การออกแบบเสื้อผ้า

การออกแบบเสื้อผ้าเบอื้ งต้น

การออกแบบเสื้อผ้า

การออกแบบเส้ือผ้า หมายถึง การถ่ายทอดจิตนาการของแบบเสื้อ
ออกมาเป็นรูปภาพ งานท่ีนักออกแบบถ่ายทอดจินตนาการออกมาจะ
แสดงออกถึงคณุ สมบัติพิเศษในการสร้างสรรค์งานซ่ึงต้องอาศัยประสบการณ์
และความสามารถ ความรู้ และปรับปรุงส่ิงต่างๆ ให้ดูดีเป็นที่ยอมรับของ
บุคคลที่พบเห็น ดังนั้น การเป็นนักออกแบที่ดีควรเรียนรู้ เร่ืองทฤษฏีต่างๆ ที่
เก่ียวขอ้ งกบั งานออกแบบเพื่อนามาใช้ในงานได้อยา่ งถกู ตอ้ ง สวยงาม

วตั ถปุ ระสงค์ท่สี าคญั ในงานออกแบบเสือ้ ผา้ ท่คี วรคานงึ ถึงมี 4 ประการคือ

1.เพ่ือปอ้ งกันความหนาวร้อนจากสภาพอากาศ ในแต่ละสถานท่ี แต่ละภูมิ
ประเทศยอ่ มมีสภาพอากาศทแี่ ตกตา่ งกัน เชน่ ข้วั โลกเหนือ ขั้วโลกใต้ มีอากาศหนาว
การออกแบบต้องมีลักษณะป้องกันความหนาว ดังนั้น การออกแบบจะต้องเลือกผ้า
และแบบเพอื่ ป้องกนั ความหนาวให้กับผู้สวมใสเ่ ช่นเดยี วกนั กบั การออกแบบเส้อื ใหก้ ับ
ประเทศในเขตร้อนจะต้องเลือกใช้ผ้าท่ีระบายอากาศได้ดีและลักษณะต้องเป็นแบบที่
สวมใส่สบาย

2.เพ่ือประโยชน์ใช้สอย เน่ืองจากสังคมแต่ละสังคมประกอบไปด้วยคนต่าง
ฐานะ ต่างอาชีพ ต่างกิจกรรม ซ่ึงลักษณะการแต่งกายของคนแต่ละสังคมย่อม
แตกต่างกันไปด้วย ดังน้ัน การออกแบบเส้ือผ้า จึงต้องคานึ่งถึงอาชีพ ลักษณะของ
แบบเสอื้ ตอ้ งออกแบบให้มีประโยชน์ใช้สอยสอดคล้องกับอาชีพด้วย เช่น ช่างเทคนิค
ต้องการชุดทางานท่ีมีความปลอดภัยและคล่องตัวในการทางาน นักกีฬาต้องการชุด
รัดรูปไม่รงุ รัง นกั ธรุ กิจต้องการชดุ ทีด่ ภู ูมิฐานเพมิ่ ความสง่างาม เป็นต้น

3.เพ่ือเป็นส่ือแห่งสัญลักษณ์ การออกแบบเสื้อโดยเฉพาะชุดทางาน

ชดุ กีฬา บางครงั้ การแต่งกายต้องการแสดงให้ผู้อื่นรู้ถึงหน้าท่ี สถาบัน หรือกลุ่ม
เพ่อื ให้คนในสังคมรับรู้ ดังนั้น การออกแบบเส้ือผ้าจะเป็นเส้ือเฉพาะเพื่อเป็นส่ือ
แห่งสัญลักษณ์นั้นๆ เช่น ชุดข้าราชการ ชุดตารวจ ชุดทหาร ชุดไปรษณีย์ เส้ือ
คลุมของแพทย์ ชดุ คลมุ ชุดฟตุ บอล ชุดวา่ ยน้า เป็นตน้

4.เพ่ือการตกแต่งสวยงาม เป็นสิ่งท่ีสาคัญที่สุดในการออกแบบเส้ือผ้า
คือ ความสวยงามซ่ึงเป็นส่ิงที่มนุษย์ทุกคนมีความต้องการท่ีสุด ดังน้ัน ไม่ว่า
เสื้อผ้าที่ใช้ในโอกาสใด นักออกแบบจะนาสิ่งต่างๆ มาตกแต่งให้เกอดความ
สวยงามและเหมาะสมกับโอกาสสวมใส่

รปู แบบการออกแบบเสอ้ื มี 2 ประเภท
1. เนน้ แนวคิด สรา้ งสรรคเ์ ปน็ หลกั (Fashion Design)

รูปแบบท่ีได้ส่วนใหญ่ออกแบบข้ึนเพื่อโชว์แนวคิด นาเสนอความเป็นตัวตน
ของผู้ออกแบบและส่ิงบันดาลใจหรือ Inspiration ผลงานออกแบบจะมีความ
เป็นเอกลักษณ์สูง มุ่งเน้นให้โดดเด่น สร้างความแตกต่าง สาหรับนักออกแบบ
มือใหม่ การออกแบบอาจไม่ไดพ้ ิจารณาความสอดคลอ้ งกบั การนาไปใช้สวมใส่ใน
ชวี ติ ประจาวนั มกั พบว่าเปน็ ไปได้ยากในแง่ของการจัดทา เพื่อจาหน่าย อันเป็น
ผลมาจากผู้ออกแบบพยายามเสนอแนวคิดจากแรงบันดาลใจเป็นหลัก แต่ส่ิง
สาคัญสาหรับการออกแบบเสื้อผ้า ในปัจจุบัน จาเป็นต้องพิจารณาตามหลักการ
ร่วมด้วย เช่น ต้นทุน ความยากง่ายในการตัดเย็บ และโอกาสขาย เป็นต้น และ
พบวา่ ปญั หาเหลา่ นเ้ี กิดขนึ้ มากกับนกั ออกแบบท่ัวไปทย่ี ังขาดประสบการณ์ ซึ่งจะ
เห็นได้จากผลงานออกแบบของ Designer ร่นุ ใหม่ในเวทีตา่ งๆ

2. ประเภททเี่ น้นแนวคดิ หรอื เชงิ การตลาด

• เป็นหลักการออกแบบเสื้อผ้าเพื่อตอบสนองความต้องการของ Target
Group โดยยังคงมีความเป็นอัตลักษณ์และมี Style เพ่ือจับกลุ่มลูกค้ามี
ความชัดเจนใน Concept และ Character รวมถึงมีการนาเอา Trend มา
ใช้ในการออกแบบ ให้ Design มีความน่าสนใจ ทันสมัย เปลี่ยนแปลงไป
ตาม Season เพ่ือดึงดูดลูกค้าให้กลับมาซ้ือซ้าและมีการใช้หลักเกณฑ์
วิเคราะห์เชิงพาณิชย์ เป็น“กระบวนการคิดตามหลักการจัดทาสินค้า” โดย
แบ่งประเด็นเป็น 3หมวดใหญ่

การออกแบบเสื้อผ้าให้เหมาะสมกับโอกาส

การออกแบบเสอ้ื ผา้ ให้เหมาะกับโอกาสใช้สอยแบ่งออกเปน็ 2 ประเภทคอื
- เส้อื ผา้ โอกาสปกติ
- เสอ้ื ผ้าโอกาสพเิ ศษ

เสื้อผ้าโอกาสปกติ คือ แบบเสื้อท่ีใส่ในเวลากลางวัน และใส่ทากิจกรรมเป็นกิจวัตร
ประจาวนั ตัง้ แต่เช้าถึงเยน็ ไดแ้ ก่

• ชุดลาลอง เป็นชุดท่ีออกแบบเรียบๆ เน้นความสบายของผู้สวมใส่ใช้สวมใส่ตั้งแต่เช้า จรด
เยน็ จะเปน็ ชดุ ตดิ กนั หรือคนละทอ่ นกไ็ ด้ ใช้ได้ทั้งกระโปร่งและกางเกง

• ชุดทางาน การออกแบบเส้ือชุดทางานต้องเลือกแบบผ้าและการตกแต่งให้เหมาะสมกับ
อาชพี น้ันๆด้วย จาแนกอาชีพบคุ คลตา่ งๆ ดงั นี้

• 2.1 อาชีพรับราชการ แบบเสื้อควรเป็นแบบเรยี บ สีไมฉ่ ูดฉาดเน้ือผา้ ทรงตัว

• 2.2อาชีพทางานในสานกั งาน เช่น ธนาคาร บริษัทห้างร้านต่างๆ งานประเภทนี้ต้องติดต่อ
กบั บคุ คลภายนอกมากมายแบบเส้อื ควรมสี ่วนท่ดี ึงดูดความสนใจของลกู ค้า สผี ้าควรใช้สีสัน
สดใสใหค้ วามสดช่ืนสบายตาต่อผ้พู บเหน็

เสื้อโอกาสพิเศษ คือ เส้ือที่ใส่ในโอกาสพิเศษและเป็นแบบเสื้อท่ีใส่เฉพาะ
โอกาสนั้นๆ ไม่สามารถ ใส่ไปในงานอ่ืนได้เลยซ่ึงต่างจากเส้ือผ้าโอกาสปกติ เช่น ชุด
ลาลอง ชุดทางาน เราสามารถนามาใส่ในโอกาสพิเศษได้ ยกตัวอย่างเช่น ชุดทางาน
เม่อื ใส่ทางานต้ังแต่เช้าถึงเยน็ แต่มีความจาเป็นต้องไปงานเล้ียงเพียงหาเครื่องประดับ
มาตกแต่งใหส้ วยงามขน้ึ กไ็ ปงานเลยี้ งไดโ้ ดยไมผ่ ิดกาลเทศะ เสอ้ื โอกาสพเิ ศษมดี ังน้ี

• ชดุ กีฬา การออกแบบตอ้ งดลู กั ษณะแบบให้คล้อยตามการเคลอ่ื นไหวอิริยาบถของ
กีฬาแต่ละชนดิ กฬี าบางประเภทจะมีสีและแบบเฉพาะ เช่น ชดุ เทนนิสจะใชส้ ีขาว
เป็นชุดกระโปรง่ ส้นั เส้อื แขนกุด เปน็ ต้น

• เสือ้ กันหนาว การออกแบบควรใหใ้ ชไ้ ด้ทุกฤดหู นาวจะคุ้มและไมล่ ้าสมยั ควร
เลอื กใชผ้ ้าทอแน่ มผี วิ สัมผสั เรียบหรือมีขนเพยี งสั้นๆ เสอื้ มีความยาวพอสมควร
แขนยาวไม่มีขอบปลายแขน กระดุมควรเลือกชนิดอย่างดี แบบเรยี บไมม่ สี ่ิง
ตกแตง่ ออกแบบใหม้ ีกระเปา๋ เจาะ ควรใชส้ ีเขม้ ๆในการออกแบบ

• เสอื้ สทู การออกแบบเปน็ แบบปกเทเลอรใ์ ช้ผ้าสีเขม้ ๆ ทบึ ๆ ผา้ ทีเ่ หมาะท่สี ดุ คอื ผ้า
ทอเนื้อแนน่ ผา้ ขนสัตว์ ความยาวของเสอ้ื ตา่ กว่าเอว 10-15 ซม. ตดิ กระดมุ 3
เม็ด เม็ดสดุ ท้ายอยเู่ หนือเอว

• ชุด Cock tail เปน็ ชุดทสี่ วมใส่ในเวลาระหว่าง 18.00-20.00 น. เป็นงานเลี้ยง
ที่ให้แขกเดินพบปะสังสรรค์ในงานจะเล้ียงเฉพาะเครื่องดื่มและของว่างไม่มีเก้าอ้ี
ให้น่ัง แขกทุกคนจะยืนและเดินไปท่ัวในบริเวณงาน การออกแบบควรเป็นชุดท่ี
โชว์ด้านหลังมีการตกแต่งที่สวยงาม ด้านหลังไม่ควรตัดเป็นกระโปร่งยาวลากพื้น
สีผ้าควรเป็นสสี นั สดใส เนอื้ ผ้าบางเบา หรือผา้ ทีม่ ีน้าหนกั พลิ้วไหว

• ชุดราตรแี บ่งออกเปน็ 2 ประเภทคอื

– ชุดราตรแี บบเป็นทางการ เปน็ ชุดยาวจรดพืน้ ตกแตง่ สวยงามใชผ้ ้าท่มี ีความมันวาว

– ชุดราตรแี บบไม่เป็นทางการ เป็นชุดราตรีที่ไม่จากัดแบบใช้ได้ท้ังชุดส้ันและชุดยาว
ใส่ไดต้ ั้งแตช่ ว่ งบา่ ยถงึ กลางคนื เลือกใช้ผ้าได้ทุกประเภทตามความเหมาะสม

• ชดุ วิวาห์ เปน็ ชดุ ทีใ่ ช้ในโอกาสพเิ ศษคอื งานฉลองมงคลสมรส ชุดววิ าหส์ ว่ นใหญ่
จะออกแบบและตัดเยบ็ ด้วยผา้ พ้นื สอี ่อน มีการตกแต่งท่ีหรูหรา

• ชดุ ว่ายน้า การออกแบบชุดว่ายน้า ไม่เน้นเร่ืองการพรางรูปร่างเนื่องจาก
ชุดว่ายน้าต้องกระชับพอดีตัว การตัดเย็บจะใช้ผ้ายืดท่ีมีคุณภาพดีเพ่ือ
ความยดื หย่นุ ตามอิรยิ าบถ นิยมทั้งผา้ พนื้ และผ้าทมี่ ีลวดลาย

พนื้ ฐานการออกแบบ

• การออกแบบเสื้อผ้าต้องอาศัยพ้ืนฐานการออกแบบ ซึ่งประกอบด้วย
องค์ประกอบทีส่ าคัญ ต่าง ๆ คอื

• 1. เสน้ ( Line )
• 2. สี ( Color )
• 3. ทวี่ า่ ง ( Space )
• 4. รูปแบบหรือรปู รา่ ง ( Form )
• 5. พ้ืนผิว ( Texture )
• 6. เส้นกรอบนอก ( Silhouettes )

เส้น (Line )

• เส้นมีความสาคญั ต่อการออกแบบ เพราะรูปรา่ งตา่ ง ๆ ทปี่ รากฏต่อสายตา อาศยั
• เส้นเป็นตัวนารูปแบบ เส้นเกิดจากการต่อจุด 2 จุดหรือเกิดจากจุด ๆ เดียวเป็น

จุดเร่มิ ต้นของเส้น เกิด
• จากจุดหลายร้อนหลายพัน หลายหม่ืน หลายล้านจุดที่ต่อ ๆ กันไป จนแสดงเป็น

เสน้ ตั้ง เส้นนอน
• เส้นโค้ง เส้นหัก แสดงทิศทางให้เกิดรูปร่าง ทาให้เกิดมีเน้ือท่ี มีขนาด มีน้าหนัก

เกดิ ลักษณะพนื้ ผวิ
• เส้นสามารถแสดงให้เหน็ ความเคลอ่ื นไหว

ในการออกแบบเสื้อผ้า เส้นใช้เป็นส่ิงท่ีวาดเป็นรูปร่างหรือเส้นกรอบนอก
และใช้วาดส่วนที่ตกแต่งภายในรูปร่างเช่น เส้นเอว เส้นคอ ตะเข็บ เกล็ดทรง หรือ
เปน็ เสน้ ท่ีเกิดจาก ส่ิงทต่ี กแตง่ เชน่ ลูกไม้ ยางยืด การก๊นุ การจีบ ฯลฯเส้นท่ีมีลักษณะ
ตา่ ง ๆ กนั จึงมคี วามหมายและคณุ คา่ ของเสน้ แตล่ ะลกั ษณะไมเ่ หมือนกนั นักออกแบบ
จงึ แยกลกั ษณะคณุ คา่ ของเสน้ แต่ละชนิด ดงั นี้

• 1. เส้นนอน ( Houzontal lines )

• 2. เสน้ ต้ัง ( Vertical lines )

• 3. เส้นโค้ง ( Curved lines )

• 4. เส้นซกิ แซก ( Zigzag lines )

• 5. เส้นทแยง ( Diagonal lines )







สี ( Color )

สีเป็นส่วนหนง่ึ ของแฟช่นั เป็นส่วนประกอบของแฟชั่นเส้ือผ้า แม้กระท่ัง ผมและ
เคร่ืองประดับยังต้องเลือกสีให้เข้ากับเสื้อผ้าที่ใส่ สีอาจจะเป็นสิ่งท่ีสาคัญสาหรับ high
fashion ของฤดูกาลหน่งึ และไปสู่อนาคต เสอื้ ผา้ สาเรจ็ รูปหรือเส้ือผ้าอุตสาหกรรม ที่มีการ
เปล่ียนแปลงท่ีรวดเร็ว ส่วนมากจะเปล่ียนในเร่ืองของสีก่อนที่จะคิดเปล่ียนในเร่ืองของ
รูปแบบแฟชน่ั แตล่ ะสมัย ออกมาในลกั ษณะท่หี ลากหลาย สสี ันใหม่ ๆ ซ่งึ แตกตา่ งจากสมยั ที่
ผ่านมา สีที่เป็นแฟช่นั ท่ีออกมาเป็นสีแท้ ๆ จะน้อย ส่วนมากจะออกมาเป็น shade ของสีท่ี
หลากหลายในตัวของแต่ละสี ( เป็นสที ผ่ี สมสดี าเขา้ ไปในแต่ละสี )

ในการเลือกเสอื ้ ผ้าสาหรับผ้สู วมใส่ จงึ จาเป็นต้องมีความรู้เก่ียวกบั
เร่ืองสีท่ีผู้สวมใส่ชอบและเหมาะกบั ลกั ษณะผิว ผม ของผ้สู วมใส่ เม่ือรู้ถึง
พนื ้ ฐานของสีแล้ว นอกจากจะเลือกใช้สีแล้ว ยงั สามารถนาไปประยกุ ต์หรือ
ผสมกบั สีตา่ ง ๆ ได้อยา่ งเหมาะสมด้วยสิ่งที่ควรรู้เกี่ยวกบั สี

• สีขั้นที่ 1 ( Primary Color ) สที ่ีมอี ยู่ในโลกนี้เปน็ พัน ๆ สี เกิดจากสี
พื้นฐานท่สี าคญั 3 สี คอื สแี ดง สเี หลือง สีนา้ เงิน ไมม่ ีสีใด ๆ ที่ผสมกนั
แลว้ ได้ออกมาเปน็ 3 สนี ้ี

• สีขนั้ ท่ี 2 ( Secondary Color ) เกิดจากการนาสีขนั้ ท่ี 1 จานวน
2 สีในจานวน (อตั ราสว่ น ) ท่ีเทา่ กนั มาผสมกนั จะได้สสี ้ม สีเขยี ว สมี ว่ ง

• สขี ้ันท่ี 3 ( Tertiary Color ) ในทางปฏิบัติคอื เอาสีขัน้ ท่ี 2
จานวน 2 สใี นจานวน ( อตั รา )ท่ีเทา่ กันมาผสมกนั

หลกั การจดั คู่สีในการออกแบบเส้ือผา้

สโี มโนโทน(monotone color) คอื การใช้สีเพียงโทนสีเดียวใน
การทางาน แต่ในโทนสีนั้นๆ จะมนี ้าหนกั ออ่ น กลาง เขม้ และเขม้ สดุ

ให้ความรู้สึก กลมกลนื ขรึม สงบ คลาสสิคชอบ สนั โดษชอบธรรมชาติ ไม่
ชอบความแปลกใหม่ เชน่ สีเทา - สดี า สเี ทา – สีเขียวข้มี ้า สีดา – สี
น้าตาล สีเขียวขีม้ ้า - สนี ้าตาล

กลุ่มพาสเทล (Pastel) คือสีในวรรณะต่าง ๆ ที่เกิดจากการเอาสีขาวมาผสม
เพื่อลดความเขม้ ข้นของเนือ้ สลี ง ให้ความรสู้ กึ นุ่มๆ หวานๆ และโรแมนติก ซึ่งเป็นท่ีนิยม
มากในหมูแฟช่ันเสื้อผ้า หรือเครื่องส้าอาง ที่ท้าให้คุณผู้หญิงหลายๆคนสามารถใส่เส้ือผ้า
ทเี่ ฉดสีแรงๆด้วยการเลือกสีพาสเทล เพ่ือดรอปความสดของสีแทน กลุ่มสีนี้ให้ความรู้สึก
ออ่ นหวานนา่ รัก รา่ เริ งแจม่ ใส เชน่ สชี ม – พูออ่ น สฟี า้ – อ่อน สคี รีม – สเี บจ เปน็ ต้น



การวาดโครงร่างหนุ่

• โครงร่างหุน่ คนปกติ

การเขียนภาพโครงร่างหุ่นคน ผู้ท่ีจะวาดภาพต้องศึกษาในเรื่องของสัดส่วน
และโครงสร้างของร่างกายมนุษย์เสียก่อนเพื่อเป็นแนวทางซ่ึงจะท้าให้ได้ภาพที่ ถูกต้อง
เพราะถ้าไม่ถูกต้อง หรือผิดสัดส่วน ก็จะมองหรือรู้ได้ทันทีเพราะเป็นส่ิงใกล้ตัวอยู่แล้ว
การเขียนภาพคนมสี ิง่ ต้องคิดคา้ นึง อยู่มาก เพราะมีท้ังเพศหญิง เพศชาย และมีอิริยาบถ
ตา่ ง ๆ เชน่ น่ังนอน เดิน ยืนฯลฯ ซึ่งในแต่ละ ท่าทางของการเคลื่อนไหวจะให้ความรู้สึก
และสวยงามเหมาะสมตา่ งกัน

การสร้างโครงหุ่นจาลองในท่ายืนตรง

การรสู้ ัดส่วนช่วยให้
1. ชว่ ยในการวาดภาพคนได้สัดส่วนทถี่ ูกตอ้ งมีความ
สวยงาม หรอื สร้างสรรคไ์ ด้ตาม จุดประสงค์
2. เปน็ ขอ้ มลู ในการออกแบบผลงานต่าง ๆ เพ่อื การใช้
สอยที่สะดวกสบาย เพื่อความ สวยงามและ
แนวความคิดสร้างสรรค์
3. ช่วยในการสร้างเสริม ปรับปรุง หรือพัฒนาบุคลิก
ของบคุ คล

โครงรา่ งห่นุ แฟช่นั ดไี ซน์หรอื โครงรา่ งหนุ่ ทใ่ี ช้ในงานออกแบบ

การวาดหนุ่ แฟชน่ั ในทา่ ทางตา่ งๆ
การวาดหนุ่ แฟชน่ั นน้ั จะตอ้ งคานงึ โครงสรา้ งของหนุ่ (Figure) ในทีน่ ี้ใช้รปู ทรง

เรขาคณิตเป็นตวั กาหนดโครงสร้างของหนุ่ เพื่อใหง้ า่ ยตอ่ การ sketch โดยห่นุ จะถูก
แบ่งออกเป็น 10 ส่วนเทา่ ๆกนั

- วาดเส้นแกนลาตวั แกนของแขน และแกนของขา ตามทา่ ทางทตี่ ้องการ
- เม่ือไดโ้ ครงสรา้ งของหุ่นแลว้ จากนั้นเตมิ รายละเอยี ดของหนุ่ ใหค้ รบถว้ น



• การวาดหุ่นแฟชั่นในท่าทางต่างๆ
ก า ร ว า ด หุ่ น แ ฟ ช่ั น นั้ น จ ะ ต้ อ ง

คานงึ โครงสรา้ งของหุ่น (Figure) ในที่นี้
ใ ช้ รู ป ท ร ง เ ร ข า ค ณิ ต เ ป็ น ตั ว ก า ห น ด
โครงสร้างของหุ่นเพ่ือให้ง่ายต่อการ
sketch โดยหุ่นจะถูกแบ่งออกเป็น
10 ส่วนเทา่ ๆกัน

- วาดเส้นแกนลาตัว แกนของแขน และ

แกนของขา ตามท่าทางที่ต้องการ
- เมอื่ ได้โครงสรา้ งของหนุ่ แลว้ จากนน้ั

เติมรายละเอียดของหนุ่ ให้ครบถว้ น

• ศกึ ษาเปรยี บเทยี บสดั ส่วนของร่างกายสตรี

สดั สว่ นของคนปกติ โดยเฉพาะของชาวเอเชียแบ่งส่วนสูงเป็น 7-8 ส่วน โดยมี
ความสูงระหว่าง 156-170 เซนติเมตร ในการวาดภาพคนในงานศิลปะถือว่าเป็น
สัดส่วนที่ถูกต้องสวยงาม ผู้เรียนจะวาดให้เห็นลักษณะของโครงกระดูกและกล้ามเน้ือท่ี
สวยงาม แต่ในงานออกแบบเสื้อผ้า สัดส่วนท่ีสวยงามและเหมาะสมท่ีจะเป็นแบบได้
ก้าหนดความสูงไว้ 190 เซนติเมตร โดยจะมีช่วงขายาวกว่าสัดส่วนของคนปกติ ในการ
วาดอาจดูผิดธรรมชาติ แต่งานออกแบบเสื้อผ้า นักออกแบบต้องการนางแบบท่ีมีความ
สง่างาม หุ่นแฟช่ันดีไซน์จึงก้าหนดความสูงให้สูงกว่าคนปกติ โดยแบ่งความสูงออกเป็น
9-10 ส่วน ตามแบบฉบบั ของหุ่นยโุ รป หุ่นจะมีชว่ งไหลก่ วา้ ง สะโพกเลก็ และช่วงขายาว

การวาดโครงร่างหุ่น