การภาวนาคือการส่องดูใจของเรา โดย หลวงปู่สุวัจน์ สุวโจ

การภาวนาคอื การส่องดูใจของเรา
หลวงป่สู วุ จั น์ สวุ โจ

ตงั้ ใจปฏิบตั จิ ิตภาวนาท่ีเราไดป้ ฏบิ ตั ิมาเป็นประจาํ ทกุ วนั ๆ
การปฏิบตั ิจติ ภาวนาน่นั อยา่ สาํ คญั วา่ มนั ยาก ถา้ เราทาํ ดว้ ย
ความเล่ือมใส ความพอใจแลว้ ไมเ่ ป็นสง่ิ ท่ียากและเหนือวิสยั ท่ี
เราทงั้ หลายจะทาํ ไม่ได้ แทจ้ รงิ การภาวนาก็เทา่ กบั เรามาสอ่ งดู
ใจของเรา ไมใ่ ช่เป็นเรอ่ื งยากอะไร เพราะใจของเราก็มีอยแู่ ลว้
เราเพียงแตส่ รา้ งสติระลกึ ใจของเราเทา่ นนั้

ใจของเราเป็นนามธรรม เป็นส่ิงท่ีละเอยี ด ตามปกตแิ ลว้ ไม่
อยยู่ ่งิ ย่อมคดิ อารมณ์ นกึ อารมณต์ า่ งๆ ฟงุ้ ไปตามอารมณ์ การ
ท่ีปลอ่ ยใหจ้ ติ ใจฟ้งุ ไปตามอารมณต์ า่ งๆนนั้ ท่านวา่ ไม่มี
ประโยชนเ์ ทา่ ท่ีควร เพราะจะมีปัญหา มีเรอ่ื งมีราว และก็ไม่มี
ความสงบ ไมม่ ีความสขุ เพราะเม่ือจิตไมม่ ีความสงบแลว้ หา
ความสขุ ไดโ้ ดยยาก

เม่ือเรามีสติมาสอ่ งระลกึ นกึ รกั ษาใจของเรา ดว้ ยธรรมนาํ มา
บรกิ รรม ก็นกึ เอาคณุ พระพทุ ธเจา้ เป็นท่ีตงั้ เพราะพระพทุ ธเจา้

1

น่นั เป็นท่ีพง่ึ ของเราทงั้ หลาย เป็นส่ิงท่ีศกั ดิส์ ิทธิ์ มีอานภุ าพ
สามารถกาํ จดั ภยั อนั ตรายไดจ้ รงิ ๆ เป็นคาํ กลา่ วสรรเสรญิ สดดุ ี
คณุ ของพระพทุ ธเจา้ อย่เู สมอ เม่ือเป็นเช่นนีเ้ ราควรนอ้ มนกึ ระลกึ
เอาคณุ พระพทุ ธเจา้ ซง่ึ มีอานภุ าพนนั้ เอานาม คอื เอาช่ือของ
พระองคม์ าไวใ้ นใจ คอื โดยกลา่ วระลกึ พทุ โธไวใ้ นใจ ใหร้ ะลกึ พทุ
โธๆแลว้ ก็มีสตริ กั ษาพทุ โธ ระลกึ อยเู่ รอ่ื ยๆ ทาํ แตค่ วามเลอ่ื มใส
ระลกึ โดยความพอใจ โดยความดีอกดีใจท่ีเราทงั้ หลายไดม้ ี
โอกาสมาระลกึ ถึงคณุ พระพทุ ธเจา้ ไดไ้ วใ้ นใจ คณุ พระพทุ ธเจา้ ก็
ปรากฏขนึ้ ในใจของเรา เราระลกึ ไปมากนอ้ ยเทา่ ไหร่ ก็ปรากฏ
มากนอ้ ยเท่านนั้

เรามีท่ีพง่ึ ตลอดเวลาท่ีเราระลกึ อยู่ เราเหน็ วา่ ใจของเรามีท่ี
พ่งึ คอื พระพทุ ธเจา้ เราไมต่ อ้ งหว่นั ไหว ไมต่ อ้ งกลวั ไมต่ อ้ งวิตก
กงั วล กลวั ภยั อนั ตรายจะเกดิ ขนึ้ ก็เพราะพระพทุ ธเจา้ นนั้ เป็นท่ี
พ่งึ อนั เลิศ เป็นท่พี ่งึ อนั ประเสรฐิ เป็นท่ีพง่ึ อนั เกษม เป็นท่ีพง่ึ อนั
อดุ มสงู สดุ ทา่ นกลา่ วไวว้ า่ ถา้ ผใู้ ดไดพ้ ระพทุ ธเจา้ เป็นท่ีพง่ึ เชน่ นี้
แลว้ ย่อมพน้ จากทกุ ขท์ งั้ ปวง น่ี! พน้ จากทกุ ข์ พน้ จากภยั

2

อนั ตราย เพราะอานภุ าพของพระพทุ ธเจา้ เพราะฉะนนั้ เรามา
ระลกึ พทุ โธๆ แลว้ ใหจ้ ติ ใจของเรารวมอย่ใู นพทุ โธจรงิ ๆ ถา้ จติ ใจ
ของเรารวมเขา้ ถึงพทุ โธจรงิ ๆแลว้ เราจะมคี วามสขุ ทกุ ข์
ทงั้ หลายดบั ไปจรงิ ๆ เวลาจติ ท่ีเขา้ ไปสงบรวมอย่ใู นพระพทุ ธเจา้
เพราะพระพทุ ธเจา้ นนั้ พระองคม์ ีความสงบ มีความเรยี บรอ้ ย
งามทงั้ กาย ทงั้ วาจาและจิตใจ จติ พระทยั ขององคพ์ ระสมั มาสมั
พทุ ธเจา้ นนั้ เป็นพระทยั ท่ีสะอาดบรสิ ทุ ธิ์ เพราะฉะนนั้ ความ
บรสิ ทุ ธิ์ท่ีออกมาจากพระวาจาของพระองคท์ รงตรสั ธรรมคาํ
สอน ก็เป็นธรรมคาํ สอนท่ีบรสิ ทุ ธิ์

เราทงั้ หลายไดม้ าปฏิบตั จิ ติ ภาวนา ดว้ ยอาศยั ธรรมคาํ สอน
ท่ีบรสิ ทุ ธิ์ แลว้ ก็เป็นผลหนทางท่ีบรสิ ทุ ธิ์และถกู ตอ้ ง เราควร
ระลกึ นกึ ดีใจท่เี ราไดม้ ีคณุ พระพทุ ธเจา้ ยดึ ไวเ้ ป็นท่ีพง่ึ ถา้ เรา
ระลกึ มีสติติดตอ่ เน่ืองกนั ไมข่ าดสายตามลาํ ดบั เม่ือจิตขาดจาก
อารมณภ์ ายนอก ไม่สมั ปยตุ กบั อารมณใ์ ดๆภายนอก ตดั ขาด
แลว้ มารวมอยใู่ นพทุ โธแหง่ เดยี วแลว้ วิวจิ จะ เจวะ อกุสเลหติ ิ
เม่ือขาดจากอารมณภ์ ายนอกแลว้ แลว้ สงบจากอปุ กิเลสภายใน

3

เหลอื ธรรมชาตอิ นั ผอ่ งใสสะอาดบรสิ ทุ ธิ์ จติ ใจยอ่ มไดร้ บั ความ
สงบสงดั วเิ วก เขา้ สคู่ วามอ่มิ คือปิติ มีความสขุ มีอารมณต์ งั้ ม่นั
แน่วแนอ่ ยภู่ ายใน

น่ีเป็นอานิสงสข์ องการปฏบิ ตั สิ มาธิภาวนา ดว้ ยอาศยั
ความสขุ ท่ีละเอียดปราณีต คนทงั้ หลายจงึ ยนิ ดใี นการปฏิบตั ิ
ภาวนา พอใจในการปฏิบตั ภิ าวนา เราสามารถสรา้ งขนึ้ ในจิตใจ
ของเราโดยไมเ่ ก่ียวเน่ืองดว้ ยคนอ่ืน ความสขุ ท่ีไดจ้ ากจิตใจท่ีเรา
ทาํ ไดแ้ ตต่ นเองเป็นความสขุ ท่ีประเสรฐิ ท่ีเราทงั้ หลายควรสรา้ ง
ขนึ้ ได้ ทาํ เวลาไหนก็ได้ เพราะใจของเราก็มีอยแู่ ลว้ สตขิ องเราก็
มีอยแู่ ลว้ เราสามารถนอ้ มนกึ ระลกึ เม่ือไหรก่ ็ไดต้ ลอดเวลา คณุ
พระพทุ ธเจา้ เราก็ไดท้ ราบอานภุ าพของพระองคแ์ ลว้ แลว้ ก็ได้
เล่ือมใสในคณุ พระพทุ ธเจา้ แลว้ เราควรนาํ มาเป็นท่ีพง่ึ ควร
นาํ มากาํ กบั อย่ใู นใจ ดีกวา่ เราจะเอารูปไปแขวนตามขอบ เพราะ
รูปเหลา่ นนั้ อาจจะไม่ปลอดภยั บางทีก็หายไป บางทีก็ขโมยไป
บางทีก็เพ่ือนขอเอาไป บางทกี ็ไวล้ ืมหายเสยี สว่ นพทุ โธท่ีอย่ใู น
ใจน่นั ระลกึ ใชไ้ ดต้ ลอดเวลา ไมว่ า่ กลางค่าํ กลางคนื ยืน เดนิ น่งั

4

นอน ทกุ อริ ยิ าบถ โดยไม่ตอ้ งรกั ษายากลาํ บาก ไปอยทู่ ่ีไหน ไป
อยใู่ นตวั เราตดิ ตามไป ระลกึ ไดท้ กุ สถานท่ี เราไปทาํ การทาํ งาน
เราจะระลกึ พทุ โธไปดว้ ยก็ยงั ได้

เพราะฉะนนั้ คณุ พระพทุ ธเจา้ ซง่ึ เป็นสิง่ ศกั ดิส์ ิทธิ์ เราควร
แลว้ เราจะตอ้ งระลกึ นกึ มาใหม้ ีในจติ ใจของเราประจาํ เพราะจะ
นาํ ความสขุ มาให้ ไม่มเี วร ไมม่ ีภยั ไหนๆ ใหร้ ะลกึ รวมอยใู่ นพุท
โธจรงิ ๆ ไดพ้ ทุ โธท่พี ่งึ อยา่ งเดยี วเทา่ นนั้ พง่ึ ไดห้ มด จะขาดพุ
ทโธอยา่ งเดยี วเทา่ นนั้ สง่ิ อ่นื ๆก็พง่ึ ไม่ได้ เพราะเหตใุ ด พทุ โธ
พทุ ธะน่นั พดู ถึงความจรงิ แลว้ กห็ มายถงึ พทุ ธิจิตท่ีมีสภาวะรูอ้ ยู่
ภายในใจของเรา ความรูท้ ่ีมอี ย่ใู นจติ ใจของเราสาํ คญั มาก เรา
รกั ษาไวใ้ หด้ ี อบรมไดด้ ี พทุ ธะนีส้ ะอาดบรสิ ทุ ธิ์ มีความฉลาด มี
ความสามารถ แลว้ เราพง่ึ ไดท้ กุ อยา่ ง เรามีชีวิตอย่ไู ดเ้ พราะ
พทุ ธะผรู้ ูน้ ่ีเอง

ถา้ ไมม่ พี ทุ ธะแลว้ ชีวติ รา่ งกายนกี้ ็อย่ไู มไ่ ด้ เหมือนกบั คน
ตาย ไมม่ พี ทุ ธะอยใู่ นท่ีน่นั เคา้ เอาไปทงิ้ เคา้ เอาไปทาํ ลาย ไป
เผา ไปอยา่ งไรก็ไม่มีอะไรหวงแหน เพราะอะไร ไมม่ ีอะไรเหลือ

5

ทอดทิง้ ไปแลว้ ก็เนา่ เป่ือยเป็นของสกปรก กลายเป็นผี ทาํ ใหค้ น
กลวั ดว้ ยซาํ้ ไป ตวั อตั ภาพรา่ งกายอนั นี้ เพราะมนั มีพทุ ธะคือผู้
รูอ้ ย่ใู นท่นี ่นั เม่ือผรู้ ูส้ ลดั รา่ งออกแลว้ รา่ งกายนีก้ ็อย่ไู ม่ได้ เคย
เป็นลกู เป็นหลาน เป็นญาตเิ ป็นพ่นี อ้ ง เคยเป็นพอ่ แมป่ ่ยู า่ ตา
ยาย จะไดข้ าดจากกนั เม่ือไมม่ ีพทุ ธะครองอยแู่ ลว้

เพราะฉะนนั้ พทุ ธะจงึ เป็นส่ิงท่ีสาํ คญั เราสามารถอบรมใหร้ ู้
ใหฉ้ ลาด มีความสามารถสรา้ งโลกใหเ้ จรญิ รุง่ เรอื งเพราะพทุ ธะ
น่ีเอง ทางธรรมเกิดขนึ้ ไดค้ วามสงบความสขุ ไดค้ วามรูค้ วาม
ฉลาด อยรู่ ว่ มกนั ไมม่ ีเวรไม่มีภยั เพราะธรรมท่ีไดจ้ ากอบรม
พทุ ธะน่ีเอง เพราะฉะนนั้ พทุ ธะจงึ เป็นสงิ่ ท่ีสาํ คญั เราทงั้ หลาย
ควรรกั ษาใหด้ ี ไมค่ วรจะปลอ่ ยใหพ้ ทุ ธะนะ่ ไปอย่ใู นเร่อื งท่ีไม่
สะอาด เรอ่ื งท่สี กปรก ปลอ่ ยใหพ้ ทุ โธ พทุ ธะคดิ ไปในทางท่ีไมด่ ี
ไปเกลอื กกลวั้ ไปในทางท่ีไมส่ ะอาด เราควรจะเอาพทุ ธะของเรา
มาอยใู่ นท่ีสะอาดหมดจด คอื คณุ พระพทุ ธเจา้ ผพู้ ทุ ธะบรสิ ทุ ธิ์
เบกิ บานแลว้

6

พทุ ธะของเราน่นั ยงั ไมบ่ รสิ ทุ ธิ์ สว่ นพทุ ธะของพระพทุ ธเจา้
ท่านอบรมส่งั สมบารมี จนมอี นิ ทรยี แ์ กก่ ลา้ ไดต้ รสั รูอ้ นตุ ตระ
สมั มาสมั โพธิญาณเป็นพระอรหนั ตส์ มั มาสมั พทุ ธเจา้ เป็นธรรม
ธาตบุ รสิ ทุ ธิ์ ไม่มีสิ่งมวั หมองแมแ้ ตน่ อ้ ย สว่ นพทุ ธะของเราน่นั
เรากาํ ลงั รเิ รม่ิ รกั ษาขดั เกลาใหผ้ อ่ งใสบรสิ ทุ ธิ์ตามพระองค์ จงึ
เอาคณุ ของพระองคม์ าชว่ ยเหลอื บรกิ รรมพทุ โธๆ เพ่ือมาอย่กู บั
พทุ ธะของเราใหไ้ ดส้ ะอาดบรสิ ทุ ธิ์เชน่ เดยี วกนั เพ่ือจะไดใ้ ชก้ าร
ใชง้ านไดด้ ี เพราะฉะนนั้ ขอใหเ้ ราทงั้ หลายเพียรพยายาม อยา่ มี
ความเบ่อื หนา่ ย ฟงุ้ ซา่ นราํ คาญ ใหพ้ ยายามประคบั ประคองพุ
ทโธๆอย่ตู ลอดเวลาช่วั เวลาภาวนา ถึงยงั ไมร่ ูไ้ ม่เหน็ อะไรเกิดขนึ้
ก็ตาม ขอใหท้ าํ ใหร้ ูว้ า่ จติ ใจของเราไมเ่ ผลอ เราสรา้ งสตขิ องเรา
เป็นเคร่อื งมือรกั ษาพทุ ธะใหม้ ่นั คงก่อน เพราะการระลกึ บรกิ รรม
พทุ โธๆน่ี เทา่ กบั วา่ เราสรา้ งกาํ ลงั คือสติ และเป็นเคร่อื งรกั ษา
พระพทุ ธเจา้ คณุ ของพระพทุ ธเจา้ ไวใ้ นใจใหอ้ ย่กู บั พทุ ธะของเรา
ท่ียงั ไม่บรสิ ทุ ธิ์ เพ่ือใหบ้ รสิ ทุ ธิ์ตามพระองค์

7

ระลกึ ไปๆ เหมือนกบั เราซกั ฟอกสง่ิ ท่มี วั หมองใหส้ ะอาด
อย่างนนั้ แหละ ซกั ไปๆมนั คอ่ ยสะอาด ซกั ไปๆคอ่ ยสงบ คอ่ ยเยน็
คอ่ ยใส คอ่ ยสะอาด เม่ือจิตใจสะอาดน่นั ตราบใดท่ีจิตใจเรา
สงบ เปล่ยี นจากปกติธรรมดา ท่ีจติ ใจคิดนกึ ฟงุ้ ซา่ นอยา่ งอ่นื กบั
จติ สงบน่นั มีความรูส้ กึ ตามกนั มีความเบากายเบาใจ มี
ความสขุ ละเอยี ดเกิดขนึ้ รูไ้ ดเ้ ฉพาะเราเทา่ นนั้ มนั ทาํ ใหเ้ รา
ปรากฏทราบไดด้ ว้ ยตนเองโดยอตั โนมตั ิ เหมือนกบั เราอยใู่ น
อากาศรอ้ นๆอบอา้ ว แลว้ ก็ไดร้ บั ความเยน็ จากหอ้ งเยน็ ท่เี ราเขา้
ไปถึง แลว้ เรารูส้ กึ ตวั วา่ เม่ือกอ่ นนะ่ เราอยใู่ นอากาศรอ้ นรูส้ กึ
อย่างไร เด๋ยี วนีเ้ รามาอยใู่ นหอ้ งแอร์ ไดร้ บั อาการเยน็ จากแอร์ มี
ความรูส้ กึ เปล่ยี นจากแตก่ อ่ นอยา่ งไร ฉนั ใดก็ดี จิตใจของบคุ คล
ผเู้ รม่ิ สงบอย่ใู นพทุ โธยอ่ มทราบดว้ ยตนเองเชน่ นนั้

เม่ือก่อนเรายงั ไมไ่ ดภ้ าวนา จิตของเรากระวนกระวาย ออก
รบั โนน้ รบั นี้ อยชู่ ลุ มนุ วนุ่ วาย ไมอ่ ยคู่ งท่ี กบั เราปลอ่ ยวาง
อารมณภ์ ายนอก แลว้ มาสาํ รวมทาํ คาํ บรกิ รรม เอาคณุ
พระพทุ ธเจา้ มากาํ กบั ในใจของเราใหร้ ะลกึ พทุ โธๆ จติ ของเราก็

8

รวมเขา้ สคู่ วามสงบ เขา้ สคู่ วามสขุ มีความเยน็ เหมือนกบั เราอยู่
หอ้ งแอรท์ ่ีดบั ความกระวนกระวายจากความอบอา้ วเช่นนนั้ น่ี
รูปเปล่ียน เรารูไ้ ดด้ ว้ ยตนเองเม่ือเขา้ ถงึ แลว้ ใครบอกหรอื ไม่บอก
ใครจะไม่ตอ้ งทาํ อะไร มนั เปล่ียนโดยอตั โนมตั เิ ม่ือเราเขา้ ไปถึง
หอ้ งแอรแ์ ลว้ เราไม่ตอ้ งทาํ อะไรซกั อย่าง ขอใหเ้ ดินไปถงึ เท่านนั้
เปล่ยี นไดท้ นั ที ฉนั ใด ขอใหจ้ ติ เราตงั้ อยใู่ นพทุ โธไม่เผลอเทา่ นนั้

ระลกึ ดว้ ยความเล่อื มใส ดว้ ยความดใี จ ดว้ ยความพอใจ วา่
เป็นบญุ ลาภของเราอยา่ งประเสรฐิ เราเกิดมาไดพ้ ระพทุ ธเจา้ ผู้
เป็นพระอรหนั ตห์ มดจดบรสิ ทุ ธิ์มาเป็นท่พี ง่ึ เราไดม้ าศกึ ษาใน
สถาบนั ของพระองคซ์ ง่ึ มีพระพทุ ธเจา้ ผเู้ ป็นพระอรหนั ตส์ นิ้ กิเลส
เป็นพระบรมครูของเรา จะหาท่ีไหนในโลก มีสถาบนั ไหนบา้ งท่ี
ครูอาจารยผ์ สู้ นิ้ กิเลสมีกายสะอาด มวี าจาสะอาด มีจติ ใจ
สะอาดเป็นพระอรหนั ต์ มีไหมในโลกท่ีอาจารยเ์ หลา่ นนั้ ท่เี ขาสนิ้
กิเลสทงั้ หลาย ไม่มีความโลภ ความโกรธ ความหลง ไม่มีกิเลส
เครอ่ื งเศรา้ หมองในจติ ใจ ไมม่ ี!

9

เพราะฉะนนั้ เราควรใหค้ วามสาํ คญั ในสถาบนั
พระพทุ ธศาสนาท่ีเรามาปฏบิ ตั ิภาวนา ไมใ่ ช่เป็นเร่อื งเลน่ เป็น
เร่อื งการปฏบิ ตั ขิ า้ มทกุ ขข์ า้ มภยั ในวฏั สงสาร หมดภพ หมดชาติ
รอื้ ภพรอื้ ชาติ ไม่ใช่การปฏิบตั ิเลก็ นอ้ ย ใหเ้ กิดปัญญาอนั ย่งิ ใหญ่
รูเ้ ทา่ เอาทนั ของสงั ขารโลกและสงั ขารธรรม ถา้ เราเขา้ ใจอนั
ถกู ตอ้ งแลว้ เราก็จะไดม้ ีศรทั ธา มีความเพยี รพยายาม พยายาม
ระลกึ พยายามนกึ เขา้ มา ปฏิบตั ิใหป้ รากฏขนึ้ ในใจของเรา
ตลอดเวลา น่ีเม่ือเราไดย้ ินไดฟ้ ังไดเ้ ขา้ ใจถกู ตอ้ งแลว้ เป็นเหตใุ ห้
เกิดบญุ กศุ ลคือภาวนามยั สรา้ งสติระลกึ ถงึ ความดที ่ีเราจะตอ้ ง
ทาํ คอื เอาคณุ พระพทุ ธเจา้ มาไวใ้ นใจท่ีเรยี กวา่ ภาวนา เราระลกึ
ไมไ่ ดห้ ยดุ หยอ่ น ไม่ไดข้ าด

เม่ือชาํ นาญหนกั เขา้ ๆ จติ ใจของเราก็ไดส้ มั ผสั กบั ความสงบ
เกิดเบ่อื หน่ายในความวนุ่ วาย ไมอ่ ยากคดิ ไปขา้ งนอก ไมอ่ ยาก
คิดไปในเร่อื งไม่ดี จิตใจของเราก็ตงั้ อยใู่ นความดี ตงั้ อย่ใู นความ
สงบ เราก็ไมม่ เี วร ไมม่ ีภยั เราก็ไม่รบั ส่ิงท่ีไม่ดจี ากคาํ พดู ของคน
อ่นื จากการกระทาํ ของคนอ่นื ใครจะทาํ ดไี มด่ ี พดู ดีพดู ไมด่ ี เป็น

10

คาํ พดู ของเขา เป็นวาจาของเขา เป็นกระทาํ ของเขาซง่ึ จะ
พาดพงิ ถงึ เรา เราก็ไม่เก่ียวขอ้ ง เราสามารถท่ีสงบไดค้ วามสขุ
แตก่ ่อนเราไมไ่ ดป้ ฏบิ ตั ิ ไดย้ ินเสยี งเหลา่ นนั้ ไมด่ ี พาดพงิ ถึงเรา
การกระทาํ เหลา่ นนั้ เก่ียวพาดพงิ ถงึ เรา เราก็อดรนทนไมไ่ ด้ เลย
ทกุ ขท์ งั้ สองอยา่ ง เกิดการทะเลาะววิ าทกนั ท่มุ เถียงกนั มีเวรมี
ภยั ขนึ้ มาได้ เพราะทกุ ขท์ งั้ สองอย่าง แตเ่ ม่อื เราปฏบิ ตั ิจิตภาวนา
แลว้ เรามารูเ้ หตปุ ัจจยั อาศยั ทกุ ข์ เกิดความเบ่อื หนา่ ยแลว้ เรา
ตดั ขาด แมแ้ ตผ่ อู้ ่ืนจะเอาสง่ิ ไมด่ พี าดพงิ ถงึ เรา เราก็ไมเ่ อา
เพราะรูว้ า่ สิง่ ไม่ดี เม่ือเราไมร่ บั เอาความไมด่ กี ็ตกอย่ใู นเขาฝ่าย
เดียว สว่ นเราไมม่ ีความไม่ดี สิ่งท่ีสกปรกมาเก่ียวขอ้ งและเปรอะ
เปื้อนแมแ้ ตน่ อ้ ย เราเป็นคนสะอาด มีพทุ โธคอื พระพทุ ธเจา้ มาไว้
ในใจ จติ ใจของเราก็สะอาดเป็นปกติ มีความสขุ เป็นปกติ

เพราะฉะนนั้ ขอใหเ้ ราทงั้ หลายเพียรพยายามปฏบิ ตั ิ ทีแรก
ยงั ไม่รวมสนิทเราก็พยายามทาํ ไปๆ อยา่ ราํ คาญ เพราะธรรมดา
งานแรกๆเรายงั ไม่ชาํ นาญก็เป็นธรรมดา ไม่วา่ เขียนหนงั สือ ไม่
วา่ เรยี นใดๆ แรกๆเราก็เขียนผดิ บา้ งถกู บา้ ง ไม่ปราณีตบรรจง

11

บา้ ง เม่ือหนกั เขา้ ๆ เราก็เขียนคลอ่ ง ตวั หนงั สอื ก็เรยี บรอ้ ยไม่ผดิ
อนั นีต้ อ้ งฝึก

แมจ้ ิตใจของเราปฏิบตั ภิ าวนาก็ตอ้ งฝึกเม่อื นานไปๆ เรา
ชาํ นาญ เลยสรา้ งนิสยั ชอบสงบ ชอบมีความสขุ ถา้ หากวา่ จติ ใจ
ของเราไดร้ บั อบรม ไดร้ บั ความสงบ ความสขุ อย่เู สมอ ผวิ พรรณ
ก็ผอ่ งใส สว่ นวยั คร่าํ ครา่ ทรุดโทรมชา้ แกช่ า้ มีโรคภยั ไขเ้ จบ็ นอ้ ย
มีรา่ งกายปกติ เพราะอะไร เพราะความสงบทาํ ใหเ้ สรมิ สรา้ ง
พลงั รา่ งกายของเราใหป้ กตไิ ดด้ ี เพราะไม่มเี คร่อื งแผดเผาคือ
ความโกรธ ความเดือดรอ้ น ความหงดุ หงดิ ความวนุ่ วายในจิต
ในใจแผดเผา ทาํ ใหบ้ คุ คลผนู้ นั้ มีกายอนั ผอ่ งใส มีจติ อนั ผอ่ งใส

ขอใหเ้ ราทงั้ หลายพยายาม จะมีความสขุ มีอายยุ นื เพราะ
การปฏบิ ตั ิท่ีถกู ตอ้ ง เราตอ้ งการไม่มีเวรมีภยั ก็ควรปฏบิ ตั ิจติ ใจ
ใหส้ งบ เม่ือไดย้ นิ ไดฟ้ ังแลว้ กาํ หนดจดจาํ นาํ มาใชป้ ฏบิ ตั ิ จะได้
ประสบพบเหน็ ความสขุ ความเจรญิ จากนีต้ อ่ ไปใหภ้ าวนาตอ่
สมควรแก่เวลาแลว้ จงึ คอ่ ยเลิกพรอ้ มกนั

12

ท่ีมา: https://youtu.be/xfatyxlx58c

13