Hikayat Hang Tuah

HIKAYAT
HANG TUAH



Pada abad ke-15, Hang Tuah merupakan seorang
pahlawan legenda berbangsa Melayu ketika
pemerintahan Kesultanan Melayu Melaka.
Beliau lahir di Kampung Sungai Duyong,
Melaka. Bapanya bernama Hang Mahmud

manakala ibunya pula ialah Dang Merdu Wati.
Bapanya pernah menjadi hulubalang istana
yang handal manakala ibunya merupakan
keturunan dayang di istana.



Hang Tuah dan empat orang kawannya:
Hang Jebat, Hang Kasturi, Hang Lekir

dan Hang Lekiu menuntut ilmu bersama
Adiputra di Gunung Ledang. Selesai

menuntut ilmu, mereka berlima kembali
ke kota Melaka.



Pada suatu hari, mereka berjaya
menyelamatkan Dato’ Bendahara daripada
seorang lelaki yang sedang mengamuk. Dato’
Bendahara kagum dengan ketangkasan mereka
dan menjemput mereka semua ke rumahnya dan
seterusnya mengambil mereka untuk bertugas

di istana.



Hang Tuah telah diutuskan ke Pahang bagi
mendapatkan Tun Teja untuk dijadikan permaisuri
Sultan Melaka. Ketika Hang Tuah pulang semula ke
Melaka, beliau telah difitnah. Sultan yang murka
ketika itu menjatuhkan hukuman tanpa siasatan
lanjut. Namun, hukuman mati tidak dilaksanakan

oleh Bendahara sebaliknya Hang Tuah
disembunyikannya di sebuah hutan di Hulu Melaka.



Hang Jebat sebagai sahabat karib Hang Tuah,
menyangka bahawa Hang Tuah telah teraniaya dan

telah menjalani hukuman mati. Hang Jebat
bertindak derhaka kepada Sultan dan mengambil
alih istana. Tidak ada pendekar atau panglima di
Melaka yang dapat menentang Hang Jebat yang
telah menjadi kebal kerana adanya keris Taming

Sari di tangannya.



Sultan Mahmud terpaksa melarikan diri dan
berlindung di rumah Bendahara. Pada masa itu
baginda baru menyesal kerana membunuh Hang
Tuah yang tidak bersalah. Oleh itu, Bendahara
memberitahu bahawa Hang Tuah masih hidup.
Hang Tuah kemudiannya telah dipanggil pulang

dan dititahkan membunuh Hang Jebat.



Setelah tujuh hari bertarung, Hang
Tuah akhirnya berjaya merampas
semula Taming Sarinya daripada Hang

Jebat dan membunuhnya.

TAMAT