การ์ตูน สมบัติของผู้ดี

สการมต นู บัตขิ องผดู ี

สมบตั ขิ องผ้ดู ี

ช่ือหนังสือ สมบตั ขิ องผ้ดู ี

ISBN 978-616-543-629-8

เลขล�ำ ดับหนังสอื ๗/๒๕๖๒

ปที ่ีพมิ พ ์ ตลุ าคม ๒๕๖๒

พิมพ์ครั้งท่ี ๒ (ฉบบั ปรับปรงุ ใหม)่

จัดท�ำ และเผยแพรโ่ ดย กรมส่งเสรมิ วฒั นธรรม กระทรวงวัฒนธรรม

พมิ พท์ ่ี ศูนย์สือ่ และสงิ่ พมิ พ์แกว้ เจ้าจอม

มหาวทิ ยาลัยราชภัฏสวนสนุ ันทา

3

สาร

กรมส่งเสริมวัฒนธรรม

หนังสือเรื่อง “สมบัติของผู้ดี” เป็นผลงาน
การประพันธ์ของเจ้าพระยาพระเสด็จสุเรนทราธิบดี
(ม.ร.ว. เปีย มาลากุล) เม่ือราวปีพุทธศักราช ๒๔๕๖
กระทรวงศกึ ษาธกิ ารไดใ้ ชห้ นงั สอื เลม่ นี้ ประกอบการเรยี น
ตามหลกั สตู รประโยคประถมศกึ ษาตอนปลาย พทุ ธศกั ราช
๒๕๐๓ มาตั้งแต่พุทธศักราช ๒๕๐๔ และสำ�นักงาน
คณะกรรมการวฒั นธรรมแหง่ ชาติ (กรมสง่ เสรมิ วฒั นธรรม
ในปจั จุบัน) ได้นำ�มาจัดพิมพ์ใหมใ่ นปพี ทุ ธศกั ราช ๒๕๔๒
จากวันน้ัน จวบจนปัจจุบัน “สมบัติของผู้ดี” ยังนับว่า
มเี นอื้ หาทรี่ ว่ มสมยั สามารถน�ำ มาเปน็ แนวทางในการใช้
ชวี ติ ประจ�ำ วนั ของคนในสมัยปัจจบุ นั ได้ดี
คำ�ว่า “ผู้ดี” ในความหมายของผู้ประพันธ์น้ัน
หมายถึง “ผู้มีกิริยาดี” ซ่ึงถือเป็นค่านิยมท่ีเหมาะสม
และพึงปฏิบัติต่อกันในสังคม สอดคล้องกับนโยบาย
กระทรวงวัฒนธรรมที่เร่งสร้างสรรค์วิถีชีวิตและสังคม
คุณภาพ ด้วยการนำ�มิติทางวัฒนธรรมมาสร้างค่านิยม
และจติ ส�ำ นกึ ทด่ี ใี หก้ บั สงั คมไทย การใชช้ วี ติ อยา่ งมคี ณุ ภาพ

4

เคารพและรับผิดชอบต่อสังคมส่วนรวม และวิสัยทัศน์
กรมสง่ เสรมิ วฒั นธรรมทก่ี �ำ หนดใหภ้ ายในปี ๒๕๖๔ คนไทย
มีค่านิยมที่เหมาะสมและประเทศไทยมีภาพลักษณ์ที่ดี
โดยใชท้ นุ ทางวฒั นธรรมเป็นพลงั ในการขับเคลอ่ื น
กรมสง่ เสรมิ วฒั นธรรม หวงั เปน็ อยา่ งยงิ่ วา่ หนงั สอื
“สมบัติของผู้ดี” เล่มนี้ จะสามารถใช้เป็นประโยชน์
ในการพัฒนาทักษะการอยู่ร่วมกันในสังคม อันจะส่งผล
ต่อความเป็นปรกติสุข สร้างความสมัครสมานสามัคคี
และความรกั ใครก่ ลมเกลยี ว ลดความขดั แยง้ ในสงั คมไทย
ในปัจจุบันและช่วยสร้างสังคมไทยให้เป็นสังคมคุณภาพ
ย่ิงๆ ขึน้ ไป

กรมส่งเสริมวฒั นธรรม

5

สารบญั

สาร กรมสง่ เสรมิ วฒั นธรรม
สมบตั ขิ องผดู้ ี แตง่ โดย เจา้ พระยาพระเสด็จสเุ รนทราธบิ ดี
(ม.ร.ว. เปีย มาลากุล)........................................................................ ๓
ภาคหนึ่ง ผดู้ ี ย่อมรักษาความเรียบร้อย............................................ ๒๕
ภาคสอง ผู้ดี ยอ่ มไม่ทำ�อุจาดลามก..................................................... ๓๒
ภาคสาม ผู้ดี ย่อมมีสมั มาคารวะ........................................................... ๓๘
ภาคส่ี ผูด้ ี ยอ่ มมีกิรยิ าเป็นท่ีรกั ....................................................... ๔๖
ภาคห้า ผู้ดี ยอ่ มเปน็ ผ้มู สี งา่ ................................................................. ๕๔
ภาคหก ผดู้ ี ย่อมปฏิบตั กิ ารงานดี...................................................... ๖๒
ภาคเจด็ ผู้ดี ย่อมเป็นผู้ใจดี..................................................................... ๗๐
ภาคแปด ผู้ดี ยอ่ มไม่เหน็ แตแ่ กต่ วั ถา่ ยเดยี ว..................................... ๗๗
ภาคเกา้ ผูด้ ี ย่อมรักษาความสุจรติ ซอ่ื ตรง..................................... ๘๔
ภาคสิบ ผูด้ ี ย่อมไมป่ ระพฤติชว่ั ........................................................... ๙๑

6

77

สมบตั ขิ องผู้ดี

แตง่ โดย เจา้ พระยาพระเสด็จสุเรนทราธบิ ดี
(ม.ร.ว. เปีย มาลากุล)

ภาคหนง่ึ

ผู้ดี ยอ่ มรกั ษาความเรยี บร้อย
กายจรยิ า คอื

(๑) ยอ่ มไม่ใช้กริ ิยาอนั ข้ามกรายบคุ คล.
(๒) ยอ่ มไมอ่ าจเอือ้ มในท่ตี า่ํ สงู .
(๓) ย่อมไม่ล่วงเกินถกู ต้องผู้อ่ืนซึ่งไม่ใชห่ ยอกกนั ฐานเพือ่ น.
(๔) ย่อมไมเ่ สยี ดสีกระทบกระท่งั กายบุคคล.
(๕) ย่อมไม่ลกุ นัง่ เดินเหินใหพ้ รวดพราดโดนผคู้ น
หรือสง่ิ ของแตกเสีย.
(๖) ย่อมไม่สง่ ของให้ผ้อู ่นื ดว้ ยกิริยาอันเสือกไสผลักโยน.
(๗) ย่อมไม่ผ่านหนา้ หรอื บงั ตาผูอ้ น่ื เมอื่ เขาดูสิง่ ใดอยู่
เว้นแต่เปน็ ทีเ่ ฉพาะไป.
(๘) ย่อมไม่เอกิ อึงเมอ่ื เวลาผู้อ่ืนท�ำ กิจ.
(๙) ยอ่ มไมอ่ ้ือองึ ในเวลาประชุมสดบั ตรับฟัง.
(๑๐) ย่อมไม่แสดงกิรยิ าตึงตังหรอื พดู จาอกึ ทึกในบา้ นแขก.

8

ภาคหน่งึ (ตอ่ )

ผูด้ ี ยอ่ มรักษาความเรียบร้อย
วจจี รยิ า คอื

(๑) ยอ่ มไม่สวดสวนวาจาหรือแย่งชิงพูด.
(๒) ยอ่ มไม่พดู ดว้ ยเสียงอันดังเหลือเกนิ .
(๓) ย่อมไม่ใชเ้ สียงตวาดหรอื พดู จากระโชกกระชาก.
(๔) ยอ่ มไมใ่ ชว้ าจาอนั หกั หาญดงึ ดนั .
(๕) ย่อมไม่ใชถ้ อ้ ยค�ำ อนั หยาบคาย.

มโนจรยิ า คือ

(๑) ย่อมไมป่ ลอ่ ยใจใหฟ้ ุ้งซ่านกำ�เรบิ หยิ่งโยโส.
(๒) ย่อมไมบ่ ันดาลโทสะใหเ้ สยี กริ ิยา.

9

ภาคสอง

ผดู้ ี ยอ่ มไมท่ ำ�อจุ าดลามก.

กายจริยา คือ

(๑) ยอ่ มใชเ้ สอื้ ผ้าเคร่ืองแตง่ ตัวอันสะอาด และแตง่ โดย
เรยี บร้อยเสมอ.
(๒) ย่อมไมแ่ ต่งตัวในทีแ่ จง้ .
(๓) ยอ่ มไม่จิม้ ควักลว้ งแคะแกะเการ่างกายในท่ีประชุมชน.
(๔) ย่อมไม่กระทำ�การที่ควรจะท�ำ ในทล่ี บั ในท่ีแจ้ง.
(๕) ย่อมไมห่ าวเรอให้ปรากฏในท่ีประชุมชน.
(๖) ยอ่ มไมจ่ ามดว้ ยเสียงอนั ดงั และโดยไมป่ ้องกำ�บงั .
(๗) ยอ่ มไมบ่ ้วนขากด้วยเสยี งอันดงั หรอื เปรอะเปอื้ น
ใหเ้ ป็นท่รี งั เกยี จ.
(๘) ย่อมไมล่ ุกลนเลอะเทอะมมู มามในการบริโภค.
(๙) ยอ่ มไมถ่ ูกต้องหรือหยบิ ยนื่ ส่ิงทีผ่ อู้ น่ื จะบรโิ ภค
ดว้ ยมือตน.
(๑๐) ยอ่ มไม่ล้วงลํา้ ขา้ มหยบิ ของบริโภคผา่ นหนา้ ผ้อู นื่
ซงึ่ ควรขอโทษและขอให้เขาสง่ ได.้
(๑๑) ยอ่ มไม่ละลาบละลว้ งเอาของผู้อื่นมาใช้ในการบรโิ ภค
เช่น ถว้ ยนํ้า และผ้าเช็ดมอื เป็นต้น.
(๑๒) ย่อมไม่เอาเครอ่ื งใชข้ องตน เชน่ ชอ้ นส้อมไปล้วงตกั
สง่ิ บริโภคซง่ึ เปน็ ของกลาง.
(๑๓) ยอ่ มระวงั ไมพ่ ูดจาตรงหนา้ ผู้อ่นื ใหใ้ กล้ชดิ เหลอื เกิน.

10

ภาคสอง (ต่อ)

ผ้ดู ี ยอ่ มไม่ท�ำ อจุ าดลามก.
วจีจรยิ า คือ

(๑) ยอ่ มไม่กล่าวถึงสง่ิ โสโครกพงึ รังเกยี จในทา่ มกลาง
ประชุมชน.
(๒) ย่อมไมก่ ลา่ วถงึ สง่ิ ควรปดิ บงั ในทา่ มกลางประชมุ ชน.

มโนจรยิ า คือ

(๑) ย่อมพงึ ใจที่จะรกั ษาความสะอาด.

11

ภาคสาม

ผูด้ ี ยอ่ มมสี มั มาคารวะ.

กายจรยิ า คอื

(๑) ย่อมนั่งด้วยกริ ิยาอนั สุภาพเฉพาะหน้าผู้ใหญ่.
(๒) ยอ่ มไมข่ ึ้นหน้าผา่ นผ้ใู หญ่.
(๓) ย่อมไมห่ นั หลังให้ผ้ใู หญ่.
(๔) ยอ่ มแหวกทห่ี รือใหท้ ่ีนัง่ อนั สมควรแก่ผูใ้ หญ่
หรอื ผู้หญิง.
(๕) ยอ่ มไม่ทดั หรือคาบบุหรี่ คาบกล้อง และสูบให้ควัน
ไปรมผู้อืน่ .
(๖) ย่อมเปิดหมวกเมื่อเขา้ ชายคาบา้ นผูอ้ ่ืน.
(๗) ยอ่ มเปดิ หมวกในที่เคารพ เชน่ โบสถ์ วหิ าร
ไม่ว่าแหง่ ศาสนาใด.
(๘) ผ้นู ้อยยอ่ มเคารพผ้ใู หญก่ อ่ น.
(๙) ผชู้ ายย่อมเคารพผหู้ ญิงก่อน.
(๑๐) ผ้ลู ายอ่ มเปน็ ผ้เู คารพกอ่ น.
(๑๑) ผ้เู หน็ ก่อนโดยมากยอ่ มเคารพกอ่ น.
(๑๒) แม้ผู้ใดเคารพตนก่อน ย่อมตอ้ งตอบเขาทุกคน
ไมเ่ ฉยเสีย.

12

ภาคสาม (ตอ่ )

ผดู้ ี ย่อมมสี มั มาคารวะ.

วจจี รยิ า คอื

(๑) ย่อมไม่พูดจาล้อเลยี นหลอกลวงผใู้ หญ.่
(๒) ยอ่ มไมก่ ลา่ วรา้ ยถึงญาติมิตรทีร่ กั ใคร่นับถือของผูฟ้ ัง
แกผ่ ู้ฟัง.
(๓) ยอ่ มไมก่ ลา่ ววาจาอนั ตเิ ตยี นสง่ิ เคารพหรอื ทเ่ี คารพ
ของผอู้ น่ื แกต่ วั เขา.
(๔) เม่อื จะขอท�ำ ล่วงเกินแกผ่ ใู้ ด ยอ่ มตอ้ งขออนญุ าต
ตัวเขาก่อน.
(๕) เมอ่ื ตนท�ำ พลาดพลง้ั สง่ิ ใด แกบ่ คุ คลผใู้ ด ควรออกวาจา
ขอโทษเสมอ.
(๖) เมื่อผใู้ ดไดแ้ สดงคณุ ตอ่ ตนอยา่ งไร ควรออกวาจา
ขอบคุณเขาเสมอ.

มโนจริยา คอื

(๑) ย่อมเคารพย�ำ เกรงบิดามารดาและอาจารย์.
(๒) ยอ่ มนบั ถอื นอบน้อมตอ่ ผใู้ หญ.่
(๓) ย่อมมีความออ่ นหวานแกผ่ ู้นอ้ ย.

13

ภาคส่ี

ผดู้ ี ย่อมมีกิรยิ าเป็นท่รี กั . 14

กายจรยิ า คอื

(๑) ย่อมไม่ฝา่ ฝนื เวลานิยม คอื ไม่ไปใชก้ ริ ยิ ายนื
เมอื่ เขานัง่ กับพื้น และไมไ่ ปน่ังกับพนื้ เมอ่ื เวลา
เขายืนเดนิ กนั .
(๒) ย่อมไมไ่ ปนั่งนานเกินสมควรในบา้ นของผ้อู น่ื .
(๓) ย่อมไม่ท�ำ กิรยิ าร่ืนเริงเมื่อเขามที กุ ข.์
(๔) ย่อมไมท่ ำ�กิรยิ าโศกเศรา้ เหย่ี วแหง้ ในท่ปี ระชมุ ร่ืนเริง.
(๕) เมื่อไปสู่ทีป่ ระชุมการรน่ื เริงย่อมช่วยสนุกสนาน
ช่นื บานให้สมเรือ่ ง.
(๖) เมอ่ื เป็นเพือ่ นเที่ยว ย่อมต้องกลมเกลยี ว
และร่วมลำ�บากร่วมสนกุ .
(๗) เม่ือตนเป็นเจ้าของบ้าน ย่อมตอ้ งตอ้ นรับ
และเชอื้ เชญิ แขก ไมเ่ พิกเฉย.
(๘) ย่อมไมท่ ำ�กริ ิยาบกึ บนึ ตอ่ แขก.
(๙) ยอ่ มไมใ่ ห้แขกต้องคอยนานเมอื่ เขามาหา.
(๑๐) ยอ่ มไมจ่ ้องดนู าฬิกาในเวลาทีแ่ ขกยงั นง่ั อยู่.
(๑๑) ยอ่ มไม่ใชก้ ิริยาอันบุ้ยใบห้ รอื กระซบิ กระซาบกับผูใ้ ด
ในเวลาเมื่อตนอยู่เฉพาะหน้าผู้หนง่ึ .
(๑๒) ย่อมไมใ่ ช้กิริยาอนั โกรธเคอื ง หรือดุดันผู้คนบ่าวไพร่
ตอ่ หน้าแขก.

ภาคสี่ (ตอ่ )

ผดู้ ี ย่อมมีกิรยิ าเปน็ ทีร่ กั .

(๑๓) ยอ่ มไม่จ้องดบู ุคลโดยเพง่ พศิ เหลอื เกิน.
(๑๔) ย่อมตอ้ งรบั สง่ แขกเมอ่ื ไปมา ในระยะอนั สมควร.

วจจี รยิ า คือ

(๑) ย่อมไมต่ ิเตยี นสงิ่ ของท่ีเขา ต้ัง แตง่ ไว้ในบา้ น
ที่ตนไปส.ู่
(๒) ย่อมไมก่ ลา่ วสรรเสรญิ รูป กาย บุคคลแก่ตัวเขาเอง.
(๓) ย่อมไมพ่ ดู ให้เพื่อนเกอ้ กระดาก.
(๔) ย่อมไมพ่ ดู เปรียบเปรยเคาะแคะสตรกี ลางประชุม.
(๕) ย่อมไมค่ ่อนแคะติรปู กายบุคคล.
(๖) ยอ่ มไม่ทักถงึ การร้ายโดยพลุ่งโพล่ง ใหเ้ ขาตกใจ.
(๗) ยอ่ มไมท่ กั สง่ิ อันน่าอายนา่ กระดากโดยเปดิ เผย.
(๘) ย่อมไม่เอาสง่ิ ท่ีนา่ จะอายจะกระดากมาเล่าให้แขกฟงั .
(๙) ย่อมไมเ่ อาเร่ืองทเ่ี ขาพึงซ่อนเร้นมากล่าวให้อบั อาย
หรอื เจ็บใจ.
(๑๐) ยอ่ มไมก่ ล่าวถึงการอปั มงคลในเวลามงคล.

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมรู้จักเกรงใจคน.

15

ภาคหา้

ผ้ดู ี ยอ่ มเป็นผู้มีสง่า.

กายจริยา คอื

(๑) ยอ่ มกริ ิยาอนั ผึ่งผายองอาจ.
(๒) จะยืนนงั่ ยอ่ มอยใู่ นลำ�ดบั อันสมควร
ไม่เปน็ ผู้แอบหลงั คนหรอื หลีกเขา้ มมุ .
(๓) ย่อมไมเ่ ปน็ ผู้สะทกสะท้านงกเงิ่นหยดุ ๆ ยัง้ ๆ.

วจีจรยิ า คอื

(๑) ย่อมพูดจาฉะฉานชดั ถ้อยความ ไมอ่ ุบอิบออ้ มแอม้ .

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมมคี วามร้จู ักงามร้จู กั ด.ี
(๒) ยอ่ มมอี ชั ฌาสยั อันกวา้ งขวาง เข้าไหนเข้าได.้
(๓) ยอ่ มมีอชั ฌาสยั เป็นนักเลง ใครจะพูดหรอื เล่นอันใด
กเ็ ขา้ ใจ แลตอ่ ติด.
(๔) ยอ่ มมคี วามเขา้ ใจว่องไวไหวพริบ รู้เท่าถึงการณ.์
(๕) ยอ่ มมใี จอันองอาจกลา้ หาญ.

16

ภาคหก

ผดู้ ี ย่อมปฏิบตั ิการงานด.ี

กายจรยิ า คอื

(๑) ยอ่ มท�ำ การอยใู่ นระเบยี บแบบแผน.
(๒) ย่อมไม่ถว่ งเวลาให้ผอู้ นื่ คอย.
(๓) ย่อมไม่ละเลยที่จะตอบจดหมาย.
(๔) ย่อมไม่ท�ำ การแตต่ ่อหนา้ .

วจจี รยิ า คือ

(๑) พดู ส่ิงใดย่อมใหเ้ ป็นท่ีเชอ่ื ถอื ได.้
(๒) ยอ่ มไม่รับวาจาคลอ่ งๆ โดยมไิ ด้เหน็ วา่ การจะเปน็ ไปได้
หรือไม่.

ม โนจรยิ า คอื

(๑) ย่อมเปน็ ผู้รกั ษาความสัตย์ในเวลา.
(๒) ยอ่ มไม่เป็นผู้เกยี จคร้าน.
(๓) ย่อมไม่เขา้ ใจว่า ผู้ดที �ำ อะไรด้วยตนไม่ได.้
(๔) ยอ่ มไมเ่ พลิดเพลนิ จนละเลยให้การเสีย.
(๕) ย่อมเปน็ ผรู้ กั ษาความเปน็ ระเบยี บ.
(๖) ยอ่ มเปน็ ผอู้ ยใู่ นบงั คับบัญชาเมอื่ อยใู่ นหนา้ ท.่ี
(๗) ยอ่ มมมี านะในการงานไม่ย่อท้อต่อความยากลำ�บาก.
(๘) ยอ่ มเป็นผทู้ �ำ อะไรท�ำ จริง.
(๙) ย่อมไมเ่ ป็นผู้ดึงดนั ในทผ่ี ดิ .
(๑๐) ยอ่ มปรารถนาความดี ต่อการงานท่ีท�ำ อยเู่ สมอ.

17

ภาคเจ็ด

ผู้ดี ย่อมเปน็ ผใู้ จด.ี

กายจริยา คือ

(๑) เมอ่ื เหน็ ใครท�ำ ผิดพลาดอันน่าเกอ้ กระดาก ยอ่ มชว่ ย
กลบเกลือ่ น หรอื ทำ�ไมเ่ หน็ .
(๒) เมอื่ เหน็ สง่ิ ของของใครตก หรือจะเสอื่ มเสีย
ย่อมต้องหยิบยน่ื ใหห้ รอื บอกให้ร้ตู วั .
(๓) เมอ่ื เห็นเหตรุ า้ ย หรืออันตรายจะมีแก่ผ้ใู ด
ย่อมตอ้ งรบี ช่วย.

วจจี รยิ า คือ

(๑) ยอ่ มไมเ่ ยาะเยย้ ถากถางผู้กระทำ�ผิดพลาด.
(๒) ย่อมไมใ่ ชว่ าจาอนั ขมข่.ี

ม โนจริยา คอื

(๑) ยอ่ มไมม่ ใี จอันโหดเห้ียมเกร้ยี วกราดแก่ผนู้ ้อย.
(๒) ยอ่ มเอาใจโอบอ้อมอารแี ก่คนอืน่ .
(๓) ยอ่ มเอาใจช่วยคนเคราะห์ร้าย.
(๔) ยอ่ มไมเ่ ป็นผู้ซา้ํ เตมิ คนเสยี ท.ี
(๕) ย่อมไมเ่ ป็นผู้อาฆาตจองเวร.

18

ภาคแปด

ผดู้ ี ยอ่ มไมเ่ หน็ แต่แกต่ ัวถา่ ยเดียว.

กายจรยิ า คอื

(๑) ยอ่ มไม่พกั หาความสบายก่อนผใู้ หญ่หรอื ผูห้ ญิง.
(๒) ยอ่ มไมเ่ สอื กสนแยง่ ชงิ ทีน่ ัง่ หรือที่ดอู ันใด.
(๓) ยอ่ มไม่เท่ียวแย่งผหู้ นึง่ มาจากผหู้ นงึ่ ในเมอ่ื เขา
สนทนากัน.
(๔) เปน็ ผใู้ หญ่ จะไปมาลกุ นัง่ ย่อมไวช้ ่อง ใหผ้ ้นู อ้ ย
มโี อกาสบ้าง.
(๕) ในการเลีย้ งดยู อ่ มแผ่เผือ่ เชือ้ เชญิ แก่คนข้างเคียง
ก่อนตน.
(๖) ในทบ่ี รโิ ภค ย่อมหยบิ ยกย่ืนส่งสิง่ ของแก่ผอู้ ื่นต่อๆ ไป
ไม่มุ่งแต่กระท�ำ กจิ ส่วนตัว.
(๗) ยอ่ มไมร่ วบสามตะกลามสกี่ วาดฉวยเอาของที่ต้ังไว้
เป็นกลาง จนเกนิ ส่วนท่ีตนจะได.้
(๘) ยอ่ มไมแ่ สดงความไม่เพยี งพอในสิ่งของทเี่ ขาหยบิ ยกให้.
(๙) ย่อมไม่นิง่ นอนใจใหเ้ ขาออกทรพั ยแ์ ทนส่วนตนเสมอ
เชน่ ในการเล้ียงดหู รือใชค้ า่ เดินทาง เปน็ ต้น.
(๑๐) ย่อมไม่ลืมท่ีจะส่งของ ซงึ่ คนอ่ืนได้สงเคราะหใ์ หต้ นยืม.
(๑๑) การใหส้ ่งิ ของหรอื เลยี้ งดู ซงึ่ เขาได้กระทำ�แก่ตน ยอ่ ม
ตอ้ งตอบแทนเขา.

19

ภาคแปด (ตอ่ )

ผู้ดี ยอ่ มไมเ่ หน็ แต่แกต่ ัวถ่ายเดยี ว.

วจจี รยิ า คือ

(๑) ยอ่ มไมข่ อแยกผู้หนึง่ มาจากผู้ใด
เพอ่ื จะพาไปพูดจาลบั กนั .
(๒) ย่อมไมส่ นทนาแต่เร่อื งตนถ่ายเดยี ว
จนคนอ่นื ไม่มีช่องจะสนทนาเร่ืองอ่นื ได้.
(๓) ยอ่ มไม่นำ�ธรุ ะตนเขา้ กล่าวแทรกในเวลาธุระอื่น
ของเขาชุลมุน.
(๔) ย่อมไมก่ ลา่ ววาจาตเิ ตยี นของท่ีเขาหยิบยกให้วา่ ไมด่ ี
หรือไมพ่ อ.
(๕) ยอ่ มไมไ่ ต่ถามราคาของทเ่ี ขาไดห้ ยิบยกแก่ตน.
(๖) ยอ่ มไมแ่ สดงราคาของทจ่ี ะหยบิ ยกใหแ้ กผ่ ใู้ ดใหป้ รากฏ.
(๗) ย่อมไม่ใช้วาจาอนั โออ้ วดตนและลบหลู่ผู้อนื่ .

มโนจริยา คอื

(๑) ย่อมไมม่ ใี จมกั ได้ เท่ียวขอของเขารํ่าไป.
(๒) ย่อมไมต่ ้ังใจปรารถนาของรกั เพอื่ น.
(๓) ยอ่ มไม่พึงใจการหยบิ ยมื ขา้ วของทองเงินซ่งึ กันและกัน.
(๔) ยอ่ มไมห่ วังแต่จะพ่ึงอาศัยผูอ้ ืน่ .
(๕) ยอ่ มไม่เปน็ ผู้เกย่ี งงอนทอดเทการงานของตนให้ผ้อู ่นื .
(๖) ย่อมร้คู ณุ ผ้อู ่ืนทีท่ �ำ ไดแ้ ลว้ แกต่ น.
(๗) ยอ่ มไมม่ ีใจรษิ ยา.

20

ภาคเก้า

ผูด้ ี ย่อมรักษาความสจุ ริตซอื่ ตรง.

กายจรยิ า คอื

(๑) ย่อมไม่ละลาบล้วงเข้าหอ้ งเรอื นแขกก่อนเจา้ ของบ้าน
เขาเชญิ .
(๒) ยอ่ มไม่แลลอดสอดส่ายโดยเพ่งเล็งเข้าไป
ตามห้องเรือนแขก.
(๓) ย่อมไม่เทย่ี วฉวยโน่นหยบิ นีข่ องผอู้ นื่ ดจู นเหลอื เกิน
ราวกบั ว่าจะค้นหาส่ิงใด.
(๔) ย่อมไม่เที่ยวขอหรอื หยบิ ฉวยดูจดหมายของผู้อืน่
ที่เจ้าของไมป่ ระสงคจ์ ะให้ดู.
(๕) ย่อมไม่เท่ียวขอหรือหยบิ ฉวยดสู มุดพกหรอื
สมดุ จดรายงานบัญชีของผู้อน่ื ซงึ่ ตนไมม่ ธี รุ ะ
เก่ียวข้องเปน็ หน้าที.่
(๖) ย่อมไมเ่ ทย่ี วนง่ั ที่โตะ๊ เขยี นหนังสอื ของผอู้ ื่น.
(๗) ยอ่ มไม่เท่ียวเปิดหนังสอื ตามโต๊ะเขยี นหนงั สอื
ของผูอ้ น่ื .
(๘) ยอ่ มไมแ่ ทรกเข้าหม่ผู อู้ น่ื ซ่ึงเขาไมไ่ ด้เช้ือเชญิ .
(๙) ย่อมไม่ลอบแอบฟงั คนพูด.
(๑๐) ย่อมไมล่ อบแอบดกู ารลับ.
(๑๑) ถ้าเห็นเขาจะพดู ความลับกนั ยอ่ มตอ้ งหลบตาหรือลต้ี วั .
(๑๒) ถา้ จะเขา้ หอ้ งเรอื นผใู้ ด ยอ่ มเคาะประตหู รอื กลา่ ววาจา
ใหเ้ ขารตู้ วั กอ่ น.

21

ภาคเก้า (ต่อ)

ผู้ดี ยอ่ มรกั ษาความสุจริตซือ่ ตรง.

วจจี รยิ า คือ

(๑) ยอ่ มไมซ่ อกแซกไต่ถามธุระสว่ นตัวหรอื การในบ้าน
ของเขาทีไ่ ม่ไดเ้ กย่ี วขอ้ งกบั ตน.
(๒) ย่อมไมเ่ ท่ียวถามเขาว่า นน่ั เขียนหนงั สอื อะไร.
(๓) ยอ่ มไม่เทยี่ วถามถึงผลประโยชน์ทเ่ี ขาหาได้เม่ือตน
ไม่ได้มีหน้าทีเ่ ก่ียวขอ้ ง.
(๔) ย่อมไมเ่ อาการในบ้านของผู้ใดมาแสดงในทแ่ี จ้ง.
(๕) ย่อมไมเ่ กบ็ เอาความลับของผูห้ น่ึงมาเที่ยวพูดแก่ผอู้ ื่น.
(๖) ยอ่ มไมก่ ลา่ วถงึ ความชว่ั รา้ ย อนั เปน็ ความลบั เฉพาะ
บคุ คลในทแ่ี จง้ .
(๗) ยอ่ มไม่พดู สบั ปลบั กลับกลอกตลบตะแลง.
(๘) ย่อมไม่ใชค้ ำ�สบถตดิ ปาก.
(๙) ยอ่ มไม่ใชถ้ อ้ ยค�ำ มุสา.

มโนจรยิ า คือ

(๑) ย่อมไมเ่ ปน็ คนตอ่ หน้าอยา่ งหน่งึ ลับหลบั อย่างหน่ึง.
(๒) ยอ่ มเป็นผู้รกั ษาความไวว้ างใจของผ้อู ื่น.
(๓) ย่อมไม่แสวงผลประโยชนใ์ นทางท่ผี ิดธรรม.
(๔) ย่อมเปน็ ผตู้ ้ังอยูใ่ นความเทยี่ งตรง.

22

ภาคสิบ

ผู้ดี ย่อมไม่ประพฤติชัว่ .

กายจริยา คอื

(๑) ยอ่ มไมเ่ ปน็ พาลเท่ียวเกะกะระร้วั และกระทำ�รา้ ยคน.
(๒) ย่อมไมข่ ่มเหงผู้อ่อนกวา่ เชน่ เด็กหรอื ผู้หญิง.
(๓) ย่อมไม่ทำ�ใหผ้ ู้อนื่ เดือดร้อนเจบ็ อาย
เพอื่ ความสนกุ ยนิ ดีของตน.
(๔) ยอ่ มไมห่ าประโยชนด์ ว้ ยอาการทท่ี �ำ ใหผ้ อู้ น่ื เดอื ดรอ้ น.
(๕) ยอ่ มไม่เสพสรุ าจนถึงเมาและติด.
(๖) ย่อมไม่มว่ั สุมกบั สง่ิ อันเลวทราม เช่น กัญชา ยาฝนิ่ .
(๗) ย่อมไมห่ มกมนุ่ ในการพนนั เพอ่ื ปรารถนาทรัพย์.
(๘) ยอ่ มไม่ถอื เอาเป็นของตน ในสงิ่ ทีเ่ จ้าของ
ไม่ไดอ้ นุญาตให้.
(๙) ย่อมไม่พึงใจในหญงิ ที่มเี จา้ ของหวงแหน.

วจีจรยิ า คือ

(๑) ยอ่ มไมพ่ าลพอใจทะเลาะววิ าท.
(๒) ยอ่ มไมพ่ อใจนนิ ทาว่ารา้ ยกนั และกัน.
(๓) ย่อมไม่พอใจพดู สอ่ เสียดยุยง.
(๔) ย่อมไม่เปน็ ผู้สอพลอประจบประแจง.
(๕) ยอ่ มไม่แชง่ ชกั ใหร้ า้ ยผู้ใด.

23

ภาคสบิ (ตอ่ )

ผู้ดี ย่อมไมป่ ระพฤตชิ ัว่ .

มโนจริยา คือ

(๑) ย่อมไมป่ องรา้ ยผอู้ ่ืน.
(๒) ยอ่ มไม่คิดทำ�ลายผ้อู นื่ เพอ่ื ผลประโยชน์ตน.
(๓) ยอ่ มมคี วามเหน่ยี วรงั้ ใจตนเอง.
(๔) ยอ่ มเป็นผู้มคี วามละอายแก่บาป.

24

25 25

ภาคหนึ่ง ผู้ดี ย่อมรักษาความเรียบร้อย

ฮ่า ๆ ๆ วงา้ ู ยง!ู

กรี๊ด...หอื !
ก้าก ๆๆ

วง่ิ จู้ดเลย
ข�ำ ง่ะ

จา้ งกู ! อา้ ว...หนู

26 26

ไอบ้ า้ ! ไอ้แก่ หยาบคาย

ไอ้...ไอ.้ ..ไอ้ ถือว่าแก่แลว้
ซ่าเรอะ
โผล่มา มาแกล้งกนั
ไม่บอก เฮ!้
เปยี๊ กมา
ตกใจ เตะบอลกนั เรว็
หมด
นกา้ แ็ ถเคปาอ่ ลมยา่หาแากกอจลาะง้..ม.นาา ดึง๋

อา

ไม่ขอโทษซักค�ำ อิ อิ เตะโชว์
คนแปลกหนา้
เรว็ อูย ซะหนอ่ ย

27

เฟ้ยี ว เอ้า!

เฮ้ย รบั ไป

จะเตะดีๆ ฟรคี กิ
ไม่ได้รไึ ง เบค้ แฮม่
เดก็ ๆ พวกนี้
ไม่เหน็ หัว อ้าว! นา้
ผ้ใู หญเ่ ลย
อยากโดนรไึ ง
ไดย้ ินนะ

น้า...มาหาใครครับ โห! ดุ
ไมเ่ คยเหน็ หนา้ เลย ผมช่อื บุญเจมิ และ
นี่น้องใบตองครบั

เออ้ สวัสดคี ะ่
28

ได้ยนิ วา่ น้าก�ำ ลงั ตามหาใครอยู่ คอื นา้ กำ�ลงั
ถามหนกู ไ็ ดน้ ะคะ ตามหาอา...
อมื ...พดู จา
นา่ รกั

อา้ อกา.. . . ช่วยดว้ ย

. . ชว่ ยด้วย
เปยี๊ กถูก

งกู ัด
แบงค์เตะบอลตกในพงหญา้
เปย๊ี กเข้าไปเกบ็ เลยโดนงกู ดั

แลว้ เลอื้ ยปรูด๊ หนีไปเลย

29

เรว็ ๆ สิโวย้ จะช่วย
ไอพ้ วกบา้ ก็รีบๆ สิ

อยู ! ปากแบบน้ี
นา่ ชว่ ย
โอย...ตาลาย ไหมเนีย่

ตงึ เปย๊ี ก

หน่งึ ชวั่ โมงต่อมา ตายแล้ว
เหรอ

พอ่

30

นี่ผม
ยังไมต่ าย

ฮ่าๆ ดีใจจัง นแี่ นะ่ !
สงสยั จะเป็นบญุ
ทีผ่ มสรา้ งเอาไว้ เฟี๊ยะ!
ท�ำ ให้รอดตาย

พอ่ ตีผมทำ�ไม

ทำ�เปน็ หวั เราะ เอง็ คงตายไปแลว้ ล่ะ ขอบคณุ น้าหมอมากครบั
ถ้านา้ ใจดีต่างถนิ่ เขาไมใ่ ชห่ มองู ท่ชี ว่ ยชีวติ ผม เอ้อ...แล้วนา้ หมอ
โดยเฉพาะ
หมอ ตามหาอาเจอแล้วหรอื ครับ

เจอแลว้
ก็อนามัยตำ�บล

นไี่ งละ

เลยมี โธ!่
เซรุ่มฉดี ผมนกึ วา่

อะไร

31

เธอควรขอบใจเพื่อน เหน็ เปย๊ี ก ขอบใจนะ
ท่ชี ่วยหามเธอมาถงึ ทีน่ ่ี ไม่เป็นอะไรมาก บุญเจมิ
พวกเราก็ดีใจแล้ว ใบตอง
ดว้ ยนะ

เปี๊ยกขอสัญญา แทนคำ�ขอบใจ เปี๊ยกตอ้ ง
ว่าจะพยายาม สัญญาว่าจะไมพ่ ดู จาหยาบ
เป็นเดก็
เรียบรอ้ ย คายล่วงเกินผู้อนื่ อกี
ไมพ่ ดู จา น้ารวู้ า่ การเปลย่ี นแปลงอย่างนี้
หยาบคาย
กา้ วร้าว ต้องคอ่ ยเปน็ คอ่ ยไป
แตข่ อใชเ้ วลา
หน่อยนะครบั เฮ!้ !

ไอ้แบงค์ ไอ้เปีย๊ ก
หายแล้วรึวะ
หายแล้วโว้ย...
ขอโทษครบั ผมคดิ วา่ ถ้าจะให้ดี ใหชึแ่ หลึ้ว
อบุ๊ ตอ้ งขอความร่วมมอื จากแบงค์
ดว้ ยจึงจะสำ�เรจ็ น่ะครับ

ฮิ ฮิ ฮา่ ๆๆ

งง?

จบภาค ๑
32

ภาคสอง ผูด้ ี ย่อมไมท่ �ำ อุจาดลามก

โอโ้ ห! ไปเอาชดุ น้ีมา
จากไหนเนย่ี
หล่อจงั
บญุ เจมิ

ซ้อื ชดุ ใหม่หรอ
ดูดมี ากเลย

แฮะ แฮะ

เปลา่ หรอก
น่มี ันแคเ่ สอื้ เกา่
ของพฉ่ี นั เอง

นึกว่าล้าสมัย แฮะแฮะ
แล้วซะอีก

33

ช่าย...ลา้ สมยั เจา้ แบงค์
ไรค้ ลาสที่สดุ

ตุย๋

มนั ตอ้ งอยา่ งฉนั เน่ีย กรด๊ี !ลามกที่สุด
กางเกงเอวตา่ํ
ขยํ้าใจสาว

เหน็ กน้ เลย แหวะ!

34

เหน็ ไหม เขากรีด๊ ความอบุ าทว์ต่างหาก
เท่จนกรดี๊
ไมห่ ยุด

โห... ยี้...ใสม่ าได้
ดูพูดเข้าตัวนี้ ไงเนยี่
สง่ ตรงจาก
พาราก้อน กอ้ นไหน
เชียวนะว้อย กช็ ่างเหอะ
ถามจร๊งิ
ใส่มาเน่ีย
หมาไม่เหา่
บา้ งเหรอ

ช่าย...เหน็ แลว้ กินข้าวไมล่ ง ไรฟะ ดดู ยี งั กะตลก
ไปหลายวนั เลยนะเน่ีย คณะเด๋อดอกฉะเดา
สู้ชดุ ของบุญเจิมกไ็ ม่ได้

ดูดกี ว่าเยอะ

35

นน่ี ายซักกางเกงรึยงั เสอื้ ผ้าน่ะไม่สวยไมเ่ ปน็ ไร
ตัง้ แต่ซื้อมา แต่ต้องสะอาดเรยี บร้อย
รมู้ ัย๊ จะ๊
ซกั ทำ�ไมใส่ แหวะ กลบั บา้ น
ของใหมค่ รบ ไปซกั ซะ
ห้าวันค่อยซัก

อย่างน้อย ทหี่ น้าบ้าน แบงค์วนั น้ี
ก็มีคนนึงละ่ น้องเฟริ ์น คิดไงถึงกลา้
มาหาน้องเฟิรน์
ถงึ หน้าบ้าน

ทตี่ ้อง บ๊าย บายไปหา อยากอวด
ชืน่ ชม น้องเฟริ น์ กอ่ นนะ ชดุ ใหมอ่ นิ เทรนด์
แบงค์
พวกตกยุค ทเ่ี พงิ่ ซอื้ มา

นอ้ งเฟิร์นต้อง เด๋ยี วน้องคงกลับมาจาก คอยนานชักคนั กน้
ช่นื ชมว่า เรยี นพิเศษแล้วยนื คอย สงสยั ชุดใหม่
ยงั ไม่คุน้
พแ่ี บงค์รสนิยมดี ตรงน้กี อ่ นดกี ว่า

ป๊ดี !

คันยงิ่กเเ็ กกาาสิ
ยิ่งมันส์

36

ไง มนั ม๊ัย ขาก... ุถยย!! อ๊ะ ไดเ้ วลา
เลิกเรยี นของ
ยิง่ เกายงิ่ คัน ย่ิงคันก็ยิ่งเกา นอ้ งเฟริ น์

แลว้ นี่

ปีด๊

น่ันซิ น่!ี น้าเห็นมายืน
มีปัญหาอะไรเหรอ มีนิดหนอ่ ย จ้องมองเราอยู่
อยากให้เธอทั้งสอง ชว่ ยหยุด
ทำ�นสิ ัยอุจาด นา่ รังเกียจซะที นานแล้ว
น้าเปน็ ใครมาสงั่ สอนผม
พอ่ แม่ผมยงั ไม่เคยวา่ หอื ...

37

พ่อขา หนูกลับมาแล้ว ลกู

แบงค์กับเปีย๊ ก อึ้งพะ... พอ่
เธอสองคน เหรอ
มาท�ำ อะไร น้องเฟริ ์น
แล้วแบงค์ เปน็ ลกู นา้
ท�ำ ไมใส่กางเกง เหรอเนีย่
ทรงอปั ลกั ษณ์
อยา่ งน้นั ล่ะ กางเกงอัปลักษณ์ โธ!่ !
ถา้ เราไมท่ �ำ น่าเกลียดถม่ ถุยลงพ้นื
มคี นท�ำ หน้าบา้ นเราสกปรก ก็ไมต่ อ้ งมานั่งท�ำ ความสะอาด
เพอ่ื นลกู อาสามาท�ำ ความสะอาด ให้อายชาวบา้ นหรอก

ใหส้ องคน ช่วยกนั นะ
เดีย๋ วนา้ จะมาตรวจ

เขา้ บ้าน
เถอะลูก

กางเกงอปั ลักษณ์ จบภาค ๒
38

ภาคสาม ผดู้ ี ย่อมมสี ัมมาคารวะ

ก่อนวนั เปดิ เทอมของเด็กๆ จะมาถงึ คณุ ครูใหญ่
นดั หมายให้เดก็ ๆ และผู้ปกครองมาพบกนั ทโ่ี รงเรียน

เพอ่ื ช่วยกนั ปรับปรุงท�ำ ความสะอาดโรงเรียน
เพื่อตอ้ นรบั เทอมใหมแ่ ละเพอื่ ความสมานสามคั คี

ของคนในชมุ ชนเดียวกัน

ทกุ คนมีความสนกุ กบั การท�ำ งาน 39
ตา่ งช่วยเหลือ ถอ้ ยทีถ้อยอาศยั กัน
สนามหนา้ โรงเรียนดูสะอาดข้ึน

แบง่ ให้เธอนะ

ขอบใจจ้ะ ในขณะทำ�งาน เดก็ ๆ ก็ร้จู กั
บญุ เจมิ รักใคร่ แบง่ ปัน ฉันเพือ่ นท่ดี ี

จากนั้นก็ท�ำ ความสะอาดหอ้ งเรียน สายมากแล้ว คณุ นายพักตรพ์ ร้ิม
จนสะอาดใสปิ๊ง พร้อมเลอศกั ดิ์ลูกชายก็มาร่วมกจิ กรรม

ตามคำ�เชญิ ของคณุ ครใู หญ่

เอ!๋ กระจกบานนน้ั ไฮโซ
ประจำ�หม่บู ้าน
กอ่ นเปดิ เทอม
ยังไมแ่ ตกน่ีนา
40

คณุ พ่อคุณแม่เชิญรบั น้ําดมื่ ให้ช่นื ใจหายเหน่อื ย
กอ่ นนะคะ เอา้ ...เดก็ ๆ ไดด้ ม่ื นา้ํ กนั

เกรงใจจงั ครบทกุ คนรึยงั

ผมเอาถาด ผมดืม่ แล้วครับ
ไปเก็บ ขอบคณุ ครับ
ใหค้ รบั
แหม! เด็กดี ครขู อขอบคณุ เด็กๆ
ครูตอ้ งขอบใจเธอ และผปู้ กครองทุกคน
ดว้ ยนะจะ๊ ทมี่ าชว่ ยโรงเรียนนะคะ
ลูกจา๋ เอากระถาง
ตน้ ไมไ้ ปไว้ริมเสาธง
จัดให้เป็นระเบียบ
สวยงามเลย

41

กร๊ีด...ด! ......................

ลูกเลอศักด์ิ หยุดเด๋ยี วนี้
อย่าแตะต้องของใดๆ
ทงั้ สิน้ เราไม่ไดเ้ ป็นขขี้ ้า

ใครนะฮะ

นึกวา่ จะเรยี กผูป้ กครองมา
สงั สรรคท์ ี่แทเ้ อามาใชง้ านสกปรก

เลอะเทอะ ผู้ดีอย่างเดย๊ี น
รบั ไมไ่ ด้ฮ่ะ

จริงมย๊ั
จะ๊ ลกู
เอ้อ...แตผ่ มอยากทำ�
แบบคนอ่นื ม่ัง
ครับแม่

42

อยา่ ทำ�รนุ แรง
กับเด็ก

อย่างนัน้ สคิ ะ

คุณนายขา กิรยิ า ลูกเด๊ยี นบกึ บึนพอ
อนั สุภาพไม่ว่าใคร ไม่ตอ้ งมาท�ำ ทา่ อ่อนชอ้ ย
ทแี่ สดงออกจะเปน็ ยังกะร�ำ ไทยเหมอื นเด็กๆ
เด็กต่อผ้ใู หญห่ รือ
พวกนั้น แถมผูใ้ หญ่
ผู้ใหญต่ ่อเด็ก ยงั ตอ้ งอ่อนน้อมตอ่ เดก็
ถือวา่ เปน็
มารยาทไทยนะคะ มที ่ไี หน...
เดย๊ี นรับไมไ่ ด้

ยังง้นี ะ่ สิ
พวกตดุ๊ ถึง
เต็มบา้ น
เตม็ เมือง
ไปหมด

อ้าวลาม
ไปโนน่

43

จ๊ะเอ๋! ใครพดู ถงึ ตดุ๊ ตุ๊ด เห็นหน้า ฉันไม่อยาก
คุณนายแล้ว คบกับแก
จดั ให้ อยากคบ
เดี๋ยวน้ี วา้ ย! เป็นเพือ่ นฮา่
เลยฮ่า

ไดย้ ินวา่ ลูกชาย กลูกรเลีด๊อศ.ัก.ด.ดิ์ขอ!งแม่
บึกบนึ เหรอฮ้า

ชอบฮา่
แม!่

ชว่ ยดว้ ย

รบั ไม่ได้ กลับบ้าน!

เลอศกั ดว์ิ ง่ิ เร็ว
หยะแหยงทสี่ ุด
จอ้ ง จอ้ ง

จ้อง

อ๊ยุ ตาย

44

ขอโทษฮะ อยากจะ
ผมขอแนะน�ำ ตวั บอกอะไร
คุณครู
ผมบอยและน่ี วา่ ไปเลยสิ
นอ้ งชายผมนาย
เฮอ้ ... !
บก๊ั ครบั ผมอยากบอกวา่
ครบั
ล้วง
ผมถูกน้อง
ขอร้องให้มา ผมเก็บเงนิ จาก
เปน็ เพ่ือนเพราะ ค่าขนม คา่ เล่นเกม
มเี รอ่ื งอยากบอก
คณุ ครูฮ่ะ ไดร้ อ้ ยบาท
ผมอยากบอกวา่ น�ำ มาชดใช้
ผมต้องขอโทษคุณครู คา่ กระจกครบั
และโรงเรียนทีผ่ มมา
เตะฟุตบอลตอนปิด
เทอมแล้วทำ�กระจก
แตกน่ะครับ

ผมขอโทษ
ออ้ !

เธอนีเ่ อง

45

...! ครูดีใจ
ท่ีมลี ูกศิษย์
อยา่ งเธอนะ

ซิกๆ

เก็บเงินไวเ้ ถอะ โรงเรยี นมีงบซอ่ มแซมจะ๊
ครอู ยากบอกเธอวา่ การขอโทษเปน็
ความกล้าหาญทนี่ ่ายกย่องอย่างย่งิ

พ่ีชายผมสอน
ใหร้ ู้จักขอโทษ
เมือ่ ทำ�ผิดฮะ

โอ แมเ้ ขาจะไม่ นาย
เตม็ ผู้ชาย แตห่ ัวใจ แน่มาก
เต็มร้อยเลยนะจ๊ะ

เป็นอะไรไม่ส�ำ คัญขอใหเ้ ป็นคนดี
ชุมชนเปน็ สุขเมื่อทุกคนรักและใหอ้ ภัยกนั

จบภาค ๓
46

ภาคสี่ ผดู้ ี ย่อมมีกิรยิ าเปน็ ที่รัก

เหมยี ว!

โฮง่ ๆ

ฟุบ !

แง้

47

ก็เจ้าเหมียวสนี วล เปน็ อะไรใบตอง
ของใบตอง มันหายไป ตาแดงเชยี ว

ต้งั แตเ่ ชา้ แล้ว ฮอื ! ฮือ ฮือ

บุญเจมิ

น่กี ป็ าเขา้ เทย่ี งแล้ว
ยังไมเ่ หน็ มนั โผล่
มากินขา้ วเลย

ตามหา
ก็ไมเ่ จอ

มนั อาเอจจ้ยะ!ไปหไลนจ่ ูบั หมู

แถวไหนอยู่ก็ได้มัง้

48

ใช.่ ..ฉนั กค็ ดิ อย่างง้นั มันอาจไป ไล่จบั หนแู ลว้
ไลจ่ บั หนอู ย่กู ็ได้ ก็ไปเจองู

เห็นไหมแบงค์
กย็ งั คิดยงั งัน้

กเ็ ลยถกู งูกิน ฮิ
เปน็ ข้าวเทยี่ ง
ฮิ
ไปแลว้

อา้ ว!

แง!้ ท�ำ ไมนายพูดแบบน้ี คนยิ่ง
กำ�ลงั เสยี ใจอยู่ ดูกาละเทศะบา้ งสิ

พดู อะไรอปั มงคล

!

49

อุ๊ย! งนั้ ขอโทษ มนั อาจจะแคร่ ดั รอใหก้ ระดกู แหลกกอ่ น
ค่อยกลนื กนิ ก็ได้ คิก คิก
งูอาจจะไม่กนิ ก็ได้ ดู.๊ ..ร่าเริง
สนกุ ปาก
จร้งิ

คนพวกนช้ี อบจัง มันปาก
มีความสขุ บนความทุกข์

ของคนอ่ืนเนี่ย

อุ๊ย! ลมื ไป

ฉันขอตวั กลับบ้าน
ไปใหอ้ าหาร

เจ้าโฮ่งสุนขั แสนรู้
ฉันดีกวา่

กริ ิยานา่ รังเกียจ

เอาง้ีละกัน ไหนๆ ฉันก็ เพราะมนั อาจจะหลงปา่
จะเข้าป่าไปเก็บผกั หวาน อย่กู ็ได้
พอดี ง้นั เด๋ียวฉันจะชว่ ย

ตามหาใหด้ ้วย

ขอบใจนะ
ง้ันฉันไปด้วย
50