The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.
Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by Vrindje, 2019-07-10 13:57:51

dec-2018

dec-2018

Regio 24 Midden-Brabant blz. 1

Van uw voorzitter
Weer bijna een jaar voorbij. Laatst zei iemand tegen mij: “het
lijkt wel of met het ouder worden de tijd steeds sneller gaat.” Ik
kan het niet tegenspreken. Zo zijn we bezig om onze fuchsia’s

in de tuin te planten en zo staan ze weer in de winterberging.
De afgelopen weken heb ik zo’n driehonderd tulpenbollen en
vijftig uienbollen geplant. Daarnaast ook nog zo’n 150
primula’s. Jullie zullen ondertussen het buitenwerk in de tuin

ook wel vervangen hebben door lekker warm binnen bij de

kachel wat te ondernemen.

Nu de feestdagen er aankomen zal voor vele van ons ook de tijd

weer aanbreken om cadeaus uit te zoeken. In mijn geval heeft

onze dochter voor onze twee kleinzonen zelf alle cadeaus

gekocht. Ook voor Oma en Opa. Opa hoeft ze alleen maar af te

rekenen. Als je het speelgoed van deze tijd ziet wat er allemaal
te koop is en wat er allemaal kan…. Dan is die elektrische trein

die ik vroeger kreeg, niet alleen voor mij maar samen met mijn

broer, in deze tijd toch behoorlijk achterhaald.

Wij gaan ons weer opmaken voor een nieuw jaar, dat zal

beginnen met onze traditionele nieuwjaarsreceptie, gevolgd

door de Algemene Ledenvergadering eind maart. Ik hoop jullie

daar weer te ontmoeten.

Ik wens allen namens het bestuur fijne feestdagen en een goed

2019.

Sjef Paaijmans.
ACTIVITEITEN AGENDA 2019

NOTEER OP UW KALENDER

12 januari Nieuwjaarsbijeenkomst bij
30 maart Oertijdmuseum De Groene Poort begint om
14.00 uur.
Jaarvergadering Oertijdmuseum de Groene Poort
begint om 13.30

Regio 24 Midden-Brabant blz. 2

6 april Jaarvergadering van de NKvF te Eemnes
16 april
Augustus Gezamenlijk bezoek aan Kwekerij Zeelenberg met
eigen vervoer. Daar zijn omstreeks 14.00 uur
Martien de Kleijntrofee

Hoe Jozef de Kerststal vond.

Het was een koude, winterse avond.

Alle konijntjes blijven dan liefst warm en diep in hun hol.
Allemaal… behalve eentje. Het wist zelf niet goed waarom, maar het

moest en zou naar buiten. Was het gewone

konijnennieuwsgierigheid? Een beetje honger? Het had geen idee.
Het stak z’n neusje uit het hol en voelde het meteen: dit was geen

gewone avond. De sterren stonden kristalhelder in de lucht, de

sneeuw blonk als nooit tevoren en in de stilte hoorde je enkel het

gekraak van de bomen in de vrieskou.

Het konijntje huppelde tot aan de zandbaan, die stil en verlaten tussen
de dennen kronkelde.
Wat zocht een konijntje aan een baan? Hier groeide geen gras en er

kwamen vaak mensen langs. Toen het om de bocht beweging zag
dook het dan ook onmiddellijk ineen

en versmolt met de bunt en de heide. In het witte maanlicht kwam
traag en moeizaam een klein grijs ezeltje naar voor. Op zijn schoft

droeg het een vrouw, gewikkeld in een kapmantel. Ernaast stapte een

oude man, het hoofd omlaag en de rug gekromd van vermoeidheid.
Juist op de plek waar het konijntje verscholen zat, bleven ze staan.

De vrouw kreunde zacht en de man sloeg troostend zijn arm om haar
heen. Het konijntje hield zich heel stil. Dit waren niet de gewone

lieden die dagelijks de baan gebruikten,
geen bedelaars, zandleurders of stropers. Zonder het zelf te merken
kwamen z’n oortjes recht omhoog en snoof het de geur van de ezel.

Die keek opzij en wiegde traag zijn hoofd. Nooit had het konijntje
zo’n triest dier gezien en alle voorzichtigheid vergetend zette het zich
rechtop, hupte vooruit en drukte z’n kleine bibberneusje tegen de
grote ezelsnuit.
“Ik ben klein en ook een beetje bang,” zei het, “maar… kan ik

Regio 24 Midden-Brabant blz. 3

misschien helpen?”

Het ezeltje hief zijn hoofd op en keek omlaag naar dat pluizen

bolletje zo vlak voor hem. Hij was te moe om verbaasd te zijn en
zuchtte: “We zijn al zo lang onderweg. We zijn langs alle herbergen

geweest, maar nergens was plaats. Maria die ik draag, is moe en de

tijd is gekomen dat zij een kind zal baren. Wij zoeken onderdak voor
de nacht.” Hij boog opnieuw het hoofd.

Onderdak voor een ezel en mensen? Een konijntje graaft zijn eigen

hol, warm en veilig, maar waar rust een ezel? Het wou zo graag

helpen, dat kleine konijntje, het dacht en dacht, zocht naar wat hen

dienstig kon zijn.
“Een beetje verder staat een oude stal. Het is er droog en er is altijd

hooi, daar heb ik wel eens van gegeten in deze koude tijd. Binnen

staat wel vaak een groot beest, een os geloof ik, maar die ziet er
vriendelijk uit. Kan zoiets dienen?” vroeg het en tegelijkertijd schrok
het van z’n eigen durf.
“Ik droom van een warme stal, met stro en hooi. Wijs me de weg en
ik zal volgen,” antwoordde de ezel blij.

Het konijntje hupte al voor en de ezel haastte zich op weg met zijn

kostbare last.

Maar toen de weg splitste wou de man naar links, terwijl het

konijntje rechtsaf ging. Het ezeltje trok koppig aan het touw en gaf

niet toe.
“Dan doen we jouw zin maar, ik ben te moe,” zuchtte de man
“Misschien vindt jouw ezelverstand wel een dak voor ons alle drie.”

Niet dat ezelverstand maar het dappere konijntje bracht hen tot

aan de stal. De man hielp blij de vrouw van het ezeltje, leidde hen

binnen en sloot de deur.

Het kleine konijntje wachtte buiten, zonder te weten waarop. De man

liep bedrijvig in en uit, schepte water uit de put, maakte vuur en

sleepte met een ketel.

Toen klonk plots een kinderschrei en het konijntje haastte zich door
een gat in de muur naar binnen, zodat het alles kon zien. De vrouw
die Maria noemde, wikkelde haar kind in doeken en legde het neer in
een kribbe, die Jozef gevuld had met het goudgele stro.
Uit het niets klonk zacht hemelse muziek.

Regio 24 Midden-Brabant blz. 4

Het konijntje zat in opperste bewondering rechtop, de voorpootjes
gevouwen, zoals alleen een schepsel Gods z’n Schepper kan
aanbidden.
Toen bedacht het ineens dat het zo’n heilig moment niet voor
zichzelf mocht houden en haastte zich om het grote nieuws over de

heide te verspreiden. In geen tijd zaten alle bewoners van de
konijnenberg in en rond de stal, tussen de balken, het stro en het hooi.
Ze keken met blinkende oogjes en de oortjes rechtop naar dat

wondere paar en het kind dat in de kribbe sliep.
In hun bewondering schoven ze steeds dichter bij de kribbe. Eentje
duwde z’n neusje tegen de voetjes van het kindje. Toen het voelde
hoe koud ze waren, sprong het zonder nadenken in de kribbe en
nestelde zich er bovenop. Het schrok van zijn eigen vrijpostigheid,

maar Maria knikte dat het goed was.
Er daalde een vredige rust over de stal. Alleen de konijntjes waakten

en langzaam week de nacht voor de ochtend.
In de verte hoorden ze de herders al komen. Daar horen konijntjes
niet bij en dus haastten ze zich terug naar hun veilige holen.

Dat eentje dat, zoals het zelf zei, klein was en een beetje bang, maar
zo graag wou helpen, aarzelde nog even en keek een laatste keer

achterom.
Het ezeltje kauwde op een handvol hooi, knikte naar zijn helpertje en
zei met volle mond: “Bedankt kleintje!”

Auteur: Marcel van Giel Bron: Marcel van Giel

De tijd tussen Sinterklaas en Kerstmis.
Het is weer de tijd om in de aanloop naar Kerstmis wat na te
mijmeren over het voorbijgaande jaar.
Sinterklaas is met zijn schimmel en Pieten weer vertrokken naar
Spanje. De laatste boterletters, taaitaaipoppen en pepernoten worden
door de supermarkten in de uitverkoop gedaan en de kerstbomen
worden alweer opgetuigd. De dagen zijn erg kort. Het lijkt wel of de
dagen nog maar net open en dichtgaan. Kortom, we hebben tijd om
het voorbije jaar te overpeinzen en weer plannen te maken voor het
nieuwe jaar dat onherroepelijk weer voor de deur staat.
Als we 2018 in het kort de revue laten passeren kunnen we weer eens
zeggen dat we een “ouderwetse” zomer hebben beleefd. Onze

Regio 24 Midden-Brabant blz. 5

fuchsia’s hadden er wel enigszins onder te lijden, maar het najaar

maakte ook weer veel goed.
Vooral de gematigde temperaturen en zo af en toe een mals

regenbuitje deed de tuin goed. Menigeen zal met moeite dit jaar
afscheid van de fuchsia’s hebben genomen toen ze weer gereed

werden gemaakt voor de winterberging.
We hebben afgelopen jaar weer een aantal ontmoetingen gehad met
de bestuursleden van onze zustervereniging van Regio 27, Johan de

Visser en Hans Rijkers. U kent ze als keurmeesters bij de Martien de
Kleijntrofee.

Net zoals wij, hebben ook zij te maken met een afnemend ledental
waardoor ook zij moeite krijgen met het organiseren van activiteiten.
Door samenwerking bij bepaalde activiteiten kunnen we elkaar

versterken en zijn de bijeenkomsten interessanter voor de leden van
beide regio’s. Als voorbeeld noem ik de lezing welke door Regio 27

op 10 november werd georganiseerd in Odiliapeel.
Als gast was uitgenodigd Dhr. Hub Stoffels, die een bijzonder
interessante lezing met vele dia’s verzorgde over “Het overwinteren
van Fuchsia’s en Kuipplanten.” Een vijftal personen van onze regio
waren aanwezig en hoewel we van de fuchsia’s over het algemeen

het meeste weten wist hij ook bij dit onderwerp met nieuwe inzichten
te komen. Ook bij de kuipplanten had hij onder andere een uitleg
over het overwinteren van de bananenplant. Zodoende weet ik nu

precies hoe ik deze mooie subtropische plant kan laten overwinteren!
Ook wij willen komend voorjaar een evenement voor beide

afdelingen organiseren, dat dan half juni zou moeten plaatsvinden.
Beide jaaroverzichten van activiteiten worden de komende maanden

op elkaar afgestemd. Nadere berichten volgen nog en wij zullen op
de Ledenvergadering eind maart nader op dit onderwerp terugkomen.

Tiny, Sjef en Henk wensen u nogmaals prettige Kerstdagen en een
Gezond en Bloemrijk 2019.

Tot ziens op de Nieuwjaarsreceptie!

Bloemen in de winter
Over het algemeen wordt er weinig aandacht besteed aan
winterbloeiende tuinplanten. Vandaar dat we onder andere de
Kerstroos en de Winterjasmijn aan u voorstellen.

Regio 24 Midden-Brabant blz. 6

De Kerstroos (Helleboris)

De Kerstroos is voor velen de plant die bloeit als sneeuw de aarde
bedekt. Toch is het zo dat alleen de gewone soort Helleboris Niger in
de kerstperiode bloeit, als hij tenminste op een goed beschutte plaats
in de tuin staat. De witte, ten dele roze bloemen verschijnen, al naar
gelang het weer, van eind december tot maart. Let op: De Helleboris
wordt beschouwd als zeer giftig!
In tegenstelling tot de Helleboris Niger, bloeien de aangeboden
hybriden pas in het vroege voorjaar, van maart tot mei. Ze worden
groter dan de wilde soort (ongeveer 50 cm hoog) en hebben witte,
roze of purperkleurige bloemen.
De Kerstroos behoort overigens tot de familie van de
boterbloemachtigen (Ranunculacea).
Hij is dus geen familie van de roos zoals men van de Nederlandse
naam zou kunnen afleiden maar van de anemoon en boterbloem. Bij
keuze van de standplaats moet men er op letten dat kerstrozen op een
enigszins beschaduwde, luwe plaats in de tuin komen te staan. Deze
plant houdt van een kalkhoudende, leemachtige grondsoort.
Een andere waardevolle wilde soort is het Stinkend Nieskruid
(Helleboris Foetidus). Laat u niet afschrikken door de naam want de
plant verspreidt alleen bij warm en droog winterweer een
onaangename geur. Deze bijzonder waardevolle soort wordt
ongeveer 40 cm hoog en groeit bossiger dan de gewone kerstroos.

Regio 24 Midden-Brabant blz. 7

Nieskruid (Helleboris Foetidus)
De klokvormige bloemen hebben een aparte geelgroene, soms paars
aangelopen kleur. De Helleboris Foetidus bloeit tussen december en
mei.
Winterjasmijn (Jasminium Nudiflorum).
Het is een schitterende plant die aan een hekwerkje of draden aan de
muur prachtig te leiden is. Gewoonlijk wordt hij niet hoger dan 2.50
mtr. Als de vorst vroeg invalt bloeit deze plant al vanaf november tot
in de nawinter. Aan de bladloze twijgen zitten heldergele bloemen
met een doorsnede van ongeveer 2.5 cm. Eerst na de bloei komen de
bladeren. Winterjasmijn bloeit op eenjarig hout. Na de bloei
terugsnoeien.
De nieuwe twijgen zullen de volgende winter weer bloemen geven.
De Winterjasmijn houdt van volle zon en groeit in iedere grondsoort.
In de zomer voldoende water geven. Vermeerdering kan door
afleggen van jonge takken of door half verhoute stekken te nemen.

Winterjasmijn (Jasminum Nudiflorum)

Regio 24 Midden-Brabant blz. 8

Toverhazelaar

Andere prachtige winterbloeiers zijn:
Het Meloenboompje (Chimonanthus Praecox).
Bloeit in milde winters vanaf eind december met heerlijk geurende,
gele bloemetjes.

Toverhazelaar (Hamamelis).
Diverse goede cultivars met gele, rode en bruinrode bloemen. Vooral
geschikt voor wat grotere tuinen. Bloemtakken zijn goed te gebruiken
in de vaas. Heerlijk geurend.
De Witte Forsythia (Abeliophyllum Distichum), geen echte
Forsythiasoort, bloeit vanaf eind februari met wit roze bloemetjes.
Een 1.5 mtr. hoog wordende struik die op beschutte plaatsen rijkelijk
bloeit.


Click to View FlipBook Version