วิธีสะกดจิตให้สงบพบสุข โดย หลวงปู่เหรียญ วรลาโภ

วิธสี ะกดจติ ใหส้ งบพบสุข
พง่ึ พากนั ตงั้ ใจใหด้ ี บดั นีถ้ งึ วาระท่ีเราจะตอ้ งอบรมจิตใจของ
ตวั เอง ใหเ้ ขา้ ถงึ ความสงบเพราะความสขุ นนั้ อ่นื เสมอดว้ ยความ
สงบไม่มี หมายความวา่ ความสขุ อยา่ งอ่นื นะ่ มนั จะไปยง่ิ กวา่
ความสงบนนั้ ไม่มี ดงั นนั้ ผตู้ อ้ งการความสขุ ท่ีแทจ้ รงิ มนั ก็ตอ้ งมา
ฝึกจติ ใจน่ีใหเ้ ขา้ ถึงความสงบ ก็จะไดพ้ บกบั ความสขุ แทจ้ รงิ
ผปู้ ระพฤตธิ รรมในพทุ ธศาสนาน่ี ก็ตอ้ งใหม้ นั มีจดุ หมาย ถา้
มนั ไม่ตงั้ จดุ หมายไวอ้ ยา่ งนี้ มนั ก็ไมไ่ ดผ้ ล การปฏบิ ตั ิน่นั นะ
จดุ หมายคอื มงุ่ ท่ีจะทาํ ใจใหส้ งบ น่นั แหละคอื จดุ หมาย ในขนั้
แรกน่ีทาํ อย่างไรจิตจงึ จะสงบลงไปได้ เราก็ทาํ ลงไป ก็อาศยั สติ

น่นั แหละสาํ คญั มาก ถา้ สติเขม้ แข็งแลว้ ก็สามารถท่ีสะกดจิตนี้
ใหส้ งบลงไปได้ โดยเพง่ ลมหายใจเขา้ ออกเป็นอารมณ์ เป็น
เคร่อื งดาํ เนินหมายความวา่ อย่างนนั้ เราจกั ไม่คิดไปในเรอ่ื งอ่นื
ใด จกั ดแู ตล่ มหายใจเขา้ หายใจออกเทา่ นี้ หายใจเขา้ ไปถา้ ไม่
ออกมาก็ตาย หายใจออกไปแลว้ ไม่กลบั เขา้ มาก็ตาย ชีวติ ของ
เรานีม้ นี อ้ ยนิดเดยี วนงึ ถา้ เพง่ ดใู หจ้ รงิ ๆแลว้ มีอยแู่ คล่ มหายใจ

เขา้ ออกแคน่ ีเ้ อง ลองสงั เกตดู ลมหายใจเขา้ ออกมนั ก็มอี ยใู่ น
ปัจจบุ นั นีเ้ ทา่ นนั้ ไมใ่ ช่มีอยใู่ นอดีตท่ีลว่ งแลว้ มา ท่ีลว่ งแลว้ มา
มนั ก็ดบั ไปแลว้ น่ี ลมหายใจมนั หายไปแลว้ ท่ีลว่ งแลว้ มานะ่
อนาคตลมหายใจก็ยงั ไปไม่ถงึ มีอย่แู คป่ ัจจบุ นั นเี้ ทา่ นีเ้ อง ท่ีให้
ตวั เองรูว้ า่ ตนยงั มีชวี ติ อย่กู ็เทา่ นีแ้ หละ

แตม่ นษุ ยเ์ ราสว่ นมากมนั ไมส่ าํ คญั วา่ ชวี ิตมีเท่านี้ มนั สาํ คญั
วา่ ตนนนั้ จะมอี ายยุ ืนยาวนานไปอยู่ เหตฉุ ะนนั้ จงึ ไดเ้ พลิดเพลิน
มวั เมา จงึ ตงั้ อย่ใู นความประมาท ไม่รบี เรง่ บาํ เพ็ญบญุ กศุ ล อนั
เป็นหนทางแหง่ ความสขุ ใหแ้ ก่ตวั เอง เอาแตเ่ พลิดเพลนิ ใน
การละเลน่ ตา่ งๆ ในการแสวงหาความสขุ สนกุ สนานช่วั คราว อนั
นีน้ บั วา่ เป็นความประมาทของมนษุ ยเ์ รา สาํ หรบั ผใู้ ดต่ืนตวั ไดไ้ ม่
ประมาทก็นบั วา่ เป็นวาสนาของผนู้ นั้

เชน่ อยา่ งวา่ ผทู้ ่ีคิดบวชเรยี นในพระพทุ ธศาสนานี้ กน็ บั วา่
เป็นผตู้ งั้ อย่ใู นความไม่ประมาท แตบ่ างคนในเบือ้ งตน้ นะไม่
ประมาท แตใ่ นทา่ มกลางคอื ตอ่ ไปเกิดความประมาทขนึ้ ก็มี ใน
ขนั้ แรกรูส้ กึ กะปรกี้ ะเปรา่ ทาํ ความดี ขยนั ขนั แขง็ สาํ รวมตนดว้ ยดี

ครนั้ เม่ือไปๆกลายเป็นคนเลนิ เลอ่ เผลอสติ ไม่รูจ้ กั สาํ รวมกายา
จาใจใหเ้ ป็นปกตเิ หมือนแตก่ ่อน ผนู้ นั้ ก็เลยถึงซง่ึ ความเส่ือม การ
เป็นนกั บวชเน่ยี นะ

เพราะฉะนนั้ ทกุ คนตอ้ งรกั ษาความไม่ประมาทไวใ้ หไ้ ด้ คอื
รกั ษาสติน่นั เองน่ะ ตนพิจารณาเหน็ รา่ งกายนีเ้ ป็นของไมเ่ ท่ียง
เป็นทกุ ขเ์ ป็นอนตั ตาอยา่ งไร ก็ใหก้ าํ หนดรูเ้ หน็ อยอู่ ย่างนนั้
เร่อื ยไป อย่าใหม้ นั เหน็ เป็นอยา่ งอ่นื ไป เชน่ รา่ งกายนีเ้ ป็นอสภุ ะ
คือไมส่ วยไม่งามก็ใหพ้ จิ ารณาเหน็ วา่ มนั ไม่สวยไม่งามอยา่ งนนั้
เสมอไป เม่ือรา่ งกายนีม้ นั เป็นของไม่เท่ียง ก็ใหเ้ กิดความรู้
ความเหน็ วา่ มนั ไมเ่ ท่ียงอยอู่ ยา่ งนนั้ เม่ือรา่ งกายนมี้ นั เป็นทกุ ข์
ทนไดย้ ากลาํ บาก มนั ทนอย่นู ่ิงๆไม่ได้ ก็ใหม้ นั เหน็ วา่ เป็นทกุ ขท์ น
ไดย้ ากจรงิ เพราะวา่ รา่ งกายน่ีมนั ตอ้ งไดเ้ คล่อื นไหวอย่เู ร่อื ยไป
จงึ พอประทงั ได้ แตถ่ า้ จะมาน่งั น่ิงๆอย่ตู ลอดเวลาเน่ียไปไม่ได้
เลย หรอื จะตอ้ งนอนตลอดเวลาน่ีก็ไม่ไดอ้ ีก จะตอ้ งเดนิ อยู่
ตลอดเวลาก็ไม่ได้ จะตอ้ งยืนอย่ตู ลอดเวลาก็ไม่ได้ น่นั แหละมนั

ทนอย่ไู ม่ไดเ้ ลย มนั ทนอยู่ อย่นู ่ิงๆไมไ่ ดเ้ ลยรา่ งกายนี้ ตอ้ ง
เคล่ือนไหวไปมาอย่างนี้ มนั จงึ พอประทงั อยไู่ ด้

น่ีแหละลกั ษณะแห่งความทกุ ขข์ องรา่ งกาย ใหพ้ าพิจารณา
ดใู หม้ นั เหน็ อยา่ ไปเขา้ ใจวา่ เป็นเร่อื งธรรมดาไปอยา่ งนนั้ เปลา่ ๆ
โดยไมม่ องเหน็ ลกึ ไปกวา่ นนั้ ธรรมดาจรงิ อยู่ แตธ่ รรมดาทกุ ข์
ตอ้ งใหเ้ ขา้ ใจอยา่ งนนั้ ไมใ่ ชธ่ รรมดาเฉยๆ การยืน เดนิ น่งั นอน
กิน ด่มื พดู จา ทาํ การงานตา่ งๆหมนู่ ีน้ ะมนั เรอ่ื งของความทกุ ข์
ทงั้ นนั้ เลย เร่อื งของความทนอย่ไู มไ่ ดข้ องรา่ งกายสงั ขารนี้ ตอ้ ง
ไดเ้ คล่อื นไหวไปมาอย่อู ยา่ งนนั้ น่ีตอ้ งพิจารณาใหเ้ หน็ อยอู่ ยา่ งนี้
แลว้ มนั ก็จะไดเ้ กิดนิพพทิ า ความเบ่อื หนา่ ย ทาํ ไมมนั ยงั เป็นอยู่
อยา่ งนนั้ ก็มนั บงั คบั ไมไ่ ด้ ไม่มีอาํ นาจใดๆในโลกจะมาบงั คบั
รา่ งกายนีอ้ ย่นู ่ิงๆได้ หรอื ใหม้ นั เท่ียงไมต่ อ้ งแปรผนั เป็นอยา่ งอ่นื
เลย อยา่ งนีม้ นั เป็นไปไมไ่ ด้ ธรรมชาติไม่ไดส้ รา้ งมาอยา่ งนนั้
ธรรมชาติสรา้ งขนึ้ มาแลว้ มนั ก็ใหม้ นั แปรผนั ไปในท่ีสดุ ก็มนั
แตกดบั ลง อนั นีธ้ รรมชาติมนั สรา้ งมาอย่างนีน้ ะ สงั ขารรา่ งกาย
อนั นี้ นอกรา่ งกายน่ีออกไปก็เหมือนกนั หมดเลย ก็ตอ้ งพิจารณา

ใหม้ นั เหน็ อยา่ งนีจ้ งึ เรยี กวา่ เป็นผไู้ ม่ประมาท คือเป็นผคู้ น้ หา
ความจรงิ ของชีวติ ของอตั ภาพรา่ งกายนีอ้ ยู่

ถา้ บคุ คลไมม่ าเพง่ พนิ ิจพจิ ารณารา่ งกายใหเ้ หน็ ตามสภาพ
ความจรงิ อยา่ งวา่ นีแ้ ลว้ เม่ือเวลารา่ งกายมนั วบิ ตั ลิ ง มนั
แปรปรวนไป ดวงจติ ดวงนีก้ เ็ ป็นทกุ ขเ์ ป็นโศกแลว้ บดั นี้ ทงั้ สะดงุ้
หวาดกลวั ตอ่ ความตาย จิตนีย้ ่งิ เป็นทกุ ขห์ ลาย เม่ือไมไ่ ด้
พจิ ารณาใหร้ ูล้ ว่ งหนา้ ไวอ้ ะ้ แลว้ ก็ตณั หามนั ก็ไม่บรรเทาลงเลย
ผใู้ ดพิจารณาเห็นวา่ ชีวติ นีม้ ปี ระมาณนอ้ ยนิดเดียวอยา่ งวา่ นีน้ ะ
มนั ก็ทาํ ใหต้ ณั หาความทะเยอทยานอยากไดอ้ ะไรตอ่ อะไรใน
โลกนีม้ นั เบาบางลงไปเลย มนั ไมท่ ราบวา่ จะไปขวนขวายไป
อะไรนกั หนา

ในเม่ือชีวติ นีม้ นี อ้ ยนิดเดยี วหนง่ึ ไมท่ นั ไรก็จะจากโลกนไี้ ป
แลว้ บางคนผมู้ ีกรรมมีเวรตดิ ตามมาแตก่ อ่ น มาตดั รอนเอา อายุ
น่ียงั ไมถ่ ึงอายไุ ขก็ตายก่อนแลว้ บางคนพอเกิดมาไดไ้ มก่ ่ีวนั ก่ี
เดือน ก็ตาย บางคนเกิดมาแลว้ พอเป็นเดก็ เป็นเลก็ กาํ ลงั นา่ รกั
เอา้ กม็ าตายเสยี บางคนพอเกิดขนึ้ แลว้ พอมาเป็นเด็กนกั เรยี น

เอา้ บางทีกน็ ่งั รถไปโรงเรยี น รถคว่าํ รถชนกนั เอา้ ก็ตายหมู่
อย่างนีน้ ะ บางคนกก็ าํ ลงั อยใู่ นวนั หน่มุ วยั สาวกม็ ีอนั เป็นไปมา
ตายไปเสีย บางคนก็อย่ใู นวนั กลางคน เอา้ กาํ ลงั แบกภาระของ
การเลยี้ งลกู เลยี้ งเมยี กาํ ลงั ขวนขวายตงั้ เนอื้ ตงั้ ตวั ใหร้ า่ํ ใหร้ วย
เป็นฝ่ังเป็นฝาเหมือนเพ่ือนทงั้ หลาย ก็มีอนั เป็นไป คือมาตาย
จากลกู จากเมียจากผวั ไป เสยี …บางคนก็ถงึ วยั แกว่ ยั ชรา เอา้
รา่ งกายก็ทรุดโทรมลงจะตายก็ไมต่ ายก็ทนทกุ ขท์ รมาน เดินไป
ไหนมาไหนก็ลาํ บาก บางคนก็เป็นอมั พาต อมั พาตน่ีนานตาย
กวา่ นี้ ทนทกุ ขท์ รมาน ขา้ วนา้ํ ก็ตอ้ งใหผ้ อู้ ่ืนปอ้ น จะไปไหนก็ตอ้ ง
ผอู้ ่นื ไดป้ ระคบั ประคอง ตอ้ งเอาใสร่ ถเขน็ ไป น่ี ตายก็ไมต่ าย มนั
จะมีกาํ ลงั แข็งแรงขนึ้ กวา่ เกา่ ก็ไม่มี บางคนก็หตู งึ บางคนก็ตามวั
ตาฝา้ มองอะไรก็ไม่เห็นชดั แตก่ ็ไมต่ ายง่าย

น่ีแหละลกั ษณะแห่งความทกุ ข์ ใหพ้ ง่ึ พากนั พจิ ารณากนั ให้
ดี มนั ทนไดย้ ากลาํ บากอย่อู ย่างนีแ้ ลว้ จะไปเเพลิดเพลนิ ไปเอา
อะไรเลา่ จะเพลดิ เพลนิ ไดก้ ่ีนานก่ีเดอื นก่ีปี ไอร้ า่ งกายอนั นีม้ นั
จะมีกาํ ลงั วงั ชาพอท่ีใหส้ นกุ สนานไปนะ ลองบวกลบคณู หารกนั

ดู นอ้ ยเดยี วหนง่ึ นะ เพลดิ เพลนิ มวั เมาความสขุ สนกุ สนานอนั
นนั้ นะ่ มนั แทรกอยดู่ ว้ ยทกุ ข์ เหมือนด่งั ยาพษิ เคลอื บนา้ํ ตาล
ดงั กลา่ วใหฟ้ ังมาแลว้ น่ะ มีทงั้ สขุ มีทงั้ ทกุ ขค์ ลกุ เคลา้ กนั ไป ชีวติ
ของผคู้ รองเรอื น เอา้ ฝ่ายหนง่ึ ไปสนกุ สนานดี ฝ่ายหนง่ึ กลบั เศรา้
ใจคบั แคน้ ใจ บงั เอิญเงนิ ขาดมือลงไป ไม่มีเงนิ จะจา่ ยยง่ิ
เดือดรอ้ นใหญ่ บงั เอิญอนั นนั้ ก็ขาดไป อนั นกี้ ็ไม่มี ซอื้ รถมาข่ี เอา้
รถก็มาชาํ รุดลงไม่มีเงนิ จะซอ่ มรถ เอาแลว้ ก็เดือดรอ้ นแลว้ ปลกู
บา้ นแปลงเรอื นอยู่ อย่ไู ปอยมู่ า ตนมีเงนิ นอ้ ยจะทาํ ใหแ้ ขง็ แรงก็
ไม่ไหว บา้ นเรอื นก็ชาํ รุดลง ไม่มีเงนิ จะซอ่ มแซม ไมม่ ีเงนิ จะ
สรา้ งใหมก่ ็เป็นทกุ ข์

อนั นีล้ องพจิ ารณาดู ชีวติ ของคนเราน่ี มนั มีแตก่ องทกุ ขแ์ ทๆ้
นา้ ถา้ ไมพ่ ิจารณาก็ไมเ่ หน็ เอา้ ถา้ มนั ทกุ ขอ์ ยา่ งนนั้ น่ะ คนเรา
มนั จะไมฆ่ า่ ตวั ตายหมดซะแลว้ หรอื …ไมฆ่ า่ เพราะมนั มีสขุ
ช่วั คราวนนั้ เป็นเหย่ือลอ่ เอา้ มนั ทกุ ขไ์ ปพกั นงึ นอ้ ยนงึ กก็ ลบั สขุ
ขนึ้ มา อยา่ งนีแ้ หละ มนั ใหเ้ พลดิ เพลนิ สนกุ สนานไประยะนงึ
ไปๆหน่อยนงึ ทกุ ขก์ ็ประดงั ประเดขนึ้ มา กลมุ้ ใจ บางคนทกุ ขต์ ิด

ตอ่ เน่ืองกนั ไปนานก็ฆา่ ตวั ตายโดยวธิ ีใดวธิ ีหนง่ึ มีอย่ถู มไปโลก
อนั นี้ น่ีพรรณนาถงึ ความทกุ ขแ์ หง่ ชวี ิตน่ี ก็ทาํ ไมมนั จงึ เป็นทกุ ข์
อย่างนนั้ ก็มนั เป็นอนตั ตา มนั บงั คบั ไมไ่ ด้ มนั ไมอ่ ยใู่ นบงั คบั
บญั ชาของผใู้ ด รา่ งกายสงั ขารอนั นีน้ ะ นอกรา่ งกายน่ีออกไปก็
เหมือนกนั เชน่ แกว้ แหวน เงนิ ทอง ของมีคา่ ตา่ งๆในโลกอนั นี้
ไดม้ าแลว้ ก็สญู หายไป ไดม้ าแลว้ ใชไ้ ป จา่ ยไป กห็ มดไป เอา้
สว่ นใดท่ีไมห่ มด โจรขโมยมนั รูเ้ ขา้ มนั มาลกั เอาไป หรอื มีการเอา
ปืนเอามีดมาจเี้ อาเฉยๆน่ีนะ พวกเจา้ ของทรพั ยก์ ็ระทมใจ
ชว่ ยกนั พจิ ารณาความจรงิ ของชีวิตนีใ้ หม้ นั รูม้ นั เหน็

ถา้ พจิ ารณาเหน็ ตามท่ีแนะนาํ มาน่ีนะ ตณั หามนั ตอ้ งเบา
บางลงแนน่ อนเลยทีเดยี ว ความทะเยอทยานอยากในจติ ใจก็
เบาลง มนั จกั ไม่แก่กลา้ ขนึ้ ไปไดเ้ ลย เพราะมองดแู ลว้ มนั ไมม่ ี
อะไรเป็นแก่นเป็นสาร ถา้ ขืนไปยดึ ไปถือเอาไวเ้ ทา่ ไรมนั ยง่ิ เป็น
ทกุ ขห์ ลายเทา่ นนั้ ตณั หากบั อุปาทานนะมนั เป็นคกู่ นั เม่อื ไมล่ ะ
ตณั หาน่ีใหม้ นั สงบลงมนั กย็ ดึ ถือบน่ ่ี น่นั แหละ มนั กลายเป็น
อปุ าทานไป เม่ือมนั ยดึ ถือไวแ้ ลว้ มนั ก็เป็นเหตใุ หแ้ สวงหาในสง่ิ ท่ี

ตนยดึ ไวใ้ นใจนนั้ เม่ือแสวงหาไปไม่ไดส้ มหวงั ก็เอาแลว้ เป็นทกุ ข์
แลว้ เดือดรอ้ น อยา่ งนีแ้ หละ

นอกจากจะเป็นทกุ ขอ์ ย่ใู นปัจจบุ นั น่ีแลว้ มนั ความยดึ ความ
ถือน่ียงั เป็นตวั กรรม นาํ ดวงจติ ใหไ้ ปเกิดในภพนอ้ ยภพใหญ่
ตอ่ ไป แตเ่ กิดในชาตใิ ดก็ไปผกู พนั กบั ของไมเ่ ท่ียงน่นั แหละ ไป
ผกู พนั อย่กู บั สรอ้ ยคอ ตมุ้ หู แหวนเพชร นาฬิกาขอ้ รองเทา้ สน้
สงู เสือ้ คลยุ สาํ หรบั ประดบั เกียรติผเู้ ป็นบณั ฑิต เรยี นจบปรญิ ญา
ตรี ปรญิ ญาโท เอา้ ไปช่ืนชมยนิ ดอี ยกู่ บั เครอ่ื งหม่ ของผมู้ ีอาํ นาจ
เช่นตาํ รวจ ทหาร เคา้ เอาเครอ่ื งประดบั มาติดตวั เขา้ ให้ ดอี กดใี จ
วา่ ตนมีเกียรตมิ ียศ เวลาเกิดสงครามมาเคา้ ก็ใชเ้ ราไปตายก่อน
เพ่ือน น่ีแหละ ตณั หานะ่ พิจารณาเอา มนั ยงั วา่ ดอี ยนู่ ่ี เคา้ ยก
ยอ่ งวา่ ทแกลว้ ทหาร ทหารหาญของชาติ พอเคา้ ยกย่องเขา้ ไปก็
ฮกึ เหมิ ฮกึ เหมิ ขนึ้ เลย ลมื ตายไปน่นั แหละ ดงั นนั้ หมนู่ ีม้ นั ตอ้ ง
เก็บมาคิด มาพจิ ารณาคนเราน่ะ ถา้ ไมพ่ ิจารณาใหเ้ ห็นความ
จรงิ ของชีวติ ดงั กลา่ วมาน่ีแลว้ มนั จงึ ตดิ จงึ ขอ้ งอย่ใู นโลกนีแ้ หละ
มนั จงึ ผกู พนั อย่ใู นโลกนี้ จงึ ไมอ่ ยากหนีออกจากโลกนี้ เรอ่ื ง

มนั นะ่ จะเก็บเอามาคดิ มากรองดใู หด้ แี ลว้ มนั ไมเ่ ป็นส่งิ ท่ีควรจะ
ปรารถนา อยากจะอยู่ อยากจะผกู พนั กบั มนั เลย โลกอนั นีน้ ะ่

นกั ปราชญท์ งั้ หลายมีพระพทุ ธเจา้ เป็นตน้ ท่ีพระองคท์ ่าน
พน้ ไปแลว้ นนั้ หรอื วา่ พระอรหนั ตท์ งั้ หลาย นกั ปราชญท์ งั้ หลายท่ี
ท่านพน้ ไปแลว้ น่นั ก็เพราะท่านมาพจิ ารณาเหน็ ความเป็นไป
ของชีวิตตามความเป็นจรงิ ดงั กลา่ วมาน่ีเอง สรุปลงแลว้ วา่ ทกุ
สิ่งทกุ อย่าง ไมม่ ีตวั ไม่มีตน ไม่มีเราไมม่ ีเขา เอา้ ถา้ ไม่มีตวั ไมม่ ี
ตนอยา่ งนนั้ แลว้ จะทาํ บญุ กศุ ลไปใหใ้ คร พระพทุ ธเจา้ จงึ สอนให้
ละช่วั ทาํ ดีไปเพ่ือใคร ไอท้ ่ีพระพทุ ธเจา้ ท่านสอนใหล้ ะช่วั ทาํ ดี
น่นั น่ะ ก็เพราะวา่ มนษุ ยแ์ ละสตั วท์ งั้ หลายนนั้ นะ่ เม่ือมนั ยงั ไม่รู้
แจง้ ในธรรมของจรงิ นะ มนั ก็ยดึ เอาขนั ธ์ ๕ น่ีมาเป็นตวั เป็นของ
ของตน มนั พาขนั ธ์ ๕ น่ที าํ ดบี า้ งทาํ ช่วั บา้ งไป สะสมบาปกรรม
ใสต่ วั เอง น่นั แหละ บาปกรรมนนั้ มนั ก็เลยฉดุ ครา่ ไปสนู่ รก
อบายภมู ิไดจ้ นทกุ ขท์ รมานอยู่ พระพทุ ธเจา้ ผปู้ ระเสรฐิ ในโลก
พระองคไ์ ดส้ รา้ งบารมีมากอ่ นคนอ่นื สรา้ งบารมีมาเต็มแลว้
พระองคพ์ น้ แลว้ พน้ จากอาํ นาจแหง่ ตณั หาน่ีแลว้ ถงึ สญุ ญตา

นปุ ัสนา คือเหน็ แจง้ วา่ ทกุ สง่ิ ทกุ อยา่ งไมใ่ ชข่ องเรา โลกอนั นีน้ ะ
ทา่ นเหน็ แจง้ ดว้ ย ท่านพน้ ดว้ ยน่นั แลว้ พระองคเ์ จา้ จงึ มาแนะนาํ
ส่งั สอนใหพ้ ทุ ธบรษิ ัทละช่วั ทาํ ดี เม่ือละความช่วั ได้ ทาํ แตค่ วาม
ดีใสต่ วั เชน่ นีค้ วามดีคอื บญุ กศุ ลน่ีมนั ก็ยกยอชีวิตใหส้ งู ขนึ้ ไป
ตามลาํ ดบั

น่ีแหละทาํ ไมพระศาสดาทา่ นสอนใหล้ ะช่วั ทาํ ดนี ะ่ กท็ าํ ดี
เพ่ือตวั เองน่ีแหละ ตวั เองยงั หลงยดึ หลงถือของไมเ่ ท่ียงอยู่ ยงั
ปลอ่ ยวางของไมเ่ ท่ียงไมไ่ ดเ้ พราะอะไรมนั ถึงปลอ่ ยวางไมไ่ ด้ ก็
เพราะวา่ บญุ ตวั มนั นอ้ ยสตปิ ัญญาก็นอ้ ย น่ี ตอ้ งใหเ้ ขา้ ใจเหตผุ ล
อยา่ งนี้ เหตนุ นั้ นะ่ เราจงึ ตอ้ งสรา้ งบญุ สรา้ งกศุ ลตอ่ ไป บญุ กศุ ล
น่ีแหละมนั ไปหลอ่ หลอมจติ ใหเ้ กิดปัญญาความรูค้ วามฉลาด
ขนึ้ มา บคุ คลผมู้ ีปัญญาแหลมคมเต็มท่ีเทา่ นนั้ แหละ ถงึ จะถอน
ตนออกจากโลกอนั นีไ้ ด้ ถงึ จะอย่เู หนือโลกนีไ้ ด้ จงึ จะมองเหน็ วา่
ทกุ สิ่งไม่ใชข่ องเรา แลว้ ก็ ทงั้ เห็นดว้ ย ทงั้ ปลงทงั้ วางลงดว้ ยทนี ี้
น่นั แหละถงึ จดุ โน่นนะ มนั ถงึ จะพน้ ทกุ ขไ์ ด้ ถงึ จะเหน็ อนตั ตา
แจ่มแจง้ ได้ ถึงตรงนนั้ แลว้ ก็ไม่ตอ้ งทาํ อะไรแลว้ บดั นี้ ไม่ตอ้ งละ

ช่วั ทาํ ดี เพราะวา่ มนั พน้ แลว้ น่ี พน้ จากดพี น้ จากช่วั ไปหมดแลว้
จติ มนั อยเู่ หนอื ความดีความช่วั ทงั้ หมดแลว้ ความดคี วามช่วั มนั
เป็นสมบตั ิของโลกนี้ จิตของผใู้ ดยงั ไมร่ ูแ้ จง้ ก็ตอ้ งอาศยั ดีกบั ช่วั
อยใู่ นโลกนี้ หมายความวา่ อยา่ งนนั้ เม่ือช่วั มนั ใหผ้ ลก็เป็นทกุ ข์
ทรมานไป เม่ือความดีมนั ใหผ้ ลก็มีความสขุ สบายไปช่วั ระยะ
หนง่ึ เป็นอย่อู ย่างเนีย้ ชีวิตปถุ ชุ นเรานะ พจิ ารณาใหม้ นั เหน็

ก็นกั ปราชญผ์ มู้ ีปัญญาทา่ นพจิ ารณาเหน็ ความสขุ ในโลกนี้
นะ วา่ มีนอ้ ยนิดเดียวหน่งึ ไมพ่ อแก่ความประสงคข์ องดวงจติ นี้
เลย ความประสงคข์ องจติ น่ีมนั ตอ้ งการมีความสขุ สม่าํ เสมอ
ตลอดไปเลย ไมต่ อ้ งการใหค้ วามสขุ อนั นีม้ นั แปรผนั เป็นอยา่ งอ่นื
ไป แตแ่ ลว้ มนั ไม่เป็นไปตามใจหวงั สิ เพราะความสขุ ในโลกนีม้ นั
องิ อาศยั วตั ถสุ งิ่ ของ เม่ือวตั ถสุ ง่ิ ของนนั้ สญู สิน้ ไป ความสขุ อนั นี้
ก็สญู สนิ้ ไปตามกนั เชน่ อยา่ งความสขุ เกิดจากการมีเงนิ มาก
การจา่ ยเงนิ การใชจ้ า่ ยเงนิ มาบาํ รุงบาํ เรอชีวิตก็นบั วา่ มีความสขุ
แลว้ บดั นีถ้ า้ เงินทองมนั หมดไปเราจะวา่ ไงหละทนี ี้ ความสขุ นนั้
มนั ก็หมดไปตามกนั อยา่ งนีแ้ หละลองคดิ ดู แมส้ ิ่งอ่นื ๆท่ีมนั

อาํ นวยความสขุ ใหก้ ็เหมือนกนั น่นั แหละ เชน่ รถราอยา่ งนีน้ ะ
จรงิ อยหู่ ละมนั พาใหว้ ่งิ ไปสจู่ ดหมายไดจ้ รงิ แตแ่ ลว้ ไปๆมาๆโนน่
ก็ชาํ รุดลงแลว้ เสียหายลงไปแลว้ ใชก้ ารไมไ่ ดแ้ ลว้ อา้ ว เจา้ ของ
รถก็เสยี ดายเสยี ใจ ไอค้ วามสขุ ท่ีมีรถมีราน่นั ก็หายไปหมดเลย
ความทกุ ขเ์ กิดขนึ้ มาแทน ไมม่ ีรถข่ี ว่งิ เตน้ หาเงนิ หาทองมา ซือ้
รถ น่ีแหละ มนั ไดท้ งั้ ทกุ ขไ์ ดท้ งั้ สขุ โลกสงสารอนั นนี้ ะ ชวี ิตอนั
ทอ่ งเท่ียวอยใู่ นสงสารนนี้ ะ แตแ่ ลว้ เม่ือสรุปลงสสู่ ดุ ทา้ ยแลว้ มีแต่
ทกุ ข์ อนั สขุ ท่ีวา่ น่นั หายหนา้ ไปแลว้

ลองคดิ ดเู ม่ือเวลาคนเรา คนจะตายนะ เราจะไปเรยี กรอ้ งหา
ความสขุ ท่ีไหนมา ใหไ้ ดค้ วามอนุ่ ใจเลา่ มแี ตท่ กุ ขน์ ่นั แหละ มีแต่
ความรูส้ กึ ท่ีเป็นทกุ ขอ์ ย่างเดยี ว เม่ือเวลาจวนจะตาย ไฉนจงึ วา่
อยา่ งนนั้ ก็วา่ อยา่ งนนั้ ก็เพราะรา่ งกายน่มี นั อาศยั ไม่ไดแ้ ลว้ น่ี
มนั จะแตกอยมู่ ะรอมมะรอ่ แลว้ น่ี มนั แปรปรวนไป พอแปลงแลว้
น่ี แลว้ จะไม่ใหจ้ ิตท่ีอาศยั อยนู่ ่ีเป็นทกุ ขเ์ หลือลน้ ยงั ไงเลา่ แลว้ จติ
นีเ้ ม่ือไม่รูเ้ ทา่ รา่ งกายอนั นี้ ไม่รูเ้ ทา่ ขนั ธ์ ๕ น่ี ปลงไม่ตก วางไม่ลง
ละก็ น่นั แหละ เป็นทกุ ขใ์ หญ่เลยจติ นะ่ น่มี นั กระวนกระวาย

เดือดรอ้ นเลย ก็คิดดชู ีวิตนีน้ ะ่ สรุปตอนสดุ ทา้ ยแลว้ มีแตท่ กุ ข์
อยา่ งเดยี ว สขุ หายหนา้ ไปหมดเลย ท่านผรู้ ูท้ งั้ หลาย ทา่ นได้
เจรญิ วปิ ัสสนาปัญญาใหเ้ กิดขนึ้ แลว้ มากาํ หนดรูแ้ จง้ ในขนั ธ์ ๕
นี้ ตามเป็นจรงิ ท่านปลงทา่ นวางขนั ธ์ ๕ น่ีเด็ดขาดลงไปแลว้ จิต
ของทา่ นอย่เู หนือขนั ธ์ ๕ แลว้ บดั นี้ เวลาขนั ธ์ ๕ นีม้ นั แปรผนั
จวนจะแตกดบั ทา่ นก็ไม่เศรา้ โศก จติ ใจอนั นนั้ ทา่ นก็ไม่
เดือดรอ้ น ไม่วนุ่ วาย เพราะวา่ ทา่ นปลงวางเดด็ ขาดลงไปแลว้
มนั ขาดจากกนั แลว้ มนั ไมม่ ีเย่ือใยเลย

น่ีแหละการท่บี คุ คลจะหลดุ พน้ จะเห็นอนัตตานุปัสนาได้
โดยแจม่ แจง้ จรงิ ๆนะ่ จะเหน็ วา่ ทกุ ส่งิ ไม่ใชข่ องเรา มนั ก็ตอ้ งทาํ
ความดีแลว้ กล็ ะความช่วั โดยลาํ ดบั มา จนบญุ บารมีแก่กลา้ จน
ปัญญาบงั เกิดขนึ้ อยา่ งวิเศษเลยน่ี ปัญญาน่นั แหละมาตดั โลก
สงสารอนั นีข้ าดออดจากดวงจิตนี้ ขาดตอนกนั เลยบดั นี้ จติ นนั้ ก็
เป็นโลกตุ รธรรม แปลวา่ จิตนนั้ ตงั้ อย่ใู นธรรมเหนือโลก ธรรมอนั
นนั้ เป็นธรรมเหนือโลก ไมใ่ ชอ่ ยใู่ ตโ้ ลก ไม่ใชป่ นอยกู่ บั โลก ท่ีท่าน
กลา่ ววา่ พระนิพพานน่นั แหละ เพราะฉะนีก้ ารท่ีคนเราจะมีจิตใจ

สงู อย่างวา่ น่นั นะ เราก็ตอ้ งฝึกใหม้ นั สงู ไปแตน่ ีแ้ หละ อยา่ ใหม้ นั
คดิ ไปในทางต่าํ

เช่นบวชเขา้ มาแลว้ อย่างน่ีนะ อย่าไปคดิ สกึ ขาลาเพศไป
เพราะการคิดสกึ ขาลาเพศไปอยา่ งนนั้ ความคดิ มนั ตกต่าํ ไปแลว้
น่นั นะ มนั ถอยหลงั เขา้ คลอง แลว้ จะไปคิดทาํ บาปสง่ิ ใดเป็นบาป
เป็นกรรม อยา่ ใจอย่าไปนกึ หวนหาเรอ่ื งเรอ่ื งบาปเร่อื งกรรม
เพราะถา้ วา่ จติ คดิ หวนไปหาบาปกรรมท่ตี นเคยทาํ มา ทาํ ความ
พอใจกบั บาปนนั้ อยเู่ รยี กวา่ จิตมนั ตกต่าํ ไปแลว้ มนั ไมไ่ ดอ้ ยู่
เหนือโลก อยา่ งบาปกรรมเหลา่ นนั้ แลว้ เม่อื เป็นเชน่ นีแ้ ลว้ มนั จะ
ไปหมนุ หาความช่วั ไดอ้ กี อยา่ งไรหละ จติ ใจท่ีเป็นอยา่ งนนั้ นะ
เพราะฉะนนั้ นะ่ การท่จี ติ จะอยเู่ หนือโลกได้ เราก็ตอ้ งฝึกตงั้ แตม่ นั
ยงั อยกู่ บั โลกน่ีแหละ หดั พยายามประคองจติ นีไ้ วอ้ ย่าใหม้ นั
ตกต่าํ ไป ถา้ เป็นคฤหสั ถผ์ คู้ รองเรอื นอย่างนีก้ ็ พยายามประคอง
จิตของตนใหต้ งั้ ม่นั อยใู่ นบญุ ในคณุ ใหไ้ ด้ อย่าใหจ้ ติ มนั ตกต่าํ ไป
ในทางบาปอกศุ ล อยา่ ใหจ้ ติ นีไ้ ปคดิ เพง่ เลง็ อยากจะไดส้ มบตั ิ
ผอู้ ่นื มาเป็นของตน ตนแสวงหามาไดเ้ ทา่ ไหรก่ ็ยนิ ดีบรโิ ภคใช้

สอยอยเู่ ทา่ นนั้ ประคองจิตนไี้ วใ้ หด้ ี อยา่ ใหจ้ ติ นีม้ นั โกรธ อยา่ ไป
สรา้ งความโกรธใหม้ นั หนาแน่นขนึ้ ในจิตใจ พยายามตดั ทอนให้
มนั เบาบางลงเร่อื ยๆ ยกจติ นีใ้ หส้ งู กวา่ ความโกรธนนั้ อย่างนีน้ ะ
จงึ เรยี กวา่ มนั ถึงจะอยเู่ หนือโลกได้ มนั ถึงจะบรรลถุ ึงโลกตุ ตร
ธรรมได้ ถา้ ไมฝ่ ึกจิตใหอ้ ย่เู หนือโลกไปแตเ่ วลาอยกู่ บั โลกนีแ้ ลว้
ไม่มีทางหละ มนั จะอยเู่ หนอื โลกได้ จะทอ่ งเท่ยี วเกิดตายในโลก
น่ีเกิดตายก่ีภพ ก็ไมพ่ บกบั โลกตุ ตรธรรมเลย

เพราะฉะนนั้ ถา้ ใครไดม้ ีโอกาสมาบวชเรยี นใน
พระพทุ ธศาสนาน่ี นบั วา่ เป็นบญุ วาสนาของผนู้ นั้ อย่างสงู
เพราะผนู้ นั้ จะมีโอกาสฝึกจติ ของคนใหอ้ ย่เู หนือโลกไปเร่อื ยๆ
พยายามยกจติ ของตวั เองใหอ้ ยเู่ หนือโลกแห่งบาปกรรมความช่วั
ตา่ งๆ ความรกั ความใครต่ า่ งๆ หม่นู นี้ ะ ใหม้ นั หา่ งไกลไปเร่อื ยๆ
เรามีโอกาสท่จี ะไดฝ้ ึกตนอยา่ งนนั้ จรงิ ๆเลย ถา้ ไปครองเรอื นแลว้
น่นั ก็เหมือนกบั ปลามนั ไปแช่อยใู่ นนา้ํ น่นั เองแหละ นา้ํ มนั จะ
เยน็ ยงั ไงปลามนั ก็ทนทกุ ขอ์ ย่ไู ปอย่างนนั้ แหละ เพราะวา่ มนั
พอใจในนา้ํ มาแตก่ าํ เนิดแลว้ ถา้ มีคนจบั โยนบนบกน่ีดนิ้

กระเสอื กกระสนอยากจะลงไปหานา้ํ ก็อปุ มาไดเ้ หมือนกบั
กลุ บตุ รกลุ ธิดาท่ีเกิดมาในโลกนีแ้ หละ สาํ หรบั ผนู้ บั ถือพทุ ธ
ศาสนา มารดา บิดาก็นบั ถือ พทุ ธศาสนาอยา่ งแรงกลา้ เม่ือตน
ไดล้ กู ไดห้ ลานมาก็ประสงคอ์ ยากใหล้ กู หลานของตนสบื พทุ ธ
ศาสนานี้ ก็จงึ พยายามชกั จงู แนะนาํ ใหเ้ กิดฉนั ทะพอใจในการ
บวชเรยี นในพทุ ธศาสนา ฝ่ายลกู หลานขดั พอ่ แม่ไม่ไดก้ ็ตกลงมา
บวช พอมาบวชเขา้ ไปแลว้ เอา้ รอ้ นไมไ่ ดอ้ าบ อยากไม่ไดก้ ิน
เขา้ มาน่ีอย่างนีจ้ ติ ก็ดนิ้ ไปเลย ดนิ้ ไปอยากแสวงหาสิง่ ท่ีตอ้ งการ
เหมือนเดมิ รอ้ นใหม้ นั ไดอ้ าบเลย อยากใหม้ นั ไดก้ นิ เลย เอาหละ
บดั นีน้ กึ หวนหานกึ ทบทวนหาความสขุ ช่วั คราวท่ีตนไดส้ มั ผสั กบั
มนั มาแลว้ ก็ไม่เป็นอนั น่งั สมาธิภาวนา ไม่เป็นอนั เดินจงกรม
วนุ่ วายเดือดรอ้ นเหมือนกบั เคา้ จบั ปลาไดแ้ ลว้ เคา้ ก็โยนขนึ้ บน
บกน่นั แหละ ดิน้ กระเสอื กกระสนไป ก็เม่ือผใู้ ดรูต้ วั อย่างนีแ้ ลว้ ก็
ไม่ควรประมาทอย่างนนั้ เพราะวา่ มนั มีแตท่ กุ ขใ์ นโลกนีด้ งั
พรรณนาใหฟ้ ังมาน่นั แหละ

แตบ่ างคนกม็ ีเจตนาศรทั ธา อยากบวชใหต้ นเองจรงิ ๆก็มี
เม่ือเวลาศรทั ธามนั ยงั เกิดปีติ มนั ยงั เกิดอยใู่ นใจน่นั กิเลส
หยาบๆตา่ งๆมนั ก็บรรเทาลงไม่ปรากฏ อยา่ งนนี้ ะ ก็มาฝึกฝน
อบรมตนอยใู่ นวดั จนไดบ้ วชไดเ้ รยี นเลยก็มี พอบวชเขา้ มาแลว้
บดั นีก้ ิเลสเหลา่ นีม้ นั คอยเชงิ อย่นู ่ี เพราะวา่ ตนเผลอสติเขา้ ไป
มนั ก็ครอบงาํ เอาทนั ทีเลย ตนไมร่ ูม้ ายาของกิเลสก็เลยดนิ้ ไป
ตามอาํ นาจของกิเลสแลว้ บดั นี้ มนั เป็นอยา่ งนนั้ เร่อื งมนั นะ่
สาเหตทุ ่ีผบู้ วชเขา้ มาในศาสนาจะอยไู่ ปไมไ่ ดก้ ็เพราะเหตผุ ล
ดงั กลา่ วมาเน่ยี

เพราะฉะนนั้ ทกุ คนนะ่ จะอยปู่ ระพฤตพิ รหมจรรยน์ ่ีไปได้ มนั
ก็ตอ้ งอาศยั การเจรญิ สมาธิภาวนา ไดม้ าเพง่ พจิ ารณาเหตผุ ล
แห่งชีวติ ดงั บรรยายใหฟ้ ังมาน่นี ะ ใหม้ นั เหน็ แจง้ ตามเป็นจรงิ ไป
แลว้ กิเลสมนั ก็จะไมเ่ ป็นตวั มารมาคอยฉดุ ครา่ เอาดวงจติ นีใ้ ห้
ดิน้ ไปแสวงหาของไมเ่ ท่ียง ไม่ย่งั ยนื ดงั กลา่ วมาแลว้ นนั้ ตอ่ ไป
เพราะฉะนนั้ ผทู้ ่ีกาํ ลงั ฝึกฝนอบรมตนจะบวชอย่กู ็พงึ เขา้ ใจไว้
อย่างนี้ ตอ้ งระมดั ระวงั ไอม้ ารมนั จะมาขดั ขวางเอา การท่ีเพ่นิ ให้

ฝึกคนซะกอ่ นใหน้ านพอสมควรกอ่ น จงึ คอ่ ยบวชน่นั นะ ก็เพราะ
ตอ้ งการใหท้ ดสอบกาํ ลงั ใจตนเองวา่ ตนจะสกู้ บั กิเลสไดไ้ หม น่นั
แหละ เพราะบางรายเหน็ มาแลว้ พอมาฝึกตนเขา้ ไปหนอ่ ยนงึ สู้
กิเลสไมไ่ ด้ ลกั หนีไปก็มี ลาหนีเอาซง่ึ หนา้ ก็มี บางรายพอมาฝึก
ตนเอาเขา้ วดั อย่ไู มก่ ่ีวนั ก็ไดบ้ วช พอบวชเขา้ มาก็เดอื ดรอ้ นใหญ่
ดิน้ รนอยากสกึ ขาลาเพศไป อย่างนีม้ นั มมี าแลว้

เพราะฉะนนั้ แหละเม่ือมนั เป็นบทเรยี นมาอย่างนนั้ แลว้ นะ
ผใู้ ดมาสมคั รขอบวชในวดั นนี้ ะ ก็จงึ ตอ้ งใหไ้ ดฝ้ ึกฝนอบรมตนไป
พอสมควรกอ่ น เหน็ วา่ ใจคอหนกั แนน่ พอท่ีจะประพฤติ
พรหมจรรยไ์ ปได้ อยา่ งนีแ้ ลว้ จงึ ไดบ้ วชใหเ้ พราะอยา่ ใหม้ นั
เสยี เวลา เตรยี มบวชกนั ไม่ใชง่ ่าย การตงั้ กองบวชแตล่ ะกอง พอ่
แม่พ่ีนอ้ งตอ้ งขวนขวายอะไรตอ่ อะไรเลีย้ งแขกเลีย้ งคน ตอ้ งใช้
จา่ ยเงินทองไปไม่ใช่นอ้ ยเหมือนกนั นะ บวชลกู บวชหลานแตล่ ะ
ครงั้ เพราะฉะนนั้ ผเู้ ป็นลกู เป็นหลานตอ้ งคดิ ดอู ย่างนี้ ตอ้ ง
คดิ เห็นอกพอ่ แมล่ งุ ปา้ นา้ อา พวกเราสนบั สนนุ ใหต้ นไดม้ าบวช
ไม่ควรท่ีจะไปทาํ ใจใหเ้ หลาะแหละออ่ นแอ ยอมพา่ ยแพต้ อ่ มาร

ยอมเสียเกียรติยศช่ือเสียง ใครจะวา่ ไงก็ตาม บทมนั จะลู่ บทมนั
จะพยศมาแลว้ เหมือนกบั ความพยศ ววั พยศ เอาลากครากลาก
ไถไป ลากลอ้ ลากเกวยี นไป เดนิ ไปดีๆบทมนั จะพยศมนั ก็ทงิ้ คน
ออกจากนอกทางเกวยี นไปซะ ปลดแอก อย่างนีน้ ะ ววั อยา่ งนนั้
นะ ควายอยา่ งนนั้ นะ เคา้ ขายไปเขา้ หลกั ไปเลย มนั เป็นอยา่ งนนั้
นะเร่อื งมนั นะ่

ไอค้ นเราน่ีนบั วา่ มีบญุ กศุ ลถงึ ไดเ้ กิดมาเป็นคน เราตอ้ ง
รกั ษาความเป็นคนไวใ้ หไ้ ด้ รกั ษาเกียรติของความเป็นคนไวใ้ ห้
ได้ เม่ือเราตดั สินใจลงวา่ จะทาํ อะไร จะดาํ เนินชวี ิตไปอยา่ งไร
แลว้ น่ี ตอ้ งใหม้ นั เด็ดขาดลงไป ตายเป็นตาย จะพบอปุ สรรค
อย่างไรมาก็สู้ มนั ตอ้ งอยา่ งนนั้ จงึ เรยี กวา่ เป็นผรู้ กั ษาเกียรตขิ อง
ความเป็นมนษุ ยไ์ ว้ ไม่ไดร้ อ้ นก็เอาเยน็ น่ี ธรรมดาบณั ฑติ
นกั ปราชญท์ งั้ หลาย ตอ้ งมีความพากเพยี รเป็นท่ีตงั้ ไมใ่ ชว่ า่ การ
เขา้ มาบวชน่ี จะไปคดิ เสยี วา่ อยบู่ า้ นอยเู่ รอื นทาํ แตก่ ารแตง่ าน
ไมไ่ ดพ้ กั ผอ่ นเลย ลาํ บากมาก หนีไปบวชแลว้ จะไดพ้ กั ผอ่ นบา้ ง
คิดอยา่ งนีแ้ ลว้ เขา้ มาบวช พอบวชเขา้ มาแลว้ ไมท่ าํ อะไรแลว้

พกั ผ่อนจรงิ ๆ เรยี นธรรมเรยี นวนิ ยั ก็ไม่เรยี น อา้ ว เพน่ิ จดั การให้
ไดเ้ รยี นนกั ธรรมกนั อยา่ งนี้ พอเรยี นไปหน่อยนงึ เหน็ วา่ มนั
ย่งุ ยาก หยดุ เสยี ไมเ่ รยี นเอาดือ้ ๆ ใครจะวา่ ไงก็วา่ ไป อยา่ งน่ี อนั
นีเ้ คา้ เรยี กรกั ษาเกียรติของความเป็นมนษุ ยไ์ วไ้ มไ่ ดเ้ ลย
เพราะฉะนนั้ ทกุ คนนะใหพ้ งึ เขา้ ใจ คือวา่ ถือโอกาสตกั เตอื นเวลา
อยา่ งนี้ เพราะเวลามนั หายากเหลือเกิน ท่ีจะไดม้ ีโอกาสได้
ตกั เตือน ไดแ้ นะนาํ ภาระกจิ อยา่ งอ่นื ก็มากมาย ดงั นนั้ ใหเ้ ขา้ ใจ
ตามท่พี ดู ใหฟ้ ังมาน่ี

เร่อื งการบวชน่ะ ไอช้ ีวิตของคนสมยั นีม้ นั ไมเ่ หมือนสมยั กบั
พระพทุ ธเจา้ คนสมยั นีบ้ ญุ มนั นอ้ ย แตค่ รงั้ พระพทุ ธเจา้ นนั้ ทา่ น
เป็นผมู้ ีบญุ มาก พอไปขอบวชกบั พระองคใ์ นเวลานนั้ พระองคก์ ็
บวชใหเ้ วลานนั้ เลย เพราะพระองคท์ รงรูแ้ จง้ วา่ คนเหลา่ นีม้ ีบญุ
มากแลว้ อยา่ งนนี้ ะ พอบวชเขา้ มาแลว้ ตงั้ อกตงั้ ใจทาํ ความเพียร
ไม่นานก็สาํ เรจ็ มรรคผลเขา้ ไปแลว้ อย่างนีแ้ หละ สาํ หรบั คนเกิด
มาในยคุ นีส้ มยั นนี้ ่ี สมองก็ทบึ เรยี นอะไรก็จาํ ไมค่ อ่ ยได้ แลว้ ก็ไอ้
ความฉนั ทะความพอใจในการกระทาํ คณุ งามความดกี ็ออ่ นแอ

เต็มที ทาํ อะไรก็ไมเ่ ขม้ แขง็ ไม่เอาจรงิ เอาจงั ไม่ทาํ ความพอใจให้
ย่ิง ศกึ ษาเลา่ เรยี นอย่างนีน้ ะก็ไมเ่ อาจรงิ อยา่ วา่ แตม่ าเรยี น
ธรรมะเรยี นวนิ ยั เม่ือเรยี นภาษาของชาติ ภาษาไทยอะ้ เรยี นวิชา
ความรูใ้ นโลก ก็เหมือนกนั บางคนน่ะ ไมเ่ อาไหนเลย อย่ไู ปกบั
เพ่ือนไปยงั งนั้ นะ เลน่ ไป ไปโรงเรยี นก็ดี พอหมดวนั หมดเวลาไป
อยไู่ ปพออายคุ รบแลว้ เคา้ ก็จาํ หนา่ ยออกไปเลย ไม่ไดก้ ็ชา่ ง ทกุ
วนั เนีย้ เพราะวา่ เนือ้ ท่ีของโรงเรยี นมนั จาํ กดั เด๋ียวเอาคนอ่ืนเขา้
ไปเรยี นแทน คนท่ีเรยี นมาแลว้ ไดห้ รอื ไมไ่ ดก้ ็โละออกไป ผใู้ ด
สอบไดผ้ ใู้ ดไดด้ กี ็เป็นโชคของผนู้ นั้ ไป ผใู้ ดเกียจครา้ นเฉ่ือยชาก็
เลยตกกระป๋ องไป ไม่มีความรูอ้ ะไ◌ี รตดิ ตวั ของตวั ออกไปจาก
โรงเรยี นเลย ไออ้ ย่างนนั้ มนั มีอยเู่ ป็นจาํ นวนมาก น่นั น่ะ มนั สอ่
แสดงใหเ้ หน็ เลยวา่ คนบญุ นอ้ ยมนั เป็นอยา่ งนนั้

อนั เขา้ มาบวชในวดั วาศาสนานี้ ก็ยง่ิ แลว้ ใหญ่เลยน่ี แนะนาํ
ใหท้ อ่ งนวโกวาท หลกั สตู รนกั ธรรมอย่างนี้ ไมอ่ ยากเอาเลย อนั นี้
ใหม้ ากนั เขา้ ใจไว้ เราไดเ้ ขา้ มาบวชอยา่ งนีน้ ะ อยา่ ไปทาํ ตนเป็น
คนออ่ นแอทอ้ แทอ้ ยา่ งนนั้ ตอ้ งทาํ คนใหเ้ ป็นคนเขม้ แขง็ จรงิ ๆ

ตอ้ งเช่ือถอ้ ยฟังคาํ ของอปุ ัชฌาอาจารย์ เม่ืออปุ ัชฌาอาจารย์
แนะนาํ ใหป้ ฏบิ ตั ิตนอยา่ งไร ทาํ อย่างไร ตอ้ งตงั้ ใจทาํ ตามจรงิ ๆ
ตอ้ งทาํ ความพอใจ ท่จี ะทาํ ตามคาํ แนะนาํ ส่งั สอนของทา่ นเตม็ ท่ี
เลย มนั ตอ้ งอยา่ งนนั้ การท่ีเป็นคนดอี ะ้ เพราะวา่ เราวาสนาบารมี
ยงั นอ้ ยอยู่ สตปิ ัญญาก็นอ้ ย อย่างนีถ้ า้ เราไมเ่ คารพตอ่
คาํ แนะนาํ ส่งั สอนของอปุ ัชฌาอาจารยเ์ ชน่ นีแ้ ลว้ จะเป็นคนดี
ไม่ไดเ้ ลย คนเรามนั ทาํ ดีไดน้ ะ ทาํ ไมจะทาํ ไม่ได้ แตท่ ่ีมนั ทาํ ไมไ่ ด้
เพราะมนั ไมเ่ ช่อื ไมเ่ คารพตอ่ ครูบาอาจารย์ อนั นีส้ าํ คญั มาก
เพราะฉะนนั้ จงึ เตอื นไวก้ ่อน สาํ หรบั ผทู้ ่ีเขา้ มาขอบวชเรยี นในวดั
วาศาสนาน่นี ะ ถา้ คดิ วา่ ตนจะไมเ่ คารพตอ่ อปุ ัชฌาอาจารยแ์ ลว้
อย่าบวชเลย บวชเขา้ มาแลว้ ก็ไมไ่ ดป้ ระโยชนอ์ ะไร ไมไ่ ด้
ประโยชนอ์ ะไรเลย ฉะนนั้ มนั ตอ้ งตดั สินใจใหแ้ น่วแน่ทกุ คน วา่
ท่านบอกเขา้ รูก็จะเขา้ เลยหละ ตอ้ งตงั้ ใจลงอย่างนนั้ จรงิ ๆ มนั ถงึ
จะ…การประพฤตพิ รหมจรรยน์ ีจ้ งึ จะมีอานิสงสม์ าก จงึ จะไดผ้ ล
คมุ้ คา่ ท่ีเราเขา้ มาบวช

พอ่ แมพ่ ่ีนอ้ งก็จะไดอ้ านิสงสด์ ว้ ย แลว้ ก็จะ…เราผเู้ ขา้ มา
บวชน่ี ก็ไดต้ อบบญุ แทนคณุ มารดาบดิ า ลงุ ปา้ นา้ อา ครูบา
อาจารยผ์ มู้ ีอปุ การะคณุ หลาย อยา่ ไปเขา้ ใจวา่ เราไมเ่ ป็นหนี้
บญุ คณุ ของท่านนะ เกิดมาแตล่ ะคนเน่ีย เอาหนีต้ ิดตวั มาพรอ้ ม
แลว้ นะ หนีบ้ ญุ หนีค้ ณุ เลย ไมใ่ ช่หนีเ้ งินทองหรอก ท่ที ่านไดเ้ ลยี้ ง
ดเู ราน่ะนกึ ดรู เึ ปลา่ มารดาบดิ าน่ะ เมตตากรุณามีคามรกั ใคร่
เอ็นดตู อ่ ลกู เหลือลน้ พน้ ประมาณ จงึ เลีย้ งลกู ใหญ่มาได้ ถา้
มารดาบดิ าขาดเมตตาจิตนแี้ ลว้ ทา่ นปลอ่ ยใหเ้ ราตายแตย่ งั นอ้ ย
โน่นเราก็ตายแลว้ นะ ป่านนี้ เพราะเราชว่ ยตวั เองไมไ่ ดเ้ ลยน่ี เกิด
มาทีแรกนะ่ ท่จี ะใหญ่โตมาไดน้ ่ีนะ โหย มารดาบดิ าตอ้ งทะนุ
ถนอมเอาซะเตม็ ท่ีเขา้ นะ ไม่เหน็ แก่ความยากลาํ บากเลย ซกั ผา้
ขีต้ ีผา้ เย่ียวสารพดั ทวา่ อยใู่ นอปุ การะของมารดานะ่ เป็นสว่ น
ใหญ่ บิดานนั้ เรยี กวา่ อย่วู งนอก บดิ านนั้ เป็นผรู้ บั ภาระหาเงนิ หา
ทองมาจนุ เจือมาเลีย้ งลกู เลยี้ งเมีย เมียน่นั ก็เลีย้ งลกู ใหผ้ วั ไปหา
เงิน ทรุ กรรมลาํ บาก กวา่ จะเลยี้ งลกู ใหญ่ แตล่ ะคนน่ะ มนั ตอ้ ง

คิดใหเ้ ห็นวา่ เราน่ีแหละเป็นลกู หนีข้ องทา่ นแนน่ อนเลย หนีบ้ ญุ
หนีค้ ณุ

ทาํ อยา่ งไรเราจงึ จะชดใชห้ นีบ้ ญุ คณุ นีไ้ ด้ พระพทุ ธเจา้ ตรสั
วา่ บวชแลเป็นการใชห้ นีบ้ ญุ คณุ ของท่านผมู้ ีอปุ การะตนไดเ้ ป็น
อยา่ งดี เป็นอย่างสงู สงู กวา่ ผอู้ ย่คู รองเรอื นแลว้ อปุ ถมั ภบ์ ดิ า
มารดา เพราะวา่ ผทู้ ่ีเขา้ มาบวชแลว้ น่ี พอ่ แมก่ ็ดีอกดีใจหลาย ลกู
ของคนไดล้ ว่ งเกินพอ่ แม่มาอยา่ งไรพอ่ แมก่ ็อโหสกิ รรมใหห้ มด
ไมถ่ ือโกรธถือเกลียดเลย ดซู ิ พอ่ กบั แม่นะ่ พอ่ แม่ถงึ ไดบ้ ญุ ดว้ ย
น่นั แหละ ถา้ หากวา่ ลกู น่นั บวชเรยี นธรรมวนิ ยั ไปฝึกฝนอบรม
จติ ใจตนเองไป ไดค้ วามรูค้ วามฉลาดในธรรมในวินยั ตนก็มี
คณุ ธรรมอยใู่ นใจอย่างไร และก็พยายามแนะนาํ ชกั จงู พอ่ แม่ท่ีมี
ความเหน็ ผิดใหเ้ กิดความเหน็ ถกู ขนึ้ มา พอ่ แม่ยงั ทาํ ความช่วั อยู่
ก็แนะนาํ ใหล้ ะความช่วั ใหท้ าํ ความดไี ด้ ไออ้ ยา่ งนีเ้ น่ียยง่ิ เป็น
การตอบบญุ แทนคณุ คาํ ขา้ วฟอ้ นและนา้ํ นมของพอ่ ของแมไ่ ด้
เป็นอยา่ งสงู ทีเดยี วเลย ผเู้ ป็นนกั บวชเน่ียพอ่ แม่เคารพน่ี ถา้ ทาํ ดี
จรงิ ๆนะ ถา้ ทาํ ตวั เป็นพระเป็นเณรจรงิ ๆ พอ่ แมก่ ็กราบก็ไหว้

โนน่ น่ะใหค้ ดิ ดู ดงั นนั้ มนั จะไมเ่ ป็นการตอบแทนบญุ คณุ ท่านได้
อยา่ งไรหละ แตท่ ีนีถ้ า้ หากตนทาํ ไม่ดปี ระพฤติเหลวไหลใจคอ
เหลาะแหละ ไม่ฝึกตนใหห้ นกั แน่นใหต้ งั้ ม่นั ดว้ ยดอี ยา่ งนีล้ ะก็
พอ่ แมก่ ็ไม่นบั ถือแลว้ อยา่ งนี้ ทาํ ใหพ้ อ่ แมเ่ สยี ใจอกี ซา้ํ นะ โอย้
ลกู เราน่ีบวชทงั้ ทีเอาดีก็ไมไ่ ด้ อย่างนีก้ ็ทาํ ใหพ้ อ่ แม่หนกั ใจเลย
การบวชเชน่ นีน้ บั วา่ ไดป้ ระสบในสิง่ ท่ีไมใ่ ชบ่ ญุ ซะแลว้ ไมใ่ ชไ่ ด้
บญุ นะบดั นีน้ ะ

เพราะฉะนนั้ ทกุ คนใหร้ ะลกึ ไวเ้ สมอ เม่ือเราบวชเขา้ มาแลว้
เราจะตอ้ งประพฤตติ นทาํ ตนใหพ้ อ่ แม่ยนิ ดดี ว้ ยจรงิ ๆ ใหอ้ ปุ ัชฌา
อาจารยย์ กยอ่ งนบั ถือจรงิ เราจกั ไมท่ าํ ตวั เป็นคนเลว ใหต้ งั้ อก
ตงั้ ใจไวอ้ ยา่ งนีแ้ ละใหต้ ง้ ใจวา่ เราจะตอ้ งเรยี นธรรมเรยี นวนิ ยั ให้
ได้ บวชเขา้ มาแลว้ นะ เพราะธรรมวินยั นีน้ ะเป็นตวั ของพทุ ธ
ศาสนาน่ะ ใหเ้ ขา้ ใจ คาํ วา่ เรานบั ถือพระพทุ ธศาสนาก็นบั ถือ
ธรรม นบั ถือวนิ ยั น่ีนะ คาํ วา่ นบั ถือตอ้ งเรยี นรูส้ ิ ตอ้ งจาํ ใหไ้ ด้ เม่ือ
เรยี นรูจ้ าํ ไดแ้ ลว้ ลงมือปฏบิ ตั ติ าม สิง่ ใดท่ีทรงสอนใหล้ ะเวน้ เรา
ก็เวน้ สงิ่ ใดท่ีทรงสอนใหท้ าํ ตาม เราก็ทาํ บดั นี้ อยา่ งนีถ้ งึ เรยี กวา่

ผนู้ บั ถือพระพทุ ธศาสนา เพราะฉะนนั้ แหละเม่ือไดย้ ินไดฟ้ ัง
อย่างนีแ้ ลว้ ใหพ่งึ พากนั ตงั้ อกตงั้ ใจประพฤติปฏิบตั ไิ ปดว้ ยความ
ไม่ประมาท

ท่ีมา: https://youtu.be/t2AqFo4L-9I