WWA 1919 150 YEARS “ เรื่อ รื่ งราวประวัติโรงเรีย รี น และชีวิต วิ ของเด็กวัฒนา วิท วิ ยาลัย ที่มี ที่ มี เรื่อ รื่ งราวมา ยาวนานถึง 150 ปี”
สุภาษิต “จงฝึก ฝึ เด็กในทางที่เ ที่ ขาควรจะเดินไป และ เมื่อ มื่ เขาเติบใหญ่ เขาจะไม่พรากจากทางนั้น นั้ ” 22:6
ส า ร บัญ
ป ร ะ วั ติ ผู้ ส ร้ า ง เ ก ริ่ น เ รื่ อ ง ผู้ริเริริ่มริ่การเรียรีนการสอน ในเด็กหญิง ไทยได้อ่านเขียน ทั้งทั้ยังสอนให้เย็บปัก ถักร้อย และการใช้จักรเย็บผ้า มิสเอ็ดน่า ซาราห์ โคล ซึ่งซึ่สมัครมาเป็นมิชชันนารี ในพ.ศ. 2421 (ค.ศ. 1878) แต่ไปประจำ การอยู่เชียงใหม่เสีย 5 ปี ได้มารับงาน โรงเรียรีนกุลสตรีวัรีวังหลังต่อจากมิสออมสเตด ขณะนั้นนั้มีนักเรียรีน 16 คน ฐานะของโรงเรียรีนก็ไม่สู้จะดีนัก เมื่อมื่มิสโคลมารับงานต่อ ท่านได้เพิ่มวิชวิาการ ภาษาอังกฤษ การเย็บ ปักถักร้อยอันเป็นงานของสตรี จำ นวนนักเรียรีนก็มากขึ้นขึ้มิสโคลจึง เริ่มริ่เก็บค่าเล่าเรียรีนและค่าเลี้ยลี้งดูคนละ 5 บาทต่อเดือน จึงมาลา นักเรียรีนออกจากโรงเรียรีนเสียหลายคน ครั้นรั้ต่อมาไม่นานก็ปรากฎว่า มีนักเรียรีนเพิ่มขึ้นขึ้มากกว่าเดิม มิสโคลผู้เล็งเห็นการณ์ไกล ใฝ่ฝัฝ่นฝัที่จที่ะพัฒนาการศึกษาของเด็กหญิง ไทยให้เจริญริก้าวหน้ายิ่งขึ้นขึ้ท่านจึงเริ่มริ่ออกเรี่ยรี่ไร หาเงินสำ หรับซื้อซื้ ที่ดิที่ดินเพิ่มเติมเพื่อพื่ขยายโรงเรียรีน นางสาวแฮเรีย รี ต เอ็ม. เพ็ททิต มิสเอ็ดน่า เซร่ะ โคล มิชชันนารีผู้รีผู้ดูแลโรงเรียรีนกุลสตรีวัรีวังหลัง และได้เล็งเห็นการณ์ไกล จึงเริ่มริ่พัฒนา จนเกิดโรงเรียรีนวัฒนาวิทวิยาลัย พระอาวิท วิ ยาคม แพทย์ชาวอเมริกัริกันที่เกิดในสยาม ซึ่งเป็นผู้ที่มีบทบาทสำ คัญให้ การสร้างโรงเรียรีนวัฒนาวิทวิยาลัย เกิดขึ้นและสำ เร็จลุล่วงไปได้ดี
ณ บ้ า น แหม่มเฮาส์ต้องการให้โอกาสเด็กหญิงให้ได้มีความรู้ อ่านออกเขียนได้ จึงได้เริ่มริ่ต้นชักชวนเด็กหญิงมาที่บ้านพักของตน เพื่อสอนให้อ่านเขียน และสอนให้เย็บปักถักร้อย
แหม่มโคล เมื่อเรียรีนจบโรงเรียรีนสอนพระคัมภีร์ขณะที่อายุ 23 ปีแปีล้ว ก็เดินทางมาสยามด้วยกันกับเพื่อนอีกผู้หนึ่งชื่อ มิสแมรี แคมเบลล์ ใน พ.ศ. 2426 (ค.ศ. 1883) มิสเอ็ดน่า ซาราห์ โคล ได้รับงานโรงเรียรีนกุลสตรีวัรีวังหลังต่อจากมิสออมสเตด
แต่เนื่องจากแหม่มโคล เห็นว่าไม่ สามารถซื้อที่ดินเพิ่มเติมบริเริวณวัง หลังได้แล้ว จึงมองหาที่ดินแห่ง ใหม่ ณ ทุ่งบางกะปิ กิจการของโรงเรียรีนวังหลัง เจริญริรุ่งเรือรืงเติบโต มีนักเรียรีน เพิ่มมากขึ้นทำ ให้จำ เป็นต้อง ขยับขยายต่อเติมโรงเรียรีน
นางสาวแฮเรีย รี ต เอ็ม. เพ็ททิต มิสเอ็ดน่า เซร่ะ โคล
ก่อสร้างอาคารเรียรีนใน พ.ศ. ๒๔๖๔ หลังจากที่อาคาร เรียรีนสร้างเสร็จสมบูรณ์แล้ว จึงได้ทำ การย้ายโรงเรียรีนจาก วังหลังมาอยู่ ณ ทุ่งบางกะปิ และเปลี่ยนชื่อเป็น “โรงเรียรีน วัฒนาวิทวิยาลัย” หรือรืชื่อที่ยัง คงใช้มาจนถึงปัจจุบัน
ประวัติ อาคาร 1919 : อาคารเรีย รี นหลังแรก เริ่มริ่สร้างใน พ.ศ. 2462 เคยเป็นโรงพยาบาลทหาร แก่ทหารญี่ปุ่นปุ่ ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 ประวัติ อาคาร 130 ปี : ก่อตั้ง ตั้ เสร็จเมื่อ โรงเรีย รี นครบรอบ 130 ปีอ ปี าคารหลังใหญ่นี้ได้ รับการสนับสนุนจากสมาคมผู้ปกครองและครู เป็นอาคารเรีย รี นของนักเรีย รี นชั้น ชั้ มัธยมศึกษา
ประวัติ อาคารประพิธ กุวานนท์: ตึกหลังนี้ได้ตั้งชื่อตามอาจารย์ ประพิธ กุวานนท์ ผู้จัดการคนแรกของโรงเรียรีนวัฒนาวิทวิยาลัย ณ ปัจจุบัน เป็นตึกนอนของนักเรียรีนระดับชั้น มัธยมศึกษา ประวัติ อาคารเอลลินวูด : อาคารเรีย รี นระดับชั้น ชั้ ประถมศึกษา ณ ปัจจุบันในมีการ บูรณะใหม่เพื่อให้เชื่อมไปยังอาคารอายะดา ประวัติ อาคารอายะดา กีริน ริ กุล : อาคารเรีย รี นประถมทันสมัย ในยุคศตวรรษที่ 20 ชื่อชื่อาคารตั้ง ตั้ ขึ้น ขึ้ เพื่อพื่เป็นอนุสรณ์ถึงความเสียสละและความอดทนของ อาจารย์อายะดา กีรินริกุลที่มีที่มี ต่อโรงเรีย รี นวัฒนาวิทวิยาลัย บนอาคาร ชั้น ชั้ บนสุดมีห้องประชุมชื่อชื่ห้องประชุมอุมา เปศลชีวี เพื่อพื่เป็น เกียรติแด่ อาจาย์โอมาย เปสตันยี ผู้บุกเบิกการศึกษาแผนก อนุบาลในโรงเรีย รี นวัฒนาวิทวิยาลัย
ประวัติโบสถ์วัฒนา : เมื่อครูและนักเรีย รี นย้ายมาอยู่ที่ทุ่งบางกะปิ แล้วไม่สามารถเดินทางไปนมัสการพระเจ้า ที่โรงเรีย รี นเดิม คณะมิชชันนารีแ รี ละผู้ใหญ่ ในคริสริตจักร เห็นพ้องกันว่าควรตั้ง ตั้ คริสริตจักรเพื่อเป็นสถานที่นมัสการของครู และนักเรีย รี น จึงก่อสร้างโบสถ์ในปี ค.ศ. 1922 ในโรงเรีย รี นวัฒนาวิทวิยาลัย เรีย รี กว่า “คริสริตจักรวัฒนาวิทวิยาลัย”
กิ จ วัตร ว . ว . ตื่ น น อ น ขึ้ น น อ น รั บ ป ร ะ ท า น อ า ห า ร ต า ร า ง เ รี ย น