นิทาน

ผู้แต่ง : นางสาว ณัฎฐพร บวั แยม้ 62261652
อา้ งอิง : https://www.pinterest.com

คานา
นิทานเรอ่ื งนี้ เป็นนิทานสรา้ งสรรคเ์ พ่ือใหเ้ ดก็ ท่ีไดอ้ ่านเกิด
ความรู้ ความเขา้ ใจ และรูจ้ กั รบั ผิดชอบตอ่ หนา้ ท่ีของตนเอง
ในชีวิตประจาวนั นิทานเรอ่ื งนีจ้ งึ ไดส้ อดแทรกความรู้ และความประพฤติ
ตา่ ง ๆ ของเดก็ ท่ีไมม่ ีความรบั ผิดชอบ
ผจู้ ดั ทาหวงั วา่ นิทานเรอ่ื งนีจ้ ะเป็นประโยชนต์ อ่ เด็ก ๆ
เป็นอยา่ งย่ิง

มนิ น่ีเป็นเดก็ ผหู้ ญิงท่ีน่ารกั สดใส ท่ีไมค่ อ่ ยสนใจการเรยี น และชอบเลน่ กบั เพ่ือน ๆ มาก

วนั หนง่ึ มนิ น่ีไดไ้ ปโรงเรยี นแตก่ ลบั ไมไ่ ดท้ าการบา้ นท่ีคณุ ครูส่งั จงึ ทาใหถ้ กู ทาโทษ
ซง่ึ เป็นแบบนีอ้ ยหู่ ลายครงั้ เพราะมินน่ีไมแ่ บง่ เวลาและไปเลน่ กบั เพ่ือน ๆ

ทกุ ครงั้ ท่ีมนิ น่ีถกู ทาโทษนนั้ ไดถ้ กู เหน็ จากดินสอและยางลบจากกระเป๋ าของเขา

หลงั เลิกเรยี น มนิ น่ีไดก้ ลบั บา้ นมาพรอ้ มกบั การบา้ น แตก่ ไ็ มท่ า แลว้ ไปเลน่ กบั เพ่ือน ๆ แทน

ดนิ สอและยางลบก็เกิดความสงสาร กลวั วา่ มนิ น่ีนนั้ จะถกู ครูทาโทษจงึ ไดท้ าการบา้ นแทน

และทกุ ๆ วนั มินน่ีก็มีการบา้ นสง่ โดยท่ีไมร่ ูว้ า่ ใครทาให้
ตอ่ จากนนั้ มนิ น่ีก็ไมส่ นใจและไมเ่ คยทาการบา้ นเองอีกเลย

วนั หนง่ึ มนิ น่ีเกิดความสงสยั วา่ ใครเป็นคนทาการบา้ นให้ จงึ แอบดแู ละไดพ้ บกบั ดินสอและยางลบ มี
ชีวติ มนิ น่ีจงึ พดู กบั ดนิ สอและยางลบวา่ “ตอ่ ไปทาการบา้ นใหฉ้ นั ทกุ ครงั้ นะ”

ตอ่ ไปทาการบา้ น
ใหฉ้ นั ทกุ ครงั้ นะ

จากน้นั ดินสอกบั ยางลบจึงไดต้ ้งั ใจทาการบา้ น ส่วนมินนี่น้นั กลบั ไปเที่ยวเลน่ กบั เพ่อื นอยา่ งสบายใจ

แตข่ ณะเดียวกนั ดินสอกบั ยางลบน้นั กไ็ ดส้ ้ันและหดลงไปตามการใชง้ านจนสุดทา้ ยกห็ มดไป
แต่มินน่ีน้นั กไ็ ม่ไดส้ นใจดินสอและยางลบน้นั เลย

วนั ต่อมา มินน่ีจึงไม่มีการบา้ นส่งเลยแปลกใจวา่ ทาไมดินสอและยางลบไม่ทาการบา้ นและหายไปไหน

ดินสอกบั ยางลบกไ็ ดห้ ายไปตลอดกาล มินนี่จึงไดส้ านึกผิดตอ่ ยางลบและดินสอ
จึงไดแ้ บ่งเวลาในการเลน่ และต้งั ใจทาการบา้ นดว้ ยตวั เอง

ข้อคดิ
เราควรแบง่ เวลาในการ ทากิจกรรมตา่ ง ๆ ให้

พอเหมาะ ควรพง่ึ พาตนเอง และไมค่ วรพง่ึ พาคนอ่ืนมาก

เกินไปจนไมส่ นใจความรูส้ กึ ของผอู้ ่ืน