Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ

ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΤΟΥ ΛΑΖΑΡΟΥ
Ο Λάζαρος ήταν φίλος του Χριστού
και ζούσε με τις δυο αδερφές του στη Βηθανία.
Κάποτε όμως, έφεραν στον Χριστό την είδηση
ότι ο φίλος του αρρώστησε.
Όταν έφτασε στη Βηθανία βρήκε τις δυο αδερφές
να θρηνούν τον Λάζαρο
που είχε πεθάνει πριν τέσσερις μέρες.
Ο Ιησούς ζήτησε να τον πάνε στον τάφο.
Οι αδερφές περίμεναν έξω από τον τάφο.
Τότε ο Ιησούς πλησίασε και φώναξε:
- Λάζαρε, έβγα έξω.

Και ο Λάζαρος ο αγαπημένος φίλος του Χριστού,
αναστήθηκε!!!

Η ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ

Αυτή την ημέρα οι χριστιανοί θυμούνται την
είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα.

Καθισμένος στο γαϊδουράκι, με τους μαθητές
γύρω του, πήρε ο Ιησούς τον δρόμο για τα
Ιεροσόλυμα. Πλήθος λαού βρισκόταν εκείνες
τις μέρες εκεί, για να γιορτάσει το Πάσχα.
Είχαν όλοι μάθει για την ανάσταση του
Λαζάρου και για τον ερχομό του Ιησού κι
έτρεξαν να τον υποδεχτούν σαν βασιλιά.
Άλλοι έστρωναν στον δρόμο του ρούχα και
κλαδιά από φοίνικες. Άλλοι κουνούσαν
κλωνάρια στον αέρα. Κι όλοι μαζί, απλοί
άνθρωποι και μικρά παιδιά, φώναζαν:

- Ωσαννά! Ευλογημένος ο ερχόμενος εν

ονόματι Κυρίου, δηλαδή:

«Ευλογημένος εκείνος που έρχεται

σταλμένος από τον Θεό.»

Η ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ

Οι πιστοί θυμούνται την ιστορία του Ιωσήφ του
Παγκάλου και μαθαίνουν για τη συγχώρεση.

Ήταν ο μικρότερος γιός του Ιακώβ και ο πιο αγαπητός.
Τα αδέλφια του και αρχικά τον έριξαν σ' ένα βαθύ λάκκο.
Στη συνέχεια τον πούλησαν για τριάντα αργύρια σε
εμπόρους στην Αίγυπτο όπου και φυλακίστηκε άδικα.

Κάποτε όμως ο Φαραώ, ο βασιλιάς της Αιγύπτου, είδε
ένα παράξενο όνειρο και ζήτησε έναν εξηγητή. Με το
φωτισμό του Θεού, μόνο ο Ιωσήφ μπόρεσε να το
εξηγήσει. Ότι θα έλθουν στη χώρα του επτά χρόνια
πλούσια και επτά χρόνια πείνας. Ενθουσιάσθηκε ο
Φαραώ από τη σοφία του και τον έκανε γενικό άρχοντα,
σαν πρωθυπουργό. Ο Ιωσήφ φρόντισε στα δύσκολα
χρόνια της πείνας όλο το λαό. Έδωσε σιτάρι και στα
αδέρφια του. Δεν τους κράτησε κακία, αντίθετα τα
προσκάλεσε μόνιμα στην Αίγυπτο μαζί με τους γονείς.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ

Η Εκκλησία θυμάται την παραβολή των δέκα παρθένων
και την παραβολή των ταλάντων, που διδάσκουν την
υπευθυνότητα αλλά και την εργατικότητα.

Πέντε υπεύθυνες και πέντε ανόητες κοπέλες περιμένουν
τον Νυμφίο (γαμπρό) να έλθει να πάρει τη νύφη. Οι
υπεύθυνες, είχαν φροντίσει να πάρουν μαζί τους λάδι
ώστε να έχουν για να φωτίζουν τα λυχνάρια τους και
έμειναν ξύπνιες. Δεν έκαναν όμως το ίδιο και οι ανόητες,
οι οποίες επειδή άργησε ο Νυμφίος αποκοιμήθηκαν. Έτσι
όταν ακούστηκε η φωνή «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»,
έψαξαν να βρουν λάδι για να ανάψουν τα σβησμένα λυχνάρια τους αλλά άργησαν, με αποτέλεσμα
να μείνουν έξω από τη γιορτή του γάμου.

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

Η μέρα είναι αφιερωμένη στην
αμαρτωλή γυναίκα, που
μετάνιωσε και άλειψε με μύρο
τα πόδια του Ιησού. Για άλλη
μια φορά βλέπουμε τη δύναμη της πίστης και της συγχώρεσης.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ

Θυμόμαστε τον Ιερό Νιπτήρα, το πλύσιμο δηλαδή των ποδιών των μαθητών από τον Ιησού Χριστό,
τον Μυστικό Δείπνο, την Προσευχή του Ιησού στο
Όρος των Ελαιών και την προδοσία του Ιούδα.

Εκείνο το βράδυ της Πέμπτης, πριν ν' αρχίσει το δείπνο ο Ιησούς
σηκώνεται από το τραπέζι, βάζει νερό στο νιπτήρα και πλένει τα
πόδια των Μαθητών Του. Τους είπε: «Όποιος θέλει να είναι
πρώτος, να γίνει ο τελευταίος απ' όλους».

Κατόπιν πήρε ψωμί στα χέρια Του και είπε: «Λάβετε φάγετε».
Το ίδιο έκανε και με το ποτήρι του κρασιού λέγοντας:
«Πιείτε απ' αυτό όλοι, γιατί αυτό είναι το Αίμα Μου. Αυτό να
κάνετε για να Με θυμάστε». Μετά από αυτή τη στιγμή ο Ιούδας,
μόλις έφαγε τον άρτο έφυγε και συμφώνησε με τους αρχιερείς
να τους Τον παραδώσει.

Μετά το δείπνο βγήκαν όλοι στο όρος των Ελαιών. Μόλις
τελείωσε την προσευχή του ο Χριστός , φθάνει ο Ιούδας με
στρατιώτες και φιλάει το δάσκαλό Του, Τον παραδίδει.

Συλλαμβάνεται λοιπόν ο Ιησούς και κρίνεται ως ένοχος
θανάτου, επειδή τάχα βλασφήμησε. Από 'κει και πέρα τον

φτύνουν στο πρόσωπο, τον χτυπάνε, ως το πρωί.

ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ

Τη Μεγάλη Παρασκευή θυμόμαστε τα πάθη
του Χριστού στον Σταυρό.

Επίσης έχουμε την περιφορά του Επιταφίου.

Ο αρχηγός των Ρωμαίων, ο Πόντιος Πιλάτος για να
ευχαριστηθούν οι Ιουδαίοι, καταδίκασε τον Ιησού σε
θάνατο. Βαστάζοντας το Σταυρό , ο Ιησούς σταυρώθηκε
ανάμεσα σε δύο ληστές.
Κατά τη δύση του ηλίου, ήρθε ο Ιωσήφ από την Αριμαθεία
και ο Νικόδημος μαζί με αυτόν, και οι δυο κρυφοί μαθητές
του Ιησού και κατέβασαν τον Ιησού από το Σταυρό.
Αρωμάτισαν το σώμα του , το τύλιξαν σε καθαρό σεντόνι
και αφού το έθαψαν σε καινούργιο τάφο μέσα σε βράχο,
κύλησαν στο άνοιγμα του βράχου μια τεράστια πέτρα. Για
να θυμηθούμε τη ταφή του Χριστού φτιάχνουμε τον
επιτάφιο.

ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ

Το Μεγάλο Σάββατο το πρωί γιορτάζουμε την ταφή του
Κυρίου και την κάθοδό Του στον Άδη. Το βράδυ
γιορτάζουμε την Ανάσταση του Χριστού.

Την επόμενη μέρα μετά το Σάββατο, από τα βαθιά χαράματα
ήρθαν οι γυναίκες στον τάφο. Είχαν μαζί τους πολύτιμα αρώματα
να αλείψουν το σώμα του Ιησού, όπως συνήθιζαν τότε.

Έλεγαν μάλιστα μεταξύ τους: «Ποιος θα μας κυλήσει την πέτρα;»
Γιατί ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Βρήκαν όμως την πέτρα κυλισμένη
και την είσοδο του μνήματος ανοιχτή. Όταν μπήκαν μέσα δεν
βρήκαν το σώμα του Ιησού, αλλά είδαν ένα νεαρό με λευκά
ρούχα να κάθεται εκεί και τρόμαξαν. Αυτός όμως τους είπε:
«Μην τρομάζετε. Ψάχνετε για τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, τον
σταυρωμένο. Δεν είναι εδώ. Αναστήθηκε!».