Solar System

The
Solar System



จัดทำโดย
นางสาวกุลธิดา โชคสกุลวงษ์

เลขที่ 22 ม.6/1

ดาวฤกษ์เพียงหนึ่งเดียวในระบบสุริยะ จัดเป็น Sunspot บริเวณที่ พื้นผิวของดวงอาทิตย์
ดาวฤกษ์ประเภท G2V มีสีเหลือง-ส้ม อุณหภูมิ สนามแม่เหล็กแปรปรวน
พื้นผิวประมาณ 5,500 องศาเซลเซียส มีขนาด ทำให้บริเวณนั้นมีอุณหภูมิ มีลักษณะเป็นแก๊สทั้งดวง จึงไม่มีพื้นผิวแท้จริง
เส้นผ่านศูนย์กลางใหญ่กว่าโลก 109 เท่า ซึ่งเป็น แต่มีชั้นบรรยากาศที่ส่องสว่างมากที่สุด คือ
ขนาดเฉลี่ยของดาวฤกษ์ทั่วไป มีมวลคิดเป็น ต่ำกว่าและสว่างน้อย “โฟโตสเฟียร์" มีลวดลายคล้ายกับฟองแก๊ส
ร้อยละ 99 ของมวลทั้งหมดในระบบสุริยะ เดือด เรียกว่า “แกรนูล" หนาประมาณ 500
ถือกำเนิดขึ้นเมื่อประมาณ 4,600ล้านปีที่แล้ว กิโลเมตร มีอุณหภูมิ 5,500 องศาเซลเซียส
และจะคงสภาพเช่นนี้ไปอีกประมาณ5,000 ล้าน
ปี ก่อนจะกลายสภาพเป็นดาวยักษ์แดง ซึ่งแสงที่ออกมาจากชั้นโฟโตสเฟียร์จะใช้เวลา 8
นาทีเพื่อเดินทางมาถึงโลก

ทิตย์
ดวงอา
โครงสร้างภายใน
ชั้นบรรยากาศ
พลังงานที่ผลิตขึ้นที่แก่นกลางจะเข้าสู่
ถัดจากชั้นโฟโตสเฟียร์ขึ้นไปเป็นชั้น “โครโมสเฟียร์” “ชั้นแผ่รังสี" มีการถ่ายโอนพลังงานโดย
ระดับความสูงตั้งแต่ 3,000 - 5,000 กิโลเมตร การแผ่รังสี จากนั้นจะเข้าสู่ “ชั้นพาความร้อน"
ลักษณะคล้ายหนามแหลมชี้ออกจากดวงอาทิตย์ ที่มีลักษณะเป็นแก๊สร้อนหมุนวน นำพาพลังงาน
เรียกว่า “สปิคูล” และความร้อนขึ้นสู่บรรยากาศชั้นโฟโตสเฟียร์
หมุนวนเป็นวัฏจักร จะใช้เวลาประมาณ 170,000
ปีในการเดินทางออกสู่บรรยากาศชั้นโฟโตสเฟียร์

ด าวพุธ ดาวพุธโคจรรอบดวงอาทิตย์ โครงสร้างภายใน
เร็วที่สุด ใช้เวลาเพียง 88 วัน
เตาไฟ แช่แข็ง ซึ่งเป็นที่มาของชื่อ “Mercury” มีความหนาแน่น 5,400 กิโลกรัมต่อ
ลูกบาศก์เมตร น้อยกว่าความหนาแน่น
ดาวเคราะห์ชั้นใน ลำดับแรกในระบบ เทพแห่งการส่งสาร โลก เล็กน้อย นักวิทยาศาสตร์ จึงเชื่อว่า
สุริยะ มีขนาด เล็กและอยู่ใกล้ดวง ดาวพุธมีแก่นกลาง ขนาดใหญ่ที่
อาทิตย์ มากที่สุดในหมู่ดาวเคราะห์ โลก ประกอบด้วยเหล็ก ประมาณร้อยละ 60
ทั้งหมด มีขนาดใหญ่กว่า ดวงจันทร์ ของมวลทั้งหมด มีหินหรือธาตุอื่น ๆ หุ้ม
ของโลกเล็กน้อย พื้นผิวเต็มไปด้วยหลุม ดาวพุธมีขนาด อยู่รอบนอก และมี หลักฐานที่บ่งชี้ว่าที่
อุกกาบาต พุธ ประมาณ 1 ใน 3 แก่นกลางอาจมีมวลสารบาง ส่วนเป็น
ด้านกลางวันมีอุณหภูมิสูงถึง 467 เหล็กหลอมเหลว
องศาเซลเซียส แตกต่างจากด้าน ของขนาดโลก
กลางคืนมี อุณหภูมิต่ำเพียง -183
องศาเซลเซียส พื้นผิวของดาวพุธ

คล้ายกับดวงจันทร์ของโลก เต็มไปด้วยหลุม
อุกกาบาตน้อยใหญ่ มีพื้นที่ราบเรียบประกอบ
กับแนวหน้าผาชันยาวหลายร้อยกิโลเมตรที่
เกิดจากการหดตัวของเปลือกดาว เนื่องจาก
ดาวพุธแทบจะไม่มีชั้นบรรยากาศ อุกกาบาต
จึงสามารถพุ่งชนพื้นผิวได้โดยตรง

สว่างเป็นอันดับ 2 ของท้องฟ้า โครงสร้างภายใน ดาวศุ กร์
เป็นที่มาของชื่อ “Venus”
ที่ตั้งตามชื่อเทพเจ้า ประกอบด้วยแก่นกลางที่เป็นเหล็กมีรัศมี
แห่งความรักและความงาม ประมาณ 3,000 กิโลเมตร ห่อหุ้มด้วยชั้น
แมนเทิลที่มีความหนาประมาณ 3,000
กิโลเมตร และชั้นเปลือกแข็งที่ประกอบ
ด้วยหินซิลิเกต หนา 50 กิโลเมตร

ฝาแฝ ดโลก
พื้นผิวของดาวศุกร์
ดาวเคราะห์ชั้นในที่อยู่ห่างจาก
ไม่พบหลุมอุกกาบาตขนาดเล็กเนื่องจากวัตถุ ดวงอาทิตย์เป็นลำดับที่ 2 และมีวงโคจร
จะหลอมละลายไปในขณะวิ่งผ่านชั้นบรรยากาศ อยู่ใกล้โลกเรามากที่สุด มีมวล ขนาด
พบเป็นหลุมที่เกิดจากอุกกาบาตขนาดใหญ่ ความหนาแน่น และแรงโน้มถ่วงใกล้เคียง
มีพื้นผิวเป็นที่ราบและภูเขาไฟที่คุกรุ่น กับโลกรวมทั้งมีโครงสร้างภายในที่
คล้ายคลึงกันด้วย จึงได้ฉายาว่า
1 วันของดาวศุกร์ = 243 วันของโลก “ฝาแฝดของโลก”

หมุนตามเข็มนาฬิกาซึ่งตรงกันข้ามกับดาวเคราะห์ส่วนใหญ่
ใช้เวลาในการโคจรรอบดวงอาทิตย์ 225 วัน

โลก พื้นผิวของโลก ดาวเคราะห์เพียงดวงเดียว
ที่มีสิ่งมีชีวิตอาศัยอยู่อย่าง
ส่วนใหญ่เป็นมหาสมุทร คิดเป็นร้อยละ 70
ส่วนภาคพื้นทวีปมีลักษณะสัณฐานหลากหลาย หลากหลาย
เกิดจากการเคลื่อนตัวของแผ่นเปลือกโลก
หมุนรอบตัวเอง = 24 ชั่วโมง หรือ 1 วัน และการเปลี่ยนแปลงสภาพอากาศ
โคจรรอบดวงอาทิตย์ = 365 วัน หรือ 1 ปี
โครงสร้างภายใน
ชั้นบรรยากาศของโลก
ชั้นแก่นกลางของโลกมีลักษณะเป็นของแข็ง
ประกอบไปด้วยแก๊สไนโตรเจนร้อยละ 78 ทรงกลม รัศมีประมาณ 1,200 กิโลเมตร
แก๊สออกซิเจนร้อยละ 21 ธาตุหรือสาร ประกอบด้วยเหล็กและนิกเกิล มีอุณหภูมิ
ประกอบอื่นๆ อีกร้อยละ 1 ประมาณ 5,400 องศาเซลเซียส เรียกว่า
ทำหน้าที่คอยปกป้องสิ่งมีชีวิตจากรังสีที่ แก่นโลกชั้นใน ล้อมรอบด้วยเหล็กและนิกเกิล
เป็นอันตรายจากดวงอาทิตย์และวัตถุ ที่อยู่ในสภาพของไหล เรียกว่า แก่นโลกชั้นนอก
ที่ตกลงมายังพื้นผิวโลก มีความหนาประมาณ 2,300 กิโลเมตร

ดวงจันทร์ ดาวบริวารเพียงหนึ่ง
เดียวของโลก จุดหมายนอกโลกที่ไกล
ที่สุดที่มนุษย์เดินทางไปถึง

ดาวเคราะห์หินลำดับที่ 4 ในระบบสุริยะ โครงสร้างภายใน ดาวอังคาร
ขนาดเล็กกว่าโลกประมาณครึ่งหนึ่ง
พื้นผิวปกคลุมไปด้วยฝุ่นของสนิมเหล็ก ที่แก่นกลางของดาวอังคารเป็นทรงกลม เทพ เจ้าแห่งสงคราม
เมื่อมองจากโลกจึงปรากฏเป็นสีแดง ที่มีรัศมีประมาณ1,800 กิโลเมตร ประกอบ
และเป็นที่มาของชื่อ “Mars” ตั้งตาม ด้วยเหล็ก นิกเกิล และซัลเฟอร์ ถัดออก
ชื่อเทพเจ้าแห่งสงคราม มีสภาพคล้าย มาเป็นชั้นแมนเทิลที่มีซิลิเกตเป็นส่วนมาก
กับทะเลทราย แต่มีอุณหภูมิต่ำ มีความหนาประมาณ1,200 - 1,900 กิโลเมตร
บริเวณขั้วดาวมีน้ำแข็งอยู่จำนวนมาก ซึ่งในอดีตเคยเป็นปัจจัยที่ขับเคลื่อนให้พื้นผิว
เป็นหนึ่งในดาวเคราะห์ที่มีความเป็นไป ดาวอังคารเกิดภูมิประเทศลักษณะต่าง ๆ
ได้ที่จะพบสิ่งมีชีวิตมากที่สุด แต่ปัจจุบันชั้นดังกล่าวเย็นตัวลงแล้ว ทำให้
พื้นผิวดาวอังคารแทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลง

พื้นผิวของดาวอังคาร

ประกอบด้วยหินหลายชนิด ได้แก่ หินอัคนี หินบะซอลต์ หินตะกอน ดาวอังคารมีดาวบริวารขนาดเล็กอยู่ 2 ดวง
หินทราย และหินโคลน มีลักษณะภูมิประเทศ คล้ายกับพื้นที่แห้งแล้ง ได้แก่“โฟบอส ” และ “ไดมอส ”
บนโลก มีภูเขาไฟที่ใหญ่ที่สุดในระบบสุริยะชื่อว่า “ภูเขาไฟโอลิมปัส”
มีความสูงประมาณ 22 กิโลเมตรหรือ สูงกว่ายอดเขาเอเวอร์เรสต์
3 เท่า และมีหุบเขา ขนาดใหญ่ คือ “วัลเลส มาริเนอริส”
เป็นแนวยาวกว่า 4,000 กิโลเมตร

ดา โครงสร้างภายใน ชั้นบรรยากาศ

วพฤหัสบดี มีองค์ประกอบหลักเป็นไฮโดรเจนและ มีลักษณะปรากฏเป็นแถบเมฆหลาย ๆ
ฮีเลียมคล้ายกับดวงอาทิตย์ ยิ่งลึกลง แถบที่ขนานไปกับเส้นศูนย์สูตรของดาว
ไปใจกลางดาว ความดันและอุณหภูมิจะ เกิดจากธาตุองค์ประกอบที่แตกต่างกัน
เพิ่มมากขึ้นจนบีบอัดแก๊สไฮโดรเจนให้ แบ่งเป็นเมฆ 3 ชั้น ได้แก่
กลายเป็นของเหลวได้
เมฆชั้นบนที่เกิดจากน้ำแข็งแอมโมเนีย
ยเทพ เมฆชั้นกลางเป็นผลึกของแอมโมเนียม
ราชา แห่งทว ไฮโดรซัลไฟด์
ชั้นล่างสุดเป็นน้ำแข็งและไอน้ำ
ดาวเคราะห์ลำดับที่ 5 ในระบบสุริยะ จัดอยู่
ในประเภทดาวเคราะห์แก๊สยักษ์มีขนาดใหญ่ ลักษณะที่โดดเด่นอีกอย่างหนึ่งของดาวพฤหัสบดี คือ
ที่สุดในระบบสุริยะ ตั้งชื่อตามเทพเจ้า “Jupiter” “จุดแดงใหญ่ (The Great Red Spot)” เป็นพายุหมุน
ซึ่งเป็นราชาแห่งทวยเทพ เส้นผ่านศูนย์กลาง
ของดาวพฤหัสบดีนั้นสามารถนำโลกมาต่อกัน ขนาดใหญ่บริเวณซีกใต้ของดาว
ได้ถึง 11 ใบ และมีมวลมากกว่าดาวเคราะห์ดวงที่
เหลือรวมกันทั้งหมดถึง 2 เท่า มีลวดลายแถบ
เมฆสีขาวและสีส้มเป็นเอกลักษณ์ที่เกิดจากความ
ปั่นป่วนในชั้นบรรยากาศ

ดาวเสาร์ เทพเจ้าแห่งการเพาะปลูก ดาวเคราะห์ลำดับที่ 6และเป็นดาวเคราะห์แก๊สยักษ์
ที่ใหญ่เป็นอันดับสองในระบบสุริยะ มีระยะห่างจากโลก
ประมาณ1,283 ล้านกิโลเมตร ตั้งชื่อตาม “Saturn”
เทพเจ้าแห่งการเพาะปลูกค้นพบครั้งแรกในปี ค.ศ. 1610
โดยกาลิเลโอ กาลิเลอี

โครงสร้างภายใน

ดาวเสาร์มีความหนาแน่น มีองค์ประกอบหลักเป็นไฮโดรเจนและฮีเลียม แก่นกลาง
เฉลี่ยน้อยกว่าน้ำ จึงมักจะนำไป มีสภาพเป็นของแข็งประกอบด้วยเหล็ก นิกเกิล และหิน
เปรียบเทียบว่า ดาวเสาร์เป็น ล้อมรอบด้วยชั้นโลหะไฮโดรเจนเหลวคล้ายกับดาวพฤหัส
และคาดว่าเป็นต้นกำเนิดของสนามแม่เหล็กที่รุนแรง
ดาวที่ลอยน้ำได้ ถัดออกมาเป็นชั้นไฮโดรเจน ฮีเลียมในสถานะของเหลว
โดยยิ่งห่างจากแก่นออกมากเท่าใดก็ยิ่งมีสภาพเป็นแก๊ส
ชั้นบรรยากาศ มากขึ้นเท่านั้น

ปกคลุมไปด้วยพายุและแถบเมฆจาง ๆ ดาวเสาร์มีดวงจันทร์ทั้งหมด 82 ดวง
มีสีเหลือง น้ำตาล และเทา ลมในชั้น โดยมี ดวงจันทร์ 2 ดวงที่มีสภาพ
บรรยากาศบริเวณเส้นศูนย์สูตรมีความเร็ว แวดล้อมที่อาจเอื้อต่อการอยู่อาศัย
สูงถึง 1,800 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ขั้วเหนือ ของสิ่งมีชีวิต ได้แก่ ไททัน และ
ของดาวเสาร์มีพายุขนาดใหญ่รูปหกเหลี่ยมที่ เอนเซลาดัส
ค้นพบโดยยานวอยเอเจอร์ 1

ดาวบริวาร โครงสร้างภายใน ดาวยูเรนัส

ดาวยูเรนัสมีดวงจันทร์ที่ยืนยันแล้ว ชั้นนอกสุดของดาวยูเรนัสส่วนใหญ่เป็น ทพแห่งท้องฟ้าเ
ทั้งหมด 27 ดวงแต่ละดวงตั้งชื่อตาม ไฮโดรเจนและฮีเลียม มีแก๊สมีเทนเล็กน้อยทำให้
ตัวละครในบทประพันธ์ของวิลเลียม ดาวมีลักษณะเป็นสีน้ำเงินอมเขียว ชั้นถัดลงมา ดาวเคราะห์ลำดับที่ 7 และมีขนาดใหญ่เป็น
เชกสเปียร์ และอเล็กซานเดอร์ โปป เป็นน้ำ แอมโมเนีย และน้ำแข็งมีเทน ส่วนชั้น อั น ดั บ ส า ม ใ น ร ะ บ บ สุ ริ ย ะ มีลักษณะ
แบ่งดวงจันทร์ออก เป็น 3 ประเภท แก่นกลางจะมีสภาพเป็นของแข็งประเภทหิน ปรากฏเป็นสีน้ําเงินอมเขียว เกิดจากชั้น
และเหล็ก บรรยากาศมีองค์ประกอบของแก๊สมีเทนที่
ดวงจันทร์ชั้นใน 13 ดวง ดูดกลืนแสงสีแดงเอาไว้ แล้วสะท้อนแสงสีน้ํา
ดวงจันทร์หลักขนาดใหญ่ 5 ดวง ชั้นบรรยากาศ เงินกับสีเขียวออกมา ตั้งชื่อตามเทพ “Uranus”
ดวงจันทร์ไร้รูปร่าง 9 ดวง ซึ่งเป็นเทพแห่งท้องฟ้า
ชั้นบรรยากาศมีลมที่มีอัตราเร็วได้สูงสุดถึง 900
กิโลเมตรต่อชั่วโมง โดยที่บริเวณเส้นศูนย์สูตร
ลมจะมีทิศทางตรงกันข้ามกับทิศการหมุนรอบตัว
เองของดาวยูเรนัส ในขณะที่บริเวณใกล้กับขั้ว
ของดาว ลมจะมีทิศทางตามการหมุนรอบตัวเอง
ของดาว

ดาวยูเรนัสมีแกนเอียง
ถึง 97.8 องศา ถือว่าเอียง

มากที่สุดในบรรดา
ดาวเคราะห์ทั้งหมด

ด าวเนปจูน ชั้นบรรยากาศ ดาวบริวาร

เทพแห่งท้องท มีองค์ประกอบคล้ายกับดาวยูเรนัส โดยชั้นนอก ดาวเนปจูนมีดวงจันทร์ที่ยืนยันแล้ว
ประกอบ ด้วยแก๊สไฮโดรเจน และฮีเลียม ผสมกับ ทั้งหมด 14 ดวง ดวงจันทร์ที่ใหญ่ที่สุด
ดาวเคราะห์ ลำดับสุดท้าย ในระบบสุริยะ มีขนาด แอมโมเนียเล็กน้อย ชั้นถัด ลงมาจะประกอบด้วย มีชื่อว่า ไทรทัน (Triton) ดวงเดียวใน
เล็กที่สุดในหมู่ดาวเคราะห์ แก๊สยักษ์ องค์ประกอบ น้ำ มีเทน และแอมโมเนีย ในสถานะคล้ายน้ำแข็ง ระบบสุริยะที่โคจรรอบดาวเคราะห์ใน
คล้าย กับดาวยูเรนัส แต่มีความ หนาแน่นสูงกว่า ซึ่งเป็นสัดส่วนกว่าร้อยละ 80 ของมวลดาว ทิศตรงกันข้าม
จึงปรากฏเป็น สีน้ำเงินที่เข้มกว่า ตั้งชื่อตามเทพ ทั้งหมด
“Neptune” เทพแห่งท้องทะเล และ เป็นดาว
ะเลเคราะห์ที่อยู่ห่างไกลจาก ดวงอาทิตย์มากที่สุดจึงมี โครงสร้างภายใน
สภาพที่หนาวเย็น สุดขั้ว และมีลมแรงระดับ
ความเร็วเหนือเสียง ส่วนชั้นในสุดมีแก่นกลางเป็นหิน และน้ำแข็ง
นอกจากนี้บนชั้นบรรยากาศยังพบ “จุดมืดใหญ่
(Great Dark Spot)” ซึ่งเป็นพายุขนาดใหญ่
เกือบ เท่ากับโลก กระแสลมรอบ ๆ มีอัตราเร็วสูง
ถึง 2,100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง นับเป็นกระแสลมที่
รุนแรงที่สุดใน ระบบสุริยะ ในขณะที่พายุหมุนที่
เร็วที่สุดบนโลกหมุน ด้วยความเร็วเพียง 400
กิโลเมตรต่อชั่วโมง และยัง มีแถบเมฆสีขาว
ประกอบด้วยมีเทนแข็งอยู่รอบ ๆ

May the Force be with You
ขอพลังจงสถิตอยู่กับท่าน