เล่าประวัติสมัยอยู่กับหลวงปู่มั่น และสมัยสลบไปโลกทิพย์ หลวงปู่สมชาย ฐิตวิริโย

เล่าประวัตสิ มยั อยกู่ ับหลวงป่ มู ่ัน
และสมยั สลบไปโลกทพิ ย์
หลวงป่สู มชาย ฐิตวริ โิ ย

ความจรงิ อาตมาน่ีเป็นหลานศษิ ย์ ไม่ใช่ลกู ศษิ ย์ เป็นหลาน
ศิษยข์ องหลวงป่มู ่นั เคยไปอาศยั ทา่ นอยเู่ ม่ือตอนญ่ีป่นุ จะเขา้
เมืองไทยอะ้ ปี พ.ศ. ๒๔๘๗ อาตมาจาํ พรรษาอยทู่ างบา้ น
พรรษาเดียว ออกพรรษาแลว้ ก็ออกเดินทางไปสสู่ าํ นกั ของหลวง
ป่มู ่นั ภรู ทิ ตั ตเถระ ก็จะเลา่ ประวตั ิของตวั เองนิดๆประกอบไป
ดว้ ย เพ่ือจะไดเ้ ขา้ ใจวา่ ทาํ ไมถงึ ไดเ้ ป็นลกู หลวงป่มู ่นั ในระหวา่ ง
ท่ีอาตมาออกไปบวชเป็นสามเณร เป็นสามเณรนะ อาตมาบวช
เป็นสามเณรอายุ ๒๐ จนถงึ ๒๑ ปี ถึงจะบวชเป็นพระ อยซู่ ะ
สองปี

ทีนีร้ ะหวา่ งท่ีเป็นบวชเป็นสามเณรแลว้ เน่ีย ในเร่อื งการ
เขา้ ถึงศาสนาในเบือ้ งตน้ ก็นอ้ ยไป ก็ยอ่ มไม่สะดวก อยา่ งท่ีเลา่
ประวตั ิใหฟ้ ัง เพราะอาตมาเองก็อาภพั ดว้ ยการเกิดมาก
เน่ืองจากวา่ เกิดในตระกลู ท่ีมีลทั ธิตา่ งพทุ ธศาสนา ตระกลู ของ

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 1

อาตมาหลวงเสนา ทา่ นเป็นศาสดาหรอื หวั หนา้ ใหญ่ของอกี
ลทั ธินงึ ในฐานะอาตมาเป็นหลานของทา่ น ก็ตอ้ งเช่ือฟัง การ
กระทาํ อะไรทงั้ ปวง ก็ไม่ใหเ้ ป็นผลกระทบกระเทือนหรอื เป็น
ผลเสียตอ่ ท่าน อนั นีก้ ็ตอ้ งพยายาม จงึ เป็นเหตใุ หศ้ กึ ษาทางดา้ น
พทุ ธน่ีนอ้ ยเหลือเกิน แตก่ ็มคี วามพยายามสงู แตก่ ็ไมไ่ ดร้ บั ความ
สะดวกเท่าท่ีควร เพราะวา่ ทาํ มากนกั ก็เป็นผลกระทบกระเทือน
บรรพบรุ ุษผสู้ าํ คญั ของเรา ถา้ จะไมท่ าํ ใจมนั ก็อยาก ก็ตอ้ งมี
ความพยายามเลด็ รอดออกไปศกึ ษาอยเู่ สมอ อนั นีย้ อ่ มไม่
สะดวก เรยี กวา่ เป็นผอู้ าภพั ในการเกิดมาก

ทีนีต้ อ่ มาไดจ้ งั หวะดี ในเม่ือทา่ นเสียชีวติ ไปแลว้ ก็ไดเ้ อาตน
บรรพชาเขา้ มาในบวรพทุ ธศาสนา แลว้ ก็ตงั้ ใจประพฤติปฏบิ ตั ิ
อยู่ ในระหวา่ งนนั้ ความเขา้ ใจจากตาํ ราท่ีเขา้ ใจแลว้ นกึ วา่ การ
เขา้ ไปใกลผ้ า้ เหลืองน่ีคงจะเต็มไปดว้ ยความสขุ เราอย่เู ป็น
ฆราวาสน่ีมนั อยรู่ อรบั ทกุ ขท์ กุ วนั มนั มีความทกุ ขเ์ ผาเขา้ มาทกุ
วนั ทงั้ กายและใจ มีความดิน้ รนพยายามอะไรตอ่ อะไรตา่ งๆ

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 2

นานบั ประการ อยา่ งท่ีท่านทงั้ หลายทราบ อยดู่ ๆี เทา่ นนั้ เอง ทีนี้
ความเขา้ ใจอนั นีแ้ หละ

ในเม่ือเราบวชแลว้ เขา้ ไปอยใู่ กลก้ บั ผา้ เหลอื ง มนั กลบั ผิด
ซะแลว้ ผิดในตอนนนั้ เขา้ ไป รูส้ กึ วา่ ลกู เตา้ บอกไม่นอน สอน
ไม่ไดต้ ดั หางปลอ่ ยวดั สว่ นมากมกั จะเป็นอย่างนนั้ ในเม่ือไป
รวมตวั กนั เยอะๆแลว้ ตอนนนั้ มีสามเณรอยดู่ ว้ ยกนั ถงึ ๒๕ เณร
ไมใ่ ช่นอ้ ย มนั ก็มีแตค่ วามวนุ่ วาย มีแตค่ วามทะเลาะเบาะแวง้
กนั การเดนิ จงกรมน่งั สมาธิซง่ึ เราเน่ีย ตงั้ ใจไวเ้ ป็นอยา่ งดี เขา้ ไป
ก็ตงั้ หนา้ บาํ เพญ็ ก็ไมไ่ ดร้ บั ความสะดวกเทา่ ท่ีควร เพราะ
สามเณรเหลา่ นนั้ มาก่อกวน บางทีเดินจงกรมอยดู่ ๆี มาเตะขา
เราซะลม้ บางทีกน็ กึ โมโหวบู ขนึ้ มา

แตก่ ็นกึ ขนึ้ มาไดว้ า่ ถา้ เรากระทาํ อะไรไมด่ ีในระหวา่ งหม่
ผา้ เหลอื งอย่างนี้ เป็นผลเสยี มาก เพราะบดั นีเ้ ราเป็นลกู พระ
ตถาคต พอ่ ของเราวเิ ศษเหลอื เกิน เราตอ้ งประพฤติตวั ของเราน่ี
ใหด้ ีพอสมควร คดิ ไดอ้ ย่างนนั้ กพ็ ยายามอดทนสอู้ ย่อู ยา่ งเนีย้
ตลอดมา

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 3

จนกระท่งั วนั หน่งึ หลวงป่บู วั หลวงป่บู วั น่ีทา่ นไดท้ ราบจาก
ใครไม่ทราบ วา่ หลวงป่มู ่นั ภรู ทิ ตั ตเถระน่ีเป็นพระอรหนั ต์ พอได้
ยนิ คาํ วา่ อรหนั ตซ์ ง่ึ ตวั เองบวชมาเพ่ืออรหนั ต์ เพ่ืออยากจะเหน็
อรหนั ต์ เพ่ืออยากจะเหน็ คณุ สมบตั ิของพระอรหนั ต์ วา่ วเิ ศษแค่
ไหน แตใ่ นเม่ือดใู นตาํ ราแลว้ วเิ ศษแน่ ตามมโนภาพท่ีแสดงออก
แตใ่ นเม่ือเราประพฤตเิ ขา้ ไปถงึ จะเป็นยงั ไงบา้ ง อยากจะฟัง
อยากจะดจู ะรูจ้ ะเหน็ พอไดย้ ินวา่ หลวงป่มู ่นั ภรู ทิ ตั ตเถระเป็น
พระอรหนั ต์ เทา่ นนั้ แหละ กร็ ูส้ กึ วา่ เกิดความปลมื้ ใจขนึ้ มามาก

เสรจ็ แลว้ ก็ขออนญุ าตลาทา่ นอาจารยว์ า่ กระผมจะขอลาไป
อยกู่ บั หลวงป่มู ่นั อาจารยไ์ มย่ อม ลาเทา่ ไรก็ไมย่ อม ลายงั ไงก็ไม่
ยอม นิสยั สนั ดานเดิมของอาตมาน่ีไมค่ อ่ ยฝ่าฝืนผใู้ หญ่ ก็มกั จะ
มีความพยายามหาอบุ ายวธิ ีตา่ งๆเขา้ ไปคยุ ก็ไมส่ าํ เรจ็ ในเม่ือไม่
สาํ เรจ็ ก็ตอ้ งฝ่าฝืนกนั บา้ งหละ โดยขโมยหนี คิดวา่ อยา่ งนนั้ พอ
เสรจ็ แบง่ ของแลว้ ก็ออกหลงั วดั เลย เผ่นเลย หนีเลยก็แลว้ กนั ไป
อย่กู บั หลวงป่มู ่นั ภรู ทิ ตั ตเถระ ตงั้ หนา้ บกุ ขนึ้ ไป

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 4

ในระหวา่ งทางท่ีเราเดนิ ไปน่ีแหละ สมยั นนั้ ไมม่ ีรถ เดนิ ก็ป่า
ดงมนั มากเหลอื เกินสมยั นนั้ ชา้ งเสอื มนั ชมุ เราก็เดนิ บกุ ป่าไป
ในระหวา่ งท่ีไปดว้ ยกนั ก็มีพระไปดว้ ยกนั ๔ องค์ แลว้ กม็ ี
สามเณรคืออาตมาเป็นผอู้ ปุ ัฏฐากไป ในเม่ือไปตามทางก็ไดย้ นิ
ขา่ ววา่ พระอาจารยแ์ ดง กาฬสินธนุ์ ่ี สมยั นนั้ ทา่ นอยทู่ ่ีบา้ นคาํ คา
ก็รูส้ กึ วา่ เป็นผมู้ ีฌานประพฤติดี เป็นลกู ศิษยข์ องหลวงป่มู ่นั ก็ได้
เขา้ ไปหาหลวงป่ ู พอเขา้ ไปดปู ฏิปทาขอ้ ปฏิบตั ิแลว้ ไม่เกิดความ
เล่ือมใส อดึ อดั ใจวา่ ถา้ เราอตุ สา่ หพ์ ยายามไปถึงสาํ นกึ หลวงป่ ู
ม่นั หากเป็นอย่างท่ีเราเหน็ นี้ เราจะเสยี ใจท่ีสดุ

ก็คิดวา่ สกึ แน่ ถา้ ไมด่ เี ราก็ตอ้ งสกึ ถา้ เราไดค้ วามดี เรากอ็ ยู่
ส่ิงท่ีมนั ไม่ดี เราจะฝืนอย่ไู มไ่ ดเ้ ด็ดขาด ตอ้ งรบี สกึ แนน่ อน ใจก็
ชกั เฝอเยอะ พอไปเห็นท่ีนนั้ แลว้ รูส้ กึ วา่ ชกั ๆจะยงั ไงก็ไมร่ ู้ ก็เลย
ออกเดินทางเรอ่ื ยไป เร่อื ยไปๆ ก็ไดย้ ินข่าวท่านนงึ วา่ ดงั ท่ีสดุ ก็
ไดแ้ กห่ ลวงพอ่ ศร ทางเมืองอสี านเคา้ เรยี กวา่ ผคู้ อ้ ดงั ท่ีสดุ แต่
ท่านเป็นฝ่ายมหานิกาย โอโ้ ห โดง่ ดงั จรงิ ๆ อาตมาไมถ่ ือ
ธรรมยตุ นิ ิกาย ขอใหด้ ีซะอยา่ ง เราขอถวายตวั เป็นลกู ศษิ ย์

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 5

คาํ วา่ ยตุ ิ(ธรรมยตุ ) กาย(มหานิกาย)น่ีไมไ่ ดอ้ ย่ใู นสมอง
อาตมาเลย คอื ไมส่ นใจในคาํ นี้ อาตมาไมอ่ ยากไดย้ นิ ดว้ ยซาํ้
เคา้ วา่ ธรรมยตุ มหานิกาย อยากไดย้ นิ คาํ เดียว พระสงฆไ์ ทย ใจ
ไม่ชอบ แหม จะแยกกนั อะไรกนั ไม่ชอบมาแตไ่ หนแตไ่ รมา ถือ
วา่ ไม่นา่ เป็นอย่างนี้ ลกู พระตถาคต คิดวา่ อยา่ งนนั้ น่ีไม่ชอบ
ตงั้ แตส่ มยั บวชใหมๆ่ เลย ไมช่ อบจรงิ ๆ

จนกระท่งั ไปอย่กู บั หลวงป่ ู ไปดปู ฏปิ ทาขอ้ ปฏบิ ตั แิ ลว้ ผีบา้
เยอะ ทา่ นรกั ษามาก เมืองอีสานมีผีปอบเยอะ ก็คนเป็นปอบก็
มารกั ษากนั ไปดทู า่ นทาํ แลว้ เอ มนั บาปไม๊วะ ตีเขาบา้ ง อะไร
เคา้ ม่งั ตบี า้ บา้ ง ตคี นเป็นปอบบา้ งอะไรเหลา่ นี้ ไมไ่ ดเ้ ร่อื ง ตอ่ นี้
ไปก็ทาํ ใหใ้ จเขวมากเลยทีนี้ เขวมาก เอ๊ะ ถา้ เราไปถงึ สาํ นกั
หลวงป่มู ่นั เป็นอย่างนี้ เราทาํ ไง ตงั้ ปัญหาถามตวั เอง ถา้ ไปถงึ
ป๊ บุ เป็นอยา่ งนีไ้ มพ่ กั ก็เลยกลบั แนน่ อน กลบั มาสกึ ไมอ่ ยู่
ตดั สินใจไม่อยแู่ น่

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 6

ก็พยายามไปหาทา่ นอาจารยส์ นธิ์ อาจารยส์ นธิ์อยทู่ ่ีถา้ํ
พระเวส อาํ เภอนาแก พอไปถงึ ทางโนน้ ก็ดู อมื้ เขา้ ขนั้ เขา้ มา
นิดนงึ ทาํ ใหใ้ จน่ีสบายขนึ้ นดิ นงึ ก็หวนกลบั เรอ่ื ยมา

ผา่ นมาถงึ ทา่ นอาจารยก์ ู่ พอมาถงึ อาจารยก์ ู่ อาจารยก์ ู่ “เขา้
ไปไมไ่ ดอ้ ยา่ งนี้ เขา้ ไปไม่ได”้ ถามเป็นยงั ไง “ยงั ไมเ่ รยี บรอ้ ยน่ี
เขา้ ไปไมไ่ ด”้ ชกั ดใี จขนึ้ มาเป็นกอง ทา่ จะดแี นเ่ ลยเวย้ ก็เลย
ตดั สินใจฝึกอย่กู บั ทา่ นเป็นเวลาพอสมควร ท่านบอกวา่
“เรยี บรอ้ ยแลว้ นะ สมควรแลว้ เขา้ ได”้ เออ ถา้ อยา่ งนนั้ ก็ เอาละ
ตกลง คอื หมายความวา่ สมยั นนั้ กอ่ นจะเขา้ ไปหาหลวงป่มู ่นั น่ี
ถา้ ไม่ดพี อสมควร ครูบาอาจารยซ์ ง่ึ อย่ใู นดา่ นหนา้ กนั น่จี ะไม่
ยอมปลอ่ ย ตอ้ งมองเหน็ วา่ สมควรจงึ จะยอมปลอ่ ย เห็นวา่ ไมด่ ี
ทา่ นไลก่ ลบั เลย ทา่ นไมเ่ อาหรอก

สมยั นนั้ คลา้ ยๆกบั วา่ ไมม่ ีคาํ วา่ เกรงใจ ไม่มีคาํ วา่ เหน็ แก่
องคโ์ นน้ องคน์ ี้ ไม่ คอื ตอ้ งพจิ ารณาตามสมควรวา่ ดา่ นไหนก็
แลว้ แต่ หากปลอ่ ยพระไม่สมบรู ณเ์ ขา้ ไปนนั้ ดา่ นนนั้ จะตอ้ งถกู
วา่ ไมน่ า่ ปลอ่ ยอย่างนีเ้ ขา้ ไปใหท้ า่ นไม่สะดวกสบาย ก่อกวนทา่ น

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 7

เพราะฉะนนั้ เราตอ้ งไปฝึกกอ่ น พอไดย้ นิ แคน่ ีก้ ็สบายแลว้ สบาย
ฝึกจนกระท่งั แนใ่ จตวั เองวา่ เราก็สมควรแลว้ ท่านก็บอกทนั ทีวา่
“สมควรแลว้ นะ เขา้ ได”้ ก็เขา้ ทนั ที

พอเขา้ ไปนะ ไปถงึ บา้ นหนองผือป๊ บุ คนในหม่บู า้ น เดก็ เท่า
หวั กาํ ปั้นก็มี วา่ อย่างนนั้ ก็แลว้ กนั เถิด มนั แตกตา่ งจากเด็กอ่ืนๆ
มากเหลือเกนิ พอเหน็ พระเจา้ พระสงฆ์ แมแ้ ตอ่ ยบู่ นบา้ นลงมา
ไม่ทาํ อย่นู อกกระชาน มายกมือหวั สลอน มนั ยง่ิ ทาํ ใหเ้ ราทง่ึ เขา้
ไปอกี นะ คนเฒา่ คนแก่ เหน็ มายกมือไหว้ แมแ้ ตผ่ หู้ ญิงกาํ ลงั ตกั
นา้ํ ทางนนั้ ผหู้ ญิงชอบตกั นา้ํ กนั อาบนา้ํ กนั วางหาบนา้ํ ทนั ทีน่งั
พนมมือ เอ๊ะ สิง่ ท่ีเราไมเ่ คยไดเ้ ห็นไดย้ นิ เห็นซะแลว้ ชกั ทาํ ใหใ้ จ
สบายขนึ้ มา

จนกระท่งั ออกเดนิ ทางขา้ มทงุ่ นาเลก็ ๆ ท่งุ นานงึ เขา้ ไปมีตน้
มะมว่ ง เป็นสญั ลกั ษณอ์ ยปู่ ระตวู ดั เลย พอเหลอื บเขา้ ไปเห็น
ทรายขาวสะอาด ใจเป่ียมความรูส้ กึ เป่ียมทนั ทีเลย พอเดินเขา้
ไปถึงวดั ป๊ บุ มองถงึ ความเป็นอย่ขู องพระสงฆ์ มองหา ไมม่ ี ไม่รู้
ไปไหนกนั หมด พอเขา้ ไปถงึ กลางวดั เหน็ ความสะอาดสะอา้ น

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 8

ทรายขาวงาม ใบไมซ้ กั ใบนงึ จะหลน่ ลงไปกไ็ ม่มี เพราะทา่ นปัด
กวาดเสรจ็ ใหมๆ่ โอโ้ ห ใจน่มี นั เป็นกองเลย สบายมาก

พอเดินเขา้ ไปใกลศ้ าลาเลก็ ๆอยหู่ ลงั หนง่ึ ปดู ว้ ยฟากไมไ้ ผ่
เคา้ บอกทา่ นครูบาใหญ่มาแลว้ สมยั นนั้ เรยี กครูบาใหญ่ ทา่ นครู
บาใหญ่มาแลว้ เหลือบไปเหน็ ท่านเดนิ มา โอโ้ ฮ ใจเน่ีย ดใี จเป็น
กองเป็นกือ การเดินเหนิ ของทา่ นเรยี บรอ้ ย ถงึ แมอ้ ายทุ า่ นสมยั
นนั้ ๗๐ ปีอะไรเหลา่ นีน้ ะ กม็ าดกู ิรยิ าอาการของท่านสมบรู ณด์ ี
พอเขา้ ไปถงึ ป๊ับ ทา่ นเดนิ ขนึ้ ไปศาลา หบั ดว้ ยฟากไมไ้ ผแ่ ลว้ เดิน
ขนึ้ ไป กมุ้ กา้ํ ๆๆ คนแกเ่ ดินขนึ้ ไปน่ี ท่านกเ็ รยี บรอ้ ยพอสมควร ไป
เห็นกิรยิ าอาการ การกราบ การไหว้ มนั ประทบั ใจไปหมด

ความรูส้ กึ มนั เปล่ยี นไปๆ เปล่ยี นตามอย่างไร คอื ความ
เช่ือถือน่นั เอง เช่ือเลยวา่ นา่ นะ น่าเป็นพระอรหนั ต์ เกิดม่นั ใจ
อยา่ งนี้ พอเสรจ็ เรยี บรอ้ ยไปกราบทา่ น ทา่ นเอย่ คาํ พดู ขนึ้ มาวา่
“มาแตไ่ หน จดุ ประสงคม์ าธรุ ะอะไร” ท่านถามออกมาแตล่ ะ
ประโยค เราก็ตอบๆๆ พอเราตอบวา่ “ตงั้ ใจอยากจะมาศกึ ษา
ธรรมะปฏบิ ตั กิ บั ครูบาอาจารย”์ ทา่ นบอก ดีแลว้

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 9

ทา่ นก็แนะแนวใหเ้ ลยวา่ “นะ เอาเถอะ เฮย้ น่ีมีท่ีบา้ งมยั้
หละ” วา่ อยา่ งนนั้ เคา้ บอกวา่ มี น่ีไงตรงโนน้ วา่ ง ทา่ นชไี้ ปขา้ งๆ
วา่ ตรงโนน้ วา่ ง พอลงไปเสรจ็ แทนท่ีเราจะขนึ้ ไปบนกฏุ ิ กลบั พระ
ไปสง่ ในดินเลย อา้ ว อะไรกนั นะ ถามวา่ เน่ียพระเพง่ิ ออกไปนะ
เพ่ิงออกไปวนั นีเ้ อง เพง่ิ จะวา่ ง คอื กอไผน่ ะ ไมไ้ ผ่ไรน่ ่ะ มนั คลมุ
ขา้ งบนเน่ีย ขา้ งลา่ งไมม่ ีแดด เราเดนิ จงกรมไดส้ บาย

มองไปแลว้ เน่ีย มองไกลๆเหน็ กลดเรยี งกนั เป็นแถวเลย โอ้
โห ย่งิ ไปเห็นอยา่ งนนั้ ใจก็ย่งิ เป็นกองเป็นกือขนึ้ มา ก็เขา้ ไปปัก
กลดทนั ที พอปักกลดกางมงุ้ กางอะไรเสรจ็ เรยี บรอ้ ย เราก็รอ
จงั หวะออกมาถาม ถามวา่ เราจะเอายงั ไงบา้ ง ทา่ นก็บอกวา่
กิจวตั รประจาํ วนั มีอะไรบา้ ง ทา่ นก็มาซกั ไซไ้ ลเ่ รยี ง แลว้ กม็ า
สอนเราหมด โอ้ โหย สบายใจ

พอถงึ ตอนค่าํ พอ่ พระคณุ ทา่ นจะมีการเทศนาทกุ วนั เรา
ไม่ไดอ้ ย่โู รงเรยี นปรยิ ตั ิหรอก แตเ่ ราไดย้ ินครูบาอาจารยส์ อนทกุ
วนั น่ี เกิดความเขา้ ใจปฏปิ ทาขอ้ ปฏิบตั พิ อสมควร เพราะฉะนนั้
พอถึงตอนค่าํ เราก็ไปฟังเทศน์ ยง่ิ ไปฟังเทศน์ ย่งิ ประทบั ใจเขา้

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 10

ย่งิ อยหู่ ลายวนั มากวนั ย่ิงเห็นความดขี องทา่ นสงู ขนึ้ ๆเป็นลาํ ดบั
อนั นีเ้ ป็นสิ่งประหลาดอยอู่ นั หนง่ึ

วนั หนง่ึ อาตมาเคยเลา่ ใหอ้ าจารยฟ์ ัง อาตมาประหลาดใจ
อยอู่ นั หนง่ึ คอื อาตมาเป็นสามเณร ตอนนนั้ ไปมนั หนา้ หนาวน่ี
หนาวจดั จรงิ ๆ ทีนีพ้ อถงึ ตอนค่าํ เราจะตอ้ งตม้ นา้ํ รอ้ นนา้ํ ชาน่ีนะ
ไปถวายพระ แลว้ พระทา่ นฉนั แลว้ เราอยใู่ ตถ้ นุ ไมม่ ีสทิ ธิ์ขนึ้
ขา้ งบน เราน่งั ฟังธรรมะตอ้ งอย่ใู ตถ้ นุ กฏุ ิ ตอ้ งเอยี งหฟู ัง ถา้ ทา่ น
พดู เบา ก็ตอ้ งยืนขนึ้ เอยี งฟัง เราก็อยากไดย้ ินไดฟ้ ัง เคา้ วา่ ศษิ ย์
ใหม่เหมือนยกั ษก์ ระหายเลือดงนั้ เถอะ อยากไดย้ ินไดฟ้ ัง
เหลือเกนิ

พอดีไฟเตม็ ท่ีเสรจ็ แลว้ เราก็เขา้ ไปฟัง นา้ํ กาํ ลงั เดอื ด ทีนีก้ ็ให้
เพ่ือนกนั เฮย้ ไปดหู นอ่ ยสิ กไ็ มม่ ีใครไป ตา่ งองคก์ ็ตา่ งสนใจ
ธรรมะ เอยี งกนั เต็มท่เี อาแตฟ่ ัง จบ จบลงไปแลว้ เสรจ็ นะ ความ
หนาวไม่รูม้ นั มาจากไหน หนาวขนาดไหน เรยี กวา่ นิว้ มือน่ีกาํ ไม่
เขา้ หนู ่หี ยิกไม่เจบ็ เลย เอางนั้ ก็แลว้ กนั จบั หนู ่ีเหมือนนา้ํ แขง็ ผา้
ห่มไม่มี เรายืนฟังเอียงกนั

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 11

โอโ้ ห จนไปถงึ หมอ้ เสรจ็ แลว้ รา้ วซะแลว้ นายดวง ตอนนนั้ ก็
เป็นสามเณรดวง เฮย้ น่ี เราเป็นหวั หนา้ ใหญ่เขานะ เราตอ้ งเป็น
คนรบั ผิดชอบ โยนให้ เราก็ตอ้ งรบั พออาตมาเป็นเณรใหญ่น่ี
ตอ้ งรบั เป็นหวั หนา้ เคา้ ตอ้ งรบั ยงั ไงก็ตอ้ งยอม รบั รองพรุง่ นี้
กระเด็น ถามเป็นไง ถกู ไลแ่ นน่ อน

“เอาวะ ไลย่ งั ไงวะ ผมอตุ สา่ หม์ า อยากจะฟังธรรมะ ผมเพ่ิง
จะมาฟังธรรมะไม่ก่ีคาํ น่ี ไลห่ นีผมก็แย่นะสิ ผมเสียสละมาไกล
ขนาดนี”้ วา่ อยา่ งนนั้

“จะไลผ่ มไดย้ งั ไง ผมก็อยากจะฟังธรรมะน่ีหวา่ ” เอาแนห่ ละ
ทีนีเ้ สรจ็ เรยี บรอ้ ยดแี ลว้ ก็ อาจารยม์ หาบวั อาจารยว์ นั อาจารย์
ทองคาํ เดนิ มา

“น่ี รูห้ รอื เปลา่ ตวั เองผิด”
“เกลา้ กระผมรู”้
“ถา้ หาหมอ้ ไมไ่ ดน้ ะ ใหร้ บี เตรยี มตวั ”
ไปหาท่ีไหน พอ่ ก็ไมม่ ี แมก่ ็ไม่มี เพ่ิงจะมา จะไปรูจ้ กั ใครเลา่
จะไปขอใครเลา่ ตายสิ อยุ้ ตายเลย หลวงป่เู ดินดอ้ มๆลงมา คยุ

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 12

กนั ก็ไมใ่ ช่ใกล้ แลว้ ก็ไม่ไดว้ า่ อะไรแรงเลย ก็ลงมาพอดี เดนิ
ดอ้ มๆมาถงึ

“อะไรเวย้ แหม เม่ือคนื นี้ หมอ้ รา้ วซะแลว้ หรอื ” วา่ อย่างนนั้
ท่านหวั เราะขกึ ๆๆ ตกใจนะ่ มนั ขาออ่ นมาพดู ถึงหมอ้ ตายแลว้
เวย้ เราคงไปแน่ๆแลว้ วะ่ น่ีดวงบอกแลว้ น่ี พรุง่ นีก้ ระเดน็ แลว้
หวะ พอเสรจ็ แลว้ ทา่ นบอกวา่

“อืม้ ดีแลว้ ไมเ่ ป็นไรหรอก ธรรมะเน่ีย หาฟังยากนะ ไดย้ นิ
ไดฟ้ ังแลว้ เราตอ้ งพยายามฟัง ฟังใหเ้ ขา้ ใจ แลว้ เราจะปฏบิ ตั ิถกู
การปฏบิ ตั ิธรรมะมนั ดาบสองคมนะ ถา้ เราฟังไม่เขา้ ใจ กระทาํ น่ี
มนั อาจเป็นอนั ตรายตอ่ ตวั เองได้ ศกึ ษาเถอะ ไมเ่ ป็นไรหรอก ไอ้
หมอ้ นะ่ ปัดโถ่ วตั ถนุ อกกาย” วา่ อย่างนนั้

โอโ้ ห พอทา่ นพดู ขนึ้ มาแคน่ ี้ ขาออ่ นเลยผม น่งั ยกมือเลยทีนี้
ดอี กดีใจ เราไมไ่ ดไ้ ปแน่แลว้ เลย้ ดใี จยกมือ เกิดบงั เอิญมีส่งิ ท่ีไม่
ขายหนา้ ผใู้ หญ่บา้ นมา อายรุ ุน่ เดียว ผใู้ หญ่บา้ นคนนนั้ อายรุ ุน่
เดยี ว ผใู้ หญ่บา้ นท่ีหนมุ่ ท่ีสดุ น่นั แหละเขา้ มา ถามวา่

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 13

“เฮย้ ผใู้ หญ่ หมอ้ แตกวะ่ หมอ้ ตม้ ยาแลว้ แตกเวย้ ตอนเยน็ น่ี
ไมม่ ีหมอ้ ตม้ ยาถวายพระแลว้ วะ่ มีบา้ งมยั้ ” เคา้ บอกวา่ หมอ้ สา
หรอก กห็ มายความวา่ เคา้ เลยี้ งหม่อน แลว้ มีไหมนะ่ เคา้ สาว
ไหม แลว้ เคา้ เรยี กวา่ หมอ้ หรอก เคา้ วา่ ง่ายๆอยา่ งนนั้ “ของบา้ น
ผมมีใหม่ๆ เอามายงั ไม่ไดต้ ม้ มีอยใู่ บหนง่ึ ” “เออ ถา้ นนั้ จดั การ
เลย” “ครบั ” พอครบั ป๊ บุ แกก็ว่ิงเลย แหม ใจเป็นกองเป็นกือ อะไร
มนั มาช่วยม่งั ก็ไมร่ ู้ ก็เลยเอาหมอ้ อนั นีม้ า ก็เลยมาตม้ นา้ํ ไดต้ อ่
พวกท่ีกาํ ลงั จะกระทืบเรา ก็กลบั หงอยไป ถา้ ไม่งนั้ คงอรอ่ ยเลย
หละ คงอรอ่ ยแนๆ่ ผลท่ีสดุ ไดอ้ ยตู่ อ่ น่ีส่งิ ประหลาดท่เี กิดขนึ้
เบอื้ งตน้ กระทาํ ใหไ้ ดเ้ หน็ เขา้ ขนั้ นะ เขา้ ขนั้

ทีนีต้ อ่ มาก็อยเู่ ร่อื ยมาๆๆ เป็นเวลานานพอสมควร ก็แยก
ออกไปจาํ พรรษา แตก่ ็จาํ พรรษาไม่ไดจ้ าํ ท่ีนนั้ ไปจาํ ท่ีอ่ืน เสรจ็
เรยี บรอ้ ยจนถงึ อายคุ รบ หลวงป่ทู า่ นจดั บรขิ ารให้ ทา่ นกเ็ รยี กแม่
น่มุ มา แลว้ ก็เรยี กหลวงป่ฝู ั้น หลวงป่กู งมาวา่ ใหห้ ลวงป่ฝู ั้นเป็น
อาจารยส์ วด หลวงป่กู งมาเป็นอาจารยส์ วด ไปเอาพระธรรม
เจดียจ์ มู “ลกู ศษิ ยเ์ รามาเป็นอปุ ัชฌายน์ ะ สามเณรนีค้ งจะทาํ

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 14

ประโยชนไ์ ดด้ มี าก” ทา่ นก็บรรยายของทา่ นไปตามเร่อื งของทา่ น
น่นั แหละ เอาเถอะ เป็นส่งิ ท่ีเราไม่ควรพดู เอาเถอะ

ทา่ นเลา่ พอสมควรเสรจ็ เราฟังก็ อมื้ ซงึ้ ใจ ทา่ นหลอกใหเ้ ดก็
ขยนั น่หี วา่ คิดวา่ อยา่ งนนั้ เราก็จะบกุ น่นี ะ่ ทา่ นบอก เราก็บกุ
หละ ผลท่ีสดุ พอบวชเสรจ็ เรยี บรอ้ ยดีแลว้ ก็หวนเขา้ มาอย่กู บั
ท่าน ไปจาํ พรรษากบั หลวงป่ฝู ั้นก่อน แลว้ ก็หวนกลบั เขา้ มา พอ
มาอย่เู สรจ็ เรยี บรอ้ ยดแี ลว้ ไดเ้ วลาพอสมควร เราก็จะออกไป
บาํ เพ็ญ จะออกไปบาํ เพญ็ ตอ่ เสรจ็ เรยี บรอ้ ยก็บาํ เพ็ญเวยี นไป
เวยี นมาจนกระท่งั ปีท่ีท่านจะมรณภาพ ก็เวยี นเขา้ เวยี นออกหา้ ปี
กวา่ เกือบหกปีหละ

เขา้ ไป เขา้ ไปก็ไปนวดขาท่านอยู่ นวดไปนวดมา นวดมา
นวดไป ก็คิดวา่ กอ่ นเราจะออกบาํ เพญ็ คราวนีน้ นั้ เราควรไป
บอกลาแม่นมุ่ ซง่ึ เป็นผจู้ ดั บรขิ ารใหค้ หู่ ลวงป่ ู และตอ้ งไปกราบ
ลาครูอาจารยห์ ลวงป่ฝู ั้น แลว้ ก็อาจารยก์ งมา แลว้ ก็ไปกราบลา
พระเดชพระคณุ จมู พระธรรมเจดยี ์ เพราะทา่ นอนญุ าตกอ่ น จงึ
จะออกไปบาํ เพญ็ ตอ่ ตดั สินใจวา่ อยา่ งนนั้ แหละ

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 15

ทีนนี้ วดขาก็จะดกึ หนอ่ ย วนั นนั้ ทา่ นเทศนด์ กึ เหน่ือย แตค่ ิด
วา่ เราจะขา้ มเขาน่ีนบั ไดเ้ ลย จากน่ีจะไปบา้ นนาใน ขา้ มเขา
เร่อื ยไปจนกระท่งั ถงึ ลาดกระเฌอ แลว้ ก็ขา้ มเขานางแกว้ ลงขา้ ม
ไปพระนคร สามลกู เขาใหญ่ๆ เหน่ือยนา่ ดู วา่ งนั้ เถอะ คิดวา่ คง
เหน่ือยนา่ ดู วนั นีค้ วรจะนอนแตว่ นั ๆหนอ่ ยจะดีนะ คดิ อย่างนนั้
คดิ ไวใ้ นใจ

หลวงป่ทู า่ นนอนอยู่ ท่านพดู ลอยๆขนึ้ มาวา่
“เฮย้ จรงิ นะ สงั ขารไม่นา่ หกั โหมเลย ขา้ มเขาน่ี สามลกู
ไมใ่ ชเ่ ลน่ นะ ถา้ กาํ ลงั ไมด่ ีจะเป็นลมไปซะ เพราะมนั ก็แดดน่ี
หละ”
ท่านพดู ลอยๆอย่างนนั้ ไมร่ ูว้ า่ พดู กบั ใคร กต็ กใจ เฮย้ น่ี
ท่านพดู กบั ใครวะ คอื ตกใจ มนั งงๆ มนั งงแบบวา่ ทกุ อยา่ งท่ีเรา
อา่ นมนั เป็นนิยาย ไอเ้ ร่อื งนิยายมนั จะจรงิ ไดย้ งั ไง หรอื มนั จรงิ ขนึ้
มาแลว้ น่ี ถามตวั เองวา่ อยา่ งนนั้ ทนี ี้ เอา้ นวดขาตอ่ วะ นวดไปก็
คดิ ไป นวดไปก็คดิ ไป ทีนีค้ ิดเรอ่ื งไอป้ ัญหานี้

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 16

“อืม้ อนั นีน้ า่ จะจรงิ แลว้ วะ” พอดีเราคิดจบก็ (หลวงป่มู ่นั )
เอย่ คาํ นีข้ นึ้ มาน่ีนะ เอ๊ ถา้ อยา่ งนนั้ เราจะพยายามเอาวิชานีใ้ หไ้ ด้
ขออทุ ิศชีวิต ตายก็ตาย ถา้ เราไมไ่ ดด้ ี ตายนะ ถา้ ไมต่ ายขอใหไ้ ด้
อนั นี้ เอาใหไ้ ดช้ าตินี้ คดิ วา่ อย่างนนั้

พอคดิ จบ ทา่ นพดู มาเลยวา่ “เอาจรงิ หรอื ”
อะไรกนั วะ “เอาจรงิ หรอื เออ้ ถา้ เอาจรงิ กด็ นี ะ พยายามนะ”
วา่ อยา่ งนนั้ นะ
“พยายามนะ ตอ้ งตงั้ ใจ”
เอ๊ อะไรกนั นะ อะไรกนั แน่ ถามตวั เองตลอดวา่ อะไรกนั แน่
ม่นั ใจแลว้ หรอื ยงั ก็เลยเกิดทาํ ใหเ้ รามองถงึ นิยายตา่ งๆท่อี า่ น
ตงั้ แตเ่ ป็นเด็ก ชอบเหลือเกิน นิยายของฤาษี นยิ ายของ
อรยิ บคุ คล และมาดตู ามอนพุ ทุ ธประวตั ติ า่ งๆ บรรดาสาวกของ
พระพทุ ธเจา้ แตล่ ะองคม์ ียงั ไงบา้ ง เราอา่ นก็ไม่ไดต้ ดิ ใจอะไรมาก
ก็นกึ วา่ คงจะเป็นนิยายซะมากกวา่ อะไรเหลา่ นี้ แตใ่ นเม่ือมา
ประสบอนั นี้ เอะ๊ อะไรนะ อะไรนะมนั จรงิ ไดห้ รอื มนั ก็ทาํ ใหเ้ กิด
เช่ือวา่ จรงิ ส่งิ เหลา่ นีม้ ีจรงิ ซะแลว้

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 17

ก็เลยตงั้ ปณิธานไวใ้ นใจ เอาแลว้ ชาตนิ ี้ ขอสทู้ ่ีสดุ เอาเถอะ
ถา้ ไมด่ ี ใหม้ นั ตายซะดีกวา่ ถา้ ไม่ตาย ใหด้ ี ถา้ เราจะมาน่งั กอด
เขา่ รอวนั ตายเหมือนหลวงตาท่วั ๆไปท่ีเราเห็นๆน่ี เราไมอ่ ยู่
เดด็ ขาด เออ้ วา่ อยา่ งนนั้ ในใจ เสรจ็ แลว้ ทา่ นก็ดนี ะ เสรจ็ แลว้ ก็
ต่ืนเชา้ ขนึ้ มา ก็มากราบลา ทา่ นก็สอนตอ่ เสรมิ ก่อนออก
อนญุ าตออกเดินทาง ไปลาครูบาอาจารย์ ก็เป็นอนั วา่ ทกุ ทา่ น
ไมไ่ ดข้ ดั ขอ้ ง ยนิ ยอมใหไ้ ปประพฤตปิ ฏิบตั ิ จงึ ไดห้ นีไปปฏบิ ตั ิ
หนีไปปฏิบตั ิ เรง่ ปฏบิ ตั ิ

พอไปเรง่ ปฏบิ ตั อิ กี โอโ้ ห เรง่ ไม่ใชเ่ ลน่ ๆเหมือนกนั นะ สาม
เดือนไมเ่ คยเอาหลงั แตะพืน้ เลย บกุ จรงิ ๆ จนกระท่งั ไขข้ นึ้ น่นั นะ่
ทนไมไ่ หว เอนบา้ ง อย่ตู งั้ แตเ่ ดือน ๑๑ ออกพรรษาแลว้ ในเดือน
๑๑ แรมนะ ออกพรรษาแลว้ ไมม่ ีกฐิน เผน่ เลย ไปอย่จู นกระท่งั
เดือน ๘ ไขป้ ่ามนั ขนึ้ แรง กลบั มาอยกู่ บั อาจารยส์ ีลา อสิ สโร

โอ๋ มาเป็นไขส้ ลบ ๑๕ ช่วั โมงกวา่ เน่ียท่ีมนั จะประจกั ษจ์ รงิ ๆ
อาตมาไปอยสู่ วรรคส์ ิบช่วั โมงกวา่ สลบโอย้ สนกุ ตอนสลบน่ี

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 18

สนกุ แตต่ วั เองไม่รูว้ า่ ตวั เองตายหรอก มนั ไม่รูย้ งั ไงนะ มนั ไม่รู้
เพราะวา่ มนั เป็นอยา่ งนี้

ในระหวา่ งความทกุ ขเวทนากาํ ลงั บบี คนั้ เราอย่นู นั้ มนั
กระวนกระวายท่ีสดุ ไมร่ ูจ้ ะเอาใจไปไวต้ รงไหน ทงั้ ๆท่ีเราก็มี
สมาธิอยู่ แตม่ นั วางไม่ลงเลย ทกุ ขเวทนามนั บงั คบั เรา วา่ งนั้ ก็
แลว้ กนั จนกระท่งั เอ๊ เอายงั ไงดีนอ้ ประคองทอ้ งมากท่สี ดุ ทาํ ไม
ถงึ ประคองทอ้ งมาก ทอ้ งของเรามนั เหมือนเอาหนิ กอ้ นหนกั ๆมา
ทบั ยบุ ลงๆ หายใจออก ไมอ่ อก ไสม้ นั หมนุ ตวั อดั ขนึ้ มา อดั
ขนึ้ มาคอหอย โอโ้ ห ความเจบ็ ปวดไมม่ ีอะไรเทียบเลย

พอซกั เด๋ยี ว มนั สะอกึ สะอกึ กกึ้ สะดดุ อกึ้ ตวั เองรูส้ กึ วา่ ไอ้
ความเวทนามนั หลดุ พลวั ะ พอมนั หลดุ พลวั ะลงไป มนั ก็หมดนะ
สิ ไม่มีทกุ ข์ เอะ๊ น่ีเราหายไดย้ งั ไงวะ ลกุ ขนึ้ มาน่งั มาคิดวา่ เออ
เนาะ สะอกึ ทีเดยี วมนั หลน่ ไดไ้ งวะ เอ๊ หายไดย้ งั ไง ก็เราน่อี ะไร
ไมเ่ ขา้ เลย แปดวนั แปดคืน อะไรเขา้ ไม่ไดเ้ ลย อะไรเขา้ ไปก็
อาเจียนลกู เดยี ว มนั เขา้ ไม่ไดซ้ กั อย่าง และอีบทจะหายมนั ก็หาย
ไมม่ ีเหตมุ ีผลเลย สะอกึ ทีเดยี วหาย

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 19

ก็เลยคิดวา่ เออ้ ไปเย่ียมเณรหนอ่ ยวะ ก็เลยลกุ ลกุ ไป ไป
เย่ียมเณร เณรไปบาํ เพญ็ มาดว้ ยกนั ป่วย เณรนนั้ ก็นอนแบบ
ภาวนา ขนึ้ ไปดแู ลว้ ก็ไปยืนมองเณร ทนี ีต้ ามประสาท่ีอาตมาก็
เรยี นมานิดๆหนอ่ ยๆ ไอห้ มอน่ีก็เพราะเป็นหมอเถ่ือนไดน้ ดิ ๆ เรา
ก็เป็นหมอประจาํ วดั รกั ษาพระตามประสา สมยั นนั้ ไม่คอ่ ยจะมี
หมอน่น้ หนะ ทีนีก้ ็เหน็ สามเณรหายใจยาวปกติธรรมดาก็หลบั ดี
แลว้ ก็กม้ ลงไปจะไปแตะดคู างซะหนอ่ ยนะ มนั เยน็ ดหี รอื ยงั แต่
วา่ ถา้ ไปแตะน่ถี า้ เณรตกใจต่นื ขนึ้ มาหละ เกิดความไมส่ บายจะ
เป็นไง ก็เลยยืนขนึ้ มา ยนื คดิ เอะ๊ ไม่เอาดกี วา่

คดิ ไปคดิ มาตามประสาของคนสนใจ ก็อยากจะแตะดชู พี จร
วา่ มนั เตน้ จงั หวะดมี ยั้ อาการเป็นยงั ไง เรว็ ชา้ ยงั ไง ไอต้ าม
ประสาคนท่ีมคี วามรูน้ ิดหนอ่ ย มนั ก็อยากจะเอาบา้ ง กม้ ลงไป
เอะ๊ ไอน้ ่ี การจบั เฉยๆไม่รู้ ตอ้ งกดนิดนงึ ถา้ กดนิดนงึ ถา้ เณร
ตกใจจะทาํ ยงั ไง อยา่ ดกี วา่ นะ เลยยืน พอยนื ขนึ้ มาเสรจ็ เอา
อย่างนีด้ กี วา่ กลบั ดีกวา่ เสรจ็ เรยี บรอ้ ยดแี ลว้ เด๋ยี วพรุง่ นีเ้ ราไม่
ไปบณิ ฑบาตหรอก เราจะมาจดั อาหารถวายเณรแลว้ ตงั้ แต่

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 20

พรุง่ นีเ้ ป็นตน้ ไป จะเป็นหมอประจาํ เณรนีอ้ ย่างดี จะพยาบาลให้
เณรนีห้ าย เพราะเณรนีไ้ ปทรมานมาดว้ ยกนั

เท่านีแ้ หละ กลบั ดกี วา่ พอกาํ ลงั จะกลบั ป๊ บุ เกิดความรูส้ กึ
เอะ๊ ผิดปกตซิ ะแลว้ คือเวลานีเ้ ป็นเวลาวิกาล ตอนอาการจะ
สะอกึ อยใู่ นระหวา่ งอาจารยท์ ่านไหวพ้ ระ ในระหวา่ งอาจารย์
ไหวพ้ ระสมยั นนั้ ก็อยปู่ ระมาณเกือบท่มุ นงึ ประมาณเกือบท่มุ นงึ
ท่านไหวพ้ ระใช่มยั้ ตอนนนั้ ยงั ไดย้ นิ อยเู่ สยี งไหวพ้ ระ อนั นีม้ นั
เป็นตอนค่าํ แลว้ ทาํ ไมเรามองสามเณรน่ีปกติทกุ อยา่ ง เหน็ เน่ีย
เหมือนแสงอยา่ งเนีย้ เป็นสลวั อยา่ งเนีย้ แตม่ นั ชดั เจนเหมอื นเรา
มองเหน็ อยา่ งนี้ มนั เป็นไดย้ งั ไง เพราะกฏุ ิมนั ก็ปิด ไฟก็ไมม่ ี มนั
เป็นไดย้ งั ไง แคเ่ นีย้ เป็นเหตทุ ่ีทาํ ใหเ้ ราตกใจ รบี กลบั กฏุ ดิ ว่ น

พอกลบั กฏุ เิ สรจ็ ป๊ บุ อาตมาก็สนั ดานไมด่ ี คือมีหมาตวั นงึ
มนั นอนอยู่ แลว้ หมาตวั นีเ้ ป็นเครอ่ื งมือ คอื อาตมาสรา้ งอาํ นาจ
สว่ นนีข้ นึ้ มา ก็เหมือนนกั จติ วทิ ยาสรา้ งอาํ นาจขนึ้ มาเพ่ือสะกด
คน เราก็สรา้ งอาํ นาจสว่ นนขี้ นึ้ มาเพ่ือบงั คบั จติ เรา แตแ่ ลว้ ก็
ทดลองกบั หมาท่ีนีเ้ สมอวา่ นอนลง ลกุ เดนิ ไป กลบั มา ซา้ ยขวา

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 21

จนกระท่งั ดีแลว้ เราเอาอาํ นาจอนั นีม้ าบงั คบั ประสบการณ์
ประจาํ วนั

เคา้ ชมเรา มนั จะเบิกบานรบั อนั นีโ้ ลกธรรม แตข่ องเรากว็ าง
ไป พอเคา้ ดา่ เรา มนั ชกั วบู วาบเขา้ มาซะแลว้ โลกธรรมมนั ครอบ
หวั เราอยู่ สตั วม์ นษุ ยท์ งั้ หลายอยใู่ ตอ้ าํ นาจโลกธรรม เหมอื นไก่ท่ี
ถกู สมุ่ ครอบ มนั ก็เวยี นอย่แู คใ่ นสมุ่ เพราะฉะนนั้ จะไปไหนก็
ไมไ่ ด้ เหมือนคนโลกธรรมครอบ ก็ไม่มีวนั ท่ีจะพน้ จากโลกไปได้
หมายความวา่ เป็นโลกตุ ตรจติ ไปไม่ได้ ก็เป็นวา่ มีเกิดร่าํ ไป อะไร
อย่างนี้ เราก็วา่ มนั พอวา่ ป๊ บุ มนั หยดุ เราอาศยั อาํ นาจนีค้ อยจี้
มนั คอยวา่ มนั อย่ตู ลอดเวลา

ทีนหี้ มาตวั นมี้ นั ทาํ ใหเ้ ราไดก้ าํ ลงั สว่ นนีม้ ากเหลือเกิน ก็เลย
เดินเขา้ ไปหาหมาตวั นีอ้ กี ไอส้ นั ดานเสยี ของคน พอเดนิ เขา้ ไป
หาหมาตวั นี้ หมาตวั นีว้ ่งิ หนีเลย อนั นีเ้ ราสนั นษิ ฐานอกี อนั หนง่ึ
นะ อนั นีแ้ ปลก อาตมายงั คิดอย่ทู กุ วนั นี้ พอเดินเขา้ ไป หมาตวั นี้
มนั วง่ิ เขา้ ไปถงึ ใตถ้ นุ กฏุ ิ อาตมาตามเขา้ ไปอกี ตามเขา้ ไปอกี วง่ิ

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 22

รอดไปทางโนน้ หางจกุ ตดู แตก่ ็ไม่เห่า คดิ วา่ เออ้ เอานา่ เด๋ยี ว
เดินๆไปมนั จะว่ิงตาม วา่ อยา่ งนนั้ เดนิ เขา้ ไป มนั ก็ไมว่ ่งิ ตาม

เวยี นไปจนกระท่งั ถึงศาลาใหญ่ มีประตู อาตมาไปจบั ประตู
ฟัง ทา่ นอาจารยก์ าํ ลงั สรรเสรญิ อย่วู า่ คณุ สมชายน่ีเธอใหเ้ ราได้
เขา้ ใจธรรมะปฏิบตั ิดี เราชอบไปสนทนากบั เธอ เป็นเวลาหลาย
สปั ดาหม์ าแลว้ เขา้ ใจดี ทา่ นผนู้ ีม้ ีความพยายามสงู ผมวา่ ถา้ เคา้
ไม่ตายกอ่ น เคา้ ตอ้ งไดข้ องดี นอกจากตายก่อน แตเ่ ช่ือวา่ ตอ้ ง
ตายกอ่ น เพราะเคา้ พยายามเหลอื เกนิ ไมเ่ ป็นอนั หลบั อนั นอน
วา่ อยา่ งนนั้ หรอื ตายไปแลว้ ก็ไม่รู้ วา่ ไปน่นั ซะอีก หรอื ตายแลว้ ก็
ไมร่ ูห้ วะ เธอบอกวา่ อยา่ ใหใ้ ครไปใกลน้ ะ เอานา้ํ ใสก่ า เธอหา้ ม
เด็ดขาด ผีเทวดาหา้ มเขา้ ถา้ มีกล่ินเหมน็ เธอส่งั วา่ ใหฝ้ ัง ไมต่ อ้ ง
เผา ดซู ิ เธอไมต่ อ้ งการอยากใหเ้ ป็นภาระของพระสงฆ์ หา้ มสง่
จดหมายไปท่ีบา้ นเดด็ ขาด วา่ อยา่ งนนั้ ตงั้ แตเ่ ธอบวชมายงั ไม่
เคยสง่ จดหมายไปท่ีบา้ นเลย เธอวา่ อยา่ งนนั้ วา่ อยา่ งนนั้

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 23

พอดนี กึ ได้ โอ้ น่ี เราไปแอบฟังพระคยุ กนั ไม่ไดอ้ ย่ใู นหตั ถ
บาสน่ี มนั เป็นอาบตั ิน่ีหวา่ ตกใจ ถอยหลงั เปิดหนีเลยทนี ี้ หนี
จนกระท่งั ไปถงึ กฏุ ิ

พอไปถึงเห็นตวั เองนอนอา้ ปากตาเหลือก เอะ๊ อะไรกนั นะ
ท่ีน่ีนะ ก็มาดตู วั เอง มาจบั ดู มาดทู กุ อยา่ ง คือเราก็คือคนน่นั เอง
มนั ก็เรยี บรอ้ ยทกุ อยา่ ง อนั นนั้ มนั อะไร มองก็คือเรา อะไรกนั แน่
นะ เน่ียสาเหตวุ นุ่ วายอยพู่ กั ใหญ่นะ เพราะไมร่ ูว้ า่ ตวั เองตาย นกึ
วา่ สะอกึ แลว้ มนั หายไป ก็ลกุ ไปเลย ไม่ไดส้ นั นิษฐานอะไรมาก ก็
เลยไมร่ ูว้ า่ ตวั เองตาย น่ีมนั เป็นอยา่ งนนั้

ผลท่ีสดุ คิดไปคิดมา มีคนเขา้ มาสองคน แตว่ า่ เขา้ ใจวา่ คน
สองคนชดุ สขี าว เขา้ มาถงึ เสรจ็ ชวน

“ไป ไปๆ เด๋ยี วจะพาไปบา้ น”
“ไปบา้ นไหน” ก็ซกั ดู บอกวา่ “ไปไมไ่ ดห้ รอก ลองใหเ้ รา
เขา้ ใจอนั นีส้ วิ า่ ไอท้ ่ีนอนอยนู่ ่ีก็เรา ไอน้ ่ีก็เรา มนั เป็นไปไดย้ งั ไง
ใหเ้ ราเขา้ ใจ”
“ไมเ่ ขา้ ใจหรอก ถา้ ไปกบั ผมถึงจะสนิ้ สงสยั ”

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 24

“แน่นะ”
“แนส่ ิ แน่” ไปเลย
ปรากฏวา่ เหาะไป ไปเขา้ ดาวเพชรนะ ตามความเขา้ ใจนะ
แตจ่ รงิ เทจ็ ยงั ไงไม่ทราบ เขา้ ไปในดาวเพชร ตามความเขา้ ใจ
เพราะมองไปทางดา้ นตะวนั ออกมีดาวเพชรน่ีกาํ ลงั ขนึ้ มา ถาม
วา่ จะไปไหน ก็ชีป้ ๊ บุ ก็เหาะตามลิ่วๆๆเขา้ ไปเลย
พอเขา้ ไปถึงป๊ บุ ก็เหมือนบา้ นเรา แตต่ น้ ไมเ้ คา้ สงู ก่ิงเคา้ ก็
ยาว แลว้ กม็ องขนึ้ ไปน่ีเหลอื งเหมือนไฟนีออน เคา้ ถึงบอกวา่ ขนึ้
ไปบนสวรรคท์ อ้ งฟ้าสที อง ก่งิ ไมใ้ บไมม้ นั สที อง ไมใ่ ชท่ อ้ งฟ้าสี
ทอง สงู งาม แลว้ ก็ขา้ งลา่ งน่คี วามสนั นิษฐานนกึ วา่ หญา้ แหว้ หมู
เหมือนหญา้ แหว้ หมู คลมุ ไมเ่ หน็ ดนิ เลย แลว้ เหยียบก็เหยียบ
หญา้ แหว้ หมนู มุ่ ไปเลย
ตลอดไปถึงเหน็ บา้ นตวั เอง บา้ นตวั เองคือหลงั แรกของเทพ
เจา้ ถา้ เป็นมนษุ ยค์ ือขอทานน่นั เอง ขอทาน ผลท่ีสดุ เสรจ็ แลว้ ก็
ไปเอาหละสทิ ีนี้ อา้ ว น่ีบา้ นฉนั ใครสรา้ ง ทาํ ไมฉนั ไม่รู้ บอกวา่

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 25

ทา่ นรูห้ รอื เปลา่ น่ีโลกทพิ ย์ ของเป็นเอง เกิดมาเพราะอานิสงส์
แห่งความดี

พดู แคน่ ีร้ ะลกึ ไดว้ า่ เอะ๊ ตายแลว้ มงั้ น่ีหวา่ “เราตายใชม่ ยั้ ”
บอกวา่ ใช่ โอโ้ ถ ถา้ ตายอยา่ งนีฉ้ นั กลวั ทาํ ไมวะ ไมน่ า่ กลวั น่ีนา
ฉนั ไมร่ ูน้ ่ี จงึ อย่างเคา้ วา่ ถา้ ไปจะสิน้ สงสยั เคา้ อธิบายยงั ไงก็ไม่
สิน้ สงสยั ถา้ ไปถึงจะสนิ้ จรงิ ๆ สิน้ สงสยั เออ้ น่ีตายเนาะ

พอเรม่ิ มาตายเกิดเสยี ใจแลว้ ทีนี้ เรม่ิ เสียใจสงู ขนึ้ แลว้ เสยี ใจ
สงู ขนึ้ เพราะมองถึงความเป็นอย่ขู องเราแย่ ถา้ เรารูอ้ ยา่ งนีน้ ะ
เราตอ้ งทาํ ความดี แตแ่ ลว้ ทาํ ไมนะ ตอนท่ีไปเรยี นเคา้ กห็ ลอกเรา
วา่ ตายแลว้ สญู ซะอีก โห แย่ ผลท่ีสดุ เคา้ ก็พาเราไปเท่ยี วในโลก
ทพิ ย์ ย่งิ ท่ีไปเห็นเคา้ มีอานิสงสม์ ากๆ มีสิ่งประดบั บารมีมาก ย่ิง
ทาํ ใหอ้ าตมารอ้ งไหล้ กู เดียว รอ้ งไหต้ ลอดเลย จงึ จะตอ้ งหวน
กลบั มาถงึ บา้ นตวั เอง ตงั้ ใจอธิษฐานวา่ ขอใหเ้ ทพเจา้ เหลา่ เนีย้
เช่ือขา้ พเจา้ เถอะ ถา้ ขา้ พเจา้ กลบั ไดน้ ะ จะสรา้ งความดีใหญ่
ท่ีสดุ เสรจ็ แลว้ พอมาถงึ บา้ นตวั เอง อาตมาหนั หนา้ กลบั น่ี อยา่ ง

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 26

พวกท่านทงั้ หลาย หวั สลอนอยา่ งเนีย้ เตม็ ไปหมดอยา่ งเนีย้
อาตมาก็ประนมมือวา่

“ถา้ ขา้ พเจา้ มีบญุ บารมีเหมือนหลวงป่มู ่นั ภรู ทิ ตั ตเถระน่นั
แลว้ ขอใหเ้ ทพเจา้ เหลา่ นีเ้ ช่อื ขา้ พเจา้ ถา้ ขา้ พเจา้ ไมม่ ีบญุ บารมี
ซง่ึ จะสรา้ งความดีได้ อย่างทา่ นปรารภไว้ ท่ีนีอ้ าจจะเป็นศนู ย์
วปิ ัสสนากรรมฐาน สถานท่ีอาตมาจะไปอยเู่ น่ีย ทา่ นปรารภ
อย่างนนั้ ถา้ มนั เป็นจรงิ ไดส้ ามารถท่ีจะทาํ ประโยชนใ์ หก้ บั พระ
ศาสนาได้ เทพเจา้ เหลา่ นีใ้ หเ้ ช่ือขา้ พเจา้ ถา้ ขา้ พเจา้ ไมม่ ี
บญุ ญาธิการท่ีจะทาํ ไดน้ นั้ ก็ขอใหเ้ ทพเจา้ เหลา่ นีอ้ ย่ายอมก็แลว้
กนั ”

อธิษฐานเสรจ็ ก็ยกมือขนึ้ บอกวา่ “ทา่ นทงั้ หลาย ขา้ พเจา้ เกิด
มาชาตนิ ี้ เกิดในพาเหียรลทั ธิ เกิดในลทั ธินอกพทุ ธศาสนา
ขา้ พเจา้ เสียใจมาก เพราะฉะนนั้ ขอใหข้ า้ พเจา้ กลบั ไปแกต้ วั อกี
ซกั ครงั้ เถิด” แคน่ ีแ้ หละยกมือพรอ้ มกนั พรบึ “สาธุ” แหม ขนลกุ
ซา่ เลยทีเดียว ดใี จ

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 27

เสรจ็ โอ้ เคา้ สอนเราดีเหลอื เกิน สอนใหด้ ทู ่ดี วงดาวทงั้ หมด
เน่ีย ดวงดาวทงั้ หมดแสนโกฏิดวง เวลาเนยี้ เรานบั ไดแ้ คส่ บิ หม่ืน
เป็นแสน สบิ แสนเป็นลา้ น อนั นีโ้ กฏินะ สบิ ลา้ นน่ีก็เป็นโกฏิ
เพราะฉะนนั้ แสนโกฏดิ วงทงั้ หมด แยกออกเป็นสองประเภท
ประเภทหนง่ึ จะมีแสงกะพรบิ ๆ พรบิ ๆๆ เคา้ ชีใ้ หด้ ู น่ีดวงนี้ อนั นีก้ ็
โลกพระอาทติ ย์ มหี นา้ ท่ีใหแ้ สงสวา่ งและความอบอนุ่ กบั โลกอ่ืน
เทา่ นนั้ แตม่ ีโลกอกี โลกหนง่ึ เคา้ ก็ชีใ้ หด้ นู ่ี แสงน่ีเหมือนเราอยใู่ น
โลกมนษุ ยม์ องถึงโลกพระจนั ทร์ มีแสงนี้ อนั นนั้ เป็นอีกประเภท
นงึ พวกนีม้ ีวญิ ญาณของสตั วแ์ ละสตั วอ์ ยู่ เชน่ ดจุ ในโลกมนษุ ยท์ ่ี
เรามาเม่ือกี๊ กค็ ือดาวดวงนี้ เคา้ ก็ชีด้ าวดวงนี้ ผมจะสง่ ท่านไปนี้
ดใู หด้ ีๆคอื ดวงนี้

ทงั้ หมดน่ี อนั นีเ้ ม่ือเราตายแลว้ เราจะเวยี นวา่ ยในดวงดาว
เน่ีย ไปตามกาํ ลงั ของกรรม จนกวา่ จะเวียนมาสดู่ าวมนษุ ยโ์ ลก
ได้ โอกาสมาเจอพระพทุ ธเจา้ หรอื มาเจอศาสนาของ
พระพทุ ธเจา้ นนั้ ยากท่ีสดุ งมเขม็ ในมหาสมทุ ร มีความหมายกวา่
อนั นีย้ ากท่ีสดุ เรามาเจอแลว้ ใหร้ บี พยายาม

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 28

โอโ้ ห ดีใจเหลอื เกิน ผลท่ีสดุ ก็ด่งิ เคา้ ก็พามา ก็ดง่ิ เหาะมา
พอเหาะมาเน่ยี มามองโลกมนษุ ยน์ ะ พอมาถงึ ป๊ บุ นะ ทางดา้ น
ถึงขวามือ เป็นจดุ ใหญ่ๆ จดุ เลก็ ๆ ทางท่ดี า้ นซา้ ยมือน่ีเหมือนรูป
แผนท่ีประเทศไทย หวั โตๆแลว้ ก็เรยี วลงมามนั ดว้ นสดุ ขาด ตรง
กลางน่ีขาวโพลน ไม่เหมือนเรามองโลกพระจนั ทร์ พลว๊ั ะ เขา้ ไป
ก็ถงึ พอดเี ลย

พอถงึ ก็เขา้ ไปกฏุ ิ ไปถึงก็ตวั เองก็อา้ ปากอยอู่ ยา่ งเดิม ผล
ท่ีสดุ เคา้ สอนเราอย่พู กั นงึ ก็หลบั ตา พอหลบั ตาป๊ บุ ก็เขา้ รา่ งพอดี
พอเขา้ รา่ งพอดี เสรจ็ ก็ยงั แขง็ เดอ่ ยู่ จนกระท่งั ท่ีหลงั มือมนั พบั ได้
ก็มาลบู ตา ตากระพรบิ ได้ มองอะไรเหน็ ก็มาบบี ปาก หบุ ได้ ลกุ
ได้ แตข่ าน่ียงั แข็ง ถอยหลงั ตบุ้ ๆๆ ถอยหลงั ออกไปตากแดด ของ
อาตมาอยทู่ ่ี กฏุ ิ เป็นกฏุ ทิ ่ีตงั้ ศพ ศาลาหลงั เลก็ ๆหลงั หนง่ึ เท่านนั้
ออกไปหาแดดก็ดี พอซกั พกั หน่งึ พอความรอ้ นไดด้ กี ็งอขา
ได้ กลบั มาใสก่ บั ขา้ วเดนิ ไปศาลา ฉนั จงั หนั เสรจ็ เท่ยี งพอดี

ตงั้ แตเ่ วลาประมาณทมุ่ นงึ อาตมาสลบ หมายความวา่ ฉนั
จงั หนั แลว้ ก็ไมไ่ ดน้ อนอะไรเลย เท่ียงพอดี ก็กินอย่างนอ้ ยก็

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 29

ประมาณ ๑๕ถึง ๑๖ ช่วั โมง ท่ีสลบไป อนั เนีย้ อาตมาเสียใจมาก
ท่ีอาตมาไปเหน็ วา่ ตวั เองมีอานิสงสน์ อ้ ยท่ีสดุ คือ ขอทาน ถา้ จะ
เทียบถงึ มนษุ ย์ ขอทาน จงึ ไดเ้ สยี ใจมากเพราะวา่ คนเคา้ หลอก
วา่ ตายแลว้ สญู ทาํ ใหเ้ ราน่ที าํ อะไรไม่เตม็ ท่ี ทกุ อยา่ งอาตมาจาํ
ได้ อาตมาสรา้ งโบสถ์ อาตมาคนขยนั สรา้ งโบสถ์ สรา้ งกฏุ ไิ ว้
มาก ก็ไปทวงเคา้ วา่ ฉนั ทาํ อนั นนั้ ๆ เคา้ บอกวา่ “สกั แตว่ า่ ทาํ ”
แหม เข็ดจรงิ อนั นี้ ตอ่ นีไ้ ปจะไมเ่ อานะ “สกั แตว่ า่ ทาํ ”

แตม่ นั ก็มีเป็นบางโอกาสอยนู่ ะ เด๋ยี วคนนนั้ ไปขอเร่ยี ไร
ผา้ ป่า ขอเร่ยี ไรกฐิน แหม ไอม้ นั ทาํ โดยเสยี ไมไ่ ด้ ทาํ แบบนอ้ มลง
ไม่รูจ้ ะนอ้ มลงยงั ไง มนั ไมม่ อี ะไรจะใหเ้ รานอ้ มลงไปไดก้ ท็ าํ ไป
เสียไม่ไดด้ ว้ ยสงั คม มนั กย็ งั มี แตถ่ า้ โอกาสท่ีเราจะทาํ จรงิ ๆแลว้
เราก็มงุ่ ท่ีจะตอ้ งเป็นจดุ ท่ีเราแน่ใจ ก็ไปทาํ ท่นี นั้ อย่างนีเ้ ป็นตน้

เพราะฉะนนั้ ขอใหพ้ วกเรานะเตรยี มตวั เตรยี มใจนะ จะไป
เสียใจรอ้ งไหอ้ ย่างอาตมานะ ถา้ พวกเรามวั คิดวา่ ตายแลว้ มา
เกิดจรงิ หรอื เกิดไดจ้ รงิ หรอื อะไรเป็นเคร่อื งพิสจู น์ อยา่ นะ อย่า
ไปคิดนะ ถา้ คดิ ละก็ เด๋ยี วจะเสียเวลา ใหร้ บี ทาํ ความดี

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 30

เวลานีอ้ าตมาเน่ียมรณานสุ ติขนึ้ สมองแลว้ ทาํ ไมเป็นงนั้
เวลานีข้ องอาตมาน่ีมนั ยมื วนั อยู่ นกั โทษประหารชีวติ ๑๕ วนั
รอวนั ฆา่ เคา้ ยงั มีชว่ งนนั้ เคา้ จะวางใจได้ อาตมาไม่มีเลย เพราะ
เวลานีไ้ ม่แนใ่ จวา่ วนั ไหน เพราะตอนหลงั นปี้ ี พ.ศ. ๒๕๑๓ เคา้
มาตามอาตมาแลว้ ไดเ้ วลาแลว้ แตโ่ ชคดเี หลอื เกิน อาตมาเช่า
รถมาหา้ คนั มีเงนิ สมยั นนั้ ๔๕,๐๐๐ ก็มากแลว้ เส่อื จนั ทบรู
๑๒๐ ผืน ยงั มเี งาะทเุ รยี นไปถวายหลวงพอ่ ศรี ผลท่ีสดุ อาตมาก็
จบั จดุ ได้ พวกนีก้ ลวั บาป บอกคาํ เดียว บาป เพราะเวลานี้
อาตมาเตรยี มแลว้ บญุ จะไปถวายทา่ นหลวงพอ่ ศรี ถา้ อาตมา
ตายใครจะเอาไปหละ ถา้ เสยี กองบญุ บาปนะ

หนา้ ถอดสเี ลย ก็เลยบอกวา่ น่ี สมเด็จพระสงั ฆราชวางศลิ า
ฤกษไ์ วแ้ ลว้ โบสถห์ ลงั นนี้ ะ โบสถห์ ลงั นีเ้ สรจ็ เม่ือไรใหม้ านะ ฉนั
ไม่มีขอ้ แมใ้ ดๆทงั้ สนิ้ แตถ่ า้ โบสถห์ ลงั นีย้ งั ไมเ่ สรจ็ อยา่ มานะ ฉนั
ไมไ่ ปนะ เคา้ ก็ไม่ไดร้ บั เราเลย แตว่ า่ หนั หลงั แลว้ กห็ นีไปเลย อนั
นีส้ ิมนั เสยี ใจท่สี ดุ

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 31

ปากก็บอกวา่ เออ น่า ทาํ ใหเ้ สรจ็ ซะนะ เด๋ียวผมจะกลบั มา
เออ อยา่ งนนี้ ะ เราก็จะตอ้ งทาํ ทาํ กท็ าํ ยงั ไงใชม่ ยั้ ไมใ่ หม้ นั เสรจ็
ก็ได้ มนษุ ยเ์ ราน่ีมนั มีมายาน่ีวะ เออ้ มนั มีมายา ไม่เหมอื นเทพ
เจา้ น่ี เราจะทาํ ซกั ไวม้ มุ นงึ เหลอื ไวอ้ ีกมมุ นงึ หรอื อาจจะทาํ ไอน้ ่ี
ใหเ้ สรจ็ เหลอื ไอล้ กู กรงม่งั กาํ แพงแกว้ ม่งั วา่ มนั ไปตามเร่อื ง
อา้ งมนั ดะ จนอายมุ นั เตม็ ที มนั ง่าํ แลว้ ก็ชา่ งมนั ทนี ี้ ใหเ้ สรจ็ แลว้ ก็
ตายๆไป ใช่มยั้

แตท่ ีนีเ้ คา้ ไมว่ า่ กบั เรา เคา้ กห็ นั เลย หนั หลงั ก็เผน่ ดว้ ยความ
เสยี ใจวา่ “บาปนะ” หนา้ ถอดสีเลย พดู สง่ ทา้ ยวา่ วางศิลาฤกษ์
แลว้ นะ โบสถน์ นั้ นะ โบสถไ์ มเ่ สรจ็ ฉนั ไม่ไปนะ โบสถเ์ สรจ็ เม่ือไร
มานะ เคา้ ก็ไมไ่ ดเ้ ออไดอ้ ออะไรกบั เรา เคา้ ก็เสียใจกบั คาํ วา่ บาป
ไปเลย

อนั นีแ้ หละมาคดิ วา่ อาตมานีม้ นั ย่งิ กวา่ นกั โทษรอประหาร
ชีวิตซะแลว้ เทวบตุ รเทวดาจะเอาอะไรมาใหอ้ าตมาซกั มากมาย
แคไ่ หนก็ตามเวลานี้ รสชาตทิ ่ีเคยออกไปมคี วามสขุ เพลิดเพลิน
กบั ส่งิ ท่ีไดท้ ่ีเป็น อยา่ งท่ีเป็นอย่สู มยั ก่อน หมดซะแลว้ หมดซะ

โดยทมี งานกรุธรรม grudhamma.com 32

แลว้ คาํ วา่ ตายมนั ตดั หมดเลย ตาย เราตอ้ งตายจากสง่ิ เหลา่ นี้
ตายคาํ เดียว ไอค้ วามรูส้ กึ ท่จี ะววู่ ามออกไปรบั ใหม้ นั เกิดความ
เพลดิ เพลนิ น่นั มนั ถกู อโี ตใ้ หญ่มาตดั คาํ วา่ ตายคาํ เดียว มนั ขนึ้
ไปเลย สิ่งท่ีวง่ิ ออกไปมีความสขุ ก็หดพลวั ะๆเขา้ มา มนั เป็นอยา่ ง
นีต้ ลอดเป็นอาจณิ เลย

เพราะฉะนนั้ จงึ วา่ เวลานีอ้ าตมาย่งิ กวา่ นกั โทษรอประหาร
ชีวิต วา่ อยา่ งนนั้ อนั นีบ้ อกเลา่ เกา้ สบิ สกู่ นั ฟัง อย่าประมาท พวก
เราตงั้ ใจ เวลานีเ้ คา้ ดา่ อาตมาวา่ บา้ บญุ ชา่ งม๊นั ชา่ งมนั สมู้ นั ถงึ
ท่ีสดุ เอาเถอะ ใครจะวา่ ไงไม่ฟังหละ ขอใหอ้ าตมาไดท้ าํ ความดี
เพราะวา่ ไดป้ ฏญิ าณจากเทพเจา้ มาแลว้ วา่ จะสใู้ หถ้ งึ ท่ีสดุ ไม่
ถอยเดด็ ขาด บญุ ท่ีไหนจะบกุ เขา้ บาปท่ีไหนจะวง่ิ หนี อนั นี้
ปฏญิ าณมาแลว้ เพราะฉะนนั้ พวกเราก็ขอใหเ้ ป็นอยา่ งอาจารยก์ ็
แลว้ กนั เอาหละ ทนี ีก้ ็จบแลว้

ท่ีมา: https://youtu.be/JJRMXXvwwOI

โดยทมี งานกรธุ รรม grudhamma.com 33