สวรรค์โสดาบัน โดย หลวงปู่เปลี่ยน ปัญญาปทีโป

สวรรค์ พระโสดาบนั
หลวงป่เู ปล่ียน ปัญญาปทโี ป
เป็นพระโสดาบนั บคุ คลขนั้ ตดั สนิ ก็คือสงั โยชน์ ๓ เป็นขนั้
ตดั สนิ รบั รองดว้ ยตนเองของบคุ คลนนั้ อาตมาก็ไมไ่ ดเ้ ป็นพระ
โสดาบนั บคุ คล ก็จะเลา่ ตามระดบั ของพระโสดาบนั สักกายะ
ทฐิ ิ รูไ้ ตรลกั ษณ์ รา่ งกายนีไ้ มเ่ ท่ียง เป็นทกุ ข์ เป็นอนตั ตา
วิจกิ ิจฉา ความลงั เลสงสยั ในบญุ ในบาปไมม่ ี เช่ือกรรมอย่าง
ม่นั คง ไม่มีความสงสยั ในคาํ สอนของพระพทุ ธเจา้ วา่ ท่านชีว้ า่
บาปก็ตอ้ งบาป บญุ ก็ตอ้ งบญุ บดั นีไ้ ม่ลบู คลาํ ศลี ของตน สลี พต
ปรามาส วา่ ตวั เองมีศลี ม๊ยั ในปัจจบุ นั ไม่ตอ้ งคิด มนั มีอยใู่ น
อตั โนมตั ิจงึ จะรูจ้ กั วา่ ตนเองเป็นผมู้ ่นั คง
บดั นีส้ ่ิงท่ีจะรบั รองจรงิ ๆคอื มีหริ ิโอตตปั ปะ ความละอาย
ตอ่ บาป สะดงุ้ กลวั ตอ่ บาปท่จี ะตดิ ตาม น่ีเป็นพืน้ ฐานมลู ของ
หลกั ผทู้ ่ีบรรลธุ รรม เขาจงึ ทาํ บาปไม่ลงพระโสดาบนั บคุ คล เคา้
จงึ เอาชวี ติ แลก ทาํ แตบ่ ญุ เรยี กวา่ บาปไมม่ ีในท่ีลบั ท่ีแจง้ หละ
พวกนี้ จะทาํ อย่ใู นหอ้ งแมไ้ มม่ ีใครเห็น ก็บาป เคา้ รูก้ นั ทาํ ใหค้ น

1

เห็นขา้ งนอกกบ็ าป ทาํ บญุ ใหค้ นเหน็ ก็ไดบ้ ญุ ทาํ อยใู่ นหอ้ งไหว้
พระสวดมนต์ น่งั ภาวนาก็ไดบ้ ญุ ใครเห็นไม่เหน็ ก็ชา่ ง น่แี หละ
บาปไมม่ ีในท่ลี บั ท่ีแจง้ จงึ มีหิรโิ อตตปั ปะเป็นเจา้ เรอื นของจิตใจ

สมยั ครงั้ ก่อนนะ ผหู้ ญิงเคา้ บรรลเุ ยอะ ผชู้ ายบรรลเุ ยอะทาง
พทุ ธกาล พระโสดาบนั บคุ คล แตพ่ ระโสดาบนั บคุ คลมนั ๓ เกรด
มนั แปลกอยทู่ ่ี ๓ เกรด เอกพชิ ี เกรดหนง่ึ เป็นภาษาสมยั ใหม่
เคา้ เรยี กเกรด (หวั เราะ) โกลังโกละ อีกเกรดหนง่ึ สัตตักขัต
ตุงปรมะ อีกเกรดหนง่ึ นา่ จะไดเ้ กรดเดียวเนอะโยม อนั นีม้ นั ได้
๓ เกรด เพราะอะไร ก็เพราะภมู ิสตปิ ัญญาตา่ งกนั ถา้
เปรยี บเทียบทางโลกก็เหมือนกบั เรยี นจบชนั้ เดยี วกนั น่ีแหละ แต่
คนหน่งึ มนั สอบไดท้ ่ีหนง่ึ คนหนง่ึ มนั สอบไดท้ ่ีสบิ แปด แตม่ นั ก็
สอบไดอ้ ยู่ มนั คาบเสน้ เกือบจะตกแลว้ แตม่ นั ก็ไดอ้ ยชู่ นั้ หน่งึ อนั
นีค้ วามฉลาดมนั จะตา่ งกนั ใช่มยั้ หมอก็เหมือนกนั นะ
นายแพทยน์ ่ี จบดว้ ยกนั เปิดคลนี ิคน่ีคนเตม็ คลนี ิคหมอหน่งึ อกี
หมอหน่งึ ไมค่ อ่ ยมี ก็เพราะเทคนิคการรกั ษาโรค ผฉู้ ลาดนนั้
ตา่ งกนั น่นั เอง อนั นนั้ แหละ ภมู เิ ป็นอย่างนนั้

2

พระโสดาบนั บคุ คล เอกพชิ ีน่ีถา้ มาเกิดอกี ชาติหน่งึ ขา้ งหนา้
น่ี ก็แลว้ หละไดส้ าํ เรจ็ มรรคผล คือเป็นพระอรหนั ต์ โกลงั โกละ
เป็นหา้ ชาตหิ กชาติมาเกิดอกี สตั ตกั ขตั ตงุ ปรมะ เจด็ ชาติ นบั แต่
ชาตนิ ีไ้ ปเกิดอกี ๗ ชาติจงึ จะพน้ ทกุ ขส์ าํ เรจ็ เป็นพระอรหนั ต์ อนั นี้
คนจะสงสยั นะ อาตมาพดู ใหฟ้ ังอีก ทาํ ไมจงึ เป็นถงึ ๕ ชาติ
น่าจะไดเ้ ป็นขนึ้ เรว็ ๆ มีส่ีขนั้ แลว้ มนั ยงั เหลอื อยู่ ๓ สมมตุ ิวา่ เป็น
พระโสดาบนั บคุ คลแลว้ น่ี สมมตุ วิ า่ หา้ ชาติหรอื หกชาติ พอมา
เกิดชาตใิ หม่ ตงั้ ใจบาํ เพ็ญ พอบาํ เพ็ญก็บรรลพุ ระโสดาบนั
บคุ คลแลว้ บาํ เพ็ญตอ่ ก็เลยไดส้ กิทาคามีบคุ คล เอาหละชาตินี้
พอแลว้ มนั พอแลว้ น่ี เขา้ ไปน่งั ภาวนาในวดั พอแลว้ แหละ ฉนั น่ี
ใจสบายแลว้ ไดแ้ คน่ นั้ น่ะ บาํ เพ็ญแคน่ ีพ้ อแลว้ ก็ไปลอ่ งลอยไป
ในสกิทาคามี ตามไปอกี ตามไปอีกมาชาติหลงั ก็มาบาํ เพญ็ อกี
ก็กา้ วขนึ้ ไปถงึ ท่ีเกา่ เอ้ มนั สบายอยนู่ า อยนู่ ่ีก็สบาย ก็เลยเลน่
อย่นู ่นั น่ะ เหมอื นคนเดินทางไปเท่ียวอยตู่ า่ งจงั หวดั น่ีนะ ไปเลน่
อย่จู งั หวดั กลางทางมนั ยงั ไมถ่ งึ เพราะมนั สนกุ อยู่ เลยบาํ เพ็ญไป
แคน่ นั้ มนั เฒา่ มนั แกม่ นั ตายไปเสยี กม็ าเกิดใหมอ่ ีก ตงั้ ใจ

3

บาํ เพญ็ อกี บาํ เพ็ญอกี ไปถึงโน่น ถงึ อนาคามี โหย ก็ย่งิ ไกลหละ
บน่ ี้ ยงุ่ อยนู่ านหละบดั นี้ ลอ่ งลอยวา่ ตนเองถึงนิพพานแลว้
เขา้ ฌาณ ถา้ เกิดเขา้ ฌาณโลกีย์ มนั เส่ือมรบึ เ่ น่ีย มนั ถงึ แลว้ แต่
เขา้ ไดน้ านเหมือนกนั แตม่ นั ออกมาแลว้ มนั เส่ือม ไม่ใช่โลกตุ ร
ฌาณ ไปเลน่ อยนู่ ่ีแหละ

เหมือนพระน่งั ทกุ วนั น่ีแหละ บางองคน์ ่งั ได้ ๒ วนั ๓ วนั ๔
วนั น่ี น่งั สบายเขา้ อยใู่ นฌาณสบาย ก็เลยไปคา้ งอย่ใู นน่นั อยู่
พรหมโลก ไมถ่ งึ สทุ ธาวาส เป็นพรหมชนั้ ต่าํ เป็นเทพชนั้ สงู ท่ีมา
เกิดอย่นู ่ี มนั ยงั ไม่ถึงพระอนาคามที ่ีชนั้ สงู นะ ก็เลยไปน่นั อยู่
น่นั น่ะ พอไปเลน่ ในนนั้ หลายชาติก็มาอกี แลว้ ไปทาํ ชาตอิ ่ืนก็ได้
นิดๆหน่อยๆ เห็นมยั้ เคา้ สอบทกุ วนั สอบปรญิ ญาเคา้ ได้
อนปุ รญิ ญา ไดป้ รญิ ญาตรี หยดุ เท่านนั้ แหละ เฒา่ ก่อน ชาติ
หนา้ ทาํ วทิ ยานิพนธย์ งั ไมจ่ บปรญิ ญาโท ไดท้ นุ ไปซกั หนอ่ ยแลว้
ชาติหนา้ มาตอ่ เผยอขนึ้ ไป แตป่ รญิ ญาโทก็ทาํ วทิ ยานิพนธน์ ะ
ทาํ ปรญิ ญาเอกไมไ่ ดก้ บั เขา ชาตนิ ีม้ นั เฒา่ ตายไปมาเกิดอีก ทาํ
ตอ่ กวา่ จะจบเลยงมอย่นู ่นั แน่ะ บางคนอยากหยดุ แลว้ ทาํ ไป

4

สามปี ส่ีปี โอย้ ไมไ่ หวแลว้ น่ีมนั ก็หยดุ เสยี จนเป็นแมเ่ ฒา่ พอ่
เฒา่ มนั ก็หยดุ เอง บดั นีถ้ ึงท่ีสดุ มนั มาบาํ เพญ็ ตอ่ ชาตสิ ดุ ทา้ ยก็
ไปถึงชาตทิ ่ี สมมตุ ทิ ่ีเจด็ มนั ยงั เหลือนอ้ ยแตม่ ีทนุ ก็เลยทาํ
ปรญิ ญาใหจ้ บ

พอพระพทุ ธเจา้ เทศนท์ หี นง่ึ เห็นมยั้ พระปัญจวคั คียน์ ่นั
แหละ ชาตสิ ดุ ทา้ ยของทา่ น ก็เลน่ มาไมร่ ูก้ ่ีชาติ พอเทศนอ์ นัตต
ลักขณสูตรจบเทา่ นนั้ แหละ ไม่ถงึ ๓๐ นาทีอะไร พระพทุ ธเจา้
คงจะเรว็ กวา่ เราสวดทกุ วนั นี้ เพราะท่านเป็นคนอนิ เดยี เทศนเ์ รว็
ฟังเกือบจะไมท่ นั คงจะไมถ่ งึ ๓๐ นาทีแนเ่ ทศน์ พอจบป๊ับ ได้
เป็นพระอรหนั ตพ์ รอ้ มกนั ทงั้ ๕ องคเ์ ลย เพราะทา่ นยงั มีนดิ เดียว
มนั กก็ ลว้ ยมนั สกุ แลว้ เปลอื กมนั เหลอื งแลว้ เขา้ ใจบ่ พอแกะ
เปลือกออกเนอื้ ใหก้ ินหวานฉ่าํ น่ี! ทา่ นไปแกะเปลอื กมนั แกะ
เปลือกกลว้ ย ก็คือไปเทศน์ รูปัง อนัตตา รูปไม่ใชต่ น รูปัง ทกุ
ขงั รูปัง อนิจจงั รูปัง ทกุ ขงั รูปัง อนัตตา แลว้ กท็ า่ นถาม รู
ปัง อนิจจงั วา อนิจจัง วาติ รูปเท่ียงหรอื ไมเ่ ท่ียง พวกเธอวา่
ไง อนิจจงั ภนั เต พะเจา้ คา่ ตอบทนั ทีดว้ ยปัญญาของทา่ น ใจ

5

จรงิ พระพทุ ธเจา้ ตอบเอง พระพทุ ธเจา้ ตอบใหฟ้ ังเอง แลว้ สงิ่ ใด
ไมเ่ ท่ียง เป็นทกุ ขห์ รอื เป็นสขุ เลา่ พดู ภาษาไทย ทกุ ขัง ภนั เต
เป็นทกุ ขพ์ ะเจา้ คะ่ ก็สง่ิ ใดไม่เท่ียงเป็นทกุ ขม์ ีความแปรปรวน ไป
เป็นธรรมดา ควรหรอื พวกเธอท่ีตามเห็นสงิ่ เหลา่ นนั้ วา่ ตวั ของเรา
เราคือน่นั คอื น่ี น่นั เป็นตนของเรา โน เหตงั ภนั เต หาอยา่ งนนั้
ไม่พะเจา้ คะ่ ไม่ใช่ๆ ทา่ นตอบทนั ทีเลย

เราน่ีงมกนั ไมร่ ูก้ ่ีปียงั ตอบไมไ่ ดอ้ ยู่ มนั ก็ไมเ่ ลยบรรลุ เขา้ ใจบ่
เพราะปัญญาของเรามนั ไม่รู้ ตนของฉนั น่ีและ ตนของผมน่ี
แหละ อยนู่ ่ีแหละ ลบู อยนู่ ่ี ตาบอดคลาํ ชา้ งอยู่ น่นั มนั เป็นงนั้ อนั
นนั้ ท่านไมค่ ลาํ เฉยๆนะ ท่านคลาํ ดว้ ยปัญญา พอจบป๊ับ รูปัส
มิงปิ นิพพนิ ทะติ โอย้ เบ่ือหนา่ ยมนั จรงิ ๆ มาเกิดเป็นรูป เว
ทะนายะปิ นิพพนิ ทะติ เบอ่ื หนา่ ยจรงิ ๆทงั้ ทกุ ขท์ งั้ สขุ น่ี ทาํ ให้
วนุ่ วายจรงิ ๆ สัญญายะปิ นิพพนิ ทะติ จาํ แลว้ มนั กห็ ลงก็ลืมอยู่
แลว้ แลว้ ก็เบ่อื มนั สังขาเรสุปิ นิพพนิ ทะติ ยอ่ มเบ่ือหน่ายใน
สงั ขารทงั้ หลาย เกิดขนึ้ มาแลว้ แหม มนั เป็นอยเู่ น่ียปรุงแตง่
วิญญาณัสมงิ ปิ นิพพนิ ทะติ ย่อมเบ่ือหน่ายในวิญญาณ ตาน่ี

6

มนั วิญญาณตาน่ีเหน็ รูปทงั้ รกั ทงั้ ชงั นา่ เบอ่ื หนา่ ย น่ีธรรมของ
ทา่ น อาตมาพดู ใหฟ้ ังเฉยๆ น่ีของทา่ น เบอ่ื หนา่ ย คลายความ
กาํ หนดั สนิ้ ความยนิ ดี หมดรกั หมดชงั ท่านหมดเกลียด ทา่ นก็
เลยหมดความยดึ ม่นั ถือม่นั เป็นอปุ าทาน ไม่มีอยใู่ นใจ ใหข้ าด
ลอย หรอื เรยี กวา่ จิตรูเ้ ขา้ ถึงธรรม เลยวางไดส้ บาย พอเจบ็
ขนึ้ มา คงจะไมเ่ จบ็ ขาแลว้ เพราะใจมนั ไมเ่ จ็บของทา่ น น่ีมนั
เป็นยงั งี้ แตเ่ รามนั ไมเ่ ป็นอยา่ งนนั้ คอ่ ยๆทาํ ไป พอฟังออกมยั้

ชีวติ ของเราก็พอรูก้ นั นะ ชีวติ ของเทพน่ีเสวยความสขุ ท่กี รรม
เคา้ สรา้ งเอาไว้ อย่ไู มเ่ ฒา่ ไม่แก่ ไมเ่ จบ็ ไมป่ ่วย เป็นโอปาติกะเกิด
ผดุ ขนึ้ ตามบญุ ตามกรรมของตนเอง ใหญ่เทา่ กนั หมดเลย ตวั
เท่ากนั แลว้ ก็สวยเทา่ ๆกนั อกี ซะดว้ ย หม่ใู ครหมมู่ นั เป็นภมู ิของ
เหมือนบคุ คลรกั ษาศีล ๕ กภ็ มู ขิ องพวกนนั้ ภมู ริ กั ษาศลี ๘ ก็ภมู ิ
ของใครของมนั ก็เสวยบญุ ของตนเอง เรยี กวา่ บญุ ทพิ ย์ เทพเจา้
ถา้ อยากไปทางไหน สมมตุ วิ า่ เราอยนู่ ่ีแหละ แตเ่ ราอยากไป
อยากไปโนน้ ประเทศอ่ืนท่ีอ่นื ในโลก สง่ิ ท่ีเราก่อสรา้ งไว้ สรา้ งกฏุ ิ
วหิ ารศาลาอะไร วตั ถทุ งั้ หลายมนั ก็ไปปรากฏคอยอยู่ ก็ไปถงึ น่นั

7

ก็ไปน่งั ถา้ อยา่ งนีท้ ่ีน่งั ก็หายแวบ้ ไปเลย เหมือนเคร่อื งนงุ่ ของเรา
น่ีเหมือนกนั เราบรจิ าคทานดว้ ยสอี ะไรบา้ ง ถา้ นกึ อยากนงุ่ มนั ก็
เกิดขนึ้ เป็นสนี นั้ ไมไ่ ดน้ งุ่ เหมอื นอยา่ งเรานะ มนั เกิดขนึ้ มาเอง
เป็นของทิพย์

พวกนีไ้ มม่ ีเวทนา เป็นขนั ธ์ ๔ รูป เวทนาไมม่ ี มีแตส่ ญั ญา
สงั ขาร ขนั ธ์ ๔ และ ขนั ธ์ ๑ มีขนั ธ์ ๕ และ ขนั ธ์ ๔ และ ขนั ธ์ ๑
ขนั ธ์ ๕ ก็พวกเราน่ีแหละ ขนั ธ์ ๔ เคา้ ไม่บน่ วา่ เคา้ ทกุ ขเ์ จบ็ ปวดท่ี
น่นั นะ่ เทวดาเคา้ ไมม่ ี ขนั ธ์ ๑ ก็คืออะไร พรหม ขนั ธ์ ๑ เป็นอยา่ ง
นนั้ เทวดาเคา้ อยู่ ถา้ ใครไดท้ าํ บญุ อะไรบา้ ง เหมือนถวายนา้ํ
ปานะเน่ยี นกึ จะกินนา้ํ ปานะ อ่มิ อยา่ งนีเ้ ลย อ่มิ ขนึ้ มาเลย
เพราะเคา้ ไดท้ าํ บญุ ไวแ้ ลว้ ถา้ ใครไม่ไดท้ าํ นกึ ยงั ไงก็ไมอ่ ม่ิ น่ี
สวรรค์

ถา้ หากมีปราสาทไปน่งั อยู่ ถา้ บคุ คลถวายพระพทุ ธรูป ก็น่งั
ดพู ระพทุ ธรูปอย่เู น่ียแลว้ ก็เดินไป ถา้ ใครสรา้ งกฏุ ิ ศาลา มีสระ
นา้ํ ลอ้ ม มีสระ มีดอกบวั หอ้ มลอ้ ม ใครทานดอกไม้ บรจิ าคทาน
ดอกไมไ้ วม้ าก สวนไม่รูก้ ่ีไร่ ลอ้ มปราสาท มนั ใหแ้ ตม่ นั ดอกใหญ่

8

อาตมาไมม่ ีเงนิ ซอื้ เคร่อื งบินจมั โบพ้ าไปนะ เหมือนบางอาจารย์
นะ แตจ่ ะสอนใหป้ ฏิบตั ิใหถ้ งึ เอาเท่านนั้ เอง ถา้ ปฏบิ ตั ิถงึ แลว้ มนั
ถงึ เห็นเอง ดอกกหุ ลาบ ดอกขนาดนีเ้ ลย เมืองสวรรค์ ท่ีเราใช้
ดอกนอ้ ยๆไปบชู าอย่ทู กุ วนั พดู แลว้ ก็อยากใหซ้ กั คนไปเท่ียวเอง
ไปดแู ลว้ คงจะพดู กนั งา่ ยหนอ่ ย อนั ท่ีไม่เหน็ จะไปบอกกนั อยู่
อย่างนีแ้ หละ ถา้ ไปเหน็ แลว้ คงจะขยนั บางคนขยนั ทาํ บญุ อยาก
มาอย่อู ยา่ งนีแ้ หละ เอาละน่นั เป็นภวตณั หาหละ (หวั เราะ) แลว้
ก็ดไี มเ่ ป็นอะไร ตณั หามนั อยากพาไปดี บดั นีถ้ า้ ขนั้ สงู ขนึ้ มี
ตามลาํ ดบั จรงิ ๆแน่นอนเลย ชนั้ ตาวะตงิ สา ยามะ ดสุ ติ ให้
ตา่ งกนั นิมมานรตี ปรนิมมิตวสวตั ตี สวรรค์ ๖ น่ีมีตา่ งกนั
แน่นอน

บดั นีผ้ ทู้ ่ีไม่เหน็ คงจะคา้ น เป็นฝ่ายคา้ นแน่นอน พระน่ี โยมก็
คา้ น แตก่ ่อนนนั้ อาตมาก็คา้ นเหมือนกนั นะ คา้ นคาํ สอน
พระพทุ ธเจา้ ในพระไตรปิฎก ฮือ้ จะมีไดย้ งั ไง มหาสมัยสูตรไป
อา่ นดคู าํ แปล เทพเจา้ ทงั้ หลายหม่ืนโลกจกั รวาลมากราบภิกษุ
แตล่ ะสีๆพระอานนทเ์ ปิดโลก พระพทุ ธเจา้ เปิดโลก มองเห็น

9

อย่างนีเ้ ลย ตาภกิ ษุทงั้ หลายเห็นหมดเลย เห็นเทพทงั้ หลาย เหน็
หมดเลย ไมต่ อ้ งปิดบงั พระพทุ ธเจา้ เปิด มองเหน็ เลย กเ็ ลยเป็น
หมใู่ ครหมมู่ นั เหมือนพวกเราน่ีแหละ อนั นหี้ มหู่ นง่ึ หม่เู ทวดา
หมเู่ คา้ ไปกินเหลา้ กินอย่เู ด๋ยี วนี้ หมมู่ นั หมเู่ ลน่ ไพม่ นั ก็เลน่ อยู่
หมขู่ องเขา หมเู่ ท่ียวเคา้ ก็ไปเท่ียวอยู่ หมตู่ ากแดดไมร่ ูจ้ กั รอ้ นก็
ไปตกี อลฟ์ อยกู่ ็ไป เมาลกู กอลฟ์ เป็นเด็กเกิดเม่ือวานน่ี ตกี อลฟ์
เลน่ ป๊ อกๆแป๊ กๆ อนั นนั้ มนั ของเขา มนั คนละหม่กู นั

น่ี! เทวดาน่ีชนั้ ท่ีบาํ เรอบาํ รุงท่ีสดุ จรงิ ๆก็คือชนั้ ดสุ ิต เรากเ็ ลย
เอามาตงั้ อาํ เภอดสุ ติ กรุงเทพ เอาเมืองสวรรคเ์ คา้ มาตงั้ ช่ือ เมือง
นีเ้ ป็นเมืองเกดิ ของพทุ ธภมู ิ ผใู้ ดปรารถนาเป็นพระพทุ ธเจา้ ถา้
เขา้ มาเกิดในเมืองนีแ้ ลว้ คนนนั้ เขา้ เกทแลว้ มหี วงั หละท่จี ะได้
บรรลเุ ป็นพระพทุ ธเจา้ ในอนาคตกาล แตก่ ไ็ ม่รูจ้ กั ก่ีลา้ นโกฎปีถงึ
จะไดเ้ ป็น อนั ดบั ไหนก็ไมท่ ราบ เพราะมีคนู่ ่นั มาก เมืองนีส้ วย
วจิ ติ รพิสดาร ประดบั ประดา ตปี ระโคมอะไรมีทกุ อยา่ ง เมือง
สวรรค์ เมืองนีเ้ ป็นเมืองของสวยงาม เมืองประดบั ประดา แต่
เมืองอ่ืนนนั้ ไมเ่ หมือนกนั ไมไ่ ดป้ ระดบั ประดาถึงขนาดนนั้

10

อาตมาไปถามเขา จงึ พดู ได้ ถา้ ไม่เหน็ แลว้ คงจะเงียบ โยม
ถามมา ไปเหน็ ตา่ งๆ ไปถามดู บางทียงั ไมต่ ายเลย ตวั เจา้ ของ
เคา้ ทกุ วนั นี้ แตป่ ราสาทเคา้ มีแลว้ อยใู่ นเมืองสวรรค์ ไปถามแลว้
พอเคา้ สรา้ งกฏุ ิวหิ ารเสรจ็ ทางนนั้ ก็เสรจ็ เหมือนกนั ในสวรรค์ แต่
คนยงั ไม่ตาย ตวั ยงั อยใู่ นเมืองมนษุ ย์ แตท่ างนนั้ เคา้ เสรจ็
เรยี บรอ้ ยคอยอยู่ ทาํ แทน่ ประดบั ดว้ ยแกว้ ปพู รมไวเ้ รยี บรอ้ ยเลย
รองรบั แลว้ ปราสาท แตบ่ างคนมาคดิ อยา่ งนนี้ ะ ถา้ ทาํ โบสถน์ ่ี
บญุ ไม่ถึง ตายง่าย กลวั พระก็กลวั ถา้ สรา้ งโบสถเ์ สรจ็ แลว้ หนี
ญาตไิ ปจาํ พรรษาวดั อ่นื กลวั ตาย แหม พระยงั กลวั โยมจะไม่
กลวั ยงั ไง พระยงั กลวั ทาํ ไมโงน่ ่ี พระ อาตมาน่ี จะไมเ่ ช่ือกรรม
ซกั หน่อย มีหลายองคน์ ่ี เป็นเร่อื งขององคท์ ่าน ไม่ใช่เรอ่ื งของ
อาตมา อาตมาไม่ยอมหนี สรา้ งแลว้ ก็อยนู่ ่นั นนั้ แหละเมือง
สวรรคเ์ ป็นอยา่ งนนั้ เคา้ เสวยสขุ ดว้ ยบญุ ทพิ ยข์ องเคา้ ถา้ หาก
บญุ ใครนอ้ ยก็อยไู่ มน่ าน อยไู่ ม่นานแลว้ ก็จตุ ลิ งมาเกิดเมอื ง
มนษุ ย์ หาท่ีเกดิ

11

แลว้ เคา้ ไม่มีซากศพ คนเมืองสวรรค์ หายแวบ้ ไปเลย หาย
จอ้ ยไปเลย ไมเ่ ห็น ก็ลงมาเกิดเมืองมนษุ ย์ แตม่ นั ใครอยากอย่กู ็
อยไู่ ม่ไดน้ ะ ถา้ หมดบญุ น่ะ ตอ้ งจตุ ิ รา่ งกายจะเศรา้ หมอง
ลกั ษณะเห็น สวนดอกไมจ้ ะเห่ียว แนน่ อนหละ แน่นอนจะหมด
บญุ แลว้ เคา้ รูก้ นั เองเคา้ คนนนั้ หมดบญุ แลว้ ไปจตุ ิ บดั นีถ้ า้ หาก
เราอยากลงมาเกิดกอ่ นท่ยี งั ไม่หมด จะไดม้ ยั้ ได้ บญุ ยงั ไมห่ มด
อยากลงมาสรา้ งบารมีได้ จตุ ิได้ หาเลอื กท่ีเกิดเหมาะสมกนั
เพราะเมืองมนษุ ยน์ ่ีเป็นเมืองสรา้ งคณุ งามความดี ไปอย่สู วรรค์
น่ีไม่ไดอ้ ะไรหละ อ่มิ มม กินดอกเบีย้ อยนู่ ่นั แหละ ไมม่ ีดอกเบีย้ ซิ
ดว้ ยวา่ เงนิ กนิ จนหมด เรยี กวา่ เงินอยใู่ นกระเป๋ ากินจนหมด
ดอกเบีย้ ไม่มี เพราะไมม่ ที ่ีสรา้ งบญุ ในสวรรค์ เหน็ หอปราสาท
ของคนอ่ืนมนั ใหญ่กวา่ เราน่ี มนั มีกิเลสอยนู่ ่ะ อยใู่ นเมืองสวรรค์
โอ๋ เคา้ ไดห้ ลงั ใหญ่กวา่ เราน่ี วยุ้ ลงไปสรา้ งอกี ซะก่อน เอาใหไ้ ด้
ใหญ่ เหน็ เคา้ ทองคาํ เลย่ี มอยู่ ใหญ่กวา่ เรา เคา้ ก็เลยไปเกิด ไม่
อย่หู ละ ไปสรา้ งบญุ ดีกวา่

12

พอกลบั ลงมาแลว้ เอาแลว้ ชวนเขา้ วดั บเ่ ขา้ อกี แลว้ มืดต๋ือตึ๊
บอกี แลว้ เหมือนคนทกุ วนั นี้ เหน็ มยั้ เคา้ มีเงินมที อง ชวนเขา้ วดั ก็
ไมเ่ ขา้ พอ่ แมป่ ่ยู ่าตายายบางคนเหมือนกนั ชวนเขา้ ไมเ่ ขา้ เลย มี
เงินเยอะๆก็ไมเ่ ขา้ ชวนมาวดั มนั หลง ลงมาเมืองมนษุ ยม์ นั หลง
อกี มนั ทาํ ใหเ้ ราวนอยตู่ รงนีแ้ หละ แตเ่ จตนาทกุ คนอยากลงมา
สรา้ งความดีเพ่ือจะใหพ้ น้ ทกุ ข์ แตก่ ลบั ลงมาแลว้ มาสรา้ งทกุ ขใ์ ห้
เพ่มิ ขนึ้ มนั เป็นอยา่ งนี้ ก็มนั จะมืด มนั ตอ้ งอย่ใู นพระโสดาบนั
บคุ คลกอ่ นมนั จงึ จะไมห่ ลงมนั แตจ่ ะไดม้ าอย่ใู ตโ้ สดาบนั มนั
ลาํ บาก สวรรคก์ ็ไดไ้ ป แตม่ นั ยงั ไม่ไดเ้ ขา้ เขตโลกตุ รธรรม สวรรค์
ไดศ้ ลี ๕ มนั ก็ไป ศลี ๕ บรสิ ทุ ธิ์ ไปแลว้ ไปสวรรค์ บดั นีก้ ลบั ลง
มา ไมเ่ อาแลว้ ชวนไปก็มนั หมดจากตวั เลขอยใู่ นสมดุ วติ ามิน
เอม็ (เงนิ ) มนั ก็จะหมด น่นั แหละก็ชวนเขา้ วดั ก็ไม่เขา้ ชวนไป
ภาวนาก็ไม่ไป เหน็ มยั้ บางคน จะไดฮ้ ิต(ต)ี กนั เลย ลกู ชวนมา ฮิต
กบั ลกู เลยลกู ก็มาฟอ้ งอาตมาหลายคนแลว้ ลกู ดีแท้ พอ่ แม่ยงั
ฮติ ลกู อยู่ ลกู ชวนเขา้ วดั ทา่ นอาจารยไ์ ปชวนก็เอาแลว้ ชวนจน
เหน็ดจนเหน่ือยไมไ่ ดเ้ ลย อาตมาชวนไมร่ ูก้ ่ีคน คนเฒา่ คนแก่มนั

13

หลงอยา่ งนี้ มนั ก็เลยกลบั ตกต่าํ ไปอีกได้ เขา้ ใจมยั้ เพราะไมถ่ งึ
พระโสดาบนั บคุ คล

ถา้ หากลงมาแลว้ มีความตงั้ ใจจรงิ แลว้ คอ่ ยยงั ช่วั ดๆู อย่างนี้
กบั เคา้ เขา้ ใจนะ ดเู ด็กท่ีเกดิ มาสามขวบ ส่ขี วบ เคา้ ชวนคณุ ตา
คณุ ยายไปไหวพ้ ระกอ่ นจงึ นอน พอเหน็ พระเดนิ ผ่านหนา้ บา้ น
เคา้ ไหวเ้ คา้ เอง ไมต่ อ้ งสอนเคา้ น่นั น่ะคนนนั้ มาจากคณุ งาม
ความดี มาจากสวรรค์ พอมาแลว้ เอาหละระวงั ใหด้ นี ะ อายุ ๑๗
๑๘ ปีเป็นสาวเป็นหนมุ่ น่ะ จะไปตอนนนั้ เขา้ มหาวทิ ยาลยั จะ
มืดตรงนนั้ น่ะ มนั จะมืดเสยี เวลาตรงนนั้ อีกเวลาหนง่ึ ก็เลยไมเ่ ขา้
วดั อาจารยไ์ ปเทศน์ ไม่เหน็ นกั ศกึ ษาซกั คนเลย เหน็ แตอ่ าจารย์
มาฟัง เม่ือไปหลงเพลดิ เพลนิ ก็เสยี เวลาใช่มยั้ เสยี เวลาทาํ คณุ
งามความดี ขาดตอน ขาดวรรค ขาดตอน เกิดไปคบคนช่วั ก็
ตกต่าํ ทนั ทีเลย น่หี ละปัญหา

น่ีวา่ ไง ฟังออกมยั้ ทาํ ไมจงึ วา่ ลงมาได้ แม่อาตมาลงมาเกิด
แลว้ อาตมารูด้ ี อาตมาไปพบเขาอย่บู นสวรรค์ คยุ กบั เขาสนกุ
เขาก็วา่ จะลงมา เขาก็ยงั ไมห่ มดสมบตั เิ ขา น่ีก็ไมค่ ยุ คนเดยี ว คยุ

14

กบั หลายคน ก็ไปเท่ียวเลน่ แตเ่ สยี ทีไม่มีเงนิ ซอื้ เคร่อื งบนิ จมั โบ้
เท่านนั้ หละ เหมือนอาจารยบ์ างคนพาไป น่งั เขา้ ไปสบิ นาทีเหน็
แลว้ ไมม่ ียงั เหน็ ถา้ จติ ของเราถงึ สวรรค์ เหน็ เอง เหมือนเรา
เดนิ ทางไป ถา้ เราไปจงั หวดั นนั้ ถา้ เราไปถงึ เราจะเหน็ เอง เรา
ตอ้ งเดินทางไปถงึ คือความเพียรน่นั เอง คอื ความดีของเรา
น่นั เอง พระพทุ ธเจา้ ไมไ่ ดบ้ อกไว้ ถา้ อาจารยพ์ ดู อย่างนี้ อาตมา
จะสอนให้ โยมปฏิบตั ินะ เม่อื โยมปฏบิ ตั ไิ ด้ จิตของโยมถึง โยม
จะเหน็ เอง อนั นีอ้ าตมาไม่คา้ นเลย เช่ือเลย เช่ือแน่นอนเลย เช่ือ
แนน่ อน ถา้ วา่ พาไปน่ี โหย ถา้ พาไปสอน ถกู ถา้ พาไปอยา่ งพา
ไปเป็นหมู่ โยมก็เลยเก่งกวา่ พระ น่งั ยงั ไมถ่ งึ น่ีสบิ นาที เด๋ยี วก็
เหน็ โนน่ เด๋ยี วก็เหน็ น่ี น่พี อฟังไดม้ ยั้ เมืองสวรรคม์ นั ยาวนะ ไม่
ตอ้ งพดู มนั มีหลายคนท่ีอาตมาไปคยุ กบั เคา้ มา เอาแคน่ ีก้ พ็ อได้

อนั หลกั ความจรงิ จรงิ ๆนนั้ คอื ไม่ไดพ้ ระพทุ ธองคไ์ มไ่ ดต้ รสั
ไวว้ า่ ฆราวาสเป็นพระอรหนั ตอ์ ย่เู พ่ือจะเทศนอ์ บรมคนตอ่ ไป
เหน็ แตเ่ ป็นพระ ตอ้ งบวช ถา้ ไม่บวชอย่ไู มไ่ ด้ ไมใ่ ชว่ ิสยั ของ
ฆราวาส ผบู้ รสิ ทุ ธิ์นะ่ อาตมาก็จะพดู แคน่ ใี้ หฟ้ ังก็ได้ แคเ่ ป็นพระ

15

อนาคามีน่ีก็ โดดแลว้ ไมต่ อ้ งเป็นพระอรหนั ตห์ รอก โดดหนี
แนน่ อนแลว้ ไม่อยเู่ ป็นฆราวาสแนน่ อน เพราะเคา้ เป็นขนั ธเ์ ดยี ว
มีอยขู่ นั ธห์ นง่ึ อยใู่ นฌาณตลอดทงั้ วนั ทงั้ คืนจะไปย่งุ กบั อะไร ไม่
มีย่งุ แลว้

อนั นหี้ ละญาตโิ ยมเป็นพระอรหนั ตจ์ ะอย่ไู ปไดย้ งั ไง เพราะ
ไมใ่ ชว่ สิ ยั ของฆราวาส ถา้ มาบวชมาไดย้ ่ีสบิ ปี สามสบิ ปี ไมม่ ี
ปัญหาอะไร พระพทุ ธเจา้ มีแน่นอนเร่อื งอยา่ งนนั้ แตฆ่ ราวาสน่ี
จะไดเ้ หน็ มยั้ พระราชบดิ าพระพทุ ธเจา้ วนั สดุ ทา้ ยสาํ เรจ็ มรรค
ผล พอจิตจะหลดุ พน้ หลดุ พน้ ก็ออกกน็ ิพพานเลย เป็นฆราวาส
ไม่อยไู่ ปอีกวนั ขา้ งหนา้ ฆราวาสมนั เป็นอยา่ งนี้ ได้ ดนู ่นั นะ่ พระ
พาหิยะ หรอื องคไ์ หนก็ดี ปลงผม พอผมตกลงมา เหน็ เสน้ มนั
หงอก ปลงอนจิ จงั เลยบรรลธุ รรม ก็ตอ้ งบวช ปลงผมเสรจ็ ก็ตอ้ ง
บวชเป็นภกิ ษุก็อย่ไู ดต้ อ่ ไป ท่านคดิ วา่ ไม่เกินเจ็ดวนั ตอ้ งบวช ถา้
ไมบ่ วชแลว้ นิพพาน ไมใ่ ชว่ สิ ยั ของฆราวาส เพราะเป็นผบู้ รรลุ
ธรรมชนั้ สงู

16

ถา้ พระโสดา สกิทาคา อาตมาไมว่ า่ อยไู่ ดส้ บาย ไม่มี
ปัญญา ถา้ ถงึ อนาคามี อาตมาวา่ เคา้ อยใู่ นพรหมแลว้ พรหมคือ
อะไร อพรหมจรยิ า คนเดียวใช่มยั้ โดดเด่ยี ว ไม่มีคเู่ รยี งเคียง
หมอนใชม่ ยั้ ไม่ยงุ่ ใช่มยั้ แคน่ ี้ ยงั ไม่ถงึ เป็นพระอรหนั ตเ์ ลย แค่
นนั้ ก็ออกไปแลว้ ออกไปไกลแลว้ ตหี ่างแลว้ อนั นนั้ เป็นผบู้ รสิ ทุ ธิ์
น่ีแหม มนั จะไปคลกุ คลอี ะไร คลกุ คลไี มไ่ ด้ ก็เหมือนครูบา
อาจารยท์ ่านละปลอ่ ยวาง ท่ีเราไปกราบไปไหวน้ ่ี อะไรทา่ นก็ไม่
เอาๆอย่นู ่นั นะ่ เอาใหท้ า่ นก็รบั ทา่ นก็ใหพ้ ร แตใ่ จท่านไมเ่ อา
ทา่ นพอแลว้ ดหู ลวงป่แู หวนน่นั น่ะ ขนใหเ้ ทา่ ไหร่ จะมาได้
เทา่ ไหร่ ไมร่ ูเ้ ร่อื งอะ◌ําร จบั แลว้ ก็วาง จบั แลว้ ก็วางป๊ บุ กว็ าง ผู้
พอแลว้

แตโ่ ยมน่ีพอรเึ ปลา่ หละ เหน็ มนั หวิ วิตามนิ เอม็ อยู่ (หวั เราะ)
พอฟังออกมยั้ อาตมาน่ีรบั รองอยา่ งนนั้ ถา้ บรสิ ทุ ธิ์ อย่ไู มไ่ ด้ ตอ้ ง
บวช ถา้ บวชน่มี าอยไู่ ดส้ ามสบิ ส่ีสิบปีแลว้ แตอ่ ายทุ า่ นจะอยู่ แต่
บางองคน์ ่ีทา่ นไมอ่ ยนู่ ะ ถา้ พดู ถงึ ครงั้ พทุ ธกาล ทา่ นสาํ เรจ็ แลว้
ทา่ นก็จะไปนะ่ ทา่ นเบ่อื หนา่ ยนะ่ ท่านไมอ่ ยากอยเู่ ลย ไม่อยาก

17

สอนใครแลว้ เบ่อื เปิดเลย นพิ พานเลย วนั หนง่ึ สองวนั ก็ไป
อยากไปแลว้ ก็ไปไดท้ กุ เวลา

นางภิกษุณีก็เหมือนกนั ทีแรกวา่ คนก็ถามอาตมาวา่ นาง
ภกิ ษุณี ผหู้ ญิงน่ีจะสาํ เรจ็ มรรคผลเป็นพระอรหนั ตไ์ ดม้ ยั้ โถ สมยั
ครงั้ พทุ ธกาลมากมายเลยทเี ดยี ว เขา้ นพิ พาน ผหู้ ญิง ก็บรรลไุ ด้
เหมือนกนั บางคนปรารถนาเป็นผชู้ าย อยากบวช อยากสะพาย
บาตร แบกกลดไปเท่ียวธดุ งค์ ปรารถนาไม่รูก้ ่ีรอ้ ยคนกบั อาตมา
นะ่ ปรารถนาทาํ ไม ปรารถนาเป็นผชู้ าย เป็นผหู้ ญิงก็บรรลเุ ตม็
บา้ นอยนู่ ่ี (หวั เราะ)

เบ่อื หนา่ ยมีสองเบ่อื หน่ายนะ เบ่อื หนา่ ยเพราะความไม่
พอใจหน่งึ เป็นโทสะนะ เป็นกิเลสนะ เบอ่ื หนา่ ยเพราะความรู้
แจง้ จงึ จะถกู จะเขา้ ใจแจม่ แจง้ ในรูปธรรม นามธรรม ตอ้ งเบ่อื
หนา่ ย เบ่ือหนา่ ยตา หู จมกู ลนิ้ กายใจ ถา้ เบ่อื หนา่ ยอยา่ งนี้
เบ่ือหนา่ ยดว้ ยความแชม่ ช่ืนเบิกบานจงึ จะถกู ถา้ เบ่ือหนา่ ย
หงดุ หงดิ ๆ โอย้ เบ่อื หนา่ ยมนั จรงิ ๆ เบ่อื หน่ายผดิ ไมไ่ ด้ เด๋ียวผกู
คอตายนะ ไมไ่ ดน้ ะแบบนนั้ อนั นนั้ เป็นโทสะ เป็นกิเลส จะเบ่อื

18

หนา่ ยอยา่ งนนั้ มยั้ แบบยิม้ แยม้ แจ่มใสมยั้ สบายมยั้ ถา้ สบาย
ถกู ก็รบี ดเู ขา้ ไปใหม้ นั แจง้ ๆอีก ดไู ม่ดอู ะไร ดขู นั ธห์ า้ น่ีแหละ มนั
วางไดม้ ยั้ ดเู ขา้ ไป จะเบ่ือพอมยั้

น่ีทา่ นสารบี ตุ รทา่ นบรรลุ คดิ วา่ บรรลถุ ึงท่สี ดุ แลว้ ทา่ นมา
กลบั มาดอู กี เรยี กวา่ ดรู ูปกาย ดรู า่ งกาย เพราะเราไมพ่ น้ ทกุ ขก์ ็
เพราะเร่อื งนีเ้ อง ก็มาดสู ิง่ ท่นี ่ี จะใหม้ นั รูแ้ ลว้ มนั จะพน้ ทกุ ข์ จะ
วางขนั ธห์ า้ ได้ ก็มาดู แลว้ มาดทู กุ วนั ทกุ คนื เรอ่ื งของเรอ่ื ง รูอ้ ยู่
ตลอดวา่ มนั จะเป็นยงั ไง มาพดู ถึงเบ่อื หนา่ ย ไม่ตอ้ งพดู เลยเร่อื ง
แบบนนั้ อยากไปเด๋ยี วนีแ้ หละ ดตู นเองวา่ เบ่อื หนา่ ยดว้ ย
สติปัญญาหรอื ความแช่มช่ืนเบิกบานมยั้ ถา้ ความแชม่ ช่ืนเบิก
บานขนึ้ มาพกั หนง่ึ ดอกบวั ชกั จะแยม้ มนั จะบาน จงึ วา่ เป็นผตู้ ่ืน
อยู่ เพราะต่ืนอยแู่ ลว้ เคา้ เบอ่ื จงึ ถกู ไม่ใชเ่ บ่อื แบบหงดุ หงิด ถาม
ตนเอง ผถู้ ามมาถามตนเองวา่ เบ่อื แบบไหน ถา้ เบ่อื แบบแช่มช่ืน
แบบจะพิจารณาดไู ป มนั ถกู แลว้ คดิ ดใู หม้ นั เบ่ือจรงิ ๆ จนถงึ
ท่ีสดุ มนั ก็มาดตู อ่

19

เป็นหนีเ้ ป็นสนิ กนั นะ่ รึ ก็ไปทาํ กนั เอาไว้ เป็นหนีก้ นั เอาไว้ แต่
ก่อนเราไปเอาของเขา มาชาตนิ ีเ้ คา้ ก็เอาของเรา ก็เลยกงั วล มา
จากท่ีไหนหละ มนั ก็กงั วลนะ่ เป็นหน่ี พระพทุ ธเจา้ จงึ วา่ ไม่ใหเ้ ป็น
หนีใ้ คร มนั จงึ มีความสขุ ฆราวาส ถา้ เป็นหนหี้ ละมนั ทกุ ข์ ไป
ไหนอะไรมนั จะทกุ ข์ มนั ก็อยากได้ จงึ ไปเอารถมา มนั ก็จงึ เป็น
หนี้ (หวั เราะ) มนั ก็หากิเลสน่นั แหละ ก็เลยหาเงนิ ใชใ้ หเ้ ขาไม่ทนั
ก็เลยกงั วล เคา้ จะมาเอา เป็นหนีจ้ งึ เป็นทกุ ขอ์ ยา่ งนี้ ทกุ ขส์ ขุ ของ
คฤหสั ถม์ นั อยา่ งหนง่ึ สขุ จากการมที รพั ย์ สองสขุ แตก่ ารจ่าย
ทรพั ยบ์ รโิ ภคไมห่ มดไม่สนิ้ สาม สขุ เกิดจากการไมเ่ ป็นหนีเ้ ป็น
สินของใคร ขอ้ นีแ้ หละมนั ชดั คอื เป็นหนีส้ นิ แหละมนั ทกุ ข์ ถา้ ไม่
เป็นหละมนั สขุ สขุ จากการงานปราศจากโทษ ดว้ ยกาย ดว้ ย
วาจา และดว้ ยใจ ไมม่ ีโทษ สขุ พระเคา้ กท็ าํ อย่ขู อ้ สดุ ทา้ ย แต่
พระบางองคย์ งั ตดิ หนีเ้ คา้ ใชม่ ยั้ มนั จะมีบา้ ง สรา้ งโบสถ์ สรา้ ง
วิหาร มนี ะบางองคย์ งั ตดิ หนี้ ถา้ ไม่เช่ืออาตมา ไปถามท่รี .พ.สงฆ์
เป็นโรคประสาทอยหู่ ลายองค์ พระนะ่ เป็นโรคประสาทเพราะ

20

สรา้ งศาลาไมเ่ สรจ็ สรา้ งโบสถไ์ ม่เสรจ็ ดดู ู๊ พระก็จะไปแกโ้ ยมได้
ยงั ไง เจา้ ของเป็นเองซะดว้ ย

ไปหลอ่ พระ แทท้ ่ีจรงิ น่ี คนท่ีไปหลอ่ พระพทุ ธรูปน่นี ะ ถา้ เป็น
ผมู้ ีศลี จะหลอ่ พระพทุ ธรูปไมค่ อ่ ยจะมีรูมีดา่ งมพี ลอ้ ย จะสะอาด
ถา้ พระกลา่ วถงึ พระผมู้ ีศลี บรสิ ทุ ธิ์ เป็นผไู้ ปหลอ่ พระองค์
ประธาน หลอ่ มาแลว้ จะไมม่ ี มนั สมบรู ณไ์ ม่คอ่ ยมีรู จะไดไ้ ปฉาบ
หรอื วา่ พระมนั บรสิ ทุ ธิ์ สาํ คญั บดั นีถ้ า้ ญาตโิ ยมไปนงุ่ ขาวห่มขาว
เหมือนอยากใหม้ ีศลี ทาํ พราหมณท์ าํ พธิ ีตา่ งๆ ก็อยากให้
มนั ศกั ดส์ ทิ ธิ์ ก็อยากไม่ใหม้ นั รูน่นั เอง อยากใหม้ นั เรยี บรอ้ ย จงึ
ไดพ้ ากนั สวดชยนั โตเป็นสิรมิ งคล เพ่ือหลอ่ เพ่ือจะไดก้ ราบไหว้
บชู า

จรงิ ๆแลว้ อาตมาไปดแู ลว้ วา่ เวลาขดั เวลาปิดทองน่ีผหู้ ญิง
ทงั้ นนั้ เลย ผชู้ ายไมเ่ หน็ ใครทาํ โยมผหู้ ญิงเอาบญุ ไปกินหมด น่ี!
การหลอ่ พระเพ่ือการกราบไหวบ้ ชู า อธิษฐานวา่ สรา้ งเพ่อื เป็น
สกั การะบชู า จะปรารถนาเขา้ นิพพานก็ได้ แตส่ ่งิ ท่ีมนั ใหจ้ รงิ ๆนะ่
มนั สวยนะ อานิสงสท์ ่ีจะได้ หลอ่ พระพทุ ธรูป ทาํ ใหม้ นั สวยๆ

21

หน่อย พระพทุ ธเจา้ สวยเลอเลิศ ไปทาํ พระพทุ ธรูปไมส่ วย มนั ไม่
นา่ กราบน่ีแหละ ระวงั ใหด้ ี ใครจะไปหลอ่ พระพทุ ธเจา้ สวยจรงิ ๆ
ก็ตอ้ งทาํ ใหส้ วย ใหน้ ่ากราบไหว้ บดั นีเ้ กิดมาชาติหนา้ มนั มี
อานิสงสจ์ ะไปพบพระพทุ ธศาสนา เป็นท่ีชกั ชวนคนใหก้ ราบไหว้
บชู า คนท่ียงั ไม่เล่อื มใส พอเคา้ เหน็ พระพทุ ธรูป เคา้ ก็ไดก้ ราบ
ไหวเ้ พราะเคา้ ไดเ้ ห็น ก็ตวั เราน่ีเป็นคนจงู เพราะมีสารูป
พระพทุ ธเจา้ สดุ ทา้ ยก็คือสวยงาม อานิสงสน์ ะ สวยงามเป็น
หลานของพระสงั กจั จายนะ ไมใ่ ชท่ อ้ งใหญ่อยา่ งนนั้ นะ สวยรอง
พระพทุ ธเจา้ เลย ก็เพราะหลอ่ รูปของพระพทุ ธกสั ปะ
พระพทุ ธเจา้ องคท์ ่ีผ่านไปกอ่ นพระพทุ ธเจา้ ของเรา ครงั้ ไปเกิดใน
ชาตินนั้ ทา่ นหลอ่ พระพทุ ธรูปใหก้ ราบไหวบ้ ชู า มาเกิดในภพ
พระพทุ ธเจา้ ของเรา ท่านจงึ สวยมาก อนั นอี้ านิสงสท์ ่ีใหน้ ะน่ี
พระพทุ ธเจา้ นะตรสั ไมใ่ ชอ่ าตมาพดู เฉยๆ เพราะทา่ นสวย
พระสงั กจั จายนะไดอ้ ธิษฐานทอ้ งใหใ้ หญ่ คนก็ยงั ชอบอย่นู ่นั
แหละ ยงั ชอบอยู่ ไมแ่ ลว้ อย่เู พราะทา่ นสวย

22

นีบ้ ดั นี้ ไปสวดอภธิ รรม ไปรว่ มสวดอภิธรรมแลว้ จะอทุ ิศสว่ น
บญุ สว่ นกศุ ลท่ีเราไปทาํ บญุ แลว้ ไปฟังสวด เด๋ียวนีพ้ ระสวดใหค้ น
เป็นฟังนะ ไมไ่ ดส้ วดใหค้ นตายฟังนะ สวดใหพ้ วกเราฟังอภิธรรม
เพราะเป็นยอดของธรรมะ เราก็เรยี กเอาธรรมะชนั้ สงู ๆมาสวดใน
งานศพ เพ่ือใหเ้ ป็นสริ มิ งคลแกศ่ พ เพ่ือใหค้ นไดย้ นิ ไดฟ้ ัง จะได้
ฟังธรรมะสงู ๆบา้ งในงานนี้ น่ีหลกั มนั เม่ือคนฟังเฉยๆน่ีนะ ยงั ไม่
เขา้ ใจในธรรม แตเ่ คารพธรรม ตายแลว้ ก็ยงั จะไดไ้ ปสวรรค์ น่ี
อานิสงส์ ตายแลว้ เวลานนั้ ยงั บไ่ ดก้ ลบั บา้ นหละไปตายกบั ศพอกี
หละ ก็จะไปสวรรคน์ ่นั มนั จติ สงบ จติ เคารพจรงิ ๆ

เหน็ มยั้ คา้ งคาวน่ี ถา้ ผไู้ ดเ้ รยี นพระไตรปิฎก คา้ งคาว ๕๐๐
ตวั อย่ใู นถา้ํ พระสารบี ตุ รสวดกบั หมู่ สวดไปแลว้ เพลนิ ฟัง
อภิธรรม เทา้ หลดุ ออกจากเพดานหนิ ตกลงมาตายหมดเลย
ทงั้ ตวั เมียตวั ผตู้ ายไปเกิดเป็นเทพบตุ รเทพธิดาหมดเกลีย้ งเลย
อยบู่ นสวรรค์ อานิสงสฟ์ ังเฉยๆนะ เคารพเฉยๆ จนลืมไป เทา้ น่ี
หลดุ เพราะเคลิบเคลมิ้ แหม นา่ สรรเสรญิ เพราะจรงิ ๆ นา่ เคารพ
จรงิ ๆนะ จติ มนั เลยเป็นกศุ ลใชม่ ยั้ ตายแลว้ เลยไปกบั บญุ น่ีมนั ดี

23

อย่างนีแ้ หละ ถา้ ใครฟังไม่ออกก็ไปฟังดว้ ยความเคารพ พอบดั นี้
เวลาพระใหพ้ ร เราตงั้ ใจอทุ ศิ ท่ีเราไปทาํ บญุ สว่ นกศุ ลใหแ้ กผ่ ทู้ ่ี
ลว่ งลบั ดบั ไป เชิดชวู ิญญาณดวงนนั้ เพ่ือใหร้ บั อนโุ มทนา

บางวญิ ญาณยงั รอดศู พอยนู่ ะ บางวิญญาณ ยงั ไม่ไดเ้ กดิ
ภพอ่ืน รออยู่ ยงั ไมไ่ ป เจด็ วนั แตบ่ างศพน่ีไปแลว้ ไปเป็นเทพ
แลว้ เทพบตุ ร เทพธิดาแลว้ แตจ่ ะลงมาดหู รอื ไมม่ าดกู ็แลว้ แต่
เคา้ ถา้ เคา้ อยากมาดกู ็มาได้ หรอื มาอยากดแู ลว้ มนั ใชง้ านไมไ่ ด้
แลว้ ไปแลว้ บางคนน่พี อออกจากรา่ งน่ีไปเลย จะไปสขุ กไ็ ปเลย
ไปทกุ ขก์ ็ไปเลย ไม่สนใจแลว้ บา้ นหลงั นีม้ นั นอนไมไ่ ดแ้ ลว้ ฝนร่วั
มนั ตากแดดแลว้ ไมเ่ อารา่ งแลว้ มนั ก็ไปแลว้ น่ีตวั นนั้ ไป แตท่ กุ
คนควรอทุ ิศสว่ นกศุ ลพรอ้ มกนั เวลาพระใหพ้ ร สง่ ไปใหแ้ ก่
วิญญาณผทู้ ่ีตายอยู่ ตายอยนู่ อนอยใู่ นหีบ

บดั นีห้ ลกั ท่ีเราจะพิจารณา เราเอาคนท่ีนอนอยใู่ นหีบ ยดึ
เป็นหลกั ปฏบิ ตั ิของเราวา่ น่ีคนเราเกิดขนึ้ มามนั ตายอยา่ งนี้
แหละ เราเขาไดอ้ ะไรไป เขามีเงนิ หลายพนั ลา้ นอย่ใู นธนาคาร
เอาไปมยั้ น่ีถามตนเองอย่างนนั้ ก็ไป เคา้ เอาไปมยั้ เคา้ เอาใครไป

24

บา้ ง ไมม่ ีใครไป เคา้ ไปสง่ ถงึ แคเ่ ตาน่ะ น่งั เกา้ อดี้ อู ย่นู ่นั นะ่ เคา้ ก็
เลยปิดฉากละครเลยตอนเคา้ จะเผา มนั เลน่ ละครสดุ ฉากมนั ก็
ตอ้ งปิดม่าน เราดแู ลว้ นอ้ มมาหาตนเอง เอ้ เราก็ตอ้ งจะตาย
เหมือนกบั เขา ทงิ้ ของน่นั กม็ ามองหนา้ มองหลงั น่นั รบี ทาํ ความ
ดใี หเ้ รา เห็นบ่ เคร่อื งยืนยนั นะเน่ียเกิดแลว้ ตอ้ งตาย เรามานกึ อนั
นีจ้ งึ จะเป็นประโยชนไ์ ปเผาศพ อยา่ ไปเชด็ นา้ํ ตา พระพทุ ธเจา้
ท่านไมใ่ หเ้ ชด็ นา้ํ ตา นะ หริ ุณณัง วา โสโก วา ยา วญั ญา ปะ
ริเทวะนา การรอ้ งไหก้ ็ดี การเศรา้ โศกก็ดี ไมเ่ ป็นประโยชนแ์ ก่
ผตู้ าย ภาษาไทยก็แปลอยา่ งนนั้ มีอยา่ งเดยี วคือทาํ บญุ อทุ ศิ ไป
ใหเ้ ม่ือคนตายแลว้ มีแคน่ นั้ ใหไ้ ดแ้ คน่ นั้ ของท่ีจะให้ เราอทุ ศิ
ความดีไดแ้ คน่ นั้ เอ มนั อดไม่ได้ มนั รกั กนั ก็ตอ้ งใหเ้ นาะ ถา้ จะไป
หารกั ไปหาตณั หาอีกน่นั แหละ มนั เร่อื งธรรมดา

ทา่ นสอนใหก้ ุสลา ธัมมา อกุสลา ธัมมา อพั ยากะตา
ธัมมา น่ี ธรรมท่ีเป็นกศุ ล ธรรมท่ีเป็นบญุ อกุสลา ธัมมา ธรรม
ท่ีเป็นบาป ทา่ นสอนบญุ สอนบาปดว้ ยน่ี พระน่นั ทา่ นสอน ท่าน
สอนบญุ สอนบาป จะเป็นกลางๆ อัพยากะตา ธมั มา ทาํ ไปซิ

25

อยา่ ทาํ บาปจะไปกบั บาปนะ ทาํ บญุ จะไดไ้ ปกบั บญุ นะ ตอ้ งพดู
งา่ ยๆกนั ขอ้ ตน้ สดุ ทา้ ยท่านก็เลยวา่ อนิจจา วาตะ สังขารา
พระทา่ นวา่ สงั ขารไม่เท่ียงนะโยมนะ มนั เป็นอยา่ งนีแ้ หละ มนั ก็
นอนอย่ใู นหีบน่ีแหละ

ท่านก็ไม่แปลซะบา้ ง ทา่ นก็เลยครางไปฟังก็ไมร่ ูเ้ รอ่ื งเลย
ครางออ๊ ยๆไปอย่างนนั้ พระพทุ ธเจา้ ถา้ มีชีวติ อยู่ อาตมาวา่ ดา่
แหลกแน่ เพราะไปรอ้ งเพลง ครางอ๊อๆแอๆ๊ อย่างนีไ้ มไ่ ด้ ใชเ้ สยี ง
ยาวๆอยา่ งนนั้ ไมไ่ ด้ มนั บาป มนั ผดิ อกั ขระของภาษามคธ แตว่ า่
พระกท็ าํ เพราะโยมน่นั แหละชอบ โยมน่พี าใหพ้ ระตกนรก ระวงั
ใหด้ ี (หวั เราะ)ท่องๆใหด้ หี นอ่ ย

น่ีแหละเราไปฟังอนั นนั้ อุปปาทวะยะธัมมโิ น มีความ
เกิดขนึ้ แลว้ นิรุชฌันติ เคา้ สอนอยา่ งนี้ คนนีเ้ กิดขนึ้ มาแลว้ ตอ้ ง
ตายนะ ถา้ พดู อยา่ งง่ายๆ เตสัง วูปะ สโม สุโข การเขา้ ไปสงบ
ระงบั แห่งสงั ขารเป็นสขุ นะ สงั ขารถา้ เราไปสงบได้ เราก็นิพพาน
แลว้ เน่ีย ไม่มาเกิดเป็นรูปอยา่ งนีแ้ ลว้ สขุ เตสงั วปู ะ สโม สโุ ข
ความเขา้ ไปสงบแหง่ สงั ขารเป็นสขุ นะโยมนะ น่ี ท่านบอกอย่างนี้

26

โยมกฟ็ ังแตภ่ าษาอนิ ตะระเดีย เลยไมร่ ูเ้ ร่อื งอะไร เลยแปลใหฟ้ ัง
ก็ภาษาพระพทุ ธเจา้ แตท่ งิ้ ไม่ได้ ตอ้ งมาแปลกนั ใหม่

เห็นมยั้ ท่านวา่ เหตุปัจจะโย ธรรมเป็นปัจจยั เกิดจากเหตุ
อารัมมะณะปัจจะโย เป็นอารมณอ์ ยใู่ นใจเป็นปัจจยั อะธปิ ะ
ตปิ ัจจะโย เป็นใหญ่ในการท่ีเคา้ จะยดึ ในปัจจยั นนั้ ๆ อนันตะ
ระปัจจะโย ไม่มีประมาณแลว้ เลน่ อารมณม์ านีไ้ ม่รูก้ ่ีชาติแลว้
ธรรมนีเ้ ป็นธรรมสมานสงั วาสกนั อุปะนิสสะยะปัจจะโย เป็น
อปุ นิสยั เป็นปัจจยั ท่ีไปหา กมั มะปัจจะโย เป็นกรรม
มคั คะปัจจะโย เป็นหนทางเดนิ ของจติ ท่ีจะเสวยอารมณน์ ีเ้ ป็น
ปัจจยั โอย้ ไมพ่ ดู กนั มาก มนั ยาว มนั เป็นอภิธรรม โยมก็ฟังให้
มนั เขา้ ใจ

บางคนอาจจะไดเ้ รยี นอย่นู ่ี เรยี นแตแ่ ผนท่ีเฉยๆ ไม่ภาวนา
เลยไม่รูร้ ส มีแตท่ าํ อาหารเฉยๆ ไม่กิน เลยหิวอยู่ ตอ้ งเรยี นแลว้
ตอ้ งปฏิบตั ิ พอฟังออกมยั้ เอาอนั นีแ้ หละ พอฟังอนั นีแ้ ลว้ ออื้ ได้
ฟังธรรมแลว้ เวย้ นกึ มีบญุ แลว้ เรา ไดฟ้ ังธรรม ไดอ้ ทุ ศิ ความดี
ของเราใหแ้ กผ่ ตู้ าย ขา้ พเจา้ ไดม้ าฟังธรรม ขา้ พเจา้ ระลกึ ถงึ

27

ความดีนี้ เป็นบญุ คือความสขุ ใจท่ีขา้ พเจา้ ไดท้ าํ แลว้ ขออทุ ศิ
สว่ นกศุ ลใหจ้ ติ วิญญาณจงรบั เอาความสขุ นี้ ถา้ มีสขุ ก็ขอใหส้ ขุ
ย่งิ ๆขนึ้ ไปเทอญ แคน่ ีก้ ็พอแลว้ เวลาพระใหพ้ ร ใหก้ นั ตรงนนั้ เลย
อนั นีไ้ ปเราก็ไปน่งั เฉยๆ เจา้ ของก็ไปฟังเฉยๆอย่เู วลาพระใหพ้ ร
เคา้ ก็ไมไ่ ดอ้ ะไร ไมไ่ ดใ้ หเ้ ขา เราไมไ่ ดใ้ หเ้ ขา ไม่สง่ ใหเ้ ขา บางคน
ไปพดู เอาใสบ่ งั้ ไฟจดุ ขนึ้ ฟ้าขนึ้ จรวดโน่น จะไดข้ นึ้ สวรรค์ อนั นนั้
ทงั้ โง่ทงั้ เง่า อาจารยพ์ าหลงไปท่วั โลก (หวั เราะ) มนั จะไปไดไ้ ง
มนั อยทู่ ่ีจิตวญิ ญาณ (เทปจบ)

ท่ีมา: https://youtu.be/IQkM2VDftfs

28