คำพ้องรูป-พ้องเสียง

คำพอ้ งรปู คอื คำทเ่ี ขยี นเหมอื นกนั

แต่เวลำออกเสยี งต่ำงกนั และมี
ควำมหมำยต่ำงกนั

กำรอำ่ นคำพอ้ งรปู จะตอ้ งดูรปู ประโยค หรอื

ขอ้ ควำมอน่ื ๆ ประกอบวำ่ คำพอ้ งรปู นนั้ หมำยถงึ
อะไร



อ่ำนวำ่ ปัก-กะ-เป้ำ อำ่ นว่ำ ปัก-เป้ำ
หมำยถงึ ชอ่ื ปลำชนิดหน่งึ หมำยถงึ ชอ่ื วำ่ วชนิดหน่งึ มหี ำงยำว

จะสงั เกตไดว้ ำ่ “ปักเป้ำ” เป็นคำทเ่ี ขยี นเหมอื นกนั แตเ่ วลำอำ่ นออกเสยี งจะอำ่ นไมเ่ หมอื นกนั และควำมหมำยตำ่ งกนั *คำวำ่ “ปักเป้ำ” จะออกเสยี งวำ่
อยำ่ งไรตอ้ งดรู ปู ประโยครว่ มดว้ ย*

ปักเป้ำ

(ปัก-กะ-เป้ำ)

ประโยค : ฉนั เหน็ ปลำปักเป้ำอยทู่ ท่ี ะเล

ปักเป้ำ

(ปัก-เป้ำ)

ประโยค : น้องเลน่ วำ่ วปักเป้ำอยกู่ ลำงทุ่งนำ

อำ่ นวำ่ เพลำ อำ่ นวำ่ เพ-ลำ
หมำยถงึ แกนลอ้ รถ หมำยถงึ เวลำ

เพลำ

(เพลำ)

ประโยค : คณุ พอ่ กำลงั เพลำลอ้ รถ

เพลำ

(เพ-ลำ)

ประโยค : คุณยำยชอบไปตกั บำตรในเพลำเชำ้

อ่ำนว่ำ สะ อำ่ นวำ่ สะ-หระ
หมำยถงึ แอง่ น้ำ,สระน้ำ หมำยถงึ เสยี งทเ่ี ปลง่ ออกมำโดยอำศยั กำรเคล่อื นไหว

ของลน้ิ และรมิ ฝีปำก โดยทวั่ ไปจะออกเสยี งรว่ มกบั พยญั ชชนะ

สระ

(สะ)

ประโยค : น้องเลน่ น้ำอยใู่ นสระ

สระ

(สะ-หระ)

ประโยค : คณุ ครใู หน้ กั เรยี นฝึกทอ่ งสระ

อ่ำนวำ่ เส-มำ อ่ำนว่ำ สะ-เหมำ
หมำยถงึ เสมำ หรอื น้วิ มอื ผี เป็นพชื ในวงศ์ Cactaceae ลำตน้ แบนหนำ
หมำยถงึ รปู เครอ่ื งหมำยปักเขตอุโบสถหรอื ตงั้ เรยี งกนั
ดำ้ นบนโคง้ สว่ นโคนตน้ เรยี วกลม มหี นำมเป็นจดุ ๆ เม่อื อ่อนสเี ขยี ว แก่เป็นสี
อยบู่ นกำแพงเชน่ กำแพงเมอื งทำเป็น รปู คลำ้ ยเจวด็ พระภูม,ิ น้ำตำล ใบเดย่ี ว ขนำดเลก็ อวบน้ำ
เรยี ก ใบเสมำ กไ็ ด้

เคร่อื ง หอ้ ยคอรปู อยำ่ งใบเสมำ

เสมำ

(สะ-เหมำ)

ประโยค : พอ่ คำ้ ขำยกระบองเพชรพนั ธุเ์ สมำ

เสมำ

(เส-มำ)

ประโยค :ฉนั โบสถน์ เหน็ ใบเสมำเรยี งรำยรอบเตม็ กำแพงโบสถ์

อ่ำนวำ่ แขม อำ่ นวำ่ ขะ-แม
หมำยถงึ ชอ่ื ไมล้ ม้ ลุกชนิดหน่ึง
หมำยถงึ ชำวเขมร

แขม

(แขม)

ประโยค :คณุ ยำยใชแ้ ขมมำทำไมก้ วำด

แขม

(ขะ-แม)

ประโยค : ฉนั มเี พอ่ื นชำวแขม

อำ่ นวำ่ ครุ อำ่ นวำ่ คะ-รุ
หมำยถงึ ภำชนะสำหรบั ตกั น้ำ
หมำยถงึ คร/ู หนกั

ครุ

(คร)ุ

ประโยค : คุณป่ใู ชค้ รุตกั น้ำ

ครุ

(คะ-ร)ุ

ประโยค :คณุ ครสู อนวำ่ ครุหมำยถงึ ครู



คำทอ่ี ำ่ นออกเสยี งเหมอื นกนั แต่
เขยี นไมเ่ หมอื นกนั และควำมหมำย
ไมเ่ หมอื นกนั



เกษียร เกษียณ

เกษียร (กะ-เสียน) เกษียณ (กะ-เสียน)

หมายถงึ น้ำนม หมายถงึ สิ้นไป หมดไป

ตวั อย่างประโยค : เทวดากวนเกษียรสมทุ ร ตวั อยา่ งประโยค : เขาเกษียณอายรุ าชการแลว้

บวด บวช

บวด (บวด) บวช (บวด)

หมายถงึ ของหวำนทใ่ี ชผ้ ลไมต้ ม้ กบั น้ำตำล และกะทิ หมายถงึ ถอื เพศภกิ ษุ สำมเณร
ตวั อย่างประโยค : คณุ แม่ทาฟักทองแกงบวด ตวั อย่างประโยค : พี่ชายจะบวชในอาทิตยห์ น้า

**ยกเวน้ กลว้ ยบวชชี จะไมใ่ ช้ กลว้ ยบวดช*ี *

สรร สนั

สรร (สนั ) สนั (สนั )

หมายถึง เลอื ก, คดั หมายถึง สง่ิ ทม่ี ลี กั ษณะนูนสงู ขน้ึ
ตวั อยา่ งประโยค : อาหารนี้เลือกสรรมาอยา่ งดี ตวั อยา่ งประโยค : ฉันมองเหน็ สนั เขา

** สนั ใช้ร่วมกบั สี เป็น สีสนั **

พนั ธุ์ พนั ธ์

พนั ธุ์ (พนั ) พนั ธ์ (พนั )

หมายถงึ เชอ้ื สำย, พวกพอ้ ง, วงศว์ ำน หมายถงึ ผกู , มดั , ตรงึ

เช่น สำยพนั ธุ์ เผำ่ พนั ธุ์ พนั ธุไ์ ม้ เช่น สมั พนั ธ์

ตวั อย่างประโยค : คณุ พ่อขยายพนั ธพ์ุ ืช ตวั อย่างประโยค : เขามีความสมั พนั ธอ์ นั ดีต่อกนั

กาล การ

กาล (กาน) การ (พนั )

หมายถงึ เวลา หมายถึง กิจ, ธรุ ะ,งาน

เช่น กาลเวลา เช่น การงาน

ตวั อยา่ งประโยค : วนั คืนล่วงไปตามกาลเวลา ตวั อยา่ งประโยค : คณุ พ่อตงั้ ใจในการทางาน

กานัน กานัล

กานัน (กา-นัน) กานัล (กา-นัน)

หมายถึง ตาแหน่งผปู้ กครองลกู บา้ น หมายถึง ของที่ให้ด้วยความนับถือ
ตวั อย่างประโยค : คณุ ลงุ ของผมเป็นกานัน ตวั อยา่ งประโยค : เขาให้ของกานัลแก่ผม

กา กรรม

กา (กา) กรรม (กา)

หมายถึง เอานิ้วมอื ทงั้ ๕ โอบรอบกนั ไว้ หมายถงึ การกระทาท่ีส่งผลรา้ ยมายงั ปัจจบุ นั อนาคต

ตวั อย่างประโยค : เขานัง่ กามือด้วยความกลวั ตวั อยา่ งประโยค : คนทากรรมดี

ก้าว เก้า

ก้าว (ก้าว) เก้า (เก้า)

หมายถึง ยา่ งเท้าไป ระยะที่ยกเท้าย่างไป ๑ ครงั้ หมายถึง จานวนตวั เลข

ตวั อยา่ งประโยค : ฉันก้าวขาเดินไปอย่างช้า ๆ ตวั อย่างประโยค : มีส้มอย่ใู นตะกรา้ ทงั้ หมดเก้าลกู

คนั ครรภ์

คนั (คนั ) ครรภ์ (คนั )

หมายถึง อาการท่ีทาให้ร้สู ึกอยากเกา หมายถึง จานวนตวั เลข

ตวั อยา่ งประโยค : ฉันโดนหมาม้ยุ จงึ ทาให้คนั ตวั อย่างประโยค : เพอ่ื นของฉันกาลงั ตงั้ ครรภ์

บาด บาตร

บาด (บาด) บาตร (บาด)

หมายถึง ทาให้เกิดแผลฉีกขาด หมายถงึ ภาชนะรบั อาหารของพระภิกษุ สามเณร

ตวั อย่างประโยค : ฉันทามีดบาดมอื ตวั เอง ตวั อย่างประโยค : ฉันไปใส่บาตรในตอนเช้า

ย่ำ หมำยถงึ แมข่ องพ่อ หญชำ้ หมำยถงึ ชอ่ื เรยี กวชั พชื

คณุ ป่คู ุณยำ่ เดนิ เลน่ อยทู่ ส่ี นำมหญชำ้

สตั ว์ หมำยถงึ สงิ่ มชี วี ติ สตั ย์ หมำยถงึ ซอ่ื สตั ย์
มคี วำมรสู้ กึ คำมนั่ สญั ชญชำ ควำมซอ่ื ตรง

สนุ ัขเป็นสตั วเ์ ลย้ี งทม่ี คี วำมซ่อื สตั ย์

วตั ร หมำยถงึ กจิ ทพ่ี งึ ทำอยำ่ ง วดั หมำยถงึ สถำนทท่ี ำงศำสนำ
สม่ำเสมอ

พระทำวตั รอยทู่ ว่ี ดั

สุข หมำยถงึ มคี วำมสบำยกำย สกุ หมำยถงึ เปลย่ี นสภำพจำกท่ี
สบำยใจ ยงั ดบิ เป็นสุข

ฉนั มคี วำมสขุ ทไ่ี ดท้ ำนมะมว่ งสกุ

ไม่ หมำยถงึ ม/ิ ใชว้ ำงหน้ำคำทต่ี อ้ งกำรใหม้ ไหม้ หมำยถงึ ลุก/เผำ/ตดิ ไฟ ใชแ้ ก่ไฟ
ควำมหมำยเชงิ ปฏเิ สธ หรอื ควำมรอ้ น

ฉนั ไมไ่ ดต้ งั้ ใจทำใหไ้ ฟไหมห้ มอ้

คำพอ้ งรูป คำพอ้ งเสียง
เขียนเหมือน อำ่ นเหมือน
เขียนตำ่ ง
อำ่ นตำ่ ง ควำมหมำยตำ่ ง
ควำมหมำยตำ่ ง

คำพอ้ ง