นิตยาพร สุขี แก้ปัญหาพฤติกรรมการแกล้งเพื่อนโดยนิทานคุณธรรม อนุบาล

เร่อื งทวี่ จิ ัย การแก้ปัญหาพฤตกิ รรมการแกลง้ เพ่ือน โดยใช้นทิ านคุณธรรม

ช่ือผู้วจิ ัย นางสาวนิตยาพร สุขี

ระยะเวลาวจิ ัย ๙ – ๒๗ สงิ หาคม พ.ศ. ๒๕๖๓

............................................................................................................................. .......................................

๑. ความเปน็ มาและความสําคัญ

ในสภาพปัจจบุ นั การแข่งขันทางเศรษฐกจิ วตั ถุนิยมและวัฒนธรรมตะวนั ตกหลัง่ ไหลเข้ามาทํา ให้

สภาพ สงั คมและวธิ ีการดําเนินชวี ติ ขิงบุคคลและครอบครัวแปรเปลี่ยนไปเด็กจึงแสดงพฤติกรรมท่ีไม่พงึ ประสงค์

ออกมา โดยปราศจากความยับยงั้ ชั่งใจ

เดก็ กลัน่ แกลง้ เพ่ือนอาจจะเป็นเร่อื งปกตอตามนิสยั ท่ีซุกซนไปตามเร่ืองตามราว แต่เม่อื ใดกต็ ามท่ีมี

พฤติกรรมการแกลง้ เพือ่ นถข่ี ้ึนเรื่อย ๆ จนเกดิ นิสยั อาจจะเกดิ ปัญหาตามมาได้ ซ่ึงเดก็ ทชี่ อบแกลง้ เพื่อน

ภาษาองั กฤษเรยี กว่า บลู ล่ี เปน็ พฤติกรรมที่ไมเ่ หมาะสม ในปัจจบุ นั พบมากขนึ้ เร่ือย ๆ ท้ังเพศหญิงและเพศ

ชายตงั้ แตป่ ระถมไปจนถงึ มัธยม การกล่นั แกล้งมีทั้งการใชค้ ําพดู และการกระทาํ ระดับความรนุ แรงมตี ้ังแต่

ทําให้เพ่ือนต้องอับอายด้วยคําพดู และด้วยการกระทํา เด็กทชี่ อบแกลง้ เพื่อนต้องรีบแก้ไขตง้ั แตเ่ ด็ก หาก

ปลอ่ ยใหก้ ลน่ั แกล้งจนชนิ จะติดเปน็ นิสยั เด็กจะฮึกเหิมทําอย่างต่อเน่ือง ทั้งที่บางครั้งการกระทําอาจเขา้ ข่าย

ผิดกฎหมาย (พญ. พรรณพิมล วปิ ลุ ากร)

ขา้ พเจ้านางสาวนิตยาพร สุขี ตาํ แหน่งครู โรงเรยี นศรแี ก้งคร้อ ครูประจาํ ช้นั อนุบาล ๓/๒ จาก

การสังเกตพฤติกรรมเด็กในห้องเรียน พบว่ามเี ด็ก ๒ คน มีพฤติกรรมชอบแกล้งเพอ่ื นทกุ วนั ๆ ละหลาย ๆ

ครั้งบางครัง้ มีผู้ปกครองโทรศัพทม์ าปรึกษาว่าลูก หลานถกู เพ่ือนแกล้ง ครูได้พยายามปรับพฤติกรรม อธิบาย

หลายคร้ัง แต่เดก็ กย็ ังมีพฤติกรรมแกล้งเพื่อนเหมือนเดมิ เด็กที่ถูกแกล้งไม่อยากมาโรงเรียน และเพื่อน ๆ ไม่

อยากร่วมทํางานกลุ่มด้วย จึงทาํ ใหเ้ กดิ ปัญหาในห้องเรียน

๒. วัตถปุ ระสงค์
๑. เพ่อื แก้ปญั หาพฤติกรรมการแกล้งเพื่อน โดยใชน้ ิทานคุณธรรม
๒. เพ่อื ให้เดก็ สามารถอยรู่ ่วมกบั เพ่ือน และดาํ เนนิ กจิ วัตรประจาํ วันได้อยา่ งมีความสุข

๓. สมมตฐิ านการวิจยั
หลงั จากการใช้นทิ านคณุ ธรรม เด็กจะมีพฤติกรรมการแกลง้ เพอ่ื นลดลง

๔. ตัวแปรทศ่ี ึกษา

ตัวแปรต้น ชดุ นทิ านคุณธรรมจํานวน ๙ เรอ่ื งได้แก่ ๑. นทิ านเรื่องชา้ งเกเร ๒. เด็กขี้แกล้ง
๓. จกุ๊ จ๊กิ จอมเกเร ๔. หมแี พนด้ากับกระต่ายจอมเกเร ๕. สนุ ขั เกเร ๖. หมีใหญ่จอมเกเร ๗. ช้างปา่ จอมเกเร
๘. เดก็ ดไี มข่ ้ีแกล้ง ๙. เหยย่ี วกลับใจ

ตัวแปรตาม พฤติกรรมการแกล้งเพอ่ื น
๕. ประโยชนท์ ี่ได้รบั

เด็กท่ีได้รับการทดลองใชน้ ทิ านคุณธรรมลดพฤติกรรมแกล้งเพอ่ื น / มีพฤติกรรมแกล้งเพื่อน
ลดลง

๖. ขอบเขตการจิวยั
๖.๑ ประชากร
เด็กชนั้ อนบุ าลปีท่ี ๓/๒ โรงเรียนศรีแกง้ คร้อ อ. แกง้ คร้อ จ.ชยั ภูมิ ภาคเรียนที่ ๑ ปี

การศกึ ษา ๒๕๖๓ จํานวน ๒๗ คน
๖.๒ กลมุ่ เปา้ หมาย
นักเรียนชายชัน้ อนบุ าลปที ี่ ๓/๒ โรงเรียนศรีแก้งครอ้ อ. แกง้ คร้อ จ.ชยั ภูมิ ภาคเรียนที่ ๑

ปกี ารศึกษา ๒๕๖๓ จาํ นวน ๒ คน

๗. ระยะเวลา
ทดลองในภาคเรียนที่ ๑ ปีการศกึ ษา ๒๕๖๓ เปน็ ระยะเวลา ๓ สปั ดาห์ ๆ ละ ๓ วนั

๘. วธิ กี ารดาํ เนินงานวจิ ัย
๘.๑ เก็บรวบรวมขอมูล/ศึกษาสภาพปญหา/วางแผน
- จากการศึกษาขอมูลจากผูปกครองของ เดก็ ชายเทอดดศักด์ิ รนื่ มาลี และเดก็ ชายอาทิตย์

ธรรมสขุ เปนบุตรที่พ่อกบั แม่อยา่ ร้างกัน เป็นบตุ รคนเดยี ว เด็กชายเทอดดศักด์ิ รน่ื มาลี อาศยั อยู่กบั
ยาย เดก็ ชายอาทติ ย์ อาศยั อย่กู บั ตาและยาย ซง่ึ เด็กทั้ง ๒ คนถูกตามใจมาตลอด เมื่อมาอยูรวมกบั เพ่อื น
ทโ่ี รงเรยี น ไมส่ ามารถปรับตวั เขากับเพื่อน ๆไดเพราะเพื่อน ๆไมใหเลนของเลนตามทต่ี องการ จงึ ทําใหเกดิ
ปัญหากลายเป็นเด็กท่มี ีพฤติกรรมชอบแกล้งเพ่ือน

- เล่านทิ านคณุ ธรรมก่อนนอนกลางวนั สปั ดาห์ละ ๓ เรอื่ ง ในวันจนั ทร์ พธุ ศุกร์
๘.๒ เครื่องมือท่ีใช้

๘.๒.๑ เครือ่ งมือทใ่ี ช้ในการแกป้ ัญหา/แนวทางแก้ไขคอื นิทานคุณธรรม ๙ เร่ือง

๘.๒.๒ เคร่ืองมือทใี่ ช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล
- แบบสงั เกตพฤติกรรม

๘.๓ วธิ กี ารเกบ็ รวบรวมขอ้ มูล
- รวบรวมแบบสังเกตพฤติกรรมเดก็ กอนการเลานิทานคุณธรรม และสงั เกตพฤติกรรมหลงั

การ เลานทิ านคุณธรรม
๘.๔ การวิเคราะหข์ ้อมูล

- เชงิ บรรยายจากแบบสังเกตพฤติกรรม
๙ ผลการวจิ ยั

ผลการวิจยั พบวา นิทานคุณธรรมสามารถปรับพฤติกรรมการรงั แกเพอ่ื นไดโดยเด็กมีพฤตกิ รรมการ
รงั แกเพอื่ นลดลง ซ่งึ เน่ืองมาจากเนอ้ื หาในนิทานท้ัง ๙ เรอ่ื งคือ

๑. นิทานเร่ืองช้างเกเร
๒. เด็กขี้แกล้ง
๓. จุ๊กจ๊กิ จอมเกเร
๔. หมแี พนดา้ กับกระต่ายจอมเกเร
๕. สุนขั เกเร
๖. หมีใหญ่จอมเกเร
๗. ช้างป่าจอมเกเร
๘. เด็กดไี มข่ ี้แกลง้
๙. เหย่ียวกลับใจ

๑๐. สรุปและอภิปรายผล
จากการสงั เกตพฤติกรรมเด็กเก่ียวกบั พฤตกิ รรมการแกลง้ เพ่ือน ในชนั้ อนุบาล ๓/๒ โรงเรยี นศรแี กง้ ครอ้ เด็ก
จํานวน ๒ คน ท่มี ีพฤติกรรมชอบแกล้งเพ่ือน เมื่อฟงนิทานคุณธรรม เดก็ จะคอยๆปรบั เปลี่ยนพฤติกรรม การ
แกลง้ เพื่อนลดลงไปเรอื่ ยๆ เมื่อเลานทิ านครบท้ัง ๙ เรือ่ งเด็กมีพฤตกิ รรมทไี่ มแกล้งเพ่ือน

ดําเนินการเกบ็ รวบรวมขอมลู โดยการใชแบบสงั เกตพฤติกรรมการแกล้งเพื่อน ดาํ เนนิ การ วจิ ัยเพ่อื แก
ปญหาพฤติกรรมการรงั แกเพ่ือน เปนระยะเวลา ๓ สปั ดาหระหวางวนั ท่ี ๙ –๒๗ สงิ หาคม ๒๕๖๓
ผลการวิจัยพบวา นทิ านคุณธรรมสามารถปรบั พฤติกรรมการแกล้งเพ่ือนไดโดยเด็กมี พฤตกิ รรมการรแกล้ง
เพ่ือนลดลง ซึง่ เน่ืองมาจากเนื้อหาในนิทานทงั้ ๙ เร่ืองคอื

๑. ช้างเกเร

๒. เดก็ ข้ีแกลง้
๓. จกุ๊ จ๊ิกจอมเกเร
๔. หมแี พนดา้ กบั กระตา่ ยจอมเกเร
๕. สุนขั เกเร
๖. หมีใหญ่จอมเกเร
๗. สงิ โตจอมเกเร
๘. เด็กดีไม่ขี้แกล้ง
๙. เหย่ียวกลับใจ
ดังนัน้ การใชนิทานที่มีการสอดแทรกคุณธรรมคําสอน คติสอนใจจงึ มผี ลตอการเปล่ียนแปลง
พฤติกรรมการแกลง้ เพอื่ นของเด็กลดลงได

7. ขอเสนอแนะ
- ควรใหผูปกครองมสี วนรวมในการเลานทิ านสอดแทรกคุณธรรมใหลูกฟงที่บาน
- ในกรณีบนั ทึกผลลงแบบสังเกตพฤติกรรมหลังการเลานิทานคณุ ธรรม พบเดก็ มีพฤติกรรมท่ดี ขี ้นึ

อาจใชแรงเสริมโดยครูคอยใหคําชม เพื่อการแกปญหาในระยะเวลาทเี่ ร็วยิ่งข้นึ

บันทกึ สรุปแต่ละสัปดาห์
สัปดาหที่หนึง่ เด็กทั้ง ๒ คน เมอ่ื ฟงนิทานคณุ ธรรมเร่ืองชางจอมเกเรทกุ วนั ๆ โดยครู เลา
นิทานโดยเพิม่ เทคนคิ ข้นึ เรื่อยๆ จนถงึ การมีสวนรวมในการเลานิทาน ปรากฏวาเด็กยังมีพฤตกิ รรมท่ี
แกล้งเพื่อนท้ัง ๒ คน
สัปดาหทสี่ อง เด็กทัง้ ๒ คน เมอ่ื ฟงนทิ านคุณธรรมเร่ืองหมีเกเรทุกวันๆ โดยครูเลานทิ าน
โดย เพิ่มเทคนิคข้ึนเรื่อยๆ จนถึงการมสี วนรวมในการเลานิทาน ปรากฏวาเดก็ เริม่ ลดพฤตกิ รรมการ
แกล้งเพ่ือนลง บางรายการเชนการซ่อนรองเท้าเพื่อนและการแยง่ ของเลน่ จะลดลงชัดเจน
สปั ดาหที่สาม เด็กท้ัง ๒ คน เมอ่ื ฟงนทิ านคุณธรรมเร่ืองปลาหมกึ เกเรทุกวันๆ โดยครูเลา
นทิ านโดยเพ่มิ เทคนิคข้นึ เรอ่ื ยๆ จนถึงการมีสวนรวมในการเลานิทาน ปรากฏวาเด็กลดพฤติกรรมการ
แกล้งเพื่อนลง จน ๒ วันสุดทายของการสงั เกต พฤติกรรมการแกลง้ เพ่ือนลดลง

เคร่ืองมอื ในการเก็บขอมูล

แบบสรุปการสงั เกตพฤติกรรมการรังแกเพอ่ื น

สัปดาห์ที่ ๑

ช่ือเดก็ ชายเทดิ ศักด์ิ รน่ื มารี ชัน้ อนบุ าลศึกษาปที่ ๓/๒

ผูประเมิน นางสาวนติ ยาพร สุขี ครูประจาํ ชัน้

คําช้ีแจง เม่ือครูเลานิทานแลวสงั เกตพฤตกรรมการแกล้งเพ่ือนท่เี ด็กแสดงออก

ข้อที่ การกระทาํ พฤติกรรมท่แี สดงออก หมายเหตุ
๓๒๑

๑ การแยง่ ของเล่น 

๒ การผลักเพ่ือน

๓ การซ่อนรองเท้า 

๔ เก็บเงนิ เพื่อนมาฟ้องครู 

๕ การแย่งเข้าแถว 

แบบสรุปการสังเกตพฤติกรรมการรงั แกเพื่อน

สปั ดาหท์ ี่ ๑

ช่อื เด็กชายอาทติ ย์ ธรรมสุข ชั้นอนบุ าลศึกษาปที่ ๓/๒

ผูประเมนิ นางสาวนิตยาพร สุขี ครูประจาํ ชัน้

คาํ ช้แี จง เมอ่ื ครเู ลานิทานแลวสังเกตพฤตกรรมการแกลง้ เพื่อนทีเ่ ด็กแสดงออก

ขอ้ ท่ี การกระทํา พฤติกรรมทแ่ี สดงออก หมายเหตุ
๓๒๑

๑ การแย่งของเล่น - -

๒ การผลักเพ่ือน - -
๓ การซอ่ นรองเท้า - -
๔ เก็บเงนิ เพอ่ื นมาฟ้องครู - --
๕ การแยง่ เข้าแถว - -

เกณฑการประเมิน
ระดบั ๓ หมายถึง รกั แกเพอ่ื นน้อย ๑ คร้ัง / วนั

ระดับ ๒ หมายถงึ รกั แกเพ่ือนปานกลาง ๒ คร้งั / วัน
ระดับ ๑ หมายถึง รักแกเพื่อนมาก ๓ ครง้ั / วัน

เครอื่ งมือในการเก็บขอมูล

แบบสรปุ การสงั เกตพฤติกรรมการรงั แกเพอ่ื น

สปั ดาหท์ ่ี ๒

ชื่อเดก็ ชายเทอดศักดิ์ รนื่ มาลี ชั้นอนบุ าลศึกษาปที่ ๓/๒

ผูประเมิน นางสาวนิตยาพร สขุ ี ครูประจาํ ช้ัน

คาํ ช้ีแจง เมอื่ ครูเลานิทานแลวสงั เกตพฤตกรรมการแกล้งเพ่ือนทีเ่ ด็กแสดงออก

ขอ้ ที่ การกระทาํ พฤติกรรมท่แี สดงออก หมายเหตุ
๓๒๑

๑ การแย่งของเล่น - -

๒ การผลักเพื่อน --

๓ การซ่อนรองเท้า ---

๔ เก็บเงินเพ่อื นมาฟ้องครู  - -

๕ การแย่งเข้าแถว - -

แบบสรปุ การสังเกตพฤติกรรมการรงั แกเพอ่ื น

สปั ดาหท์ ี่ ๒

ชือ่ เดก็ ชายอาทติ ย์ ธรรมสขุ ช้นั อนุบาลศกึ ษาปท่ี ๓/๒

ผูประเมนิ นางสาวนิตยาพร สขุ ี ครปู ระจาํ ช้ัน

คาํ ชี้แจง เมอ่ื ครเู ลานทิ านแลวสังเกตพฤตกรรมการแกลง้ เพ่ือนทเ่ี ด็กแสดงออก

ข้อที่ การกระทาํ พฤติกรรมทีแ่ สดงออก หมายเหตุ
๓๒๑

๑ การแยง่ ของเลน่ --

๒ การผลักเพ่ือน --

๓ การซอ่ นรองเท้า ---

๔ เกบ็ เงนิ เพื่อนมาฟ้องครู - - -

๕ การแยง่ เข้าแถว --

เกณฑการประเมิน
ระดบั ๓ หมายถงึ รกั แกเพื่อนน้อย ๑ ครั้ง / วัน

ระดับ ๒ หมายถงึ รกั แกเพ่ือนปานกลาง ๒ คร้งั / วัน
ระดับ ๑ หมายถึง รักแกเพื่อนมาก ๓ ครง้ั / วัน

เครื่องมอื ในการเกบ็ ขอมลู

แบบสรปุ การสังเกตพฤติกรรมการรงั แกเพื่อน

สัปดาหท์ ่ี ๓

ชอ่ื เด็กชายเทอดศกั ด์ิ รื่นมาลี ชัน้ อนบุ าลศึกษาปที่ ๓/๒

ผูประเมิน นางสาวนติ ยาพร สุขี ครูประจาํ ชน้ั

คําชแ้ี จง เม่อื ครูเลานทิ านแลวสงั เกตพฤตกรรมการแกลง้ เพื่อนที่เด็กแสดงออก

ขอ้ ที่ การกระทํา พฤติกรรมทแี่ สดงออก หมายเหตุ
๓๒๑

๑ การแยง่ ของเลน่ - -

๒ การผลกั เพื่อน ---

๓ การซ่อนรองเท้า ---

๔ เก็บเงินเพ่ือนมาฟ้องครู - - -

๕ การแยง่ เข้าแถว ---

แบบสรปุ การสังเกตพฤติกรรมการรังแกเพอ่ื น

สปั ดาห์ที่ ๓

ช่อื เด็กชายอาทิตย์ ธรรมสขุ ช้ันอนบุ าลศกึ ษาปที่ ๓/๒

ผูประเมิน นางสาวนติ ยาพร สุขี ครูประจําชน้ั

คําชแี้ จง เม่ือครเู ลานิทานแลวสงั เกตพฤตกรรมการแกลง้ เพื่อนที่เด็กแสดงออก

ขอ้ ท่ี การกระทํา พฤติกรรมทีแ่ สดงออก หมายเหตุ

๓๒๑

๑ การแย่งของเลน่ ---

๒ การผลกั เพ่ือน ---

๓ การซ่อนรองเท้า ---

๔ เก็บเงนิ เพอ่ื นมาฟ้องครู - - -

๕ การแย่งเข้าแถว ---

เกณฑการประเมนิ
ระดับ ๓ หมายถงึ รกั แกเพ่อื นน้อย ๑ คร้งั / วัน

ระดับ ๒ หมายถงึ รกั แกเพ่ือนปานกลาง ๒ คร้งั / วัน
ระดับ ๑ หมายถึง รักแกเพื่อนมาก ๓ ครง้ั / วัน

ภาคผนวก

เคร่อื งมือในการเกบ็ ขอมูล

แบบสรุปการสงั เกตพฤติกรรมการรงั แกเพอื่ น

สัปดาหท์ ี่..........

ชื่อ............................................ ชน้ั ..............

ผูประเมนิ ......................................... ครปู ระจําช้ัน

คาํ ชี้แจง เมอื่ ครูเลานิทานแลวสงั เกตพฤตกรรมการแกล้งเพื่อนท่เี ด็กแสดงออก

ขอ้ ที่ การกระทาํ พฤติกรรมท่แี สดงออก หมายเหตุ
๓๒๑
๑ การแย่งของเล่น
๒ การผลักเพ่ือน
๓ การซ่อนรองเท้า
๔ เกบ็ เงนิ เพอื่ นมาฟ้องครู

๕ การแย่งเข้าแถว

แบบสรุปการสังเกตพฤติกรรมการรังแกเพื่อน

สัปดาหท์ ่ี.........

ชือ่ ............................................ ชน้ั ...............

ผูประเมนิ .............................................. ครูประจาํ ชัน้

คําชี้แจง เม่อื ครูเลานิทานแลวสงั เกตพฤตกรรมการแกล้งเพ่ือนทเี่ ด็กแสดงออก

ขอ้ ที่ การกระทํา พฤติกรรมที่แสดงออก หมายเหตุ

๓๒๑

๑ การแยง่ ของเลน่

๒ การผลกั เพ่ือน

๓ การซอ่ นรองเท้า

๔ เกบ็ เงนิ เพ่อื นมาฟ้องครู
๕ การแย่งเข้าแถว

เกณฑการประเมิน

ระดบั ๓ หมายถึง รกั แกเพื่อนน้อย ๑ ครง้ั / วัน
ระดับ ๒ หมายถงึ รกั แกเพ่ือนปานกลาง ๒ ครัง้ / วัน
ระดับ ๑ หมายถงึ รักแกเพอ่ื นมาก ๓ คร้ัง / วนั

นทิ านคุณธรรมเรอ่ื ง ช้างเกเร

ช้างตวั หน่งึ มีนิสัยเกเร มักเดินไปพบรังมดแดง ซึ่งหลดุ จากกิง่ ไม้ ตกขวางทางอยู่ จงึ ตอ้ ง
ตวาดว่า ..."เฮ้ย ทําไมพวกเจ้าทาํ รังขวางทางเราอยู่ เห็นข้ามา ทาํ ไมไมห่ ลบไปเสยี ตวั เจ้าโตเทา่ ใด?
ถ้าข้าจับฟาดเสียทงั้ รัง เจา้ ก็สู้ขา้ ไม่ได้"
มดไดฟ้ ังกโ็ กรธ และคดิ ว่า ถึงแมว้ ่าเราตัวเล็กก็ไม่ควรมาหม่นิ ประมาท
จึงร้องตอบวา่ ... "ท่านครบั พวกเราไม่คิดจะขวางทางเลย แตร่ ังมันขาดตกลงมา
พวกเราก็จะแบกหามไปก็ไมท่ ัน ถา้ ทา่ นจะกรุณาเอางวง เก่ียวรังข้นึ ไปไว้บนตน้ ไม้
กจ็ ะขอบคุณมาก"
ชา้ งได้ฟงั ดงั นนั้ จงึ เอาปลายงวงจับรังมดแดงขนึ้
ฝา่ ยมดแดงก็กรูกนั เข้าในรูงวง และกัด ช้างได้รับความเจ็บปวดมาก
ชา้ งจะฟาดฟันอยา่ งไร ๆ ก็ไม่หลุด
ชา้ งจงึ ถามว่า ...
"มดเอ๋ย เจา้ มากัดขา้ ทาํ ไม" มดจึงร้องตอบว่า "ท่ขี า้ กดั เจา้ เพราะเจา้ ชอบดหู มน่ิ รงั แกผู้อื่น
ถา้ เจา้ ยงั มีนิสยั อย่างนี้ ขา้ กไ็ ม่วาง" ชา้ งหมดปญั ญา จึงยอม
และตอ่ นน้ั มา มันกไ็ มร่ ังแกใครอกี เลย ...

...............................................................................................................

นิทานคุณธรรมเรอ่ื ง เด็กขี้แกล้ง

ณ โรงเรียนแห่งหนง่ึ วนั แรกของการเปดิ เรยี น เด็กๆทุกคนต้ังใจมาโรงเรียนเพ่ือจะได้พบกบั เพ่ือนๆ
หนุงหนิง : เรามาเลน่ ดว้ ยกนั นะแก้มแดง..
แกม้ แดง : จ้ะ…ปิดเทอมตงั้ หลายวันฉนั คดิ ถึงเพื่อนๆท่สี ดุ เลย
กระปุก : ฉันเล่นด้วยคนนะ
หนุงหนิง : จ้ะๆ เรามาเลน่ เป้ายิงฉุบกนั ( ในขณะทีเ่ ด็กเลน่ ด้วยกนั อย่างสนุกสนาน)
แกน่ แกว้ : ฮือๆๆๆ แก้วจะกลับบา้ นๆ หาแม่ แม่จา๋ ๆ รอแกว้ ดว้ ย ฮือๆๆๆ
คณุ ครู : สวสั ดคี ะ่ คุณแม่ สวสั ดคี ะ่ น้องแกน่ แก้ว
คุณแม่ : สวัสดีคะ่ คุณครู น้องแก่นแก้วงอแงอีกแลว้ ค่ะคณุ ครู ฝากด้วยนะคะคณุ ครู…
คณุ ครู : คะ่ คุณแม่ เดย๋ี วคณุ ครจู ะดูแลให้ค่ะ
แกน่ แกว้ : ไมเ่ อา ไมอ่ ยูท่ ่ีน่ี หนจู ะกลบั บ้าน ฮือๆๆ แม่จ๋า แมจ่ า๋ ..ไมร่ กั แกน่ แกว้ แล้วหรอจะ้ แมจ่ า๋ …ฮอื ๆๆ
แกน่ แกว้ : แมจ่ า๋ …หาแม.่ ..แมจ่ า๋ ..แม่…ฮอื ๆ

ทุกๆวนั แกน่ แก้วมาทโ่ี รงเรียนกจ็ ะร้องไหท้ กุ วัน แต่หลงั จากที่คุณแม่กลบั บ้านแล้วแกน่ แก้วก็
หยดุ ร้องไห้ แต่แกน่ แก้วไม่ชอบเล่นกบั เพื่อนๆ
หนุงหนิง : แกว้ มาโรงเรียนแล้ว แก่นแกว้ จ๋า..เราไปเล่นดว้ ยกันนะ
แก่นแกว้ : ไมเ่ อา…แกน่ แกว้ จะกลับบา้ น…ฮือ
แกม้ แดง : พวกเราคิดถึงแก้วนะ ปดิ เรยี นต้งั หลายวนั ไปเล่นด้วยกันนะ
แก่นแกว้ : กบ็ อกแลว้ ไงวา่ ไมเ่ ล่น “กู”ไมอ่ ยากเลน่
หนงุ หนงิ : แกน่ แก้วพูดไม่เพราะเลย ไม่อยากคุยด้วยแลว้ ไปเล่นกันเถอะเพ่ือนๆ
แก่นแกว้ : ฮ.ึ .ไม่เหน็ อยากคยุ ดว้ ยเลย (วา่ แล้วน้องแกว้ ก็เอากระเปา๋ เขา้ ไปเกบ็ ในห้องเรยี น โดยไมส่ นใจเพ่ือน
เลย)

ในวันน้นั ขณะที่คณุ ครใู ห้เดก็ ๆเล่นท่สี นามเด็กเลน่ เด็กๆต่างเลน่ ดว้ ยกันอย่างนุกสนาน เดก็ หญงิ
แก่นแกว้ เห็นเพ่อื นเล่นกอ็ ยากเลน่ กบั เพ่ือนๆบา้ ง เดินเขา้ ไปหาเพอ่ื นและย่ืนขาไปขวางทางเดนิ เพ่ือน ทําให้
เพ่ือนสะดุดลม้ ลงทันที
กระปุก : โอย้ !! เจบ็ นะแก้ว เพื่อนไมช่ อบ

แก่นแก้วไม่สนใจและเดินไปแกลง้ เพ่ือนคนอน่ื ๆต่อไป ดงึ ผมหนุงหนิงบา้ ง ผลกั เพื่อนบ้างอย่าง
สนุกสนาน โดยท่ีไมส่ นใจวา่ เพ่ือนจะได้รับบาดเจบ็ เคา้ ยังสนุกสนานแล้วเลน่ ตอ่ ไป คุณครเู ห็นเข้าจงึ เรยี ก
แก่นแกว้ เข้ามาคยุ ดว้ ย
คณุ ครู : น้องแกน่ แก้วทาํ อะไรหรอคะ??
แก่นแกว้ : เปล่าค่ะ..หนูเลน่ กับเพ่อื นเฉยๆ (แก่นแกว้ ทําไม่ร้ไู ม่ช้ี)
คุณครู : แล้วหนูเล่นแบบน้ดี มี ้ยั ค่ะ หนชู อบมย้ั ค่ะเวลามีคนมาดึงผมหนู…

แกน่ แก้ว : ไม่คะ่ ..เจ็บค่ะ
คุณครู : แลว้ ถา้ มคี นมาผลกั หนลู ะ่ คะ
แกน่ แกว้ : ไม่คะ่ ..ไม่ชอบค่ะ
คณุ ครู : หนคู ิดวา่ หนูเลน่ แบบนดี้ ีมั้ยค่ะ
แก่นแก้ว : ไมด่ ีค่ะ หนจู ะไมเ่ ล่นแบบนอ้ี กี แลว้ คะ่ คุณครู
คณุ ครู : ดมี ากค่ะ หนไู ปขอโทษเพ่ือนๆ และเลน่ กบั เพือ่ นดๆี นะคะ
แก่นแกว้ : ค่ะคณุ ครู

แก่นแกว้ รับปากคุณครู แต่เขาก็ไมย่ อมทาํ ตามท่ีรบั ปากคุณครไู ว้ แก่นแก้วยังคงเลน่ เหมือนเดมิ และ
แกล้งเพ่ือนเหมือนเดิม และครง้ั นี้แกน่ แก้วผลักนอ้ งกระปุก ทําใหก้ ระปกุ ลม้ และหัวแตก
กระปุก : โอย้ !! เจบ็ จงั เลย ฮือๆๆ
แกน่ แก้ว : เขาขอโทษ…กระปุกอยา่ เป็นอะไรนะ กระปุก…ฮอื ๆ
หนงุ หนิง : กระปุกเปน็ อะไรหรอ….อ้ยุ !! มเี ลือดดว้ ย ไปหาคณุ ครูกันเถอะ

จากเหตุการณ์นั้นทําให้เพื่อนๆในห้องไม่อยากเล่นกบั แกน่ แก้ว แก่นแกว้ ร้สู กึ ผิด รสู้ ึกเหงา
เพราะต้องอยคู่ นเดยี ว แก่นแก้วคดิ ถึงกระปุก เป็นห่วงกระปุก เพราะไมร่ ู้ว่าตอนนี้กระปุกเปน็ อย่างไร เพราะ
กระปุกไม่มาโรงเรยี นหลายวนั แลว้
แกน่ แกว้ : เพ่ือนๆโกรธแก่นแกว้ แลว้ เพ่ือนๆไมร่ ักแกน่ แก้วแลว้ ฮอื .. กระปุกจ๋า แกน่ แก้วขอโทษนะจ้ะ

ขณะน้ันคุณครเู ห็นแก่นแกว้ นัง่ อยู่คนเดียวจึงเดนิ เข้าไปหา
คุณครู : แก่นแกว้ มานง่ั ทาํ อะไรอยู่ตรงนี้จะ้ ไปเลน่ กบั เพ่ือนๆสิจ้ะ
แกน่ แก้ว : หนูไม่อยากเล่นแลว้ ค่ะคุณครู และเพื่อนๆกค็ งไม่อยากใหห้ นเู ลน่ ด้วยแล้วละคะ..หนูขอโทษคะ่
คณุ ครู
คุณครู : หนไู ม่ไดท้ าํ อะไรคุณครสู กั หนอ่ ย แลว้ หนูมาขอโทษคณุ ครูทาํ ไมล่ะคะ่ เดินไปบอกเพื่อนๆดีม้ัยค่ะ
แกน่ แก้ว : เพื่อนๆจะยอมพดู กับหนูเหรอคะคุณครู หนูเป็นเด็กไมด่ ี
คณุ ครู : แกน่ แก้วเป็นเด็กดีจ้ะ เพราะแกน่ แก้วยังรู้ว่าหนเู คยทาํ อะไร ผลเป็นอยา่ งไร? แค่เราปรบั ตัว
ใหม่ ดมี ัย้ ค่ะ
แกน่ แกว้ : ดีค่ะคณุ ครู (แก่นแกว้ ย้มิ ดใี จ)
คณุ ครู : หนูลองเดนิ ไปหาเพ่ือนๆ และขอโทษเพือ่ นๆดูสิคะ คณุ ครูเชื่อวา่ เพอ่ื นๆทุกคนรักแก่นแก้ว และ
พร้อมทจี่ ะเป็นเพื่อนกับแกน่ แกว้
แกน่ แก้ว : ขอบคณุ ค่ะคุณครู

เมื่อแก่นแกว้ เดินเขา้ ไปหาเพื่อนๆ
แก่นแก้ว : หนุงหนิงจ๋า แกม้ แดงจ๋า แกน่ แกว้ ขอโทษนะ ทเ่ี คยแกล้งหนงุ หนงิ กบั แก้มแดง ต่อไปนีแ้ กน่ แก้ว
จะไม่ทําแบบนี้อกี แล้ว แก่นแกว้ ขอโทษจ้ะ
หนงุ หนิง :ไม่เป็นไรจ้ะ เพราะเราเปน็ เพ่อื นกนั ตอ้ งใหอ้ ภยั กนั จริงมยั้ จะ้ แกม้ แดง
แก้มแดง : จ้ะ เราไปเล่นด้วยกันนะจ้ะแก่นแก้ว หนุงหนงิ

ขณะทีเ่ ด็กๆกาํ ลังจะไปเล่นดว้ ยกัน กระปุกก็เดนิ เขา้ มา
กระปุก : จะไปเล่นกันแคส่ ามคน ไมช่ วนกระปุกเลยเหรอ
แก่นแก้ว : กระปุก!! กระปกุ จรงิ ๆด้วย กระปุกเป็นอย่างไรบา้ งจ้ะ? แกน่ แก้วเปน็ ห่วงมากเลยรู้หรอื เปล่า?
กระปุก : กระปกุ หายดีแล้วจ้ะ นไี่ งเหน็ มั้ย แข็งแรงแลว้
แก่นแกว้ : แก่นแกว้ ขอโทษนะกระปุก และขอโทษเพ่ือนๆทุกคนจ้ะ
หนุงหนิง : เพ่ือนๆไมไ่ ดโ้ กรธอะไรหรอกจะ้ เราเป็นเพื่อนกนั นะ แต่แกน่ แก้วตอ้ งสัญญากอ่ นนะว่าต่อไปน้ี

มาโรงเรยี นจะไม่ร้องไห้ ไม่เป็นเด็กขแ้ี ย และไม่แกลง้ เพื่อนๆอีก
แก่นแกว้ : ไดจ้ ้ะ.. แก่นแก้วสัญญาจ้ะ แกน่ แลว้ มีเพ่ือนทน่ี ่ารกั แบบน้ีแล้ว ตอ่ ไปแกน่ แก้วจะรีบมาโรงเรียนแต่
เช้า แกน่ แก้วจะไดม้ าเล่นกบั เพอ่ื นๆ หลังจากนัน้ เด็กหญิงแก่นแกว้ กเ็ ปลี่ยนเป็นเดก็ หญิงแกน่ แกว้ คนใหม่ มา
โรงเรยี นแต่เชา้ ไม่ร้องไห้งอแงอีกเลย และเดก็ ๆในหอ้ งกเ็ ปน็ เพอื่ นทด่ี ีต่อกนั ช่วยเหลอื ซง่ึ กนั และกนั และอยู่
ดว้ ยกนั อยา่ งมีความสุข

........................................................................................................ ....................

นิทานคุณธรรมเร่ือง จุ๊กจ๊ิกจอมเกเร

จ๊กุ จิก๊ เป็นลกู ลงิ แสนซนที่ชอบแกลง้ เพ่ือน ไมว่ า่ ใครจะตกั เตือนอยา่ งไร จ๊กุ จิ๊กก็ไมย่ อมฟัง
วันหนึ่งจุ๊กจก๊ิ ไปเลน่ ฟุตบอลกับเพื่อน ๆ
จอ๋ มแจม๋ : ส่งบอลมาสิ
จุก๊ จก๊ิ : อยากได้มาแย่งเอาไปเลย
จุ๊กจ๊กิ ไมย่ อมสง่ บอลใหเ้ พื่อน เพ่ือน ๆ ว่งิ แยง่ บอล เมอื่ เพื่อนวง่ิ ไปถึง จ๊กุ จกิ๊ เตะบอลข้ามรวั้ ออกไปนอก
โรงเรยี น เพือ่ น ๆ ว่ิงออกไปหาลกู บอล หาเทา่ ไรกห็ าไมเ่ จอ เม่อื จะกลับมาบอกจุก๊ จก๊ิ ปรากฏว่าจุ๊กจ๊กิ วง่ิ
กลับบา้ น

วันตอ่ มาเพือ่ น ๆ ไมย่ อมเล่นกับจ๊กุ จิก๊ เมื่อเพื่อนเดินผา่ น จ๊กุ จิ๊กใช้เทา้ ขัดขาเพื่อน ทําให้เพ่ือนลม้
หวั เข่าแตก

หลังจากวนั น้นั เพ่ือนในหอ้ งเรียนไมม่ ใี ครพูดกับจุ๊กจก๊ิ เลย จุ๊กจกิ๊ ไม่มเี พอื่ นนั่งเศรา้ อยู่คนเดยี ว คุณครู
เดินผา่ นมาเห็น จงึ ถามจุ๊กจก๊ ๆ เลา่ ความจรงิ ใหค้ ุณครฟู ัง ๆ จึงบอกจุ๊กจ๊กิ ไปขอโทษเพือ่ น ๆ

ตงั้ แต่นน้ั มา จ๊กุ จิ๊กก็กลบั ตวั กลับใจ ไมแ่ กล้งใครอีกและเลน่ กับเพื่อนอย่างมีความสขุ
……………………………………………………………………………………………………………………………..

นทิ านคณุ ธรรมเร่ือง หมแี พนดา้ กับกระตา่ ยจอมเกเร

มหี มีแพนด้าน่าตานา่ รักตวั หนง่ึ เดินไปในปา่ และเดนิ ชนกับกระต่ายตวั หนึ่งอย่างไมต่ ั้งใจ
หมแี พนด้ารบี กลา่ วคําขอโทษ “ขอโทษครบั ๆ ผมไมไ่ ด้ต้งั ใจจรงิ ๆ ครับ แตเ่ จ้ากระต่ายซึ่งมีนสิ ยั เกเร
กลา่ วดดุ า่ หมีแพนด้าอยา่ งเสยี งดังวา่

“ฉันยนื ของฉนั อย่ดู ี ๆ มาเดินชนฉนั ได้อยา่ งไร ฉันให้อภัยไมไ่ ดห้ รอกจนกว่านายจะก้มเชด็
รองเทา้ ใหฉ้ นั ก่อน เสียงอันดังของกระต่ายทําให้ได้ยนิ เสยี งไปจนถงึ เจ้าหญิงโครา่ เจ้าหญิงโคร่ารบี วิง่
ไปบอกเจ้าแม่กระต่าย ในพฤตกิ รรมอนั เกเรของเจา้ กระต่าย และแมก่ ระต่ายได้ยนิ คําด่าและกรยิ า
วาจาที่ไม่ข่มขู่ จึงไปบอกหมีแพนด้าอย่าถือสาคําพูดของเจ้ากระต่าย

ในวนั ตอ่ มา หมแี พนด้ากไ็ ดเ้ ดินไปพบกบั เจ้ากระต่ายอีกคร้ังและเขา้ ไปถามเจา้ กระต่ายอยา่ ง
ออ่ นน้อม แต่กระตา่ ยมีกรยิ าทา่ ทางดีขึ้น หมีแพนด้าจงึ ถามกระต่ายว่า

“เจา้ เปน็ อะไร เหตใุ ดจึงไม่เกเรเหมอื นก่อนละ่ กระต่ายน้อยบอกว่า “ตง้ั แต่ทีฉ่ นั พดู ไม่ดกี ับ
เธอ แม่ฉนั กล่าวตักเตอื นฉันจนฉันเป็นกระต่ายตวั ใหม่อย่างน้ลี ่ะ

เมอ่ื กระตา่ ยน้อยได้ยนิ กก็ ลา่ วแสดงความยินดีที่กระต่ายไม่รังแกสตั ยอ์ นื่ อีกตอ่ ไป

........................................................................................................................

นิทานคุณธรรมเรือ่ ง สุนขั จอมเกเร

สนุ ัขจอมเกเรตวั หนงึ่ ชอบว่งิ ไปกัดชาวบ้านเวลาเขาเผลอ เจา้ ของจงึ นํากระพรวนมาแขวนคอมนั ไว้ เพื่อให้คนได้
ยินเวลามันวงิ่ เข้าไปใกล้ แต่เจ้าสนุ ัขคดิ ว่าเขาใหม้ นั เปน็ ของขวญั มันจงึ วิง่ ทาํ เสยี งกรุง๊ กริ๊งอวดไปทว่ั ตลาด สุนัข
ชราตัวหนึ่งเหน็ มนั ว่ิงเชน่ น้นั จงึ ถามมนั ว่า "ทาํ ไมเจ้าถึงวิ่งสั่นกระพรวนไปท่ัวเช่นน้ีละ่ " มนั ตอบกลับไป
วา่ "เพ่อื ให้ทุกคนได้ยนิ เสียงอันไพเราะของมนั ยังไงล่ะ" สุนขั ชราหัวเราะในความโง่ของมัน "เจ้าเขา้ ใจผดิ
แล้วล่ะเจ้าหมาน้อยไม่มีใครชนื่ ชมเจา้ หรอกคนทีไ่ ด้ยนิ เสียงกระพรวนของเจา้ มีแตจ่ ะวิ่งหนกี ันทั้งน้นั เพราะ
เขากลวั ว่าเจ้าจะไปทํารา้ ยเขาต่างหาก"

:: นิทานเร่ืองนีส้ อนให้รวู้ ่า ::
คนโง่มกั ภมู ิใจกับชื่อเสยี งในทางที่ไม่ดีของตนเอง
……………………………………………………………………………………………………………………..

นทิ านคุณธรรมเร่อื ง หมีใหญ่จอมเกเร

ในป่าใหญใ่ หญ่แห่งหนง่ึ มีสัตว์มากมายหลายชนดิ เป็นเพ่ือนกันไดแก่ ช้างกระรอก ม้า เสือ หน
แรด หนู กระต่าย ลิง ยรี าฟ

เชา้ วันใหม่ ลิงจ๋อหอ้ ยโหนอยู่บนตน้ ไม้ กระตา่ ยและลิงจอ๋ ทักทายสวสั ดกี ัน
ลิงจ๋อ : “สวสั ดจ้ ะ๊ กระต่ายน้อย
กระตา่ ย : “สวัสดีจา้ ลงิ จ๋อ
สัตว์ทัง้ สองชนิดชวนกันไปเล่นกับหมีใหญ่ เม่ือเดินทางมาได้เจอกบั เพ่ือน ๆ มากมาย สัตว์
ทุกตัวกล่าวคาํ “สวัสดี”กนั กระต่ายน้อยเดินไปพลางชมดอกไม้ไป เจา้ ลิงจอ๋ กระโดด เยๆ่ ๆ จะไดเ้ ล่น
สนุกกัน สว่ นหมีใหญ่กาํ ลงั กลงิ้ ตัวลงมาจากเนนิ เขา เม่อื ถึงแล้วกระต่ายน้อยเอ่ยถามเสียงแจว้
กระต่าย : สวสั ดจี า้ พี่หมใี หญ่เล่นอไรอยเู่ หรอจ๊ะ เล่นด้วยได้ไหมจ๊ะ
หมีใหญ่ : ได้เลยจา้
สามสหายเล่นกันอยา่ งสนุกสนาน ระหว่างท่กี ระตา่ ยน้อยกลง้ิ ตวั ลงมา หนจู ด๊ี กําลังเดินหา
อาหาร ทงั้ สองมองไมเ่ หน็ กนั และกนั และทนั ใดนน้ั เอง หนจู ๊ีดรอ้ งโอดโอย “โอย๊ ๆ อะไรโดนหวั
ฉัน” กระตา่ ยน้อยร้องขอโทษ ฉันไม่ไดร้ ะวังตัว กระตา่ ยน้อยระลา่ํ ระลักบอกเพ่อื นว่า “อยา่ พึงกลงิ้
ตวั ลงมานะจะ๊ หนจู ด๊ึ กําลงั เจ็บตัว” แตห่ มใี หญ่ไม่ฟังเสยี งผลักเข้าลิงจอ๋ จนสดุ กําลัง ลิงจ๋อหวั ควาํ่
คะมํา แต่หมใี หญ่ไมม่ ีคาํ ขอโทษใด ๆ กระต่ายน้อยจงึ พูดวา่ “เลน่ แรงแบบนี้ไมม่ ใี ครเล่นกับพ่หี มีใหญ่
อกี แล้ว กระตา่ ยนอ้ ยตะโกนบอกหมีใหญ่ที่ไม่สนใจ และพากนั เดนิ กลบั บ้าน ทาํ ให้ไม่มีใครอยากเลน่
กับหมใี หญ่อีกเลย
หมใี หญ่ไมม่ ีเพ่ือนมาเลน่ ดว้ ย จงึ คดิ ไดว้ า่ ตวั เองได้กระทาํ ผดิ จงึ เดนิ คดิ ไปมาว่าเพ่ือนหายไป
ไหนกนั มา้ จึงบอกว่าไมร่ เู้ หรอวา่ ตัวเองทําให้เพื่อนบาดเจ็บและไม่ขอโทษ เขาไม่อยากเล่นดว้ ย มา้
บอกให้หมใี หญ่ไปขอโทษ แล้วทกุ คนจะให้อภยั หมใี หญ่ขอบคณุ ม้าที่แนะนาํ และไปขอโทษลิงจ๋อ
และบอกวา่ จะไม่รังแกใครอีกแน่นอน ต้ังแตน่ ั้นมาเพ่ือน ๆ เลน่ กนั อยา่ งมีความสขุ

.....................................................................................................................

นทิ านคุณธรรมเรื่อง ช้างปา่ จอมเกเร

กาลครงั้ หนง่ึ นานมาแลว้ ในปา่ ใหญ่แหง่ หนึ่ง มีช้างเกเรอาศัยอยู่ ชอบรงั แกผู้อื่นอย่รู ่าํ ไปอะไรทข่ี วางทาง มนั
จะตอ้ งทาํ ลายทุกอย่าง ต้นไม้ตน้ นบี้ ังอาจขวางทางขุดรากถอนต้นมันซะเลย น่แี น่ะ ๆ สัตวป์ ่าตวั อ่นื ๆ ท่ไี ด้
ยินเสียงมัน ต่างว่ิงหนีเอาตัวรอด ทุกแห่งที่มันผา่ นไปสตั วต์ า่ ง ๆ ตอ้ งหลบไป ตัวไหนไมห่ ลบกถ็ ูกมนั ข่มเหง
รังแกทุกครั้ง

“เจา้ งนู ้อย บังอาจมาเลื้อยอยู่บนหัวขา้ จับมดั ซะเลย มีความสขุ เสยี จริง สตั ว์ตวั ใดทหี่ ลบหนมี นั ถ้า
มันไล่จับได้ก็ต้องถูกมนั ทําร้าย วันใดทม่ี นั ไม่ได้รังแกสตั วอ์ ่ืนมนั จะรู้สึกหงุดหงิด โมโห

สัตวต์ ่าง ๆ ทเ่ี คยถูกมนั รังแกกป็ ระชมุ ตกลงกนั และเห็นวา่ เราสมู้ ันไมไ่ ด้สักครัง้ ต่างคนต่างเอาตวั
รอดก็แล้วกัน เจ้าช้างนับวนั ยิ่งกาํ แหง สัตว์ปา่ ตวั อื่น ๆ ต่างว่งิ หนีกนั ไป

แตแ่ ล้ววนั หน่ึง วันท่ฟี ้าลงโทษ เจา้ ชา้ งเดนิ ไปพบกับหน้าม้ของนายพราน ด้วยนสิ ัยเกเรเจา้ ช้างจึง
เข้าไปหาเร่ืองกับหน้าไม้ มันจงึ ใชง้ วงตวัดหนา้ ไม้ ทันใดนั้นเองลูกธนทู ่ีขึงตึงอยู่กบั หน้าไม้ก็หลุดออกจากหน้า
ไม้ พุ่งเขา้ ใสช่ า้ งทันที “โอย้ ๆ ข้าเจบ็ เหลือเกนิ ” และในทีส่ ดุ กถ็ ึงแกค่ วามตาย สตั ว์ตา่ ง ๆ ดใี จเพราะพวก
มันจะไดอ้ ยู่อยา่ งเป็นสุข

............................................................................................................................. ....................

นิทานคณุ ธรรมเรื่อง เหยี่ยวกลับใจ

นกอนิ ทรีตวั หน่ึงเกาะอยบู่ นยอดของก่ิงโอ๊กใหญ่ มนั ดูเศรา้ สร้อยและหอ่ เหีย่ วมากไม่สมกับเปน็ อินทรีเลย
เหยยี่ วตวั หน่ึงผา่ นมาเห็นเข้าพอดี

"ทาํ ไมเจ้าถึงได้ดูหงอยเหงาเชน่ น้นั เล่า" เหยย่ี วถาม
"ข้าอยากแต่งงาน" อินทรีตอบ "ไมข่ า้ ไมอ่ าจหาค่ซู ่ึงจะดแู ลขา้ อยา่ งทขี่ า้ ต้องการได้เลย"
"เลือกข้าส"ิ เหยยี่ วเอย่ "ขา้ แข็งแรงมาก แข็งแรงกว่าเจา้ เสียอกี "
"ทา่ นคดิ จริงๆ หรือวา่ ทา่ นจะดูแลข้าได้" อินทรีถามดว้ ยความกระตอื รือร้น
"แนน่ อนสิ ทําไมละ่ " เหยี่ยวตอบ "น่นั เปน็ เร่อื งท่ีง่ายดายย่ิงนัก ข้าแขง็ แรงพอท่ีจะโฉบ
นกกระจอกเทศขน้ึ มาไดด้ ้วยกรงเล็บของข้า ราวกบั มนั เป็นขนนกเลยทีเดียว"
อินทรีตอบตกลงเหยย่ี วในทันที ทว่าหลังจากท่ีแตง่ งานกัน เม่อื เหยย่ี วออกไปหาอาหารให้เจา้ สาว
ของมัน ทง้ั หมดทไ่ี ด้มากลับกลายเปน็ เพยี งหนูตัวเลก็ ๆ เท่านนั้
"นี่น่ะรึนกกระจอกเทศที่ท่านพดู ถงึ " อินทรีกล่าวดว้ ยความรงั เกยี จ
"เพอ่ื ชนะใจเจา้ ขา้ จะพดู หรือสญั ญาอะไรก็ไดท้ งั้ น้ันแหละ" เหยี่ยวตอบ

:: นิทานเร่ืองนส้ี อนให้รู้ว่า ::
ทุกสิง่ ลว้ นเทา่ เทยี มในเรอื่ งของความรัก