กระต่ายกับเต่า

ประพนั ธ์
เจษฎากร ลาชมุ

ภาพประกอบ
กนกกร ชาวสน

เรียบเรยี ง
ณฐั ยาน์ ไชยศรี

หนงั สอื นทิ านอเิ ลก็ ทรอนกิ ส์ (E-Book) สำหรบั เดก็
เรื่อง กระต่ายกบั เตา่
ประเภทกลอนสี่
ประพนั ธโ์ ดย เจษฎากร ลาชมุ

ภาพประกอบโดย กนกกร ชาวสน

เรียบเรยี งโดย ณฐั ยาน์ ไชยศรี

ท่ปี รกึ ษา อาจารยว์ รางคณา เทศนา

หลกั สูตรการศกึ ษาบณั ฑิต สาขาวชิ าภาษาไทย

คณะศกึ ษาศาสตร์ มหาวิทยาลยั มหาสารคาม

พทุ ธศกั ราช 2564



กาลครง้ั หน่ึง กล่าวถึงเหตุการณ์
เล่าเปน็ นทิ าน ประสานคำกลอน
กล่าวถงึ เตา่ นา ม่งุ หนา้ สญั จร
มมิ ที ุกข์รอ้ น ในปา่ พงไพร
ทำมาหากนิ อาจิณทำไป
ชวี ติ สุขใจ ในพนาวนั
กลา่ วถงึ กระตา่ ย มวิ ายสขุ สันต์
ชวี ิตวนั วนั สระพนั สุขใจ



อยมู่ าวนั หนึง่ สดชน่ื แจม่ ใส
เจา้ เต่าเดนิ ไป ทใ่ี นธารา
กระตา่ ยมองเหน็ ขำเป็นหนักหนา
เจา้ เตา่ เดนิ ชา้ หวั เราะหัวใคร่
แลว้ เอย่ วาจา มงุ่ ว่าเต่าให้
เสยี กำลังใจ กอ่ นไปวารี
เจา้ เตา่ สดุ ทน กบั คนเช่นน้ี
จึงเอ่ยพาที หวงั คลี่ผ่อนคลาย
หากแม้นเจ้าว่า ตวั ข้าใหอ้ าย
เจ้าลองมาทาย กันไหมลองดู
ขอให้มาว่งิ ลองชิงสกั ครู่
แลว้ เจ้าจะรู้ ว่าใครเป็นใคร
กระต่ายไดฟ้ ัง จงั งังครู่ใหญ่
แล้วรับคำไป ด้วยใจโกรธา
อย่างเจ้าน้ีหรือ จะมาสู้ขา้
ขาส้ันหนกั หนา ใยมาอวดดี



เมอื่ ถึงวนั นดั สรรพสัตว์ดว่ นจ๋ี
มงุ่ หน้ามาที่ มีการชิงชยั
ทงั้ พวกช้างม้า หมู่ปา่ หมีใหญ่
กระรอกนกไก่ ว่องไวรบี เร่ง
บา้ งส่งเสยี งรอ้ ง ตกี ลองบรรเลง
บา้ งกร็ ้องเพลง ครนื้ เครงกันไป
ทงั้ พวกกระทงิ ลกู ลิงว่งิ ไล่
ฝงู กวางว่งิ ไป เจ้าไก่วง่ิ ตาม
กรรมการกำกับ เริ่มนบั สองสาม
กระตา่ ยวิ่งข้าม เตา่ ตามติดไป



กล่าวถึงกระต่าย ว่ิงสบายใจ
มุง่ หน้าว่องไว เส้นชยั รออยู่
มินานมองเหน็ ลมเย็นข้างคู
รม่ ไม้พกั ดู น่าอยนู่ ่านอน
มองดูดา้ นหลงั หูฟังดูกอ่ น
ไร้เสยี งเว้าวอน เจา้ นอนหลับไหล
ด้วยทะนงว่า อีกชะล่าใจ
ว่าเก่งกวา่ ใคร ท่ใี นพงพี
เจา้ เต่าเรง่ เดิน เพลิดเพลินเตม็ ท่ี
ขา้ งสายนที จรลเี ร่งเดิน
มาเห็นกระต่าย นอนหงายเพลิดเพลนิ
เต่าก็เรง่ เดนิ จนเกินหน้าไป



ไม่นานกถ็ งึ ฝง่ั ซึง่ เส้นชยั
เจ้าเตา่ ดใี จ ใครใครตา่ งชม
อกี ฝ่ายแพพ้ า่ ย กระต่ายขนื่ ขม
ต้องแพเ้ พราะลม ทผ่ี า่ นกายา
ด้วยความประมาท พล้งั พลาดหนกั หนา
อกี ความชะล่า- ใจวา่ ตนดี
จงตระหนักคดิ ดว้ ยจิตไมตรี
อยา่ มองคนที่ ภายนอกจิตใจ
ใชว่ า่ ความเพยี ร แพ้เซยี นหาไม่
แม้เก่งกวา่ ใคร ชะล่าใจอาจพงั
นน้ั ประการหน่งึ ขอพึงระวงั
และใชใ้ จฟงั ต้ังมัน่ ทำดี



อยา่ ตดั สนิ คนเพยี งเพราะภายนอก จากในเรื่องนี้ กระตา่ ยได้ประเมินคา่ เจา้ เต่าน้อยตำ่
เกนิ ไป เพราะตดั สินแค่ภายนอกว่าเต่าไร้ความสามารถ

ความหยง่ิ ผยอง (อโี ก)้ คอื หนทางสคู่ วามลม้ เหลว กระตา่ ยมองตนวา่ เป็นสุดยอดแหง่
สตั วฝ์ เี ท้าดีทำให้ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้ ในทีส่ ดุ กป็ ระมาทเราะความหลงในตวั ตนมาก
จนเกินไป

ความผดิ พลาด เกดิ การเตรยี มตวั ทไี่ ม่ดพี อ ไม่ปรากฎในงว่ งวา่ ทำไมกระต่ายถึงได้งว่ ง
แตถ่ ้าเปน็ อย่างคนเราอาจเกิดจากการพักผอ่ นทไี ม่เพยี งพอ เพราะฉะนนั้ การเตรยี มพรอ้ มตอ่
ชวี ิตในทุกดา้ นสำคัญเสมอ

ความประมาท เปน็ เหตนุ ำมาซงึ่ ความผดิ หวงั และพา่ ยแพ้ บทเรยี นหลกั จากนทิ าน
เร่อื งนี้ เพราะกระต่ายชะล่าใจจนเกนิ ไป ทำให้ตัวเองประเมินสถานการณผ์ ดิ และต้องพา่ ยแพ้
ต่อเจ้าเต่านอ้ ยในทุกสดุ

ความพยายามอย่างตอ่ เนอื่ ง เปน็ จดุ เริม่ ตน้ แหง่ ความสำเรจ็ เชือ่ วา่ เจา้ เต่านอ้ ยเองก็คง
ไมร่ วู้ า่ ตนเองจะสามารถชนะไดห้ รอื ไม่ เพียงแคท่ ำทุกอย่างใหเ้ ต็มความสามารถ กา้ วเดินตอ่ ไป
ดว้ ยความอดทน และความพยายามจนถึงเส้นชยั ในที่สดุ



“เรื่องราวของกระตา่ ยกับเตา่ ท่ีมกี ารท้าแขง่ วิ่งกนั ซ่งึ หลายคนต่างกค็ ้นุ เคย
แต่ในหนงั สือเลม่ น้ีจะพาทุกท่านไปพบกับเรอื่ งราวทเ่ี กิดขึ้นโดยการประพนั ธใ์ นลกั ษณะของกลอนส”่ี