บุญ บาป โดย หลวงปู่แบน ธนากโร

บญุ บาป
หลวงป่แู บน ธนากโร
เทศนว์ นั ท่ี ๑๑ เม.ย. ๒๕๔๑
…มนั เป็นไปหมด ไม่เลอื กชาตชิ นั้ วรรณะ ไมเ่ ลอื กระดบั
ระดบั ไหน สถานบนั ไหนก็ชา่ ง เหน็ เงนิ มีคา่ มากกวา่ ศลี ธรรมแลว้
อนั ตรายทงั้ นนั้ เจา้ หนา้ ท่ีก็อนั ตราย ตาํ รวจก็อนั ตราย ทหารก็
อนั ตราย พระ เณร ก็อนั ตราย ถา้ หากวา่ เหน็ คณุ คา่ ของเงนิ
มากกวา่ ศีลธรรม น่นั นะ่ คนนนั้ เป็นคนอนั ตรายทีเดยี ว จะอยใู่ น
คราบนกั บวชก็ช่าง จะอย่ใู นคราบของขา้ ราชการ ตาํ รวจ ทหารก็
ชา่ ง อนั ตรายทงั้ นนั้ ทาํ ไดท้ กุ อยา่ งเพ่ือเงนิ มนั ยง่ิ กวา่ เปรต ย่ิง
กวา่ ยกั ษ์ กวา่ มาร มนั ไดอ้ ะไรไป๊ มนั ไดอ้ ะไรไป จะไดซ้ กั สิบลา้ น
รอ้ ยลา้ น พนั ลา้ น แสนลา้ นก็ช่าง ตายไปแลว้ ขนไปไดอ้ ะไร ตาย
ไปแลว้ มนั เอาไปไดซ้ กั สลงึ มยั้ ไมไ่ ดอ้ ะไรไปแมแ้ ตค่ รง่ึ สลงึ ไดแ้ ต่
ความช่วั ความทรามท่ีเจา้ ของทาํ เจา้ ของสรา้ ง เน่ืองจากเหน็ คาํ
วา่ เม็ดเงินมีคา่ มากกวา่ ศลี ธรรม

1

สรุปแลว้ ยอมรบั เสยี เป็นยคุ เป็นสมยั ท่ี คนในยคุ นีส้ มยั นี้
จะตอ้ งเป็นอยา่ งนี้ มนั ก็ตอ้ งเป็นไปตามยคุ ตามสมยั ของคนท่ี
เกิดมาจะตอ้ งเป็น ใครมีหนา้ ท่ีอะไรก็ทาํ ไป ใครมีหนา้ ท่ีอย่างไรก็
ทาํ ไป ใหห้ นา้ ท่ีของเจา้ ของบรสิ ทุ ธิ์ยตุ ิธรรมออกมา ความ
บรสิ ทุ ธิ์ยตุ ิธรรมไม่ใช่สกั แตว่ า่ คาํ พดู ความบรสิ ทุ ธิ์ยตุ ธิ รรม
ขนึ้ อย่กู บั การกระทาํ (เทปขาดตอน)

…สมบรู ณด์ ว้ ยศรทั ธา ศรทั ธาก็สมบรู ณ์ ศลี ก็สมบรู ณ์
ศรทั ธาสมบรู ณ์ ศีลสมบรู ณ์ สมบรู ณด์ ว้ ยศลี สมบรู ณด์ ว้ ย
ศรทั ธา การบญุ การกศุ ลสาํ เรจ็ ออกมา ๑๐๐% ศรทั ธาบกพรอ่ ง
ศลี ก็ไมส่ มบรู ณ์ การบญุ การกศุ ลออกมาก็บกๆพรอ่ งๆ เป็น
ประเทศชาตกิ บั เคา้ บา้ งก็มีแตห่ นีก้ บั สนิ ก็เน่ืองจากศรทั ธาคน
ไทยนะ่ สว่ นมากมีแตบ่ กพรอ่ ง ศีลคนไทยก็มีแตบ่ กพรอ่ ง
ประเทศชาตมิ นั ก็เลยบกพรอ่ ง หาใชห้ นีใ้ ชส้ ินยงั ไงมนั ก็คดิ วา่ ช่วั
ลกู ช่วั หลานมนั จะไมห่ ลดุ หนีเ้ คา้ ดอก เกิดมาจากศีลบกพรอ่ ง
ศรทั ธาเช่ือม่นั ในคาํ สอนของพระพทุ ธเจา้ ไมส่ มบรู ณ์ ขอ้
ปฏบิ ตั กิ ารกระทาํ จงึ บกพรอ่ ง เรยี กวา่ ศีลบกพรอ่ ง ประเทศชาติ

2

จงึ วิกฤติ วกิ ฤติเพราะศีลไมส่ มบรู ณ์ ถา้ หากวา่ คนไทยเราศีล
สมบรู ณ์ รบั รองประเทศไทยไม่เป็นหนีเ้ ป็นสนิ ใครดอก

น่ี ศีลนะ่ ไม่สมบรู ณ์ ศลี นะ่ ไมส่ นใจ สนใจแตท่ าํ ยงั ไงจงึ จะได้
เงนิ เยอะๆ สบิ ลา้ น ย่ีสิบลา้ นเร่อื งเลก็ เอาซกั รอ้ ยลา้ น พนั ลา้ น
ขนึ้ น่ะ ถา้ เป็นอยา่ งนีเ้ รยี กวา่ ศีลบกพรอ่ งหรอื ไมม่ ีศลี
ประเทศชาติมนั ก็จะคลา้ ยๆกบั วา่ มนั จงึ บกพรอ่ งนะ่ เพราะ
บกพรอ่ งในศลี น่นั เอง คนในประเทศชาตนิ ่ะศลี ไมบ่ กพรอ่ ง
ประเทศชาตจิ ะวิกฤติอยา่ งเป็นหนีเ้ ป็นสนิ เขาอย่างไมม่ ที างออก
เป็นไปไม่ไดเ้ ด็ดขาด ถา้ หากวา่ ยงั จะพากนั พอใจ ไมส่ นใจ
ปรบั ปรุงศีลใหส้ มบรู ณเ์ สยี โอกาสท่ีจะหลดุ หนหี้ ลดุ สนิ น่ี มองดู
แลว้ น่ีมืดมนในสายตาของเรา มองไมเ่ หน็ ช่องทาง

ตา่ งคนตา่ งสมถะ ตา่ งคนตา่ งเสียสละ เพ่ือประเทศชาติ
บา้ นเมือง แสนท่ีจะประเสรฐิ สดุ เมืองไทยเรา ขา้ วปลาอาหารทกุ
ส่ิงทกุ อยา่ งอดุ มสมบรู ณ์ ผลหมากรากไม้ ไม่อดไมอ่ ยาก กิน
ยงั ไงก็ไมห่ มด กินยงั ไงก็ไม่หวาดไม่ไหว กนิ ไมห่ มด กนิ ไม่หวาด

3

ไมไ่ หว แลว้ อยากเป็นหนีเ้ ป็นสินเคา้ ทาํ ไม น่ีไมใ่ ช่กินเขา้ ปากเขา้
ทอ้ งน่ี กินใหก้ เิ ลสตณั หาของเจา้ ของ มนั จะเตม็ เป็นเม่ือไหร่

คาํ สอนของพระพทุ ธเจา้ เป็นคาํ สอนท่ีแกป้ ัญหา คลา้ ยๆวา่
เป็นคาํ สอนท่ีตดั ปัญหา ตดั ปัญหาทกุ สิ่งทกุ อยา่ ง ปัญหาใน
ครอบครวั ก็ตดั ตา่ งคนตา่ งม่นั คงอยใู่ นศลี แลว้ ปัญหาการ
แตกแยกไม่มี ประเทศชาติก็เหมือนกนั ทกุ คนม่นั คงอยใู่ นหลกั
ของศลี แลว้ ประเทศชาตจิ ะเป็นหนีเ้ ป็นสนิ เขาไม่มี จะเป็นหนี้
เขาทาํ ไม ของไมอ่ ดไม่อยากน่ะ กินยงั ไงก็ไมห่ วาดไมไ่ หว อย่าวา่
กินแตค่ นไทยเลย ใหฝ้ ร่งั ตาขาวมนั มากินดว้ ยก็ไม่หมด

น่ีกินแขง่ กนั คนไหนกินไดม้ าก คนนนั้ มีหนา้ มีตา แข่งขนั กนั
ใหป้ ระเทศชาติลม่ จม ทรพั ยส์ ินของประเทศมนั ก็เพ่ือประโยชน์
แกค่ นในประเทศ ทรพั ยส์ นิ ในประเทศน่ีแบง่ ปันเจือจาน ใชส้ อย
ใชจ้ ่ายยงั ไงก็ไม่หวาดไมไ่ หว น่ีมนั ไม่ไดเ้ พ่ือใชน้ ่ี เพ่ือบาํ รุงบาํ เรอ
ความอยากของเจา้ ของ ทะเยอะทะยานความอยาก บาํ รุงบาํ เรอ
ยงั ไงมนั ก็ไมพ่ อ

4

คาํ วา่ กิเลสมนั ไม่ทาํ ลายเฉพาะหวั ใจท่มี นั อย่ใู นอาํ นาจของ
มนั มนั ทาํ ลายท่วั ไปหมด มนั ไมใ่ ชท่ าํ ลายเฉพาะหวั ใจท่ีอย่ใู นกาํ
มือของมนั มนั ทาํ ลายไปหมด ตาสตี าสาบา้ นนอกบา้ นนาเป็น
ภาระวนุ่ วายไปดว้ ย เพราะไมส่ นใจในหลกั คาํ สอนของ
พระพทุ ธเจา้ พากนั สนใจม่นั คงอย่ใู นหลกั คาํ สอนพระพทุ ธเจา้
แลว้ ประเสรฐิ ท่ีสดุ

บางทีบางคนยงั พดู วา่ คาํ วา่ สมถะน่ีลา้ สมยั เอามาใชใ้ นยคุ
ในสมยั บา้ นเมืองพฒั นา น่ีไม่ถกู กาล ไมถ่ กู เวลา ทาํ ให้
ประเทศชาตลิ า้ หลงั ไอค้ นท่ีไมส่ มถะมนั ทาํ ใหป้ ระเทศชาตพิ งั น่ะ
เห็นไดช้ ดั ไม่เห็นมีใครมาพดู ท่ีน่ี จงึ วา่ ไมม่ ีอะไรสกปรกเทา่ กิเลส
กิเลสน่ีสกปรกท่ีสดุ คนท่ีปลอ่ ยใหใ้ จ ปลอ่ ยใหใ้ จของเจา้ ของน่ี
อยใู่ ตอ้ าํ นาจของกิเลส ใจดวงนนั้ ก็สกปรกไปดว้ ย ใจดวงไหน
สกปรก ใจดวงท่ีสกปรกไปเก่ียวขอ้ งตรงไหน ตรงนนั้ ก็สกปรก
ของสกปรกมตู รคถู เด๋ียวนีไ้ ปไวต้ รงไหน สะอาดสะอา้ นขนาด
ไหนนะ่ คาํ วา่ สะอาดสะอา้ นไม่มีดอก มีแตม่ ตู รแตค่ ถู เหม็นก็
เหมน็

5

แตม่ ตู รคถู มนั ไม่รูจ้ กั วา่ มนั เหมน็ นะ มตู รคถู มนั ไม่รูว้ า่ มนั
เหมน็ นะ คนท่ีจติ ใจมนั อย่ใู นกาํ มือของกิเลสน่ะ มนั ไมร่ ูด้ อก มนั
เหมน็ จนกระท่งั เทวดาก็สาปแช่ง เทวดาก็ยงั มีรกั มีชงั นะ เทวดา
ก็ยงั มีรกั มีชงั แตเ่ ทวดาท่านมีศลี นะ มีหิริ มีโอตตปั ปะ มลี ะอาย
มนษุ ยไ์ มม่ ีความละอายน่ีไมไ่ หว จงึ วา่ สกปรกท่ีสดุ อยา่ งวา่ เราๆ
ก็เหมือนกนั นะ่ ดเู ราเสมอ มีความละอายมยั้ มีความละอาย
หรอื เปลา่ ศีลสมบรู ณแ์ คไ่ หนเพยี งไร ถา้ หากวา่ ไม่มีความ
ละอาย ศลี ไมส่ มบรู ณ์ น่นั ความสกปรกน่ี มนั ไมอ่ ยทู่ ่ีมตู รท่ีคถู
ดอก มนั มาอยทู่ ่ีใจของเราแลว้ มตู รคถู บางทีของสกปรกมนั เป็น
ประโยชนน์ ะ มนั ไปรวมตรงไหน โรยตรงไหน แมต้ น้ กลว้ ยลกู มนั
ก็ยงั โต แตใ่ จสกปรกน่ีไปลงกนั ตรงไหนน่นั นะ่ วอดวาย มตู รคถู
บางทีสกปรกมนั ยงั ดีกวา่ ใจสกปรก แตม่ ตู รคถู มนั สกปรกมนั ไมร่ ู้
จติ ใจท่ีสกปรกก็ไม่รูว้ า่ เจา้ ของสกปรกนะ ดเี ร่อื ยไป (เทปขาด
ตอน)

…คือเคา้ จะตอ้ งเป็นอย่างนนั้ ทาํ ไมเคา้ จงึ เป็นอยา่ งนนั้ เลา่
ก็เพราะเคา้ ทาํ มาอย่างนนั้ ในเม่ือเคา้ ทาํ มาอยา่ งนนั้ เคา้ ก็ตอ้ ง

6

เป็นอยา่ งนนั้ เคา้ จะเป็นอย่างอ่นื ไมไ่ ด้ จงึ วา่ ทาํ แลว้ เป็นของตน
บาปทาํ แลว้ เป็นของตน บญุ ทาํ แลว้ เป็นของตน ไม่ใช่
พระพทุ ธเจา้ ใหบ้ ญุ ไมใ่ ช่ใครใหบ้ ญุ บญุ ก็คือทาํ เอา ถา้ หากวา่
ใหก้ นั ได้ ใหก้ นั ได้ มนั จะไมม่ ีใครทาํ บญุ ดอก ใหค้ วามดี ใหค้ วาม
เป็นมงคล ใหก้ นั ได้ ใครจะไปทาํ ใหม้ นั ยาก ขอเอามนั สบายจรงิ
สบายแทๆ้

แตพ่ ระพทุ ธเจา้ ทา่ นสอนใหท้ าํ ทาํ เอา ไมไ่ ดส้ อนใหห้ าของ
ทาํ เอาแลว้ จงึ เป็นของผทู้ าํ แลว้ สอนใหท้ าํ แตค่ วามดี ความไมด่ ี
อย่าไปทาํ ทาํ แลว้ เป็นของตน พระพทุ ธเจา้ ประสบเจอมาแลว้
พระพทุ ธเจา้ ระลกึ ชาติได้ ระลกึ ยาวหาประมาณไม่ได้ ไมส่ ิน้ สดุ
แตล่ ะชาติ ๆ เกิดแลว้ ตาย เกิดแลว้ ตาย เกิดแลว้ ตาย สรุปวา่ ทาํ
กรรมอะไรไว้ จะตอ้ งรบั ผลของการกระทาํ ทงั้ นนั้ ระลกึ ชาติได้
แลว้ ก็รู้ มีการกระทาํ อะไรบา้ ง ทาํ อะไรบา้ ง ทาํ อะไรบา้ ง แลว้ ผล
ของการกระทาํ นนั้ ใหผ้ ลเป็นอย่างนนั้ ใหผ้ ลเป็นอยา่ งนนั้ ใหผ้ ล
เผน็ อยา่ งนนั้ รูท้ ะลปุ รุโปรง่ แจง้ ประจกั ษ์ เหมือนกบั ตาดดู ีๆน่ี
แลว้ ก็ถกู ตอ้ งตามความเป็นจรงิ

7

เรยี กวา่ คนท่ีไมย่ อมรบั ปฏเิ สธวา่ บญุ มีจรงิ บาปมีจรงิ น่ี โง่
กวา่ นนั้ ไมม่ ี คดิ แลว้ ก็น่าสงสาร อนั นนั้ มนั ก็กรรมของสตั ว์
พระพทุ ธเจา้ ก็โปรดไม่ได้ คาํ สอนของพระพทุ ธเจา้ เด๋ียวนีย้ งั อยู่
แทนองคพ์ ระพทุ ธเจา้ คาํ สอนพระพทุ ธเจา้ ทาํ ดีไดด้ ี ทาํ ช่วั ไดช้ ่วั
ใครไม่เช่ือ ก็พระพทุ ธเจา้ โปรดไม่ไดน้ ่นั เอง ก็วา่ เขา้ ถงึ ศาสนาก็
เขา้ ถึงหลกั กรรม เขา้ ถงึ ศาสนากเ็ ขา้ ถงึ คาํ สอนท่พี ระพทุ ธเจา้
สอนวา่ ทาํ ดีไดด้ ี ทาํ ช่วั ไดช้ ่วั ทาํ บญุ เป็นบญุ ทาํ บาปเป็นบาป
เช่ือชดั เช่ือสนิท เช่ืออยา่ งไมม่ ีความลงั เลสงสยั เคลอื บแคลง น่ี
เขา้ ถึงพระศาสนา เขา้ ถงึ คาํ สอนของพระพทุ ธเจา้

จงึ วา่ การเขา้ ถงึ พระศาสนาน่ี เขา้ ถงึ ในดา้ นจิตใจ ไมใ่ ช่
เขา้ ถึงนอนศาลาวดั นอนศาลาวดั เขา้ ถงึ ก็มีถา้ จติ ใจเขา้ ถงึ จรงิ ๆ
นอนศาลาวดั ไมเ่ ขา้ ถงึ ก็มี ไมย่ อมรบั วา่ ทาํ บญุ เป็นบญุ จรงิ ทาํ
บาปเป็นบาปจรงิ ทาํ ดีไดด้ ี ทาํ ช่วั ไดช้ ่วั ท่ีวา่ ไมย่ อมรบั เป็นยงั ไง
ยงั มีการกระทาํ ท่ีไม่ดีอยู่ ถา้ หากวา่ เช่ืออยา่ งสนิทใจแลว้ ทาํ แลว้
เป็นของตนจะไปทาํ ไดย้ งั ไง ทาํ แลว้ ตนจะตอ้ งไมด่ ี ทาํ แลว้ ความ

8

ไม่ดีจะเป็นของตน จะไปทาํ ไดย้ งั ไง ไม่มีใครซกั คนปรารถนา
ความไมด่ ี

ถา้ หากเขา้ ถงึ พระศาสนาแลว้ เฉพาะการนอนในวดั ต๊กุ แก
มนั กน็ อนในวดั ได้ คดิ ดแู ลว้ สตั วแ์ ตล่ ะอยา่ ง แตล่ ะอย่างน่ี สตั ว์
โลกเหมือนกนั คนเคยเป็นสตั ว์ สตั วเ์ คยเป็นคน คนเป็นสตั ว์
สตั วเ์ ป็นคน เป็นไปได้ เพราะมนั ช่วั ขณะเดียวเทา่ นนั้ ขณะแวบ้
เดยี วเทา่ นนั้ มนั ไม่ไดย้ าวอะไร มนั ไมไ่ ดเ้ ขา้ ทอ้ งยากอะไร ถือ
กาํ เนิดแม่เป็นอยา่ งไร มนั ก็รูปรา่ งของแม่เป็นชนิดใด มนั ก็
เป็นไปตามแมน่ นั้ แม่มนั สารพดั รูปแบบ มปี ีกก็มี มีหางก็มี สตั ว์
ทกุ อยา่ งมีแมท่ งั้ นนั้ จติ ตวญิ ญาณน่ีสามารถท่ีจะไปถือกาํ เนิด
ในรูปรา่ งของแม่ ตามกรรมแตล่ ะจงั หวะ กรรมแตล่ ะขณะ กรรม
แตล่ ะขณะ ขณะท่ีจะมาใหผ้ ล มนั ก็เป็นไปตามนนั้

พระพทุ ธเจา้ ทา่ นจงึ สอนวา่ กรรมช่วั อยา่ ทาํ ซะเลยดีกวา่
อย่าทาํ ซะเลยดีท่ีสดุ ทาํ แลว้ มนั เป็นจรงิ ๆ เป็นความช่วั ขนึ้ มา
จรงิ ๆ เป็นของช่วั ขนึ้ มาจรงิ ๆ อยา่ งท่ีเราไมป่ รารถนามนั กเ็ ป็น
เพราะเราทาํ เอาไว้ มาคิดดมู นั ก็ไมผ่ ดิ อะไรกบั เครอ่ื งบนั ทกึ เสยี ง

9

จะบนั ทกึ อะไรไว้ อะไรไว้ เสยี งมนั เก็บไวห้ มดเคร่อื งบนั ทกึ นนั้
เสยี งนกรอ้ ง เสยี งไก่ขนั หรอื วา่ เสยี งคนพดู หรอื วา่ เสียงเคาะไม้
เสียงปี๊บดงั เสยี งเครอ่ื งยนตก์ ลไก มนั บนั ทกึ ไวห้ มด น่ี เร่อื งของ
กรรมคอื การกระทาํ กเ็ หมือนกนั มนั บนั ทกึ ใสจ่ ิตใสใ่ จไวห้ มด ใจ
เป็นสถานท่ีรวม รวมกศุ ล รวมอกศุ ล รวมผลของการกระทาํ
ทงั้ หมด ทาํ อะไรไว้ การกระทาํ นนั้ มารวมท่ีใจ ใจรวมบญุ ไว้
มากๆ ใจมีความสขุ บญุ นาํ ความสขุ มาให้ ใจรวมบญุ เอาไว้
มากๆ ใจมีความสขุ ใจรวมบาปไวม้ าก หาความสขุ ไมไ่ ด้ แลว้ ก็
กินเหลา้ เมาๆก็มีความสขุ กินเหลา้ เมา มนั จะมีความสขุ อะไร
แตม่ ีความสขุ สาํ หรบั คนท่ีมกี รรมช่วั ทาํ ไวม้ าก มนั หากบนั ดาล
ใหท้ าํ อยา่ งนนั้ มีความสขุ

จะสตั วร์ ูปรา่ งหนา้ ตาเป็นยงั ไง สมมตุ ติ งั้ ช่ือตงั้ เสียงวา่ เป็น
อะไร มีลมหายใจหละ ชีวิตยงั อยู่ ไม่มีลมหายใจ ชีวติ ไม่มี ชีวิตก็
คอื ลมหายใจ เราๆเด๋ียวนยี้ งั มีลมหายใจอยู่ ชีวติ ยงั มีอยู่ การ
กระทาํ ใดๆ ท่ีเป็นประโยชน์ การกระทาํ ใดท่ีเป็นบญุ เป็นกศุ ล ให้
ทาํ ใหย้ ่งิ ทกุ ลมหายใจเขา้ และออกน่ี หายใจเขา้ ก็มีสติ หายใจ

10

ออกก็มีสติ บรกิ รรมพทุ โธ พทุ โธๆๆ ทกุ ลมหายใจเขา้ และออกน่ี
เป็นบญุ เป็นกศุ ลเป็นความดที กุ ลมหายใจเขา้ ออกทีเดยี ว มีสติ
อยกู่ บั ลมหายใจเขา้ หายใจออก บรกิ รรมพทุ โธ พทุ โธๆๆ ทกุ ลม
หายใจเขา้ และออก บญุ เกิดขนึ้ ทกุ ขณะหายใจเขา้ และออก มีสติ
ระลกึ ถงึ พทุ โธ มีสตอิ ย่ทู กุ ลมหายใจเขา้ ออก เป็นบญุ เป็นกศุ ล
ทกุ ลมหายใจเขา้ และออก

การทาํ บญุ ทาํ กศุ ลไม่ไดท้ าํ ยาก น่งั อยเู่ ฉยๆก็เป็นบญุ น่งั อยู่
เฉยๆคือยงั ไง ไม่ไดท้ าํ การทาํ งานอะไร แตใ่ จไมไ่ ดอ้ ย่เู ฉยๆ ใจมี
สตริ ะลกึ ถึงพทุ โธเป็นอารมณอ์ ยู่ ใจมีสติ บรกิ รรมพทุ โธใหย้ ่งิ
พทุ โธๆๆๆๆ ย่ิงไดบ้ ญุ ไดก้ ศุ ลมาก ใจจะแนว่ แนอ่ ยกู่ บั คาํ บรกิ รรม
พทุ โธ ใจของเราแนว่ แนเ่ ป็นบญุ ยงั ไง ใจแนว่ แนใ่ นขณะใด ใจ
เป็นสมาธิในขณะใด เหมือนกบั เราวางหาบท่ีแบกอย่ใู นบา่ บา่
วางหาบท่ีอยใู่ นบา่ วางแลว้ มนั เบา วางแลว้ มนั ไมห่ นกั ถา้ หาก
วา่ ใจของเราไม่เคยเป็นสมาธิ เราไม่รูห้ รอกวา่ เราน่ีหามหนกั
หาบหนกั ดว้ ยกนั ทกุ คน เราจะรูว้ า่ เราเบา รูเ้ ม่ือใจของเราเป็น
สมาธิขนึ้ มา มนั เบา มนั สบาย ไอท้ ่ีมนั หนกั มนั อย่างท่ีเคยเป็น

11

มนั ไมม่ ี เราจะรูว้ า่ เราหนกั เรารูเ้ ม่ือเราวางแลว้ ถา้ หากวา่ เรา
แบกมาตงั้ แตเ่ กิด มนั ไมร่ ูว้ า่ มนั หนกั หรอก จะรูไ้ ดว้ า่ เราแบกหนกั
ก็รูไ้ ดข้ ณะท่ีเราวางแลว้ มนั เบา น่ีจงึ วา่ ใจเป็นสมาธิเป็นบญุ

บญุ คือเบา บญุ คอื สบาย บญุ คือความสขุ เราก็ตอ้ งการ
ความสขุ เรากต็ อ้ งการความเบา เราก็ไม่ตอ้ งการแบกหนกั อยู่
ตลอดกาลดว้ ยกนั ทงั้ นนั้ อะไรท่ีจะเป็นไปเพ่ือความปลดเปลอื้ ง
ของหนกั ท่ีทบั ถมอย่ใู นบา่ ของเราน่ีใหม้ นั หลดุ ไป รบี พากนั ทาํ
เสยี อนั นีเ้ ป็นหนา้ ท่ีของเราทกุ คน คนอ่นื ทาํ ใหไ้ ม่ได้
พระพทุ ธเจา้ กท็ าํ ใหไ้ มไ่ ด้ ใครก็ทาํ ใหเ้ ราไมไ่ ด้ เราจะตอ้ งทาํ เอา
เอง จงึ วา่ การปฏบิ ตั ธิ รรม การอบรมจติ ใจจงึ มีความจาํ เป็นท่ี
จะตอ้ งทาํ ดว้ ยกนั ทกุ คน ถา้ หากวา่ ใครไมท่ าํ จะตอ้ งแบกหนกั
ตลอดกาล ทงั้ ๆท่ีแบกหนกั ตลอดกาลมา จะตอ้ งแบกหนกั ตลอด
กาลไปดว้ ย ไม่มีใครมาเปลอื้ งใหไ้ ด้ แมแ้ ตพ่ ระพทุ ธเจา้ ก็มาดงึ
ออกไม่ได้ ไมม่ ีใครมาช่วยเราได้

อนั นีไ้ มใ่ ชง่ านหนกั ไมใ่ ชเ่ หนือบา่ กวา่ แรง มีความพยายาม
พอขณะใด ใจของเราน่ีจะเบาขนึ้ มา เบาขนึ้ มา เบาขนึ้ มา เป็น

12

ลาํ ดบั ๆทีเดยี ว มนั รวมตวั ขณะใด น่งั ก็เหมือนกบั ไมน่ ่งั มนั ลอย
อยู่ เดินก็เหมอื นไม่เดิน มนั ลอยอย่นู ่ี เบาขนาดนนั้ คาํ วา่ ลอย
ไมใ่ ชเ่ ราขนึ้ ไปฟา้ อากาศท่ีไหนนะ มนั เบา ใจเบา เพราะเรอ่ื งโลก
ทงั้ หลายมนั หนกั มาก ปลอ่ ยวางเร่อื งโลกทงั้ หลาย ปลอ่ ยวาง
อารมณท์ ่ีใจของเราไปรบั ไปแบกไปหามน่นั น่ะ มนั หนกั มาก ใจ
ของเราวางไดน้ ่นั น่ะ วางของหนกั เหมือนกบั สง่ิ ท่ีเราแบกมา
ตลอดกาล หนกั จนกระท่งั ไม่รูว้ า่ หนกั เพราะวา่ เคยชิน เราจะรูว้ า่
หนกั น่ะ รูท้ ่ีเราวางแลว้ โอ๋ มนั หนกั จรงิ ๆ หนกั ทงั้ ๆท่ีเราไมเ่ คยรู้
มนั เป็นของหนกั

เอา้ พากนั น่งั สมาธิกนั ตอ่ ไป ไม่มีอะไรดอกในโลกอนั นี้ มีแต่
ของตาย คนก็ของตาย คนก็สตั ว์ สตั วใ์ นโลกทงั้ หมดลว้ นแลว้ แต่
ของตายทงั้ นนั้ ไม่มีสตั วร์ ายใดซกั รายท่ีเป็นของไมต่ าย ไมม่ ี!
เราเก่ียวขอ้ งกนั ก็ของตายเก่ียวขอ้ งกนั เราอย่ดู ว้ ยกนั ก็ของตาย
อย่ดู ว้ ยกนั เราพดู จาปราศรยั กนั ก็ของตายพดู จาปราศรยั กนั
เรารกั กนั เราชงั กนั น่นั หละของตายรกั กนั ของตายชงั กนั ทาํ ไม
จงึ วา่ ของตายเลา่ ของเป็นอย่แู ทๆ้ ทาํ ไมจงึ วา่ ของตาย ของเป็น

13

น่นั หละคือของตาย ไม่ใชข่ องตายมาจากอนั อ่นื หรอก ของตายก็
มาจากของเป็น

ท่ีมา: https://youtu.be/VioPBXZ0luY

14