รวมคำคม ข้อคิด คติธรรมสอนใจ วัดไร่ขิง 2565

กายไม่มีโรค
ถือว่าเป็นลาภอันประเสริฐ
ส่วนใจนั้น

ถ้าไม่มีความโลภ โกรธ หลง

ประเสริฐยิ่งกว่าสิ่งอื่นทั้งปวง

ดอกไม้นนั้ บานเอง เมือ่ ถงึ เวลา

บุญกุศลท่ที �ำ มา เม่ือถึงเวลากจ็ ะสง่ ผลเอง

การเตรียมตวั ท่ีดีทสี่ ดุ สำ�หรบั วนั พรุ่งน้ี

คอื การทำ�วันน้ใี หด้ ีทีส่ ุด

เมอ่ื ร้วู ่าผดิ
จงแก้ไข

เม่อื รถู้ งึ บุญคณุ ใคร
จงรบี ตอบแทน

ถ้าเราสร้าง
ความดีไปเร่ือยๆ

ความช่ัว

ก็จะเกิดข้ึนไมไ่ ด้

กล่นั ใจของเราให้สะอาด
บรสิ ทุ ธิอ์ ยเู่ สมอ
กาย วาจา ใจ บริสุทธิ์
ชวี ิตของเราก็จะมี
ความสุข สดชน่ื เบิกบาน

ในสงั คมท่กี วา้ งใหญ่
เราจะไมม่ ีทางร้ใู จคนไดห้ รอก

แต่ส่งิ ทจี่ ะเตอื นตนไดด้ ที ่สี ดุ ก็คือ

อย่าไปคิดว่าตวั เองนั้นดกี วา่ ใคร ๆ



ปฏบิ ตั ิธรรม ไม่ใชเ่ ร่ืองที่ยาก
แตท่ ่ยี าก

คือจะปฏบิ ัติอยา่ งไร

ใหเ้ ข้าถงึ ธรรม

วันเวลาผ่านเลยไป
ไมย่ ้อนกลับ
วันขา้ งหนา้ จากหรืออยูไ่ มร่ แู้ น่
แต่วันน้ี ยังอย่ดู กู ายใจ

ท�ำ สง่ิ ใด
ก็ท�ำ เถิดใหเ้ กดิ บญุ

อย่าไปกลัวกบั การเปลี่ยนแปลง

เพราะโลกน้ีไมม่ อี ะไรทม่ี นั เทยี่ งแทแ้ น่นอนเลย

อดทน

คำ�ไมก่ ่คี ำ�
แต่ทำ�ใหเ้ ราผ่าน
อะไรมาได้
ตัง้ หลายอยา่ ง



พระพุทธเจา้ ไมไ่ ดส้ อนใหเ้ รามีความสขุ

แตพ่ ระองค์ทรงสอนใหเ้ รารู้จักทกุ ข์

เรยี นรูแ้ ละเข้าใจทกุ ข์
หาเหตแุ ละกลับไปแกต้ รงเหตุทที่ �ำ ให้เกดิ ทุกข์

เหน่ือย กห็ ยดุ พกั
หนกั กป็ ลอ่ ยวาง

วุ่น กท็ ำ�ให้ว่าง

ทุกอย่างอยทู่ ่ีใจของเราเอง



ถ้าเราท�ำ ดีทส่ี ุดแล้ว
ไม่วา่ จะเกิดอะไรขึน้ เราจะไมเ่ สียใจ
ถ้าวนั นี้ไม่ดี เราต้องท�ำ วนั พรงุ่ น้ีให้ดีกวา่

ไม่วา่ ใครจะวา่ ยังไง

ตัวเราเท่านั้น คือ คนท่รี ดู้ ีทส่ี ุด

รักษาจิตให้ดี
ท�ำ หน้าทใี่ หถ้ ูกตอ้ ง
ทำ�สติ
อย่าใหพ้ รอ่ ง
ให้ความถูกตอ้ งน�ำ ทาง



พระพุทธเจา้ ตรสั วา่

น้ิวมือของคนเรา
แต่ละนว้ิ ยังสนั้ ยาวไม่เทา่ กัน ฉนั ใด
มนุษยเ์ รากย็ ่อมมีความแตกต่างกัน ฉันน้นั

ชว่ งเวลาท่ีตกต�ำ่ ทสี่ ดุ

จะกลายเปน็ เรอ่ื งเล่าทีด่ ีท่ีสุด
เมอ่ื เราผ่านมนั ไปได้

ความดี

อยูท่ ี่
เสยี สละ
ชัยชนะ
อย่ทู ี่

ขันติธรรม

อยากใหต้ ัวเองมีความสขุ

ก็ต้องสรา้ งเหตแุ หง่ ความสขุ

อยากใหต้ ัวเองมีบุญ

ก็ต้องสรา้ งบุญ

อยากให้ตัวเองมีความดี

ก็ต้องสรา้ งความดขี นึ้ มา



ความสุขนัน้
ไมไ่ ด้อยู่ท่ี “เขา”
แต่มันอยทู่ ่ี “เรา”

ตา่ งหาก

อยา่ มวั แต่หาความหมายของชีวติ

แต่จงท�ำ ชีวติ
ให้มคี วามหมาย

อย่าไปจมกับสิ่งหนึง่ สิ่งใด
ไมว่ า่ สิง่ นัน้ จะเป็นสขุ
หรอื ทุกข์กต็ าม
เพราะวา่ ไมม่ ีอะไร

ทจี่ ะอยกู่ บั เราไดต้ ลอดไป

เรมิ่ ต้นวันใหมด่ ้วย

การคิดแต่สงิ่ ทดี่ ี ๆ

เช่ือและศรัทธาในสิง่ ท่ีดี ๆ

จะได้มกี ำ�ลังใจในการดำ�เนินชวี ิต

บทเรยี นแหง่ อนิจจงั
สอนเราวา่

อย่าสุขสดุ ขัว้ อย่าทกุ ขเ์ กนิ จรงิ

เพราะมนั ไม่มสี ขุ ใดที่จรี งั
และทกุ ข์ใดท่ถี าวร



การให้ คือ หวั ใจของพระพทุ ธศาสนา
จงเป็นผู้ ให้

ให้ความรกั ความเมตตา
ให้ความกรุณา ให้โอกาส

และให้อโหสกิ รรม

เวลา จะผ่านไป
เรือ่ งราว จะผา่ นไป
และผ้คู น กจ็ ะผ่านไป
เพราะความจริง กค็ อื
ทกุ สิง่ จะผา่ นไป

แท้จรงิ แล้ว

การทำ�ความดนี ้ัน ไมไ่ ด้ยากเลย

แต่การรกั ษาความดใี หส้ ม่�ำ เสมอ

น่ีสิ ... ยากกว่า

เราจะไมม่ วี ันไดส้ ่ิงทเี่ ราพอใจ
จนกว่าเรา

จะไดเ้ รียนรู้ที่จะพอใจในสิ่งที่เรามี

เมอ่ื ให้ ...
โดยไมห่ วงั สิ่งตอบแทน

ย่อมได้รบั ผล คือ

ได้ความปลื้มใจและความสุข

อิสรภาพของความสขุ น้นั มมี ากมีน้อยไม่สำ�คัญ

มคี วามสุขกับสงิ่ ท่มี ีอยู่น้นั สำ�คญั กวา่



บัวทโี่ ผลพ่ น้ จากนำ�้
ยอ่ มพ้นภัยจากสัตว์น�้ำ ไดฉ้ นั ใด
ใจทห่ี ลุดพ้นจากกิเลสตณั หา
ก็ยอ่ มพ้นจากทกุ ข์ ไดฉ้ นั นนั้

โกรธไปก็เป็ นกรรม
เกลียดไปก็เป็ นเวร

ทุกขไ์ ปก็คือเจ็บ
ปลงได้ก็คือดี

ยงิ่ วางได้ ก็ยงิ่ ดี ก็ยิง่ สบาย



จงภูมิใจในการเป็นตวั เอง

ถึงเราจะไม่ดสี ักเท่าไหร่

แต่เรากเ็ ปน็ เรา

ที่ไมม่ ีใครเหมอื น
และกม็ คี ณุ คา่ เช่นกนั

ความไมม่ ีโรค ... เป็นยอดแห่งลาภ
ความรจู้ กั พอ ... เป็นยอดแหง่ ทรัพย์
ความสนทิ สนม ... เปน็ ยอดแห่งญาติ
พระนพิ พาน ... เป็นยอดแห่งความสุข

ร้นู รก รูส้ วรรค์
ไม่เทา่ รทู้ ันจติ
รูอ้ นาคต รู้อดีต
ไม่เท่ารู้ปัจจบุ ัน
รแู้ ปดหมนื่
ส่พี ันพระธรรมขนั ธ์
ก็ยังไม่เท่ารู้ปล่อยวาง

บุญทเี่ ราทำ�
คอื แสงสว่างสอ่ งชีวิต

เมื่อบญุ น้นั เรืองฤทธิ์
ชวี ติ เราก็จะรุ่งเรอื ง ดงั ปาฏิหารยิ ์

ความสขุ

ไมใ่ ชก่ ารครอบครองสิง่ ท่ีต้องการ
แต่ความสขุ น้นั คือ
การทใ่ี จเป็ นอิสระต่อสงิ่ ทตี่ ้องการต่างหาก

บางคร้งั เราก็ต้องขอบคุณ

เร่อื งแยๆ่

ในชวี ิตท่ีเราได้พบเจอ
เพราะไมม่ ีใครสอนเราได้ดีท่ีสดุ

เท่าประสบการณ์
ทเ่ี ราได้พบเจอด้วยตัวของเราเอง

ชวี ติ คนเรานั้น

เปรยี บเสมือนดวงอาทติ ย์

มขี ้ึน - มตี ก
ตกแลว้ ก็ข้ึนใหม่ได้ ในทุกๆ วัน

ใส่ใจคนมาก
ก็ไม่ไหว
เกรงใจมากไป
ก็ล�ำ บาก
เมตตามาก
ก็เดอื ดรอ้ น
ทุกอย่างพอดี
ถึงจะดี