ระพีภัทร นิทานอีสป

1 นิทานอีสป เรื่อง ไก่กับพลอย ณ ฟาร์มแห่งหนึ่ง ขณะที่ไก่ตัวหนึ่งก าลังคุ้ยเขี่ยอาหารอยู่นั้น มันก็ได ้พบกับพลอยล ้าค่าเม็ดหนึ่ง เจ้า ไก่มองดูพลอยเม็ดนั้นแล ้วเอ่ยขึ้นว่า "เจา้นี่ชา่งงดงามเหลอืเกนิเจา้อาจจะมคีา่มากส าหรับมนุษย์ แตส่ าหรับขา้เจา้ไมม่คีา่เลยแมแ้ตน่อ้ย เพราะขา้ตอ้งการเพยีงแคเ่มล็ดขา้วทจี่ะท าใหข้า้อมิ่และมี ชวีติรอดตอ่ ไปไดแ้คน่ ัน้" :: นิทานเรื่องนี้สอนให ้รู้ว่า :: ของทคีา่หากอยใู่นมอืของคนทไี่มไ่ดใ้ชก้็เปลา่ ประโยชน์ :: พุทธภาษิต :: นาญฺญ นสิฺสาย ชเีวยฺย ไมพ่งึอาศัยผอู้นื่ยังชพี สทตฺถปสโุต สยิา พึงขวนขวายในเป้าหมายของตน

2 สงิโตกบักระตา่ยป่า ณ ป่าใหญ่แหง่หนงึ่มสีงิโตกบักระตา่ยป่าจอมขขี้ลาดเป็นเพอื่นกนัวันหนงึ่กระตา่ยป่าไดเ้อย่ถาม สงิโตวา่ "ขา้ไดย้นิ สตัวต์วัอนื่พูดกนัวา่ราชสหีผ์ สู้งูศกัดอิ์ยา่งเจา้กลวัเสยีงไกข่นัจนแทบวงิ่ หนีไม่ทัน" In a big forest, a lion and a cowardly wild rabbit were friends. One day the rabbit asked the lion, "I have heard from the other animals that noble lions like yourself are so afrald of the cluck of a chicken that you run away!" สงิโตตอบกลับไปวา่ "ใชแ่ลว้ สงิ่ทเี่ขา้ไดย้นิมาเป็นความจรงิ สตัวใ์หญๆ่ก็อาจจะมจีดุออ่นเล็กๆ นอ้ยๆ เชน่กนัดอูยา่งขา้งตัวใหญย่ ังตกใจกลัวเพยีงแคเ่ สยีงค ารามของลกูหมปู่าเลยนะ" เมอื่สงิโต พูดจบ กระต่ายป่ าจึงกล่าวตอบขึ้นว่า "ฮา่...ฮา่...ฮา่...ขา้เขา้ใจแลว้ละ่วา่ท าไมพวกสตัวอ์นื่ๆ ถงึกลวัเสยีงเหา่ของสนุขัลา่เนอื้มากมายเชน่น!ี้" The lion replied, "Yes, what you have heard is true, a lot of big animais have very small weaknesses. For instance, an enormous elephant is still afraid of the roar of a baby wild pig." When the lion had finished speaking, the rabbit replied, "Ha ha ha, now I understand why the others are so afraid of the bark of hunting dogs!" นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า คนขี้ขลาดมักพยายามหาเหตุผลให ้ตนเองดูกล ้าหาญอยู่เสมอ Cowards often try to find a way to make themselves look brave.

3 พระจันทร์ในบ่อน ้า ณ คืนวันเพ็ญ มีพ่อค ้าจากต่างแดนเดินทางไกลมายังหมู่บ ้านเล็กๆ แห่งหนึ่งที่ใจกลาง หมู่บ ้านนั้นมีบ่อน ้าขนาดใหญ่ที่รายล ้อมด ้วยเหล่าชาวบ ้าน ต่างถือเครื่องมือต่างๆ อยู่ครบ มอืและชาวบา้นตา่งกด็วูนุ่อยกู่บับางสงิ่บางอยา่งตรงใจกลางบอ่น ้านัน้ . พอ่คา้สงสยัวา่ ชาวข ้านก าลังท าอะไรอยู่ เขาจึงเอ่ยถามกับชาวบ ้านคนหนึ่งว่า "พวกท่านก าลังจะท า อะไรกัน" ชาวบ ้านคนนั้นจึงตอบว่า "พระจันทร์ตกลงไปในบ่อน ้าของพวกข ้า และตอนนี้ พวกขา้ก็กา ลังพยายามชว่ยพระจนัทรข์นึ้มาอกีครัง้" เมอื่ไดย้นิเชน่นัน้พอ่คา้ก็หวัเราะและพดูออกไปวา่ "ฮา่...ฮา่...ฮา่...สงิ่ทพี่วกทา่นเห็นใน บ่อน ้านั้นเป็นเพียงเงาสะท้อนของพระจันทร์จากท ้องฟ้าเท่านั้นแหละ พวกท่านไม่ควร เสยีเวลามาท าเรอื่งไรส้าระนเี้ชน่นเี้ลย" แตไ่มม่ ชีาวบา้นคนใดเชอื่ทพี่อ่คา้พดูตา่งน าขา้วของเครอื่งใชท้อี่ยใู่นมอื ไลต่พีรอ้มขับ ไล่พ่อค ้าออกไปจากหมู่บ ้านในทันที

4 นทิานอสี ป เรอื่ง ราชสหีเ์ฒา่ ราชสหีช์ราตัวหนงึ่เมอื่ครัง้ทยี่ังหนุ่ม มันเคยเป็นทยี่ าเกรงของสตัวท์กุตัวในป่า แตม่าวันนี้เมอื่แก่ ตัวไร้เรี่ยวแรง มันได ้แต่นอนอยู่ในถ ้ารอดวามตายไปวัน ๆ "เจ้าป่ าที่ไร้เรี่ยวแรงก็ไม่ด่างจากสุนัขธรรมดาๆ ตัวหนึ่ง" นี่คือค าเยาะเย ้ยถากถางที่มันได ้ยิน ท าให ้มันอยากจะพิสูจน์ตัวเองอีกครั้งว่า ในวัยชรานี้ มัน ยังคงมบีารมพีอใหส้ตัวอ์นื่เกรงกลัวอยู่คดิแลว้มันจงึเดนิออกจากถ ้า มันเห็นลาสองตัวแมล่กูก าลัง ยืนเล็มหญ้าอยู่หน้าปากถ ้า แมแ้มล่าจะมองเห็นราชสหี ์แตก่ลับไมใ่หค้วามสนใจ ยังคงกม้หนา้เล็มหญา้ตอ่ ไป ราชสหี ์ เฒา่รสู้กึ โกรธ จงึเดนิวางทา่เป็นเจา้ป่าเขา้ไปใกล้พรอ้มทัง้สง่เสยีงค ารามเพอื่ขม่ขใู่หล้าทัง้สอง กลัว ทันใดนัน้เอง ราชสหีช์ราก็ตอ้งสะดงุ้สดุตัวเมอื่ลกูลาทกี่ าลังวงิ่เลน่อยใู่กลๆ้ แม่ กระโดดเตะเข้า ทสี่ะโพกของมันอยา่งเต็มแรงนี่ท าใหม้ ันโมโหสดุขดีแตร่าชสหีเ์ฒา่ก็ไมม่แีรงพอจะท าอะไรโตต้อบ ลกูลา สงิ่เดยีวทมี่ันท าได้คอืคอ่ยๆ เดนิลากสงัขารทบี่อบช ้ากลับเขา้ถ ้าไปโดยเร็วเทา่นัน้เอง :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ยามสนิ้ไรซ้งึ่อ านาจ ชอื่เสยีงก็ไมอ่าจขใู่ครใหเ้กรงกลัว :: พุทธภาษิต :: วโส อิสฺสริย โลเก อ านาจเป็นใหญ่ในโลก

5 หนูในหีบ หนูตัวหนงึ่เกดิและอาศยัอยใูนหบี ใสข่อง โดยที่ไม่เคยก ้าวขาออกไปจากหีบใบนี้เลย และจะกินอาหารที่แม่บ ้านน ามาเก็บกักตุนไว ้ในหีบเท่านั้นอยู่มาวันหนึ่ง ขณะที่เจ้าหนู ก าลังเล่นสนุกอยู่นั้น มันได ้ปีนป่ ายสูงกินไปจนเกิดพลัดตกจากหีบมากกองอยู่บนพื้นเจ้า หนูตกใจและหวาดกลวัจงึรบีวงิ่ลนลานไปมาขา้งๆ หบี ใสข่อง เพอื่หาทางกลับเขา้ไปใน นัน้จนกระทั่งมันวงิ่ไปสะดดุกบัเนยชนิ้หนงึ่ทตี่กอยบู่นพนื้เพราะไม่อาจทนต่อหิวได ้ เจ้า หนูจงึกนิเนยแขง็ชนิ้เลก็นัน้และเมอื่มันไดช้มิแลว้มันจงึรอ้งตะโกนขนึ้วา่ “ขา้ชา่งโง่ เขลาเสยีจรงิทคี่ดิวา่หบี ใสน่ ัน้มอีาหารทวี่เิศษทสี่ดุในโลก" จากนั้นมันจึงกินเนยแข็งที่ แสนอร่อยจนหมด และไม่คิดจะกับเข ้าไปในหีบอีกเลย นิทานเรื่องนี้สอนให ้รู้ว่า โลกภายนอกยังมสีงิ่ดๆีทนี่่าคน้หาอกีมากมาย

6 นิทานอีสป เรื่อง แมวกับหนู หนูสองตัวอาศัยอยใู่นบา้นใหญห่ลังหนงึ่คนืวันหนงึ่เมอื่เจา้ของบา้นเขา้นอนแลว้พวกมันพากนั ออกมาจากรูใกล ้ห ้องครัวเพื่อหาอาหารกินตามปกติ แต่ขณะที่รีบวิ่งตรงไปยังตู้กับข้าว พวกมันก็ ตอ้งหยดุชะงักอยกู่บัที่เมอื่เห็นแมวศัตรตูัวฉกาจของพวกมันนั่งเฝ้าอยทู่หี่นา้ประตู หนูทั้งสองก าลัง จะหันหลังกลับเพอื่วงิ่หนีแตพ่วกมันรสู้กึแปลกใจเอามาก ๆ ทเี่ห็นเจา้แมวจอมโหดยังนั่งนงิ่เฉยอยู่ กับที่ ไม่วิ่งไล่จับอย่างเอาเป็นเอาตายเมื่อเห็นพวกมันอย่างที่เคยเป็น ดังนั้น เจ้าหนูตัวหนึ่งจึงท าใจกล ้าเดินเข้าไปใกล ้ๆ แต่แมวก็ยังนั่งนิ่งเฉย โดยพวกหนูหารู้ไม่ วา่ทจี่รงิแลว้แมวเจา้เลห่ก์ าลังคอยทอี่ยอู่ยา่งสงบเพอื่ใหพ้วกหนูตายใจ ซงึ่ก็ไดผ้ล เพราะหนูเบา ปัญญาทั้งสองคิดว่าแมวไม่สนใจมันแล ้ว พวกมันจึงรีบปืนขึ้นไปบนตู้กับข้าว แต่ทันทีที่พวกหนูหัน หลังให้แมวจอมโหดก็ใชอ้งุ้มอืทมี่เีล็บอันแหลมคมของมันตะปบจับหนูทัง้สองตัวกนิเป็นอาหารสม กับที่มันรอคอย :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: อยา่ ไวใ้จทาง อยา่วางใจศัตรู :: พุทธภาษิต :: ควรระแวงในศัตรูแมใ้นมติรก็ไมค่วรไวใ้จ

7 นิทานอีสป เรื่อง พี่เลี้ยงเด็กกับหมาป่า หมาป่ าตัวหนึ่งลอบเข้ามาในหมู่บ ้านเพื่อหาอาหาร ขณะที่เดินผ่านบ ้านหลังหนึ่ง มันบังเอิญได ้ยิน พี่เลี้ยงขู่เด็กทารกที่ก าลังร้องไห่ไม่หยุดว่า "หยดุรอ้งเดยี๋วนี้ไมง่นั้จะจบั โยนใหห้มาป่ากนิเลย" หมาป่าไดย้นิดังนัน้ก็ดไีจ รบีเขา้ไปซอ่นคอยทอี่ยใู่ตถ้นุบา้น พลางนกึ ในใจวา่วันนี้คงไดก้นิ อาหารเต็มอมิ่แน่แตม่ ันเฝ้ารออยจู่นมดืค ่าก็ไมไ่ดย้นิเสยีงเด็กรอ้งอกีเลย เห็นแตพ่เี่ลยี้งอมุ้เดก็ ขึ้นมากอดแล ้วพูดกับเด็กว่า "หนูไม่ร้องไห้แล้วน่ารักมาก พี่จะไม่โยนให้หมาป่ ากินแล้ว แต่ถ้าหมาป่ ามันเข้ามา เราจะชว่ยกนัตใีหต้ายเลย" เมื่อหมาป่ าได ้ยิน มันตกใจลนลานวิ่งหนีออกจากบ ้านหลังนั้นไปทันที ขณะที่มันวิ่งคอตกกลับ รังด ้วยความหิวนั้น มันนึกร าพึงในใจด ้วยความโมโหว่า "เราตอ้งอดอาหารจนแสบทอ้งอยา่งนี้เพราะหลงเชอื่ค าพูดกลบักลอกของมนุษย์ นี่เอง" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: คนปากไวพูดอะไรง่าย ก็เปลี่ยนค าพูดง่าย :: พุทธภาษิต :: จะท าสงิ่ใดพงึพูดสงิ่นัน้สงิ่ใดไมท่ าไมพ่งึพูดถงึบัณฑติยอ่มจะหมายเอาไดว้า่คนไมท่ าดแีตพู่ด

8 สุนัขจิ้งจอกกับหน้ากาก สุนัขจิ้งจอกตัวหนึ่งบังเอิญหลุดเข้าไปในห ้องเก็บของของโรงละครแห่งหนึ่งเข้า ทันใดนั้นเองมัน สงัเกตเห็นใบหนา้หนงึ่ก าลังมองลงมาทมี่ันอยา่งโกรธเกรยี้ว ... มันเริ่มตกใจกลัว...แต่พอเข้าไปดูใกล ้ ๆ สุนัขจิ้งจอกก็พบว่านั่นเป็นเพียงหน้ากากที่เหล่า นักแสดงใชส้วมครอบ หน้าของพวกเขา "โอ!้แกช่างดสูงา่งามนา่เกรงขามมาก แตเ่ สยีดายทแี่กไมม่ สีมอง" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: รูปลักษณ์ภายนอกไม่อาจบ่งบอกคุณค่าภายใน :: พุทธภาษิต :: ควรกลา่ววาจาทนี่่ารักอันผฟู้ ังยนิดเีทา่นัน้เพราะคนดไีมน่ าพาค าชวั่ของผอู้นื่คนดจีะกลา่วแตค่ า ไพเราะ

9 นิทานอีสป เรื่อง กระต่ายตื่นตูม ครั้งหนึ่งมีกระต่ายตัวหนึ่งนอนหลับอยู่ใต ้ต ้นตาล ขณะที่นอนหลับอยู่นั้นเกิดพายุใหญ่ ท าให ้ลูกตาล หล่นลงที่พื้นดิน เกือบถูกกระต่าย กระตา่ยตกใจตนื่ขนึ้คดิวา่ ฟ้าถลม่ลกุขนึ้วงิ่ไปอยา่งรวดเร็ว สตัวอ์นื่ๆ เห็นกระตา่ยวงิ่มา จงึถาม กระต่ายว่า "ท่านวิ่งหนีอะไรมา" กระต่ายบอกว่า "ฟ้ าถล่ม!" สตัวเ์หลา่นัน้ไดฟ้ ัง ก็วงิ่ตามกระตา่ยไปจนพบราชสหีต์ ัวหนงึ่ซงึ่เป็นสตัวเ์จา้ปัญญา เห็นสตัวว์งิ่มา ดังนั้นจึงถามว่า "พวกท่านวิ่งหนีอะไรมา" สตัวเ์หลา่นัน้บอกวา่ "ฟ้ าถล่ม" ราชสหีจ์งึบอกใหส้ตัวเ์หลา่นัน้พาไปดูเมอื่ไดด้ทูตี่น้ตาลก็เห็นลกูตาลหลน่อยทู่ โี่คนตน้ ราชสหีจ์งึวา่ "คนทโี่งเ่ขลา ไมค่ดิอะไรใหร้อบคอบ จงึไดร้บัผลตอบแทน เชน่นแี้หละ" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: เมอื่ตอ้งประสบกบัเหตกุารณ์ทไี่มค่าดคดิควรมสีตติรวจสอบความจรงิใหด้เีสยีกอ่น อยา่ตนื่ตกใจจน ท าให ้เรื่องเล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่

10 หมาป่ ากับเด็กซุกซน เมื่อปืนขึ้นไปนั่งเล่นบนหลังคาบ ้านได ้ เด็กน้อยผู้แสนชุกซนก็ดีอกดีใจเป็นยิ่งนัก เที่ยวเอาก ้อนหิน ขวา้งแมว ขวา้งไกเ่ลน่เป็นทสี่ าราญใจ ครั้นเห็นหมาป่ าเดินผ่านมา เด็กซุกซนก็ร้องตะโกนท ้าทายเป็นการใหญ่ "เจา้หมาป่าหนา้โง่ ใคร ๆ ก็กลวัเจา้นกัหนา...แตข่า้ไมก่ลวั... แนจ่รงิก็มาจบัขา้สิฮา่ ฮา่ขา้เป็นเด็กตวัเล็กๆ แคน่เี้จา้กลวัรไึง เจา้หนา้โงเ่อย๊ขา้นะ่เกง่กวา่เจา้หลายเทา่นกัถงึ ได้ล้อเจ้าได้" หมาป่าสา่ยหนา้อยา่งระอาพลางว่า "เจา้ลอ้ขา้ไดเ้พราะหลงัคาสงูนน่ัตา่งหากไมใ่ ช่ เพราะว่าเจ้าเก่งหรอก" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: แม ้จะอยู่ในสถานการณ์ที่ได ้เปรียบ ก็ควรประเมินดูความสามารถ :: พุทธภาษิต :: ไม่มั่นคง ย่อมไม่มีความรู้, ผู้ประมาทแม ้อยู่ในป่ าคนเดียว ก็ข ้ามฝั่งแห่งแดนมฤตยูไม่ได ้

11 ราชสหีก์ ับนายพราน กาลครัง้หนงึ่ในป่าอันเป็นทอี่ยขู่องบรรดาสรรพสตัว์ไดม้พีรานป่าผขู้มังธนูคนหนงึ่เขา้มาลา่ สตัว์ท า ใหส้ตัวท์ ัง้หลายพากนัเตลดิหนีดว้ยความตกใจกลวัยกเวน้พญาราชหผ์เู้ป็นเจา้ป่าเพยีงตัวเดยีว เทา่นัน้ทใี่จกลา้ไมย่อมหนีท าทา่จะกระโจนเขา้ตอ่ สกู้บันายพราน "ชา้กอ่น" นายพรานร้องห ้าม "ขา้จะสง่ทตูไปเจรจากบัเจา้" นายพรานยงิลกูศรไปถกูชายโครงราชสหีผ์เู้ป็นเจา้ป่ารสู้กึ เจ็บปวดสง่เสยีงรอ้งโหยหวนแลว้วงิ่เตลดิเขา้ไปในดงไมท้บึ เมื่อหมาจิ้งจอกตัวหนึ่งเห็นเจ้าป่ าวิ่งเตลิดหนีมา จึงรีบเข้าไปสอบถาม "ขา้เห็นทา่นก าลงัจะตอ่ สกู้บันายพรานไมใ่ ชห่รอืแลว้เหตไุฉนจงึหนมีา ท าไมไมข่บั ไลศ่ตัรขูองพวกเราออกไปจากป่า" "เจ้าอย่ามายุซะให้ยากเลย" ราชสหีต์อบดว้ยความครั่นครา้ม "แค่ทูตของมันยังท าให้ ข้าต้องเจ็บปวดถึงเพียงนี้ แล้วผู้เป็ นเจ้านายของทูตจะมีฤทธิ์ขนาดไหน" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ผโู้งเ่ขลายอ่มไมส่ามารถพจิารณาแยกแยะไดว้า่ สงิ่ใดคอืเรอื่งจรงิและสงิ่ใดคอืกลลวง :: พุทธภาษิต :: คนโง่เขลามาประชุมกันแม ้ตั้งกว่าพันคน พวกเขาไม่มีปัญญา ถึงจะพร ่าคร ่าครวญอยู่ตลอดร้อยปี ก็ หามีประโยชน์ไม่ คนมีปัญญารู้เนื้อความแห่งภาษิต คนเดียวเท่านั้น ประเสริฐกว่า

12 สุนัขกับชาวนา ชาวนาคนหนึ่งติดพายุหิมะอยู่ในบ ้านเป็นเวลาหลายวันจนเสบียงอาหารที่กักตุนไว้หมด จึง จ าเป็นตอ้งน าแกะทเี่ลยี้งไวม้าฆา่เพอื่ใชป้ระทังชวีติ...เมื่อเนื้อแกะหมดก็น าแพะที่เลี้ยงไว้มาฆ่ากิน แต่หิมะก็ยังตกหนักท าให ้ต ้องฆ่าวัวกินด ้วยความจ าเป็น สุนัขสองตัวที่ชาวนาเลี้ยงเอาไว้เห็นเหตุการณ์มาโดยตลอดต่างปรึกษากันว่า "พวกเราเห็นทีจะไม่ ปลอดภยัแลว้ละ่เพอื่นเอย๋... แมแ้ตว่วัทเี่ลยี้งเอาไวไ้ถนาและใชแ้รงงาน เจา้นายยงัน ามาฆา่ กิน อีกหน่อยอาจถึงคราวพวกเรารีบหนีเอาตัวรอดกันดีกว่า" :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: เมื่อรู้ว่าก าลังจะมีภัยเกิดขึ้นกับตนควรรีบหลีกเลี่ยงหรือหลบหนี ก่อนที่สายเกินไป :: พุทธภาษิต :: ทุกข์เป็นภัยใหญ่หลวงของโลก

13 สุนัขจิ้งจอกกับไก่บ้าน สุนัขจิ้งจอกงจอกตัวหนึ่งอยากกินไก่บ ้านมากจึงแกล ้งถามด ้วยอุบายว่า "เจา้ขนัเสยีงไพเราะ เหมือนพ่อของเจ้าได้หรือไม่" ไก่บ ้านหลงกลจึงหลับตาโก่งคอขันทันที สุนัขจิ้งจอกจึงฉวยโอกาสงับคอไก่แล ้วพาวิ่งไป ชาวนาจึงตะโกนร้องว่าสุนัขจิ้งจอกขโมยไก่ของตน ไก่จึงหลอกให ้สุนัขจิ้งจอกร้องบอก ชาวบา้นวา่...ไกต่ ัวนี้เป็นของมันไมใ่ ชข่องชาวบา้น... จิ้งจอกเจ้าเล่ห์คิดว่าตนฉลาดแต่ที่แท ้ยังขาด ความเฉลียว ดังนั้นมันจึงอ ้าปากร้องบอกชาวบ ้านตามที่ไก่แนะน า ไก่จึงได ้ทีรีบบินปรื๋อ...ออกจาก ปากหนีไปหาเจ้าของอย่างรวดเร็ว แล ้วก็หัวเราะเยาะสุนัขจิ้งจอกเป็นการใหญ่ :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ถา้พูดมากไป ก็อาจท าใหเ้สยีของดๆีทอี่ยใู่นก ามอืแลว้ไดเ้ชน่กนั :: พุทธภาษิต :: พทฺธาปิ ตตฺถ มุจฺจนฺติ ยตฺถ ธีรา ปภาสเร คนมีปัญญา แม ้มีปัญหา และ ถูกผูกมัดอยู่ พอพูดในเรื่องใด ก็หลุดได ้ในเรื่องนั้น

14 นิทานอีสป เรื่อง วัวกับแมลงหวี่ วัวเป็นสตัวต์ ัวใหญแ่ละก็มพีละก าลังมาก แตเ่มอื่สตัวต์ ัวกระจดิรดิอยา่งแมลงหวมี่ากอ่กวนทา้ทาย แทนทมี่ันจะวางตัวนงิ่เฉยไมย่งุ่ดว้ย วัวกลับไมย่อมใหแ้มลงหวคี่ยุขม่ตนซงึ่ตัวใหญก่วา่ แมลงหวจี่งึทา้ใหส้กู้นัถา้ใครชนะก็แสดงวา่ผนู้ ัน้ยงิ่ใหญก่ว่า เมื่อวัวตอบตกลง... แมลงหวี่ก็บินตอมวนเวียนอยู่รอบๆ เขาและเหนือศรีษะของวัว ในขณะทวี่ัวไมส่ามารถจะขวดิแมลง หวี่หรือท าอะไรแมลงตัวน้อย ๆ ได ้เลย วัวจงึไดแ้ตอ่ ับอายขายหนา้บรรดาสตัวห์ลายทมี่ามงุดกูนัเป็นจ านวนมากในบรเิวณนัน้ :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: ถา้วางตนนงิ่เฉยไมว่นุ่วายกบั สงิ่ทไี่มค่คู่วร ก็ไมต่อ้งอับอายเปลอืงตัว :: พุทธภาษิต :: อุเปกฺขโก สทา สโต น โลเก มญฺญตี สม น วเิสสีน นีเจยฺโย ตสฺส โน สนฺติ อุสฺสทา ผวู้างเฉยมสีตทิกุเมอื่ไมส่ าคัญตนวา่เสมอเขา ดกีวา่เขา หรอืต ่ากวา่เขาในโลก ผนู้ ัน้ชอื่วา่ ไมม่กีเิลสเฟื่องฟขูนึ้

15 นิทานอีสป เรื่อง ลิงอวดเก่ง ชาวประมงวางอวนในแม่น ้าแล ้วก็กลับไปหาข้าวหาปลากินที่กระท่อม ลงิตัวหนงึ่ซงึ่นั่งดูอยบู่นตน้ ไมต้ ัง้แตเ่ ชา้กค็ดิวา่ตนก็ท าอยา่งชาวประมงไดเ้ชน่กนั "ไม่น่าจะ ยากเลย... แค่วางอวนไว้เพื่อดักปลา" คดิดังนัน้สงิจอมซนก็ลงจากตน้ ไมม้าหยบิอวนอกี ปากหนงึ่ไปทรี่มิน ้า แตด่ว้ยความทไี่มเ่ ป็น ประสา อวนจึงพันตัวยุ่งเหยิง ยิ่งดิ้น...อวนก็ยิ่งรัดแน่น...จนมันกลิ้งตกลงไปในน ้าพลางดิ้นทุรนทุ ราย และต ้องตายเพราะหายใจไม่ออก :: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :: หาญท าในสงิ่ทไี่มรู่้ยอ่มไดร้ับความเสยีหาย :: พุทธภาษิต :: อวิชฺชา ปรม มล ความไม่รู้เป็นมลทินร้ายที่สุด