อลิซผจญภัยในดินแดนมหัศจรรย์ ตอน ลงโพรงกระต่าย

บทนา

อลิซในดินแดนมหัศจรรย์ (Alice in Wonderland) เป็นผลงานของ ลูอิส

แครอลล์ (LewisCarroll) ซึ่งเป็นนามปากกาของชาร์ลส์ ลุตวิดจ์ ดอดจ์สัน
(Charles Lutwidge Dodgson) นกั เขยี นชาวอังกฤษ ตพี ิมพค์ ร้ังแรกเสร็จสมบรู ณ์
ในปี ค.ศ.1865 อลิซในดินแดนมหัศจรรย์ คอื เร่ืองราวของเทพนิยายในความฝันท่ี
สตั ว์นานาชนิดมีความนึกคิดไมผ่ ิดกับคน ในความร้สู กึ ของเดก็ ๆ

นีค่ ือ...เร่ืองราวสนุกสนานชวนตื่นเต้น เต็มไปด้วยจินตนาการ ในความคิดเห็น
ของผู้ใหญ่ คือเร่ืองที่เขียนขึ้นอย่างง่ายๆ น่าอ่านเข้าถึงจิตใจของเด็กๆ ได้ดี
ผู้จัดทาได้ทาการเรียบเรียงใหม่ เพราะเน้ือหามีขนาดยาวจึงได้นามาแค่เพียงหน่ึง
ตอนเท่าน้ัน คือ ตอนลงโพรงกระต่าย เพ่ือให้เด็ก ๆ ท่ีอ่าน ได้เข้าใจง่ายจดจา
เนอ้ื หาได้เรว็ มากขึ้น

1

บทเร่มิ เรอื่ ง

อลิซเร่ิมเบ่ือท่ีจะนั่งอยขู่ ้าง ๆ พ่ีสาวโดยที่ไม่มีอะไรทา เธอเหลือบมองหนังสือ
ท่ีพ่ีสาวของเธอ ถือไว้ในมือหลายคร้ัง ด้วยหนงั สือเล่มนั้นไม่มีรูปภาพและบท สนทนา
ทน่ี ่าสนุกและน่าสนใจอะไร เลยสกั นิด...

2
อ่านอะไรก็ไมร่ นู้ ่า
เบือ่

อลซิ คิด แต่เปน็ เพราะด้วยเธอ เป็นผู้อ้อนวอนให้พสี่ าวอ่านหนังสือให้เธอฟัง
นน่ั เอง อลิซชง่ั ใจ วา่ การทาอย่างอน่ื คงจะสนุกกวา่ การนง่ั ฟังอยู่อยา่ งเงยี บ ๆ อยา่ ง
นห้ี รอื ปล่าวน้า...

3

" ตายแลว้ ! ตายแลว้ !
ฉันตอ้ งสายแน่ ๆ เลย "

ทันใดนั้นเอง กระต่ายขาวตาสีชมพูตัวหนึ่งก็วิ่งผ่านมา แต่ภาพท่ีเห็นนั้นดูไม่มีอะไรแปลก
ประหลาด เพราะอลิซก็ไม่ได้คิดว่าเป็นเรื่องผิดปกติเท่าไรนักท่ีได้ยินกระต่ายพูดกับตัวเอง แบบ
รีบรอ้ นวา่

4

ตาย!!!!

แล้วจากน้ันกระต่าย ก็หยิบนาฬิกาออกมาจากกระเป๋าเส้ือกั๊ก พร้อม กับก้มลงมองเวลา แล้ว
ว่ิงต่อไปด้วย ท่าทางท่ีรีบร้อน อลิซลุกข้ึนยืน เพราะเพ่ิงนึกข้ึนมาได้ว่า เธอยังไม่เคยเห็นกระต่ายท่ี
ไหนใสเ่ สอ้ื กั๊กหรือพกนาฬกิ าแบบนม้ี ากอ่ นเลย.....

5

" ตายแล้ว ! ตายแลว้ !
ฉันตอ้ งสายแน่ ๆ เลย "

และด้วยความที่สงสัยอย่างเหลือประมาณ อลิซรีบวิ่งตามกระต่ายตัวน้ัน ไป
ในท้องทุ่ง และโชคดี ท่ีว่ิงไปทันและเห็นมันหายลงไปในโพรงกระต่าย ท่ีเป็นหลุม
ใหญโ่ พรงหนง่ึ เพียงเดี๋ยวเดียว

6

วา๊ ยๆๆๆๆๆๆ ฉนั
จะเปน็ อะไรไหมเนยี๊

อลิซก็กระโดดตามลง ไปในโพรงน้ัน โดยไม่ได้ฉุกใจคิดแม้แต่น้อย
เดยี ววา่ เธอจะกลบั ออกมาจากโพรงนี้ไดด้ ว้ ยวธิ ีใด เสยี ด้วยสิ....

7

ในโพรงกระต่ายน้ันทอดยาวไปเหมือนอุโมง แล้วจู่ ๆ ทางก็หักลงต่า จนอลิซ
ต้องชะงักเท้าของตัวเองแทบไม่ทัน มารู้ตัวอีกทีก็ต่อเมื่อเธอได้ร่วงลงไป ในเหวลึก
นั่นเสยี แลว้

8

มนั จะมวี ันจบ
สนิ้ ไหมนะ !!!

เธอจึงเปลี่ยนมามองท่ดี า้ นข้างและไดพ้ บว่ามีตูเ้ สื้อผ้าและช้ันหนงั สือเต็มไปหมด บางช่วงก็มีแผน
ทีก่ ับรูปภาพแขวนอยูบ่ นขอดว้ ย อลซิ หลน่ ลงไป หลน่ ลงไป ลงไป ลงไปเรื่อย ๆ

9

" สงสัยจังวา่ ฉันตกลง "คงใกลถ้ ึงกลาง
มาได้กไี่ มลแ์ ลว้ นะ" โลกแล้วมงั้ เนย่ี ขอ

คดิ เด๋ียวนะ....

อลซิ อดทจี่ ะพดู ออกมาดัง ๆ ไมไ่ ด้
ฉนั วา่ คงสักส่ีพนั ไมล์ ได้ละมง้ั น่ี....ใชค่ งจะลกึ ราว ๆ นั้นแหละนะ...แต่ เอะ๊ นี่ฉนั จะรว่ งผา่ นไป
ถงึ โลกอกี ซกี หนึง่ เลย หรือเปล่า ! ถา้ ไปโผล่ทนี่ ่นั แล้วไปเจอคนเดินกลับหัวคงตลกดี ! เขา
เรียกว่าประเทศที่อยู่ด้านปรปกั ษ์กันของโลกไง"

10
สนิ้ สุดเสียที

เหนือ่ ยเหลือเกนิ

แล้วทันใดนั้นเอง...ก็มีเสียงดังสน่ันหว่ันไหวขึ้น ตัวของเธอนั่นเองได้ตกลงไปบน
กองกิง่ ไมแ้ ละใบ ไม้แหง้ แลว้ การล่วงหลน่ กจ็ บส้นิ ลงเสียที.......

11

มแี สงสว่างจากทาง
ขา้ งหน้าลองเดินไปดู

ดกี ว่าเรา

อลิซไม่รู้สึกเจ็บเลยสักนิด เธอรีบ ลุกขึ้นยืนแล้วแหงนหน้ามองข้ึนไป
ท่ดี า้ นบน กเ็ หน็ แตเ่ พยี งความมืดมดิ ข้างหน้า มที างยาวอกี เส้นหน่งึ

12 ประตูเยอะจัง

วา๊ วๆๆๆๆ

สักแค่อึดใจเดียวอลิซพบว่าตัวเองกาลังยืนอยู่ในห้องโถงใหญ่ สว่างไสวไปหมด
ภายในห้องโถงมี ประตมู ากมายหลายบาน แต่ทุกบานปิดล๊อกไว้ทั้งหมด หลังจากที่ไป
ลองเปิดประตูทุกด้าน ทุกบานดูแล้ว อลิซก็เดินอย่างเศร้าสร้อยมาที่กลางห้อง นึกใน
ใจวา่ เธอจะออกไป จากทน่ี ไี่ ดอ้ ย่างไรกัน

13

ทันใดน้ันอลิซก็เหลือบไปเห็นโต๊ะกลมสามขาตัวหนึ่ง ทาด้วย แก้วทั้งตัวมีส่ิง
หนง่ึ วางอย่ทู บ่ี นโตะ๊ นัน่ มันเป็นกุญแจทองคาดอกจิ๋วน่ี ทีแรกอลิซคิด ว่ามันจะต้อง
เป็นลกู กุญแจของประตูบานใดบานหนงึ่ อย่าง แน่ ๆ

14

เสียดายจรงิ ๆ ไขไม่ได้ !

แต่...โธ่เอ๋ย ถ้าไม่ใช่ รูกุญแจจะใหญ่เกินไปแล้ว ลูกกุญแจก็คงจะเล็กจนเกินไปแหละ เพราะ
ไม่ว่ายังไง ๆ มันก็ไขประตูไม่ได้เลยสักบาน แต่เม่ืออลิซพยายามอีกคร้ังเธอก็ได้พบว่ามีประตูอยู่
บานหนง่ึ ทส่ี อดลกู กุญแจจ๋วิ ดอกน้นั ลงไปได้อยา่ งพอดพี อเหมาะ

15

แตเ่ มื่ออลซิ พยายามอกี ครั้งเธอก็ไดพ้ บว่ามปี ระตูอยู่ บานหน่งึ

16

อา้ ...ดีใจจริง ๆ
ท่ี ไขได้ !

อลิซสอดลูกกุญแจจิ๋วดอกนัน้ ลงไปได้อยา่ งพอดพี อเหมาะ

17

อลิซเปิดประตูบานนั้นออก ปรากฏว่าเห็นเป็นทางเส้นเล็ก ๆ ใหญ่กว่าโพรง หนูนิดเดียวเอง
เธอคุกเข่าแล้วพยายามมองเข้าไปภายใน ภาพท่ีเห็นคือสวนที่สวยงาม ที่สุดเท่าท่ีเคยได้เห็นมา
อลิซอยากเข้าไปเดินเล่นในสวนท่ีเห็น แต่ว่า ประตูนั่นก็เล็ก เสียจนเธอจะเสือกหัวลอดเข้าไปก็ยัง
ไม่ได้ และเทา่ ทีผ่ า่ น ๆ

18

ในโลกนีม้ เี รื่องทเ่ี ป็นไปไมไ่ ด้
น้อยเหลอื เกินจริง ๆ....

และเท่าที่ผ่าน ๆ มามีเรื่องเหลือเชื่อเกิดข้ึน เยอะแยะ และดูเหมือนว่าการรอคอย
และการนั่งคิดอยู่ตรงหน้าประตจู ิ๋วเล็ก ๆ ที่เข้าไปไม่ได้นัน้ มันดูว่าจะ ไม่เกิดประโยชน์
อะไรข้นึ มาเสยี เลย

19

ด่ืมดีไหมน๊า

อลิซจึงกลับไปที่โต๊ะสามขาตัวเดิมอีกคร้ัง แอบหวังว่าบางที อาจจะมีลูกกุญแจ อีกดวงวางอยู่
แต่คราวน้ีเธอพบขวดเล็ก ๆ ใบหน่ึงวางอยู่บนโต๊ะ ที่ตรงคอขวดมีแถบกระดาษพันไว้ และมี
ตัวหนังสือเขียนกากับไวว้ ่า ด่ืมฉันสพิ ิมพไ์ วอ้ ย่างสวยงามด้วยอักษรขนาดใหญ่ ก็ดีอยู่หรอกนะที่เขียน
ว่า ด่ืมฉันสิ แต่อลิซผู้ฉลาดเฉลียวไม่รีบรอ้ นทาอะไรแบบ น้นั หรอก

20

กลวั มนั เปน็ พษิ จงั

" ไม่ ฉันจะตอ้ งดกู อ่ นว่า มนั มีเครอ่ื งหมายแสดงว่า
" เป็นพิษ " อยู่หรือเปล่า " อลิซพูดแต่ว่าขวดใบนี้ไม่มีเครื่องหมายบอกว่า " เป็นพิษ"
อลิซจงึ กลา้ ตัดสินใจยกมันขนึ้ ดื่มดู ปรากฏวา่ เพยี งเด๋ียวเดียวอลซิ ก็ดม่ื จนหมดขวด

21

ตายจรงิ ทาไม
ฉนั ตวั เล็กลง

" แปลกจัง " อลิซพูดข้ึน " รู้สึกว่าตัวฉันกาลังหด ลงไปเร่ือย ๆ แน่ ๆ เลย "
และกเ็ ป็นอยา่ งนั้นจรงิ ๆ ตอนนอี้ ลิซตัวสงู แค่สบิ น้วิ เธอยิ้มแป้น เพราะรู้ว่าตอนน้ี เธอ
ตัวเล็กพอท่ีจะเข้าไปในสวนทางประตูเล็ก ๆ นั่น ได้แล้ว แต่เด๋ียวก่อน เธอต้องรอดู
สกั ครู่วา่ ตัว เธอจะหดเลก็ ลงไปมากกวา่ นอี้ กี หรือ เปล่า

22

กุญแจอยูบ่ น
โตะ๊ นี่หน่า

อลิซร้สู กึ หว่นั ใจเลก็ น้อย " ใครจะไปรลู้ ่ะ...ใชไ่ หม? " อลซิ เผอพูดกับตวั เอง ไม่นานนัก เม่ือเห็น
ว่าไม่มีอะไรเกิดข้ึนอีก อลิซจึงตัดสินใจว่าจะต้องรีบเข้า ไปใน สวนให้เร็วที่สุด แต่ ! อนิจจา อลิซผู้
น่าสงสาร ! พอไปถึงประตูเธอก็เพ่ิงนึกออกว่า ลืมลูกกุญแจ ทองคาไว้บนโต๊ะ แล้วเม่ือเดนิ กลับไป
เธอก็ไม่สามารถท่จี ะหยิบลกู กุญแจนัน้ ไดเ้ สยี แล้ว...

23

ท้ัง ๆ ที่ มองเห็นว่ามันยังวางอยู่ท่ีบนโต๊ะอย่างชัดเจน เพราะโต๊ะแก้วใสแจ๋วจนมองทะลุได้
อลซิ พยายามทกุ วถิ ี ทางท่ีจะปนี ขาโต๊ะขึ้นไป แต่มันก็ลื่นเหลือเกิน หลังจากท่ีพยายามปีนจนหมด
แรงแลว้ อลิซตัวจิว๋ กไ็ ด้ แต่นง่ั ร้องไหอ้ ย่กู ับพน้ื ..

24 เด็กผ้หู ญงิ เกง่ ๆ อยา่ ง
เธอ จะมานง่ั ร้องไหอ้ ยู่
" เธอนา่ จะอาย
ตวั เองบา้ งนะ " อย่างนีไ้ ด้ยงั ไง !

ฉนั ขอสั่งใหห้ ยดุ รอ้ ง
เดย๋ี ว นี้ ! หยดุ นะ

...รอ้ งจนน้าตาเป็นเผาเต่า แตก่ ไ็ มม่ อี ะไรดขี น้ึ ...
...แลว้ เธอกห็ ยดุ ร้องไห้แอบย้มิ ออกมาไดน้ ดิ หนึ่งเพราะดใี จที่สั่งตวั เองได้นัน่ เองแหละ...

อลิซผจญภัยในแดนมหศั จรรย์ ได้รบั การยกย่อง วา่ เปน็

วรรณกรรมคลาสสกิ เลม่ หนงึ่ ของโลก

แม้ว่าหนังสือเล่มน้ีจะจัดอยู่ในประเภทนิยายสาหรับเด็ก
แต่ภายใต้เหตุการณ์อันน่าต่ืนใจที่ผู้แต่งประพันธ์ไว้ได้แฝงแง่มุมท่ี
เป็นแนวคิดลึกซึ้งเก่ียวกับโลกและชีวิตไว้มากมาย นักวิชาการท่ี
เขียนบทความหรือตาราทางปรัชญา และวิทยาศาสตร์จึงมักอ้างอิง
ข้อความจากหนังสือนี้บ่อยครั้ง หนังสือเล่มนี้จึงนับเป็นหนังสือ
ประเทอื งปญั ญาทเ่ี หมาะสาหรบั ท้ังเด็กและผู้ใหญท่ ุกยุคสมยั

อ้างอิง

1. สุกุมาลย์ เน็ต. อลิซในดินแดนมหัศจรรย์. (ออนไลน์).(แหล่งท่ีมา).
http://homestory100.blogspot.com. (สืบค้น วนั ท่ี 12 กนั ยายน 2564)

2. Thai Fairy Tales for Kids. อลิซในดินแดนมหัศจรรย์. (ออนไลน์).
( แ ห ล่ ง ท่ี ม า ) . https://www.youtube.com/watch?v=wpzmDuOPi7s.
(สืบค้นวันที่ 12 กันยายน 2564)

3. PNG.EGG. อลิซในดินแดนมหัศจรรย์. (ออนไลน์). (แหล่งที่มา).
https://www.pinterest.com. (สบื ค้นวนั ท่ี 12 กนั ยายน 2564)

รายวชิ า การสร้างหนังสอื
สาหรับเด็ก 208 420

จดั ทาโดย

พระชชั วาล อภิญาณกวี รหัสนิสติ 6105502042

สาขาวิชาการสอนภาษาไทย ช้นั ปีที่ 4

เสนอ

พระรชต กตปญุ โญ

อาจารย์ประจาหลกั สตู รครุศาสตรบัณฑติ สาขาวิชาการสอนภาษาไทย