พระอาณาจกั รของพระเจ้า
วชิ าคริสตศาสตร์
สมาชกิ
ทยั ร่า จงกอรป์ เมธากุล ม.3/1 เลขท่ี 18
พริมา พิพฒั พรรณวงศ์ ม.3/1 เลขที่ 23
สารบญั 1
2
1. อุปมาเรอ่ื ง ลูกแกะทห่ี ายไป 3
2. อุปมาเรอ่ื ง เหรยี ญทหี่ ายไป 4
3. อุปมาเร่อื ง ผ้ยู งิ่ ใหญท่ ีส่ ดุ 5
4. อุปมาเรอื่ ง เศรษฐีกับลาซารัส 6
5. อุปมาเร่ือง ขา้ วละมานท่ามกลางตน้ ข้าวสาลี 7
6. อปุ มาเรื่อง เมลด็ มสั ตารด์ 8
7. อุปมาเรือ่ ง ขุมทรพั ยแ์ ละไขม่ กุ
8. อปุ มาเร่ือง อวน
1
อุปมาเรอ่ื ง ลกู แกะทหี่ ายไป
นายชุมพาบาลท่ดี ยี อมพลชี ีพเพอ่ื แกะของตน พระเยซูเจา้ กไ็ ด้ยอมพลชี พี เพื่อเราคนบาป
พระองคท์ รงต้อนรบั คนบาปเข้าไปในพระอาณาจักรของพระองค์ และชาวสวรรค์ตา่ งก็พากัน
ช่นื ชมยนิ ดีทท่ี ราบวา่ คนบาปกลับใจ แกะเหลือ 99 ตัว พระเยซเู จ้าทรงต้องการเนน้ ถงึ ลกู แกะที่
พลัดหลงกล่าวคอื คนบาปทก่ี ลับใจ ไม่ใชต่ ้องการเน้นถึง 99 ตวั ท่ยี งั คงอยู่ในฝงู เป็นปกตดิ อี ยู่
แตพ่ ระองคต์ อ้ งการจะเน้นถึงพระเมตตาของพระเป็นเจา้ มากกวา่ ที่ได้เสยี สละทกุ อย่างเพ่ือ
ติดตามลูกแกะทีห่ ายไปแมว้ า่ ไม่จำเปน็ ทเี ดียวทเ่ี ขาจะตอ้ งติดตาม ดงั ประโยคที่กล่าววา่ คนเลย้ี ง
แกะมีความสุขมากเมอ่ื พบแกะทหี่ ายไปฉันใด พระเยซูก็ทรงมคี วามสขุ มากเมอ่ื เรากลบั ใจฉันนนั้
2
อุปมาเร่อื ง เหรยี ญที่หายไป
หญิงคนหนง่ึ มเี หรยี ญเงินอยู่สบิ เหรียญแล้วทำหายไปหน่ึงเหรียญ ซง่ึ หมายความว่าเงนิ
สำหรบั ค่าครองชีพของเธอได้หายไปเทา่ กบั ค่าแรงงานหน่งึ วัน เธอจะไมห่ ยดุ การค้นหาจนกว่า
จะเจอเหรียญ ทั้งจุดตะเกยี งหาในมุมมืด กวาดซอกมมุ และเมอ่ื เธอได้พบเหรียญเงนิ เหรยี ญน้ัน
เธอชน่ื ชมยินดอี ยา่ งมาก เธอจงึ เชิญเพอื่ นของเธอและเพ่ือนบา้ นเพือ่ มาแสดงความยินดีกบั เธอ
ในทำนองเดยี วกันเม่ือมีคนบาปกลับใจเหล่าทตู สวรรค์ของพระเยซูเจ้ากช็ ่ืนชมยินดี เพราะเกิด
ความสำเร็จตามพระประสงค์ ผูน้ ำและสมาชกิ ศาสนจกั รเปรียบเหมือนหญงิ ในเรือ่ งนี้ เหรียญที่
หายไปเปรยี บเหมอื นสมาชกิ ของศาสนจกั รทไ่ี มไ่ ด้ไปโบสถ์ หรอื ไมพ่ ยายามดำเนนิ ชวี ิตตามพระ
บญั ญตั อิ ีกตอ่ ไป
3
อปุ มาเรอ่ื ง ผ้ยู ิ่งใหญ่ทสี่ ดุ
พระเยซูเจา้ ทรงใชเ้ ด็กเล็กๆ เปน็ ต้นแบบของตัวอย่างการเป็นผยู้ ่งิ ใหญ่ทสี่ ุดใน
อาณาจักรสวรรค์ ดว้ ยเหตผุ ล 1) มคี วามสภุ าพถอ่ มตน เดก็ เลก็ ๆมีความซ่ือบรสิ ทุ ธิ์ ไร้
เดยี งสา ไมเ่ สแสร้ง ไม่ทะเยอทะยานเพ่ือเปน็ ใหญ่ 2) การขึ้นกับผู้อน่ื ชวี ติ ของพวกเขาขนึ้ อยู่กับ
ผทู้ ่ีรกั และดูแลพวกเขา 3) ความวางใจ วางใจผ้อู นื่ มากกวา่ ตนเอง เปน็ ต้นแบบของผทู้ ี่เชอ่ื และ
ไวใ้ จพระเจา้ พระเยซูเจ้าทรงให้ความสำคญั กบั เดก็ เลก็ ๆ คนยากจน คนบาป และคนต่ำตอ่ ย
เปน็ พิเศษ ควรเอาใจใสไ่ ม่มองขา้ ม และทรงยกย่องเด็กเล็กๆ ศษิ ยพ์ ระคริสตต์ อ้ งเลยี นแบบและ
มที า่ ทีเหมือนเดก็ เลก็ ๆ ไม่ดถู กู เหยยี ดหยามใคร
4
อปุ มาเรื่อง เศรษฐกี ับลาซารัส
เศรษฐีแต่งกายหรูหรา จัดงานเลยี้ งทกุ วนั แต่เขาละเลยบัญญัตเิ อกและสำคญั ท่สี ดุ คือ
“จงรกั พระเจ้าส้ินสุดจติ ใจ และรกั เพ่ือนมนุษย์เหมือนรักตนเอง” เขาไม่เคยคดิ ถงึ ความลำบาก
เดอื ดรอ้ นของคนอ่นื ในทางตรงกันขา้ ม ลาซารัสมีวติ อยอู่ ย่างยากจนและนา่ สงั เวช มแี ผลเต็ม
รา่ งกาย ไม่มแี ม้แตแ่ รงจะไลส่ นุ ขั ท่ีมาเลียแผลของตน เศรษฐีถือเปน็ ตวั แทนของผมู้ ั่งคั่งม่งั มีแต่
เห็นแก่ตวั ขณะที่ลาซารสั เปน็ ตวั แทนของเสยี งกรดี ร้องของคนจนหลากหลายรปู แบบที่ไม่มใี คร
ไดย้ นิ ทกุ ยุคทกุ สมยั แมค้ นชอบธรรมไม่มีใครช่วยเหลือพระเจา้ กท็ รงชว่ ยเหลือเขาเสมอ จงึ ได้
เหน็ สถานการณ์ที่กลบั กนั หลังความตามเศรษฐกี ลายเป็นคนจนนา่ สมเพชในเปลวเพลงิ ทร่ี ้องขอ
ความช่วยเหลือจากลาซารสั ทก่ี ลายเปน็ คนรวยมคี วามสุขเพราะได้อย่ใู นอ้อมอกของอับราฮมั
5
อปุ มาเรือ่ ง ข้าวละมานทา่ มกลางตน้ ข้าวสาลี
พระองค์ตรัสอปุ มาอีกเรอ่ื งหนง่ึ ไปเราท้งั หลายฟงั ว่า “แผน่ ดนิ สวรรคเ์ ปรียบเหมอื นคน
หนงึ่ ไดห้ ว่านเมล็ดพชื ในนาของตน แตเ่ มอ่ื คนทัง้ หลายนอนหลบั อยู่ ศัตรูของคนนั้นมาหวา่ นข้าว
ละมานปนกับขา้ วดีน้นั ไว้แล้วก็หลบไป เมอ่ื ตน้ ขา้ วนนั้ งอกข้นึ ออกรวงแล้ว ข้าวละมานก็ขึ้นมา
ปรากฎด้วย บรรดาทาสของเจ้าบา้ นจงึ มาแจง้ แกน่ ายวา่ 'นายเจา้ ข้า ท่านได้หวา่ นพชื ดีไวใ้ นนา
ของทา่ นไมใ่ ชห่ รอื ? แตม่ ีข้าวละมานมาจากไหน?' นายก็ตอบวา่ 'น่ีเป็นการกระทำของศัตรู'
ทาสเหลา่ นั้นจงึ ถามว่า 'ท่านปรารถนาจะให้เราไปถอน และเก็บข้าวละมานไหม?' แต่นายตอบ
ว่า 'อยา่ เลย เกรงว่าเมือ่ กำลงั ถอนขา้ วละมานจะถอนข้าวดดี ว้ ย ให้ทัง้ สองเตบิ โตไปดว้ ยกนั
จนถงึ ฤดูเกย่ี ว และในเวลาเก่ียวน้นั เราจะส่งั บรรดาผเู้ กยี่ วว่า "จงเก็บข้าวละมานก่อน มัดเป็น
ฟอ่ นเผาไฟเสยี แต่ขา้ วดีนั้นจงรวบรวมไว้ในยุ้งฉางของเรา"'” หลังจากนนั้ พระองค์ทรงแยก
จากประชาชนเขา้ ไปในบ้าน บรรดาศิษยเ์ ขา้ มาทลู ว่า "โปรดอธิบายอุปมาเร่ืองข้าวละมานในนา
เถิด" พระองคต์ รสั "ผหู้ ว่านเมล็ดพันธด์ุ คี ือบตุ รแหง่ มนษุ ย์ ทุ่งนาคอื โลก เมล็ดพนั ธุด์ คี ือ
พลเมอื งแหง่ พระอาณาจักร ขา้ วละมานคอื พลเมืองของมารร้าย ศตั รทู ี่หว่านคอื ปศี าจ ฤดูเก็บ
เกย่ี วคือเวลาอวสานแห่งโลกมผเู้ กบ็ เก่ยี วคอื ทูตสวรรค”์ พระเยซทู รงสอนให้เราเลอื กทจ่ี ะทำดี
เพ่ือเขา้ ไปสูอ่ าณาจกั รสวรรค์
6
อุปมาเรอื่ ง เมลด็ มัสตาร์ด
พระองค์ตรสั เป็นอุปมาอีกเรือ่ งหนึ่งวา่ “อาณาจักรสวรรคเ์ ปรยี บไดก้ ับเมล็ดมัสตาร์ด
ซ่ึงมผี ้นู ำไปหว่านในนา และเปน็ เมล็ดเลก็ กว่าเมลด็ ทั้งหลาย แตเ่ มือ่ เมลด็ งอกขน้ึ เปน็ ต้นแล้ว
กลับมขี นาดโตกวา่ ต้นผักอ่ืนๆ และกลายเปน็ ตน้ ไม้ จนกระทัง่ นกในอากาศมาทำรงั อาศัยบนก่งิ
ได้ "ชาวยวิ ใชเ้ มล็ดมัสตาร์ดเปน็ คำเปรียบเทยี บเพอ่ื หมายถึงสงิ่ ที่เลก็ มาก เราจงึ ได้ยินชาวยวิ
พูดกนั วา่ “หยดเลือดเลก็ เทา่ เมล็ดมสั ตารด์ ” หรอื เม่อื มใี ครละเมิดกฏเล็ก ๆ นอ้ ย ๆ พวกเขาจะ
พูดวา่ “มมี ลทนิ เท่าเมลด็ มสั ตาร์ด” แมพ้ ระเยซูเจา้ เองยงั เปรียบเทียบความเชอ่ื เลก็ น้อยว่าเทา่
เมล็ดมสั ตาร์ด แตเ่ มื่อเมลด็ มสั ตาร์ดเติบโต มันจะกลายเป็นตน้ ไมใ้ หญ่ สูงถึงสามเมตรคร่งึ
และเพราะเมล็ดสีดำของมันเป็นทช่ี ่ืนชอบของนกมาก ฝูงนกน้อยใหญจ่ งึ พากนั มาเกาะตามก่งิ
ก้านของมันเพ่ือกนิ เมล็ดมสั ตาร์ด เมือ่ พระเยซเู จา้ ตรัสว่า “อาณาจักรสวรรคเ์ ปรียบได้กับเมลด็
มสั ตารด์ ” ความหมายจึงชัดเจนวา่ อาณาจกั รสวรรค์เร่ิมตน้ จากสง่ิ เล็กๆ แตใ่ นท่ีสุดทกุ ชาติ
จะมารวมกนั ในอาณาจักรแหง่ นี้
7
อปุ มาเรอื่ ง ขุมทรัพยแ์ ละไข่มกุ
“อาณาจักรสวรรค์เปรยี บได้กับขุมทรัพยท์ ซี่ อ่ นอยู่ในทุง่ นา คนทีพ่ บก็ฝงั ซอ่ นสมบัตนิ นั้
และยินดีกลบั ไปขายทกุ สิ่งทม่ี ีมาซ้อื นาแปลงนน้ั “ “อาณาจักรสวรรคย์ งั เปรยี บได้อีกกบั พ่อค้าท่ี
แสวงหาไขม่ กุ เม็ดงาม เมื่อได้พบไข่มกุ ท่ีมีค่าสูง เขาจะไปขายทกุ สิ่งทีม่ ีมา ซื้อไข่มกุ เมด็ น้นั ”
อุปมาทั้งสองเรอื่ งนี้ เราจะเหน็ วา่ มคี ่าสอนทเ่ี หมือนกนั คอื อาณาจกั รสวรรค์ มีค่าหาขอบเขต
มไิ ด้ พวกเขายินดเี วลาพบ และคนฉลาดก็ย่อมขายทกุ ส่งิ ทุก อยา่ งเพอ่ื จะไดเ้ อาเงินมาซ้ือมนั ให้
ได้ แตเ่ รากพ็ บความแตกตา่ งในอุปมาทงั้ สอง เรอ่ื งน้ี คอื คนงานที่ไถนานั้นพบขุมทรัพย์โดย
บังเอิญ เขาไม่ได้ขุดดนิ เพอ่ื หาขุมทรัพย์ แต่พอ่ คา้ นนั้ พยายามแสวงหาไขม่ กุ น้ันดว้ ยความต้งั ใจ
พระเยซูเจ้าขณะท่ีเล่าอุปมานน้ั อาจจะคดิ ถงึ คนตา่ งศาสนาทพี่ บอาณาจักรสวรรค์โดย บังเอิญ
และพระองค์อาจจะคดิ ถึงชาวยวิ ซ่งึ กาํ ลังแสวงหาพระราชยั ด้วยความกระตือรอื ร้น เร่อื งน้สี อน
ให้เรายอมเสยี สละทกุ สง่ิ ทุกอย่างเพื่อทเ่ี ราจะได้ทำงานเพ่อื พระศาสนจักร ไปอยู่กบั พระ
อาณาจกั รในสวรรค์ คอื เพอ่ื ใหเ้ รามคี วามเชื่อ
8
อปุ มาเร่ือง อวน
“อาณาจกั รสวรรค์ยงั เปรียบได้อีกกับอวนท่หี ย่อนลงในทะเล ตดิ ปลาทุกชนดิ เมือ่ อวน
เต็มแลว้ ชาวประมงจะลากขนึ้ ฝัง่ นง่ั ลงเลอื กปลาดใี สต่ ะกรา้ สว่ นปลาเลวก็โยนทิง้ ไป เมอื่ ถงึ
เวลาสิ้นโลกก็จะเป็นเชน่ น้ี เม่ือถึงคราวสิ้นโลก ทูตสวรรค์จะมาแยกคนชัว่ ออกจากคนชอบธรรม
ทง้ิ คนชวั่ ลงในขมุ ไฟ ทีน่ นั่ จะมแี ต่การร่ำไหค้ ร่ำครวญและขบฟนั ด้วยความขนุ่ เคอื ง” พระเยซู
เจ้าใช้คำเปรียบเทยี บ เพ่ืออธบิ ายความจรงิ ทางด้านวิญญาณ อวนนนั้ หมายถึงอาณาจักร
สวรรคท์ ่ีพระองคส์ ถาปนาไว้ในโลก คอื พระศาสนจักร ท้องทะเลเปรียบเหมือนกับโลก สว่ นปลา
นัน้ ก็หมายถึงคนดีและคนชว่ั ในพระศาสนจักร ชาวประมงก็คอื พระเยซเู จา้ บรรดาอัครสาวก
และผู้สืบแทนตำแหนง่ อคั รสาวก ซึง่ พยายามนำข่าวดีไปให้แกท่ กุ คน แต่วา่ ในจำนวนคน
มากมายที่เข้ามาในอวน หรือพระศาสนจักรนัน้ หรือผู้ท่รี ับพระวรสารนน้ั จะมหี ลายคนที่ทำตัว
ไม่เหมาะสมกับอาณาจกั รสวรรค์ เมอื่ ถึงคราวส้ินโลกทูตสวรรคจ์ ะลงมาแยกคนอธรรมออก
จากผ้ใู ครธ่ รรม ชาว ระมงเลือกปลาเลวออกจากปลาท่ฉี ันใด ทูตสวรรคจ์ ะแยกคนอธรรมออก
จากผู้ใคร่ธรรมในวนั สิ้นพิภพฉนั นนั้ พระเยซูเจา้ มพี ระประสงคจ์ ะสอนว่าอาณาจกั รสวรรคข์ อง
พระเปน็ เจ้าประกอบดว้ ยคนดีและคนชัว่ ท่ปี ะปนกนั ไป ในอุปมาเรอื่ งนี้พระองค์ตอ้ งการเนน้ ถงึ
ชะตากรรมท่รี อคอยคนช่ัว