นาฏศิลป์อินเดียนาฏศิลป์อินเดียเป็นต้นแบบในศิลปะหลาย หลายด้านชาวอินเดียมีความเชื่อและนับถือในสิ่งศักดิ์สิทธิ์ เกี่ยวกับศาสนาและเทพเจ้าจึงเกิดเป็นตำ นานต่างๆมากมาย ตำ นานเกี่ยวกับนาฏศิลป์อินเดียนี้เกี่ยวข้องกับพระพรหมซึ่ง เป็นผู้สร้าง นาฏยเวท ขึ้นตามข้อสันนิษฐานว่าพระภรต ฤาษีเป็นผู้แต่ง นาฏศิลป์อินเดีย
เป็นนาฏศิลป์ของชาวอินเดียตอนใต้มีลีลาการการใช้ จังหวัดที่รวดเร็วมีความหมายในท่ารำ ใช้ศิลปะการรำ ตามตำ รานาฏยะสาดของพระภรตฤาษี เป็นการฟ้อน รำ เพื่อบูชาเทพเจ้าเป็นการแสดงที่ใช้ ผู้หญิง แสดง นิยมแสดงเดี่ยว มีเครื่องดนตรีประกอบได้แก่กลอง ฉิ่ง ขลุ่ยและไวโอลิน ภารตนาฏยัม
เป็นนาฏศิลป์ของอินเดียตอนเหนือนิยมแสดงเดี่ยว ผู้แสดงอาจจะเป็นผู้หญิงหรือผู้ชายก็ได้เป็นการ ผสมผสานระหว่างวัฒนธรรมฮินดูและมุสลิม ลักษณะเด่นคือการเต้นหมุนตัวลีลารำ ที่รวดเร็วมี บท ร้องเกี่ยวกับเทพเจ้าของฮินดูและเรื่องราวจาก วรรณคดี กถัก
เป็นนาฏศิลป์พื้นเมืองของอินเดียอะตอมใต้ส่วนใหญ่จะ เล่นเป็นเรื่องแบบละครซึ่งส่วนมากจะเป็นมหากาพย์ เช่นมหาภารตะรา มายณะ และจากนิยายปุราณะ ใช้ผู้ แสดงชายล้วน ใช้ภาษาซับซ้อนมีการแต่งหน้าที่ ประณีตใช้สีธรรมชาติเขียนลงบนใบหน้า กถกฬิ หรือ กถักกฬิ
เป็นนาฏศิลป์ของชาวมณีบุรีเรื่องที่แสดงเป็นนิยายพื้น เมืองและเป็นเรื่องเกี่ยวกับเทพเจ้ามีลีลาการแสดงที่ ค่อนข้างช้าเป็นการฟ้อนรำ เพื่อบวงสรวงพระกฤษณะ และนางราธา ผู้แสดงมีทั้งชายและหญิงนิยมแสดงหมู่ มณีปุรี
นาฏศิลป์ของญี่ปุ่นมีกำ เนิดมาจากการแสดงเพื่อบูชา เทพเจ้าแห่งภูเขาไฟบางประเภทเกิดจากแรงบันดาลใจ ทางศาสนาบางประเภทเกิด จากรสนิยมความ ต้องการของชนชั้นสูงพ่อค้าชาวบ้านตามยุคสมัยที่ แตกต่างกันดังนี้ นาฏศิลป์ญี่ปุ่น
เป็นละครที่เก่าแก่ที่สุด ละครโนะเกิดจาก ศาสนาแต่ เดิมจัดแสดงตามวิหารมีกฎข้อบังคับการแสดง เคร่งครัดมากแสดงเรื่องเกี่ยวกับเทพเจ้าการแต่งกาย งดงามผู้แสดงจะสวมหน้ากากซึ่งถือว่าเป็นสิ่ง ศักดิ์สิทธิ์สร้างด้วยความปราณีตงดงามท่าทางการ เคลื่อนไหวล้วนมีความหมายทั้งสิ้นแต่เดิมแสดงใต้ร่ม ไม้ต่อมาทำ เวทีอย่างง่ายง่ายเป็น เวทีสี่เหลี่ยมคนดูดูได้ รอบจัดฉาก ง่ายเขียนรูปต้นสนและ ไม้ไผ่ไว้ห่างห่าง และมีสนสามกิ่งยื่นออกมาเพื่อรักษาสภาพเดิมที่เคย แสดงใต้ร่มไม้แม้คนจะไม่นิยมดูเพราะการแสดงช้า ท่า รำ ซ้ำ ๆ แต่รัฐบาลญี่ปุ่นก็รักษาไว้อย่างดีเพราะถือว่า เป็นการแสดงชั้นสูงจะแสดงเฉพาะในโอกาสสำ คัญ เท่านั้น ละครโนะ
เป็นละครที่ได้รับความนิยมมากผสมผสานระหว่าง ละครโนะ และละครหุ่นบุนรากุ การแสดงมีทั้งการร้อง และการพากย์ ท่าทางการแสดงมีแบบแผนที่เคร่งครัด เรื่องที่แสดงเป็นประวัติศาสตร์ ศาสนาและเทพนิยาย ละครคาบูกิ
การแสดงละครตลกสลับจากลักษณะคล้าย กับจำ อวดของไทยสะท้อนให้เห็นความเรียบ ง่ายของมนุษย์และละครเสียดสีเรื่อง ชวนหัว ทั้งคำ พูดและการแสดง ละครเคียวเง็น
นาฏศิลป์จีนเกิดจากพิธีกรรมทางศาสนาการบูชาการ ฉลองชัยและพิธีการขอความอุดมสมบูรณ์การเกษตรก่อน การแสดงทุกครั้งจะต้องมีการเคารพบูชาพระบรมรูปของ พระ จักรพรรดิมิ่ง ฮ้วง เพราะถือว่าพระองค์ทรงเชี่ยวชาญ การละครและดนตรีงิ้วการแสดงที่ผสมผสานการขับร้อง และการเจรจาประกอบกับลีลาท่าทางของนักแสดงให้ออก มาเป็นเรื่องราวโดยนำ เหตุการณ์ต่างๆในพงษาวดารรวมถึง ความเชื่อทางประเพณีและสัตว์ศาสนามาแสดงเป็นเรื่องราว งิ้วที่ยอมรับว่าเป็นงิ้วสมบูรณ์แบบชนิดแรกคือละคร ใต้(หนานซี) สมัยของราชวงศ์ซ่งใต้ แถบเมืองเจินโจจน กระทั่งสมัยราชวงศ์ชิงจึงเกิดงิ้วปักกิ่งซึ่งเป็นศิลปะประจำ ชาติที่มีความโดดเด่นมาก นาฏศิลป์จีน
นาฏศิลป์ของประเทศอินโดนีเซียมีความ หลากหลายเนื่องจากมีเกาะมากมายและ แต่ละเกาะก็มีการแสดงของตนเองมีลักษณะ เฉพาะตัวที่โดดเด่นศิลปะการแสดงที่เก่าแก่ ที่สุดคือการเชิดหุ่นเรียกว่ามายังนอกจากนี้ ยังมีนาฏศิลป์ประจำ ชาติคือนาฏศิลป์ สุมาตรานาฏศิลป์ชวาและนาฏศิลป์บาหลี นาฏศิลป์อินโดนีเซีย
เป็นนาฏศิลป์ประจำ ชาติที่เก่าแก่ที่สุดแต่เดิม หุ่นเชิดทำ ด้วยหนังสัตว์จึงเรียกว่าวายัง กุลิต นอกจากนี้ยังมีการแสดงยังแบบอื่นเช่นวายัง เบเบร์ โกเล็กเรื่องที่ใช้แสดงมายางคือรามายะ และมหาภารตะ การแสดงเชิดขุนเงา หรือวายัง
ลักษณะการแสดงจะแสดงเป็นเรื่องราวของ นิทานพื้นบ้านและเรื่องราวในราชสำ นักจะไม่ แสดงเรื่องรา มายณะและมหาภารตะ เพราะประชาชนส่วน ใหญ่นับถือศาสนาอิสลามนอกจากนี้ยังมี ระบำ ชุดต่างๆซึ่งแสดงท่าเต้นที่นิ่มนวล ทำ นองไพเราะ นาฏศิลป์สุมาตรา
เป็นการแสดงที่มีพื้นฐานมาจากการรำ ในราช สำ นักมีลีลารำ ที่นุ่มนวลปราณีตจังหวะที่ใช้ใน การรำ จะช้ามีผ้าสไบเป็นส่วนประกอบสำ คัญ ในการรำ เวลาแสดงจะ ตกตลอดเวลาไม่ใช้ สายตาไปยังคนดูวงดนตรีที่แสดงเป็นวง ดนตรีประจำ ราชสำ นักตั้งแต่โบราณโดยใช้ บรรเลงในพิธีต่างๆ นาฏศิลป์ชวา
การแสดงของเขมรตั้งแต่ เดิมใช้ผู้หญิงแสดงเพราะเป็นการ แสดงภายในราชสำ นักเท่านั้นปัจจุบันการแสดงเพื่อ ประชาชนการแสดงมาตรฐานของเขมรแสดงเรื่องเรียม เลอ ซึ่งมีรากฐานมาจากรามายณะของอินเดียแต่มีหลากหลาย ขั้นตอนที่ไม่เหมือนของอินเดียการแสดงอีกชุดหนึ่งคือชุดโม นิเมขลาเทพธิดาและเรียมอายโชเจ้าพายุซึ่งเป็นตำ นานเดียว กับเมขลารามสูรของไทยละครที่ได้รับความนิยมอีกชนิดหนึ่ง คือละครบาสักเป็นละคร พูดมีเนื้อเรื่องเกี่ยวกับความรักซึ่ง ละครชนิดนี้ได้รับอิทธิพลมาจากเวียดนามภายใต้อาณานิคม ของฝรั่งเศสมีดนตรีประกอบทำ นองแบบเวียดนามและจีน นาฏศิลป์กัมพูชา
การแสดงของชาวพม่านั้นจะแสดงในงานพิธีต่างๆ และมีส่วนเกี่ยวข้องกับศาสนาและประเพณี นาฏศิลป์ที่เก่าแก่ของพม่าได้แก่ระบำ บวงสรวง เทพเจ้าและสิ่งศักดิ์สิทธิ์ระบำ นิพัตขิ่น แปลว่าระบำ วิญญาณซึ่งเชื่อว่าได้รับอิทธิพลมาจากอินเดียส่วน การแสดงประเภทโขนละครปรากฏขึ้นในสมัยพระ เจ้ามังละเมื่อไทยเสียกรุงศรีอยุธยาให้กับพม่าพวก นาฏศิลป์ไทยได้ถูกกวาดต้นด้วยพระเจ้ามังระโปรด ให้สอนโขน และละครไทยในพม่าเล่นเรื่อง รามเกียรติ์และอิเหนาซึ่งพม่าเรียกว่าอินทรวงศ์ เป็นละครละครในราชสำ นักนอกจากนี้ยังมีการเล่น ละครนอกเรื่องสังข์ทองและสังข์ศิลป์ชัย นาฏศิลป์พม่า
เจ้ามังระ โปรด มากทรงรวมพวกละคร และปี่พาทย์ ไว้ในราชสำ นักและพระราชทานบ้านเรือนให้เรียกว่า ตำ บลโยธาราช เป็นที่อยู่อาศัยและพวกละครไทยที่ แสดงเรียกว่าโยธยาสัตคยี ต่อมานำ เด็กพม่ามาหัด แสดงละครไทยในพม่าพม่าจึงพูดภาษาพม่า ต่อ เมื่อละครไทยในราชสำ นักได้เสื่อม ความนิยมลง ละครนิพัตขิ่น กลับเฟื่องฟูขึ้นละครนิพัตขิ่น นั้นเป็น ละครที่ผูกเป็นเรื่องมีท่าทางและบทเจรจาประกอบ และภายหลังได้เพิ่มบทตลกลงไปด้วย