300 सुविचार pdf

*दैनक टाचणावर लही यासाठ 300 अनमोल सुवचार*

१) सुवात कशी झाली यावर ब याच घटनांचा शेवट अवलंबनू
असतो.

२) आयुयात भावनेपेा कत मोठेअसत.े

३) ाथना हणजेमनाचंथान

४) जग मेानेजकता यते;ंश ुवानेनाही.

५) यश मळवायचंअसेल तर वत:च वत:वर काही बधंन घाला.

६) यकेा या मनात एक आदश असलीच पा हज.े

७) यानेवत:चंमन जकलंयानेजग जकलं.

८) यश मळव यासाठ सग यात मोठ श -आ म व ास.

९) तकूलततेही अनुकूलता नमाण करतो तोच खरा माणूस !

१०) चुकतो तो माणूस आ ण चुका सुधारतो तो देवमाणूस !

११) म प रसासारखेअसावेत हणजेआयुयाचंसोनंहोत.ं

१२) छंद आप याला आयुयावर मेकरायला शकवतात.

१३) आपण जेपरेतो तचेउगवत.ं

१४) फ़ळाची अपेा क न स कम कधीच क नय.े

१५) उशीरा दलेला याय हा न दलेया यायासारखा असतो.

१६) शरीराला आकार देणारा कुंभार हणजे ायाम.

१७) मेसवावर करा पण दा फ़ परमेरावरच ठेवा.
१८) आधी वचार करा; मग कृती करा.
१९) आयुयत आई आ ण वडील यांना कधीच वस नका,
२०) फ़ वत:साठ जगलास तर मेलास आ ण वत:साठ जगनू

स यासंाठ जगलास तर जगलास !
२१) एकमेकांची गती साधतेती खरी मैी.
२२) अ तथी देवो भव ॥
२३) अपयशानेखचूनका; अ धक ज हा.
२४) :ख कवटाळत बसूनका; तेवसरा आ ण सदैव हसत रहा.
२५) आप यामुळेस याला :ख होईल असेकधीही वागूनका.
२६) नघून गलेेला ण कधीच परत आणता यतेनाही.
२७) ख या व ा याला कधीच सुनसत.ेसुही या यासाठ
नवंकाहीतरी शक याची संधी असत.े
२८) उ ाचंकाम आज करा आ ण आजचंकाम आ ाच करा.
२९) चुक चा वहार माणसंतोडतो हणून तो स यानेआ ण
स मानानेकरा.
३०) नवंकाहीतरी शक यासाठ मळालेला वेळ हणजेसु.
३१) माणसाची चौथी मूलभतूगरज ह जेपुतक.
३२) स यानेमळतंतचे टकत.ं

३३) जो स यानंा देतो याला देव देतो.
३४) परमेरा या आशीवादा शवाय कुठलेही काय स द स जात
नाही.
३५) हसा हेजगातलंसग यात मोठंपाप आह;ेमग ती एखा ा
माणसाची असो वा पशुची !
३६) व आ ण स य यात सा ात परमेर उभा असतो.
३७) ा तीपेा य नांचा आनंद अ धक असतो.
३८) खरी ीमंती शरीराची, बुद ची आ ण मनाची
३९) तडजोड हेआयुयाचंसरंनाव आह.े
४०) वाहतो तो झरा आ ण थांबतेतेडबकं! डब यावर डास यतेात
आ ण झ यावर राजहसं!!
४१) जो गुला वंदन करत नाही; याला आभाळाची उंची लाभत
नाही.
४२) गवाचंघर नेहमीच खाली असत.ं
४३) झाडावर मेकरणारा माणूस सदैव स च असतो.
४४) माणसाचा सग यात मोठा सदगणु हणजेयाची माणुसक
४५) ांती हळूहळूघडत;ेएका णात नाही.
४६) सहल हणजेमाण सक आनंदाची सामुहक डा
४७) मुया ा यांवर सदैव मेकरा.

४८) आयुया या वासात वास अ याव यक आह.े
४९) बा स दयापेा अंतगत स दय जा त मोलाचंअसत.ं
५०) मनाची ीमंती ही कुठ याही ीमंतीपेा मोठ असत.े
५१) तुही आयुयात कती माणसेजोडली याव न तमुची ीमंती
कळत.े
५२) श क हणजेव ा याचा सरा पालकच.
५३) मनाचेदरवाजेनेहमी खलुेठेवा; ानाचा काश कुठुन कधी
यईेल सांगता यतेनाही.
५४) आप याला मदत करणा या माणसांशी नेहमी कृत रहा.
५५) एखा ाला गुहगेार ठर वताना या या जागी वत:ला ठेवून
बघा.
५६) परी ा हणजेवत: या आत डोकावून पाह याची संधी !
५७) खडक हणजेआकाश नसत.ं
५८) जग यात मौज आहचेपण या न अ धक मौज फ़ल यात
आहे
५९) वाचन, मनन आ ण लेखन हणजेअ ययन.
६०) भाकरी आप याला जगवतेआ ण गलुाबाचंफ़ूल कशासाठ
जगायचंहेशकवत.े
६१) क वता हणजेभावनांचंच !

६२) संमा या वेळ नेहमी आप या कत ाला ाधा य ा.
६३) तुही जवेढंइतरांना ाल तवेढंच, कब ना या या क यके
पट नेदेव तुहाला देईल.
६४) या यामधेमानवता आहेतोच खरा मानव !
६५) वत: या वाथासाठ स याचा वापर कधी क नका; आ ण
वत:चा वापर कुणाला क देऊ नका.
६६) अनुभवासारखा सरा गुनाही.
६७) तलुना करावी पण अवहलेना क नय.े
६८) समाधानी राह यातच आयुयातलंसग यात मोठंसुख आह.े
६९) आयुयात या कोण याही णी ोधाचेगलुाम बनूनका.
७०) मनात आणलंतर या जगात अ य य असंकाहीच नाही.
७१) चेहरा हा आप या म वाचा आरसा असतो.
७२) थ ग ची कारणेशोधूनका; आहेतो प रणाम वीकारा.
७३) आवडतंतचेक नका; जेकरावंलागतंयात आवड नमाण
करा.
७४) तुही कती जगलात ापेा कसंजगलात याला जा त
मह व आह.े
७५) अ ुयणेंहेमाणसाला दय अस याचंोतक आह.े
७६) वचारवंत हो यापेा आचारवंत हा.

७७) मरण हेअप रहाय आहेयाला भऊ नका.
७८) आयुयात मेकारा ; पण मेाचंदशन क नका.
७९) आयुयात कुठलीच नाती ठरवून जोडता यतेनाही.
८० ाय ासारखी सरी श ा नाही.
८१) तुही जथेजाल तथेतमुची गरज नमाण करा.
८२) सगळेच नणय मनानेघेऊ नका; काही नणय बुद लाही घेऊ

ा.
८३) का याकुरा ीनंतर सुय उगवतोचं.
८४) लखलखतेतारेपाह यासाठ आप याला अंधारातच राहवं
लागत.ं
८५) चांगली क वता माणसाला संवेदना म बनवत.े
८६) तमुची उ आ ण कृती यात भदेठेवूनका.
८७) भतुकाळ आप याला आठवण चा आनंद देतो; भ व यकाळ
आप याला व ाचंा आनंद देतो पण आयुयाचा आनंद फ़
वतमानकाळच देतो.
८८) चांगला माणूस घडवणेहचे श णाचेखरेययेआह.े
८९) आयुयात सवात जा त व ास परमेरावर ठेवा.
९०) उलटा केलेला परॅमड कधीच उभा रा शकत नाही
९१) पोहरा झकु या शवाय व हरीतलंपाणी पोह यात जात नाही.

९२) अ र सुगधंी हायला फ़लेसुगधंी असावी लागतात.
९३) म ा या मृयपूेा मैीचा मृयूअ धक ःखदायक असतो.
९४) रागाला जकंयाचा एकमेव उपाय - मौन !
९५) अती अशा हेःखाचंमूळ कारण आह.े
९६) अंथ ण बघून पाय पसरा.
९७) कधी कधी ह क मागनूमळत नाहीत; तेमळवावेलागतात.
९८) तुहाला या वषयाची मा हती आहेया वषयी कमी बोला,
आ ण या वषयाची मा हती नाही या वषयी मौन पाळा.
९९) अ तशहाणा याचा बलै रकामा.
१००) संकटंतमुयातली श , ज पाह यासाठ च यतेआसताच
१०१) स म शप यात या मो यासारखेअसतात.
१०२) स दय हेव तूत नसत;ेपाहणा या या ीत असत.े
१०३) शरीरमा यम खलुसवसाधनम ॥
१०४) सवच सोडवून सूटत नाहीत; काही सोडून दलेक
आपोआप सुटतात.
१०५) व ा वनयनेशोभते॥
१०६) शीला शवाय व ा फ़काची आह.े
१०७) जगाशी ामा णक राह यापेा आधी वतःशी ामा णक
रहा.

१०८) एकदा तटुलेलंपान झाडाला परत कधीच जोडता यतेनाही.

१०९) कामात आनंद नमाण केला क याचंओझंवाटत नाही.

११०) आयुयात खरंमे, खरी माया फ़ार मळ असत.े

१११) या चांग या बाबी आपण नमाण केया नाहीत या न
कर याचा आ धकार आप याला नाही.

११२) कुणीही चो शकत नाही अशी संप ी कमाव याचा य न
करा.

११३) देणा यानेदेत जावे, घेणा यानेघेत जावेघेता घेता एक
दवस, देणा याचेहात यावे!

११४) आयुयात सग याच गो ी आप याला जमतील असंनाही.

११५) मूखाना ववेक सागणंेहाही मूखपणाच !

११६) या गो शी आपला काहीही संबधंनाही यात नाक
खपुसलेक तोटाच होतो.

११७) जेझालंयाचा वचार क नका; जेहोणार आहेयाचा
वचार करा.

११८) आप याला जेआवडतात यांयावर मेकर यापेा
यानांआपण आवडतो यांयावर मेकरा.

११९) राम हरी जागा होतो यालाच हरातला राम भटेतो.

१२०) जेआपलेआहते यांयावर कुणीही मेकरत;ंपण जे
आपलेनाहीत यांयावर मेकरणंहचेखरंमे!

१२१) ल ात ठेवा-आयुयात कुठलीच गो कायमची आपली
नसत.े

१२२) कधी कधी आपण यांयावर खपू मेकरतो तीच माणसं
आप यापासून फार र जातात.

१२३) जेआपलेनाही या यावर कधीच ह क सांगूनका.

१२४) पढुचा आप याशी चांगला वागलेया अपेेनेया याशी
चांगलंवागूनका.

१२५) आयुयात भटेणारी सगळ च माणसेसारखी नसतात.

१२६) गणुांचंकौतकुउशीरा होत;ंपण होतं!

१२७) कुठ याही कामाला अंतःकरणाचा उमाळा लागतो.

१२८) वतःचा अवगणुशोधणंहीच गणुांची पतूता !

१२९) या दवशी आपली थोडीही गती झाली नाही तो दवस
फुकट गलेा अस समजा.

१३०) जो वतःवर मेक शकत नाही तो जगावर काय मे
करणार !

१३१) सृजनातला आनंद क पनेया पलीकडचा असतो.

१३२) दा असली क सृीत या यकेगो ीत देव दसतो.

१३३) आनंद मन, सुढ शरीर आ ण अ या मक दा ा तनही
गो ी लाभणंहणजेअमृत मळणं.

१३४) एकांतात मळणा या णांचंआपण काय करतो यावर
आयुयाकडेपाहा याचा आपला ीकोन त होतो.

१३५) मेाला आ ण ेषालाही मेानेच जका.

१३६) आपण चुकतो तथेसावरतो तोच खरा म !

१३७) आपला ज म होतो तेहा आपण रडत असतो आ ण लोक
हसत असतात. मरताना आपण असंमरावंक आपण हसत असू
आ ण लोक रडत असतील !

१३८) वतःची चूक वतःला कळली क बरचेअनथ टळतात.

१३९) अ नुंीच दयेकळतात आ ण जळुतात.

१४०) ह क आ ण कत या एकाच ना या या दोन बाजूआहते.

१४१) आयुयात असंकाहीतरी मळवा जेतमुया पासून कुणीही
चो न घेऊ शकत नाही.

१४२) बदल याची संधी नेहमी असतेपण बदल यासाठ तूही वेळ
काढला का ?

१४३) कलेशवाय जीवन हणजेसुगधंा शवाय फूल आ ण
ाणा शवाय शरीर !

१४४) टाक चेघाव सोस या शवाय देवपण मळत नाही.

१४५) नेहमी त पर रहा; बसेावध आयुय जगूनका.

१४६) यश न मळणेयाचा अथ अपयशी होणेअसा नाही.

१४७) आयुयात खपूदा बुद जकत;ेदय हरतंपण बुद
जकूनही हरलेली असतेआ ण दय ह नदेखील जकलेलंअसत.ं

१४८) खरंआ ण खोटंयात केवळ चार बोटांचंअंतर आह.ेआपण
कानांनी ऎकतो तेखोटंआ ण डो यांनी पाहतो तेखर.ं

१४९) जगी सव सुखी असा कोन आह;ेवचारी मना तचुशोधनूी
पाह.े

१५०) यकेबाबतीत स याच अनुकरण क नका; वतःची
वेगळ ओळख नमाण करा.

१५१) वातंय हणजेसंयम; वैराचार न ह.े

१५२) आयुयातला खरा आनंद भावनेया ओला ात असतो.

१५३) माणसानेआप या आयुयात सुख- ःख मानापमान, फूत -
नदा, लाभ हानी, य-अ य ा गो ी समान समजा ात.

१५४) जीवनातील यके णी शकणंहणजेश ण.

१५५) त मयता नसेल तर; व ा थ आह.े

१५६) श ण हेसाधन आह;ेसा य न ह.े

१५७) हसा, खळेा पण श त पाळा.

१५८) आयुयात काय गमावलंत ापेा काय कमावलंत ाचा
वचार करा.

१५९) वतः जगा आ ण स यालाही जगूा.

१६०) तचूआहसेतूया जीवनाचा श पकार !
१६१) का याकुरा ीनंतर उ ाची ल ख पहाट असतचे.
१६२) काळजाची यकेजखम भ न यतेेकारण काळ ःखावर
मायचेी फंुकर घालत असतो.
१६३) एक साधा वचारसुदा तमुचंआयुय उजळवूशकतो हणून
नेहमी नवेवचार मळवत रहा.
१६४) हेदेवा, मला खपूखपूआ हानंदेव ती पले यासाठ चंड
श दे!
१६५) उगवणारा यके दवस उमलणारा हवा.
१६६) या ज मावर, या जग यावर शतदा मेकरावे.
१६७) तुहाला मोठेपणी कोणंहायचंय तेआजच ठरवा....आ ाच
!

१६८) केयानेहोत आहेरेआधी केलेची पाहीज.े
१६९) स यांया गणुाचंकौतकुकरायलाही मन मोठंलागत.ं
१७०) माणूस हणजेगणुव दोष यांचेम ण आह.े
१७१) यके ण अप याला काही ना काही शकवत असतो.
१७२) ायामामुळेबुद आ ण मन दोह चेसाम य भावी होत.े
१७३) का ा वना गलुाबाचा कोमलपणा थ असतो.
१७४) ःख हेकधीच दा ग यासारखंमरवूनका; वाटूशकलात तर

आपला आनंद वाटा.

१७५) श चा उपयोग नेहमी शहाणपणानेकरा. ोधा या मागाने
ती वाया घालवूनका.

१७६) जग भ याला घाबरवतेआ ण घाबरवणा याला घाबरत.े

१७७) ःख हेबलैालासुदा को कळेसारखंगायला लावत.ं

१७८) शकणा याला शकवावंलागत नाही; तो वतः न शकतो.

१७९) जग हेकाय ा या भीतीनेचालत नाही तेस चारानेचालत.े

१८०) प र थ तला शरण न जाता प र थतीवर मात करा.

१८१) ऎकावेजनाचेकरावेमनाचे.

१८२) एका वेळ एकच काम आ ण तहेी एका तनेेकरा.

१८३) केवळ ान असून उपयोग नाही, तेकसंआ ण केहा
वापरायचंयाचंही ान हवं.

१८४) बा श ूपेा ब याच वेळ अंतःश ूचीच अधीक भीती
असत.े

१८५) चता ही कुठ याच ःखावरचा उपाय होऊ शकत नाही.

१८६) तलवारी या जोरावर मळवलेलंरा य तलवार असेतोवरच
टकत.ं

१८७) ःखातील ः खताला सुख हणजेया या ःखातला
सहभाग होय.

१८८) वातंय हा आपला ज म स द ह क आहेपण याचा
वैराचार होऊ न देणंहेआपलंआ कत आह.े

१८९) वतःला पणु ानी समजणा याचा वकास खटंुला.

१९०) ासा शवाय व ा मळणेअश य आह.ेन ह,ेास कसा
सहन करायचा हेशकणेहीच व ा !

१९१) जगूशकलात तर चंदनासारखेजगा; वत: झीजा आ ण
इतरांना गधं ा

१९२) बळ माणसेरडगाणी सांग यासाठ च ज माला आलेली
असतात.

१९३) पाप ही अशी गो आहेजी लपवली क वाढत जात.े

१९४) उ ाचा भ व यकाळ वतमाना या यागातनूनमाण होत
असतो.

१९५) जो चांग या व ाचा आधार घेतो याला चांगलीच सावली
लाभत.े

१९६) मरावेपरी क त पेउरावे.

१९७) आयुय जगनूसमजत;ेकेवळ ऎकून , वाचून , बघून समजत
नाही.

१९८) मूख माणसेआपापसात संभाषण क लागली क शहा या
माणसानेमौन धारण करणेयो य.

१९९) बचत हणजेकाय आ ण ती कशी करावी हेमधमा यांकडून

शकावं.
२००) ता य हणजेजीवनाचा रचनाकाळ आह.े
२०१) ग रबी असूनही दान करतो तो रा दानशूर.
२०२) वाथरहीत आ ण खरीखरुी सेवा हीच खरी ाथना.
२०३) ाथना हणजेई रा या जवळ जा याची श .
२०४) आपलेसौ य हेआप या वचारांवर अवलंबनूअसत.े
२०५) जेघाईघाईनेवर चढूपाहतात तेकोसळतात.
२०६) सदगणुांना कधीच वाध य यतेनाही.
२०७) उषःकाल कतीही चांगला असला तरी सूयाला तथेफार
काळ थांबता यतेनसत.ं
२०८) ल जा हा स दयाचा अलंकार आह.े
२०९) मोहाचा प हला ण, ही पापाची प हली पायरी असत.े
२१०) जीवन नेहमीच अपणूअसतेआ ण तेअपवूअस यातच
याची गोडी साठवलेली असत.े
२११) स याला शपथांया टेकूची गरज नसत.े
२१२) जगात सारी स गेकरता यतेात, पण पशैाच स ग करता यते
नाही.
२१३) संकटंटाळणंमाणसा या हाती नसतंपण संकटाचा सामना
करणंया या हातात असत.ं

२१४) जनूी खपली काढून बजुलेया जखमा ता या कर यात
शहाणपणा नसतो.

२१५) स दय, सुवभाव यांची बरेीज करा, मैीतनूम सर वजा
करा, मेाला शुद अंतःकरणानेगणुा, परम नदेचा लघुम काढा,
सुवचारांचा वग करा, दया, मा, शांती, परमाथ यांचेसमीकरण
सोडवा... हचेआप या सुखी आयुयाचेग णत आह.े

२१६) ांती तलवारीनेघडत नाही; त वानेघडत.े

२१७) जो गुअसेल, तो श य असेलच. जो श य नसेल, तो गु
नसेल.

२१८) जीवन हा एक पा याचा वाह आह,ेसमुगाठायचा असेल,
तर खाचखळगेपार करावेच लागतील.

२१९) जीवन ही एक जबाबदारी आह.े णा णाला स याला
सांभाळत यावंलागत.ं

२२०) वैभव यागात असत,ेसंचयात नाही.

२२१) तुहाला स जन हावेसेवाटत असेल तर आधी तुही वाईट
आहात यावर व ास ठेवा.

२२२) खोट ट का क नका, नाहीतर तट का ऎकावी लागले.

२२३) मना व द गो , हणजेदय थ परमेरा व द.

२२४) पुतकांसारखा सरा म नाही. आपलेअंतरगंखलुेकरत.े
कधी चुकवत नाही क फसवत नाही.

२२५) दयात अपार मेअसंल क सव म

२२६) ट का करणा या श ुंपेा दखाऊ तुती करणा या
म ांपासून सावध रहा.

२२७) संगी थोडेनुकसान झालेतरी चालेल, पण श ूनमाण
क नका.

२२८) मनाला आनंद देयाचा कोण याही पदाथाचा गणु हणजचे
स दय.

२२९) भ वचार हा सुगधंासारखा असतो; तो पसरावावा लागत
नाही; आपोआप पसरतो.

२३०) वाईट गो शी असहकार दाखवणेहेमानवाचेआ कत
आह.े

२३१) या य व तूफूकट मळाली तरी वीका नय.े

२३२) श ूशीही मेानेवागनू याला जकता यते;ेपण यासाठ
संयम असावा लागतो.

२३३) कृत नतसेारखेसरेपाप नाही.

२३४) बनूशकलात तर कृत बना, कृत न नको.

१३५) स याचेअनूभव जाणून घेणेहाही एक अनुभवच आसतो.

२३६) ओरड यानेओरडणेबदंहोत नाही; व थ राह यानेमा
होत.े

२३७) ःख ग डा या पावलानेयतेंआ ण मुग या पावलांनी

जात.ं

२३८) जीवन जग याची कला हीच सव कलांम येेकला आह.े

२३९) एकमेका साह य क । अवघेध सुपथं॥

२४०) सुख हेःखाचेमोल देऊनच मळत.े

२४१) ीमंताचेबगंलेचांगलेअसतात पण हणून कोणी आप या
झोप ा पाडत नाही.

२४२) रा नमाण करायचेअसेल तर आधी रा न ा नमाण
करायला हवी.

२४३) संयम राखणेहा आयुयातला फार मोठा गणुआह.े

२४४) असंभवनीय गो ी कधीच ख या मानूनयते.

२४५) उषःकालाकडेजा याचा एकमेव माग आह,ेतो हणजेरा .

२४६) या गो ी कधीच बदलूशकत नाहीत यांया वषयी कधीही
ःखी होऊ नय.े

२४७) जेस याचेवातंय हरावून घेतात, यानंा वातंयात
राह याचा ह क नही.

२४८) पुतकाइतका ाजंळ आ ण न कपट म सरा मळणार
नाही.

२४९) मनाला आनंद, संकार देणारी यकेव तूव कृती कलापणू
आह.े

२५०) दोष लपवला क तो मोठा होतो आ ण कबलूकेला क
नाहीसा होतो.

२५१) आकाशाखाली झोपणा याला कोण लुटणार ?

२५२) जखम करणारा वसरतो पण जखम याला झाली तो
वसरत नाही.

२५३) पज यात क डून पाखरंकधीच आपली होत नाहीत.

२५४) आपण प र थतीला शरण जाता कामा नय;ेप र थती
आप याला शरण गलेी पा हज.े

२५५) अंहकार हा तपःसाधनेचा महान श ूआह.े

२५६) मोती हो यासाठ जल ब ला आकाशातनूआपला अधःपात
क न यावा लागतो.

२५७) नैतक पाया ढासळला क धाम कता संपलीच हणून
समजा.

२५८) अंतबा ाजंळपणा हाच ीतीचा ाण होय.

२५९) साम या या पाठ मागेशील हवे.

२६०) शहाणपणाचेदशन करणारा पोपट कायमचा बंदवान
होतो.

२६१) गवताची दोरी वळली हणजेतनेम ह ीसुदा बाधंला
जातो.

२६२) जन मंडळ त बस यापेा एकटेबसणेबर.े

२६२) एकटेबस यापेा स जन मंडळ त बसणेहेया न बर.े

२६३) पाप इतका सुंदर पोशाख घालून यतेेक तेपाप आहेअसे
माहीत असूनही आपण याला कवटाळतो.

२६४) पढुेमळणा या आनंदा या क पनेनेजेसुख मळत;ेया
सुखाचेनाव उ साह !

२६५) वातंयाचेमंदर ब लदान करणा यांया र ा शवाय उभे
राहत नाही.

२६६) अ याय आ ण अ याचार ाला स वरोध हाच स याचा
वभाव.

२६७) चा र याचा वकास सुसंगतीत होतो तर बुद चा वकास
एकांतात होतो.

२६८) वधमा वषयी मे, परधमा वषयी आदर आ ण
अधमा वषयी उपेा याचाच अथ धम.

२६९) अ याय करणेहेपाप आ ण होणारा अ याय उघ ा
डो यांनी पाहणेहेमहापाप !

२७०) ोध माणसाला पशूबनवतो.

२७१) आप या दोषांवरचेउपाय नेहमी आप याकडेच असतात;
फ तेशोध याची तसद यावी लागत.े

२७२) आयुयात पसैा हवा पण पशैात आयुय नको.

२७३) जेनंतर चांगलेवाटत,ेतचेकृय नैतक व जेनंतर

ःखकारक ठरत,ेतेअनैतक !

२७४) कडूघोट मेळ माणसा या हातनूद यास तो कमी कडू
लागतो.

२७५) परमेर या भावनेलाच साहा य करतो.

२७६) भरणा या जखमा भ ा ात; याची खपली काढूनय.े

२७७) माणसानेमाणसाशी माणसासारखंवागणंहाच खरा धम.

२७८) बोलावेक बोलूनय,ेअसा संम नमाण झाला असता
मौनानेबोल याची जागा यावी.

२७९) श ूनेकेलेलेकौतकुहीच आपली सव म क त होय.

२८०) तर कार पापाचा करा; पापी माणसाचा नको.

२८१) आयुय जग यासाठ नुसतेवचार असुन चालत नाही;
सुवचार असावेलागतात.

२८२) ज रीपेा अ धक गरजाचंा ह ास ठेवूनका.

२८३) आपलंजेअसतंतेआपलंअसतंआ ण आपलंजेनसतंते
आपलंनसत.ं

२८४) जो धोका प कर यास कचरतो, तो लढाई काय जकणार !

२८५) लीनता आ ण वनय शलता या धा मकतेया दोन शाखा
आहते.

२८६) दयेपर परांना ावीत, ती पर परांया अधीन क नयते.

२८७) कत पार न पाडता ह कांया मागेधावलात तर तेर
पळतात.

२८८) हाव सोडली क मोह संपतो आ ण मोह संपाला क ःख
संपत.े

२८९) आपण कसेदसतो यापेा कसेअसतो याला अ धक मह व
आह.े

२९०) ग डाइतकेउडता यतेनाही हणून चमणी कधी उड याचे
सोडत नाही.

२९१) आदश गृहणी ही शेकडो गुंन ेआह.े

२९२) जो याग मनापासून केलेला नसतो, तो टकत नसतो.

२९३) अहकंार वरहीत लहान सेवाही मोठ च असत.े

२९४) तुहाला जर म हवेअसतील तर आधी तुही स याचे
म बना .

२९५) न मागता देतो तोच खरा दानी.

२९६) चांगलेकाम करायचेमनात आलेक तेलगचेक न टाका.

२९७) केव ाला फळ यतेनाही पण या या सुगधंानेतो अव या
जगाला मोहवून टाकतो.

२९८) समुात कतीही मोठेवादळ आलेतरी समुआपली
शांतता कधीही सोडत नाही

२९९) भतीयु ीमंत जीवन जग यापेा शांततामय, मानाचे

गरीब जीवन चांगले.

३००) स याला सुख मळत असेल तर आपण थोडेःख सहन
करायला काय हरकत