The words you are searching are inside this book. To get more targeted content, please make full-text search by clicking here.

พระราชอารมณ์ขันของในหลวง ร.๙

Discover the best professional documents and content resources in AnyFlip Document Base.
Search
Published by mattayom256263, 2019-12-07 14:11:56

พระราชอารมณ์ขันของในหลวง ร.๙

พระราชอารมณ์ขันของในหลวง ร.๙

คำนำ

หนังสือเล่มนี้ จัดทำขึ้นเพื่อรวบรวมการ์ตูนภาพ " พระราชอารมณ์ขัน
ของในหลวง ร.๙ " ทางเพจ What the hell? ตั้งใจจัดทำข้ึนเพื่อรำลึกถึง
พระบาทสมเด็จพระปรมินทรมหาภูมิพลอดุลยเดช โดยจัดทำในรูปแบบการ์ตูน
ชอ่ งเพอ่ื ให้ อ่านง่าย เขา้ ถงึ ได้ท้งั เดก็ และผใู้ หญ่





“ไมม่ ีบัตร”

พระองค์โปรดเสดจ็ พระดำเนินระยะไกลตามชายทะเลจากหนา้ วงั
และเสด็จฯกลับมาในตอนเย็นๆ อย่บู ่อยๆ

เมื่อเสด็จฯกลับถึงปรากฏว่าทหารน้ันไม่ให้พระองค์เขา้

“ไม่ไดค้ รับ ไม่มีบัตรผ่าน เข้าไม่ได”้ ทหารทูล
“ขอโทษที ฉนั ไม่มีบัตร แต่เอาเปน็ ว่า ตอนน้ีเธอมีธนบตั รไหม” ทรงตอบ

ทหารว่า “มคี รับ ทำไมหรือ”
ก็ตรัสวา่ “นน่ั แหละบตั รของฉัน”
___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสือ “พระราชอารมณ์ขัน” เขียนโดย วลิ าศ มณวี ัต



“เราจบั ไดแ้ ล้ว..อย่ใู นน้ี”

ครั้งหนงึ่ ในงานนทิ รรศการ “กา้ วไกลไทยทำ” วันท่ี 17 กมุ ภาพันธ์ พ.ศ.2538
หลงั จากทีเ่ สด็จพระราชดำเนิน พร้อมดว้ ยสมเด็จพระนางเจ้าฯ พระบรมราชนิ นี าถ

ตามศาลาการแสดงต่างๆ กม็ าถงึ ศาลาโซนี่ (อิเลก็ ทรอนิกส์)
ภายในศาลาแตง่ เปน็ “พิภพใตท้ ะเล”

โดยใชเ้ ทคนิคใหมล่ ่าสุด “Magic Vision” นำ้ ลึก 20,000 league
จะมชี ่วงใหแ้ ลเห็นสัตวท์ ะเลว่ายผ่านไปมา ปลาตัวเลก็ ๆ สีสวย

จะวา่ ยเข้ามาอยู่ตรงหนา้ ข้อสำคญั เขาเขยี นปา้ ยไวว้ ่า

ถ้าใครจับปลาไดเ้ ขาจะให้เครื่องรับโทรทัศน์

พวกเราไขวค่ ว้าเท่าไหรก่ ็จบั ไมไ่ ด้ เพราะเป็นเพียงแสงเทา่ นนั้
แต่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยหู่ ัวมพี ระราชดำรสั ว่า “เราจับได้แล้ว”

พร้อมท้งั ทรงยกกล้องถ่ายรูปชใู ห้ผบู้ รรยายดู แล้วรบั สง่ั ต่อ “อยูใ่ นนี”้
ต่อจากนนั้ คงไมต่ ้องเลา่ เพราะเม่อื อดั รูปออกมากจ็ ะเป็นภาพปลาและจบั ตอ้ งได้

บริษัทโซน่ีจึงตอ้ งนอ้ มเกลา้ ฯ ถวายเครื่องรับโทรทัศนต์ ามทีป่ ระกาศไว…้
_____________________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก : ผู้จดั การรายวนั



“พวกเดยี วกัน”

ในการเสดจ็ ออกเย่ียมราษฎรอำเภอไกลๆ ท่ีกนั ดารนนั้
บางครง้ั กำนันก็อยากกราบบงั คมทูลด้วยราชาศพั ท์
แต่อนั ทจี่ ริงนั้นไม่ต้องกไ็ ด้ มไิ ด้ทรงเห็นเป็นเร่ืองสำคัญ
เพราะทรงถอื ว่าความจงรกั ภกั ดีและความเคารพในหัวใจนั้น

สำคญั ยงิ่ กว่าราชาศพั ท์

แต่ถึงกระนนั้ กำนนั บางคนก็อยากจะกราบบงั คมทูลให้ถกู ต้องตามแบบแผน
อุตสา่ หไ์ ปซอ้ มเสียหลายวัน ทอ่ งมาจนจำขึ้นใจ

แต่พอเสด็จฯมาถึงเข้าจรงิ ๆ ทา่ นกำนนั กร็ ายงานตวั ไปว่า

“ขอเดชะ ขา้ พระพทุ ธเจา้ ทรงพระนามวา่ ...”

----------------------------------------------------------

“เราพวกเดียวกนั นะ”

ทรงรับสัง่ ด้วยความเมตตาอย่างพอ่ พดู กบั ลูก
กำนนั เห็นว่า ทรงพระกรุณาเชน่ น้ัน กเ็ ปล่ียนใจมากราบบงั คมทลู ด้วยภาษาธรรมดา

___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนงั สือ “พระราชอารมณ์ขนั ” เขยี นโดย วิลาศ มณวี ัต



“เรียกมาถ่ายใหม่”

เจา้ นายซง่ึ เรยี นจบจากมหาวิทยาลยั ธรรมศาสตรเ์ ลา่ ใหฟ้ งั วา่
ในร่นุ ของเจา้ นายที่รบั ปรญิ ญาพร้อมกนั มอี ยู่ 1 คน
ทร่ี บั ปรญิ ญามาจากมอื พระองค์แลว้ ทำหลุดมือ

เนอ่ื งจากอาการประหมา่ อยา่ งรุนแรง พระองค์ท่านจึงส่ังให้หยุดก่อน
แล้วบอกให้บัณฑติ คนน้นั ถอยไปเรม่ิ ใหม่ ทรงรับส่ังกับช่างภาพวา่

"ถ่ายใหม่ให้ดๆี ดว้ ย เพราะในวนั รบั ปริญญา ใครๆ ก็อยากถา่ ยรูปกับในหลวง"

___________________________________

หนงั สือ “เรือ่ งเล่าจากในวงั และพระราชอารมณ์ขันของในหลวง”
เขียนโดย กล่มุ พิทกั ษ์รกั ราชนั ย์



“ไปไหมเสยี่ ”

เมือ่ สมัยก่อนเสดจ็ แปรพระราชฐานไปยังหวั หนิ
มกั จะเสดจ็ ออกไปยงั ตลาดหัวหนิ บอ่ ยคร้ัง และบางครั้งโดยลำพงั พระองคเ์ ดยี ว

มีครัง้ หนึง่ ระหวา่ งจะเสดจ็ กลบั ซาเลง้ ทต่ี ลาดทูลถามว่า “ไปไหมเส่ีย”

ปรากฏว่าเสีย่ พระองค์นี้สนพระทยั กต็ รสั จ้างไปยังวงั ไกลกังวล
โดยที่ซาเล้งคนน้นั ไมร่ ู้ นกึ วา่ เป็นขา้ ราชการ

แตพ่ อถึงหน้าวงั ทหารสั่งวนั ทยาวธุ ซาเล้งถึงรวู้ ่า เสย่ี ทม่ี าสง่ เป็นใคร
___________________________________

หนังสอื “พระราชอารมณข์ นั ” เขยี นโดย วลิ าศ มณวี ัต



“ก่ีกโิ ล”

เรอื่ งพระราชอารมณ์ขนั นี้ ม.ล.ปน่ิ มาลากุล เคยเลา่ ให้ฟังว่า
ท่ีมหาวทิ ยาลัยประสานมิตรปีหนึง่ เมือ่ พระราชทานปริญญาบัตรเสรจ็ แลว้

มพี ระราชดำรัสแก่ ม.ล.ปิน่ วา่

“วนั นี้ฉนั ไดใ้ หป้ รญิ ญาบัตรไปกกี่ ิโล”

ม.ล.ป่ินอกึ อกั จนด้วยเกลา้ ฯ เพราะมไิ ด้ให้ปลัดกระทรวง
หรืออธบิ ดีช่ังนำ้ หนักก่อนเพื่อกราบบงั คมทลู

แต่ในปตี อ่ มา ในโอกาสเชน่ เดียวกนั อธิการบดีของมหาวิทยาลัยได้เตรยี มพรอ้ ม
ชง่ั น้ำหนักใบปรญิ ญาบตั รจำนวนทงั้ หมดไวเ้ รียบรอ้ ยแล้วล่วงหนา้ ม.ล.ป่ินจงึ กราบทูลเสยี งดังว่า

“วันนไ้ี ดท้ รงพระกรณุ าโปรดเกลา้ ฯ พระราชทานปรญิ ญาบตั รไปจำนวนท้งั หมด 230 กโิ ลกรมั ”
ในทันทีนั้นกม็ ีพระราชดำรัสถาม ม.ล.ปน่ิ วา่

“ฉันจะต้องไดอ้ าหารสักกแี่ คลอรี จงึ จะพอชดเชยกบั แรงงานที่ไดเ้ สยี ไป”
___________________________________

หนงั สือ “พระราชอารมณข์ นั ” เขียนโดย วิลาศ มณวี ัต



“ทรงพระครรภ์”

คร้งั หนึ่ง พระเจ้าอยู่หวั ทรงประชวรเกีย่ วกับพระฉวีมพี ระอาการคนั
ไดม้ ีหมอโรคผวิ หนังคณะหนึ่งไปเข้าเฝา้ ฯ เพื่อถวายการรักษา

คณุ หมอเปน็ ผ้เู ชี่ยวชาญทางโรคผวิ หนงั แตไ่ ม่เชีย่ วชาญราชาศัพท์
กก็ ราบบังคมทลู วา่ “เอ้อ.. ทรง.. อ้า.. ทรงพระคันมานานแล้วหรอื ยงั พะยะคะ่ ”

พระเจา้ อย่หู ัวทรงพระสรวล ตรัสวา่

“ฉนั ไม่ใชผ่ หู้ ญงิ น่ี จะท้องไดย้ งั ไง”

แล้วคงจะทรงพระกรณุ าวา่ หมอคงไม่รรู้ าชาศพั ท์ด้านอวยั วะรา่ งกายจรงิ ๆ
ก็พระราชทานพระบรมราชานญุ าตว่า

“เอา้ ... พูดภาษาอังกฤษกันเถอะ”
เปน็ อนั ว่าหมอก็ได้กราบบังคมทลู ซกั พระอาการกนั เปน็ ภาษาองั กฤษไป

___________________________________

หนังสอื “พระราชอารมณข์ นั ” เขยี นโดย วลิ าศ มณีวตั



"คนในแบงก"์

......เมือ่ คราวทที่ ูลกระหมอ่ มฟา้ หญงิ จุฬาภรณ์ประทบั ทโี่ รงพยาบาลศริ ริ าช
ชว่ งเชา้ ตรู่มเี สยี งโทรศัพทด์ ังขนึ้ พยาบาลท่ถี วายงานอยจู่ ึงไปรบั สาย
กม็ ีเสยี งปลายทางพูดมาวา่ “ขอสายฟ้าหญงิ "

พยาบาลทีร่ บั สายจงึ ถามวา่ "ขอประทานโทษค่ะ ใครจะเรียนสายด้วยคะ"

ปลายสายตอบกลับมา

"บอกเขาว่าคนในแบงกโ์ ทรมา”

พยาบาลจึงถามกลับไปว่า “ธนาคารไหนคะ” และคิดในใจว่ายังเช้าอย่อู ยา่ งน้ี
โทรมาเรอื่ งอะไร แต่พอกลับมาน่ังทบทวนว่าคนในแบงกโ์ ทรมา

ถึงกับตน่ื เตน้ ตกใจขนลุกขนพอง เพราะคนในแบงกก์ ็คอื “ในหลวง” น่ันเอง
______________________________________________
หนังสอื “พระราชอารมณข์ ัน” เขียนโดย วิลาศ มณีวัต



"พระหมด"

ครัง้ หนง่ึ ขณะทใ่ี นหลวงทรงเสดจ็ ไปในถน่ิ ทรุ กันดารเพื่อเยย่ี มเยียนราษฎร พระองคท์ า่ นทรงแจกพระเครอื่ ง
ให้กบั ราษฎรจนหมดแลว้ แตม่ ีราษฎรผู้หน่งึ ยังไมไ่ ด้รบั
จงึ กราบบงั คมทูลขอรับพระราชทานพระเครอ่ื งว่า

"ขอเดชะ ขอพระหน่ึงองค"์

ในหลวงทรงตรสั วา่

"ขอเดชะ พระหมดแลว้ "
___________________________________

ขอขอบคุณบทความจาก: หนงั สอื “พระราชอารมณ์ขัน” เขยี นโดย วลิ าศ มณวี ัต



“ข้าวกลอ้ งของคนจน”

พระเจา้ อยหู่ วั เสดจ็ พร้อมด้วย สมเดจ็ พระเทพฯ
ไปทอดพระเนตรกจิ การตามพระราชดำริ ซ่ึงมีเรือ่ งเกย่ี วกบั ขา้ วกล้องอยู่ด้วย พระเจ้าอยหู่ ัวตรสั ว่า

“ข้าวกล้องนดี้ ี เรากนิ ขา้ วกล้องทกุ วัน”
สมเด็จพระเทพฯ เห็นว่านา่ สนใจแต่นกั ขา่ วไมส่ นใจเท่าไหร่จึงตรสั วา่ “น่าสนใจดีนะ นา่ จะเกบ็ ไว”้
กเ็ ลยมีการทลู ขอให้ทรงตรสั อีกครง้ั หนงึ่ ซึ่งสมเด็จพระเทพฯก็ทรงช่วยเหลือและนำมาซึ่งคำตอบทีไ่ ม่คดิ ว่า

จะไดย้ ิน
“ขา้ วกลอ้ งน้ดี ี มีประโยชน์ คนอื่นเขาวา่ เป็นข้าวกลอ้ งของคนจน เรากินขา้ วกลอ้ งทกุ วนั เราน่แี หละคนจน”

___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสือ “เรื่องเลา่ จากในวังและพระราชอารมณ์ขนั ของในหลวง” เขยี นโดย กลมุ่

พทิ กั ษ์รกั ราชันย์



“เรียกนา้ สิถึงจะถกู ”

วนั หน่งึ พระองค์ท่านเสดจ็ เยย่ี มเยียนประชาชนของท่านที่ต่างจงั หวดั กม็ ชี าวบ้านมาตอ้ นรับในหลวงมากมาย
พระองคท์ า่ นเสด็จพระราชดำเนินมาตามลาดพระบาทที่แถวหนา้ กม็ หี ญิงชราแกค่ นหนง่ึ ไดก้ ้มลงกราบแทบ

พระบาท แล้วกพ็ ูดว่า
“ยายดีใจเหลือเกนิ ทไ่ี ด้เจอในหลวง”
พระองคท์ รงตรสั ว่า “เรยี กวา่ ยายไดอ้ ย่างไร อายอุ ่อนกวา่ แม่ฉนั ตั้งเยอะ ตอ้ งเรียกนา้ ซิ ถึงจะถกู ”
___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสือพระราชอารมณ์ขนั ผเู้ ขียน วลิ าศ มณีวตั



“กลวั หวิ กลางทาง”

เรอ่ื งน้เี กิดขน้ึ ท่ี อ.พร้าว พระองค์ทรงเสดจ็ เยยี่ มราษฎรเผ่าลีซอ พอจะเสด็จกลับ ผู้เฒา่ คนหน่ึงยื่นถุงห่อข้าวให้
ทา่ นเกรงวา่ ทา่ นจะหิวขณะเดินทางเปน็ นำ้ พริกตาแดงกับขา้ วเหนียวหนึ่งหอ่

พร้อมกับบอกในหลวงว่า “หมู่บ้านเฮามนั ไกลกวา่ เฮาจะเดินเข้าเมอื งไดใ้ ช้เวลาหลายวัน กลวั วา่ ท่านจะหวิ
กลางทาง”

___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนงั สอื “เรื่องเลา่ จากในวังและพระราชอารมณ์ขันของในหลวง” เขียนโดย กลุ่ม

พิทกั ษ์รกั ราชันย์



“FBI”

เม่อื คร้ังประธานาธิบดีของท่านมาเยือนประเทศไทย มีพวก FBI และหน่วย รปภ. ห้อมล้อมกนั หนาแนน่ ไปหมด
จนหาทางเดินไมไ่ ด้ ถ้าฉนั ทำเช่นน้นั กไ็ มส่ ามารถใกลช้ ิดประชาชนไดถ้ ้าผู้คนเบียดกนั เขา้ มาใกลเ้ กนิ ไป
จนมีคณุ ยายเดินเข้ามาแล้วพดู ขึ้นมาว่า
“หลีกทางให้ในหลวงหน่อยเถอะ”
ในหลวงได้พูดไว้ว่า
“คณุ ยายนนั้ แหละคือ FBI ของฉนั ”
___________________________________

ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสอื “เรื่องเล่าจากในวังและพระราชอารมณข์ ันของใน หลวง” เขยี นโดย กลุ่ม
พทิ ักษร์ ักราชนั ย์



"ญาตกิ บั ฉนั "

คร้ังหนึ่ง พระเจา้ อย่หู วั เสด็จดำเนินทางทะเล ระหวา่ งทางผ่านเกาะชา้ ง ทรงถามข้าราชการท้องถน่ิ คนหน่งึ วา่
"เกาะนั้นช่อื อะไร" ข้าราชการทูลตอบว่า
"เกาะนัน้ ทรงพระนามวา่ เกาะชา้ งพ่ะยะ่ คะ่ "
พระองค์จึงตรสั ว่า
"ถ้างัน้ ก็เปน็ ญาตกิ บั ฉันนะ่ ส"ิ

___________________________________
ขอขอบคุณบทความจาก: หนงั สือ “พระราชอารมณข์ นั ” เขียนโดย วิลาศ มณวี ัต



"คลอ่ งราชาศัพท"์

ครงั้ หน่ึง ณ ภาคอสี าน
เมอ่ื ทรงเสด็จขึ้นไปทรงเย่ยี มบ้านของราษฎรผหู้ น่ึง คณะผ้ตู ามเสด็จท้ังหลายตา่ งกแ็ ปลกใจในการกราบบังคม

ทลู ท่ีคลอ่ งแคลว่ และใช้ราชาศัพท์ได้ดนี ี้ มีคำกราบทลู ว่า

"ข้าพระพทุ ธเจ้าเปน็ โตโ้ ผลิเกเก่า บัดนมี้ อี ายมุ ากจึงเลิกรามาทำนาทำสวน พระพุทธเจา้ ขา้ "

มาถงึ ตอนสำคัญท่ีทรงพบนกในกรงท่ีเลย้ี งไวต้ รงชานเรือน กท็ รงตรัสถามว่า เปน็ นกอะไรและมีกี่ตวั พ่อลเิ กเก่า
กราบบงั คมทลู ว่า

"มีทั้งหมดสามตวั พระมเหสีมันบนิ หนีไป ทงิ้ พระโอรสไว้สองตวั ตัวที่ยังเลก็ ตรสั อ้อแอ้อยู่เลย และทิ้งใหพ้ ระ
บดิ าเล้ยี งดูแตเ่ พียงผเู้ ดียว"

เรอ่ื งน้ี ดร. สเุ มธเลา่ วา่ เป็นทตี่ อ้ งสะกดกลั้นหวั เราะกนั ทั้งคณะ ไมเ่ ว้นแมแ้ ต่ในหลวง

___________________________________

ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสือ “พระราชอารมณ์ขนั ” เขียนโดย วิลาศ มณวี ัต
ภาพโดย : What the hell?



"ให้เป็นชา่ ง"

เม่อื นานมาแล้ว มชี ่างไปทำฝ้าเพดานในวงั คนหนึ่งกำลังยนื บนบนั ได ส่วนหัวอยใู่ ตฝ้ ้า อีกคนคอยจับบันไดอยู่
ด้านล่าง พอดีในหลวงเสด็จมา คนอยขู่ ้างลา่ งเห็นในหลวงก็กม้ กราบ คนอยูด่ า้ นบนไม่เหน็ ก็บอกว่า

"เฮ้ย จบั ดีๆหนอ่ ยสิ อยา่ ใหแ้ กวง่ "

ในหลวงกท็ รงจับบนั ไดให้ ช่างเขาบอกว่า

"เออ ดีๆ เสรจ็ งานนจ้ี ะให้เป็นช่างจรงิ "
(ช่างอีกคนอาจจะเพิ่งเขา้ มาทำงาน ยังไม่ผา่ นโปร)

พอเสร็จกก็ า้ วลง เมอื่ เห็นวา่ ในหลวงเปน็ คนจับบนั ไดให้ถึงกับเขา่ ออ่ น จะตกบันได รบี ลงมาก้มกราบ
ในหลวงทรงตรสั กับชา่ งว่า

"แหม ดีนะทชี่ มว่าใชไ้ ด้ แถมจะปรบั ตำแหน่งให้เป็นชา่ งอีกด้วย"

___________________________________

ขอขอบคุณบทความจาก: หนงั สือ “พระราชอารมณข์ ัน” เขยี นโดย วลิ าศ มณีวัต
ภาพโดย : What the hell?



"ดินเคม็ "

พระองคเ์ สด็จพระราชดำเนนิ เยย่ี มพสกนิกรท่ที างภาคใต้ จงั หวัดนราธวิ าส ทางใต้น้มี ปี ัญหาเร่ืองดินเป็นกรด มี
ความเค็ม พระองค์จึงทรงรบั สัง่ ถามชาวบ้านทม่ี าเฝา้ รบั เสด็จว่า
"ดนิ หลงั บา้ นเป็นอยา่ งไร เค็มไหม?"
ชาวบ้านก็มองหน้ากันแลว้ ทำหน้างงกอ่ นตอบกลับมาวา่
"ไมเ่ คยชิมสักที"
ในหลวงกท็ รงรบั ส่ังกบั ข้าราชบริพารท่ตี ามเสด็จวา่
"ชาวบ้านแถวน้ีเขามอี ารมณข์ ันกันดนี ะ"
___________________________________

ขอขอบคุณบทความจาก: หนังสือ “พระราชอารมณ์ขนั ” เขยี นโดย วลิ าศ มณีวัต
ขอขอบคุณ :ผู้จดั การรายวัน
ภาพโดย : What the hell?



“เหมือนในหลวงจัง”

คร้ังหนึง่ พอ่ หลวงทรงเสด็จไปที่ ตลาดสด ทรงแวะไปเสวยกว๋ ยเตยี๋ ว แม่คา้ ขายกว๋ ยเต๋ียว เห็นก็สงสยั จึงทลู ถาม
ท่านว่า "ทำไมหน้า เหมอื นในหลวงจัง?" ทา่ นไมต่ อบอะไรไดแ้ ตย่ ิม้ ๆ ทรงจา่ ยเงินคา่ ก๋วยเตี๋ยว แล้วตรัสชมว่า

กว๋ ยเตยี๋ วอร่อย ส่วนแมค่ ้ามารู้ท่หี ลังวา่ เปน็ ทา่ นกไ็ ด้แต่ปลมื้
___________________________________

ขอขอบคุณ : ผจู้ ัดการรายวัน
ภาพโดย : What the hell?


Click to View FlipBook Version