คำยืมจากภาษาต่างประเทศ (ภาษาเขมร)

จดั ทำโดย

ครูตะวัน ชัยรัต

นิทานพื้นบ้าน (TALE)
นทิ านพ้นื บา้ น หมายถงึ เรอื่ งราวที่

แต่งขึ้นเพ่ือความบนั เทงิ และเล่าสบื ทอด
ตอ่ กนั มาเปน็ ระยะเวลาช้านาน โดยการ
ถา่ ยทอดเร่ืองราวด้วยวาจา บางเร่ืองอาจมี
เค้าโครงของความจริงปรากฏอยู่

ลักษณะของนิทานพน้ื บ้าน
1. ไมป่ รากฏวา่ ใครเปน็ ผแู้ ตง่ ด้งั เดมิ
2. มีการใช้ภาษาที่เรียบงา่ ย เปน็ สานวน
ร้อยแกว้
3. มีการถา่ ยทอดเรอ่ื งราวด้วยวาจา
(มขุ ปาฐะ)

ประเภทของนิทานพ้ืนบ้าน
สามารถแบ่งออกได้ 11 ประเภท ดังนี้
1. ตานาน
2. นทิ านชาดก หรอื นิทานศาสนา
3. นิทานคติ
4. นทิ านชีวติ
5. นทิ านมหัศจรรย์ หรอื นทิ านจกั รๆวงศๆ์

6. นิทานประจาถนิ่
7. นิทานอธบิ ายเหตุ
8. นิทานสัตว์
9. นทิ านผี
10. นิทานตลก
11. นทิ านเข้าแบบ หรอื นิทานลกู โซ่

ประเภทของนทิ านพน้ื บา้ น
1. นิทานให้ความเพลิดเพลิน บนั เทิงใจ
2. นิทานชว่ ยสร้างสายสมั พนั ธท์ ด่ี รี ะหวา่ ง
สมาชกิ ในครอบครัว
3. นทิ านให้การศึกษา และเสริมสร้าง
จินตนาการ
4. นิทานให้คตขิ ้อคดิ เตือนใจ
5. นทิ านชว่ ยสะท้อนสภาพสังคม



เขนย

แปลวา
หมอน

เชวง

แปลวา
รุงเรอื ง , เลอื่ งลอื

ตระพัง

แปลวา
แอง , บอ , หนอง , สระ

ตะพัง , กระพงั
หรอื สะพงั ก็เรียก

บังคล

แปลวา
มอบให

บําบวง

แปลวา
บนบาน , บูชา , เซน สรวง

เพนียด

แปลวา

กรงตอนกเขา นกกวัก
คอกสําหรับคลองชา ง ลกั ษณะ
เปน เสาไมปก เรยี งรายลอ มกัน

เปน รปู สเ่ี หลีย่ ม หรือวงรี

สนับเพลา

แปลวา

กางเกงช้นั ในขายาวครึ่งแขง
ใสก อนนงุ ผา โจงกระเบน

ทบั อยา งตัวละคร,
(คาํ ราชาศพั ท : พระสนับเพลา)

สลา

แปลวา
หมาก

เสนง , เสนง

แปลวา
เขาสัตว อยา งเขาววั เขา
ควาย เขนง , แสนง ก็วา