ตามรอยพระศาสดา โดย หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

ตามรอยพระศาสดา
อย่าพากนั เกียจครา้ น กเ็ พราะความเกียจครา้ นเน่ียแหละ
เป็นเหตใุ หค้ นเราตกทกุ ขไ์ ดย้ ากลาํ บากอยใู่ นโลกนนี้ ะ มนั ไม่
หม่นั ขยนั ทาํ ความดี ก็เช่ือกนั อยแู่ ลว้ ไม่ใชห่ รอื วา่ กรรมดี กรรม
ช่วั มีจรงิ คนเราเกิดมาในโลกนนี้ ะ ใหเ้ ขา้ ใจ มนั มีกรรมอยู่ ๒
อยา่ ง ติดตามชีวติ อยนู่ ่ี ถา้ หากวา่ จิตไม่คดิ ไปในทางดี ไอค้ วาม
ช่วั มนั ก็มาชวนคดิ ไปในทางช่วั มนั เป็นอยา่ งนนั้ มนั อยเู่ ฉยๆ
ไม่ไดน้ ะ ตอ้ งใหเ้ ขา้ ใจ ถา้ จิตมนั คดิ ไปในทางดี พอใจในทางดี
แลว้ อย่างนีค้ วามช่วั มนั กเ็ กิดไมไ่ ด้ มนั เป็นอย่างนนั้ ความช่วั มนั
จะเกิดไดก้ ็เพราะบคุ คลนนั้ ทงิ้ ความดี ไม่ยดึ เอาความดีเป็น

อารมณใ์ นใจ
อนั นีแ้ หละการปฏบิ ตั ใิ นพทุ ธศาสนาน่ี พระพทุ ธเจา้ จงึ ให้

ทรงแสดงอารมณท์ ่ีควรคดิ อารมณเ์ ป็นเคร่อื งคคู่ ิดไวใ้ นทางท่ีดี
แตพ่ ทุ ธศาสนกิ ชนทงั้ หลายไม่คอ่ ยทาํ ตาม เป็นอยา่ งนนั้
อย่างเชน่ วา่ ถา้ ใครเป็นคนชอบกระดา้ งกระเด่ือง มีใจกระดา้ ง
กระเด่อื ง ไม่กลวั บาป ไมก่ ลวั ทกุ ข์ อย่างนนี้ ะ พระองคเ์ จา้ ก็ทรง

สอนใหน้ กึ ถงึ ความตายบอ่ ยๆ น่นั นะ่ เม่ือผใู้ ดมองเหน็ วา่ ชีวติ น่ี
มนั มีความตายเป็นท่ีสดุ อยเู่ ชน่ นนั้ แลว้ อนั ความท่ีเคยแข็ง
กระดา้ งกระเด่อื งมาแตก่ ่อน มนั ก็ออ่ นโยนลง เพราะวา่ เม่ือตาย
แลว้ ไมไ่ ดเ้ อาอะไรตดิ ตวั ไปซกั อยา่ ง มีแตก่ รรมดกี รรมช่วั ท่ีตวั ทาํ
เทา่ นี้ ตดิ ตามไป เม่ือผใู้ ดรูไ้ ดอ้ ยา่ งนีแ้ ลว้ อา้ ว สงิ่ ใดเป็นกรรมช่วั
ก็ไมย่ ดึ ถือเอาเลย เพราะวา่ กรรมช่วั มนั อาํ นวยผลใหเ้ ป็นทกุ ข์
อยา่ งนี้ เอา้ กรรมดีอาํ นวยผลใหเ้ ป็นสขุ ทกุ คนตอ้ งการความสขุ
เม่ือรูว้ า่ กรรมดอี าํ นวยผลใหเ้ ป็นสขุ อยา่ งนีแ้ ลว้ มนั ก็ยดึ เอากรรม
ดีนนั้ น่ะมาเป็นอารมณ์ เชน่ ยดึ เอาพระพทุ ธเจา้ พระธรรม
พระสงฆเ์ ป็นท่พี ่งึ เป็นอารมณ์ เหตทุ ่ที า่ นสอนใหน้ กึ ถงึ คณุ พระ
รตั นตรยั โดยยอ่ ๆ เพ่ือใหใ้ จมนั แนว่ แนล่ งเป็นหน่งึ น่นั ก็ไดแ้ ก่พทุ
โธ หรอื วา่ ผทู้ ่นี กึ ธมั โม ใจมนั สบาย มนั เยือกเยน็ ก็นกึ ธมั โมเป็น
อารมณ์ ผทู้ ่ีนกึ สงั โฆไปบอ่ ยๆ ใจมนั สงบ ใจมนั ตงั้ ม่นั ลงได้ ก็
นกึ สงั โฆเป็นอารมณไ์ ป ไมเ่ ลอื กเวลา อยา่ งนีน้ ะ

เม่ือเรานกึ พระคณุ ทงั้ ๓ น่ีอยา่ งใดอยา่ งหน่งึ แลว้ อยา่ งสอง
อย่างนนั้ มนั ก็รวมอย่ดู ว้ ยกนั น่นั แหละ อยดู่ ว้ ยกนั ใหเ้ ขา้ ใจอย่าง

นนั้ น่ีเราเอาพทุ ธคุณ หรอื ธรรมคุณ สังฆคุณน่ี เป็นเคร่อื งอยู่
ของจติ แตล่ ะวนั แตล่ ะคืน อยา่ งนี้ จิตมนั กไ็ มไ่ ดน้ อ้ มไปทางช่วั
จติ มนั ก็ไม่ไดน้ อ้ มไปทางโลภ ทางโกรธ ทางหลง จิตมนั ก็ไม่ได้
แข็งกระดา้ งกระเด่ือง เพราะวา่ พระพทุ ธเจา้ นนั้ พระองคไ์ มไ่ ด้
แข็งกระดา้ งกระเด่ืองกบั ใครเลย พระองคว์ างพระองคเ์ สมออยู่
อย่างนนั้ เป็นตวั อยา่ งของชาวโลก ตลอดถงึ มนษุ ยแ์ ละเทวดา
ทงั้ หลาย แมพ้ ระสาวกท่ีปฏบิ ตั ิตามรอ่ งรอยของพระศาสดา
ทา่ นทงั้ หลายเหลา่ นนั้ ก็วางตนตามพระองคน์ ่นั แหละ แมว้ า่ ทา่ น
จะมีคณุ วฒุ ิอนั สงู อยา่ งไร เป็นอคั รสาวกเบือ้ งซา้ ย เบอื้ งขวาของ
พระพทุ ธเจา้ กด็ ี หรอื เป็นสาวกผมู้ ีฤทธิม์ ีเดชมาก ไดร้ บั ความยก
ยอ่ งจากคนทงั้ หลาย อยา่ งไรท่านก็ไมไ่ ดแ้ ข็งกระดา้ งกระเด่อื ง
เลย ท่านก็วางตนเสมอในบคุ คลท่วั ๆไป อนั นีเ้ รยี กวา่ คณุ ธรรม
อนั บรสิ ทุ ธิ์ คณุ ธรรมอนั ดเี ลิศ เม่ือมีเกิดขนึ้ ในจติ ใจของผใู้ ดแลว้
ทาํ ใหผ้ นู้ นั้ มีปกติกาย วาจา ใจ สม่าํ เสมอ ไมถ่ ือตวั ไม่แขง็
กระดา้ งตอ่ ใครๆเลย อยา่ งนนั้ นะ อนั นนี้ ่ะปฏปิ ทาของ
พระพทุ ธเจา้ และพระอรหนั ตท์ งั้ หลายนะ่

เราตอ้ งนกึ ถงึ พระคณุ ของทา่ นมาเป็นอารมณอ์ ยา่ งนี้ ไมใ่ ช่
วา่ จะบรกิ รรมแตค่ าถา หรอื วา่ แตพ่ ระคณุ เทา่ นนั้ อย่างเดยี ว เรา
ยงั พจิ ารณาเหน็ คณุ ธรรมท่ีมอี ยใู่ นใจของทา่ นน่ะ ทาํ ใหท้ า่ นเป็น
อยา่ งไรๆ เราพจิ ารณาใหเ้ หน็ เม่ือพิจารณาเหน็ อยา่ งนนั้ แลว้ เรา
จะมานกึ วา่ อนั นนั้ ทา่ น อนั นีเ้ รา เราไปทาํ ไดย้ งั ไง เราไมใ่ ช่ทา่ น
เราไมใ่ ชพ่ ระพทุ ธเจา้ เราไม่ใช่พระอรหนั ต์ เราจะไปปฏบิ ตั อิ ย่าง
ท่านน่นั ไดอ้ ยา่ งไร ถา้ ไปคดั คา้ นอย่อู ยา่ งนนั้ แลว้ ผนู้ นั้ นะ่ จะไม่
เขา้ ถงึ พระพทุ ธคณุ พระธรรมคณุ พระสงั ฆคณุ เป็นท่พี ่งึ เลย น่ี
ตอ้ งใหเ้ ขา้ ใจ เราปฏเิ สธสิ ถา้ คนมีปัญญานะ่ เคา้ จะไมค่ ิดอยา่ ง
นนั้ เลย เม่ือเรานกึ ถงึ พระคณุ ทงั้ สามน่นั มาแลว้ เหน็ วา่ เป็นของ
ประเสรฐิ จรงิ อย่างนีแ้ ลว้ นะ เออ ทาํ อยา่ งไรหนอเราจงึ จะถงึ
พระคณุ ทงั้ สามนีเ้ ป็นท่พี ่งึ ได้ มนั ก็ตอ้ งดาํ รอิ ยา่ งนีแ้ หละ เพราะ
เราเล่อื มใสน่ี เห็นวา่ พระคณุ เหลา่ นีน้ ะ่ เป็นของสงบระงบั เยือก
เย็น ไมม่ ีเวร ไม่มีภยั กบั สง่ิ ใดทงั้ หมด พระพทุ ธเจา้ พระองคก์ ็ไม่
มีเวรกบั ใครเลย ไม่ไดท้ าํ ใครใหท้ กุ ขเ์ ดือดรอ้ น แตม่ ีแตผ่ อู้ ่นื นะ่
แหละประมาทพระองค์ เบยี ดเบียนอจิ ฉาพระองคแ์ ลว้ กก็ รรม

ของตวั เองอะ้ ทาํ ลายตวั เองใหเ้ ป็นทกุ ขเ์ ดอื ดรอ้ น อยา่ งเชน่ พระ
เทวทตั อย่างนีแ้ หละ พระเทวทตั จะเบยี ดเบยี นพระองคย์ งั ไงๆ
พระองคก์ ็ไมต่ อบโต้ เอาไปเอามา พระเทวทตั ก็แพภ้ ยั ตวั เองไป
เป็นอยา่ งนนั้

น่ีแหละ เราผเู้ ป็นพทุ ธศาสนิกชนก็ตอ้ งฝึกตนตามรอ่ งรอย
ของพระศาสดา หรอื ของพระสาวก พระอรยิ บคุ คลทงั้ หลาย
เหลา่ นนั้ จงึ จะสมกบั วา่ เราเล่ือมใส น่ีตอ้ งคิดใหด้ ี คาํ วา่ เล่อื มใส
น่ีก็อยากจะเดินตามหลงั ท่านน่นั แหละ เหมือนอย่างในโลกนี้
แหละ เอา้ เรานบั ถือผใู้ ด วา่ ทา่ นผนู้ นั้ ทรงคณุ วฒุ ิอนั ดงี ามอยา่ ง
นีน้ ะ เราก็อยากเขา้ ใกล้ อยากเดนิ ตาม สนใจอยากศกึ ษาความ
เป็นไปของทา่ นผนู้ นั้ สาํ หรบั ผหู้ วงั ดีนะ น่นั แหละ เรายงั สนใจน่ี
แมค้ นในปัจจบุ นั นนี้ ะ แลว้ ไฉนหละ อนั พระพทุ ธเจา้ น่นั เป็น
ศาสดาเอกในโลกแทๆ้ เราถงึ ปฏิเสธวา่ อนั นนั้ พระพทุ ธเจา้ อนั นี้
เรา…เราจะไปตามหลงั พระองคไ์ ดย้ งั ไง อนั นนั้ เรยี กวา่ ลด
ตวั เองลงต่าํ ท่ีสดุ เลย ไม่คดิ พยายามยกใจของตนใหส้ งู ขนึ้ ตาม
พระพทุ ธเจา้ ไป

พระประสงคข์ องพระพทุ ธเจา้ นะ่ พระองคม์ ีประสงคอ์ ยาก
ใหพ้ ทุ ธศาสนิกชนทงั้ หลายน่ะ เดนิ ตามหลงั พระองคไ์ ป แมพ้ ระ
สาวกสงฆท์ า่ นผปู้ ฏิบตั ิดปี ฏิบตั ชิ อบทงั้ หลายก็เหมือนกนั ก็
ตอ้ งการใหพ้ ทุ ธศาสนกิ ชนทงั้ หลายเดนิ ตามหลงั ท่าน คือ
หมายความวา่ เม่ือทา่ นนาํ เอาคาํ สอนของพระพทุ ธเจา้ ไปแสดง
แนะนาํ ส่งั สอนแลว้ อยา่ งนีเ้ ราก็พยายามปฏบิ ตั ิตามนะ กระนนั้
แหละไดช้ ่ือวา่ เดนิ ตามหลงั พระอรยิ เจา้ ไป เพราะวา่ ทา่ นก็ปฏิบตั ิ
มาอยา่ งนี้ คลา้ ยๆกบั วา่ ท่านพดู อยา่ งนนั้ แหละ ขอ้ ปฏิบตั นิ ีท้ า่ น
ดาํ เนินมาแลว้ ทาํ ใหก้ ิเลสตณั หามนั เหือดแหง้ ไปจรงิ ทาํ ให้
ความทกุ ขท์ างใจนะ่ มนั เบาบางไปจรงิ ดงั นนั้ ท่านจงึ ไดแ้ นะนาํ
ส่งั สอนพทุ ธศาสนิกชนทงั้ หลาย ผทู้ ่ียงั มีกิเลสตณั หา ยงั พน้ ทขุ ์
พน้ ภยั ยงั ไม่ได้ ใหพ้ ยายามประพฤติปฏบิ ตั ิตาม ก็ใหพ้ ากนั
พิจารณาอยา่ งนี้ อย่าละเลยขอ้ ปฏิบตั ิเหลา่ นีน้ ะ ถา้ ไปละเลย ไม่
นกึ ถงึ พระคณุ ของพระพทุ ธเจา้ มาเป็นอารมณแ์ ลว้ มนั ยง่ิ ไปไกล
หละ ความประพฤตนิ ่ะ หาความสงบระงบั ไมไ่ ดเ้ ลย มนั เป็น
อยา่ งนนั้ อยา่ ไปคดิ อยา่ งท่วี า่ มาแลว้ นนั้ มนั ไมถ่ กู ทาง อนั นนั้ นะ่

ก็พระองคส์ รา้ งบารมีมาตงั้ ๔ อสงไขย ปลายแสนมหากปั ป์ นะ
มาตรสั รูเ้ ป็นพระพทุ ธเจา้ แลว้ ก็มีพระประสงคจ์ ะจงู คนใหเ้ ดิน
ตามหลงั พระองคน์ ่นั แหละ พระองคไ์ มป่ ระสงคอ์ ยา่ งอ่ืนนา ตอ้ ง
ใหเ้ ขา้ ใจ ถา้ หากพระองคไ์ มม่ ีพระประสงคอ์ ย่างนนั้ แลว้
พระองคก์ ็สรา้ งบารมีเป็นสาวกธรรมดาเน่ีย อยา่ งนานก็แสน
กปั ป์ แลว้ ก็เตม็ บรบิ รู ณแ์ ลว้ บารมีน่นั ก็ออกบวชตรสั รูส้ าํ เรจ็
อรหตั ตผลแลว้ ก็เขา้ สปู่ รนิ ิพพานไป

ทา่ นพระสาวกสงฆน์ ่ี ไม่ไดส้ งเคราะหส์ ตั วโ์ ลกใหไ้ ดม้ ากมาย
เหมือนอย่างพระพทุ ธเจา้ เป็นอยา่ งนนั้ พระพทุ ธเจา้ น่พี ระองค์
ไมเ่ ฉพาะแตส่ งเคราะหห์ มมู่ นษุ ยเ์ ท่านนั้ สงเคราะหต์ ลอดถึง
สตั วส์ ่ิงเดรจั ฉาน สงเคราะหต์ ลอดถงึ เทวดา อินทร์ พรหม ยม
ยกั ษต์ า่ งๆ สตั วเ์ ดรจั ฉานผมู้ ีบญุ วาสนา พระองคก์ ็สงเคราะห์
เพราะพระองคร์ ูด้ ว้ ยพระญาณอนั ประเสรฐิ เชน่ อยา่ งชา้ งป่าเล
ไลยก์ ลงิ อยใู่ นป่าหมิ พานตน์ ่นั น่ะ ทรงพิจารณาเหน็ วา่ ทงั้ สอง
ท่านน่ีเป็นพระโพธิสตั ว์ สรา้ งบารมีปรารถนาเป็นพระพทุ ธเจา้
พระองคจ์ งึ ไดเ้ สด็จไปจาํ พรรษาอยใู่ นป่าหมิ พานตน์ ่นั ชา้ งเห็น

พระองคเ์ ขา้ กม็ ีศรทั ธาเล่อื มใส ลงิ เหน็ เขา้ ก็มีศรทั ธาเล่ือมใส ได้
ปฏิบตั ิอปุ ัฏฐากพระองค์ นาํ ผลไมม้ าถวาย นาํ ผงึ้ รวงมาถวาย
อนั ชา้ งนนั้ นาํ เอาหวั บวั มาถวายพระองคใ์ หฉ้ นั น่นั แหละ ชา้ งก็ดี
ลงิ ก็ดี ก็ไดส้ รา้ งบารมี ไดถ้ วายทานแดพ่ ระพทุ ธเจา้ ก็มีผลอนั
เลศิ เชน่ นนั้ แหละ อนั ธรรมดาพระพทุ ธเจา้ น่ี อนั สาวกธรรมดาน่ี
ไมส่ ามารถท่ีจะรูน้ ิสยั วาสนาบารมีของคน ไดว้ า่ ใครเป็นอย่างไร
ใครอย่อู ย่างไร ควรจะสงเคราะหอ์ ย่างไร อย่างนนี้ ะพระสาวกก็
ไมส่ ามารถจะรูไ้ ดเ้ หมือนอยา่ งพระพทุ ธเจา้

น่ีเราตอ้ งนกึ ถงึ พระคณุ พระพทุ ธเจา้ อยา่ งนีเ้ สมอๆแลว้ เรา
จะไดม้ ีจิตใจเล่ือมใสเช่ือม่นั ในพระคณุ ของพระพทุ ธเจา้ น่ีเป็น
อย่างย่งิ แลว้ จะเป็นเหตใุ หเ้ ราไดล้ งมือปฏบิ ตั ติ ามคาํ สอนของ
พระพทุ ธเจา้ น่นั โดยความไมป่ ระมาท พระองคส์ อนใหล้ ะความ
โลภ เราก็ละตามพระองคแ์ หละ เราเช่ือนิ เราไม่โลภ เราถือ
สันตุฏฐี (สนั โดษ) ตามมีตามได้ พระพทุ ธเจา้ พระองคก์ ็ถือ
สนั ตฏุ ฐีตามมีตามได้ อย่างนนั้ แหละ พระองคจ์ งึ ไดเ้ ป็น
พระพทุ ธเจา้ พระองคส์ อนทรงไมใ่ หโ้ กรธ เรากพ็ ยายามไม่โกรธ

มีสตสิ มั ปะชญั ญะ สาํ รวมระวงั จิตใจอยตู่ ลอดเวลา เม่ือมีเรอ่ื ง
ไมด่ ีอะไรตอ่ อะไรกระทบกระท่งั มาเราก็สาํ รวมจติ ไว้ ข่มจิตไว้
อย่าใหม้ นั ฟไู ปรบั อารมณเ์ หลา่ นนั้ อย่าใหม้ นั หว่นั ไหวไปตาม
อารมณไ์ มด่ ีตา่ งๆเหลา่ นนั้ น่ีก็จงึ ไดช้ ่ือวา่ เป็นผเู้ ล่อื มใสพระองค์
โดยแท้

พระองคท์ รงสอนใหพ้ ยายามละความหลงดว้ ยการภาวนา
ดว้ ยการฝึกสติสมั ปะชญั ญะ สาํ รวมจิตใจน่ีโดยเฉพาะเลย
ทีเดยี วบดั นีน้ ะ ขนั้ ภาวนาน่ีเป็นขนั้ สาํ รวมจติ โดยตรง ขนั้ ศลี นนั้
สาํ รวมทงั้ กายทงั้ วาจาทงั้ ใจดว้ ย เป็นอยา่ งนนั้ ขนั้ ภาวนาน่ี
สาํ รวมจติ โดยตรง ตอ้ งใหเ้ ขา้ ใจ พยายามฝึกสตริ ะลกึ เขา้ มาหา
กายหาใจน่ีบอ่ ยๆ มาตรวจดจู ิตตวั เองวา่ มนั เป็นยงั ไง มนั
หว่นั ไหวอยดู่ ว้ ยเรอ่ื งอะไร น่ี หรอื วา่ ตนเป็นโรคภยั อะไรอย่ใู น
กายนี้ อยา่ งนนี้ ะ เป็นโรคหวั ใจออ่ นก็ใหร้ ูต้ ามเป็นจรงิ วา่ ตนนนั้
เป็นโรคหวั ใจ อย่างนีน้ ะ่ อนั โรคหวั ใจน่ีมนั ชอบหงดุ หงดิ ง่าย ผู้
พดู อย่นู ่ีก็เป็นมาเหมือนกนั หละแตก่ ่อน ใครพดู อะไรมาไม่สบ
อารมณห์ น่อยหนง่ึ มนั กห็ งดุ หงดิ ขนึ้ มาแลว้ แลว้ กพ็ ดู คาํ ไม่ดี

ตา่ งๆออกไปโดยไม่รูต้ วั พดู ออกไปแลว้ จงึ รูต้ วั ก็มี เม่ือรูต้ วั แลว้
หากไมถ่ ือม่นั ไว้ รูต้ วั แลว้ วา่ ตนพดู ผดิ พดู พลาดกบั ทา่ นผนู้ นั้ เราก็
ขอโทษทา่ น “ผมขอโทษ ไมไ่ ดเ้ จตนาเลย แตว่ า่ มนั เผลอสติไป
ยงั ไงก็ไม่รู้ พดู ออกไปแลว้ จงึ ระลกึ ได้ ขออโหสิกรรมใหด้ ว้ ย”
อยา่ งนีแ้ ลว้ ก็ไมม่ ีใครรงั เกียจเลย ก็อโหสกิ รรมให้ เพราะเรา
ลดละทฐิ ิมานะลงเลย เราไมไ่ ดส้ าํ คญั วา่ เราดโี ดยสว่ นเดยี ว

ไอส้ ว่ นดมี นั กม็ ี สว่ นเสยี ก็มี ในตวั ของคนเราผหู้ นง่ึ ๆนะ่ เม่ือ
เวลายงั ไมถ่ งึ ท่ีสดุ แห่งทกุ ข์ พดู งา่ ยๆวา่ ยงั ไมไ่ ดบ้ รรลอุ รหตั ตผล
แลว้ น่ะ มนั ก็มีดมี ีเสียอย่อู ยา่ งนนั้ แหละ คนเราผหู้ น่งึ ๆน่นี ะ ตอ้ ง
ใหเ้ ขา้ ใจ ตา่ งแตว่ า่ บางคนก็มีดมี ากกวา่ เสีย บางคนก็มดี กี บั เสยี
พอๆกนั อยา่ งนีก้ ็มี แตอ่ ย่างนีน้ ่ะ เร่อื งนีม้ นั ตอ้ งเป็นหนา้ ท่ีของ
ใคร…ของเรา จะพงึ พจิ ารณาใหเ้ ห็นดว้ ยตนเอง จะใหผ้ อู้ ่นื
พยากรณใ์ ห้ ตดั สนิ ใหอ้ ยา่ งนี้ ไมไ่ ดห้ รอก ถงึ พระพทุ ธเจา้
พระองคก์ ็จะไมไ่ ปพยากรณค์ นท่วั ๆไปอยอู่ ยา่ งนนั้ ไมม่ ี ถึง
พระองคร์ ูไ้ ดก้ ็…แลว้ พระองคจ์ ะไปทกั คนโนน้ คนนีต้ ลอดได้
อย่างไรหละ ลองคิดดู พระองคก์ ็เลือกทรมานแตบ่ คุ คลท่ีมี

อปุ นิสยั แก่กลา้ แลว้ เทา่ นนั้ แหละ คนใดท่ีอปุ นิสยั ยงั ไมแ่ กก่ ลา้
อยา่ งนี้ พระองคก์ ็พยายามพรา่ํ สอนไปเรอ่ื ยๆไปอย่างนนั้ แหละ
เป็นอยา่ งนี้ เพราะฉะนนั้ ทกุ คนนะ่ มนั ตอ้ งรูต้ วั เองนะ การ
พิจารณารูต้ วั เองน่ีสาํ คญั มาก เราจะไปใหใ้ ครรูใ้ หไ้ ม่ไดเ้ ลย

ดงั นนั้ น่ะการภาวนาจงึ ช่ือวา่ เป็นการสาํ รวจ ดจู ิตใจตวั เองน่ี
นะ ไม่ใช่อยา่ งอ่นื ใด พยายามเพง่ ดคู วามรูส้ กึ นกึ คดิ ภายในน่ี
เสมอๆไป หายใจเขา้ ก็กาํ หนดรู้ หายใจออกก็กาํ หนดรู้ อย่อู ย่าง
นี้ เม่ือหายใจเขา้ หายใจออกกาํ หนดรูจ้ ติ ตวั เองอย่อู ยา่ งนี้ มนั ก็
ไมไ่ ดห้ ลงใหลไปทางไหนนะบดั นีน้ ะ หรอื วา่ หายใจเขา้ ก็นกึ พทุ
หายใจออกกน็ กึ โธอย่อู ยา่ งนี้ เอาคณุ พระพทุ ธเจา้ น่ีผกู จติ ไว้
บดั นีน้ ะ อยา่ งท่ีพดู มาแตเ่ บอื้ งตน้ น่นั แหละ เม่ือเราม่นั อยใู่ นพทุ
โธคณุ นีแ้ ลว้ จติ จะไมต่ กต่าํ เลย น่นั นะ่ มนั จะสงู ขนึ้ ถา้ ผเู้ ป็นโรค
เป็นภยั โรคตบั โรคปอด โรคหวั ใจ อะไรตอ่ อะไรเน่ีย ถา้ เรานกึ
พทุ หายใจเขา้ โธ หายใจออกอยอู่ ย่างเน่ีย มนั จะบรรเทาความ
วา้ วนุ่ ตา่ งๆ ธาตขุ นั ธร์ า่ งกาย อวยั วะรา่ งกายท่ีมนั วิบตั อิ ยนู่ ่นั มนั
ก็บรรเทา มนั ก็ไมก่ าํ เรบิ รุนแรง

ถา้ ใจเราตงั้ ม่นั อย่ใู นพทุ ธคณุ นีแ้ ลว้ นะ เอา้ ลองนะ ลอง
ปฏิบตั ิท่ีแนะนาํ ส่งั สอนนีไ้ ป อย่าประมาท อยา่ ปลอ่ ยใจใหค้ ิด
ซา่ นไปท่วั ทาํ อยา่ งนนั้ แลว้ ผมู้ ีโรคอวยั วะพกิ ลพกิ ารอยภู่ ายในน่ี
โรคอวยั วะอนั สาํ คญั ๆน่ีนะ่ พอปลอ่ ยใจใหพ้ งุ่ ไปเทา่ ไร โรคน่ีย่ิง
กาํ เรบิ มากขนึ้ เทา่ นนั้ น่ี เป็นความจรงิ นะอนั นนี้ ะเพราะเคย
ปรากฏมาแลว้ ถา้ เม่ือใดควบคมุ จติ นีไ้ ด้ จติ สงบ จิตตงั้ ม่นั อยไู่ ด้
ดีอย่างนีแ้ ลว้ โรคอนั นนั้ ก็รูส้ กึ วา่ เบาไป ไมก่ าํ เรบิ รุนแรง น่ีเป็น
อยา่ งนนั้ แตโ่ รคอวยั วะสว่ นสาํ คญั ตา่ งๆน่ี ยากท่ีจะใชย้ าภาย
นอกนนั้ บรรเทาใหห้ ายขาดไปได้ ไม่ไดห้ รอก เชน่ หวั ใจอยา่ งนี้
นะ เม่ือมนั ไดพ้ ิการลงไปแลว้ มนั ยากท่ีมนั จะดปี กตคิ ืนได้ ตบั
ปอดหม่นู ่ีเหมือนกนั ถา้ มนั ลงไดว้ บิ ตั ิลงไปแลว้ น่นั วา่ อย่างมนั
ถกู ยา ยาระงบั ไดก้ ็เพียงแตบ่ รรเทาเทา่ นนั้ แหละ จะใหม้ นั ดเี ป็น
ปกตคิ นื น่ี มนั ไมไ่ ดห้ รอก เป็นอยา่ งนนั้

เราตอ้ งภาวนาดใู หร้ ู้ อา่ นดอู วยั วะนอ้ ยใหญ่ในรา่ งกายให้
มนั เห็นใหม้ นั รู้ วา่ มนั วบิ ตั สิ ว่ นไหน มนั ไม่ดี มนั เป็นอยา่ งไร เรา
ตอ้ งทาํ ความรูเ้ ท่ามนั ไป อา้ ว ลมมนั กาํ เรบิ ลมมนั หว่นั ไหว ลม

มนั แปรปรวน เราก็รูเ้ ทา่ มนั ไป อนั นนั้ ก็ธาตลุ ม มนั ไมเ่ ท่ียง อยา่ ง
นีแ้ หละ อา้ ว ตบั ปอด หวั ใจมนั ไหว มนั รอ้ นหรอื มนั เยน็ หรอื
อะไรหมเู่ นยี้ อนั นีเ้ ป็นธาตดุ นิ อนั นีม้ นั ก็ไมเ่ ท่ียง เม่ือมนั ไมเ่ ท่ียง
แลว้ จะใหม้ นั เป็นปกติอย่ไู ดอ้ ยา่ งไร เพราะมนั ขนึ้ อย่กู บั กรรม
บางคนผมู้ ีกรรมดี ไดท้ าํ กรรมดีมาแตก่ ่อน กรรมดกี ็มาตกแตง่
อวยั วะนอ้ ยใหญ่เหลา่ นีใ้ หป้ กตดิ ี แลว้ มนั กต็ ามรกั ษา ไมใ่ หว้ บิ ตั ิ
งา่ ยๆ คนมีบญุ นะ่ ถา้ คนผมู้ ีบาปตดิ ตวั มาแตก่ ่อนแลว้ บาปนนั้
มนั ก็มาตกแตง่ อวยั วะรา่ งกายอนั นีใ้ หว้ ิบตั ลิ ง อยา่ งนีแ้ หละ ให้
ไม่ปกติอยไู่ ด้ น่ี ผใู้ ดเป็นอยา่ งนีก้ พ็ จิ ารณาใหเ้ หน็ กรรมเหน็ เวร
ของตวั เอง เออ แตช่ าตกิ ่อนนีเ้ ราตอ้ งไดท้ าํ กรรมไมด่ อี ยา่ งใด
อย่างนงึ มา กรรมไม่ดนี นั้ มนั จะมาตกแตง่ อวยั วะตา่ งๆนอ้ ยใหญ่
เหลา่ นีใ้ หไ้ มป่ กตอิ ยไู่ ด้ และก็ไม่สามารถท่จี ะรกั ษาใหห้ ายขาด
ไปได้

น่ีเรอ่ื งของกรรมเวรมนั ใหผ้ ลน่ะ ไม่มียาในโลกจะมารกั ษา
กรรม รกั ษาเวรได้ ก็พิจารณาใหร้ ูค้ วามจรงิ อยา่ งนีแ้ ลว้ เราก็
อดทนตอ่ ทกุ ขเวทนาตา่ งๆนไี้ ป ควบคมุ ใจของเราใหต้ งั้ ม่นั ตอ่

คณุ พระพทุ ธเจา้ พระธรรม พระสงฆ์ ตงั้ ม่นั ตอ่ บญุ ตอ่ กศุ ลท่ีเรา
ไดบ้ าํ เพญ็ มา เป็นอารมณว์ า่ อย่างนนั้ แลว้ ก็ น่นั แหละ เราไดบ้ ญุ
ไดค้ ณุ น่นั นะ่ เป็นกาํ ลงั ใจ ทาํ ใหเ้ ราอดกลนั้ ทนทานตอ่
ทกุ ขเวทนาตา่ งๆได้ อย่าไปเขา้ ใจวา่ สง่ิ อ่นื นนั้ จะมาชว่ ยจติ ใจ
ของเราไม่ใหท้ กุ ข์ ไม่ใหเ้ ดอื ดรอ้ น ไมม่ ี อยา่ งอ่นื ไมม่ ีหรอก
เทวดา อินทร์ พรหมก็ชว่ ยไม่ได้ ช่วยไดแ้ ตบ่ ญุ แตค่ ณุ อนั
ประเสรฐิ ท่ีเราเคารพนบั ถือบชู า ท่ีเราไดก้ ระทาํ บาํ เพญ็ มา เทา่ นี้
แหละ จะชว่ ยเราได้ ขอใหพ้ ากนั เช่ือลงไปในใจของตนอยา่ งนีใ้ ห้
แน่วแน่ แลว้ ใหร้ วบรวมบญุ คณุ นีไ้ วใ้ นใจใหไ้ ด้ แลว้ เราจะ
บรรเทาทกุ ขท์ างใจได้ ดงั แสดงมาขอจบลงเพียงเทา่ นี้

ท่ีมา: https://youtu.be/tYViCsKlSnc