Η ιστορία του Πάσχα

Η ιςτορία του Πάςχα

Θζλεισ να ςου πω Και βζβαια κζλω,
για το Πάςχα όπωσ μου αρζςει να
μασ είπε θ κυρία μακαίνω!!!
ςτο ςχολείο τθν
ιςτορία;

Σάββατο του Λαζάρου

Ο Λάηαροσ ιταν αγαπθμζνοσ φίλοσ του Χριςτοφ και ηοφςε ςτθ Βθκανία. Είχε δφο αδερφζσ, τθ
Μάρκα και τθ Μαρία. Κάποτε ο Λάηαροσ αρρϊςτθςε βαριά και οι αδερφζσ του ειδοποίθςαν το
Χριςτό να ζρκει κοντά του για να τον κάνει καλά. Όμωσ μζχρι να ζρκει ο Χριςτόσ ο Λάηαροσ
πζκανε. Όταν ζφταςε ο Χριςτόσ ςτθ Βθκανία ηιτθςε να τον πάνε ςτον τάφο του φίλου του.
΢τάκθκε εκεί και φϊναξε:
- Λάηαρε, ζβγα ζξω.
Σότε ο νεκρόσ Λάηαροσ αναςτικθκε μπροςτά ςτα ζκπλθκτα μάτια όςων παρευρίςκονταν εκεί.
Οι αδελφζσ του, θ Μάρκα και
θ Μαρία χάρθκαν πολφ και
ευχαρίςτθςαν το Χριςτό. Όλοι όςοι είδαν το
καφμα αυτό πίςτεψαν ςτο Χριςτό.

Θα ξεκινιςω από
Σθν ιςτορία του
Λαηάρου.

Κυριακθ των Βαΐων Με τθν Κυριακι των Βαΐων αρχίηει θ
Ο Ιθςοφσ αποφάςιςε να περάςει το Πάςχα ςτα Μεγάλθ Εβδομάδα για τουσ χριςτιανοφσ.
Ιεροςόλυμα μαηί με τουσ μακθτζσ του. Οι ναοί όλοι είναι ςτολιςμζνοι με κλαδιά
Πολφσ κόςμοσ μαηεφτθκε από τθν πόλθ για να βάγιασ και ο ιερζασ ςτο τζλοσ τθσ κείασ
υποδεχτεί τον Ιθςοφ. Μερικοί άνκρωποι ανζβαιναν λειτουργίασ μοιράηει τα κλαδιά ςτουσ
ςτα δζντρα για να τον δουν, κάποιοι ζκοβαν κλαδιά πιςτοφσ. Σα κλαδιά αυτά φυλάγονται
ελιάσ και φοινικιάσ και τα ζςτρωναν ςτο δρόμο του.
Άλλοι ζςτρωναν το δρόμο με τα ροφχα τουσ και ςτο εικονοςτάςι του ςπιτιοφ.
φϊναηαν δυνατά:
- Είναι ευλογθμζνοσ αυτόσ που ζρχεται.

Μια βδομάδα πριν τθν Ανάςταςθ
γιορτάηουμε ςτθν εκκλθςία τθν
είςοδο του Χριςτοφ ςτα
Ιεροςόλυμα. Αυτι θ μζρα λζγεται
«Κυριακι των Βαΐων».

Κρυφά ςυγκεντρϊκθκαν όλοι Ο Μυςτικόσ Δείπνοσ
ς’ ζνα ςπίτι. Ο Ιθςοφσ ζπλυνε
τα πόδια των μακθτϊν και
κάκιςαν όλοι ςτο τραπζηι.

Πριν αρχίςουν να τρϊνε ο Χριςτόσ Ο Χριςτόσ γνϊριηε ότι
είπε: ςφντομα κα τζλειωνε θ ηωι
-Αυτι είναι θ τελευταία φορά που του ωσ άνκρωποσ. Γι’ αυτό
είμαςτε μαηί. Απόψε κάποιοσ από κάλεςε τουσ μακθτζσ του ςε
εςάσ κα με προδϊςει ς’ αυτοφσ δείπνο.
που με μιςοφν. Μετά πιρε ζνα
κομμάτι ψωμί, το βοφτθξε ςτο
ηουμί, το ζδωςε ςτον Ιοφδα και του
είπε:
-Αυτό που κα κάνεισ, κάνε το
γριγορα.
Μετά ο Χριςτόσ ευλογεί το ψωμί
και το κραςί και δίνει ςτουσ
μακθτζσ να φάνε και να πιουν
λζγοντάσ τουσ ότι αυτό είναι το
ςϊμα και το αίμα Σου. Ζτςι ο
Χριςτόσ παρζδωςε το μυςτιριο τθσ
Θείασ Κοινωνίασ ςτουσ πιςτοφσ.

Η προδοςία και η δίκη του Χριςτοφ Μετά το μυςτικό δείπνο ο
Ιθςοφσ και οι μακθτζσ του πιγαν
ςτον κιπο τθσ Γεςκθμανισ. Εκεί
προςευχικθκε ςτον πατζρα Σου.

΢ε λίγο ζφταςε ο Ιοφδασ με ςτρατό. Ο προδότθσ φίλθςε το Χριςτό ςτο μάγουλο και οι
ςτρατιϊτεσ Σον ςυνζλαβαν και Σον πιγαν ςτουσ αρχθγοφσ των Εβραίων.
Αυτοί Σον δίκαςαν και αποφάςιςαν να Σον ςταυρϊςουν. Όμωσ πρϊτα ζπρεπε να δικαςτεί και
από το Ρωμαίο επίτροπο τον Πόντιο Πιλάτο. Ο Πόντιοσ Πιλάτοσ δεν Σον βρικε ζνοχο γιϋ αυτό τον
παρζδωςε πίςω ςτουσ Εβραίουσ, ζπλυνε τα χζρια του και είπε πωσ δεν κα φταίει εκείνοσ για το
Θάνατο του Ιθςοφ.

Οι Εβραίοι ζκριναν τον Ιθςοφ ζνοχο. Η Σταφρωςη του Κυρίου
Σου φόρεςαν ζνα ςτεφάνι από
αγκάκια ςτο κεφάλι και ζναν
κόκκινο μανδφα ςτο ςϊμα και του
φόρτωςαν ζνα ξφλινο ςταυρό. Μετά
ξεκίνθςαν για το Γολγοκά.

Εκεί ςταφρωςαν το Χριςτό μαηί με δφο λθςτζσ. Σου κάρφωςαν με καρφιά τα χζρια και τα
πόδια πάνω ςτο ςταυρό, ενϊ θ Παναγία και ο Ιωάννθσ, ο μακθτισ του Χριςτοφ, ιταν εκεί
και ζκλαιγαν. Όταν ο Χριςτόσ πζκανε, τθν ίδια ϊρα ζγινε δυνατόσ ςειςμόσ και όλοι όςοι
ιταν εκεί πίςτεψαν πωσ ιταν πράγματι υιόσ του Θεοφ!!!

Σο άλλο πρωί οι μυροφόρεσ Η Ανάςταςη του Κυρίου
ξεκίνθςαν για τον τάφο Σου.
Ήκελαν να αλείψουν το ςϊμα
του με αρϊματα, ςφμφωνα με
τα ζκιμα τθσ εποχισ.

Μόλισ ζφταςαν εκεί ξαφνιάςτθκαν. Ο τάφοσ ιταν
ανοικτόσ. Ζνασ άγγελοσ τουσ είπε:
Αυτόσ που ψάχνετε δεν είναι εδϊ. Αναςτικθκε. Θα
Σον βρείτε κοντά ςτουσ ηωντανοφσ. Χαροφμενεσ
ζτρεξαν να το πουν ςτουσ άλλουσ το ευχάριςτο νζο.
Κακϊσ προχωροφςαν ςυνάντθςαν το Χριςτό που
τουσ είπε:
- Μθ φοβάςτε . Πθγαίνετε να πείτε ςτουσ μακθτζσ
μου πωσ αναςτικθκα.

Η νφχτα τησ Ανάςταςησ Σα μεςάνυχτα του Μεγάλου
΢αββάτου χτυποφν χαροφμενα οι
καμπάνεσ. Οι χριςτιανοί φοροφν
τα γιορτινά τουσ και πθγαίνουν
ςτθν εκκλθςία για να γιορτάςουν
τθν Ανάςταςθ του Χριςτοφ.

΢τα χζρια τουσ κρατοφν άςπρεσ λαμπάδεσ. Η εκκλθςία είναι γεμάτθ κόςμο και είναι
ςτολιςμζνθ με δάφνεσ και μυρτιζσ.
΢ε λίγο ακοφγεται θ φωνι του ιερζα να λζει: «Δεφτε λάβετε φωσ». Αμζςωσ ανάβουν οι
λαμπάδεσ, θ μια μετά τθν άλλθ κι όλοσ ο τόποσ φζγγει με το Άγιο Φωσ.
Ο ιερζασ με τουσ ψάλτεσ βγαίνουν από τθν εκκλθςία και ψάλλουν το «Χριςτόσ Ανζςτθ»
ενϊ τθν ίδια ςτιγμι οι καμπάνεσ χτυποφν χαρμόςυνα.
Όλοι χαροφμενοι και γελαςτοί μπαίνουν ςτθν εκκλθςία όπου οι ψαλμωδίεσ ςυνεχίηονται.
Όταν γυρίςουν ςτο ςπίτι, το τραπζηι τουσ περιμζνει ςτρωμζνο. Εφχονται ο ζνασ ςτον άλλο
«Χριςτόσ Ανζςτθ» τρϊνε τθ νόςτιμθ μαγειρίτςα και τςουγκρίηουν τα κόκκινα αβγά!!!

Ευχαριςτϊ πάρα πολφ!!!! Πολφ
ενδιαφζροντα όλα αυτά που
ζμακεσ και μου ζλυςεσ κάποιεσ
απορίεσ που είχα!!!