เรื่อง ระหว่างเพื่อนกับแฟน

เรื่อง ระหว่างเพือ่ นกับแฟน

ผเู้ ขยี นบท
นางสาวสริ ะสา สุขสานติ์

ชัน้ ม.5/3 เลขท่ี 19

เสนอ
คุณครูศิรพิ ร สุดตรง

เอกสารฉบบั น้เี ป็นสว่ นหนึง่ ของรายวิชา นาฏศลิ ป์ รหสั ศ 32102
เร่ือง การเขียนบทละคร

ภาคเรยี นที่ 2 ปกี ารศกึ ษา 2564

โรงเรยี นเฉลิมพระเกียรตสิ มเดจ็ พระศรนี ครนิ ทร์ ภูเกต็
ในพระราชปู ถมั ภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดา ฯ สยามบรมราชกุมารี

โครงเร่ือง

เรื่อง ระหวา่ งเพื่อนกบั แฟน

รปู แบบ โศกนาฎกรรม

พริมโรสไดร้ บั การรกั ษาตวั ทโ่ี รงพยาบาลแห่งหนึ่ง และหลังจากออกจากโรงพยาบาล เธอกไ็ ด้
กลับมาทำงานทสี่ นามบนิ จนเจอกับเกรซเพอ่ื นสาวแอร์โฮสเตสของเธอและได้พดู คยุ ถงึ การเขา้
โรงพยาบาลของเธอ และเกรซก็ได้ถามถงึ แฟนของพรมิ โรส จนพริมโรสสงสัยและทัง้ สามก็ไดม้ าเจอกัน
เกรซมที ่าทางท่ีแปลกไป ทำใหพ้ รมิ โรสสังเกตุ และเก็บขอ้ สงสัยไปคิด จนในท่สี ุดเธอก็ได้รบั รูถ้ งึ เร่ืองที่
เธอกำลังสงสัยมาตลอด ว่าจริงหรอื ไม่

ตวั ละครและอปุ นิสยั

ตัวละคร แสดงเป็น นางเอก อาชีพ แอร์โฮสเตส
แสดงเปน็ พระเอก อาชีพ นกั ธุรกิจ
1. พรมิ โรส แสดงเป็น เพือ่ นนางเอก อาชีพ แอร์โฮสเตส
2. แทนคุณ
3. เกรซ

อุปนิสัย

1. พรมิ โรส
ภายนอก : หน้าเรียวยาว ผมตรงลอนปลายสนี ำ้ ตาล ดวงตากลมสีนำ้ ตาลเขม้ ผิวสี

ขาว จมูกโดง่ ปากเลก็ เป็นกระจบั สูงประมาณ168เซนตเิ มตร รปู รา่ งผอม
ภายใน : มั่นใจในตัวเอง พูดตรง คดิ ก่อนทีจ่ ะพูด รา่ เรงิ พดู เกง่ รักเพอ่ื น

เขา้ กับผ้อู ืน่ ได้ดี ไม่คิดรา้ ยกับใคร
2. แทนคณุ

ภายนอก : ใบหน้าคมคาย ผมส้ันสีน้ำตาล สีผิวสแี ทน ดวงตากลมโตสนี ำ้ ตาล
จมกู โดง่ รปู รา่ งบึกบึน สูงประมาณ180เซนตเิ มตร รูปรา่ งสูงยาว

ภายใน : เงยี บๆไม่ค่อยพดู จา มรี ะเบียบ ใช้เหตุผลก่อนอารมณ์ ไมค่ อ่ ยมั่นใจใน
ตวั เอง มัทัศนคติเชิงบวก เจา้ ชู้

3. เกรซ
ภายนอก : ผมสัน้ สีบลอด์ทองสว่าง หนา้ กลม ตาสีนำ้ ตาล จมูกโดง่ ปากเลก็ เป็น

กระจบั รูปรา่ งผม สูงประมาณ165เซนตเิ มตร
ภายใน : พดู เกง่ มน่ั ใจในตัวเอง อารมณร์ ้อน ชอบสงั สรรค์ ไมช่ อบให้ตัวเองด้อย

กวา่ คนอ่ืน

บทละคร/บทสนทนา
ฉากที่ 1

ฉาก : โรงพยาบาล
ตวั ละคร : ตวั ที่ 1: พริมโรส

ตัวที่ 2: แทนคณุ
เสื้อผ้า : พริมโรส : ชุดผ้ปู ว่ ยในโรงพยาบาล แขนสัน้ เปน็ เสือ้ แบบผกู

ดา้ นข้าง สีเขียวออ่ น
แทนคุณ : เสอ้ื เชิ้ตสขี าว กางเกงสแล็คสเี ทา รองเท้าคทั ชูสดี ำ

บรรยาย - เปิดฉาก -
พรมิ โรส : พรมิ โรสต่ืนขนึ้ มาในโรงพยาบาลแห่งหนึ่ง
บรรยาย : อา่ สลบไปนานม้ัยวะเนีย่ ยย? แล้วไม่มีคนมาเย่ียมเราเลยหรอวะ
พรมิ โรส : อยู่ๆกม็ เี สยี งเปดิ ประตูข้ึนมา
แทนคุณ : ใครมาคะ คณุ หมอหรอคะ?
แทนคุณ : ผมเองครับแทนคณุ โรสตื่นนานรยึ งั ง
พรมิ โรส : แลว้ เจ็บตรงไหนบา้ ง
แทนคณุ : สักพกั แลว้ คะ่ เจ็บขานดิ หน่อยคะ่ พี่ไปไหนมา
พรมิ โรส : พไ่ี ปหาอะไรกนิ มา โรสไปทำอะไรมาทำไมถถึงตกบันไดได้
เลย : โรสก็ไมร่ คู้ ะ่ ร้สู กึ เหมอื นมีคนผลักตกลงมาก่อนหนา้ นนั้ โรสกจ็ ำอะไรไม่ได้
แทนคณุ
พริมโรส : พไี่ ปดกู ลอ้ งมาแล้วนะแต่กลอ้ งเสียพี่เลยไมเ่ ห็น
: ไมเ่ ปน็ ไรค่ะขอบคณุ ทีอ่ ย่เู ปน็ เพือ่ นโรส

แทนคณุ : พ่อี ยูเ่ ปน็ แฟนครบั ไมไ่ ดอ้ ย่เู ป็นเพื่อน
พรมิ โรส : พี่หยอดเก่งน้าเดีย๋ วนี้ แล้วเมอื่ ไหรห่ นไู ด้ออกจากโรงพยาบาลคะ
แทนคุณ : คุณหมอบอกวา่ ถา้ โรสไมป่ วดขาแลว้ ก็พรุ่งนีค้ รบั
บรรยาย : ตกเยน็ บรรยากาศเริ่มเย็นสงบ
พรมิ โรส : คนื นีพ้ น่ี อนเฝ้าหนูหรอ
แทนคณุ : ครับเดี๋ยวพรุ่งน้พี ไี่ ปสง่ ท่บี า้ น
บรรยาย : รงุ่ เช้าของวนั ถดั มา
พริมโรส : พี่วันน้หี นอู อกจากโรงพยาบาลไดแ้ ลว้ ใชม่ ้ยั คะ?
แทนคุณ : ไดแ้ ลว้ ครบั เด๋ียวพ่ีเก็บของใหน้ ะ
แทนคุณ : ไปเดย๋ี วพี่พาโรสไปส่งท่บี ้าน
บรรยาย : ทัง้ สองกอ็ อกจากโรงพยาบาล

- ปดิ ฉาก -

ฉาก บทละคร/บทสนทนา
ตวั ละคร ฉากท่ี 2

เสอ้ื ผา้ : สนามบนิ
: ตวั ท่ี 1 : พรมิ โรส
บรรยาย
เกรซ ตวั ท่ี 2 : แทนคุณ
พริมโรส ตวั ที่ 3 : เกรซ
เกรซ : พริมโรส : ชดุ แอรโ์ ฮสเตสสีชมพู ผา้ พันคอลายขวา้ งสลับสีฟา้ ขาว
เกรซ เสอื้ ขาสัน้ กระโปรงส้นั รองเทา้ ส้นสูงประมาณ4 นวิ้
พริมโรส แทนคณุ : เสอื้ เชติ้ สีขาว เนคไทสดี ำ หมวกสดี ำ กางเกงสแลค็ สดี ำ
เกรซ รองเท้าคัทชู
พริมโรส เกรซ : ชุดแอรโ์ ฮสเตสสนี ้ำเงิน เสอื้ แขนยาว กระโปรงสัน้ รองเทา้
เกรซ ส้นสงู 3นิ้ว
- เปดิ ฉาก -
: พริมโรสไดก้ ลับมาทำงานในสนามบินปกติ
: โรสแกกลบั มาทำงานแลว้ หรอ เปน็ ยงั ไงบา้ ง
: ก็ดนี ะ แกละทำงานเปน็ ไงบา้ ง
: กเ็ รือ่ ยมไี ฟล์เยอะมาก หวั หมุนหมดละ
: แลว้ แฟนแกไปเยีย่ มแกบา้ งปะ
: กไ็ ปเฝ้าอยู่ตลอดนะทำไมหรอ
: ปา่ วรกั กันดีกโ็ อเคละ
: แกมไี รกับแฟนฉนั ปะ
: ไมม่ ีอะไร ถามไปเรื่อย

พรมิ โรส : ถามถึงแฟนฉันบอ่ ยไปนะ บางทฉี ันแอบสงสัย
เกรซ : แกสงสัยอะไรฉนั เพื่อนแกนะ
พริมโรส : ปา่ วฉนั คงคิดมากไปละมั้ง
บรรยาย : ทง้ั สองเดินมาจนถึงท่ีพกั ในสนามบิน
พรมิ โรส : เอา้ พแ่ี ทนมาทำอะไรคะเนี่ย
แทนคุณ : มาหาโรสไง
เกรซ : เอ้าพ่แี ทนสวัสดคี ะ่
แทนคุณ : สวัสดคี รับน้องเกรซ
พริมโรส : พี่รู้จกั กบั เกรซหรอกคะ
แทนคุณ : พอดเี คยเจอกันบนเครอื่ งครับ
เกรซ : ออ่ ใชเ่ ลยเคยเจอบนเคร่อื ง
พรมิ โรส : แปลกๆนะคะ
เกรซ : ไม่เหน็ จะแปลกตรงไหนเลย
พริมโรส : ไม่แปลกก็ไม่แปลก
แทนคณุ : วนั นไี้ ปกนิ ขา้ วกบั พมี่ ย้ั
พรมิ โรส : โอเคกไ็ ด้ค่ะ
เกรซ : เกรซขอไปด้วยได้มยั้ คะ
แทนคุณ : ไดค้ รับ
เกรซ : เราจะไปกนิ ท่รี า้ นเดมิ มย้ั คะ
พรมิ โรส : หะ้ รา้ นเดมิ รา้ นไหนอะ เคยไปกนิ ร้านทไ่ี หนกัน
เกรซ : อุ้ยเผลอพูดไปหรอเน่ยี
แทนคณุ : ออ่ ไมเ่ คยไปนะครบั สงสยั เกรซจำผิด

เกรซ : พ่แี ทนกบ็ อกไปสิคะวา่ เราเจอกนั กอ่ นเจอกันบนเครอื่ ง
พริมโรส : เคยเจอกันทีไ่ หนหรอเกรซ
แทนคณุ : เกรซคุณไมพ่ ูดดกี วา่ นะ เรอ่ื งมนั จบไปแล้ว
พรมิ โรส : คุยไรกันคะโรสงงไปหมดแล้ว
เกรซ : เอาเปน็ วา่ ฉนั พดู ให้แกฟงั เลยนะว่าฉนั กับพแ่ี ทนเคยคบกนั มากอ่ น
พรมิ โรส : ทำไมแก ไม่บอกฉันวา่ เคยคยุ กบั เคา้ ตอนแกเหน็ ไอจเี ค้า
เกรซ : ตอนแรกไม่คิดวา่ พ่แี กจะจริงจงั กบั แกไง
แทนคุณ : พจี่ ริงจงั กับโรสเสมอ อย่าไปเชือ่ คำพดู เกรซเลย
เกรซ : จริงหรอคะ เห็นคนกอ่ นกพ็ ูดแบบนแ้ี ตก่ น็ อกใจเค้าอยู่ดี
พรมิ โรส : โรสวา่ เราอยา่ พ่ึงคยุ รอื่ งส่วนตัวกนั ตรงน้ดี กี ว่านะคะ มันถือเปน็ การ
ประจานตวั เอง
เกรซ : ว้าวเพอื่ นรกั ฉัน เชอื่ ใจแฟนเกนิ ไปป่ะ
บรรยาย : หลงั จากนน้ั ทกุ คนกแ็ ยกยา้ ยกนั ใชช้ ีวติ ตามปกติ แต่อยมู่ าวนั หน่ึงพรมิ
โรสได้มาพบเจอกับส่งิ ท่ีเธอไมอ่ ยากพบเจอทีส่ ุด
บรรยาย : เกรซและแทนคุณอยู่ดว้ ยกนั สองตอ่ สองในห้องพกั ส่วนตวั ในสนามบนิ
พรมิ โรส : เหย้ ทำอะไรกันอยู่
แทนคุณ : โรสสมาได้ยงั ไง
พริมโรส : ทำไมคะ ถ้าโรสไม่เข้ามาถึงไปถึงไหนต่อไหนกันละม้งั
เกรซ : แกก็ลองออกไปดิ จะได้รู้วา่ จะมีอะไรเกดิ ขึน้
พรมิ โรส : อเี กรซ มึงวอนหาเร่อื งนะยงุ่ ไปทว่ั
แทนคณุ : อยา่ มาทะเลาะใหค้ นอืน่ เห็นเลย
พริมโรส : ใครจะเหน็ นวั เนยี กันยังไม่กลัวคนจะเหน็ เลย

แทนคณุ : พูดให้รเู้ ร่อื งหน่อยดิ
เกรซ : เกรซโอเคคะ่ ถา้ โรสไมห่ าเร่อื งเกรซกอ่ น
พรมิ โรส : แหม๋ ทำมาเปน็ ใส กับแฟนปจั จบุ นั เคลยี กนั รึยงั คะ
แทนคณุ : ไหนคุณบอกว่าเลิกกันแลว้
พรมิ โรส : ออ่ หญิงก็ร้าย ชายก็เลว
แทนคุณ : โรสก็ไมไ่ ด้ดหี รอก อยา่ มูดให้คนอ่นื ดูแย่ท้งั ๆท่ตี วั เองก็ไม่ไดด้ ขี นาดนั้น
เลย
พรมิ โรส : โรสทำไรแยห่ รอคะ ซ่ือสัตย์กบั พตี่ ลอด ตรงไหนท่ีวา่ ไมด่ ี
แทนคุณ : กท็ เ่ี ธอข้นึ หอ้ งกับผู้ชายคนนนั้ ไง วันกอ่ นเธอจะเข้าโรงพยาบาล
พริมโรส : พ่ีแทนนั้นลกู พี่ลูกน้องโรส
เกรซ : ลูกพล่ี ูกนอ้ งท้องชนกันปา่ วนา้
พริมโรส : เกรซอย่าเสือกได้ปะ ไม่ใช่เรอื่ งของมงึ
เกรซ : โรสพูดไมเ่ พราะเลยอ่ะ นา่ จะผลักใหต้ กตายตง้ั แตต่ อนนัน้ ละ
แทนคณุ : เกรซเธอเปน็ คนผลักโรสหรอ
พรมิ โรส : เกรซมงึ ผลกั กอู อ่ ทำเพือ่ ไรวะ
เกรซ : กม็ ึงแย่งทุกอย่างจากกู ทัง้ พี่แทน ตำแหนง่ หัวหนา้ กใ็ ห้งานมึงตลอด
พริมโรส : กก็ ูเก่งอะ มึงขีเ้ กยี จใครเค้าจะใหง้ านมงึ
เกรซ : มงึ นั้นแหละแย่งทกุ อย่างจากกู
พรมิ โรส : กูวา่ เรื่องเร่มิ เยอะแล้ว ไปคยุ ทหี่ อ้ งกคู นื นี้ พี่แทนดว้ ยนะคะ
แทนคุณ : ออื
เกรซ : กจู ะเอาพ่แี ทนคืนให้ได้
พรมิ โรส : เหอะ

แทนคุณ : พเี่ ลือกโรสนะ
พริสโรส : ไว้คยุ กันคืนนี้นะคะ โรสไมอ่ ยากใหก้ วนเวลางาน

- ปิดฉาก -

บทละคร/บทสนทนา
ฉากท่ี 3

ฉาก : หอ้ งน่ังเล่นในที่พกั
ตวั ละคร : ตวั ที่ 1 : พริมโรส

ตวั ที่ 2 : แทนคณุ
ตัวท่ี 3 : เกรซ
เสอ้ื ผ้า : พรมิ โรส : เส้ือสายเด่ียวสีขาว กางเกงยนี สส์ อี อ่ นขาส้ัน
รองเทา้ ใบสดี ำ
แทนคุณ : เสอื้ ยดื สีดำ กางเกงวอร์มสดี ำ รองเท้าผ้าใบสขี าว
เกรซ : เสื้อสเวทเตอรแ์ ขนยาวสีเทาลายตาราง กระโปรงยีนส์สเี ขม้
รองเท้าผ้าใบสเี ทา

- เปิดฉาก -
บรรยาย : ตกเย็นจนถึงกลางคืน เราทุกคนก็มารวมตัวกันในหอ้ งของพรมโรส
พริมโรส : ทำไมพที่ ำแบบน้ีคะ
แทนคณุ พไ่ี ม่ไดท้ ำอะไรเลยโรส โรสเชอ่ื ใจพี่นะ
พรมิ โรส ถ้าโรสโอกาสพ่ี รอบหน้าพี่กน็ อกใจอีกดิ
แทนคุณ พสี่ ญั ญานะโรส พ่ีจะไม่นอกใจอกี
พรมิ โรส โรสไมเ่ ชอื่ คำพูดพี่อีกแลว้ ค่ะ เราเลิกกนั ดีกวา่ นะคะ
แทนคณุ : พีไ่ มเ่ ลกิ นะโรสพร่ี กั โรสนะ
พรมิ โรส : คนรกั กนั เค้าไมท่ ำกันแบบนีห้ รอกค่ะ
แทนคณุ : เกรซมายงุ่ กบั พก่ี อ่ น พ่ไี มเ่ คยยงุ่ กับเกรซเลย
เกรซ : พมี่ าพูดแบบนไี้ ด้ยังไงคะ พี่นน่ั แหละเรมิ่ ก่อน

แทนคณุ : หยุดพดู ดเิ กรซ
พรมิ โรส : ทะเลาะกันเลยคะ่ ทัง้ สองคน โรสรอดอู ยู่
แทนคณุ : โรสพไี่ มเ่ ลกิ กบั โรสนะ พีข่ อโทษ
พรมิ โรส : โรสพอแล้วละ ไม่อยากกลับไปโง่เหมือนคนบางคน
เกรซ : เกรซมงึ วา่ กหู รอ
พรมิ โรส : อะอ่าวรอ้ นตวั หรอคะ
แทนคุณ : เกรซไปบอกโรสไปดิ เราไมไ่ ดเ้ กย่ี วกนั
เกรซ : พแ่ี ทน คืนนัน้ พี่ไม่เห็นพดู แบบนีน้ ิ
แทนคณุ : โรสเชอื่ พ่ีนะ พีไ่ มร่ เู้ รือ่ งจรงิ ๆ
พริมโรส : ถ้าโรสเชื่อโรสจะดโู งเ่ ลยนะคะ
เกรซ : พึง่ จะร้วู า่ ตวั เองโงห่ รอคะเพือ่ นโรส
พรมิ โรส : แต่กฉ็ ลาดมากกว่าเพื่อนเกรซแล้วกนั นะคะ
เกรซ : อีน่ี
พรมิ โรส : ฉลาดมากก็ฝากคนเลวไปอยู่ดว้ ยเลยนะคะ
บรรยาย : พริมโรสชมี้ ือไปหาแทนคุณ
แทนคณุ : โรสว่าพแี่ รงไปนะ พ่ียงั ไมไ่ ดท้ ำอะไรเลย
พริมโรส : หนูว่าหนเู บามากๆแลว้ นะคะ สำหรับการนอกใจคร้ังน้ี
แทนคุณ : เลิกกเ็ ลกิ เบื่อเหมือนกนั นา่ รำคาญ
เกรซ : อยุ้ ผชู้ ายรำคาญอ่า
พริมโรส : เลกิ นะคะ เลิกคบกับพ่แี ลว้ ก็มงึ ดว้ ยอีเกรซ กูจะไมใ่ หม้ งึ มที ย่ี นื
เกรซ : ทำไมจะไล่กไู ปไหน

พรมิ โรส : จ๊ๆุ นะคะ จะบอกอะไรนะคะเพอ่ื นเกรซ พ่อโรสเป็นเจา้ ของสนามบินท่แี กทำงาน
อย่อู ะคะ

เกรซ : ไม่จริง แกโกหก

พรมิ โรส : จะให้โทรตอนนเี้ ลยมย้ั ละคะ

แทนคณุ : จรงิ หรอโรส โรสเป็นลูกของคณุ ตน้ หรอ

พริมโรส : ใช่กนั พแ่ี ทน ทำไมหรอคะตอ้ งการประโยชนจ์ ากโรสหรอ

แทนคุณ : ทำไมโรสไมบ่ อกพี่

พรมิ โรส : ทำไมตอ้ งบอกดว้ ยคะ บอกใหพ้ ่มี าเกาะหนกู ินหรอ

เกรซ : คุณต้นทเี่ ป็นนักธุรกจิ อนั ดบั ตน้ ๆของประเทศหรอคะพแี่ ทน

พริมโรส : ใช่สิคะ เพอื่ นเกรซทำไมหรอคะเสียดายท่ีจะเลกิ เปน็ เพือ่ นกับฉนั หรอ

เกรซ : โรสฉนั ขอโทษ ฉันไมร่ ู้

พรมิ โรส : ไมเ่ ปน็ ไร ฉันไม่ถือสาคนบ้า

แทนคุณ : เกรซพว่ี า่ เราไปกนั เถอะ เดี๋ยวจะเกิดเรอ่ื งใหญ่

พรมิ โรส : ง้ันหนูสรปุ เลยนะคะวา่ พก่ี ับหนเู ลิกกนั แล้วนะคะ ส่วนมงึ กบั กเู ลกิ คบกนั นะคะ
ออกจากห้องโรสไปปเลยคะ่

บรรยาย : หลังจากนัน้ พรมิ โรสก็ไม่ได้เจอกบั ทั้งสองคนอีกเลย และมารทู้ ีหลงั วา่ ทง้ั สองคน
นน้ั ได้ติดการพนนั จนลม้ ละลายในท่ีสุด

- ปดิ ฉาก -

ฉากที่ 1 ฉาก : โรงพยาบาล

ฉากที่ 2 ฉาก : สนามบนิ

ฉากท่ี 3 ฉาก : ห้องน่งั เลน่ ในท่พี กั

พริมโรส : การแต่งกายฉากที่ 2
เส้อื ขาสน้ั กระโปรงสน้ั รองเทา้ ส้นสงู ประมาณ4 น้วิ

แทนคณุ : การแต่งกายฉากท่ี 1

เกรซ : การแต่งกายฉากท่ี 3