กฎและคำปฏิญาณของลูกเสือวิสามัญ

กฎและคำปฏญิ ำณของลูกเสอื วสิ ำมัญ

คำปฏิญำณของลูกเสอื วิสำมญั

คำปฏิญำณ คือ คำม่ันสญั ญำทล่ี กู เสือไดใ้ หไ้ วแ้ กผ่ ู้บังคบั บัญชำต่อหนำ้ แถวในพธิ เี ข้ำประจำกอง
หรือพธิ ีกำรของลกู เสอื ด้วยควำมจริงใจหรือสมัครใจ
กำรกลำ่ วคำปฏญิ ำณทกุ ครั้ง ลูกเสอื ควรตง้ั ใจกล่ำวคำปฏิญำณด้วยควำมจริงใจ และต้องปฏิบตั ิตน
ตำมคำปฏญิ ำณท่ไี ด้กล่ำวไว้ให้ได้ดว้ ย คำปฏิญำณมดี ังนี้

"ดว้ ยเกียรตขิ องขำ้ ขำ้ สัญญำวำ่
ขอ้ ๑ ขำ้ จะจงรกั ภักดีต่อชำติ ศำสนำ พระมหำกษตั ริย์
ข้อ ๒ ข้ำจะช่วยเหลอื ผู้อื่นทกุ เม่ือ
ข้อ ๓ ขำ้ จะปฏบิ ัติตำมกฎของลกู เสอื "

ควำมหมำยของคำปฏญิ ำณท้ัง ๓ ข้อ
ข้อ ๑ ข้ำจะจงรกั ภักดีต่อชำติ ศำสนำ พระมหำกษัตรยิ ์ ลกู เสอื จะตอ้ งมีควำมศรัทธำ เชื่อมน่ั ในชำติ
ศำสนำ และพระมหำกษัตรยิ ข์ องตน เคำรพเทิดทูนท้งั ๓ สถำบันด้วยควำมซอื่ สัตย์
ขอ้ ๒ ข้ำจะช่วยเหลอื ผ้อู ื่นทุกเมือ่ ลกู เสอื จะต้องประพฤติปฏิบัตติ นใหเ้ ปน็ ประโยชนต์ ่อผู้อืน่ ในทกุ
โอกำส ทกุ สถำนกำรณ์ เท่ำท่ีจะทำได้ โดยเร่มิ ตั้งแตค่ รอบครัว จนถึงสงั คมภำยนอก
ข้อ ๓ ขำ้ จะปฏิบตั ิตำมกฎของลูกเสอื ลูกเสอื ตอ้ งปฏิบตั ติ นตำมกฎ ๑๐ ข้อ ของลูกเสือซึ่งเปน็ หลกั ยดึ
เหนย่ี วให้ลูกเสือปฏิบตั ิแตส่ ิง่ ดีงำม

ลูกเสอื ควรปฏบิ ตั ติ ่อชำติ ดังน้ี
๑) ประพฤติตนเป็นพลเมอื งดหี ม่ันศึกษำหำควำมรูใ้ ส่ตวั
๒) ไมป่ ระพฤตติ นผิดต่อขนบธรรมเนียมประเพณี วฒั นธรรม และกฎหมำยของบำ้ นเมอื ง
๓) เปน็ ผปู้ ระกอบอำชีพสุจริต มคี วำมซ่อื สัตย์
๔) รกั และหวงแหนแผน่ ดนิ ถ่นิ เกิดของตน เป็นผเู้ สยี สละและกลำ้ หำญ

ลูกเสือควรปฏบิ ตั ติ อ่ ศำสนำ ดงั นี้
๑) ปฏบิ ตั ิกิจทำงศำสนำตำมจำรตี ประเพณที ตี่ นนับถอื ด้วยใจบรสิ ุทธิ์
๒) ปฏิบตั ติ ำมคำสอนของศำสนำทต่ี นนับถือ
๓) ไม่แสดงอำกำรลบหลศู่ ำสนำอนื่
๔) ละเว้นกำรประพฤติช่ัวกระทำแตค่ วำมดี
๕) เข้ำรว่ มพธิ ที ำงศำสนำตำมเวลำ และโอกำสอันควร

ลูกเสือควรปฏิบัตติ อ่ พระมหำกษัตรยิ ์ ดังนี้
๑) แสดงควำมเคำรพตอ่ พระองค์ท่ำน และพระบรมฉำยำลักษณ์
๒) ไม่กระทำกำรใดๆ ทีจ่ ะสง่ ผลใหเ้ สื่อมเสียพระเกยี รติคณุ และตอ้ งชว่ ยป้องกันไม่ใหค้ นอนื่ กระทำ
ดว้ ยเชน่ กัน

กฎของลกู เสือวิสำมัญ

กฎ คอื ข้อกำหนดสำหรับเปน็ แนวทำงใหล้ ูกเสอื นำไปปฏบิ ัตใิ นชีวิตประจำวนั จนเกดิ เป็นนสิ ยั
ประจำตวั

กฎของลูกเสอื มี ๑๐ ข้อ ดังน้ี
ข้อ ๑ ลูกเสอื มเี กียรติเชือ่ ถอื ได้
ขอ้ ๒ ลกู เสอื มีควำมจงรักภกั ดีต่อชำติ ศำสนำ พระมหำกษตั ริย์และซ่ือตรงตอ่ ผู้มีพระคณุ
ข้อ ๓ ลกู เสอื มีหนำ้ ท่กี ระทำตนให้เป็นประโยชนแ์ ละช่วยเหลือผ้อู ืน่
ข้อ ๔ ลกู เสือเปน็ มติ รของคนทกุ คน และเป็นพน่ี ้องกับลูกเสืออ่ืนทว่ั โลก
ขอ้ ๕ ลกู เสือเปน็ ผสู้ ุภำพเรียบรอ้ ย
ขอ้ ๖ ลกู เสือมีควำมเมตตำกรุณำต่อสตั ว์
ขอ้ ๗ ลกู เสือเชื่อฟงั คำส่ังของบิดำ มำรดำและผู้บงั คบั บญั ชำด้วยควำมเคำรพ
ขอ้ ๘ ลกู เสือมีใจรำ่ เริง ไม่ยอ่ ท้อตอ่ ควำมยำกลำบำก
ขอ้ ๙ ลูกเสอื เป็นผมู้ ัธยัสถ์
ข้อ ๑๐ ลูกเสือประพฤตชิ อบดว้ ยกำย วำจำ ใจ

ควำมหมำยของกฎ ๑๐ ขอ้
ขอ้ ๑ ลกู เสอื มเี กียรติเชอื่ ถอื ได้ ลกู เสอื จะต้องยึดมนั่ ในควำมซ่อื สตั ย์ ปฏิบตั ติ ำมคำม่ันสญั ญำ กระทำ
ตนใหเ้ ป็นท่เี ชอื่ ถอื และไวว้ ำงใจได้
ขอ้ ๒ ลกู เสือมีควำมจงรักภักดีตอ่ ชำติ ศำสนำ พระมหำกษัตรยิ ์และซื่อตรงตอ่ ผมู้ ีพระคุณ ลกู เสอื จะ
ปกป้องสถำบนั ชำติ ศำสนำ พระมหำกษตั ริย์ และยึดม่ันในควำมซื่อสัตย์ กตญั ญตู อ่ ผู้มีพระคุณทกุ
ท่ำน
ข้อ ๓ ลูกเสอื มีหนำ้ ทก่ี ระทำตนให้เป็นประโยชนแ์ ละชว่ ยเหลือผ้อู น่ื ลูกเสือจะต้องพรอ้ มอยูเ่ สมอทีจ่ ะ
บำเพญ็ ประโยชน์ และเปน็ ที่พ่งึ แกผ่ ูอ้ น่ื ได้
ขอ้ ๔ ลูกเสือเปน็ มติ รของคนทุกคน และเปน็ พี่น้องกับลูกเสืออ่นื ทวั่ โลก ลูกเสือจะตอ้ งมีใจโอบอ้อม
อำรี มีควำมเอื้อเฟ้ือเผอื่ แผแ่ ก่ทกุ คน โดยไมเ่ ลอื กเชื้อชำติ ศำสนำ และปฏบิ ัตติ ่อเขำเหมอื นญำติพี่
น้อง
ขอ้ ๕ ลกู เสือเปน็ ผสู้ ภุ ำพเรยี บรอ้ ย ลูกเสอื จะตอ้ งเปน็ ผู้มกี ริ ยิ ำวำจำสภุ ำพ อ่อนโยน อ่อนนอ้ มมคี วำม
สมั มำคำรำวะต่อบคุ คลทั่วไป
ขอ้ ๖ ลูกเสือมคี วำมเมตตำกรุณำตอ่ สัตว์ ลกู เสือจะต้องมีใจเมตตำกรณุ ำ สงสำรสัตว์ ไม่รงั แกหรอื
ทรมำนสตั ว์ หรอื เมื่อพบสตั วบ์ ำดเจ็บตอ้ งให้กำรช่วยเหลือ
ขอ้ ๗ ลกู เสอื เชอ่ื ฟงั คำส่ังของบดิ ำ มำรดำและผบู้ งั คบั บญั ชำดว้ ยควำมเคำรพ ลกู เสือจะต้องปฏิบัติ
ตำมคำสั่งสอน คำช้แี นะ ของบิดำมำรดำ ครูอำจำรย์ และผูบ้ งั คับบญั ชำด้วยควำมเต็มใจ และเคำรพ
ข้อ ๘ ลกู เสือมใี จรำ่ เริง ไมย่ อ่ ท้อตอ่ ควำมยำกลำบำก ลกู เสือจะตอ้ งมคี วำมรำ่ เรงิ ยิ้มแย้มแจม่ ใสอยู่
เสมอ ถึงแม้จะตกอยใู่ นควำมยำกลำบำก ก็จะไมแ่ สดงอำกำรยอ่ ทอ้ ให้เหน็
ข้อ ๙ ลกู เสอื เป็นผ้มู ธั ยัสถ์ ลกู เสอื จะต้องรจู้ ักประหยัดทรพั ยท์ ้งั ของตนเองและผ้อู ืน่ ไมส่ ุร่ยุ สรุ ่ำย
ข้อ ๑๐ ลกู เสือประพฤติชอบด้วยกำย วำจำ ใจ ลูกเสือจะตอ้ งรจู้ กั สำรวม และระวงั กำย วำจำ ใจ
ไมใ่ หม้ คี วำมอิจฉำรษิ ยำ มคี วำมบรสิ ทุ ธใ์ิ จต่อทกุ คน