เรื่อง กรรม โดย หลวงปู่เทสก์ เทสรังสี

กรรม ๑
หลวงป่เู ทสก์ เทสรงั สี
วนั นีจ้ ะเทศนถ์ งึ เร่อื งกรรมใหฟ้ ัง คนไม่คอ่ ยจะคดิ ถึงกรรม
คดิ ก็คิดไม่ละเอยี ดถ่ีถว้ นเผนิ ๆ เหน็ วา่ เวลาตายดว้ ยประการ
ตา่ งๆ อปุ ัทวเหตเุ กิดขนึ้ ก็เรยี กวา่ กรรมของคนนนั้ แทท้ ่ีจรงิ นนั้
กรรมมนั ยงั ลกึ ซงึ้ ไปกวา่ นนั้ อกี อยา่ งท่านวา่
สัพเพ สัตตา ลัทธะสัมปัตตโิ ต มา วคิ ัจฉันตุ
สัพเพ สัตตา กัมมสั สะกา กัมมะทายาทา กมั มะโยนิ
กัมมะพันธุ กมั มะปะฏสิ ะระณา
ยงั กมั มงั กะริสสนั ติ กลั ยาณัง วา ปาปะกังวา ตัสสะ
ทายาทา ภาวสิ สันติ
อยา่ งนีเ้ ป็นตน้ คนเราถา้ ไมม่ กี รรมก็ไมเ่ กิด มนั มีกรรมจงึ
คอ่ ยเกิด ถา้ หมดกรรมหมดเวรแลว้ ก็หมดเรอ่ื งกนั ถึงพระ
นิพพานเลย ตอนนีม้ นั มีกรรมอยนู่ ่นั แหละ จงึ ไดม้ าเกิดเป็นคน
มาเป็นสตั วส์ าราสง่ิ ทกุ ประการท่ีเกิดมานนั้ ลว้ นแตเ่ ป็นกรรม
ทงั้ นนั้ แหละ สพั เพ สัตตา ลัทธะสัมปัตตโิ ต มา วคิ ัจฉันตุ

1

เราทาํ กรรมอะไรไวย้ อ่ มไดร้ บั กรรมอนั นนั้ ทาํ กรรมดีกรรมช่วั ก็
ตอ้ งรบั กรรมอนั นนั้ ท่เี ราทาํ ไม่ใชค่ นอ่นื ทาํ ให้ ไมใ่ ชท่ าํ ใหค้ นอ่นื
เราทาํ เอง เราไดเ้ อง อนั นีเ้ ป็นการตายตวั อยใู่ นนนั้ จะ
เปล่ยี นแปลงพลิกไหวไปไม่ได้

กมั มสั สะกา เราทาํ กมั มะทายาทา กรรมอนั ท่ีเราทาํ แลว้
เราตอ้ งรบั เป็นทายาท คอื วา่ เป็นรบั ผลกรรมน่นั เอง กัมมะโยนิ
เรามีกรรมเป็นกาํ เนิด คอื ไดเ้ กิดมาเป็นมนษุ ย์ มาเป็นสตั ว์ ท่ีเกิด
มาเรยี กวา่ กรรม กมั มะพันธุ กัมมะปะฏสิ ะระณา เรามีกรรม
เป็นเผ่าพนั ธุ์ กัมมะปะฏสิ ะระณา เราตอ้ งอาศยั กรรม คนเรา
เกิดขนึ้ มาตอ้ งอาศยั กรรม เด๋ยี วนีก้ ็ตอ้ งอาศยั กรรมอยู่ คอื การ
กระทาํ น่นั เองเรยี กวา่ กรรม เราทาํ ดที าํ ช่วั ก็ คือเราเกิดมาตอ้ งทาํ
ไมท่ าํ อย่เู ฉยๆไมไ่ ด้ เหมือนกบั ทอ่ นไมท้ อ่ นฟืนนีไ้ มไ่ ด้ คนไมท่ าํ
กรรมอะไรเรยี กวา่ คนตาย มีจิตวิญญาณเขา้ ครอบครองแลว้ ตอ้ ง
มีกรรมทกุ คน เรยี กวา่ กมั มะปะฏิสะระณา ทาํ กรรมดกี ็เราน่นั
แหละทาํ ทาํ กรรมช่วั ก็เราน่นั แหละทาํ

2

ยงั กัมมงั กะริสสนั ติ เราจะทาํ กรรมอนั ใดไว้ ถา้ เม่ือเป็น
เชน่ นนั้ เราจะทาํ กรรมอนั ใดไว้ ใหเ้ ลอื กเอา ดีหรอื ช่วั ใหเ้ ลอื กเอา
ถา้ เห็นวา่ กรรมช่วั ทจุ รติ เป็นผลใหเ้ กิดทกุ ข์ เราก็เวน้ เสยี กรรมดี
เป็นเหตใุ หเ้ กดิ สขุ นาํ มาซง่ึ ความสขุ เรากป็ ระกอบแตค่ วามดอี นั
นนั้ แตก่ ็ยงั เป็นกรรมอย่นู ่นั แหละ ประกอบทงั้ ดีและช่วั เป็นกรรม
ทงั้ สองอยา่ ง แลว้ จะไปพน้ จากกรรมไดย้ งั ไง๊

เราอาศยั กรรมเช่นนีแ้ ลว้ เหน็ ชดั เจนดว้ ยตนเอง วา่ ไม่มีใคร
ทาํ ใหเ้ รา เราเกิดมาตอ้ งพง่ึ กรรม อยทู่ กุ วนั นีก้ ็คือกรรม คอื ทาํ ดี
ทาํ ช่วั เราก็ตอ้ งไดร้ บั กรรมนนั้ ตอ่ ไปอีก ไมม่ ีท่ีสิน้ ท่ีสดุ (วฏั )
สงสารน่วี า่ จะยืดยาวนานแสนนานท่ีสดุ ท่ีจะพน้ จากกรรมได้
ยาก เกือบจะมองไม่เหน็ รบิ หร่เี สยี เลย กรรมเราทาํ ทกุ คนท่ที าํ
อย่นู ะ แตไ่ มใ่ ชข่ องเหลอื วิสยั ท่ีคนเราจะทาํ ใหพ้ น้ จากกรรมได้
ดว้ ยการประกอบคณุ งามความดอี นั เป็นโลกตุ รธรรม พระธรรม
ทงั้ หลายทงั้ เป็นโลกยิ ะและโลกตุ ตระ พระองคไ์ มไ่ ดผ้ กู ขาด ใคร
ทาํ ก็ได้ ถา้ ตงั้ ใจทาํ พระองคช์ ีท้ างเฉยๆท่ีเป็นโลกียะ โลกตุ ตระ
พระองคช์ ีท้ างเฉยๆ พระองคไ์ ม่ไดผ้ กู ขาด

3

คนไม่เช่ือกรรม หลงในกรรมของตนและของคนอ่ืนในโลก
อนั นี้ อยา่ ไดพ้ ากนั เห่อเหิมต่นื เตน้ เรอ่ื งไมด่ ตี า่ งๆ ขา่ วเลา่ ลือ
เอิกเกรกิ เฮฮา ทางโนน้ ทางนอี้ ะไรตา่ งๆ ต่นื เตน้ กนั ไปหมด บาง
ทีก็อาจารยน์ นั้ อาจารยน์ ่ีแกก้ รรมแกเ้ วรได้ โอโ้ หย ตายแลว้ ใคร
จะไปแกไ้ ดห้ นอ เป็นอาชีพของเขาตา่ งหาก แกก้ รรมแกเ้ วรมนั
ตอ้ งมีคา่ ยกครู อย่างนอ้ ยตอ้ ง ๔๐ ๕๐ บาทขนึ้ ไป มนั ก็รวยนะสิ
มนั แกก้ รรมไดอ้ ย่างนนั้ แลว้ มนั แกไ้ ดอ้ ยา่ งไรหละ แลว้ ปลท่ีสดุ ก็
ตายดว้ ยกนั ทงั้ หมด ฉะนนั้ น่นั แหละ จะตายน่นั แหละ รูปเหรยี ญ
อาจารยน์ ีด้ ี วเิ ศษวโิ ส อย่คู งกระพนั อยยู่ งคงกระพนั ตา่ งๆ ยงิ ไม่
ออก แทงไมเ่ ขา้ ตไี ม่แตกอะไรตา่ งๆ ต่ืนเตน้ กนั ตงั้ เป็นรอ้ ยเป็น
พนั ก็ซือ้ กนั

บางทีรูปพระพทุ ธรูปน่งั อย่ใู นโบสถอ์ ย่ดู ๆี เอาไปเป็นเครอ่ื ง
คงกระพนั ไปบน ไปเซน่ สรวง คนไม่มีลกู มีเตา้ ไม่มีลกู มหี ลาน
ไปบนบานศาลเจา้ เอาพระพทุ ธรูปน่นั แหละ อะไร๊ ทา่ นจะรูจ้ ะ
เหน็ อะไรกนั ความตน่ื เตน้ ความนยิ มนบั ถือ คือไมเ่ ช่ือกรรมเรอ่ื ง
ผลของกรรมน่นั เอง บางคนทาํ ไมจงึ ตอ้ งไดล้ กู ไดห้ ลาน บางคน

4

ยงั ตอ้ งอย่คู งกระพนั พน้ อนั ตรายไดเ้ ป็นบางครงั้ บางคราว อนั นนั้
มนั ก็เป็นเพราะกาํ ลงั ใจของผนู้ นั้ ตา่ งหาก ความศกั ดิส์ ทิ ธิ์เพราะ
กาํ ลงั ใจคนนนั้ ตา่ งหาก เช่ือแลว้ ก็กาํ ลงั ใจมนั แนว่ แนล่ งไป มนั ก็
เป็นไดบ้ างครงั้ ไมใ่ ชเ่ ป็นท่วั ไป ขอโชคขอลาภก็เหมือนกนั ถา้ ขอ
ได้ คนทงั้ หลายก็ไม่ตอ้ งทาํ มาหากินแลว้ ถา้ ขอโชคขอลาภก็รวย
ดว้ ยกนั หมดทกุ คนน่นั แหละ ขอแลว้ ก็ลองดสู ิ ถา้ ตนไมท่ าํ ท่ีใด
จะไดม้ ีโชคมีลาภมาจากไหน คนท่ีขอโชคขอลาภนนั้ ดว้ ย
กาํ ลงั ใจน่นั แหละ ขยนั หม่นั เพียรเขา้ มนั ก็เลยบงั เอญิ ใหเ้ กิดใหม้ ี
ใหไ้ ด้ ใหร้ ุม่ ใหร้ วยขนึ้ เทา่ นนั้ แหละ

พระพทุ ธรูปไมใ่ ชข่ องมีวญิ ญาณ เป็นโลหะอนั หนง่ึ ตา่ งหาก
รูปเหรยี ญก็เป็นโลหะอนั หนง่ึ ตา่ งหาก จะไปศกั ดิส์ ิทธิ์วเิ ศษอะไร
กนั อาตมาอธิบายนกั หนา อธิบายจนขีเ้ กียจอธิบาย ไมเ่ ขา้ ใจทงั้
เร่อื งทงั้ หลายเหลา่ นี้ ถือรูป ถือคณุ อยา่ ไปถือเป็นของศกั ดิส์ ิทธิ์
ถือคณุ น่นั แหละตลอดเวลา มีคณุ ประโยชนต์ ลอดเวลา คณุ
อย่างนีพ้ ระพทุ ธรูปอย่างนีเ้ ป็นรูปพระพทุ ธเจา้ รูปอยา่ งนีเ้ ป็นครู
บาอาจารยข์ องเรา เรานบั ถือคณุ ของท่าน แลว้ ทาํ ดอี ยู่

5

ตลอดเวลา เหน็ รูปนนั้ ก็ไมก่ ลา้ ทาํ ความช่วั ทา่ นทาํ ความดีอยา่ ง
นี้ ทา่ นเลยไดเ้ ป็นอย่างนี้ ไดเ้ ป็นรูปอย่างนี้ อยา่ งนนั้ เราก็ทาํ
ความดี เม่ือเราทาํ ความช่วั เราก็ระลกึ ถงึ คณุ นกึ ถงึ รูปอนั นนั้
แหละ แลว้ ก็ละช่วั อนั นนั้ ไมม่ ีเส่อื มตลอดเวลาเลย ทาํ ความดี
ตลอดเวลาเลย แตอ่ ยากใหอ้ ยคู่ งกระพนั ไมใ่ ช่ อย่ยู งคงกระพนั
ดว้ ยประการตา่ งๆ ไม่ใช่ ใหเ้ ขา้ ใจโดยนยั นีแ้ หละ อธิบายใหฟ้ ัง
ใหเ้ ขา้ ใจโดยนยั นี้

พออาจารยอ์ งคน์ ีเ้ ก่ง ถือรูปถือศกั ดิส์ ิทธิ์ คอื รูปคืออาจารย์
น่นั นะ่ ผใู้ ดถือก็ศกั ดิส์ ทิ ธิ์ ลองคดิ ดวู า่ คนช่วั ก็ถือรูปอาจารยอ์ งค์
นนั้ คนดกี ็ถือรูปอาจารยอ์ งคน์ นั้ ตา่ งคนตา่ งอา้ งอาจารยค์ น
เดียวกนั เคา้ หา้ํ ห่นั กนั ฆา่ ฟันรนั แทงกนั ดว้ ยประการตา่ งๆ
เด๋ยี วนโี้ ลกมนั วนุ่ วายก็เพราะถืออาจารยอ์ งคเ์ ดียวกนั น่นั นะ่

ด่มื สรุ ายาเมา เขา้ ไปแลว้ ก็อวดอา้ งวา่ รูปอาจารยข์ องชนั้ จรงิ
คนนนั้ ก็วา่ รูปอาจารยข์ องชนั้ จรงิ ก็เลยฆา่ ฟันกนั เกิดวนิ าศฉิบ
หายไปประการตา่ งๆ แทท้ ่ีจรงิ ก็อาจารยอ์ งคเ์ ดียวกนั อาจารย์
องคน์ นั้ เลยเป็นเหตใุ หโ้ ลกยงุ่ เป็นเหตใุ หค้ นวนุ่ วาย ไมใ่ ชค่ วาม

6

สงบเสียแลว้ อาจารยแ์ ทนท่ีจะนาํ มาซง่ึ ความสงบ อาจารย์
แทนท่ีจะสอนใหค้ นสงบ หรอื สอนใหค้ นยงุ่ ใหค้ นเกิดมานะทิฐิ
ฆา่ ฟันกนั ประหตั ถป์ ระหารกนั อธิบายมาอย่างนีแ้ หละ หลาย
ครงั้ หลายหน นบั ครงั้ นบั หนไมถ่ ว้ น แตม่ นั ก็คนกลวั ตายวา่ งนั้
เถอะ คนชอบอยากไดโ้ ชคลาภ ฉนั ไดร้ ูปแลว้ ก็เขา้ ใจวา่ อย่ยู งคง
กระพนั อยยู่ งคงกระพนั ดว้ ยประการตา่ งๆ มนั กลวั ตายอย่ตู รง
นนั้ เอาอนั นนั้ เป็นท่ีพ่งึ อนั อ่นื พง่ึ ไมไ่ ด้ อยากโชคอยากลาภ
อยากรุม่ อยากรวย ก็เอาอนั นนั้ แหละ มาเป็นเคร่อื งเป็นโชคเป็น
ลาภ

น่ีแหละพทุ ธศาสนามนั แตกออกมาอยา่ งนี้ ของบรสิ ทุ ธิห์ มด
จดแทๆ้ แตเ่ อามาเป็นของแปลกปลอม เขา้ มาแทรกซมึ ดว้ ย
ประการอย่างนีแ้ หละ ศาสนาจงึ ไม่ถาวร ศาสนาจงึ ไม่ย่งั ยืน
เด๋ียวนีเ้ รยี กวา่ ศาสนาปลอมแปลงไปหมด แทบทกุ แหง่ ทกุ หน ท่ี
พดู เช่ือม่นั เอาจรงิ เอาจงั ในพทุ ธศาสนานนั้ มีนอ้ ยนกั นอ้ ยหนา
คนท่ีเช่ือถือพทุ ธศาสนาแทๆ้ มนั มีลกั ษณะอยา่ งนี้ เช่ือ
พระพทุ ธเจา้ ไมย่ กโทษ ดถู กู นนิ ทา ประมาท เหยียดหยาม

7

ตลอดชีวิต บางคนเช่ือพระพทุ ธเจา้ กเ็ ช่ือกนั ตายแหละ ถือ
พระพทุ ธเจา้ ถือคณุ พระพทุ ธเจา้ ถือกนั ตายอกี แหละ ถา้ เวลา
เกิดอปุ ัทวเหตลุ ม้ ตายหายสญู ไปดว้ ยประการตา่ งๆ โอย้ คณุ
พระก็ไม่ช่วย เอาอกี แลว้

ถือพระธรรมคาํ สอนพระพทุ ธเจา้ พระธรรมไม่มีตนไม่มตี วั
พระธรรมท่ีแนะนาํ ตกั เตือนเราใหล้ ะช่วั ทาํ ดี ไมส่ ามารถท่ีจะทาํ
ความช่วั ไดเ้ พราะพระธรรมตกั เตือน เรารูแ้ ลว้ เราไดย้ ินแลว้ เรา
ไดฟ้ ังแลว้ สอนไม่ใหเ้ รากระทาํ ความช่วั ความผดิ เม่ือจะทาํ
ความผดิ สะกดิ ใจพลบุ ขนึ้ มาเลย อนั นนั้ นะ่ ตวั พระธรรม ทาํ
ความช่วั ไมไ่ ด้ อนั นนั้ นะ่ ตวั พระธรรมตกั เตอื น

พระสงฆส์ าวกของพระพทุ ธเจา้ ทา่ นปฏิบตั ิดีปฏิบตั ชิ อบรู้
แจง้ เหน็ จรงิ แลว้ นาํ เอาคาํ สอนของพระพทุ ธเจา้ เอาคาํ สอน
นนั้ นะ่ อนั นนั้ ท่ีทา่ นรูเ้ ห็นจรงิ เอามาแนะนาํ ตกั เตอื น น่ีเป็นสาม
แลว้ คอื ถือพระพทุ ธเจา้ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะท่ีพง่ึ จน
ตลอดชีวิต ไมป่ ระมาท ยกโทษ ดถู กู ไมน่ ินทาวา่ รา้ ยดว้ ย
ประการตา่ งๆ มีเพียงสาม

8

ขอ้ ท่ีส่ี เช่ือกรรม เช่ือผลของกรรมดงั อธิบายใหฟ้ ังมาแลว้ ไม่
ถือมงคลต่ืนขา่ ว คือเช่ือกรรม เช่ือผลของกรรม ไม่ถือโชคลาภ
ไม่ถือเคร่อื งลางของขลงั ดงั อธิบายใหฟ้ ังแลว้ เหน็ วา่ ตนทาํ อนั
ใด ตนไดอ้ นั นนั้ เราทาํ ดกี ็ไดด้ ี ทาํ ช่วั ก็ไดช้ ่วั จะใหใ้ ครแกไ้ ม่ได้
จะมาแกเ้ พราะขอใหไ้ ม่ได้ บางคนนนั้ ถือโนน่ ถือกระท่งั จนวา่
เจา้ กรรมนายเวรไปโน่นอกี ทาํ บญุ ใหเ้ จา้ กรรมนายเวร ใหล้ ะ
กรรมละเวร อย่าใหเ้ ป็นกรรมเป็นเวรตอ่ ไป อนั นนั้ ก็ไมจ่ รงิ เจา้
กรรมนายเวรท่ีไหนมนั จะรบั รู้ เราทาํ ดว้ ยความอิจฉารษิ ยา ดว้ ย
ความโทมนสั นอ้ ยใจ ทาํ กรรมอะไรตา่ งๆ ทาํ ดว้ ยจิตเจตสิกอนั ท่ี
แกก่ ลา้ แรงท่ีสดุ มาทีหลงั รูต้ วั วา่ จะไปขอใหอ้ โหสกิ รรมให้ มนั
จะรูเ้ รอ่ื งอะไร คนจะพน้ จากกรรมจากเวรกนั ไดก้ ็ตอ่ เม่ือยงั มีชีวติ
อยู่ ใหอ้ โหสิกรรมกนั ไดเ้ ท่านนั้ เอง ตายแลว้ ไมไ่ ดห้ รอก มนั ไม่
ทราบวา่ ไปเปรตโลก มนั ไมท่ ราบวา่ ไปอยไู่ หน อายยุ นื นานแสน
นาน เราตายอกี แลว้ ชาติก่อนชาตนิ นั้ ก็ไม่รูไ้ ม่เหน็ กนั ในเม่ือ
แลว้ เหน็ อยดู่ ๆี เน่ียแหละ อโหสิกรรมใหก้ นั เสยี อนั นนั้ นะ่ จะพน้
กรรมได้ จงึ วา่ คนเราเกิดขนึ้ มา ใหอ้ ภยั กนั เสีย ถงึ ผิดพลาดอะไร

9

กนั นิดๆหนอ่ ยๆ ก็ยงั ใหอ้ ภยั กนั เสีย ดกี วา่ ท่ีจะไปเสวยกรรม
ขา้ งหนา้ ไม่รูแ้ ลว้ รูร้ อดกนั ซกั ที อนั เนีย้ เช่ือกรรม เช่ือผลของ
กรรม น่ีเป็นขอ้ ท่ีส่ี

ขอ้ ท่ีหา้ ไม่ทาํ บญุ นอกพทุ ธศาสนา คือทาํ บญุ อย่างศาสนาค
รสิ เตียน อิสลามอะไรตา่ งๆ เคา้ มาบอกบญุ บอกกศุ ล เราใหไ้ ป
โดยฐานเป็นกนั เอง เป็นเพ่ือนเป็นฝงู แตเ่ ราไมไ่ ดถ้ ือวา่ เป็นการ
ทาํ บญุ นนั้ เราก็ถือวา่ การทาํ บญุ อนั นนั้ ไม่ใช่ทาํ บญุ ใหศ้ าสนา
ทาํ บญุ ใหแ้ กบ่ คุ คล ในพทุ ธศาสนาใหท้ าํ บญุ ใหพ้ ระพทุ ธ พระ
ธรรม พระสงฆ์ เพ่ือบาํ รุงพระพทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์ อนั นี้
เรยี กวา่ ทาํ บญุ ในศาสนา อนั นีแ้ หละ หา้ ขอ้ นีแ้ หละ นบั ถือพระ
พทุ ธ พระธรรม พระสงฆ์ เป็นสรณะจรงิ ๆจงั ๆจนตลอดชีวติ อนั นี้
เป็นสามขอ้ รวมเป็นหนง่ึ ไม่ถือมงคลต่ืนข่าว คอื เช่ือกรรม เช่ือ
ของผลของกรรม วา่ ทาํ ดีไดด้ ี ทาํ ช่วั ไดช้ ่วั อนั นีเ้ ป็นขอ้ นงึ ไม่
ทาํ บญุ นอกพทุ ธศาสนา น่ีเป็นขอ้ นงึ รวมเป็นหา้ ขอ้

ขอ้ ท่ีหก ถา้ คนนนั้ เป็นคนเช่ือม่นั จรงิ จงั ในพระพทุ ธศาสนา
แลว้ ศลี ๕ ประจาํ ตวั เป็นนิจ ไม่มีผิดเลย คนเช่ือกรรม เช่อื ผล

10

ของกรรมจรงิ จงั แลว้ ไมก่ ลา้ ทาํ ความช่วั ไมท่ าํ ความช่วั ก็มีศลี ๕
อยปู่ ระจาํ ตวั เป็นนิจ อนั นนั้ เคา้ เรยี กวา่ โสดาบนั บคุ คล โนน่ เลย
ขนึ้ อรยิ ภมู ิ

คนในเมืองไทยของเรา ถือศาสนาไมจ่ รงิ ถือศาสนาไปนดิ ๆ
หน่อยๆ เกิดอปุ ัทวเหตอุ ะไร เกิดวิบตั ิขนึ้ มาดว้ ยประการตา่ งๆ
ศาสนาไม่ชว่ ย โนน่ แนะ่ ไปโน่นแน่ะ คือไมจ่ รงิ ไม่เช่ือตามผล
ของกรรม ใครจะไปช่วยได้ พระพทุ ธเจา้ ก็ช่วยพระองคไ์ ม่ได้ คดิ
ดสู พิ ระเทวทตั ลกู ศิษยก์ ลงิ้ กอ้ นหนิ ลงมาจากบนภเู ขามาทบั หวั
แมเ่ ทา้ พระองคจ์ นเลือดหอ้ ขนึ้ มา พระเจา้ อชาตศตั รูก็ถกู พระ
ราชบตุ รยดึ ราชสมบตั ิ เรยี กวา่ ขบถ พระเจา้ ปเสนฯก็เป็น
อปุ ัฏฐากของพระพทุ ธเจา้ จรงิ ๆ ก็ถกู พระราชบตุ รขบถคือยดึ เอา
สมบตั ิของพระองค์ ไดแ้ กว่ ฑิ ฑู ภะ พระราชบตุ รวิฑฑู ภะ
พระองคช์ ่วยยงั ไงได้

นอกจากนนั้ อกี ในตระกลู ของพระองค์ ศากยะราชในกรุง
กบลิ พสั ดุ์ มีศลี ๕ ประจาํ เป็นนิจ ยอมสละชีวติ วฑิ ฑู ภะไปรบ รบ
ก็ยงั ไมใ่ สก่ ระสนุ ยงิ กนั ยิงดว้ ยปืนผาหนา้ ไม้ แตไ่ ม่ยอมใสล่ กู

11

กระสนุ ในผลท่ีสดุ วฑิ ฑู ภะขยีซ้ ะจนเรยี บหมด น่นั หละยอมสละ
ชีวิตจรงิ ๆ ในเรม่ิ ตน้ ท่ีวฑิ ฑู ภะจะไปรบทีแรก พระองคก์ ็พจิ ารณา
แลว้ วา่ เอ๊ จะไปช่วยไดป้ ระการใด ไปสะกดั ทาง ดกั อยกู่ ลางทาง
วฑิ ฑู ภะเหน็ ก็เขา้ ไปกราบทลู ถามปัญหาตา่ งๆกบั พระองค์ วฑิ ฑู
ภะก็ไดก้ ลบั ซกั สองหนสามหน หนท่ีสามเน่ียแหละ พระองคม์ า
พจิ ารณาเหน็ วา่ กรรมของศากยราชเคา้ เคยทาํ ไวอ้ ยา่ งนนั้ จะตอ้ ง
ฉิบหายอย่างนนั้ พระองคก์ เ็ ลยไมไ่ ป อนั นีก้ ท็ าํ เนายกไว้

พระโมคคลั ลานะแลว้ คราวนี้ โจรไปทบุ เอาจนกระดกู แหลก
เป็นจลุ ไมจ่ ลุ หมด มีแตห่ นงั หมุ้ อย่เู หมือนกบั ถงุ ขา้ วสาร ทา่ น
กลา่ วไวอ้ ยา่ งนนั้ เบือ้ งตน้ กอ่ นเขาจะไปทบุ พระโมคคลั ลานะ
พวกโจรเขา้ ไปปองรา้ ยทา่ นอย่ถู งึ ส่ีเดือนลว่ งไปแลว้ เคา้ มาเวลา
ใดท่านก็เหาะไป มีฤทธานภุ าพขนาดนนั้ มาครงั้ ใดก็เหาะหนี มา
ครงั้ ไหนก็เหาะหนี เอ๊ มนั หลายครงั้ หลายหนน่ี ถงึ ขนาดนนั้ ทา่ น
ยงั คอ่ ยรูเ้ รอ่ื งวา่ กรรมของทา่ น ทีหลงั เลยไมห่ นี ปลอ่ ยใหม้ นั ทบุ
ซะจนแหลกเหลวหมด แตด่ ว้ ยอาํ นาจปาฏหิ ารยิ ด์ ว้ ยฤทธิเ์ ดช

12

ของทา่ น มาอธิษฐานกระดกู ใหต้ ดิ ประสานกนั แลว้ ก็เหาะไป
กราบทลู ลาพระพทุ ธเจา้ นิพพาน

อะไรอย่างคนพวกเราสมยั นีจ้ ะไปถืองมงายกนั นกั หนา รูป
องคน์ นั้ ดี อาจารยน์ ีด้ ี อะไรตา่ งๆ โอโ้ หย ไมฟ่ ังเลยพระพทุ ธเจา้
พระพทุ ธศาสนาสอนแลว้ ไมร่ ูเ้ ร่อื ง ก็นา่ เหน็ ใจเพราะคนเราใครก็
ไมอ่ ยากตาย เพราะคนเราใครก็อยากรวย ก็นา่ เห็นใจหรอก แต่
ควรท่ีจะพิจารณาตามท่พี ทุ ธศาสนาสอนไว้ อยา่ งครงั้ หลงั มา
เกิดอปุ ัทวเหตตุ า่ งๆขนึ้ มากลบั เลยเส่อื มสญู เสีย จากการนบั ถือ
อนั นนั้ จากการนบั ถือครูบาอาจารย์ จากการนบั ถือ
พระพทุ ธศาสนา น่ีเพราะไมเ่ ห็นจรงิ ไม่เหน็ วา่ กรรมของตนจรงิ ๆ
พระพทุ ธเจา้ สอนน่นั นะ่ ไม่ใช่สอนแตเ่ ราอยา่ งเดยี ว พระพทุ ธเจา้
ก็เป็นอยา่ งเดยี วกบั พวกเรา สาวกก็เป็นอยา่ งเดียวกบั พวกเรา
ใครจะไปหา้ มปรามได้

ตวั นีเ้ กิดขนึ้ มาแลว้ เรยี กวา่ กรรม อธิบายใหฟ้ ังอยา่ งนี้ ยงั
เหลืออยนู่ ่ีเรยี กวา่ เศษกรรม ยงั เป็นตนเป็นตวั น่ีเรยี กวา่ เศษกรรม
เศษกรรมน่ียงั ตอ้ งติดตามอย่อู ย่างนนั้ กรรมจะตอ้ งตดิ ตาม เม่ือ

13

มีเศษเม่ือไรมนั ก็ตอ้ งติดตามเพราะใชก้ รรมอยแู่ ลว้ ยงั ไงก็ไม่พน้
จากเงือ้ มมือของกรรม ท่ีจะพน้ จากเงือ้ มมือของกรรมเพราะ
จติ ใจไม่มีตนมีตวั นนั้ ตา่ งหาก มนั จติ ใจน่นั น่ะมนั ไม่มีตนมีตวั
หรอก ท่ีจะพน้ จากกรรมนนั้ เพราะใจนนั้ แหละ ครนั้ ใจมายดึ มา
ถือน่ีอยู่ มนั ก็ยงั เป็นกรรมเป็นเวรนีอ้ ยู่ ครนั้ ใจไม่ยดึ ไม่ถือ มนั
ปลอ่ ยวางเสียแลว้ น่นั หละจะพน้ จากกรรม กรรมตามไมท่ นั แลว้

เพราะใจไปยดึ มนั ถงึ ไดก้ ระเทือนถึงใจ ถือวา่ กวู า่ มงึ ถือวา่
เราวา่ เขาอะไรตา่ งๆ มนั ไปยดึ มนั ก็เลย มนั ทาํ อนั นีจ้ รงิ หรอก ตวั
กรรมนีเ้ ศษกรรมนีจ้ รงิ แตไ่ ปถงึ ใจ กระเทือนถงึ ใจ เศรา้ โศก
เสียใจอาลยั อาวรณ์ ไมพ่ ออกพอใจสารพดั ทกุ อย่าง
เกิดขนึ้ กิเลสเกิดขนึ้ มา โนน่ นะ่ ไปเกิดขนึ้ ท่ใี จ ตวั กายไมม่ ีกิเลส
แตเ่ ป็นเหตใุ หเ้ น่ืองถงึ ใจ ถา้ เม่ือใจนนั้ ไมย่ ดึ ไมถ่ ือ ปลอ่ ยวางละ
ถอนได้ สว่ นกายอนั นีถ้ งึ กรรมจะตามทนั ถงึ เขาจะทบุ จะตจี น
แหลกเหลวมนั ก็ชา่ งมนั อยา่ งพระโมคคลั ลาเป็นตน้ ไมถ่ ึงใจ ใจ
นนั้ ไม่ถงึ ทบุ แหลกเหลวจนกระดกู น่ีเป็นจลุ ไมจ่ ลุ หมด แตใ่ จไม่

14

ตาย ทา่ นยงั อธิษฐานใหป้ ระสานกนั แลว้ เหาะมากราบไหว้
พระพทุ ธเจา้ อนั นีเ้ ป็นตวั อยา่ ง

เพราะฉะนนั้ คนท่ีจะพน้ จากทกุ ขไ์ ด้ พน้ จากโลกนีไ้ ดก้ ็เพราะ
ใจอนั เดียว จงยดึ ใจ จงถือใจนนั้ เป็นสาํ คญั จะมาเกิดก็เพราะใจ
จะมาเกิดกิเลสก็เพราะใจ เป็นทกุ ขก์ ็เพราะใจ ถา้ ใจไมท่ กุ ข์ ไม่
ยดึ ไมถ่ ือ ก็ปลอ่ ยทงิ้ เสีย กายนีไ้ ปตามเรอ่ื งของกาย ใจก็เป็น
เรอ่ื งของใจ หมดเรอ่ื งหมดราวกนั เอาละอธิบายเทา่ นี้

กรรม ๒
ทกุ คนใครก็ตอ้ งการพน้ จากทกุ ข์ คอื ตอ้ งการดบั กรรมน่นั เอง
คอื ตอ้ งการพน้ จากทกุ ขค์ อื ตอ้ งการดบั กรรมน่นั เอง แตด่ บั ไม่ถกู
เหมือนกบั ไฟฟ้าน่ีนะ โรงใหญ่มนั ดงั กกึ้ ๆๆกระจายอย่ทู ่วั หมด
ตอ้ งการดบั ไปดบั หลอดเลก็ หลอดนอ้ ย มนั ก็ดบั ไดเ้ ฉพาะอนั นนั้
สิ แตไ่ ฟมนั ยงั เดินอย่อู ะ้ ดิ ดบั ตน้ ตอก็แลว้ ดบั ป๊ บุ หมด เปิดมนั ก็
ไมต่ ดิ ให้ ตวั กรรมเท่านนั้ หละเป็นเหตุ ถา้ จะดบั ทกุ ขก์ ็ตอ้ งดบั
กรรมอนั นนั้ อย่างอธิบายใหฟ้ ังมาแลว้ ครนั้ เม่ือไมก่ ระทาํ กรรม

15

คือคนพดู ใจนนั้ ไม่กระทาํ งนั้ กห็ มดเร่อื งกนั ไป มนั ก็ดบั หมด
เท่านนั้ มีใจอยตู่ ราบใด มนั ตอ้ งทาํ อย่ตู ราบนนั้ ถา้ มีใจซะแลว้
ดบั ตวั ใจน่นั แหละ อนั ท่ีไมม่ ีน่นั แหละ ดบั ตวั ใจน่นั แหละ อนั ท่ีไม่
มีน่นั แหละ ดบั ตวั ใจตรงไมม่ ีใจน่นั แหละ กรรมมนั ก็ดบั หมด ไม่
ไปตอ่ ท่ีไหน มนั ไม่เกิดอีก มนั ก็ไมม่ ีกรรมตอ่ อกี หละสิ จงึ ใหเ้ หน็
ตวั ใจ ตวั ใจแท้

อะไรตวั ใจท่ีแทน้ ะ คือความไม่นกึ ไม่คิด ความรูส้ กึ อยแู่ ตไ่ ม่
นกึ ไม่คิด ใหท้ าํ เป็นตวั อย่าง สาธิตใหด้ วู า่ เรากลนั้ ลมหายใจนะ่
นะ ไมห่ ายใจ กลนั้ ซกั พกั หนง่ึ มนั มีอะไรในท่ีน่นั ไมใ่ ช่สมอง
ไม่ใช่ประสาท ไม่ใชเ่ ซล ตวั นนั้ มนั มีอะไร มนั ไม่มีอะไร มี
ความรูส้ กึ เฉยๆ ไม่คดิ ไม่นกึ ไม่สง่ ไมส่ า่ ย อนั ตวั นนั้ น่นั นะ่ ตวั ใจ
ตวั ใจแทน้ ่ะ แตม่ นั อยไู่ มไ่ ดน้ าน พอหายใจออกมนั ก็ไปตามเรอ่ื ง
ตามราวน่นั แหละ หดั ตวั นนั้ จบั มนั ใหไ้ ดเ้ สียก่อน มนั คิดมนั สง่
สา่ ยไป ออ๋ มนั ออกไปจากใจน่ีตา่ งหาก มนั ก็จิตน่นั นะ่

สติควบคมุ จิตน่นั ใหอ้ ยู่ มนั ไม่อยกู่ ็คมุ ใหอ้ ยนู่ ่นั นะ่ มนั คดิ
อะไร มนั สง่ สา่ ยไปทาํ ไม มนั ปรุงมนั แตง่ อะไร ใหร้ ูเ้ ทา่ รูเ้ รอ่ื ง

16

รูเ้ ท่ารูท้ นั มนั อย่าไปรูต้ ามมนั ใหร้ ูเ้ ท่าทนั มนั ใหร้ ูเ้ ทา่ กบั มนั เกิด
ก็ใหร้ ูเ้ ทา่ คือใหร้ ูเ้ ทา่ ตวั มนั น่นั เอง อย่าไปรูต้ าม ถา้ รูต้ ามมนั ไม่
ทนั หรอก ไปตามกน้ ตามหลงั มนั ตามกน้ มนั ไปไม่ทนั หรอก
เหมือนตามรอยววั รอยความเน่ีย ตามรอยสตั วเ์ น่ีย ถา้ มนั รูเ้ ทา่ น่ี
รูเ้ ทา่ ขา้ งหนา้ ขา้ งหลงั หมด รูต้ วั เลย ใหร้ ูเ้ ท่าอยา่ งนนั้ แลว้ มนั จะ
เขา้ มาเป็นใจอกี จติ อยา่ งนนั้ จะรวมมาเป็นใจอีก คราวหลงั เม่ือ
มนั จะคิดจะนกึ จะปรุงจะแตง่ ก็รูเ้ ทา่ อยา่ งนนั้ มนั ก็ไม่เป็นเหตใุ ห้
เกิดก่อกิเลสตา่ งๆ อนั นนั้ มนั จงึ จะหมดกรรมหมดเวร จงึ จะหมด
ทกุ ข์ มนั จะสนิ้ ทกุ ข์ อยากสนิ้ ทกุ ข์ แตท่ าํ ไมถ่ ึงทางสนิ้ ทกุ ขซ์ กั ที
เราเกิดขนึ้ มา โอย้ หลายภพหลายชาตินบั ภพนบั ชาตไิ มถ่ ว้ น แต่
อยากพน้ ทกุ ข์ แตไ่ มท่ าํ ใหพ้ น้ ทกุ ขซ์ กั ที เราทาํ ขนาดนีเ้ วลานี้
อย่างท่ีอธิบายใหฟ้ ัง จะช่วั ครูข่ ณะหนง่ึ ยงั ดอี ยู่ ใหม้ นั ทาํ เอาให้
ชาํ นิชาํ นาญ มนั ก็อาจสามารถท่ีจะระงบั ดบั ทกุ ขไ์ ด้ ความโกรธ
เกิดขนึ้ ความอจิ ฉารษิ ยาเกดิ ขนึ้ กลนั้ ลมหายใจก็ดเี หมือนกนั นะ
หยดุ หายซกั พกั หนง่ึ ก็จะเหน็ ตวั ใจของเรา ออ๋ ตวั ใจไมม่ ีโกรธ

17

หรอก มีความรูส้ กึ แตม่ นั ไมโ่ กรธ น่นั หละ น่นั นะ่ หดั ดบู อ่ ย ใหม้ นั
ไดบ้ อ่ ยๆ มนั จะคอ่ ยระงบั ได้ เอาละ ทาํ ความเพยี รภาวนา
ท่ีมา: https://youtu.be/xJEWx6yZWQ8

18