆ แกะมือธันออก
“ตอนนี้กูหายเมาแล้วนะ แต่กูยังเห็นมึงน่ารัก

เหมือนเดิมเลย”
“มึงบ้าไปแล้วไง”
“กูคงจะบ้าแล้วจริง ๆ พอมองเห็นแบบนั้นไป

แล้วมันเปลี่ยนไป มองแบบอื่นไม่ได้เลยว่ะ”
“มองเห็นแบบนั้นคือยังไง”
“กูรู้สึกเหมือนกำลังตกหลุมรักมึง”
“มึงบ้าไปแล้วจริง ๆ นอนไปเลยนะก่อนที่กูจะ

เปลี่ยนใจไล่มึงไปนอนข้างนอก”
“ขอจูบอีกทีได้มั้ย เผื่อจะนอนหลับฝันดี”
ทีอึ้งกับคำขอของธันจึงชะงักนิ่งไปชั่วขณะ ธัน

เห็นทีไม่ตอบแต่ไม่ได้พูดปฏิเสธจึงถือโอกาสนั้นพลิกตัว
มาคร่อมที แล้วค่อย ๆ เอื้อมมือของเขาจับหน้าทีมา

ประกบปากจูบ

ทั้งคู่จูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่มอยู่เนิ่นนาน ก่อน
ที่ทีจะผละปากออกและผลักตัวธันออกไป

“คงจะหลับได้สักทีนะมึง”
“คงจะหลับฝันดีด้วย”
“ไอ้บ้า นอนเงียบ ๆ ไปเลยมึง”

BEW BELOVE

27

ทีบอกแค่นั้นแล้วดันตัวเองขึ้นจากโซฟาแล้วเดิน
กลับไปนอนที่นอนของตัวเอง

ธันเองก็ไม่ได้รั้งทีให้อยู่ต่อ เขามองจนทีนอนไป
แล้ว เขาก็นอนยิ้มจนเคลิ้มหลับไป

แต่ทีนั้นถึงจะมานอนแล้ว แต่ใจเขาเต้นตึก ๆ
ตัก ๆ จนทีนอนไม่หลับ

“ว่ามันบ้าแต่กูเคลิ้มจูบไปกับมัน แถมยังใจเต้น
แรงอย่างนี้ กูเป็นอะไรของกูเนี่ย”

ทีรู้สึกถึงการขยายตัวของแก่นกาย ทีทำเพียง

แค่นอนพลิกตัวไปมาแต่มันยังมีอาการจุก ๆ เขาเลยลุก

ไปจัดการกับอารมณ์ตัวเองในห้องน้ำ ก่อนจะมานอน

หมดแรงจนเผลอหลับเอาตอนใกล้สว่าง

แอมตื่นเช้ามาเห็นทีนอนอยู่บนพื้นก็แอบย่องไป

หอมตรงหน้าผากที
“แอม”
“อยากจะมอร์นิ่งคิสแต่ก็เกรงใจธัน”
“ไม่เป็นไรหรอก เราไม่ถือ”
“อ้าวธัน ตื่นแล้วเหรอ”
“ก็ตื่นทันเห็นไอ้ทีโดนลักหลับ”
“ลักหลับบ้าอะไร มึงตื่นแล้วก็รีบแต่งตัวเลยกูจะ

ไปส่ง”
“ทีจะกลับแล้วเหรอ อยู่ทานข้าวกันก่อนดิ”
“ทียังไม่หิวอ่ะ ง่วงมากกว่า”

รักร้ายของนายสองคน

28

“งั้นทีนอนต่อก็ได้นะ ธันคงกลับแท็กซี่ได้แหละ”
“ไม่เป็นไรทีขับไหว อยากกลับไปนอนห้องด้วยจะ
ได้นอนยาว ๆ นอนนี่เกรงใจแอม”
“มึงจะเกรงใจทำไมวะ กูต่างหากที่ต้องเกรงใจ
เดี๋ยวกูกลับเอง”
“มึงจะกลับเองก็เรื่องของมึง”
“ทีกลับไปนอนห้องดีกว่า แอมเองจะได้พักผ่อน
ด้วย”
“ก็ได้ ๆ งั้นทีกลับไปพักผ่อน ตื่นตอนไหนทักแอ
มมาด้วยนะ”
“ครับ เออ ตอนนี้แอมกลับเข้าห้องก่อนไป พวก
เราแต่งตัวไม่เรียบร้อยอ่ะ”
“ค่ะ แต่งตัวเสร็จเรียกแอมด้วยนะ”
“อืม”
“เป็นแฟนกันจะอายอะไรกันวะ แค่ไม่ใส่เสื้อไม่ได้
ล่อนจ้อนซะหน่อย”
“กูเป็นแฟนแต่มึงไม่ได้เป็น”
“แต่กูใส่เสื้อผ้าครบ”
“แต่กูไม่ได้ใส่เสื้อไง”
“ผัวเมียกันจะอายทำไม”
“มึงเลิกพูดแบบนี้เลยผู้หญิงเค้าเสียหาย”
“เสียหาย ตอนเอากันผู้หญิงไม่เสียหายเหรอวะ”
“กูไม่เคย ไม่เคย เอ่อ เอากัน”

BEW BELOVE

29

“ว่าไงนะ”

“เออ เลิกพูดเรื่องพวกกูแล้วไปแต่งตัวมึงเลย”

หลังจากล้างหน้าล้างตาแต่งตัวกันเสร็จ ทีเคาะ

ประตูห้องแอม
“เสร็จกันแล้วเหรอ”

“เสร็จกันแล้ว ฟังดูหวิว ๆ เนาะ”

ธันหันไปแหย่ที

“เค้าหมายถึงแต่งตัวเสร็จแล้ว”

“ค่ะ”

“ทีกลับก่อนนะ ตอนเย็นค่อยไปกินข้าวกัน”

“ค่ะ ขอกอดหน่อย”

แอมโผกอดที

“วันนี้เป็นไร อ้อนจัง”

“ไม่รู้อ่ะ แค่อยากอ้อน พักผ่อนนะคะ แอมจะรอ

ทานข้าวเย็นนะ”

“คับ”
“ไปมึง”

“ขอบคุณสำหรับที่นอนนะแอม”

“ฝากดูแลทีด้วย”

“ยินดีครับ”

รักร้ายของนายสองคน

30

6

ในรถ
“มึงจะให้กูไปส่งที่ไหน”
“ไปห้องมึง”
“มึงจะไปทำไม”
“กูง่วง”
“กูก็ง่วงเลยจะรีบไปส่งมึงไง”
“ไปนอนห้องมึง”
“ถ้าจะกวน มึงลงจากรถกูเลยไป”
“นะ ไปห้องมึง กูแค่อยากรู้ว่าอยู่ไหน ถึงแล้วกู

จะกลับเอง นะ”
ถึงคอนโดที

“ถึงแล้ว กูพักที่นี่”

BEW BELOVE

31

ธันขยี้ผมทีเบา ๆ ก่อนจะประคองใบหน้าทีลูบไล้
ที่แก้มเบา ๆ

“อืม แล้วเจอกันใหม่นะ”
พูดจบธันก็ลงจากรถไปขึ้นแท็กซี่
“มึงเล่นตลกอะไรว่ะธัน”
ทีบ่นพึมพำกับตัวเอง

ตอนเย็น
แอมเป็นฝ่ายมารับทีที่คอนโดแล้วพากันออกไป

หาอาหารเย็นทาน
ธันแชทหาที
“ทานข้าวให้อร่อยนะ”
ทีอ่านแต่ไม่ตอบ
“ใครไลน์มาเหรอที”
“ไม่รู้อ่ะ”
“ธันรึป่าว เขาทักขอเบอร์ทีอ่ะ”
“มันจะเอาเบอร์ทีทำไม”
“เห็นว่าทำกระเป๋าตังค์ตก ไม่แน่ใจว่าตกในรถทีรึ

ป่าว”
“ทีก็ไม่ทันได้ดู รถก็ยังจอดอยู่ว่าจะเอาไปล้าง

ก่อนเหม็นอ้วกมันจะแย่”
“งั้นเอารถแอมไปใช้ก่อน พรุ่งนี้ก็มารับแอมไป

เรียนด้วย”

รักร้ายของนายสองคน

32

“ไม่เป็นไรหรอก วันนี้แค่อยากอ้อนให้แอมรับส่ง”
“ยังนอนไม่อิ่มรึไง”
“ป่าว เมื่อเช้าเห็นแอมอ้อน อยากอ้อนแอมคืน”

ตอนเช้าวันต่อมา

แอมมารับที

ทีเห็นรถคันนึงที่เขาไม่คุ้นตาจอดทางเข้าคอนโด

และมาเห็นอีกครั้งที่หน้าคณะเขา แต่ไม่ได้สนใจอะไร จน

วันต่อมา
“ทีเจอกระเป๋าตังค์ธันแล้วเหรอ”
“ยังอ่ะ ทีหาแล้วไม่เห็นมีกระเป๋าตังค์ใครอยู่ในรถ

มันทำตกที่อื่ นรึป่าว”
“เหรอ แอมเห็นรถธันจอดอยู่คิดว่าธันมาเอา

กระเป๋าตังค์ที่ที”
“แอมจำผิดคันรึป่าว”
“ไม่รู้สิ ช่างมันเถอะ วันนี้ทานข้าวเช้ากับแอ

มก่อนนะ”
“ครับ”

ตอนเช้าวันต่อมา
“วันนี้ทีไปเองนะแอมไม่ต้องมารับแล้ว”
“ทำไมล่ะ แอมอยากไปกลับกับทีทุกวัน”
“วันนี้ทีเรียนบ่าย”
“โอเคงั้นเที่ยงมาทานข้าวด้วยกันนะ”

คุยกับแอมเสร็จแล้ว ทีเดินมาเคาะกระจกรถธัน

BEW BELOVE

33

“มึงตามกูทำไม”

“กูไม่ได้ตาม นี่ทางผ่านบ้านกู”

“มึงก็ผ่านไปเฉย ๆ ดิ จะจอดอยู่ทุกวันแบบนี้

ทำไม”
“กูพักเหนื่อย”

“พักเหนื่อย ตอแหลไม่เนียนเลยนะมึง”

ทีว่าจบก็หันหลังเดินกลับไปที่รถของตัวเอง ธัน

ลงจากรถเดินตามไป

“มึงกูขอเข้าห้องน้ำหน่อยดิ กูรู้สึกปวดท้อง”

“แผนเยอะนะมึง”

“จริง ๆ วันนี้กูพูดจริง”

“หึ”

ทีปฏิเสธ ธันจึงรั้งแขนทีไว้ จนทีสัมผัสได้ว่าตัว

ธันร้อน

“มึงมีไข้ด้วยเหรอว่ะ”

“กูปวดท้องเฉย ๆ”
“แต่นี่มึงตัวร้อนด้วยนี่ ปากก็ดูซีด ๆ ไปห้องกู

ก่อนไป”

เมื่อขึ้นมาถึงห้อง ธันรีบเข้าห้องน้ำทันที แต่แทน

ที่ธันจะเข้าไปถ่ายเขากลับอ้วกออกมาเสียงดังจนทีมา

เคาะประตู

“ไอ้ธันมึงเป็นไรวะ”

ทีถามไปแต่ธันไม่ตอบ เขาเลยลองเปิดประตูซึ่ง

ธันไม่ได้ล็อก ทีจึงเข้าไปช่วยลูบหลัง ธันอ้วกออกมาจน

รักร้ายของนายสองคน

34

หมดแรง
“นอนนี่ก่อนเดี๋ยวกูลงไปซื้อยา”
“ไม่ต้อง กูไม่ชอบกินยา”
“มึงเป็นเด็กน้อยเหรอที่จะมาดื้อไม่กินยา รอนี่

เดี๋ยวกูมา”

ทีออกไปแล้ว ธันมานอนยืดเหยียดกายบนโซฟา

เพียงชั่วครู่เขาก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
“หมดฤทธิ์แล้วเหรอวะ ไอ้บ้าเอ้ยจะป่วยก็อุตส่าห์

ขับรถมาป่วยใส่กู”
“ก็กูอยากอ้อนมึง”
“มึงนี่จะตายแล้วยังปากดีไม่เลิก”
“กูไม่อยากกินยา กูได้มองมึง กูก็หายป่วยแล้ว”
“งั้นผ้าเช็ดตัวนี่กูเก็บนะ เดี๋ยวกูเอารูปกูให้มึงเอา

กลับไปดูที่ห้อง”
“มึงเอาผ้ามาเช็ดตัวให้กูเหรอ กูยอมให้มึงเช็ด

ตัว ให้มึงป้อนยาเลย แต่กูขอนอนป่วยที่นี่นะ”
“ป่วยแล้วยังเรื่องมากอีก ถอดเสื้อดิกูจะเช็ดตัว

ให้”
“กูถอดไม่ไหว”
“เห้อ ลำบากกูจริง ๆ ตะกี้กูไม่น่าเดินไปทักมึง

เลย”

ทีบ่นพลางแกะกระดุมเสื้อพลาง ธันก็นอนยิ้มรอ

ให้ทีดูแล แต่พอทีโน้มตัวไปดึงเสื้อออกจากไหล่ธันก็ฉวย

โอกาสหอมแก้มที

BEW BELOVE

35

“มึงเอาอีกแล้วนะ”

“กูจะเป็นลมต้องหาอะไรดมให้สดชื่น”

“มึงจะนอนนิ่ง ๆ ให้กูเช็ด หรือมึงจะเช็ดเอง”
“นิ่ง ๆ แล้วครับ”

แต่ธันนิ่งได้สักพักก็เอามือมาเกลี่ยแก้มนวลของ

ที

“ขอบคุณนะที่ไม่ใจร้ายทิ้งกูให้ป่วยตาย”
“ปากมึงยังพูดมากได้แบบนี้ไม่ตายง่าย ๆ

หรอก”

แม้จะบ่นแต่ธันก็แอบเห็นทีอมยิ้มทุกครั้งที่เขา

เถียง

“แล้วนี่ไปทำอะไรมาถึงป่วย ไหนว่าแค่ปวดท้อง”

“สงสัยจะกินเหล้าเยอะไปหน่อย”

“รู้ว่าไม่มีประโยชน์แล้วยังจะกิน”

“ก็กูอกหักหนิ มึงให้กูทำไงให้หายอกหัก”

“ไปหาแฟนใหม่เลยมั้ย”
“อยากได้แฟนใหม่อยู่เหมือนกันแต่เค้ามีเจ้าของ

แล้ว”

“หวังว่าคงไม่ใช่กูนะ”

“ถ้ากูอยากได้มึงล่ะ”

ทีชะงักกับคำพูดของธัน จึงพูดเปลี่ยนเรื่อง

“เช็ดเสร็จแล้วถึงเวลากินยา”

“ป้อนได้มั้ย”
“มึงเป็นไข้หรือมึงเป็นง่อย”
รักร้ายของนายสองคน

36

“นะ นะครับ”
“ลุกมานั่งเลยมา”
“ลุกไม่ไหว”

ทีจึงประคองธันให้นั่ง ธันก็ฉวยโอกาสกอดที

แกล้งทำอ่อนแรงจนจมูกมาชนแก้มทีอีกครั้ง
“ตลอดเลยนะมึง”
“ขอวันนึง”
“อ่ะ กินยา”
“ป้อนหน่อย”
“นี่กูมีลูกเหรอวะ”
“นะครับปะป๊า”

ทีขี้เกียจเถียงเลยหยิบยาเข้าปากธันและเอาแก้ว

น้ำมาจ่อปากธันไว้
“กินยาแล้วก็นอนซะ กูมีเวลาให้มึงถึงเที่ยงกูมี

เรียนบ่าย”

ทีวางแก้วน้ำบนโต๊ะเสร็จ ธันก็รีบดึงตัวทีมานอน

กอดไว้
“ปล่อยกู”
“กูหนาว มึงอยู่นิ่ง ๆ รอให้กูหลับพอ เดี๋ยวมึง

ค่อยลุก”

ทีจึงนอนนิ่งอยู่แบบนั้นให้ธันกอด ทีนอนอมยิ้ม

ซบกับแขนธันสักพัก

เมื่อเห็นธันนิ่งไปแล้วจึงขยับหน้าหันมามองว่า

ธันหลับแล้วหรือยัง แต่พอทีหันหน้าไปธันก็รีบพลิกตัว

BEW BELOVE

37

ทีให้หันทั้งตัวมาทางเขา
“นอนนิ่ง ๆ อีกแปบนะ นะครับ”
ธันร้องขอพร้อมกับจูบลงบนหน้าผากทีเบา ๆ

รักร้ายของนายสองคน

38

7

ทีได้แต่ซบหน้าไปที่ซอกคอของธันที่ยังรู้สึกถึง
ความอุ่นจนเกือบร้อน ทีจึงนอนนิ่ง ๆ ถือว่าเป็นอีกวิธีที่
จะช่วยให้คนป่วยได้พักผ่อน จนทั้งคู่หลับไปในอ้อมกอด
ของกันและกัน

จนเที่ยง โทรศัพท์ทีมีสายโทรเข้าแต่ทีไม่ทันได้ยิน
เสียงนั้น ธันเป็นฝ่ายตื่นก่อนและกดตัดสายก่อนที่จะปิด
เครื่องไป

ธันพรมจูบหน้าผากทีอีกครั้ง แต่เจ้าของหน้า
ผากนั้นก็ไม่ได้ตื่นมาทักท้วงใด ๆ แถมยังซุกหน้าเข้ากับ
แผ่นอกเขา

“หลับปุ๋ยเลยนะ ไอเด็กน้อย”

BEW BELOVE

39

ธันฉีกยิ้มให้กับคนในอ้อนแขนก่อนจะปิดตา
กระชับกอดให้แน่น นอนต่อไปจนเกือบเย็น

“ที ทีตื่นกูปวดฉี่”

ธันขยับหน้าทีออกจากอกเพื่อปลุกให้ทีตื่น แต่

เขาพบว่าตอนนี้หน้าทีร้อน
“ที นี่มึงติดไข้จากกูเหรอ”
“หือ กูไม่รู้”
“กูเข้าห้องน้ำแปบ เดี๋ยวกูออกมาดู”

ธันเข้าทำธุระในห้องน้ำเสร็จก็ออกมาพร้อมกับ

น้ำและผ้าเช็ดตัว
“ไหนดูสิ ตะกี้กูรู้สึกว่ามึงตัวร้อน ๆ”
“กูหนาว มึงเอาน้ำไปเก็บเลยกูไม่เช็ด”
“ไหนคนปากดีว่ากูเป็นเด็กดื้อ”
“กูกินยาได้แต่กูไม่เช็ดตัว กูหนาว”

ทีพูดจบก็หยิบยาที่ยังวางบนโต๊ะมากิน
“เนี่ยกูกินยาแล้ว”
“แต่กูจะเช็ดตัวให้ ถ้ามึงหนาวมากเดี๋ยวกูกอด”
“ไม่เช็ดได้มั้ย”
ทีเปลี่ยนเป็นเสียงอ้อน และเสียงแบบนี้ธันกลับ

ฟังเป็นเสียงยั่วยวน จึงจับหน้าทีดึงเข้ามาจูบ ทีผลักธัน
ออก

“ทำไรเนี่ย ป่วยอยู่ เดี๋ยวก็ไม่หายกันพอดี”
“ทำไมมึงน่ารักจังวะ”

รักร้ายของนายสองคน

40

“ถ้ามึงว่าน่ารัก มึงต้องเอ็นดูกูดิ กูไม่เช็ดตัวนะ”
“เช็ดตัวนะคะ”

ธันบอกพร้อมกับจับหน้าทีมาจูบอีกรอบ ครั้งนี้
ธันจูบพร้อมมือเขาค่อย ๆ ถอดกระดุมเสื้อทีออก จน

ถอดเสื้อทีออกจากร่างกายได้ แล้วจึงเอื้อมมือไปหยิบ

ผ้าที่ชุบน้ำมาแล้วเช็ดไปตามแผ่นหลังของที ทีสะดุ้ง

ทันทีที่โดนความเย็นจากผ้า แต่ธันก็รั้งท้ายทอยทีไว้ไม่
ให้ผละจูบจากเขา ธันใช้ผ้าลูบไล้ไปตามแขนทั้งสองข้าง
เขาถอดจูบเพียงชั่วครู่เพื่อจะชุบน้ำอีกรอบ คราวนี้เขาใช้
ผ้าลูบไปตรงไหนก็ก้มลงจูบตรงนั้น จนเมื่อธันเน้นเช็ดที่
แผ่นอก ทีจึงดึงมือเขาไว้

“พอได้แล้วกูหนาว”
“กูไม่เช็ดแล้ว เดี๋ยวกูให้ความอบอุ่นกับมึงเอง”

ทีมองตามธันที่ลุกขึ้นยืนถอดเสื้อของตัวเอง
“มึงจะทำไรอีก”
“ตามมา”

ธันส่งมือมาให้ทีจับ แล้วพาทีมาที่เตียง เขา

ประกบปากจูบทีอีก แล้วค่อย ๆ ประคองให้ทีนอนลงไป

ธันซุกไซร้ไปตามซอกคอ
“จะทำไรกู”

ทีถามด้วยเสียงกระเส่าแต่ไม่ขัดขืน
“ถ่ายเทความร้อนไงคะ”

ธันพรมจูบไล่ลงไปที่ยอดอก มือก็เลื่อนลงไป

ถอดกางเกงทีออกจนตอนนี้ทีนอนตัวเปลือยโชว์ผิวเนื้อ

BEW BELOVE

41

ขาวไปทั้งร่าง เว้นแค่ยอดอกและแก่นกลางที่หัวอมชมพู
ดึงดูดความสนใจของธันได้ทั้งสองจุด

“ฉวยโอกาสตลอด”

ทีจะดุธันแต่เสียงกระเส่าแบบนั้นยิ่งเร้าอารมณ์ธัน
ยิ่งขึ้น

“ไม่ทำอะไรหรอก ธันสัญญา”

ธันแม้จะอยากใช้ความรุนแรงกับที แต่ทีป่วยอยู่

แบบนี้เขาก็ทำได้แค่โลมเล้าให้ทีเท่านั้น เขาจึงทำเพียง
แค่ดูดเลียตุ่มหน้าอกและลูบไล้แก่นกลางทีเล่นจนมัน

ขยายตัวเต็มที่ และชักรูดให้ที จนทีปล่อยน้ำขาวขุ่นนั้น
ออกมา

“อะ อ่าส์”
“เสร็จจนได้นะ เล่นเอากูเมื่อยมือเลยนะ”

ธันลูบผมทีและปาดเหงื่ อที่ซึมบนหน้าทีออก
“ยังหนาวอีกมั้ย”
“วิธีคลายหนาวเหี้ยไรของมึงเนี่ย มึงนี่บ้ามาก”
“กูอุตส่าห์ช่วยนะ มึงดูของกูนี่แข็งโป๊กไม่มีใคร
ช่วยเลย”
“มึงทำให้แข็งเอง มึงก็ช่วยตัวเองไปเลย”
“ค้าบบบ มึงกินยาแล้วก็นอนพักนะ กูเข้าห้องน้ำ
ก่อน เดี๋ยวกูออกมา”
“ทำไมไม่ให้นอนตั้งแต่เมื่อกี้เล่า”
“บ่นมากเดี๋ยวกูชักโชว์แม่งตรงนี้เลย”

รักร้ายของนายสองคน

42

“ไปเลยไป อย่าเสียงดังด้วยกูจะนอน”
ธันเข้าห้องน้ำไปแล้วไม่วายยังแกล้งส่งเสียงดังออกมา

“อ่าส์ ที ทีจ๋า อะ อ่า”
“ไอ้บ้าธัน”
ทีตะโกนกลับไปก่อนจะนอนอมยิ้มรอธันออกมา
ธันออกมาจากห้องน้ำก็พุ่งตัวมานอนกอดที
“หายป่วยเร็ว ๆ นะครับ”
ทีไม่ตอบรับอีกเช่นเคยแต่พลิกตัวมานอนซุกอก
ธัน และหลับไปอีกรอบด้วยความเพลียและฤทธิ์ยา

BEW BELOVE

43

8

ทั้งคู่ตื่นมาอีกทีก็ตอนดึกมากแล้ว และตอนนี้ก็

รู้สึกหิวกันทั้งคู่
“เอาไงดี ไม่มีอะไรกินเลย มีแค่น้ำกับนมคงไม่

อยู่ท้องพวกเราหรอก”

“เดี๋ยวกูลงไปซื้อให้”

ธันเสนอตัว

“มึงหายดีแล้วเหรอ”

ทีถามพร้อมกับแตะมือไปที่หน้าผากธันและหน้า

ผากตัวเอง ธันจับมือทีมาแนบแก้มตัวเองไว้

“มึงห่วงกูเหรอ”

“ก็ถ้ามึงป่วยกูว่ามึงไม่ยอมกลับห้องมึงง่าย ๆ

หรอก กูเลยอยากให้มึงหาย” รักร้ายของนายสองคน

44

“ถ้ากูตัวร้อนอีกมึงก็ใช้วิธีกู มึงเห็นมั้ยว่าตัวมึง
หายร้อนเพราะวิธีกู”

“กูกินยาและพักผ่อนเหอะ ส่วนมึงรอฉวยโอกาส
ตอนกูไม่มีทางสู้ตลอด”

“กูฉวยโอกาสตรงไหน ถ้ากูฉวยโอกาสป่านนี้กู
ได้เมียน่ารัก ๆ แบบนี้แล้ว”

“พอ ๆ เถียงกับมึงไปก็ไม่จบไม่สิ้น คืนนี้กูอด
ตายแน่”

“งั้นไปซื้อของกินด้วยกัน กูอยากรู้มึงชอบกิน
อะไร ชอบกินแบบไหน”

“จะรู้ไปทำไม”
“เผื่อได้อยู่ด้วยกัน จะได้รู้ใจมึง”
“เพ้อเจ้อ ไปเหอะ หิว”
ทั้งคู่เลือกซื้อของกินสำเร็จรูปจากร้านสะดวกซื้อ
กลับมากินที่ห้อง เนื่องจากนอนหลับกันมาทั้งวันแล้ว
พวกเขาจึงนั่งดูหนังต่อจนหลับด้วยกันหน้าทีวี

ตอนเช้า
“ไอ้ธันตื่น กูมีเรียน”
“อือ”
“กูจะไปอาบน้ำไปเรียน ถ้ากูไปก่อน เดี๋ยวมึงไม่มี

คีย์การ์ดออกจากคอนโดนะ”
“งั้นกูนอนรอมึงกลับ”

BEW BELOVE

45

“มึงไม่เรียนรึไง”
“มีแต่กูอยากอยู่ห้องมึง”
“มึงลุกก่อนที่กูจะเรียก รปภ.มาลากมึง”

ธันยอมลุกแม้จะรู้ว่าทีไม่ใจร้ายถึงขนาดเรียก

รปภ.มาไล่เขาหรอก

ทั้งคู่อาบน้ำแต่งตัวจนเสร็จ ทีจัดกระเป๋าแล้ว
หยิบโทรศัพท์มาดู

“อ้าว แบตหมดเหรอว่ะ”

ธันไม่ตอบแต่แอบชำเลืองมอง
“ไอ้ธันมึงปิดเครื่องของกูเหรอ”
“อืม กูกลัวเสียงโทรศัพท์รบกวนการนอนของ
มึง”
“มึงนี่ยุ่งไม่เข้าเรื่อง”

ทีบ่นได้แค่นั้นก็มีสายโทรเข้า
“คับแอม ทีกำลังจะไปเรียน”

ทีหันไปทำท่าทางให้ธันออกไปจากห้องก่อน
“ห้ะ คับ ๆ เดี๋ยวทีลงไป รอแปบนะ”

ทีรีบไปรั้งตัวธันไว้
“ไอ้ธัน อย่าเพิ่งลง แอมรอกูอยู่ข้างล่าง กูไม่
อยากให้เค้าเจอมึง”
“ทำไม ทำไมกูจะเจอไม่ได้”
“ก็นี่คอนโดกู กูขี้เกียจตอบคำถามว่าทำไมมึงถึง
มาอยู่ที่นี่”

รักร้ายของนายสองคน

46

“มึงไปตอบคำถามเรื่องปากเจ่อของมึงเหอะ”
“เพราะมึงนั่นแหละ เอานี่คีย์การ์ด เอามาคืนกูที่
คณะด้วย”
“แสดงว่ากูไปหามึงได้ใช่มั้ย”
“บังเอิญเจอก็ได้มั้ย โทรมาก่อนด้วยไม่ต้องไป
นั่งรอกูล่ะ”
“มึงนี่ทำตัวเหมือนคนแอบคบชู้”
“ก็เพราะมึงอีกนั่นแหละ กูไปล่ะ มึงอย่างเพิ่งลง
รอกูออกรถไปก่อน”

ทีลงมาถึงรถแอม
“แอมมานานรึยัง”
“สักพักแต่โทรหาทีไม่ติดเลย”
“เมื่อวานปวดหัวนิดหน่อยเลยปิดเครื่องแล้ว
นอนหลับไป”
“ตอนเช้ายังปกติดีนิ แล้วป่วยก็ไม่โทรบอก แอม
จะได้มาดูแล”
“ปวดหัวนิดหน่อยเอง กินยาก็หาย ไปกันเหอะ”
“ให้แอมขับมั้ย”
“ทีหายแล้ว ขอบคุณนะคับที่เป็นห่วง”

ทีลูบไปบนผมแอม แอมจึงยิ้มกว้างออกมา

ธันเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดเพราะเขาไม่ได้รอบน

ห้องตามที่ทีสั่ง
“นี่กูชอบมึงจริง ๆ เหรอว่ะ”

BEW BELOVE