หลวงพ่อคูณ
สาวร าวง
เด็กปั๊ม
ตังเก ฉันเกิด อยู่แดน อีสาน ถิ่นกันดารที่เขา ดูหมิ่น ดูแคลน จากไกลไปหากินต่างแดน ก็อาลัยแสนเมื่อ จ าต้องพรากบ้านมา ร่อนเร่ พเนจรไป เหมือนนก ไพรไร้พง พนา ไม่ได้จับไถ เลยไปจับปลา ไม่ได้ท า นา เลยมากับ เรือ ตังเก แรกแรก ก็กลัวหลายหลาย ต้องเมามาย คลื่น โอ ละเห่ คิดถึงแม่ ที่เคยไกวเปล โอ้เปลน้อย คือ เรือตังเก มีแม่ทะเล กล่อมนอน แรงแรง แม่ โมโหใครมา หรือเป็นต ารา ให้ลูก แข็งแกร่ง ลูกขอปู ขอปลา มากมากเถิดหนา พอ เป็น ค่าแรง ทะเล มันถมไม่เต็ม เหมือนคนใจเค็ม ที่คอยยื้อแย่ง คนจน ก็ถมไม่เต็ม แต่ใจไม่เค็ม ท างานเข้มแข็ง อยากมีเรือสักล า จะพาคนงาม ที่คิด จะแต่ง ลอย ล่อง ล า นาวา ให้ปลาอิจฉา เวลา คลื่น แรง
สุรชัยสามช่า มาละเหวย มาละวา ตีกลองสามช่า สุรชัยจะร้อง เพลง เอ๊า... เพื่อนฉันเป็นลาว ตัวขาวน้อยมนมน ฐานะยากจน แต่เป็นคนน้ าใจไมตรี เนื้อตัวก็ใสสะอาด ขาวผ่องผาด สง่า ราศี น้ าใจยิ่งดูเข้าที ก็เพราะมีความหวังตั้งใจ น้ าโขงไม่เคยขวางกั้น น้ าจันไม่คดโกงใคร น้ าใจ สามัคคีเมื่อไร ยกจอกย้อมใจสัมพันธไมตรีเอ้า...กรึ๊บ การารึบ กรึ๊บ กรึ๊บ มาละเหวย มาละวา ตีกลองสามช่า สุรชัยจะร้อง ต่อ เพื่อนฉันเป็นญวน ชอบชวนฉันเล่นเปลไกว เพื่อน ญวน ฉลาดหัวไว สมองใสขยันการงาน ปลูกผัก สวน ครัว ขายส่ง ฐานะมั่นคง ไม่อด อาหาร สาวญวน ยิ่งดูชื่นบาน มีชื่อมานาน ผิวนวล ผิวนวล น้ าโขง ไม่เคยขวางกั้น น้ าจันไม่คดโกงใคร น้ า ใจ สามัคคีเมื่อไรยกจอก ย้อมใจ สัมพันธไมตรี
เอ้า....มาละเหวย มาละวา ตีกลองสามช่า สุรชัย จะโซโล่........... น้ าโขง ไม่เคย คิดแบ่ง เป็นก าแพง ชนชาติชนชั้น น้ าโขง เมื่อเป็น น้ าจัน มาลัยสัมพันธ์ จะคล้อง คอเธอ เพื่อนฉันขะแมร์ รักจริงไม่แพ้ลาวญวน น้ า ค าคร่ า ครวญ ชอบชักชวน ร้องร าท าเพลง ท านา ประสาบ้าน นอก ใส่เสื้อดอก ตะกรุดของขลัง สู้การ สู้งาน จริงจัง ไม่หักหลัง คดโกงผู้ใด ไทย เขมร ลาว ญวน ชักชวน คบหากันไป แหลมอิน โดจีนและไทย ใช่อื่นไกล เชื้อ สายสัมพันธ์ น้ า โขงไม่เคยคิดแบ่ง เป็นก าแพง ชนชาติ ชนชั้น น้ าโขง เมื่อเป็นน้ าจัน มาลัยสัมพันธ์ จะคล้องคอเธอ น้ าโขง เมื่อเป็นน้ าจัน มาลัยสัมพันธ์ จะคล้องคอเธอ น้ าโขง เมื่อเป็น น้ าจัน มาลัยสัมพันธ์ จะคล้องคอเธอ
คนจนผู้ยิ่งใหญ่ * ถึงยากจน ไม่มองคนเหยียนเหยียด ไม่รังแก รังเกียจ คิดเบียดเบียนใจใคร มีจน วัดใจคนไม่ได้ จน แต่รวยน้ าใจ ผู้ยิ่งใหญ่แห่งความจน ทรัพย์สิน ไม่มีสะสม อยู่ในสังคม ด้วยความสุขี ปริญญา ฉันไม่เคยมีความรู้พอดี พออ่านออกเขียนได้ ไปท างาน รับจ้างก็ท ากิน ฉันท าทุกสิ่ง ยกเว้นประจบ เจ้านาย วัดคน เขาวัดกันที่น้ าลาย ลาก่อนเจ้านาย ฉันไม่ใช่ควายจนตรอก **ไม่เคยใฝ่ฝัน เป็นโตเป็นใหญ่ ไม่มีปัจจัย ทั้งสี่ ประการ แค่สัตว์เลื้อยคลาน สองข้างถนน เนื้อตัว ยากจน แต่น้ าใจยิ่งใหญ่ (*) ***คนจน จนแต่รวยน้ าใจ ใครจะว่ายากจน คนจน ผู้ยิ่งใหญ่ คนจน จนแต่รวยน้ าใจ ใครจะว่ายากจน คน จนผู้ยิ่งใหญ่ มีชีวิต ย่อมมีความล าบาก อด ๆ ยาก ๆ ดังยาชู
ก าลัง ความหวัง แม้ว่ายังริบหรี่ เพราะสังคมวันนี้ มันหางานการยาก ย่ าไป สมัครไป ไม่เลือกหน้า ค่าจ้างราคา ไม่ส ามะคัญ ลุยควัน ลุยท่อ ไอเสีย มีแต่ความอ่อนเพลียยังดีกว่าเลียขากัน (** / * ) ปัญจัย คือเรื่องบาดใจ ศาสดาสอนไว้ ใน พระไตรปิฎก ความจริง ที่คู่ควรหยิบยก ช าระความสกปรก ในสังคมเมืองไทย จิตใจ แห่งความเป็นพุทธ ใสบริสุทธิ์ นั้นคือจุดหมาย รวยล้น กระท าตนเหลวไหล ไม่ใช่ผู้ยิ่งใหญ่ เป็นแต่ผู้ยิ่งเลว ** / * / ***
เจ้าภาพจงเจริญ *ขอให้เจ้าภาพ จงเจริญ คิดทอง ให้ได้ทอง คิดเงิน ให้ได้เงิน ขอให้เจ้าภาพ จงเจริญ ใครมีเท่าไร มีเท่าไร ก็มีเท่าไร ไม่ต้องควัก สักแดง สักบาท เอาหัวใจ มาก็พอ ไม่ต้องรอก็ขอประกาศ ว่า งานนี้ ของฟรี แน่นอน ( * ) **ริน รินเข้าไป รินเข้าไป ก็รินเข้าไป ให้มันครบ ครบคน ครบครัน รินหัวใจ มาให้กัน ดื่มดวงใจของกัน และกัน ดื่มให้ความ สัมพันธ์ ยืดยาว ( * ) คนไทยด้วยกัน ผูกพันแน่นหนา มาถึงเรือน มา เยือนถึงถิ่น มันต้องกินด้วยกันสักมื้อ (คนไทยด้วยกัน ผูกพันแน่นหนา) (มาถึงเรือน มาเยือนถึงถิ่น) (มันต้อง กินด้วยกันสักแบน) เขมร กับญวน กับลาว ข้ามมา บ้านเรา ยังเลี้ยงดูอย่างดี ( ** / * / * )
ราชาเงินผ่อน เจียมเพราะจนเป็นคนอย่างข้า เกิดเป็นราชา เงินผ่อนเมืองไทยท างาน ท าเงิน ท าเกินเงินเดือน เศรษฐกิจคลาดเคลื่อน เงินเดือน ไม่พอใช้ ให้เรา ท างานท าแลกเงินตรา แต่ต่อตีราคาต ่ากว่าความ เป็นไป การค้าการขายก็คิดให้มีเงินผ่อน ดาวน์ ไม่เดือดร้อนผ่อนตามสบาย ข้าวของเครื่องใช้ก็ ซื้อได้ด้วยดาวน์ ผ่อนกันยาวๆ ดอกเบี้ยบานตะ ไท ดอกทวีคูณก็หมุนเดือนชนเดือน เขาคอยมา เตือนว่าผ่อนช้าเกินไป ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของ จ าเป็น เอย...... ก็อยากจะใช้แต่สิ่งของจ าเป็น ทีวี ตู้เย็น จ าเป็นต้องใช้ ความสุขเล็กน้อยนี่ว่าจะถอยวีดีโอ มาฉายดูหนังโป๊ที่กลาดเกลื่อนเมืองไทย ให้ลืม ทุกข์โศกลืมโลกวกวน ลืมหน้าคนบางคน ที่ชอบ เอาเปรียบอยู่ร ่าไป
ดวงใจจนทนความล าบาก มาร้องความทุกข์ ยากได้โปรดจงเห็นใจ อย่าให้สินค้าแพง อย่าให้ แรงงานถูก อย่าให้ใครมาผูกตลาดค้าของไทย อย่าให้ใครมาแย่งขนแรงไปต่างเมือง ไปท าความ รุ่งเรืองมันน่าอาย น่าอาย ประเทศประไทยไม่ใช่ ตะวันออกกลาง เห็นเพื่อนไทยเดินทางแล้วใจ หาย ใจหาย ถึงฉันจะกลายเป็นราชาดาวน์ดอก ฉันก็ไม่เสียใจหรอกเพราะอุดหนุนคนไทย แต่ ขอให้คิด ค านึงถึงหัวอกคนจน อย่าปล่อยให้เขา สับสน จนหมดหนทางไปอย่าปล่อยให้เขาวกวน ไปชนคุกตะราง เพราะเมื่อสิ้นหนทางจะเดิน หนทางใด อันเมืองไทยใหญ่อุดมเอย......ดินดีสม เป็นนาสวนเพื่อนเอ๋ยเราชักชวน ต้องช่วยกันมุ่ง หมั่นท า
เมดอินไทยแลนด์ เมดอินไทยแลนด์ แดนดินไทยเรา เก็บกันจนเก่า เรามีแต่ของดีดีมาตั้งแต่ก่อนสุโขทัย มาลพบุรี อยุธยา ธนบุรี ยุคสมัยนี้ เป็น กทม. เมืองที่คนตกท่อ (ไม่เอา อย่าไปว่าเขาน่า) เมดอินไทยแลนด์ แดนไทยท าเอง จะร้องร าท าเพลง ก็ล ้าลึกลีลา ฝรั่งแอบชอบใจ แต่คนไทยไม่เห็นค่า กลัว น้อยหน้า ว่าคุณค่านิยมไม่ทันสมัย เมดอินเมืองไทย แล้ว ใครจะรับประกัน ห๊า.... เมดอินไทยแลนด์ แฟนแฟนเข้าใจ ผลิตผลคนไทยใช้ เองท าเอง ตัดเย็บเสื้อผ้ากางโกงกางเกง กางเกงยีนส์ (ชะหนอยแน่) แล้วขึ้นเครื่องบินไปส่งเข้ามา คนไทยได้ หน้า (ฝรั่งมังค่าได้เงิน) เมดอินไทยแลนด์ พอแขวนตามร้านค้า มาติดป้าย ติดตราว่าเมดอินเจแปน ก็ขายดิบขายดีมีราคา คุยกัน ได้ว่ามันมาต่างแดน ทั้งทันสมัย มาจากแม็กกาซีน เขา ไม่ได้หลอกเรากิน หรอกเรานั่นหลอกตัวเอง...เอย
วณิพก เมื่อดวงตาของฉันมันมืดมิด แต่ชีวิตฉันยังไม่มืดลง แม้ ความรักยังเคยมีมั่นคง จะร้างไกลไม่หวนกลับคืนมา ออกย ่า ไปบนทางที่หิวโซ มิรู้คืนรู้วันเวลา ขอเศษเงินเศษทานผู้ผ่าน มา เพียงเมตตาฉันบ้าง...เป็นครั้งคราว อยู่ในโลกความมืดอันลึกลับ คงสดับรับได้แต่ส าเนียง จะ มองหา มองเห็นก็เป็นเพียง ในความฝันยามฉันล้มตัวนอน พอตื่นมาพานพบกับความหมาย ยังหายใจเนื้อตัวยังผ่าวร้อน ยังมีหวังเห็นดวงตะวันรอนจะมัวนอนนิ่งเฉย...อยู่ท าไม * จึงมาเป็น.....วณิพกพเนจร เที่ยวเร่ร่อน.....ร้องเพลง แลกเศษเงินที่เหลือกินเหลือเก็บเป็นส่วนเกิน จะน าเงินสะสม.. รักษาดวงตา ( * ) หากฉันเป็นตัวแทนความมืดมิด ขอชดใช้ชีวิตที่เกิดมา เพื่อทดแทนทุกท่านที่เมตตา ด้วยน าพาเสียงเพลงสู่ผู้ฟัง เป็น บทเพลงโลกมืดและความหมาย จะกู่ก้องร้องไปไม่หยุดยั้ง ใครจะว่าร้องเพลงให้ควายฟัง ฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจ ใครจะว่า ร้องเพลงให้ควายฟัง ฉันว่ายังมีคนที่เข้าใจใครจะว่าร้องเพลง ให้ควายฟัง ฉันว่ายังมีคน...ที่เข้าใจ
ตาผุยชุมแพ ตาผุยชุมแพ (ตาผุยชุมแพ) ตาผุยชุมแพ แกส่งลูก เรียน เรียนอยู่ปีสุดท้าย (ปีสุดท้าย) จบออกมา คงได้ เป็นนาย เป็นนายคน (เป็นนายคน)แกขายนา ขายควาย ขายไปหมดตัว (เหลือไว้ตัวเดียว) ได้มาเท่าไหร่ ส่งให้ ลูกเรียน ตาผุยรอวัน (ตาผุยรอวัน) ตาผุยรอวัน รออีกไม่นาน จะมีลูก เป็นเจ้านาย (เป็นเจ้านาย) จะฆ่าควาย ตัวสุดท้าย ต้อนรับนายคน (รับนายคน) หลายปีผ่าน เนิ่นนาน ไม่รู้ ว่าอยู่ที่ไหน (ไม่รู้ว่าอยู่ที่ไหน) เจ้านายคนใหม่ ท าไมไม่ กลับมา ตาผุยดีใจ (ตาผุยดีใจ) พบเพื่อนลูกชาย เข้าไปถาม ไอ้น้อยมันอยู่ที่ไหน (ไอ้น้อยมันอยู่ที่ไหน) แทบบ้าตาย เพื่อนมันบอกให้ ไอ้น้อยเสียคน (ไอ้น้อยเสียคน) ไอ้น้อย เสียคน เสียคน เสียจนหมดตัว เที่ยวจนหัวปั่น แล้วไม่ นาน ไอ้น้อยจะกลับมา กลับมาเช่านาด า ท านา ท านา....................... กลับมาเช่านาด า ท านา ท านา.......................
วันทอง เป็นเรื่องจริง ไม่ใช่อิง นิยาย ที่ปู่ย่า ตายาย เล่าขาน นานมา มีหลักฐาน บันทึก เป็นต ารา ให้ลูก ให้หลาน ได้ศึกษา เล่าเรียน หนึ่งหญิง สองชาย ผูกพัน เหตุเกิดที่ สุพรรณ กาญจน บุรี เรื่องขุนช้าง ขุนแผน และสตรี ที่ชื่อ วันทอง หรือหญิง สองใจ หญิงสาว ร่างกาย บอบบาง ได้เสีย นวล เสียนาง ให้แก่ พลายแก้ว แววไว ถอดผ้าเหลือง คืนเดียว ฉับไว ลอบย่อง ขึ้นไป ได้เสีย นางพิม อยู่กิน เป็นสามี ภรรยา แต่งงาน ออกหน้า ออกตา แต่ขุนช้าง ยังไม่ยอม เลิกรา วันทอง ถูกบังคับ บีฑา จึงตกปาก รับค า มารดา เข้าพิธี วิวาห์ น้ าตานอง หน้าไหล ครั้นแต่งงาน ก็ยังไม่ทัน เสียตัว ด้วยความที่ รักผัว ไปรบ แดนไกล แต่ขุนแผน กลับพาสาว เชียงใหม่ มาเหยียบ มาย่ า หยามใจ วันทอง จึงสูญเสีย ความเป็นกุลสตรี เมื่อหัวล้าน หน้าผี ใช้แรง ขืนใจ อีกไม่นาน ขุนแผน ย้อนมาใหม่ ชิงตัว นางไป อยู่ร่วม ชายคา นางเสียคน เพราะไม่ทน แรงชาย อีกทั้งกลัว โทษภัย ใน พระคุณ มารดา สุดท้าย คอจึงหลุด จากบ่า พร้อมค าสาป แช่งด่า ว่าเป็นหญิง สองใจ อุทาหรณ์ สอนเตือน ผู้คน ว่าผู้หญิง ในสังคม ชั้นชน ต้องพลีกาย พลีใจ ของตน สนองรับ กฎเกณฑ์ ทุรชน ไร้คน เห็นใจ แม่ วันทอง กลายเป็นหญิง ใจสอง สองใจ ใครเล่าท า
ม. 21 ฉันจน ไม่มีคน มองเห็น จึงก่อกรรม ท าเวร ด้วย จ าใจ ความหิว ไม่เข้าใคร ออกใคร ฉันโหดร้าย เพราะ ฉันไร้เงินตรา จับปืน ยืนรอเวลา สอดส่าย สายตา หา เหยื่อ ปล้นเขา เอาเงิน มาจุนเจือ ลูกเมีย ที่ยังหิวโซ ค่ าคืน ฉันยืน อยู่เดียวดาย จุดมุ่งหมาย ของฉัน นั้นคือเงิน เป็นสิ่งเดียว ที่น าความเพลิดเพลิน ฉันย่ า เดิน ด้วยรองเท้าเช็คโก เสื้อยีนส์ สีด าซอมซ่อ คู่ใจ ท่องไปจนไก่โห่ หวังจะเลี้ยงลูกน้อยจนเติบโต ส่งเสียให้ เจ้ามีวิชา เปรียบดัง ค้างคาวราตรี โฉบบิน หลายปีนานมา รอดพ้น กฎหมายทุกครา อนิจจา เหมือนยิ่งได้ใจ บาปกรรม นั้นคงตามทัน วันนั้น ฉันฆ่าคนตาย ปล้น เขา เขาขืนขัดใจ ฉันจึงถูก ล็อคไว้ในทันที ข้าแต่ศาล คดีที่เคารพ ฉันขอพบ ลูกเมียด้วยอาลัย จะสั่งเสีย พร้อมสอนไว้ก่อนตาย เจ้าจงพับ ถุงขายไว้ ซื้อกิน กอดลูก น้ าตาไหลริน แว่วยิน ลูกน้อยร้องจ้า เจ้ายัง ไม่เข้าใจดอกหนา ว่าพ่อโดน มาตรา 21
คนกินแดด ถิ่นกันดาร บ่มีบ้านหลายสี บ่มีสมบัติผู้ดี บ่มีการศึกษา เหมือน วัวเหมือนควาย ที่เอาไปไถนา บ่มีปัญญา หาโรงหมอ โรงเรียน มีแต่ ควาย เทียมเกวียน เอาไว้ขนข้าวในนา อยู่บ้านนอก ข้อยตอกแต่น้ าเมา บ่มีสุราม้าขาว บ่มีโรงน้ าชา บ่ มีนีออน บ่มีน้ าประปา มีแต่โรงนา หลังคาเพเพ เสามันโยกโยเย บัง ฝนบังแดด ที่แผดเผา ทุกข์ใจมันโลมเล้า เราต้องทน ก็เรามันคน กินแดด เหนื่อยหน่ายการงาน บ่มีสถานผ่อนคลาย มีแต่รถยาปวดหาย ไปฉายหนังให้ดู นานนานมาที ก็ยังดีที่ได้ดู มันน่าอดสู คนดงคนดอย กินแต่เผือก มันกลอย ปูนาปลาซิวข้าว แปลกใจจริง บ่มีสิ่งเจริญ หรือเรานี้เป็นส่วนเกิน ที่บังเอิญเกิด มา ทั้งทนทั้งท า จะเก็บก าเงินตรา ท าจนแก่ชรา ยังไม่เคยสบาย ยัง ต้องใช้แรงกาย ไถนาด าท าแต่งาน จะท าไงได้จึงจะเป็นจะตาย จะ ท าไงได้ จึงจะเป็นจะตาย ช่างหัวมัน ถึงเวลาเลือกผู้แทน ส.ส. จะมีแต่คนป้อยอ น้ าค าปลอบใจ ถิ่น กันดาร ถึงจะอยู่แดนไกล เอาข้าวของไปให้ เห็นใจให้ฟรี นี่แหละ หนา เขาว่าใจคน คิดเอาแต่ผล ประโยชน์เป็นดี เห็นคุณค่า คนแค่ ผงธุลี หน้าคนใจผี มีแต่เชือดเฉือน คงจะดี ถ้าหนึ่งปีเลือกผู้แทนทุกเดือน คงจะดี ถ้าหนึ่งปีเลือก ผู้แทนทุกเดือน สุขใดจะเหมือน ดังคน คนกินแดด คนกินแดด