China

中国

ป ร ะ เ ท ศ จี น

ภู มิ ป ร ะ เ ท ศ

ตั้งอยู่ในเอเชียตะวันออกบนฝั่ งตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิก มีพื้นที่
ดินประมาณ 9.6 ล้านตารางกิโลเมตร เป็นประเทศที่มีพื้นที่บนบกมากที่สุด
เป็นอันดับที่ 2 ของโลก และถูกพิจารณาว่ามีพื้นที่ทั้งหมดใหญ่ที่สุดเป็น
อันดับ 3 หรือ 4 ของโลก

ทางตะวันออกตามแนวชายฝั่ งที่ติดกับทะเลเหลืองและทะเลจีนตะวันออก
เป็นที่ราบลุ่มตะกอนน้ำตามชายขอบของที่ราบสูงมองโกเลีย

1

ทางตอนเหนือเป็นทุ่งหญ้า

ทางตอนใต้ของจีนเป็นดินแดนหุบเขาและแนว
เทือกเขาระดับต่ำเป็นจำนวนมาก

ทางตอนกลาง-ตะวันตกนั้นเป็นสามเหลี่ยม
ปากแม่น้ำของแม่น้ำ 2 สายหลักของจีน ได้แก่

แม่น้ำฮวงโหและแม่น้ำแยงซี
ทางตะวันตกเป็นเทือกเขาที่โดดเด่น คือเทือกเขา
หิมาลัย และมีที่ราบสูงอยู่ท่ามกลางภูมิภาคแห้งแล้ง
อย่างเช่นทะเลทรายทาคลามากัน และทะเลทรายโกบี

แม่น้ำฮวงโห

แม่น้ำแยงซี

2

ถ้ามองจากเบื้ องบนลงมาลักษณะเส้นขอบของ
ภูมิประเทศจีนจะมีลักษณะเหมือนขั้นบันไดสูง
จากตะวันตกแล้วลดเป็นขั้น ๆ มาทางตะวันออก
ตามลำดับ มี 3 ขั้น ประกอบด้วย

青藏高原บันไดขั้นแรก คือที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต ( ) อยู่เหนือ

ระดับน้ำทะเล 3,000-5,000 เมตร

內 蒙 古 高 原บันไดขั้นที่ 2 คือที่ราบสูงมองโกเลีย ( ), ที่ราบสูงดินเหลือง
黃土高原 云贵高原( ), ที่ราบสูงหยุนหนานกุ้ยโจว ( ), อยู่เหนือระดับน้ำ
塔 里 木ทะเล 1,000-2,000 เมตร แอ่งแผ่นดินทาริม (
), แอ่งแผ่นดิน
準噶爾盆地 四川盆地จุงการ์ (
), และแอ่งแผ่นดินเสฉวน ( ) อยู่ระหว่าง

ที่ราบสูงแผ่นดินเหล่านี้

บันไดขั้นที่ 3 คือที่ราบสามแห่งที่อยู่ด้านตะวันออกของแนวเทือกเขา
大兴安岭 太行 山 巫山ฮิงกันใหญ่ (
) ภูเขาไท่หังซาน ( ) ภูเขาอูซาน ( )
雪峰山ภูเขาเสวี่ยเฟิงซาน (
) และเนินเขาเตี้ย ๆ ที่อยู่ทางใต้ของแม่น้ำ

แยงซีเกียง และภาคตะวันออกเฉียงใต้ ที่ราบสามแห่งอยู่เหนือระดับ

น้ำทะเลไม่ถึง 200 เมตร และเนินเขาเตี้ย ๆ อยู่เหนือระดับน้ำทะเลไม่

ถึง 500 เมตร

ที่ราบสูงมองโกเลีย

3

ขั้นสูงที่สุด คือ ที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต มีเนื้อที่กว้างประมาณ 2.2 ล้าน
ตารางกิโลมตร สูงกว่าระดับน้ำทะเลประมาณ 4,000 เมตร นับว่าเป็น
ที่ราบสูงที่สูงที่สุดของโลก รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น "หลังคาของโลก"

ประเทศจีนมีอาณาเขตติดต่อ
กับ 14 ประเทศ มากกว่า
ประเทศอื่นในโลก (เท่ากับ

รัสเซีย) เรียงตามเข็มนาฬิกา

ที่ราบสูงชิงไห่-ทิเบต

ทิศเหนือ ติดคาซัคสถาน มองโกเลีย รัสเซีย
ทิศตะวันออก ติดเคอร์กิซสถาน เกาหลีเหนือ ฮ่องกง
ทิศตะวันตก ติดอัฟกานิสถาน ปากีสถาน ทาจิกิสถาน
ทิศใต้ ติดภูฐาน พม่า อินเดีย ลาว เนปาล เวียดนาม

นอกเหนือจากนี้ พรมแดนระหว่างสาธารณรัฐประชาชนจีนกับสาธารณรัฐจีน
ตั้งอยู่ในน่านน้ำอาณาเขตประเทศจีน มีพรมแดนทางบกยาว 22,117
กิโลเมตร ซึ่งยาวที่สุดในโลก ดินแดนจีนตั้งอยู่ระหว่างละติจูด 18 องศา
และ 54 องศาเหนือ และลองติจูด 73 องศา และ 135 องศาตะวันออก
ประกอบด้วยลักษณะภูมิภาพหลายแบบ

ประเด็นปัญหาใหญ่ คือการขยายตัวอย่างต่อเนื่องของทะเลทราย โดยเฉพาะ
ทะเลทรายโกบี แม้ว่าแนวต้นไม้กำบังที่ปลูกไว้ ตั้งแต่คริสต์ทศวรรษที่ 1970
จะช่วยลดความถี่ของการเกิดพายุทรายขึ้นได้ แต่ภัยแล้งที่ยาวนานขึ้นและวิธี
การทางเกษตรกรรมที่ส่งผลทำให้เกิดพายุฝุ่นขึ้นทางตอนเหนือของจีนทุกฤดู
ใบไม้ผลิจากนั้นจึงแพร่กระจายต่อไปยังส่วนอื่นของเอเชียตะวันออก ประเทศ
จีนกำลังกลายเป็นทะเลทรายราว 4,000 กม.2 ต่อปี

4

สภาพภูมิอากาศส่วนใหญ่เป็นฤดูแล้ง และฤดูมรสุมชื้นทำให้เกิดความ
แตกต่างระหว่างอุณหภูมิในฤดูหนาว และฤดูร้อน ในฤดูหนาวลมทาง
เหนือซึ่งพัดลงมาจากละติจูดสูงทำให้เกิดความหนาวเย็นและแห้งแล้ง
ในฤดูร้อนลมทางใต้ซึ่งพัดมาจากพื้นที่ชายฝั่ งทะเลที่ละติจูดต่ำจะเป็น
แบบอบอุ่นและชุ่มชื้ น

แ ม่ น้ำ 长江แม่น้ำแยงซี

长 江แยงซีเทียง หรือแม่น้ำฉางเจียง ( ) เป็นแม่น้ำที่ยาวที่สุดของจีน, ทวีป

เอเชีย ยาวเป็นอันดับที่ 3 ของโลก แม่น้ำแยงซียาว 6,300 กิโลเมตร ต้นน้ำ
อยู่ที่มณฑลชิงไห่และทิเบตในทิศตะวันตกของสาธารณรัฐประชาชนจีน
และไหลมาทางทิศตะวันออก ออกสู่ทะเลจีนตะวันออก

黄河แม่น้ำเหลือง

5

แม่น้ำเหลืองหรือหวงเหอ เป็นแม่น้ำสายยาวเป็นอันดับสองของจีน
รองจากแม่น้ำแยงซี มีความยาวทั้งสิ้นประมาณ 5,464 กิโลเมตร ชื่อ
แม่น้ำเหลือง ได้จากดินทรายสีเหลืองที่แม่น้ำสายนี้พัดพามาจากทิศ
ตะวันตกทำให้แม่น้ำเหลืองมีความอุดมสมบูรณ์ในการเพาะปลูก ทำ
มาหากิน และทำให้เกิดความหายนะทั้งทรัพย์สินและชีวิต เมื่อแม่น้ำ
เกิดท่วม ดังนั้น แม่น้ำเหลืองจึงได้อีกชื่อหนึ่งว่า "แม่น้ำวิปโยค"

ที่แม่น้ำฮวงโหมีหลักฐานการขุดพบซากฟอสซิล ที่ระบุว่ามีมนุษย์
วานรอายุ 5-6 แสนปีก่อนในยุคดึกดำบรรพ์อาศัยอยู่ เรียก 'มนุษย์วา
นรหลันเดียน' มนุษย์วานรที่เป็นบรรพบุรุษของชนชาติจีนที่อาศัยอยู่
ในอำเภอหลันเดียนของมณฑลส่านซี และเนื่องจากบริเวณที่ราบลุ่ม
แม่น้ำเหลืองเป็นแหล่งที่ดินดี และอุดมสมบูรณ์ด้วยแร่ธาตุสำคัญต่อ
พืช เหมาะแก่การเพาะปลูก และสภาพอากาศอบอุ่นชุ่มชื้น เหมาะ
แก่การตั้งบ้านสร้างเมือง ถิ่นนี้จึงเป็นแหล่งที่มีความเจริญรุ่งเรือง
ทางประเพณีวัฒนธรรมตามหลักฐานที่มีการค้นพบซากโบราณ
สถาน และเครื่องเคลือบสี โดยเฉพาะเครื่องเคลือบสีแดงซึ่งเป็นที่มา
ของชื่อเรียกอีกชื่อหนึ่งว่า "วัฒนธรรมเครื่องเคลือบสี" กระจายอยู่
ในบริเวณมณฑลเหอหนัน ซันซี ส่านชี กันซี่ ชิงไห่ ฯลฯ นอกจากนี้ยัง
มีการขุดพบเครื่องมือเครื่องใช้ที่ทำจากหินและกระดูกสัตว์อีกด้วย

ริมฝั่ งแม่น้ำเหลือง ยังเป็นแหล่งตั้งเมืองหลวงของราชวงศ์ต่าง ๆ ใน
ประวัติศาสตร์จีน เช่น นครอันหยัง นครฉางอัน นครลั่วหยังเสียน
หยังและไคเฟิง อารยธรรมจีนในบริเวณลุ่มแม่น้ำฮวงโหหรือแม่น้ำ
เหลือง ทางตอนเหนือของประเทศจีนเป็นดินแดนที่มีการอาศัยอยู่
ร่วมกัน และประกอบอาชีพเกษตรกรรม คือการเลี้ยงไหม การทอผ้า
ไหม การทำภาชนะ

6

ลุ่มแม่น้ำฮวงโห พบความเจริญที่เรียกว่า "วัฒนธรรมหยางเชา" พบหลัก
ฐานที่เป็นเครื่องปั่ นดินเผา มีลักษณะสำคัญคือ เครื่องปั่ นดินเผาเป็นลาย
เขียนสี มักเป็นลายเรขาคณิต พืช นก สัตว์ต่าง ๆ และพบใบหน้ามนุษย์ สี
ที่ใช้เป็นสีดำหรือสีม่วงเข้ม นอกจากนี้ยังมีการพิมพ์ลายหรือขูดสลักลาย
เป็นรูปลายจักสาน ลายเชือกทาบ

长江แม่น้ำแยงซี

ภู มิ อ า ก า ศ

เนื่องด้วยอิทธิผลจากตำแหน่งที่ตั้งทางภูมิศาสตร์ การหมุนเวียนของ
อากาศชั้นสูง ความต่ำสูงของภูมิประเทศและกิจกรรมของมนุษย์ เป็นต้น
ประเทศจีนจึงแบ่งออกเป็นเขตภูมิอากาศธรรมชาติ 3 เขต

东部季风区1. เขตมรสุมภาคตะวันออก ( )
西北干旱半2. เขตแห้งแล้งและกึ่งแห้งแล้งภาคตะวันตกเฉียงเหนือ (
青藏高寒3. เขตหนาวจัด ชิงไห่- ธิเบต ( )

)

ภาคตะวันออกของจีนเป็นเขตลมมรสุมแบบฉบับของโลก เขตส่วนใหญ่
ในฤดูหนาว อากาศหนาวและแห้ง ในฤดูร้อนอากาศร้อนและฝนชุก

7

ในฤดูหนาว อุณหภูมิของภาคใต้และภาคเหนือมีความแตกต่างกัน ค่อน
ข้างมาก ในภาคเหนือของจีนน้ำในแม่น้ำมักจะจับตัวเป็นน้ำแข็ง และ
หิมะตกหนัก เหมือนมีอากรณ์สีขาวคลุม กล่าวคือในขณะที่ชาวฮาร์บิน
ซึ่งอยู่ทางตะวันออกเฉียงเหนือฝ่าความหนาวเข้าชม "งานบันเทิงโคมไฟ
แกะสลักน้ำแข็ง" เมืองกว่างโจวซึ่งอยู่ในภาคใต้ดอกไม้นานาพันธุ์กำลัง
บานสะพรั่งอยู่

ในฤดูร้อน พื้นที่ส่วนใหญ่ของจีนอากาศร้อนมาก ฝนตกชุก จึงเป็น

ประโยชน์แก่การเกษตรเป็นอย่างมาก การกระจายของปริมาณน้ำฝนใน

เขตต่าง ๆ ทั่วประเทศก็ไม่เท่ากัน จากชายฝั่ งทะเลตะวันออกเฉียงใต้ไป

แผ่นดินส่วนในของภาคตะวันตกเฉียงเหนือ ปริมาณน้ำฝนค่อย ๆ ลดลง
火 烧 察ภาคตะวันออกเฉียงใต้ฝนตกค่อนข้างมาก เช่น ฮั่วขาวเหลียว (
)
台 湾ของมณฑลไต้หวัน ( ) ปริมาณน้ำฝนประจำปีมากถึง 6,557.8 มม.

ภาคตะวันตกเฉียงเหนือมีฝนตกน้อย อย่างเช่น ภาคกลางของแอ่งถูหลู่

吐魯番盆地 新疆( ) ในซินเจียง ( ) มีปริมาณน้ำฝนประจำปีไม่ถึง 10 มม.

8

THANK YOU FOR
READ THIS !

HAVE A GOOD DAY:)

จั ด ทำ โ ด ย
น.ส.วรัชยาภรณ์ จำจด ม.5/2 เลขที่ 35