Τα παραμύθια μας!!!

Μια φορά κι έναν καιρό, υπήρχε ένας
βασιλιάς που ζούσε στο κάστρο του. Μαζί
του ήταν ο πιστός του ιππότης που ήταν και
φίλος του για πολλά, πολλά χρόνια.

Ο βασιλιάς αυτός ήταν πολύ καλός και
κυβερνούσε ειρηνικά την πόλη του για
πολλά χρόνια. Όλοι οι άνθρωποι ήταν
χαρούμενοι κι ευχαριστημένοι μαζί του.

Όμως, στο Σκοτεινό Δάσος της
χώρας, ζούσε ένας φοβερός και
τρομερός δράκος που τρόμαζε τους
ανθρώπους κι έτσι κανείς δεν είχε
πλησιάσει εκεί για χρόνια. Ο
τρομερός αυτός δράκος ήταν
συνεχώς θυμωμένος και δεν
εμπιστευόταν τους ανθρώπους.

Ο βασιλιάς είχε προβληματιστεί πολύ με
την κατάσταση αυτή. Δεν ήθελε οι
άνθρωποι της χώρας του να μη μπορούν
να απολαμβάνουν το δάσος εξαιτίας του
δράκου. Σκεφτόταν πολύ καιρό τι να
κάνει, ώσπου ο πιστός και γενναίος
ιππότης του σκέφτηκε μια λύση!

Θα πάω εγώ
βασιλιά μου να
τακτοποιήσω το

θέμα με τον
δράκο!

Σκοπεύεις Φυσικά και όχι
να του Μεγαλειότατε.
κάνεις Θα του μιλήσω
κακό; πρώτα. Δεν είναι
σωστό να του

κάνω κακό!

Ξεκίνησε λοιπόν ο καλός και γενναίος
ιππότης να βρει τον φοβερό και τρομερό
δράκο για να λύσει το πρόβλημα που
απασχολούσε τον λαό πολλά χρόνια.

Έφτασε λοιπόν ο ιππότης στο Σκοτεινό
Δάσος και αντίκρυσε μπροστά του τον
μεγάλο και φοβερό δράκο!
«Ποιος είσαι εσύ; Πώς τολμάς να έρχεσαι
στα μέρη μου; Δε φοβάσαι τον δυνατό
δράκο;» είπε στον ιππότη ο δράκος.

«Φυσικά και φοβάμαι!», του απάντησε ο
ιππότης. «Ο φόβος είναι κάτι για το οποίο
κανείς δεν πρέπει να ντρέπεται! Άλλωστε όλοι
οι άνθρωποι φοβούνται κάτι! Όμως, μεγάλε
δράκε, δε θ’ αφήσω τον φόβο μου να με
σταματήσει από το να σώσω τους συμπολίτες
μου! Ξέρω ότι κάτι σου έχει συμβεί και γι’
αυτό το λόγο τρομάζεις τους ανθρώπους και
δεν τους θέλεις στα μέρη σου.»

Ξαφνικά ο δράκος έβαλε τα κλάματα!
«Ήμουν μικρός, πολύ μικρός όταν ήρθαν
κάποιοι κακοί άνθρωποι και μας κατέστρεψαν
τη φωλιά. Μας φόβισαν και μας τρόμαξαν και η
μητέρα μας προσπαθούσε να μας
προστατέψει!» απάντησε με λυγμούς ο δράκος.
«Κι από τότε ορκίστηκα ότι δε θα αφήσω
κανέναν να πλησιάσει στο σπίτι μου και θα
προστατέψω την οικογένεια μου!», είπε
φωναχτά ο δράκος.

«Καλέ μου δράκε», του είπε ο ιππότης, «νομίζω κάνεις
λάθος!». Ο δράκος τον κοίταξε παραξενεμένος!
«Επειδή υπάρχουν κάποιοι κακοί άνθρωποι στον
κόσμο και σου έκαναν άσχημα πράγματα, δε σημαίνει
ότι όλοι οι άνθρωποι είναι έτσι. Για παράδειγμα, ο
βασιλιάς που κυβερνάει τη χώρα είναι ένας καλός και
δίκαιος άνθρωπος που θέλει να βλέπει τον λαό του
ευτυχισμένο. Γι’ αυτό ήρθα εδώ να σου μιλήσω και να
σου ζητήσω ευγενικά να σταματήσεις να τρομάζεις
τους ανθρώπους.» του αποκρίθηκε ευγενικά ο ιππότης.

Συγκινημένος ο δράκος, αναφώνησε
με χαρά: «Πόσο λάθος έκανα όλα
αυτά τα χρόνια! Πόση χαρά μου
έδωσες καλέ μου ιππότη και με
έκανες να πιστέψω και πάλι στην
καλοσύνη των ανθρώπων! Σ’
ευχαριστώ πολύ! Από ‘δω και πέρα,
υπόσχομαι σε σένα, στον βασιλιά και
στους υπόλοιπους ανθρώπους ότι το
δάσος ανήκει σε όλους!»

Κι έτσι, από εκείνη τη μέρα, ο δράκος με
τους ανθρώπους ζούσαν αρμονικά και
ειρηνικά και όλοι απολάμβαναν τη μαγεία
του… όχι πια Σκοτεινού Δάσους αλλά
του Μαγικού Δάσους όπως ονομάστηκε
μετά!

Μην ξεχνάτε Παιδιά μου, είδατε
παιδιά! Δεν είναι σήμερα πως η
κακό να φοβάσαι. συζήτηση και η
Όλοι οι άνθρωποι κατανόηση
φοβούνται. Θα μπορούν να
λύσουν πολλά
μάθετε κάποια προβλήματα. Γι’
στιγμή να αυτό λοιπόν να
προσπαθείτε να
αντιμετωπίζετε
τους φόβους σας! μπαίνετε στη θέση
του άλλου και

πάντα να λύνετε
ειρηνικά τις

διαφορές σας!