สมุดบันทึกรักการอ่าน ชื่อ เตชินท์ อินธงชัย ชั้น M.1/6 เลขที่ 3 เลขประจำ ตัว 37577
บ่อยครั้งเลยทีเดียวที่เราเห็นแมวน้ำ ถูกนำ ฝึกกับคณะละครสัตว์ทั้งหลายและ ความน่ารักแบบธรรมชาติของเจ้าแมวน้ำ นี่เอง ทำ ให้หลายๆ คนหลงใหลใน เสน่ห์ที่แสนจะน่ารักของมัน แมวน้ำ เป็นสัตว์เลือดอุ่น ว่ากันว่า แมวน้ำ นั้นสืบเชื้อสายมาจากสัตว์บก แล้วจึงค่อยๆพัฒนาตัวเองให้กลายเป็นสัตว์น้ำ ในเวลาต่อมา ลักษณะโดยธรรมชาติแล้วแมวน้ำ เป็นสัตว์เมืองหนาวไม่สามารถอาศัยอยู่ ในน้ำ ได้เป็นระยะเวลานานๆ เหมือนปลาวาฬ แมวน้ำ จึงมีขาหน้าและขาหลังเป็น ลักษณะพังผืด และมีครีบหน้าข้างตัว เพื่อช่วยในการเคลื่อนไหวไปมาขณะว่าย อยู่ในน้ำ เราจึงไม่ต้องแปลกใจเลยว่าทำ ไมแมวน้ำ จึงว่ายน้ำ ได้เร็ว และอาหาร อันแสนจะโอชะของมันคือ ปลาและบรรดาสัตว์เล็กสัตว์น้อยต่างๆ ถึงธรรมชาติจะสร้างให้แมวน้ำ เกิดมาอยู่ในน้ำ บ้างเป็นบางโอกาส แต่มัน ก็จะชอบที่จะอยู่บนบกมากกว่า เพราะความเป็นสัตว์เมืองหนาว แสงแดดจึงเป็น สิ่งที่พวกมันชอบมาก เราจึงเห็นแมวน้ำ นอนเกยกันอยู่ตามชายหาดเต็มไปหมด แมวน้ำ เป็นสัตว์ที่เชื่องมาก และมันก็ต้องตกเป็นเหยื่อของมนุษย์อยู่ ตลอดเวลา ในช่วงฤดูผสมพันธุ์เพราะพวกมันชอบมาชุมนุมกันอยู่ตามชายหาด เหล่าบรรดาเอสกิโมทั้งหลายก็ชอบมาล่าเอาเนื้อของแมวน้ำ ไปทำ อาหาร เอา หนังของมันทำ เป็นเครื่องนุ่งห่มกันหนาว มิหนำ ซ้ำ ไขมันของมันยังนำ ไป ประกอบอาหารและเป็นเชื้อเพลิงได้อีกด้วย ถึงแม้เมืองไทยของเราจะไม่เป็นที่อยู่อาศัยของแมวน้ำ แต่ไทยเราก็ยังมี สัตว์อื่นๆอีกมากมายที่เด็กๆ คงไม่คิดจะทำ ร้ายมันให้สูญพันธุ์ไปจากประเทศ ของเราอย่างแน่นอน สารคดีแมวน้ำ อย่าทรมานสัตว์ ข้อคิด
ม้าน้ำ ไม่ใช่ม้า แต่เป็นปลาตัวเล็กๆ ชนิดหนึ่ง นัก วิทยาศาสตร์ศึกษาชีวิตม้าน้ำ พบว่า มันเป็นสัตว์ทะเลที่ โตเต็มที่ยาวเพียง 6 นิ้วเท่านั้น หัวมีจมูกยื่นออกมาคล้าย หน้าม้า ส่วนที่คล้ายปลาคือมันหายใจด้วยเหงือก ลำ ตัว เป็นกระดูกวงแหวนเรียงซ้อนกัน ม้าน้ำ ตัวเมียจะวางไข่ไว้ในกระเป๋าม้าน้ำ ตัวผู้ ตัวผู้ จะนำ ไข่ติดตัวตลอดเวลา จนไข่ฟักกลายเป็นตัวอ่อน ลูก ม้าน้ำ นอนในกระเป๋าจนโต ก็จะแยกย้ายจากกระเป๋าหน้า ท้องของพ่อไป คนจึงเรียกสัตว์ชนิดนี้ว่า “เมื่อพ่อกลาย เป็นแม่” สารคดีม้าน้ำ ขอ้คิด อนุรักษ์ ม้าน่ำ
ห่างไกลจากดินแดนที่มนุษย์ทั้งหลายอาศัยอยู่ ไปยังด้านเหนือสุดของโลก ดินแดนที่ปกคลุม ด้วยสีขาวของหิมะและภูเขาน้ำ แข็งกว้างไกลสุดสายตา ณ ที่แห่งนี้ Arctic หรือ ขั้วโลกเหนือ มนุษย์น้อยคนนักจะย่างกรายเข้ามาที่นี่ แต่ก็มีสัตว์บางชนิดที่ยึดดินแดนแห่งนี้เป็นบ้านของ พวกมัน หากใครเคยได้ชมภาพยนตร์เรื่อง March of the Penguins คงจะติดใจกับภาพความ สัมพันธ์อันละมุนละไม ผสมกับการต่อสู้เพื่อเอาชีวิตรอดของเหล่าเพนกวินจักรพรรดิ วันนี้ทีม สร้างเดิมจาก National Geographic ได้สร้างผลงานดีๆ ออกมาอีกครั้ง โดยร่วมมือกับทีม งานผู้ผลิตภาพยนตร์เรื่อง An Inconvenient Truth ในการสร้างสรรค์ภาพยนตร์เรื่อง Arctic Tale เรื่องราวชีวิตหมีขาวและผองเพื่อน ที่บ้านสีขาวของพวกมัน ดินแดนในขั้วโลก เหนือ ชีวิตของหมีขาว สัตว์ร่างใหญ่ ขนหนา และมีชั้นไขมันอันอบอุ่นเป็นภูมิต้านทานความหนาว เย็นจากน้ำ แข็ง พวกมันชอบหาอาหารจากการจับปลาและแมวน้ำ ตามก้อนน้ำ แข็งที่ล่องลอย ในมหาสมุทร ชีวิตของมันได้ถูกถ่ายทอดออกสู่สาธารณะ ทั้งความสัมพันธ์ของครอบครัวหมี ขาวตั้งแต่เป็นลูกหมีน้อยที่ติดสอยห้อยตามแม่หมีซุกไซ้หาไออุ่น รู้จักเรียนรู้การใช้ชีวิตจาก แม่หมีเพื่อให้อยู่รอดได้ในโลกกว้าง เมื่อเติบโตเป็นหมีหนุ่มสาวก็ถึงเวลาหาคู่ครองเพื่อสร้าง ทายาทของตนเอง ภาพชีวิตของพวกมันดูสดใสน่ารักจนคนดูอดที่จะยิ้มตามไปกับ อากัปกิริยาของหมีขาวในรุ่นต่างๆ ได้ แต่เส้นทางของทุกชีวิตบนโลกนั้นคงไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ แม้ปัญหาในเรื่องการล่าหมี ขาวในฤดูล่าสัตว์นั้นจะลดน้อยลง แต่ปัญหาสำ คัญที่เหล่าหมีขาวต้องเผชิญหน้าคือ ปัญหา จากมลพิษและสารเคมี ที่ทำ ลายห่วงโซ่อาหาร นอกจากนั้นการทำ เหมืองแร่และการขุดเจาะ นอกชายฝั่ง ที่ทำ ให้สภาพแวดล้อมของถิ่นที่อยู่อาศัยของหมีขั้วโลกเหล่านี้เสื่อมโทรมลงอีก ด้วย สารคดีหมีขาว ข้อคิด ควันหรือแก๊สทำ ให้โลกร้อน
สุนัขเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดของมนุษย์มาหลายพันปีแล้ว และ 1 ใน 4 ของครอบครัวในสหราชอาณาจักรเลี้ยงสุนัข อย่างน้อย 1 ตัว พวกมันเป็นสปีชีส์สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมที่ หลากหลายที่สุดในโลก โดยมีกว่า 400 สายพันธุ์ทั่วโลก แต่เรารู้เรื่องหมาของเราจริงๆ แค่ไหน และจริงๆ มันมา จากไหนกันแน่ ไปสำ รวจความหลากหลายมหาศาลของสุนัขด้วยการ แยกพวกมันออกเป็น 3 กลุ่มที่แตกต่างกัน คือเพื่อนรัก ของมนุษย์ ผู้ช่วยงาน และครอบครัว จะชื่นชมคุณสมบัติ เป็นเอกลักษณ์ของแต่ละกลุ่ม ค้นพบสรีระที่โดดเด่นของ พวกมัน ความผูกพันทางอารมณ์ที่มีกับมนุษย์ และ ประสาทสัมผัสสุดอัศจรรย์ ซึ่งจะช่วยอธิบายว่าพวกมัน กลายเป็นส่วนสำ คัญในชีวิตพวกเราได้อย่างไรและทำ ไม ข้อคิด สารคดีสุนัข ดูแลให้ดี
วันหนึ่งเสือสองตัวบังเอิญมาพบถ้ำ แห่งหนึ่งพร้อมกัน แต่เสือสองตัวไม่อาจอยู่ถ้ำ เดียวกันได้ เสือตัวหนึ่งจึงพูด ว่า "เจ้าไปหาถ้ำ ใหม่เถอะ ถ้ำ แห่งนี้ต้องเป็นของข้า" เมื่อ พูดทั้งสองก็ต่อสู้กันเพื่อหวังจะครอบครองถ้ำ ปรากฏส่า เสืออีกตัวหนึ่งเป็นฝ่ายชนะ มันจึงพูดว่า "เจ้าน่ะไม่เหมาะ สมกับถ้ำ ใหญ่ๆ แบบนี้หรอก ผู้ที่แข็งแกร่งกว่าเท่านั้นจึง เหมาะสม" เสือตัวที่แพ้จึงตอบว่า "ข้าจะต้องกลับมาล้าง แค้นเจ้าให้ได้" พูดจบมันก็ไปอ้อนวอนขอเทวดาให้ช่วย เสกให้มันตัวใหญ่ขึ้นจะได้เอาชนะเสือตัวนั้นได้ เทวดาไม่ ช่วยและพูดว่า "เจ้าจงยอมรับผลการตัดสินจะดีกว่า แพ้ ก็ต้องยอมรับ" เทวดาพูดจบก็เสกให้มันเป็นลูกแมวตัว น้อยแทน เพื่อให้บทเรียนแก่มัน นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า จงมีน้ำ ใจเป็นนักกีฬา รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย เสือสองตัว
กาลครั้งหนึ่ง มีการประกวดลูกสัตว์ท่ามกลางหมู่สัตว์ทั้ง หลายในป่า โดยมีเทพจูปิเตอร์เป็นผู้ประทานรางวัล แน่นอนว่าบรรดาแม่สัตว์ผู้ภาคภูมิใจทั้งใกล้และไกลต่าง นำ ลูกๆ ของตนมาร่วมงาน แต่ไม่มีใครมาถึงก่อนแม่ลิง เลย มันอวดลูกน้อยต่อหน้าคู่แข่งอื่นๆ ด้วยความภูมิใจ อย่างที่คงพอจะวาดภาพได้ มีเสียงหัวเราะดัง ประสานขึ้นทันทีที่เหล่าสัตว์แลเห็นลูกลิงตัวน้อย จมูก ของมันแบนน่าเกลียด ไร้ขนปกคลุม และดวงตาเหลือก โปน "อยากหัวเราะก็หัวเราะไป" แม่ลิงเอ่ย "แม้ว่าเทพจู ปิเตอร์จะไม่ประทานรางวัลอะไรให้เขา แต่ข้ารู้เต็มอกว่า เขาน่ารักที่สุด อ่อนหวานที่สุด และเป็นที่รักของข้าที่สุด ในโลก" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า รักของแม่เป็นรักที่มืดบอด เทพจูปิเตอร์กับลิง
เสือดาวกับหมูป่า เสือดาวตัวหนึ่งวิ่งไล่ล่าหมูป่า หมูป่าพยายามวิ่งหนีอย่าง ไม่คิดชีวิต แต่ก็ไม่พ้นเสือดาวไปได้ เพราะข้างหน้าเป็น พุ่มไม้ หนาทึบขวางกั้นอยู่ เมื่อเสือดาวจับหมูป่าได้แล้ว ก็ตะปบซ้ายขวาครั้ง แล้วครั้งเล่า จนหมูป่าทนไม่ไหว หมูป่าบอกกับเสือดาวว่า "ขอร้องละ อย่าตะปบข้าอีกเลย ฆ่าข้าซะเถอะ ข้าทน ความทรมานต่อไปไม่ไหวแล้ว" เสือดาวไม่ได้ทำ ตามคำ ขอร้องของหมูป่า กลับรู้สึก สนุกสนานที่ได้แกล้งเหยื่อให้ทรมานก่อนกินเป็นอาหาร จึงทำ การตะปบหมูป่าต่อไปอย่างทารุณ "ข้าเจ็บปวดเหลือเกิน ข้าทนไม่ไหวแล้ว ฆ่าข้าเสีย เดี๋ยวนี้เถอะ" เสือดาวได้ยินคำ ร้องขอก็หัวเราะ "ไม่มีทาง ข้าจะทรมานเจ้าไปเรื่อยๆ จนกว่าข้าจะ พอใจ" หมูป่าได้ยินดังนั้นก็ฮึดสู้ เอาเขี้ยวแหลมยาวของมัน ฝังเข้ากลางอกเสือดาว จนเสือดาวตายคาที่ นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ความเจ็บปวดเป็นประสบการณ์ทำ ให้คนเรา แข็งแกร่ง
นกเลือกนาย ครั้งหนึ่ง ในการชุมนุมนกป่านานาชนิดเพื่อสรรหานกที่ สามารถทำ หน้าที่เป็นผู้นำ และปกครองนกทุกตัวในป่าให้ ปลอดภัยจากศัตรูที่จะมารุกราน นกยูงได้เสนอตัวมันเอง พร้อมกับให้เหตุผลว่า "ต้องเป็นนกที่มีขนสวย เยื้องย่าง สง่างามเช่นข้าเท่านั้นจึงสมควรได้รับตำ แหน่งราชาแห่ง นกมากกว่าใครๆ" นกจำ นวนมากหลงเชื่อในคำ พูดของนกยูง จึงเห็น พ้องกันว่าจะเลือกนกยูงให้เป็นผู้นำ ของพวกมัน แต่ก่อน ที่จะเริ่มการลงคะแนน นกกาเหว่าตัวหนึ่งได้พูดคัดค้าน ขึ้นว่า "พวกท่านคิดจะเลือกหัวหน้าโดยดูเพียงการมีขน สวยเท่านั้นหรือแล้วหากเกิดมีเหยี่ยวมารุกรานพวกเรา ท่านคิดว่าขนที่สวยงามนั้นจะช่วยปกป้องพวกเรา อย่างไรได้บ้าง" นกทั้งหลายได้ฟังคำ ทัดทานดังนั้น ก็เริ่มคิดเห็น คล้อยตาม และเปลี่ยนใจกลับมาเลือกนกที่ฉลาดและแข็ง แรงอย่างนกกาเหว่า เพื่อเป็นผู้นำ และปกป้องพวกมัน จากศัตรูต่อไป นิทานี้ี้สอนให้รู้ว่า ความงามที่ไร้สมอง ไม่อาจช่วย รักษาชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัยได้
ห่านกับไข่ทองคำ ชายชราผู้หนึ่งมีฐานะยากจน สมบัติทั้งหมดที่เขามีก็คือ บ้านเก่าๆ หลังหนึ่งกับแม่ห่านอีกตัวหนึ่งเท่านั้น แม่ห่าน จะออกไข่วันละฟองเพื่อให้เขานำ ไปขายที่ตลาดทุกวัน อยู่ มาวันหนึ่งแม่ห่านนึกสงสารจึงออกไข่ทองคำ ฟองหนึ่ง ให้แก่ชายชราชายชราดีใจมาก รีบนำ ไข่ทองคำ ไปขายได้ เงินมามากมายและทำ ให้ฐานะดีขึ้น แต่ชายชรายังไม่ พอใจ เกิดความโลภอยากจะได้ไข่ทองคำ หลายๆ ใบใน คราวเดียวกัน ชายชราคิดว่าในท้องห่านต้องมีไข่ทองคำ เหลืออยู่ อีกมาก วันหนึ่งเขาจึงแอบย่องเข้าไปในเล้าห่าน แล้วเอา มีดที่เตรียมไว้ผ่าท้องห่านทันที แต่อนิจจา นอกจากจะไม่ พบไข่ทองคำ เลยสักใบในท้องห่านแล้ว แม่ห่านก็ต้อง มาตายลงอีกนับแต่นั้นเป็นตันมา ชายชราผู้โลภมากไม่มี ทั้งห่าน หรือแม้แต่ไข่ห่านสักใบให้นำ ไปขายอีกต่อไป นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า โลภมาก ลาภหาย
แมวกับหนู หนูสองตัวอาศัยอยู่ในบ้านใหญ่หลังหนึ่ง คืนวันหนึ่ง เมื่อ เจ้าของบ้านเข้านอนแล้ว พวกมันพากันออกมาจากรูใกล้ ห้องครัวเพื่อหาอาหารกินตามปกติ แต่ขณะที่รีบวิ่งตรง ไปยังตู้กับข้าว พวกมันก็ต้องหยุดชะงักอยู่กับที่ เมื่อเห็น แมวศัตรูตัวฉกาจของพวกมันนั่งเฝ้าอยู่ที่หน้าประตู หนู ทั้งสองกำ ลังจะหันหลังกลับเพื่อวิ่งหนี แต่พวกมันรู้สึก แปลกใจเอามาก ๆ ที่เห็นเจ้าแมวจอมโหดยังนั่งนิ่งเฉย อยู่กับที่ ไม่วิ่งไล่จับอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อเห็นพวกมัน อย่างที่เคยเป็น ดังนั้น เจ้าหนูตัวหนึ่งจึงทำ ใจกล้าเดินเข้าไปใกล้ๆ แต่แมวก็ยังนั่งนิ่งเฉย โดยพวกหนูหารู้ไม่ว่า ที่จริงแล้ว แมวเจ้าเล่ห์กำ ลังคอยที่อยู่อย่างสงบเพื่อให้พวกหนู ตายใจ ซึ่งก็ได้ผล เพราะหนูเบาปัญญาทั้งสองคิดว่าแมว ไม่สนใจมันแล้ว พวกมันจึงรีบปืนขึ้นไปบนตู้กับข้าว แต่ ทันทีที่พวกหนูหันหลังให้ แมวจอมโหดก็ใช้อุ้งมือที่มีเล็บ อันแหลมคมของมันตะปบจับหนูทั้งสองตัวกินเป็นอาหาร สมกับที่มันรอคอย นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า อย่าไว้ใจทาง อย่าวางใจศัตรู